รามสอบเสร็จแล้วๆๆๆ รอซ่อมต่อไป -*- ข้อสอบยากเกิน วันนี้อารมณ์ดีผียิงสิงห์ตายคาบ้าน ฉะนั้นมาต่อเลยดีกว่า
“ โหเฮ้ย เดือนคิมตาปรือ เดินเป๋มาเลยว่ะ ” ผมเดินมาคนเดียว พอถึงโรงอาหารพวกเพื่อนๆก็แซว
“ เป๋พ่อง ”
“ อ้าว อารมณ์ไม่ดีอีก เป็นไรของมึง มานั่งๆ ” ไอเรกวักมือเรียก
“ ดีพี่ๆ ดีมึง ” ผมทักทายพี่ๆที่นั่งตรงนั้น รวมทั้งไอพวกเพื่อนๆด้วย
“ เย็นนี้ว่างไหมมึง ” พี่ฟางถาม
“ ว่างพี่ มีไรปล่าว ”
“ พวกปีสี่เขาจะลางาน ให้ปีสามรับต่อ ปีสองปีหนึ่งต้องไปด้วยไง ” ไม่ยักรู้ว่าต้องมีลากันด้วย
“ ทำไมไม่ประกาศล่ะพี่ แบบนี้คนอื่นจะรู้ได้ไง ” ผมถามกลับไป ก็จริงอะ ถ้าต้องให้มีคนไปรับงานน่าจะบอกให้รู้กันทั่วๆ
“ เค้าให้เป็นทอดๆ ไม่ได้ใครก็ได้เว้ย ” พี่ฟางเป็นประธานปีสองครับ
“ งั้นทำไมต้องให้ผมไปด้วยอะ ”
“ มึงเป็นสายเดือนของพี่ดิษ ต้องไปดิ ” ได้ยินชื่อเหมือนขี้แล้ว จะกินข้าวไม่ลง ทำไมต้องมาอยู่สายมันด้วยวะ
“ ลาออกได้ไหมไอเดือนเนี่ย ”
“ ได้ ” หืม ได้จริงเหรอ ฮ่าๆๆ
“ แต่ต้องหลังรับรุ่นเดือนปีหน้า เพราะมึงต้องส่งให้คนอื่นต่อ ตอนนี้มึงเป็นเดือนอยู่ ลาออกไม่ได้ ” ฟังเข้าแบบนี้รู้สึกตัวเองไม่ค่อยจะประสากับไอเรื่องพวกนี้เท่าไร เค้าให้ทำก็ทำไปแล้วกัน
“ งั้นเย็นนี้เจอกัน เออ เกือบลืม บอกไอโจด้วยนะ ให้มันไปด้วย ” พี่ฟางหันมาสั่งอีกรอบ พอกินข้าวเสร็จ ผมกับเพื่อนๆเดินไปเรียนที่ตึกเรียนรวม จังหวะที่จะขึ้นตึกดันเห็นไอวาฬกับจอยพอดี
“ ดีวาฬ ดีจอย ” ผมเดินไปทักทาย
“ ดีจ้ะ คิมเป็นไงบ้าง ” จอยทักผมบ้าง ในสายตาผม จอยเนี่ยดูสวยดีออก ทำไมพวกนั้นถึงเชียร์แต่ยัยนัทก็ไม่รู้
“ เรื่อยๆ แล้วนี่ ดีกันยัง ” จอยตีแขนผมเพียะๆ
“ ไม่ได้โกรธกัน เนอะๆ ” วาฬยักคิ้วให้ผมทีนึง ผมก็ยักคิ้วกลับไป เรื่องนี้รู้กันแค่สองคนก็พอ
“ เรียนไรกันเนี่ย วิชาเดียวกันป่ะ ”
“ เรียนการปกครองท้องถิ่น วิชาเลือกอะ ” สงสัยจะลงนายกฯหญิงแหละ คนเนี่ย ผมแยกกับสองคน แล้วเดินขึ้นไปเรียนวิชาเคมี
“ คิมส่งข้อความหาพี่เหรอ ” พอเรียนเสร็จ พี่โจมาดักรอหน้าห้องแล้ว
“ ใช่พี่ เย็นนี้พี่ปันนัดที่คณะ ให้พี่ไปด้วย ”
“ อ่อ แล้วคิมเจอพี่ดิษบ้างไหม ” ไอชื่อชวนปวดขี้นี่อีกล่ะ
“ ทำไมต้องไปเจอมันด้วย ตายๆซะยิ่งดี ”
“ คิมโกรธพี่ดิษอะไรมากมาย ”
“ ก็ ... พี่รู้ไปก็เท่านั้นแหละ ผมไปเรียนต่อนะพี่ ” พี่โจส่ายหน้า
“ เรียนวิชาเดียวกัน ลืมกันเลยนะ ” เออว่ะ ฮ่าๆ เรียนวิชาเดียวกับพี่แกนี่หว่า
“ งั้นรอไรล่ะพี่ ไปดิ ”
“ รอพี่ดิษก่อน จะได้ไปพร้อมๆกัน ” ที่ลืมอีกคือไอวากแม่งก็เรียนด้วยกัน ช่างเถอะ ถ้าทำหลบๆซ่อนๆ มันจะยิ่งได้ใจ ผมรอไม่นานไม่วากตัวช้าก็มา
“ พี่ ทำไมคางแดงๆ ”
“ โดนผัวชาวบ้านต่อยมา ” ทีแรกกะจะไม่มองมันหรอก แต่พอบอกโดนต่อยเลยอยากมอง
“ เดินไปคุยไปได้ไหม ช้าจะไม่ดี ” ผมบอก ไอดิษหัวเราะหึในลำคอ แต่มันก็เดินมา
“ ทำไมโดนล่ะพี่ ” พี่โจนี่เป็นคนช่างสงสัยตั้งแต่เมื่อไรวะ
“ จำเด็กเมื่อวานได้ไหม ตอนแรกมาตามจีบกู กูไม่รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว เลยเล่นด้วย ”
“ เล่นไปหลายยกสิ บ้ากามสัดๆ ”
“ เสือก ... พอกูรู้เลยจะเลิก พอเลิกเลยเอาแฟนมาต่อยกู ” ด่ากูอีกไอวากนรก
“ ไม่เข้าใจว่ะพี่ เลิกกับพี่ ทำไมกล้าเอาแฟนมา ” ถามมีเหตุผล สมเป็นคนหน้าตาดี
“ ผู้หญิง ยังไงก็ผู้หญิง เวลาเค้าโกหกมึง มึงเคยจับได้ไหม แฟนมันก็คงควายไม่แพ้กูหรอก ” เออจริงอยู่ ผู้หญิงนี่มีมนต์วิเศษจริงแหละ
“ ช่วงนี้ไม่ค่อยตามจีบใคร พี่เป็นไรปล่าวพี่ ”
“ คงจะใกล้แล้ว กูรู้แล้วว่ากูรออะไร ” พูดก็พูดไปดิ มามองกูหาแห้วอะไร ผมทนให้มันมองไม่ได้ เลยหันหน้าหนีไปทางอื่น
“ โอ้ยยยย !@##@!!@@ ” แล้วแล้วก็เดินชนกับใครไม่รู้เข้าจนได้
“ ขอโทษค่ะๆ ” ผมรีบก้มลงไปเก็บของที่ตก แต่เป็นของคนนั้นนะครับ
“ ขอโทษจริงๆค่ะ ไม่ทันมอง ” โอ๊ะ ใจกระตุก น่ารักมากเลยครับ ผมสีน้ำตาลซะด้วย
“ ไม่เป็นอะไรครับ ”
“ หึหึหึ ” พี่โจยืนหัวเราะ หึหึ เป็นไรของเค้า
“ คือ เดี๋ยวเลี้ยงข้าว เป็นการขอโทษได้ไหมอะ ” โอ้ แม่เจ้า น้ำใจประเสริฐอีก ผมรีบยิ้มให้
“ ไงโทษตามเรานะ เดี๋ยวเราไปหา ”
“ ครับ ” แล้วสาวเจ้าก็เดินไป หุ่นกำลังดี น่ารัก เสียงหวาน
“ เฮ้ย ไปเรียนๆ ”
“ แฮ่ะๆๆๆ ” พี่โจเรียกสติผมกลับมา แต่ไอวากดิษดิ แม่งหน้าเป็นตูดไปแล้ว พวกผมสามคนเดินไปเรียนอีกตึกนึง อาจารย์ติดคะแนนเก็บชุดแรกไว้หน้าบอร์ด มีสิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้น คือ ไอดิษคะแนนสูงที่สุด อาจารย์เรียกมันไปโชว์ตัวด้วย พี่โจก็อยู่ระดับนำ ส่วนผมคะแนนอยู่กลางๆ
“ สุดๆเลยพี่ เก่งมากอะ ”
“ มึงก็ได้มาก แต่บางตัวแม่งกาก ” แม่งไม่วายขอกัดกูอีกอะ
“ ใครจะเก่งเทพเท่ามึง เก่งจนโดนต่อย สมอง ”
“ หึหึ ” เก่งจริงหัวเราะในลำคอเนี่ย
“ พี่ เย็นนี้เค้านัด ... ”
“ ไอหมีบอกแล้ว เจอกันตอนเย็น ” มันแยกออกไปก่อน หมดคาบสอง ก็ได้เวลากินข้าว
“ คิม เมื่อกี้พี่เห็น เค้าตั้งใจเดินชนแกนะ ”
“ อิจฉาดิพี่ ”
“ อิจฉาอยู่ แต่ไม่ได้อิจฉาแกหรอก บอกเผื่อไว้ อย่าวางใจอะไรง่ายๆแล้วกัน ” พูดอะไรงงๆ ไม่ได้อิจฉาผม แล้วอิจฉาใคร ผมรับคำมาโดยดี ก่อนที่พี่โจจะขอตัวกลับหอ พี่เขาไม่มีเรียนแล้ว
“ เฮ้ยมึง ไอเดือนเกษตร ” คำนี้คุ้นๆหูว่ะ ผมหันไปตามเสียง เป็นไอเดือนของศิลป์
“ มึงชื่อไรวะ ไอโปรปล่าววะ ”
“ โคตรมีมารยาทเลยมึง จำชื่อกูยังไม่ได้ จำได้แต่สาวๆสิมึงอะ ” ผมตบหัวมันทีนึง ก่อนจะชวนกันไปกินข้าวที่โรงอาหาร
“ เรียนเป็นไงมึง ” ผมถามไอโปร
“ สบายๆ เรื่อยๆ มึงล่ะ ทำไมไม่ค่อยไปคณะกู พี่นากถามหา ” พี่นาก ว่าไปก็นานจริงๆ
“ ฝากสวัสดีด้วยแล้วกัน ไว้กูจะเข้าไป ขอเคลียร์งานในคณะหน่อย ”
“ ดีนาย ไม่โทรหาเรานะ ” ตกใจเลยกู
“ ใครวะคิม ”
“ คือ ... ไงดีวะ เย็นนี้มึงอยู่คณะไหมวะ ”
“ อยู่ เค้าจะจัดงานคณะกัน อยู่ดึก ”
“ เดี๋ยวกูไปหาๆ ” ไอโปรยิ้มอย่างรู้ทัน มันเดินออกไปโดยดี สาวคนนั้น คนที่ผมเดินนก็เดินมานั่งแทน
“ กินไรปะ เดี๋ยวเราไปซื้อให้ ” สาวคนนั้นถาม
“ บอกชื่อก่อนได้ปะ ” ผมถามกวนๆ
“ เราชื่อซัน ”
“ เราคิม ... ซันนั่งรอดีไหม เดี๋ยวคิมไปซื้อให้ ” ให้ผู้หญิงไปซื้อ ผู้ชายนั่งรอจะสุภาพบุรุษไปครับ
“ งั้นไปด้วยกันปะ ” ผมกับซันเดินไปซื้ออาหาร แล้วกลับมานั่งคุยกัน ทีแรกผมเขินมาก เพราะซันน่ารัก คุยเก่ง แต่ที่ผมยอมอย่างนึงคือ เค้าดูจริงใจกับผม
“ คิม คิมเป็นเดือนเกษตรเหรอ ”
“ เอ่อ ก็ใช่ ”
“ แบบนี้สาวรุมเลยดิ ”
“ ไม่มีหรอก เราหน้าตาไม่ดี ” ซันหัวเราะคิกๆ
“ ถ่อมตัว เฮ้อ ดีใจที่ได้คุยกะคิม ” เปิดเผยดีจัง ผมยังอายเลยอะ
“ แลกเบอร์กันเหอะ อ่ะ ” ซันยื่นโทรศัพท์มาให้ผม แล้วก็แบมือขอโทรศัพท์ของผมด้วย เราแลกเบอร์กันเสร็จ ก็แยกกัน นี่กูโชคดีมากๆเลยใช่ไหมเนี่ย ฮ่าๆๆๆ ผมกลับไปนั่งเรียนอีกวิชาช่วงบ่าย ก่อนจะกลับมาที่คณะเพื่อรอรับงานจากปีสี่
“ ประธานชั้นปี เดือน วากเกอร์ ดาว มาครบแล้วนะ ” พี่ปันประธานคณะพูด ในห้องประชุมมีประมาณยี่สิบคน ถือว่าน้อยมากถ้านับคนทั้งหมดของคณะผม
“ ต่อจากนี้ไป ปีสี่ส่วนใหญ่จะต้องฝึกงาน ธุระของคณะต้องส่งให้น้องๆทำต่อ ไอหมีเป็นคนจริงจัง พี่วางใจ แต่ปีสามแตกแยกกันเยอะ มึงต้องอย่าให้เป็นเรื่องเด็ดขาด ไอหมีมานี่ ” พี่หมีลุกขึ้น พี่ปันถอดเสื้อคลุมที่ต่างจากคนอื่นออก แล้วสวมให้พี่หมี พี่หมีกอดพี่ปัน น้ำตาแกไหลเลย บางทีผมน่าจะสนใจประเพณีของคณะมากขึ้นนะ
“ ผมจะทำให้ดีที่สุดพี่ ”
“ ต่อไปนี้ ถ้ามึงใส่ชุดนี้ แม้แต่รุ่นพี่ หรือกูก็ต้องฟังมึง อย่าหลงอำนาจ อย่าสั่งอะไรมั่วๆ มึงจำไว้นะ ” ขนลุกครับ
“ ไอดิษ ”
“ ครับ ” มันลุกขึ้นไอหาพี่ปัน
“ ช่วงที่มึงเป็นวากเกอร์ พี่ๆยอมรับว่ามึงทำดีกว่าพวกกู แต่มึงอารมณ์ร้าย กูไม่ค่อยวางใจ วันนี้กูจะสวมหัวโขนวันสุดท้าย ต่อหน้าทุกคนกูจะบอกตามตรง ความจริงหลายคนในนี้เลือกมึงเป็นประธานคณะ แต่กูไม่ยอม มึงอย่าโกรธกูนะ ”
“ ผมรู้ดีพี่ พี่เป็นพี่รหัสผม พี่เข้าใจผมอยู่แล้ว ” หา !!! พี่เป็นเป็นพี่รหัสไอวาก งั้นพี่ปันเป็นพ่อสายของผมสิ โอ้ตาย ตอนรับน้องกูทำอะไรลงไปบ้างวะ
“ แต่กูวางใจมึงเป็นประธานปีสี่ ปีนี้เป็นปีแรกที่กูเป็นสองตำแหน่ง มึงไม่รู้ดีกว่ากูแน่นอน เอาเสื้อมา ” พี่ปันสั่งพี่คนหนึ่ง ผมเพิ่งสังเกตว่าในห้องมีปีสี่คือพี่ปันคนเดียว พี่เขาสวมเสื้อตัวนั้น แล้วถอดออกใส่ให้ไอวาก
“ ชัดว่ามึงใจแข็งกว่าไอหมี ช่วยมันด้วยนะ ” ไอวากยืนนิ่งไม่ร้องไห้เหมือนพี่หมี ใช่สิคนอย่างมันร้องไห้ให้ใครเป็น
“ ไอหมีรับหน้าที่ไปตั้งคนเอาเองนะ ... ไอฟาง มึงเป็นประธานปีสาม มึงต้องหาวากเกอร์คุยเชียร์อีกคน ลองไปหาเอา แต่อย่างที่บอก วากเกอร์มีหลายคนได้ ไอหมีถอดเสื้อเก่ามึงออก ” พี่หมีถอดเสื้อที่ผมเห็นประจำเวลาทำกิจกรรมออก พี่ปันส่งให้พี่ฟาง ดูไปกูมา เข้าท่าดีว่ะ
“ ไอหนิง ปีหนึ่งของมึงปกติดี แต่มันจะเริ่มมีปัญหาเข้ามา มึงต้องรับภาระเพิ่มจากนักศึกษาธรรมดา กูขอบใจที่มึงยอมทำเพื่อคณะ ไอฟางเอาเสื้อมา ” ไอหนิงได้เสื้อของพี่ปันมาใส่
“ ฝั่งของดาวไม่มีอะไรน่าห่วง แต่จะบอกหน้าที่แท้จริงให้ คือ พวกน้องๆต้องคอยสอดส่องเพื่อนผู้หญิง คอยเตือนคอยช่วยเหลือพวกเค้า น้องๆคือผู้แทนของผู้หญิง ” นัทกับพี่ๆอีกสองคนที่ผมไม่รู้จักพยักหน้าเข้าใจ
“ ส่วนมึงไอคิม ”
“ ครับ ”
“ มึงเด่นมากตั้งแต่ก็เห็นปีหนึ่งมา มึงทำให้การรับน้องเข้มขึ้น บางครั้งกูไม่อยากรับมึงเป็นน้อง แต่สุดท้ายกูรักมึงที่สุดในรุ่น พอมึงเป็นพี่ปีสอง กูอยากให้มึงมีส่วนคิดเรื่องรับน้อง กูว่ามึงจะช่วยให้มันศักดิ์สิทธิ์ต่อไปได้ ไอดิษ เอาเสื้อวากเกอร์ของมึงมา ” อะไรๆ ทำอะไรกัน
“ พี่ปัน มันไม่ดีมั้งพี่ ” พี่ฟางทักขึ้น เค้าทำอะไรกันวะ
“ กูบอกแล้วไงว่ากูทำมาหมดแล้ว กูว่ากูเข้าใจถูก แล้วมันจะไม่ทำให้กูผิดหวัง ไอดิษเร็ว ” ไอวากนรกหยิบชุดที่มันใส่ตอนเชียร์มาใส่ แล้วถอดส่งให้พี่ปัน เฮ้ย นี่มัน ...
“ กูให้มึงเป็นวากเกอร์คณะ ปีสองคนแรกของคณะ ” เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1212933 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก