ค้างคาวคิมมาแล้ว ได้มันทั้งสองฉายาทั้งกระรอกทั้งค้างคาว ฮ่าๆๆ หายไปซะหลายวัน ไปดูหลังมอมาอะ น้ำท่วม กำลังคิดหนักว่าจะรับน้องกันยังไง ท่านคิมเลยเสนอว่าให้มันนั่งในน้ำไปเลย
“ มึงชอบพี่นากเนี่ยนะพี่ ” ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง พี่โจชอบหัวหน้าวินซะแล้ว
“ อืม ชอบมาตั้งแต่รับน้อง มันอธิบายยากน่ะ ” กูเชื่อพี่
“ พี่นากออกจะแมน ไม่มีอะไรจะน่าชอบซักอย่าง ” พี่โจเงยหน้า มองตรงมาที่ผม
“ ใช่ หน้าตาพี่นากไม่สวยเท่าคิม แต่เวลาที่เราชอบใคร เราไม่อยากให้ใครมาบอกหรอกว่าเหมาะสมกันไหม หรือควรจะชอบใคร ” เหมือนแอบด่ากูว่าเสือกเลยอะพี่ แล้วว่ากูหน้าสวยอีก
“ ก็เหมือนกู ” เอาล่ะ ไอดิษพูดคำนี้ ผมว่าต้องจับไอสองตัวนี้แยกกัน ไม่งั้นมันต้องหันมากล่อมให้ผมไปชอบกับพวกมันแน่นอน
“ พวกมึงจะคุยกัน เชิญตามสบาย กูจะไปข้างนอก ” ผมเดินออกจากห้อง นึกขึ้นได้ว่าไอโต้งยังไม่ออกจากโรงพยาบ เลยถือโอกาสโทรหาคุยด้วยซะหน่อย
“ หายเจ็บยังมึง ”
“ ดีขึ้นเยอะ ที่คณะเป็นไงบ้าง ”
“ คนถามหามึงเหมือนกัน ใครเฝ้ามึงล่ะ ” ผมมานั่งตรงระเบียงอีกชั้นนึง หนีไอสองเกย์นั่น
“ นัทนั้นแหละ บางทีกูอาจจะตัดสินใจเร็วไปหน่อยคิม กูว่ากูยังชอบนัทอยู่ ”
“ ดีแล้ว มึงจะทำอะไรก็ทำตามใจเหอะ ถ้ายังชอบกันอยู่ก็คบๆกันต่อ ” ผมตอบมัน ความจริงผมไม่อยากให้คู่นี้เลิกกันเท่าไหร่ ถึงแม้ผมคิดว่าไม่เหมาะกันก็ตาม
“ เรื่องพี่โจกับพี่ดิษล่ะคิม ”
“ คุยเรื่องนี้ทำไมวะ ”
“ อ้าว เห็นมึงไม่พอใจพี่สองคน ” ได้โอกาสเลยมึง
“ มึงรู้มานานแค่ไหนแล้วว่า พี่โจเป็นแบบเนี่ย ”
“ ไม่นานหรอก เรื่องมันชวนสงสัยน่ะ ” ตอบอะไรของมัน ไม่ได้ช่วยให้เข้าใจดีขึ้นเลยซักนิด
“ ชวนสงสัยเรื่องอะไร ”
“ ... พูดไปมึงจะโกรธ กูไม่พูดดีกว่า ”
“ ถ้าไม่พูดตอนนี้ กูจะโกรธแล้วล่ะ ” มันหัวเราะแฮ่ะๆ
“ กูว่าพี่โจไม่ได้ชอบมึงอะคิม มีคนอื่นที่ชอบมึงมากกว่า แล้วคนๆนั้นต้องเป็นคนที่พี่โจเคารพมากด้วย ” โอ้ ไอนี่มันหัวไวแฮะ ขนาดโดนหลอกมันยังไม่หลง สรุปไอสองเกย์นั้นแหละไม่ฉลาด
“ จะบอกว่าใครชอบกูล่ะ ”
“ พี่ดิษ ”
“ กูไม่ใช่เกย์ ” ผมเริ่มชินไอเรื่องแบบนี้แล้วล่ะ ไม่อายที่ต้องพูดคำนี้แล้ว
“ กูก็ไม่ได้บอกว่ามึงเป็น แค่บอกว่ากูคิดยังไง ”
“ ไอโต้ง ... มึงว่ามีคนอื่นรู้เรื่องนี้อีกไหมวะ ” ตอนนี้ผมไม่มั่นใจว่า มีคนที่รู้เรื่องนี้มากน้อยแค่ไหน ถึงผมจะชินแล้ว แต่มันก็อายอยู่นะ
“ คนอื่นไม่สงสัยหรอก พี่ดิษห่วงหน้าตาตัวเองมากไป แกไม่แสดงให้ใครเห็น มีแต่พวกเราที่สงสัย ” ไอพวกเรานี่พวกไหนล่ะ
“ เออๆ มึงพักผ่อนเหอะ ” ผมวางสายจากไอโต้ง นั่งคิดถึงที่มันพูดว่าไอดิษห่วงหน้าตาตัวเอง ประโยคนี้ทำให้ผมรู้สึกบางอย่างที่อธิบายยากมาก ปวดหัวว่ะ
ผมเดินขึ้นไปหาไอเรที่ห้อง มันกำลังคุยกับไอวาฬอยู่พอดี
“ คุยไรกัน ”
“ ไอวาฬ มึงไปดูดิว่าฝนตกไหม ท่านวากมาว่ะ ” ดูไอเรดิ พูดซะเสียเลยไอบ้านี่
“ ไอโต้งเป็นไงบ้างอะคิม ” ไอวาฬถาม
“ เพิ่งวางสายไป คงสบายดีแล้วล่ะ ”
“ ตอนโดนแบกมาที่เรือนพยาบาล อาการไม่ดีเลยนะมึง ว่าแต่มึงเถอะ ตอนที่มันโดนชนไปอยู่ไหนมา ” ไอเรถาม
“ ตัวไม่ได้ติดกันนี่หว่า ตอนนั้นกูไปหา ... กูกำลังจีบสาวอยู่คนนึงว่ะ ” สองคนนั้นทำเสียงหูหากันใหญ่
“ ซุ่มนะมึง แล้วติดยัง ” ไอเรถามต่อ
“ ไม่รู้ดิ แต่คงใกล้แล้ว ” ไอวาฬไม่ยอมพูดกับผมครับ มันตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อ
“ ปีหน้ามาช่วยกูทำงานด้วยนะไอเร มึงด้วยไอวาฬ ”
“ เออ ไม่มีใครทิ้งมึงหรอก ช่วงนี้เห็นยุ่งๆ เลยไม่ได้คุยด้วย .... กูลงไปหาไรกินก่อน เดี๋ยวขึ้นมาๆ ” กูรักมึงมากเพื่อนเร
“ คิม ” พอไอเรเดินออกไป ไอวาฬพูดขึ้นทันที
“ มึงนั่งเงียบทำไม มีอะไรมิทราบ ”
“ คิดดีแล้วเหรอเรื่องจีบสาว ”
“ คิดดีแล้วสิวะ ทำไม มึงมีปัญหาอะไร ” ไอนี่มันชอบถามคำถามทำนองนี้นะ
“ ปล่าว ... ไว้ค่อยพูดกันดีกว่า ” อ้าวไอนี่ ทั้งมันและไอโต้งเหมือนจะแอบเก็บเรื่องอะไรไว้ แต่ผมไม่อยากถามต่อ ถามไปมันก็จะวนมาเรื่องเกย์ๆนี่อีก ผมขอตัวเดินกลับมาห้อง
“ ไอดิษ ใส่กางเกง ” ไอวากมันใส่กางเกงในนั่งอยู่ในห้อง
“ กูใส่อยู่นี่ไง มึงไปไหนมา ” เออ กางเกงในเค้าเรียกกางเกงนี่นะ สมเป็นนักพูดนะมึง
“ เรื่องของกูดิ พี่โจไปไหนล่ะ ”
“ อยู่กันสองคน คุยเรื่องของเราได้มะ ” แหม เรื่องของเรา กูล่ะหมั่นไส้
“ กูไม่อยากคุยไง ฟังไม่เข้าใจเหรอมึง ” มันแสยะยิ้ม แต่ไม่พูดอะไร ผมไม่พูดอะไรต่อ เดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า หยิบหนังสือมาอ่านทบทวน
“ กูนอนนะ ปิดไฟด้วย ” ไอวากบิดขี้เกียจ ทิ้งตัวลงนอน
“ เฮ้ยๆ พี่โจกลับมาจะนอนที่ไหน มึงกลับไปนอนห้องมึงดิ ” ไอดิษม้วนๆตัวขดอยู่ในผ้าห่ม ไม่ใช่ผ้าห่มพี่โจนี่หว่า
“ ไอโจกลับไปนอนบ้าน ที่บ้านมันมีเรื่อง เลยให้กูมานอนเป็นเพื่อนมึง ”
“ เหรอ กูไม่ต้องการ กลับไปนอนห้องมึงไป ”
“ หุบปากได้ละ ขืนพูดมากกว่านี้ กูจะนอนเตียงเดียวกับมึง รับรองมึงได้ผัวแทน ” หยาบคาบอะ
“ ไอ ... ” พอผมอ้าปากจะด่า ไอวากทำท่าจะลุกขึ้นมาจริงๆ ผมรีบบอกให้มันนอนที่เดิม
“ หึหึ มึงไม่รู้หรอกว่านอนให้คนอื่นกอดมีความสุขขนาดไหน ”
“ หวังมากไปแล้วมึง ” มันยิ้ม แล้วหลับตา ทำให้ผมเกรงใจมันไปด้วย เลยต้องปิดไฟนอนตามมัน
“ อาทิตย์หน้า วันศุกร์มาขึ้นรถกับอาจารย์นะ ” วันนี้ผม ไอดิษ กับพี่โจมาพบอาจารย์ที่ห้องพัก อาจารย์รับไปศึกษาดูงานทั้งสิ้นสิบสองคน แบ่งเป็นสี่กลุ่ม พวกผมเป็นหนึ่งในนั้น
“ ขอบคุณมากครับอาจารย์ ”
“ เออ ดิษ เธอเป็นหัวหน้าด้วยนะ ” ไอวากได้เป็นหัวหน้า งานจะราบรื่นไหม
“ ครับ ” พอรับเอกสาร รับงานแล้ว ผมเดินออกมาคุยกันต่อด้านนอก
“ โจ มึงเอาเอกสารไปส่งไอนากหน่อย ”
“ มึงบ้าเหรอไอดิษ ” ผมนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ถ้าให้สองคนเจอกันล่ะก็ มันจะไม่ดีต่อทั้งสองฝ่าย
“ บ้าอะไร ”
“ ก็ ... ” แม่งมองกูเป็นตาเดียวเลยนะ ผมไม่พูดดีกว่า
“ ไอนากได้ไป แต่มันยังไม่รู้ ถ้าไม่ให้ไอโจไปบอก จะให้ใครไปบอก ” พี่โจจ้องหน้าผม ส่งสายตาขอร้อง ส่วนไอดิษก็ยิ้มมุมปาก แม่ง ตั้งใจจะใช้กูชัดๆเลย
“ ฮุ้วววว เอามาเด้ ” ไอดิษส่งเอกสารให้
“ หลังเลิกเจอกันที่คณะ ” มันพูดต่อ
“ วันนี้กูมีนัด เข้าไปไม่ได้ บอกพี่หมีให้ด้วย ”
“ นัดอะไร กับใคร ที่ไหน ” มันถามต่อหน้าพี่โจเลย ไม่มีอายกันแล้วสินะ ไอสองเกย์
“ เรื่องส่วนตัว กูไปล่ะ”
“ กูจะรอมึงที่คณะ มากี่โมงก็ช่าง กลับมาที่คณะด้วย ” ผมไม่หันไปคุยกับมันต่อล่ะครับ อยากรอก็รอไป
ผมเดินตรงไปที่คณะสถาปัตย์ เพื่อไปหาพี่นาก ช่วงนี้พอหมดกิจกรรม คณะไหนๆก็เหมือนกันหมด ต่างคนต่างแยกไปทำธุระส่วนตัว เฮ้อ ทำให้อดคิดถึงตอนที่ทำงานร่วมกันไม่ได้
“ สวัสดีครับ พี่นากอยู่ไหมครับ ”
“ พูดอะไรเรียบร้อยวะ ” อ้าว จะให้พูดว่าไงล่ะ เฮ้ยมึง ไอนากอยู่ไหน เอาไหม
“ กูโปรไง อะไรวะ จำไม่ได้เหรอ ” จริงอะ ถ้าใช่ มันเปลี่ยนไปมากเลยครับ ไม่เจอกันไม่กี่วัน
“ หล่อสัดเลยเพื่อน ” ตัดผมสั้น โกนหนวดโกนเครา หล่อปานดารา
“ พอๆ ถามหาพี่นากไมวะ ”
“ ไอดิษ ฝากนี่มาให้ ” ผมโชว์เอกสาร
“ พี่นากไม่อยู่ ฝากไว้กับกูก็ได้ ”
“ ทำตัวเป็นเลขาฯเชียวนะมึง แล้วปีหน้ามึงทำงานอะไร ” ผมไม่มีเรียนเช้าครับ เลยได้นั่งคุยกับไอโปร
“ ยังไม่รู้ดิ ให้ประธานสั่งมาก่อน เออ เรื่องแฟนใหม่มึงล่ะถึงไหนแล้ว ”
“ แฟนใหม่อะไร กูยังไม่เคยมีเลย ” มันทำหน้าไม่เชื่อ
“ จะพูดอะไรก็ได้ หล่อๆอย่างมึงคงไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ไม่เหมือนพี่นาก ”
“ พี่นากทำไมวะ ”
“ วันนั้นเห็นบ่นว่า ทำไมผู้หญิงชอบแต่คนหล่อๆ กูว่าต้องมีปัญหาเรื่องจีบสาว ” แกคนเปิดเผยดีนะ จีบสาวไม่ติดยังพูดออกมา
“ ถ้าไม่ชอบทำตัวเฉยชา กูว่าไม่ใช่ไม่หล่อหรอก พี่นากอะ ” พูดไปก็สงสารไป ไม่รู้จะเสร็จพี่โจไหม
“ ก็จริง ” ผมนั่งหัวเราะกันสองคน
“ เออ ไอโปร ถามไรหน่อยดิ พี่นากเคยพูดอะไรถึงพี่โจไหมวะ ”
“ ไม่นะ รู้แค่ไม่ค่อยคุยกัน พี่นากคุยแต่กับพี่ดิษ ”
“ นี่ กูเล่าแล้วอย่าบอกใครนะมึง ” ไอโปรมองไปรอบๆ
“ ทางสะดวก เล่าเลย ”
“ พี่โจพี่รหัสกู ชอบพี่นาก ” ไอโปรอ้าปากค้าง
“ เหรอ ” ก่อนมันจะกลับไปทำสีหน้าปกติ
“ มึงไม่รูสึกอะไรเหรอวะ ”
“ ไม่อะ ปกติออก เค้าชอบกันเยอะแยะไป ” ผมยังเล่าต่อไปถึงที่พี่โจกับพี่นากไม่ชอบหน้ากัน เพราะโดนพี่โจแย่งผู้หญิงด้วย
“ กูว่าชอบผู้ชายนี่ได้เปรียบนะ ” อ้าวเฮ้ย ทำไมปากหมาแบบนั้นล่ะ
“ มึงไม่ได้เป็นเกย์ใช่ไหมไอโปร ”
“ ไม่ใช่เว้ย มึงคิดดู สมมติมึงชอบผู้หญิง ถ้าผู้หญิงไม่ชอบ มึงจะทำอะไรได้ แต่ถ้าชอบผู้ชายมึงแย่งจีบผู้หญิงได้ ไม่เรียกได้เปรียบเหรอวะ ” มันเอาตรรกะอะไรมาพูดล่ะเนี่ย
“ กูไปหาอะไรกินดีกว่า คุยกับมึง สมองฝ่อเอาง่าย ”
“ แต่ๆ กูว่าพี่ของกู ท่าทางแปลกๆนะ ” ไม่จบครับ ขนาดด่า มันยังไม่สะท้าน
“ แปลกยังไง ” ต้องมานั่งฟังต่อครับ
“ แกไม่คุยเรื่องพวกนี้เลยนะ บางทีถ้ามีคนพูด แกจะเดินหนีไปเลย เรื่องจีบสาวอะไรพวกนี้ ”
“ เข็ดอยู่มั้ง ” เป็นผมคงเข็ดน่ะ จีบใครก็โดนแย่งหมด
“ ไม่มีทาง ผู้ชายไม่มีทางเข็ดที่ถูกทิ้ง ” เอาอีกละ
“ อย่ามองพี่มึงร้ายไป แล้วอย่าเอาไปเล่าให้คนอื่นฟังนะมึง ”
“ ไว้ใจได้ ถ้าผิดสัญญาขอให้หน้าตาดีน้อยลง ” คงมีอย่างเดียวที่มีค่าสินะมึง เหอะๆ มันตลกดีครับ
ผมเรียนช่วงบ่ายเสร็จ จึงโทรไปนัดกับซันว่าจะออกไปซื้อของใช้ พี่แซนก็ไปด้วยเป็นคนขับรถให้ บ้านเขารวยครับ พี่น้องมีรถราคาแพงคนละคัน
“ สองคนไปซื้อกันสองคนเถอะ เจอกันชั้นล่าง ” พี่แซนให้ผมสองคนไปซื้อของด้วยกัน ส่วนพี่เค้าแยกไป
“ คิมซื้อด้วยก็ได้นะ ” คงจะกล้าซื้อหรอก ผมเดินเป็นเพื่อนซันไปเรื่อย จนมาถึงโซนขายอาหารสด
“ ซัน ซื้อไปทำไมน่ะ ”
“ วันนี้กลับบ้านไง จะพาคิมไปหาพ่อกับแม่ ”
“ ห๊ะ ! ซัน ไม่ดีมั้ง ” ตกใจเลยครับ
“ อะไร กลัวขนาดนั้นเชียว น่านะ ” โคตรอยากกลับหอเลย เอาวะ เป็นไงเป็นกัน
พี่แซนพาผมมาถึงที่บ้านของเค้า บ้านไม่ใหญ่โต แต่ตกแต่งลงตัวสวยงามมากๆ พอจอดรถพี่แซนพาผมเข้าไปในบ้าน แล้วโชคก็เข้าข้างผม พ่อกับแม่พี่แซนและซันไม่อยู่ ฮ่าๆ ซันกับพี่แซนช่วยกันทำกับข้าว เรานั่งกินข้าวกันที่นั่น เวลาผ่านไปประมาณสองทุ่มกว่าๆ พี่แซนขับรถ พาผมมาส่งที่หอพัก
“ ซันไม่ค่อยพาเพื่อนมาที่บ้านนะ แฟนไม่ต้องพูดถึง ”
“ ครับ ”
“ ไม่จำเป็นพี่ขอนะ อย่าเพิ่งมีอะไรลึกซึ้ง ” พี่ลงทุนขอ ผมคงไม่กล้าทำ ที่สำคัญผมไม่ใช่คนแบบนั้นอยู่แล้ว
“ ผมไม่ทำอยู่แล้วครับ ” ผมลงที่หน้ามอ ไม่อยากรบกวนไปส่งไกล ผมนั่งวินต่อเข้ามาที่หอตรงขึ้นไปที่ห้องพักทันที ง่วงนอนมาก แต่พอเข้ามาถึงห้องไม่เจอไอดิษครับ
“ ตายห่า ” ผมนึกถึงคำพูดของมัน ที่บอกว่าจะรอผมที่คณะ มันคงไม่อยู่รอจริงๆหรอกนะ เกือบสามทุ่มกว่าแล้ว ผมวิ่งขึ้นไปขอกุญแจรถมอเตอร์ไซค์จากไอเรแล้วรีบไปที่คณะ ถึงคณะผมไปที่ชมรม เห็นไฟเปิดอยู่
“ ไอดิษ มึงนั่งทำอะไรน่ะ ” มันหันมาจ้องหน้าผม น่าตาน่ากลัวมากเลยอะ
“ มึงมาทำไม ไม่ให้กูนอนที่นี่เลยล่ะ ”
“ ใครจะคิดว่ามึงจะรอ ”
“ คำพูดกูไม่สำคัญน่ะสิ อย่างน้อยโทรบอกบ้างก็ยังดี ” มันกำลังโมโหผม
“ เออๆ ขอโทษ มึงกินข้าวหรือยัง ”
“ มึงอยากไปไหนก็ไป ปล่อยให้หิวตายไปเหอะ ” เฮ้ยๆ มันเดินไปปิดไฟ ผลักผมออกมาจากห้อง ล็อคประตูแล้วเดินไปเลยครับ อะไรกันวะ นี่มึงโกรธกูจริงๆเหรอ
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1212906 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก