อะไรเนี่ย นั่งๆนอนๆ ผ่านไปเจ็ดแปดวัน แม่เจ้า
ช่วงนี้พวกเด็กปีหนึ่ง หลานๆ เหลนๆ กำลังอ่านหนังสือสอบกันแทบเป็นแทบตาย น่าสนุกดี วันนั้นเดินไปนั่งเล่นด้วย แม่งนึกว่าผมเป็นเพื่อนมัน
กะจะซ่อมให้หนักๆตอนประชุมเชียร์ แต่เห็นแก่ที่มันบอกว่าเราหน้าเด็ก เว้นให้มัน ก่ากๆๆๆๆ
อากาศเมืองไทยวิปริตมาก ทั้งลมฟ้า หมอก เมฆ สุดๆ ระวังและรักษาสุขภาพกันด้วยนะชาวเล้าทุกคน
------------------------------------------------------------------------------------------
“ ไอเค็ม ”
“ เค็มพ่อมึงดิ ” พอไอดิษออกจากห้องไป ไอโปรก็เดินเข้ามา มันนอนอ้าซ่า บิดขี้เกียจสบายสุดๆ
“ ถามหน่อยเหอะ มึงทะเลาะอะไรกับพี่ดิษวะ ถึงขั้นหอบข้าวหอบของหนี ”
“ จะไปรู้มันเหรอ พอละ นอนๆ ” ผมพยายามกดโทรศัพท์ถึงซันหลายที แต่เค้าไม่รับสาย ตอนนี้เริ่มใจไม่ดี เหมือนกับเค้าตั้งใจหลบผมอยู่
“ ถึงยังไงพี่แกก็รักมึงนะ มึงก็สงสารเค้าหน่อยแล้วกัน ”
“ น่าดีใจเนอะ มีเกย์มารักเนี่ย ” ไอโปรพลิกตัวคุยกับผมต่อ จะนอนก็ไม่นอนห่านี่
“ ลองไม่คิดว่าเป็นเกย์ดิวะ มึงอาจจะมองพี่แกในทางอื่น ”
“ หึ คงไม่มีวันนั้นหรอก ”
“ กูจะคอยดู ” ใจว่าจะเถียงกับมันต่อนะครับ แต่คิดอีกที นอนพักเอาแรงไว้ตามหาซันที่คณะดีกว่า
ผมตื่นขึ้นมาช่วงเย็นๆ ลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตา แล้วรีบออกจากหอไปที่คณะที่ซันเรียน ผมส่งข้อความไปหลายครั้งมาก แต่ยังไม่มีวี่แววจะตอบกลับมา
“ โหล ” นั่งไปนั่งมา มีคนโทรศัพท์มาหาครับ
“ มึงอยู่ไหนไอคิม มาเตรียมเรื่องสิวะ ” พี่หมีนี่เอง
“ เรื่องไรพี่ ”
“ ที่จะไปไร่ของพ่องมึงเนี่ย ” อ้าว สะดุ้งเลยกู
“ ไหนว่าติดต่อเจ้าของไร่แล้วงาย ผมแค่ลูกชายเองนะพี่ ”
“ ตลกๆ กูไม่มีเวลานะมึง รีบๆมาเลย ”
“ แต่ ... ว่า ” ไม่กล้าบอกครับ กลัวพี่แกจะว่าไม่รับผิดชอบงานของคณะ
“ อะไรอีก เรื่องอื่นกูไม่สนนะเว้ย มึงมาช่วยคณะก่อน ”
“ ผมอยู่นอกมหาลัยอะพี่ ... พอดีเพิ่งกลับจากดูงาน ปวดขาอะพี่ เลยมาให้หมอดูหน่อย ” ไม่รู้ล่ะ ขอเจอซันก่อนแล้วกันนะพี่
“ จริงอะ เออๆ งั้นไว้พรุ่งนี้มึงรีบมาเดินเรื่อง ”
“ เอางี้ดิพี่ พี่วางเอกสารไว้ เดี๋ยวค่ำๆผมจะกลับไปที่คณะ ”
“ เออๆ รักษาตัวนะเว้ย ” ผมวางสายจากพี่หมี พยายามโทรหาซันอีกหลายสิบครั้ง แต่ก็เหมือนเดิม ผมนั่งดักที่หน้าอาคารจนเกือบทุ่มนึง ความรู้สึกตอนนี้มันอธิบายไม่ถูกเลย เริ่มมีอารมณ์แทรกเข้ามาในอก ผมเลือกที่จะกลับไปที่คณะแทน เพราะถ้าเจอกันตอนนี้ นิสัยเสียๆของผมอาจจะระเบิดออกมา
“ มาแล้วเหรอ ไอคนขี้ตอแหล ” มาถึงที่คณะ ไม่มีใครอยู่แล้วครับ มีแต่ไอวากดิษยืนปากหมาคนเดียว
“ มึงปิดห้องด้วยนะ ” ผมไม่มีอารมณ์เถียงกับมัน เดินไปหยิบเอกสารที่วางไว้บนโต๊ะของพี่หมี แล้วจะเดินออกไปทันที
“ เดี๋ยว ... มึงเป็นอะไร ”
“ วันนี้ขอว่ะดิษ ห่างๆกูได้ไหมวะ ”
“ ไม่แฟร์นะมึง กูหลอกพวกไอหมีให้เรื่องที่มึงโกหกว่าปวดขา ไหนจะนั่งรอมึงตั้งสี่ห้าชั่วโมง ” ผมหันควับเลยล่ะ
“ มึงว่าไงนะ ”
“ ... เอ่อ ใช่สิ กูบอกว่าจะไม่เจอหน้ามึงนี่หว่า ” มันทำตัวเป็นเด็กน้อยเลย ทวนคำพูดตัวเองด้วย บ้าจริงๆมึง
“ ยิ้มออกแล้วเหรอมึง ไหนมีเรื่องอะไร ”
“ อะไร ใครยิ้ม ” นี่กูยิ้มเพราะมึงเหรอเนี่ย ผิดอย่างมากเลย หึหึ
“ ไปหาแฟนมาใช่ไหม ทะเลาะกัน ? ” มันเลิกคิ้ว ลากเสียงสูงๆ ผมยิ่งอดยิ้มไม่ได้ครับ ไม่รู้สิ ความรู้สึกที่ว่ารอซันหลายๆชั่วโมง พอมาเทียบกับที่มันรอผมแล้ว เทียบกันไม่ติด
“ ถ้าทะเลาะกันคงจะดี กูติดต่อเค้าไม่ได้ ”
“ ... ”
“ มึงพูดอะไรบ้างดิ ” ผมอยากได้ยิมคำพูดของมันครับ ตั้งแต่เจอกับมันมานี่ ถือเป็นครั้งแรกเลยนะที่ผมนั่งคุยกับมันแบบนี้
“ กูไม่แนะนำเรื่องความรักกับใคร ถ้าไม่ใช่เรื่องของกูเอง ” ซะงั้น
“ บอกมาเหอะน่า ถือว่าสงสารกู ” อ้อนมันครับ มันพ่อรหัสผมนี่ หึหึหึ
“ ถ้าเป็นกูนะ ผู้หญิงแบบแฟนมึงอะ สารภาพกับเขาตรงๆซะก็จบ ”
“ เฮ้ย บ้าน่า ”
“ อีกเรื่อง ที่มึงเป็นอยู่อย่างทุกวันนี้อะ ไม่เร้าใจเค้าพอ ... มึงเคยไว้ผมยาว แต่งตัว ไม่ใช่เหรอ ลองเปลี่ยนไปทำตัวเหมือนเดิมสิ ” เหมือนเดิม หมายถึงให้ผมกลับไปทำตัวบ้าๆบอๆ ให้พ่อแม่หนักใจน่ะเหรอ
“ แต่ กูสงสารพ่อกับแม่กู ”
“ ท่านไม่ได้ตัวติดกับมึงนี่ ... ไปซะไป กูจะนั่งทำงานต่อ ” ผมลุกเก็บของ ก่อนจะออกจากห้อง ผมกะจะขอบคุณมันที่ให้คำปรึกษา แต่มันนั่งหันหลังให้ ผมเลยเดินออกมา
วันรุ่งขึ้น ผมตื่นแต่เช้า จัดผมแต่งผมแต่เช้า เลือกเสื้อที่พอดีตัว กางเกงเข้ารูป และเหมือนสวรรค์จะเห็นใจครับ ซันมารอเจอผมอยู่ที่หน้าหอพอดี
“ ... ซื้อเสื้อผ้าใหม่เหรอคิม ” ผมส่งยิ้มให้ซัน พร้อมกับจับมือของซันไว้
“ คิดถึงนะ ” ซันทำตาโต เริ่มจะเขินผม ที่แท้ชอบให้ผมทำแบบนี้ ไอดิษพูดไว้ตรงเผงเลย
“ ซันครับ เมื่อวาน ... ”
“ คือซันไปเตรียมงานพรีเซนต์กับเพื่อนน่ะ ซันขอโทษนะๆ ”
“ คิมนึกว่า ซันไม่อยากบอกให้คนอื่นรู้ ว่าเราคบกันซะอีก ”
“ เอ่อ ... ”
“ ที่ผ่านมา คิมขอโทษจริงๆ คิมน่าจะบอกกับซันเร็วกว่านี้ ... ซันคบกับคิมนะ ” เหมือนซันจะเหวอกินไปแล้วครับ ยืนนิ่งไม่พูดอะไรเลย ไอเชี้ยดิษ แผนมึงดีจริงไหมเนี่ย
“ คิดว่า ... ซันคิดกับคิมอยู่คนเดียว ”
“ เฮ !!!!!! ” ตกใจเลย ใครมาแอบฟังกูสองคนคุยกันวะ
“ ไอเชี้ย มึงมาทำอะไรกัน ” ไอที่แอบฟังผมเนี่ย เป็นไอพวกเพื่อนๆหอพักทั้งนั้นครับ
“ กูก็อยากได้ยินบ้างนี่หว่า ฮ่าๆ ... ท่านวากมีแฟนแล้วเว้ยๆ ” ผมจับมือของซันเอาไว้แน่น พอเสียงไอพวกบ้าค่อยๆเบาลง ผมกลับเห็นสายตาของไอวากดิษที่กำลังยืนมองผมอยู่ มือของผมปล่อยจากมือของซันโดยทันที รอยยิ้มที่เศร้าๆบนใบหน้าของไอวากคืออะไรกัน ผมแยกกับซันตรงนั้น แล้วตรงไปหาไอวากดิษ
“ ไอดิษ ”
“ กูนี่โง่มากเลยเนอะ ” มันชอบนั่งตรงมุมหลังอาคารครับ ไม่ค่อยมีคนผ่านไปมาเท่าไร
“ อะไร ”
“ รู้ทั้งรู้ว่า ถ้าบอกมึงไป มึงสองคนคงได้คบกัน ” มันนั่งก้มหน้าตลอดเวลา เป็นอะไรของมันวะ
“ มึงควรดีใจกับกูดิวะ ... ที่สำคัญเมื่อวานมึงก็บอกแล้วนี่ ว่ากูต้องช่วยห่างจากมึงอะ ”
“ คิดได้แค่นี้สินะ ”
“ ไอดิษ ... ” พอมันเงยหน้าขึ้นมา ทำผมต้องตกใจครับ ไอวากดิษผู้ยิ่งใหญ่กำลังนั่งร้องไห้
“ มึงไม่รู้สินะว่า กูต้องทำใจนานแค่ไหน กว่าจะยอมทำแบบนี้ บอกเหตุผลซักข้อ ที่กูควรจะเกลียดมึงได้ไหม กูทรมานมากพอแล้ว กูไม่อยากเจ็บเพราะคนอย่างมึงอีกแล้ว ”
“ ไอดิษ มึงจะเกลียดกูเพราะเรื่องแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย กูทำอะไรผิด ”
“ ใช่ มันผิดที่กู กูไม่ควรรักมึงตั้งแต่แรก ” อึ่ก !!!! ทำไมมันปวดหน้าอกตุบๆเลยวะ
“ ที่มึงดีใจวันนี้น่ะ ไม่ใช่ว่ามึงเป็นแฟนกับเค้าหรอก ”
“ มึงจะมารู้อะไรกับความคิดของกู ” มันพูดทั้งน้ำตา แต่เสียงมันไม่สั่นไหวเลย นับถือมันจริงๆ
“ มึงแค่ค้างคาที่เค้าไม่ยอมรับว่ามึงแตกต่างจากเพื่อนคนนึง กูจะคอยดูว่าเมื่อมึงได้สิ่งนั้นแล้ว จะไปได้อีกไกลแค่ไหน ” นี่มันดูถูกผมนี่หว่า
“ มากไปแล้วนะไอดิษ ”
“ ไม่มากไปหรอก ... วันนี้มึงควรดีใจนะ ”
“ อะไรของมึงอีก วันนี้มึงเพี้ยนนะไอดิษ ”
“ มึงกำลังเสียคนที่รักมึง ขอบใจนะ มึงทำให้กูตัดใจจากมึงได้แล้ว ” มันลุกขึ้น ปาดน้ำตา ควักกระเป๋าสตางค์ออกมา มันล้วงเข้าไปในช่องเล็กๆ และหยิบรูปในหนึ่งขึ้นมา
“ กูเก็บมันไว้หลายปี วันนี้กูคืนรูปนี้ให้มึง ... และกูจะเอาหัวใจของกูคืน ” ผมรับรูปใบนั้นมา รูปนี้ถ่ายที่ไร่ของผม สมัยที่ผมยังเด็กมากๆ ผมในตอนนั้นมีผ้าพันหัวเอาไว้ ... และมีเด็กผู้ชายอีกคน ยืนกอดผม ทำท่าปิดหัวของผมเอาไว้ นาทีนี้เองที่ผมจำพี่คนนั้นได้ น้ำตาของผมไหลออกมามากมาย
“ พี่ข้าว ... ฮึก ” ทำไมผมถึงจำพี่คนนั้นได้ในเวลานี้ เวลาที่เขากำลังจะไปจากผม
--------------------------------------------------------------------------------------------
พระเจ้า Napoleon Total War สนุกขั้นเทพ -*- ไอบ้าก็ชวนกูติดหนังเกาหลีอีก ไม่ได้หลับได้นอน
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1213329 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก