หายไปหลายวันมากเลยเนอะ นิสัยไม่ดี
รุ่งเช้า ผมตื่นมานั่งตรวจดูกระเป๋าหนังสือว่าใส่หนังสือกับอุปกรณ์ครบถ้วนไหม ด้านไอวากดิษลงไปหาซื้อข้าวเช้ามาเตรียมไว้ให้
“ วันนี้พอเรียนคาบสุดท้ายเสร็จ กลับมานอนพักนะ ” ไอวากดิษบอกผม
“ มึงมีเรียนกี่โมง ” ผมถามมันบ้าง
“ เนี่ย จะไปแล้ว น้องไปคนเดียวได้หรือปล่าว ”
“ ได้ดิ ” ไอดิษเดินมาลูบแก้มผมทีนึง แล้วเดินออกไป พอมันออกพ้นประตูห้อง ผมรีบเดินเป๋ไปหยิบเสื้อของคณะมายัดใส่กระเป๋า กินข้าวที่มันเตรียมไว้ให้ แล้วรีบเดินมารอเรียนที่คณะ
“ ท่านวากกลับมาแล้ว เย้ๆ ” ถึงห้องเรียน พวกเพื่อนๆปรบมือฉลองให้กันใหญ่เชียว
“ ขอบคุณคร้าบๆ ” ผมยกมือขอบคุณ
“ ช่วงที่มึงไม่อยู่ ไม่ค่อยสนุกเลยว่ะ น้องๆถามหากันเยอะด้วย ” กูพยายามโหดขนาดนั้นแล้ว ยังจะอุตส่าห์ถามหาอีก
“ ตอนนี้ถึงไหนแล้ววะ ” ไอเร ไอหนิง ไอวาฬ กับไอโต้งเล่าให้ผมฟังว่า ตอนนี้กิจกรรมผ่านช่วงปีสองลงรับปีหนึ่งแล้ว ได้น้องรหัสกันครบ ผมก็ได้น้องรหัสแล้วด้วยเหมือนกัน แต่ยังไม่รู้ว่าใคร
“ แต่กูเอาชื่อมาให้มึงแล้ว มึงพร้อมเมื่อไรค่อยลง ” ไอหนิงบอกผม
“ กูว่าจะลงวันนี้อะ ”
“ เฮ้ย ได้ไงวะ มึงยังใส่เฝือกอยู่เลย ” ไอเรรีบท้วงผมทันที
“ กูต้องรับคนที่สมัครเดือน อีกไม่กี่วันต้องประกวดเดือน ถ้าไม่รับพวกมันก็ไม่ครบดิวะ ” ผมบอกเหตุผล
“ พี่หมีกับพี่ดิษให้เว้นเรื่องเดือนไปแล้ว ” ไอหนิงพยายามพูดต่อ
“ เออน่า เดี๋ยวกูไปคุยกับพี่โจเอง ”
“ มึงนี่แม่ง ” ไอหนิงอารมณ์เสียเดินหนีไป ส่วนไอเรได้แต่มองผมเซ็งๆ หลังจากเรียนคาบนั้นเสร็จ ผมมีเรียนอีกครั้งตอนบ่าย ผมจัดการโทรนัดพี่โจทันที
“ หืม ทำไมต้องรีบด้วยคิม ”
“ ไม่ได้รีบนะพี่ ผมไม่เป็นอะไรแล้ว เรานัดน้องกับคณะมาเตรียมรับเดือนเหอะ ” ผมคุยกับพี่โจ ช่วงนี้ดูพี่แกออกจะซูบๆผอมๆไปนะ
“ พี่ดิษให้ยกเว้นไปแล้วน่ะสิ พี่ไม่กล้าขัดใจหรอก ”
“ ผมมีวิธีแล้วกัน พี่มากับผม ” ผมดึงพี่โจมาที่ที่ทำงานของคณะผม พี่หมีนั่งรออยู่แล้ว
“ เรื่องมาแล้วไงมึง ” พี่หมีทักผม แต่ฟังๆเหมือนแอบกัดนะผมว่า
“ สวัสดีครับพี่ๆ พี่หมี ตกลงนัดปีสองกับปีสามให้รับเดือนได้ไหมพี่ ” พี่หมีส่งสัญญาณให้พี่ๆออกไปก่อน
“ มึงมานั่งนี่ ....... คือแบบนี้นะ ไอดิษมันยกเว้นไปแล้ว กูเลยว่าจะ ”
“ พี่รับปากผมแล้วนะว่า จะให้ผมลงต่อ ” พี่โจหันมองผมกับพี่หมีไปมาๆ คงจะงงอะครับ
“ เออ กูรู้ แต่ ....... มึงไม่คิดจะบอกไอดิษมันหน่อยเหรอวะ ”
“ ถูกของพี่หมีนะคิม บอกพี่ดิษก่อนดีกว่า ” พี่โจดันเห็นดีกับพี่หมีอีก
“ มันไม่ใช่เจ้าของคณะนะพี่ ”
“ ใช่ ถูกของมึง แต่มันเป็นแฟนมึงนะ ” โดนประโยคเด็ดเข้าไป ผมนิ่งไปเหมือนกัน
“ ก็ได้พี่ งั้นผมคืนนี่ให้ ผมไปนะพี่ ” ผมหยิบเสื้อของวากเกอร์ส่งให้พี่หมี แกตกใจไปเหมือนกัน
“ เฮ้ย อย่าใช้อารมณ์สิวะ ”
“ คุยกันก่อนคิม คุยกันก่อนๆ ” พี่โจช่วยมาพูดอีกคน ผมยอมเดินกลับมานั่งคุยต่อ
“ ผมปล่าวใช่อารมณ์นะพี่ แต่ถ้าผมทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว ผมอยากคืนเสื้อให้คณะหาคนที่ดีกว่าทำหน้าที่ต่อไป ”
“ วากเกอร์ ไม่ได้จบแค่ที่คณะนะเว้ย มึงต้องไปช่วยงานมหาลัยต่อ ”
“ แค่ทำงานในคณะยังไม่ได้ ผมไม่ไปให้คนอื่นหัวเราะเยาะหรอกพี่ ” พี่หมีส่ายหน้า
“ คิดอะไรมากมายคิม ถ้าเรายังไม่พร้อม อย่าเพิ่งฝืนดีกว่า ” อันนี้พี่โจพูดแทรกขึ้นมา
“ ที่สำคัญ ใครจะไปหัวเราะมึง ลองให้มันผ่าเข่าแบบมึงมั่งไหมล่ะ ” พี่หมีรีบเสริม
“ งั้นแค่ไปยืนดูได้ไหมล่ะครับ ”
“ ....... ” พี่หมีกับพี่โจไม่ยอมตอบครับ
“ นะพี่ แค่ไปยืนดูเฉยๆ ”
“ เออๆๆ แค่ยืนดูก็ได้ ไอโจมึงดูแลน้องด้วย วันนี้ปีสามลงแล้วใช่ไหมมึง ” พี่โจพยักหน้า เป็นอันสรุปว่าผมได้ไปด้วยครับ หลังจากที่ผมเดินออกมาจากห้องทำงาน ไอวากดิษโทรมาหาทันที
“ น้อง เรียนเสร็จหรือยัง ”
“ อ๋อๆ เสร็จแล้ว มีอะไรหรือปล่าว ” ผมออกจะรนๆนิดหน่อย กลัวมันจับได้
“ มีสิ พี่รออยู่ตั้งนานแล้ว น้องอยู่ไหน ” อ้าว ซวยล่ะกู
“ ผมมานั่งเล่นที่คณะอะครับ พะ ....... พี่มานี่ไหมล่ะ ”
“ ....... ” ทำไมเงียบวะ พี่โจก็มองผมงงๆ
“ มีอะไรเหรอดิษ ”
“ เมื่อกี้เรียกพี่ใช่ไหม ” เออนั่นไงกู
“ เอ่อ ไม่ได้เหรอวะ งั้นไม่เรียกละ ”
“ ได้สิๆ หึหึ รอที่คณะแล้วกัน เดี๋ยวพี่ไปหา ” พี่โจขอตัวไปหาเพื่อนๆครับ สงสัยไม่กล้าเจอไอดิษ เพราะถ้ามันรู้ว่าพี่โจกับพี่หมียอมให้ผมไปดูเค้ารับน้อง มันอาจจะสติแตกใส่ได้
“ วันนี้กินอะไร พี่ไปซื้อให้ ” ไอดิษพาผมมากินข้าวที่โรงอาหาร
“ เอาบะหมี่น้ำ ” มันยิ้มให้ทีนึง แล้วเดินออกไป จะว่าไปแล้วพอมานั่งนึกถึงสิ่งที่พี่หมีกับพี่โจเป็นห่วง ว่าไอดิษจะเสียใจ ยิ่งเห็นแบบนี้ผมรู้สึกกลัวเหมือนกัน แอบรู้สึกผิดด้วย
“ เดี๋ยวกินเสร็จ พี่ไปส่งที่ห้องเรียนนะ แล้วจะพากลับไปส่งที่หอ ” ผมแทบจะสำลักก๋วยเตี๋ยว
“ ไม่เป็นไรๆ กูจะไปหาดูอะไรต่อนิดหน่อย ”
“ งั้นไปด้วย ”
“ มึงดูแลกูมาเยอะแล้ว ..... ไม่อยากเป็นภาระมากกว่านี้อะ ” ผมต้องใช้ไม้เด็ดครับ อ้อนมันซะเลย
“ อืมๆ งั้นค่ำๆเจอกันที่หอนะ ” พอกินข้าวเสร็จ มาผมมานั่งเรียนอีกหนึ่งคาบ ก่อนจะรีบเดินหลบๆมาที่หลังมอ
“ เฮ้ย มึงมาได้ยังไง ” พอมาถึง พี่ๆปีสามตกใจกันยกใหญ่ ผมยิ้มให้พวกพี่ๆ
“ ผมมาทำงานแล้วพี่ วันนี้ ...... ” ผมรีบนัดหมายกับพี่ๆปีสาม เพราะผมเทียบเท่ากับปีสาม
“ มึงแน่ใจนะเว้ย วันนี้มึงต้องยืนนานนะ เอางั้นแน่นะ ”
“ แน่นอนดิพี่ ผมไหว ”
“ พี่ดิษล่ะ แกรู้หรือยัง ” เอาอีกแล้ว มันนี่หัวหน้าใหญ่จริงๆ
“ ไม่สำคัญหรอกพี่ ปะๆ เตรียมตัว ” ผมยืนรอที่หน้าแถว หลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง น้องๆปีหนึ่งวิ่งควายกันมาเป็นแถวๆ
“ พี่วากมาได้ไงอะ ” ปีหนึ่งแถวแรกที่มาถึง อุทานออกมา
“ เงียบ !!!!! ยืนเรียงแถว ” พวกมันคงจะงงอยู่ครับ
“ พวกคุณ ช่วงที่ผ่านมา ได้ยินว่าทำตัวไม่ดี วันนี้ผมจะทดสอบว่าสิ่งที่เราสอนไป พวกคุณจำและปฏิบัติตามหรือไม่ ” พอพวกน้องๆเข้ามากันครบ ผมสั่งให้ร้องเพลง พวกพี่ๆปีสามได้ลงไม่กี่ครั้งหรอกครับ เพราะต้องเตรียมการประกวด
“ ใครเรียกหาเดือน หาดาว ห๊ะ !!!! ลุกขึ้น ”
“ ใครอยากเป็นเดือน เป็นดาวเฮ้ย ฮู้ๆๆๆๆ ” พี่ๆปีสามช่วยกันกดดัน ปีหนึ่งหกคนลุกขึ้นยืน ผู้ชายสาม ผู้หญิงสาม และหนึ่งในคนที่ทำให้ผมแปลกใจคือ ไอเด็กคนที่ผมแอบหมายตาไว้ มันเป็นหนึ่งในนั้นด้วย
“ เดินตามออกมาเดี๋ยวนี้ ” ผมส่งสัญญาณให้พี่โจ ฝั่งที่จะประกวดดาว เดินออกไปหาพี่ๆผู้หญิง ส่วนผมเดินมาอีกทาง ผมกอดคอไอน้องๆทั้งสามคนร่วมกับพี่โจเป็นวงกลม
“ พวกคุณผงกหัวตามแรงเหวี่ยง ไม่ต้องพูดอะไรนะ ” พี่โจบอกน้องๆ
“ !@##$$$#@!@@!!! ” ผมท่องกลอนไปพร้อมๆกับพี่โจ พี่ๆปีสามมายืนล้อม เหมือนที่เคยทำปีที่ผ่านมา ปาโคลนกับน้ำใส่ ตะโกนด่ากันเสียงดัง แล้วจังหวะระทึกใจก็มาถึง จังหวะที่ต้องคุกเข่าลงที่พื้น
“ จะคุกเข่ายังไงคิม ” พี่โจถามผม ตอนนี้น่ะ ผมเริ่มปวดแล้วครับ แต่ไม่ใช่ปวดแบบที่เคยเป็นนะ แค่เหมือนกับยืนนานเท่านั้นเอง
“ ผมจะคุกเข่าข้างเดียว ..... ไอน้อง ช่วยพี่ด้วยนะ ” คนที่อยู่อีกข้างของผม คือไอน้องที่ผมหมายตาไว้นั่นแหละ มันรับปาก ผมทิ้งน้ำหนักลงไปที่มัน ในที่สุดพิธีก็จบลง
“ พี่คิมครับ สวัสดีครับ ผมชื่อมิคครับ ” ผมมานั่งฟังข้างๆบ่อ นั่งดูปีสองกระโดดน้ำ
“ อืม มานั่งสิ ” มันนั่งลงข้างๆผม
“ พี่ชื่ออะไร ” ผมถามมัน
“ คิมครับ ”
“ เฮ้ย ไม่ได้ถามชื่อพี่เว้ย ถามถึงพี่รหัส ” มันยิ้มให้ผม
“ พี่เป็นพี่รหัสผมไงครับ ”
“ จริงอะ ” ผมพยักหน้า
“ ดีใจนะเว้ย มากอดที ” ผมกอดคอกับมันครับ ดีใจที่ได้มันเป็นน้อง
“ มีคนเลือกให้ใช่ปะ ใครเลือกให้ ”
“ พี่ๆปีสอง ไม่มีใครเลือกผมครับ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ”
“ น้อง ..... ”
“ ดิษ ” ผมกำลังนั่งคุยเพลินๆ ต้องมาตกใจสุดขีดครับ ไอวากดิษมันตามมาเจอจนได้
“ นั่งไปเถอะ ไม่ต้องตามมา ” ผมรีบลุกตาลีตาเหลือก จนเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้น ไอมิคพยายามมาช่วยให้ลุกขึ้น ไอวากดิษยืนนิ่งๆ สายตามันตอนนี้น่ากลัวมาก
“ กูไปด้วยนะเว้ย ”
“ ทำไมต้องไปด้วยกัน อยากทำอะไรทำไปสิ ตัวไม่ได้ติดกัน ” มันพูดใส่ผมจนหน้าชา ไม่กล้าพูดต่ออีก มันค่อยๆหันหลังแล้วเดินไปคนเดียว ผมได้แต่มองตามหลังมันไปจนลับตา
“ พี่ว่าคราวนี้โกรธจริงแล้วว่ะ ” พี่โจแอบเดินมาใกล้ๆหลังจากไอวากดิษเดินออกไปแล้ว
“ คงแบบนั้น ” ไม่รู้จะทำยังไง ช่างเถอะ เอาไว้ค่อยว่าอีกที
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1212886 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก