ช่วงนี้สอบรามเน้อครับ ยาวหลายอาทิตย์เลย อาจจะหายๆไปอีก ทำไงได้เนอะเรียนแล้วก็อยากจบอะ หุหุ
ผมเดินหน้ามุ่ยกลับมานั่งที่โต๊ะเดิม โดยที่สองคู่รักคู่ใหม่เดินตามมาห่างๆ พอนั่งแมะลงได้ ผมกระดกเบียร์อย่างรวดเร็ว
“ กลัวไม่เมาเหรอมึง เบาๆๆ ” ไอเรตีมือผม
“ กูไม่ใช่เด็กเว้ย รู้ตัวเองดี ” ผมสวนกลับไอเร
“ ตัวไม่เด็กหรอก แต่หัวคิดอะเด็กมาก ” ยัยนัทนี่ปากดีนะนิ
“ โต้ง ปากเมียมึงนี่น่าเอาสากยัดนะ ” ผมว่าเอาอีกคน ยัยนัททำท่าจะพูดสวนกับผมต่อ แต่ไอโต้งห้ามไว้
“ สวัสดีคร้าบพี่ประธานซีเนียร์ ” เฮอะ ประธานซีเนียร์
“ อืมๆ คิดไงออกมากินเหล้ากัน ไม่ไปช่วยกันเตรียมงานล่ะ ” มาถึงไอดิษชวนคุยเรื่องงานก่อน ไอเรเลยต้องช่วยอธิบายแทนพวกผม ว่างานน่ะพี่ๆปีสามเค้าเตรียมกันครบแล้ว
“ เรื่องปีสามน่ะเข้าใจ แต่วากน่ะ ทำไมไม่ไปเตรียมคิว แบบนี้จะรู้กับเค้าไหม ” อ้าว ว่ากูนี่หว่า
“ รู้หมดแล้วครับพี่ประธาน ” ผมกวนมัน ไอดิษไม่ว่าอะไร นั่งกินเบียร์ด้วยกันอีกต่างหาก
“ ซัน สบายดีนะ ” ไอดิษเริ่มไปเผือกเรื่องชาวบ้านละ
“ ค่ะ พี่ดิษเช่นกันนะคะ ”
“ จ้ะ แต่เบื่อๆนิดหน่อย ” หือ มึงเบื่ออะไรวะ
“ เบื่อวากเกอร์เหรอครับ ” ไอโต้งพูดขึ้นมา พวกนี้บ้าอะไรนักหนาเนี่ย
“ ฮุ้วว ” ผมรู้ว่าไอโต้งมันจะล้อเลียนผม ไอดิษไม่พูดกับผมเลยตั้งแต่มาถึงโต๊ะ ผมแอบใจแป้วกลัวมันโกรธเหมือนกัน แต่ในเมื่อมันไม่พูด ผมก็ไม่พูดกับมัน
พวกเรานั่งกันจนเวลาผ่านไปเกือบถึงช่วงดึกก็ตัดสินใจกลับกัน แต่วันนี้เจอทีเด็ดด้วย เพราะอาจารย์ลงตรวจหอพัก โดนด่ากันหูชาเลย
“ พวกเราไปส่งผู้หญิงเหอะ ซันก็กลับดีๆนะ ” ไอดิษจัดการสั่งพวกน้องๆของมัน
“ งั้นผมกลับนะครับ ” ไอเหม่งแฟนของซันพูด
“ กลับไปดิ๊ โอ้ยๆๆ ” ผมพูดกวนโอ้ยใส่มัน แต่ไอดิษมันเล่นแรง มันหยิกก้นผมครับ
“ อืมๆ ส่งให้ถึงบ้านล่ะ พี่ชายซันดุมาก ระวังด้วย ” ผมเดินขึ้นมาก่อน ไม่ได้ลาซันหรือคนอื่นๆ
“ จะรีบไปไหน แฟนมาหาทั้งคน ไม่คิดจะคุยกันหน่อยเหรอ ” ไอดิษตามมาจนได้
“ กูง่วงนอน ”
“ น้อง ซันเค้าเลือกแล้ว น้องอย่าทำให้เค้าลำบากใจสิ ” วันนี้มีแต่คนคุยกับผมแบบนี้อะ
“ กูปล่าวนะ ” ไอดิษตีกบาลผมเบาๆ เดี๋ยวนี้กล้านะไอข้าวกล้องเน่า
“ ปล่าวเหรอ ห่างหูห่างตาหน่อยเป็นไม่ได้ ” ไอดิษมองไปทางซ้ายทางขวา มันดึงผมไปกอด หัวใจของผมกระตุกวูบ ความรู้สึกแบบนี้อธิบายยากจริงๆ
“ มึงกลับมาทำไมดิษ ”
“ คิดถึง ” พูดง่ายนี่มึง
“ ถามจริง ” ผมพูดโต้ตอบกันทั้งๆที่ยังกอดกันอยู่อย่างนั้น
“ ความจริง มีคนโทรไปฟ้องว่าคิมกำลังพยศใส่ซัน พี่เลยกลับมาหา ” ใจของผมห่อเหี่ยวเลย นี่ผมทำให้ไอดิษลำบากอีกแล้วใช่ไหม
“ กูก็เป็นของกูแบบนี้ตั้งนาน มึงไม่เห็นต้องห่วง ” ผมไม่ได้ใส่อารมณ์นะ ผมพูดของผมแบบนี้เสมอ
“ ต้องห่วงสิ เราเป็นของกันคนละครึ่งนี่ ” ผมหลับตานิ่ง ทำไมผมถึงไม่เคยรู้ว่าไอดิษแคร์ผมขนาดนี้นะ
“ ดิษ ต่อไปกูจะไม่ทำให้มึงลำบากใจละ ” ผมพูด ไอวากข้าวกล้องรีบปล่อย มันจ้องตาผมไม่กระพริบ
“ คิมโกรธพี่เหรอ ” อะไรอีกวะ
“ ไม่ได้โกรธ ” ผมพูดความจริงครับ แค่ผมคิดว่าไอดิษมันต้องเดินทางไกลๆเพื่อมาหาผม และมันห่วงใยผมมากมายขนาดไหน ผมรู้สึกผิดขึ้นมาเหมือนกัน
“ ทำไมว่าง่ายจัง ” ผมก้มหน้าอมยิ้ม ไม่รู้จะบอกมันยังไง อายว่ะ
“ มึงไปนอนได้แล้วไป ไปๆๆ ” ผมผลักไอดิษ มันหัวเราะชอบใจ
“ นอนหลับ ฝันถึงพี่นะ ที่ร้ากก ”
“ เชี้ยยย พอแล้ว กูเขิน ” ไอดิษโบกมือให้อีกครั้ง ผมเดินกลับที่ห้อง พอปิดประตู ผมเดินมาที่เตียง และกระโดดทิ้งตัวลงเอาหน้าซุกหมอน พักนี้ผมบ้าไปมากนะเนี่ย ไอวากบ้าพูดอะไร ผมเป็นแอบยิ้มทุกที ลืมเรื่องที่ไม่ชอบหน้าไอเหม่งแฟนของซันไปเลย
“ อ้าวพี่ ” ไอวินนอนแล้วครับ สงสัยจะตื่นตอนที่ผมทำเสียงดัง
“ โทษๆ นอนซะ ”
“ พรุ่งนี้พี่ว่างปะครับ ” ไอวินงัวเงียๆ หยิบแว่นตามาใส่
“ ไม่อะ เตรียมงานรับน้อง ” พอรับพวกน้องๆเสร็จ เราต้องเลี้ยงที่คณะกันตอนค่ำด้วย ปีสองกับปีสามต้องช่วยกันครับ และพรุ่งนี้ผมต้องไปพบกับพี่ชายของรุ่นน้องคนที่อาจจะออกจากคณะ
“ เหรอ ผมว่าจะชวนพี่ไปเที่ยวตลาดนัด ”
“ กูนึกว่าจะชวนไปเลี้ยงข้าว ไปคนเดียวเหอะ ” มันล้มตัวนอนต่อ ผมล้างเนื้อล้างตัวและเข้านอน พรุ่งนี้ยังมีทั้งเรื่องเรียนและเรื่องงานให้ทำต่ออีกมาก ผมเริ่มสงสัยตัวเองนิดๆว่า ที่ผมมีกำลังใจขึ้นมา เป็นเพราะไอวากข้าวกล้องหรือปล่าว
เช้าอีกวันนึง ผมลุกอาบน้ำล้างตัวตั้งแต่เช้า ไอดิษโทรมาบอกว่ามันกลับถึงสถานีแล้ว ไม่วายพูดว่าคิดถึงอีก จากนั้นผมรีบตรงดิ่งไปหาเพื่อนๆที่คณะเพื่อดูเรื่องคิวรับน้องที่จะใช้ในวันพรุ่งนี้ และเข้าเรียนคาบเช้า เป็นวิชาคณิตศาสตร์ประยุกต์ เพื่อนคณะเกษตรนอนหลับกันยกแก็งค์ พอเสร็จคาบเช้า ซันโทรมาหาผม
“ คิม เที่ยงว่างไหม ”
“ จะชวนไปกินข้าวล่ะสิ ” ผมดักคอ
“ อือ คราวนี้ซันไปคนเดียว ” ผมนึกตลกตัวเอง ที่เล่นอะไรไม่เข้าเรื่อง จนทำให้ซันลำบากใจ
“ ซัน ขอเบอร์ไอเหม่ง เอ่อออ ไอโน้ตที คิมมีเรื่องจะคุยกับมัน ”
“ ไม่ดีกว่ามั้ง คือ แบบว่า ..... ” ตายๆ เสียงสั่นเลย ซันของผม
“ รับรองไม่มีเรื่อง จริงๆ บอกทีๆ ” พอผมย้ำไป ซันยอมให้เบอร์ของไอเหม่งนั่นมา ผมไม่รอช้ารีบโทรหาทันที เพราะใกล้เวลาเรียนคาบที่สอง
“ สวัสดีครับ ” เสียงหล่อเชียวไอเหม่ง
“ เออ กูคิมนะ ”
“ เอาเบอร์มาจากไหน ” ผมยอมรับไอนี่อย่างนะครับ มันพูดจาดี แทบไม่ขึ้นมึงกูแบบที่ผมชอบใช้
“ จะจากไหนล่ะ แฟนมึงไง ” ไอเหม่งเงียบไปพักนึง มันคงสงสัยมั้งว่าทำไมผมถึงยอมบอกว่าซันเป็นแฟนของมัน
“ อืมๆ มีอะไรล่ะ ”
“ ตอนเที่ยง ซันนัดกูไปกินข้าว มึงไปเจอกูด้วย กูมีเรื่องจะบอก ”
“ กินข้าว ...... ได้ เดี๋ยวเจอกัน ” เสียงมันไม่ค่อยมั่นใจ ผมเดาว่าซันคงจะพูดถึงผมไว้มาก มันถึงเกรงใจผม พอวางสายผมเดินไปเรียนต่อ
“ มึงอยากโดนนักมวยต่อยเหรอคิม ” หลังจากเรียนคาบต่อมาจบ ผมบอกพวกเพื่อนๆว่าจะไปกินข้าวกับซันและไอเหม่ง ไอเรรีบท้วงผมเป็นคนแรก
“ ทำไมมันต้องต่อยกูวะ ”
“ โหย แกทำตัวเหมือนซันเป็นทาสรักแบบนั้น เป็นชั้นนะชั้นจะตบๆๆๆ ” ยัยนัทนี่สวยแต่รูปนะผมว่า นิสัยทอมเหลือเกิน
“ งั้นถ้ากูเอาไอโต้งทำแฟน มึงจะตบกูมะ ” ผมเดินไปควงแขนไอโต้ง ยัยนัทรีบเดินมาแกะออกอย่างเร็ว
“ คิม ยังไงกูก็เห็นด้วยกับเพื่อนๆนะ อย่าไประรานเค้าเลย ท่าทางโน้ตไม่ใช่คนยอมใครนะ ” ไอโต้งพูดกับผมอีกคน
“ ที่ไปเนี่ย กูจะไปเคลียร์กันให้จบๆ ว่ากูกับซันไม่มีอะไรแล้ว และจะไปขอโทษด้วยไง ไม่ดีเหรอ ”
“ ห๊า !!!!!!! ”
“ ไอบ้า จะหากันทำไมวะ คนมองหมดเล่า ” มันห๊าอย่างกับได้ยินว่าผมท้องอะ
“ ไม่น่าเชื่อ ” ไอเรพูด
“ นั่นดิ เมื่อคืนใครเข้าฝัน ” ไอวาฬที่ยืนเงียบอยู่ข้างๆยังพูดแบบนั้นอะ
“ ไม่มีทั้งนั้นแหละ ไปนะเว้ยๆ ”
“ คิม ” จู่ๆยัยนัทก็เสียงเข้มขึ้นมา หน้าตาจริงจังมากด้วย
“ อะไร ”
“ ชั้นดีใจด้วย ” มันยิ้มจริงใจมากนะครับ ไม่ค่อยเห็นนัทยิ้มแบบนี้
“ ดีใจเรื่อง ? ”
“ แกกำลังมีความรัก แกถึงเข้าใจคนที่เค้ารักกัน พี่ดิษเปลี่ยนแกได้จริงๆ ” อะไรเนี่ย
“ ที่จริงถ้าไม่รีบ สงสัยมีเรื่องต้องคุยกัน เอาไว้กลับมาแล้วกัน ” ยัยนัทเดินกลับไปหาเพื่อนๆ มีเรื่องอะไรต้องคุยกับผมอีกนะ
ผมมาถึงโรงอาหาร สองคนนั้นยืนรอตรงทางเข้า พอผมเดินมาใกล้ๆซันขยับออกห่างไอโน้ต ผมเดินเข้าไปผลักให้สองคนใกล้ๆกัน ไอโน้ตงี้งงจนตาแทบถลนออกมานอกเบ้า
“ ปะ หาไรกินกัน ” ผมเดินลิ่วๆไปจองโต๊ะ และให้สองคนนั้นไปหาซื้ออะไรกันก่อน พอสองคนมากลับมาผมถึงลุกไปซื้อบ้าง
“ คิม ท่าทางอารมณ์ดีจัง ” ซันพูดกับผม ผมยิ้ม
“ ปล่าวหรอก โอ้ ลืมซื้อน้ำ ซันซื้อให้หน่อยดิ ” ผมแกล้งลืมเองอะครับ
“ เดี๋ยวซื้อให้ ” ไอโน้ตอาสาอีก กูจะคุยกับมึงนะไอโง่
“ อย่าๆ อ่ะตัง เอาน้ำมะพร้าวนะ ” พอซันลุกเดินไป ไอโน้ตตั้งท่าเตรียมว่าผม
“ ชอบซันมากไหมมึง ” ผมพูดก่อนมัน
“ มากดิ ”
“ กูเคยชอบซันนะ แต่วันนี้กูมีแฟนแล้ว กูฝากซันด้วย ” ไอโน้ตนั่งนิ่ง
“ มาไม้ไหนอีก ” มันคงยังมึนๆอะครับ ผมตั้งท่าไม่ชอบมันมาตั้งนาน บทจะยอมก็ยอมง่ายๆ
“ ไม้หน้าสามมั้งสัด ”
“ อ้าว ถามดีๆกวนตีนซะงั้นอะ ”
“ โห พูดตีนเลยเหรอวะ ”
“ เออดิ มึงยังว่ากูได้เลย ” ผมกับมันคุยกันไปมา เริ่มทำความรู้จักกัน จนซันถึงกับงงว่าผมสองคนเป็นอะไร เฮ้อ ผมแก้ปมในใจระหว่างผมกับซันออกไปได้เสียที
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1212977 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก