" บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559  (อ่าน 1212895 ครั้ง)

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
เป็นกำลังใจให้นะครับ

ออฟไลน์ MoMoRin

  • I am Fujoshi! (・∀≦)ゞ
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +229/-2
สู้ๆนะคะ

Aaehana

  • บุคคลทั่วไป
เพิ่งมาอ่าน เรื่องราวสนุกน่าติดตามค่ะ ไม่รู้เป็นไงแต่ชอบพี่โจอ่ะ แต่พี่ดิษก็ดีนะ รักจริงดี
ขอบคุณที่เล่าให้ฟัง ขอให้คิมสอบผ่านทุกวิชานะ

ออฟไลน์ bomm

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 399
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
คิมกับดิษไปเที่ยวสงกรานต์กันที่ไหนนะ  :L1: :L1: :L1:
รีบมาต่อเร็วด้วยล่ะครับ

ออฟไลน์ KimDit

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-1
 o22 สัปดาห์นรกๆ พักสงกรานต์ต้องสอบต่ออีกอะ YoY แต่กลัวคนจะลืมเลยมาต่อให้ ฮ่าๆ มาอ่านกันน้อ


ผมเดินทางไปคุยกับทางบ้านของน้องคนที่อาจจะต้องลาออก เพื่อไปเรียนที่อื่น ผลออกมาไม่น่าพอใจซักเท่าไร เพราะทางพี่ชายแทบไม่สนับสนุน ผมเลยบอกไปว่า อย่างน้อยดีใจมากๆ ที่น้องยังรักและชอบคณะนี้ ขอให้มีความสุขต่อๆไป

จากนั้นมา เรารับน้องปีหนึ่งเป็นน้องใหม่ของเรา ไม่มีอะไรแปลกใหม่หรือเปลี่ยนแปลงจากเดิมเลย น้องหลายๆคนก็เริ่มเปลี่ยนพฤติกรรมไปตามพี่ๆ ออกนอกลู่นอกทางกันก็มาก ผมเกิดท้อไปเฉยๆ เพราะผมรู้สึกว่าสิ่งที่เราพยายามปลูกฝังให้มาตลอดเกือบครึ่งปี ไม่ได้นำไปใช้จริงซักเท่าไร ในที่สุดผมก็ถอนตัวจากกลุ่มหัวๆของคนทำกิจกรรม เรื่องนี้พี่ๆหลายคนไม่ค่อยพอใจ แต่ก็นั่นแหละ ผมทำดีที่สุดแล้ว

“ เฮ้ย ท่านคิม ได้ข่าวว่า มึงจะไม่ไปช่วยเชียร์มหาลัยเหรอ ” ผมกำลังนั่งปั่นรายงานวิชานึงอยู่ วิชานี้อาจารย์ให้เขียนหมดทั้งเล่ม มืองี้หงิกไปหลายรอบ
“ ใครว่าจะไม่ช่วย กูจะไปดูๆๆ แล้วก็จะกลับ แค่นั้นอะ ” ไอเรกับไอโต้งขยับมานั่งใกล้ๆ
“ คือ กูเข้าใจว่าวากต้องทำมากกว่านั้นไงครับ ” ไอเรยังข้องใจ
“ กูเบื่อ กูเซ็ง กูไม่อยากทำแล้ว ”
“ เอ้า พี่ๆรู้เรื่องยัง ” ไอโต้งถามต่อ
“ พี่ฟางรู้แล้ว คนอื่นยัง ” ผมตอบขณะที่มือก็ปั่นงานต่อไป
“ ขนาดมึงกับกูยังไม่รู้ คนอื่นคงไม่รู้หรอก ” ไอเรพูดกับไอโต้ง ช่วงนี้เพื่อนๆติดงานนู้นงานนี่ ไม่ก็ติดเรียนกันหมด ทำให้ไม่ค่อยมีโอกาสมาพบปะกัน ผมมาเข้าใจก็วันนี้ว่าทำไมพวกพี่ๆถึงหายไปหลังจากรับน้อง
“ แต่ไงกูจะไปอยู่นะ เดี๋ยวคนอื่นจะว่าไม่ช่วย ”
“ เออๆ งั้นค่อยเจอกัน ” พวกมันลุกออกไปกันทั้งสองคน ปล่อยผมนั่งเหงาคนเดียว ไอดิษก็ยังฝึกงานไม่เสร็จ ทำไมต้องนัดกันไม่ว่างด้วยวะ ไอพวกบ้าเอ้ย

ช่วงเย็นผมเดินมาช่วยจัดแถวน้องๆปีหนึ่ง พอเสร็จผมเดินมานั่งที่ม้านั่งข้างๆ ปีนี้คณะของเราได้จัดคู่กับคณะศึกษาศาสตร์ เรียกว่าไอฝั่งศึกษาเป็นนักบวชยกคณะ ส่วนคณะของผมอย่างกับทหารเกณฑ์ ฮ่าๆ
“ ดีครับพี่ ” ใครมาสวัสดีกูวะ
“ เฮ้ย ไอโน้ต ” โน้ตแฟนของซันยืนยิ้มแฉ่งให้ผม ตั้งแต่มันกับผมสนิทกันมากขึ้น ไอโน้ตมันเปลี่ยนมาเรียกผมว่าพี่ ไม่รู้ทำไมมันต้องเรียก  แต่ผมชอบอะ เลยปล่อยให้มันเรียก ฮ่าๆๆ
“ เย็นนี้ไปเที่ยวกันเหอะพี่ ผมเลี้ยง ” ผมมองซ้ายมองขวา คงไม่มีใครแอบฟังกูนะ
“ เกรงใจแฟนมึงบ้าง ” ผมว่ามัน
“ อะไรกันพี่ ไม่รู้จริงหรือแกล้งควายวะพี่ โอ้ยยย ” ผมโบกหัวไอเกรียนไปทีนึง ว่ากูควาย
“ ด่ากูนะมึงอะ ไม่ได้แกล้งเว้ย ”
“ วันนี้วันเกิดซันไงพี่ คบกันมายังไงเนี่ย ” ผมยืนนึก ถ้าปกติผมคบกับใคร และรู้วันเกิด ผมจะไม่พลาดเลยนะ
“ ไม่ทันได้ถาม ” ไอโน้ตผงกหัว
“ งั้นตกลงเลยนะพี่ เย็นนี้เจอหน้ามอ เดี๋ยวมารับ ” พอตกลงเรียบร้อย ไม่นานไอพวกผีบ้านักวากทั้งหลายพากันมารุมร้องโห่ใส่ปีหนึ่งที่น่ารักทั้งสองคณะ ผมเลยนึกสนุกกระโดดเข้าไปร่วมวง
“ ช้าอะไรก้านนนน !!!!!! กินแรงเหรอ ” ผมตะโดนไปสุดเสียง ทั้งเพื่อนทั้งพี่ยืนงงกันหมด ปีสองด้วยกันแอบหนีไปหัวเราะที่อื่น กูตลกตรงไหนวะ ผมยืนล้อมๆวงไม่ได้เข้าไปสั่งหรือทำอะไรมากกว่านั้น
“ หัวเราะไรกัน ” ผมเดินมาหายัยนัท
“ ชั้นพนันกันว่า แกจะต้องมาช่วยว้าก สุดท้ายแกก็มาจริงๆ ” หึหึ เอากูไปพนันกันซะละ
“ ใครได้ใครเสีย ” ผมถาม
“ ชั้น โต้ง กับวาฬได้ ส่วนนอกนั้นเสียหมด ฮ่าๆๆ ”
“ ฮ่าๆๆ ตลกเนอะ จ่ายมาค่าภาษี ” ยัยนัทหุบยิ้มแทบไม่ทัน
“ อะไรกันยะ ”
“ อ้าว อย่างน้อยกูก็เป็นตัวเล่นนะเว้ย มาๆจ่ายมา ” ไอที่ยืนรอบๆหัวเราะยัยนัทกันใหญ่
“ ชิ อีงก เดี๋ยวให้ย่ะ ” วันนี้ไม่มีอะไรมาก แค่ซ้อมจังหวะปรบมือ กับคัดลีดเดอร์กัน ผมว่าคัดตอนนี้อะดี จะได้รู้ว่าใครหล่อจริง เพราะหัวโล้นกันหมดทุกคน

เสร็จธุระทั้งปวง ผมโทรคุยกับไอวากดิษ ผมไม่ได้บอกว่าวันนี้จะไปเที่ยวข้างนอก เพราะกลัวมันเป็นห่วง หลังจากวางสาย ผมเดินมาอาบน้ำแต่งตัวที่ห้อง ไอวินก็กลับมาแล้ว มันกำลังนั่งจดอะไรลงสมุดอยู่
“ แต่งตัวไปไหนพี่ ”
“ ไปวันเกิดเพื่อน ” มันถอดแว่นออก
“ เมื่อไหร่จะได้ไปเดินตลอดนัดกับผมเนี่ย ” มันมาแปลกนะครับ ถามเรื่องตลาดนัดหลายครั้งละ
“ วันว่างๆไม่นัดมาล่ะ ”
“ มะรืนว่างปะครับ ” ผมหยิบตารางเรียนมาดู
“ เลิกค่ำ มีเรียนวิ่งว่ะ ”
“ งั้นผมรอแล้วกัน ”
“ เออๆ ” พอคุยกันจบ ผมเดินมารอที่หน้ามหาลัย

ไอโน้ตกับซันมารับผมที่หน้ามหาลัย เราตรงไปที่เที่ยวแห่งนึง พอมาถึงเพื่อนๆของซันหลายคนรออยู่แล้ว รวมทั้งไอโปรก็อยู่ด้วย
“ สวัสดี พี่คิมหรือปล่าวคะ ” ยังไม่ทันได้นั่งดี มีผู้หญิงคนนึงเดินมาหาผม
“ ครับ ” ผมไม่รู้จักเค้าหรอกครับ
“ หนูเป็นเพื่อนโน้ตค่ะ ศึกษาปีหนึ่ง ”
“ อ่ะ อ๋อ ครับ ” หน้าตาน่ารักดีครับ แต่ผมไม่ค่อยอยากสนิทด้วยในเวลานี้ เดี๋ยวจะไปเสียระบบของเค้า
“ พี่คิมนั่งกับโปรก่อนนะครับ อิ่มแล้วมีต่อ ” อะไรมีต่อ ไอโน้ตพูดจบก็เปิดตูดหนีไปทางอื่น
“ ไงวะ นี่ถ้ามึงไม่มากูว่าจะไม่มานะเนี่ย ” ไอโปรชวนผมคุย
“ ดีแล้ว ไม่งั้น กูไม่มีเพื่อนเหมือนกัน ” ผมนั่งดื่มนั่งมองไปเรื่อย สาวๆนี่เวลาแต่งเนื้อแต่งตัว ดูดีกันจริงๆ

พอเริ่มดึก ไอโน้ตถึงเฉลยกับผมว่าจะไปต่อที่ผับใกล้ๆ ผมรีบปฏิเสธ เพราะไม่อยากเที่ยว กลัวจะเสียคนอีกเหมือนตอนมอปลาย
“ โห ว่าไปนู้น แค่นั่งเฉยๆก็ได้ ” พอมันเมา เริ่มจะรั่วครับ
“ ตลก ไปผับจะให้นั่งเฉยๆ กูไม่ใช่ปูนปั้นนะมึง ” ผมบอก
“ งั้นเอาไงเล่า ผมไม่ไปส่งนะ วันนี้กะจะพานอนแถวนี้ ” อ้าว อะไรกันวะ
“ เออๆ งั้นต่อก็ต่อ ”
“ เฮ !!!!! พี่วากไปด้วยๆ ” กูละหน่ายไอพวกขี้เหล้า

พอได้โต๊ะ สั่งเครื่องดื่มมาครบ พวกสาวๆผู้น่ารักลุกไปกระโดดดิ้นกันอย่างสนุกสนาน ความจริงผมไม่ชอบเต้นหรือดิ้นเลยล่ะ ชอบแหล่ๆไปเรื่อย พอถูกใจก็ลุกไปนั่งคุย
“ ดีพี่ ” วันนี้ผมเลือกเดินมาคุยกับบาร์เทนเดอร์ เพราะไม่อยากจะไปยุ่งกับคนอื่น  ผมชอบสนิทสนมกับคนพวกนี้ เพราะเวลาเมาหนักๆ คนพวกนี้แหละที่จะคอยเฝ้าช่วยดู และเวลาไปหาเรื่องก็พวกนี้อีกแหละที่พาหนี
“ ครับ ” พี่เค้ามีอายุแล้วครับ ดูๆคงจะสามสิบปลายๆ
“ ดูมันทำ ” ผมมองไปที่ไอโน้ต ไอนี่เวลาเมาเต้นซะสาวแตก หวังว่ามันคงไม่ได้แอ๊บเป็นเก้งเป็นกวางหรอกนะ
“ วัยเรียนวัยสนุกก็นะ ” พี่เค้าเริ่มคุยด้วยครับ
“ ยังไงครับพี่ ”
“ เห็นมาเยอะแล้ว ตอนเรียนนะก็มากันเยอะสนุกสนาน เงินพ่อเงินแม่ไม่ค่อยใส่ใจหรอก หึ แต่พอหาเงินเองได้ ถึงจะรู้ว่าเรานี่พลาดไปเยอะเลย ส่วนมากคนทำงานมากินไม่กี่แก้วก็กลับแล้ว ” พี่พูดได้ตรงใจผมดีครับ เรียกว่ากระดกเหล้าไม่ลงอะ

เวลาแห่งความสนุกสนานของเราค่อยๆผ่านไป ผมดื่มไปเยอะพอสมควร แต่ยังมีสติเดินกลับมากับพวกมัน ทั้งผม ซัน ไอโน้ตและไอโปร กลับคันเดียวกัน โชคยังดีที่ไอโปรไม่ได้ดื่มมาก มันเลยเป็นคนขับรถให้ ส่วนไอโน้ตเมานอนสลบอยู่เบาะหลัง
“ คิม คิมส่งโน้ตที่หอทีนะ ใกล้ๆนี้เอง ”
“ อืมๆ ได้สิ ” ที่บอกให้ส่ง หมายถึงแบกมันไปโยนไว้ที่ห้องครับ พอซันจอดรถผมขออนุญาตคนที่ดูแลหอไปส่งมันที่ห้อง หลังจากดูว่ามันหลับสนิทดีแล้ว ถึงออกมา
“ คิมเป็นยังไงบ้าง ”
“ คิมเหรอ สบายๆ ” ตอนนี้ผมเมามากทีเดียวนะครับ ที่ผมรู้เพราะผมจำทางที่ผ่านมาไม่ได้
“ ซันน่ะ ....... บางครั้ง ....................... ” ผมนั่งฟังได้ไม่นานก็ผลอยหลับลงไป

“ โอย ...... ” ผมตื่นขึ้นมา โดยที่รู้สึกปวดตามเนื้อตัว พอมองไปด้านข้างแค่นั้นเอง
“ เฮ้ยยยย ”
“ เสียงดังทำไมคะ ” ผู้หญิง ! ผู้หญิงนอนเปลือยด้วย นี่กูทำอะไรวะเนี่ย
“ ตื่นแล้วเหรอมึง นึกว่าจะลุกไม่ไหว ”
“ โปร .... มึงบอกทีว่ากูไม่ได้ทำอะไรเลย ” ไอโปรนั่งยิ้ม
“ มึงเหรอไม่ได้ทำ มึงใส่น้องเค้าอย่างกับตายอดตายอยากมา ” ผมนั่งนิ่ง ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าทำไปอะไรลงไป
“ แล้วทำไมมึงไม่ห้าม ” ผมด่าไอโปรครับ
“ อ้าว ห้ามบ้าไร กูจะรู้ได้ไงว่ามึงไม่อยากเอา ” ผมเริ่มนึกออกมากขึ้นว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนที่ผมกำลังง่วง ไอโปรถามว่าจะนอนไหน ผมบอกว่านอนไหนก็ได้ ไอโปรคงพาผมมาที่นี่ แต่ทำไมมันต้องพาหญิงมาเอาด้วยวะ
“ นี่หอมึงเหรอ ” ไอโปรพยักหน้า
“ เอาน่า น้องเค้าไม่บอกใครหรอก น้องเค้าเรียนที่อื่น ” ดีนะที่ผู้หญิงไม่ใช่คนที่รู้จัก
“ เห็นพี่คนนี้หน้าใสๆ ไม่นึกว่าจะเซ็กซ์จัดนะ ” นี่ชมหรือด่ากูวะ
“ พอเลยน้อง ขออาบน้ำหน่อยนะเว้ยโปร ”
“ เออนี่ พี่ดิษน่ะมาหามึงด้วย ”
“ ห๊า !!!!!!!!! ” ผมส่งเสียงดังอย่างลืมตัว
“ พี่ขี้ตกใจจังนะคะ ”
“ บอกให้พอไง หยุดพูดเลย ” ผมตะคอกใส่น้องคนนั้น
“ คิมใจเย็นๆ มีไรเพื่อน ”
“ ไอดิษมาได้ยังไง และมันเห็นกูด้วยใช่ไหม ” ผมถามอย่างลนลาน
“ อืมดิ ตอนทำงานคณะ พี่ดิษมาหากูออกบ่อย แกโทรหามึงกูรับ กูเลยบอกว่ามึงอยู่กับกู ” กูอยากจะบ้าตาย
“ ไม่อาบแม่งมันละ กูไปนะเว้ย แล้วน้องน่ะ เท่าไหร่กูช่วยออก ”
“ ถือว่ากูเลี้ยงแล้วกัน ” ผมใส่เสื้อผ้าและรองเท้า รีบออกมาจากหอของไอโปร โดยที่ยังงงๆไม่รู้จะไปทางไหน ผมโทรหาไอดิษ สายน่ะติด แต่มันไม่ยอมรับสาย ครั้งนี้กูจะเอาตัวรอดยังไงดี มึงต้องฟังกูนะเว้ยดิษ

-----------------------------------------------------------------------------
สงกรานต์ปีนี้นั่งเล่นแถวไร่ครับ เมาก็นอนม้วนเลย ฮ่าๆ ไร่นี่ของไอดิษนะ มันไปทำเองตอนที่บอกเลิกกับผม เลิกกันตอนไหนก็ตอนที่กำลังจะถึงนี้แหละ ผมกลับวันที่ 15 เพราะกลัวรถติด ช่วงนี้ที่มหาลัยยื่นขอจบไปแล้วเลยไม่มีธุระ จะแวะไปดูน้องๆประชุมเชียร์ กับกิจกรรมนิดหน่อยๆ เหลือที่ราม อันนี้ยากจริง  :เฮ้อ: ขอตัวไปนอนอ่านหนังสือล่ะครับผม เสาร์ อาทิตย์นี้สอบต่อ  :pig4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-04-2012 01:19:51 โดย KimDit »

namtarn11

  • บุคคลทั่วไป
เห้ย..จิงดิ จะเลิกกันหรอ อยากรู้ง่ะ พี่ดิษต้องโกรธมากแน่ๆ แต่คิมก็ไม่ผิดนิ ไม่รู้สึกตัว เฮ้อ...

ออฟไลน์ MoMoRin

  • I am Fujoshi! (・∀≦)ゞ
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +229/-2
งานงอกกกกกกกกก

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
เฮ้อออ. มีเร่ืองไม่หยุด

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22
สติ สะกดสั้นๆ ง่ายๆ นะครับน้องคิม
ใช้ได้กับทุกสถานการณ์ งานก็ไม่เข้า
คนอ่านเครียดแทนนายดิษ :เฮ้อ:
+1

โจ๊กกุ้ง

  • บุคคลทั่วไป
หายไปนานนะคิม พี่ดิษถึงขั้นขอเลิกเลยเหรอเหอๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ gambee

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 451
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
ท่านคิมงานงอก
เหล้าตัวบั่นทอนสติ
ข้าวกล้องสู้สู้ "ชอบชื่อนี้จริงๆน่าร๊าก"
และเอาไปตั้งชื่อหลานแล้วเรียบร้อย

ท่านคิมโชคดีในการสอบน๊า^___^ไฟท์ติ้งๆๆๆ

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
            ขยันหางานจังคิมนี่ รอบนี้ให้ท่านว๊ากข้าวกล้องงอนให้เข็ด ผิดซ้ำซากเกิ้น

ออฟไลน์ jubujubu

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 376
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
แล้วคิมจะง้อพี่ดิษยังไงเนี้ย 

ออฟไลน์ zombi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-5
อย่ายอมนะข้าวกล้อง อย่างนี้ต้องจัดหนัก

่นทยนส

  • บุคคลทั่วไป
   เวรกรรมแท้ๆ เจ้าคิม

ออฟไลน์ GeTOuTNoW

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 415
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
้รเป็นเพื่อนแท้ๆไม่ห้าม แล้วเรไม่รู้เหรอว่าคิมคบกับพี่ดิษ แย่มากๆ บอกมาได้ว่าจะรู้ได้ไงว่าไม่เอา :m31: :m31: :m31:

ออฟไลน์ StillLoveThem

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +295/-10
...กรรม จริงๆๆ อ้าวแล้วโปรเค้าไม่รู้เหรอว่า คิมกับดิษ เป็นแฟนกัน
...พี่ก็จำเรื่องราวของคนชื่อโปรไม่ได้อะ ว่ามันสนิทกับคิมมากแค่ไหน
...เหล้า อย่างเดียวเนอะ มันเหมือนเป็นตัวชี้เป็นชี้ตายให้กับความรักของหลายๆๆคู่
...นี่ถึงกลับเลิกกันเลยเหรอ..อย่างว่าแหละมันก็น่าเห็นใจอยู่นะ รู้สึกว่าจะเพิ่งรักและเพิ่งเข้าใจกันเมื่อไม่นานมานี่เอง
...และอีกเรื่องเป็นความโชคดีอย่างมหันต์ ที่ผู้หญิงคนนั้น เป็นเด็กขาย ไม่อย่างนั้นความรับผิดชอบมันจะวิ่งเข้ามาให้เราแทบอย่างฆ่าตัวตายเชียวแหละ
...คงต้องบอกว่าต้องรออ่านคำแก้ตัว ของคิมแล้ว และดิษจะให้อภัย และรับได้หรือไม่ได้ ยังไงก็สู้ๆนะ ว่าที่บัณฑิตใหม่
...เรียนผูก ก็ต้องรู้จัก.......เรียนแก้...ไม่ใช่แก้ผ้านะวู้ย หรือแก้ผ้าจะแก้ไขเรื่องราวได้ก็ไม่รู้นะ ต้องลองแก้ให้ดิษดู
:laugh:

ออฟไลน์ warin

  • รถไฟขบวนนั้น ได้แล่นผ่านไปแล้ว
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1937
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
    • -
จะถึงขั้นเลิกกันเลยหรือนี่ งือ  เอาใจช่วยนะท่านว๊ากคิม

เป็นกำลังใจในการสอบนะ  ว่าที่บันฑิตใหม่

ออฟไลน์ นิรนาม

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 489
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
เฮ้ยยยย จะเลิกกันจิงๆหรอ

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
เมาแล้วขาดสติทำได้ทุกอย่าง
พี่ดิษถึงกับบอกเลิกเชียวเหรอ
หวังว่าปัจจุบันคืนดีกันแล้วนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ bomm

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 399
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
แงะ เฮียดิษถึงกับบอกเลิก
แล้วจะตามง้อกันยังไง :เฮ้อ:
คิมนะคิม แต่ก็เพราะขาดสตินั่นแหละ

ออฟไลน์ gambee

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 451
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
คิดถึงคิม..มารอว่าจะง้อไง...
พี่ดิษงอนไปไหนแล้ว มาง้อเร็วๆๆด้วย


สอบเป็นไงบ้างโชคดีนะ
ปัดกวาดเช็ดถูทู้รอ ^_________^.

ออฟไลน์ KimDit

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-1
 :เฮ้อ:

พอกลับมาถึงหอพักในมหาลัย ผมรีบวิ่งขึ้นไปที่ห้องของไอดิษเป็นที่แรก
“ ดิษอยู่ไหม ” เมทของไอดิษยังไม่ตื่นนอนเลย
“ ไม่อะ ไปฝึกงานไม่ใช่นิ ”
“ เออๆ นอนซะ ” ผมวิ่งลงมาที่ห้องของตัวเอง มาตั้งหลักอีกครั้ง เพราะไม่รู้ว่าครั้งนี้ไอดิษจะโกรธผมมากแค่ไหน แต่ที่รู้ๆ มันไม่ยอมรับสายผมด้วยซ้ำ
“ อ้าวพี่ ไปสนุกที่ไหนมา ไม่กลับมานอนหอ ” ไอวินนอนอ่านหนังสืออยู่
“ ไอดิษมาที่นี่ไหม ”
“ โห พี่ไม่อยู่ เค้าจะมาทำไม ” จะตอบสั้นๆก็ไม่ได้นะไอนี่
“ เออๆ กูไปก่อนนะ ” ไอวินตะโกนไล่หลังมา แต่ผมไม่มีเวลาคุยกับมันหรอก ผมเดินไปเดินมาก็นึกได้ว่า น่าจะลองโทรหาพี่หมีดู

“ ดีพี่ ไอดิษอยู่ไหม ”
“ โทรหากูหรือไอดิษล่ะ ” วันนี้นัดกันมาพูดกวนทรีนจัง
“ ผมติดต่อมันไม่ได้เลย พี่ติดต่อได้ไหม ”
“ เหรอ มันเพิ่งไปหามึงเมื่อเช้าตรู่นี่เองนะ ” เอาไงดีวะกู
“ คือเมื่อคืนนะพี่ !@#!@## ” ผมตัดสินใจเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน กับเมื่อเช้าให้พี่หมีฟัง
“ โอ้โห แรงนี่ไอเสือ ”
“ พี่ ผมติดต่อมันไม่ได้จริงๆ ผมอยากรู้ว่ามันอยู่ไหน ”
“ อืมๆ กูจะโทรหาให้ มึงก็อย่าตื่นเต้นไป ใจเย็นๆ เสียงสั่นหมดแล้ว ” ไม่ใช่แค่เสียงนะที่สั่น ทั้งขา ทั้งใจ สั่นไปหมดแล้วเนี่ย
“ ครับๆ ”

ผมเดินไปซื้อน้ำเปล่า และเดินมานั่งพักตรงม้านั่ง ไม่นานนักก็มีโทรศัพท์โทรถึงผม
“ ครับ ”
“ ซี๊ดด คิมเหรอวะ ” เสียงคุ้นๆแฮะ
“ ใครอะ ”
“ โปรไงวะ โอย ”
“ มึงกำลังทำอะไรอยู่วะ ครางเป็นหมาเลย ” มันคงไม่ได้กำลังจึ๊กจึ๋ยกับน้องคนนั้นอยู่นะ
“ กูโดนต่อยเว้ย พี่ดิษเล่นกูซะน่วมเลยเนี่ย ”
“ ไอดิษเหรอ มันอยู่นั่นไหมวะ ” ผมลุกขึ้น เตรียมไปหามันทันที
“ ไม่อยู่ๆ พอมึงออกไปไม่ถึงนาที พี่ดิษก็เข้ามาต่อยกู ตอนนี้ออกไปแล้ว กูอยากรู้ว่ามึงกับพี่ดิษเป็นอะไรกันวะ ”
“ กูเป็นแฟนกับมัน ” ผมไม่ลังเลที่จะพูดกับไอโปร ผมกับมันแม้จะคุยกันสนิทสนม แต่ก็ไม่ถึงขึ้นเปิดอกคุยกันได้เหมือนเพื่อนหลายๆคน
“ เชี้ย แล้วทำไมไม่บอก กูจะได้ปรามมึง ”
“ บอกไงก็ไม่ทันแล้วล่ะ แค่นี้นะเว้ย ” ผมรีบโทรหาไอดิษอีกครั้ง
“ อืม ”
“ ดิษ มึงอยู่ไหน ทำไมไม่รับโทรศัพท์ห๊ะ เป็นเอี้ยอะไร ”
“ มึงนั้นแหละเป็นเอี้ยอะไร !!!!! ” ผมต้องเอียงโทรศัพท์ออกอะครับ มันตะโดนเหมือนตอนวากน้องๆเลย
“ ดิษ ..... ”
“ พอแล้วนะ กูพอแค่นี้ อยากทำอะไร กับใครก็ไปซะ ”
“ ดิษ ไอเอี้ยดิษ ! ” ผมโมโหจนแทบเควี้ยงโทรศัพท์ทิ้ง นี่ถ้าไม่ติดว่าเพิ่งซื้อมาใหม่ จะโยนทิ้งจริงๆ ตอนที่มึงสับสนกูทนได้ วันนี้กูพลาดพลั้ง ทำไมมึงต้องทำแบบนี้ด้วย เอาสิวะ มาดูกันว่า เราจะโกรธกันแบบนี้ได้นานแค่ไหน

... สามเดือนผ่านไป
“ คิม อาทิตย์หน้านี้มีบูมให้พี่บัณฑิต มึงมาด้วยปะ ” ไอเรกับเพื่อนๆเดินมาคุยด้วยครับ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ เป็นเวลาเกือบสามเดือนแล้วที่ผมไม่ได้ยินแม้แต่เสียงของไอดิษ มันกลับมาที่คณะเพื่อมาจัดการเรื่องจบ แต่เลือกมาตอนที่ผมไม่อยู่
“ อืม ไงก็ต้องไป พ่อแม่เรานี่ ” เผลอแค่แวบเดียว ผมกำลังจะขึ้นปีสามแล้ว ส่วนพี่ๆที่เคยกินอยู่ด้วยกัน ตอนนี้ก็กำลังจะไปเผชิญโลกภายนอก ไปหาการงานเลี้ยงชีพ
“ มึงไม่ได้ติดต่อกับพี่ดิษเลยเหรอ ”
“ นี่ๆ !!!!! ” ยัยนัทสะกิดไหล่ไอเร ตั้งแต่ที่ผมกับมันไม่คุยกัน พวกนี้พยายามไม่พูดถึงไอดิษ จนตอนนี้ผมยังรู้สึกปวดใจอยู่ทุกนาทีที่คิดถึงมัน
“ อย่ามานี่ๆกับกู กูไม่ใช่ผัวมึงนะ เดี๋ยวตบเลย ” ไอเรโหดใช่เล่น ผมได้ยินมาว่า มันเริ่มจะจีบดา ผมกับเพื่อนๆเอาใจช่วยอยู่ครับ
“ ไม่พูดๆ ” ยัยนัทยังห้ามไอเรอีก
“ ช่างเถอะ มานั่งคุยกันดีกว่า เก็บไว้กูก็อึดอัดจะแย่ละ ” ผมบอกพวกมัน
“ อ๊ายยย !!!!! ”
“ มึงเป็นบ้าไรเนี่ย ” จู่ๆนัทก็อ้าปากว้ากออกมา โชคดีที่อยู่ในคณะ คนเลยไม่ว่าอะไร
“ ชั้นโคตรอึดอัดเลย สามเดือนแล้วนะแก สามเดือน อยากจะปริปากว่าดิษๆ กูยังไม่กล้าเล้ย ” ยัยนี่ตลกดีนะ
“ นั่นสิคิม ตกลงยังไงแน่เหรอ เล่าให้ฟังทีเหอะ ” ไอโต้งยังยืนนิ่ง คำถามนี้ไอวาฬเป็นคนถามผมครับ
“ วันนั้น วันเกิดซัน กูเมาเลยปี้หญิง มันมาเห็น เลยโกรธจนถึงวันนี้แหละ ”
“ ...... ”
“ เงียบกันทำไม ”
“ แค่นี่นะ ” ไอเรถาม
“ อืม ”
“ โหย ทำไมเฮียโหดจังอะ ไหนว่ารักมึงมากไง ” นัทพูดครับ
“ เกินไปนะ อย่างน้อยน่าจะถามเหตุผล ” ไอวาฬให้เหตุผลเพิ่ม
“ เชื่อกู เลิกไปซะ ”
“ ไอโต้ง ..... ” ไอนี่มาแรงกว่าเพื่อน
“ ไม่จริงหรือไง ถ้าไม่เชื่อใจกันก็เลิกกัน ผิดตรงไหน ”
“ มึงพูดถูก แต่ว่า .... ” ผมนิ่งไปครู่นึง
“ มีอะไรเพื่อน ” ไอเรขยับมาตบไหล่ผม
“ ผิดที่กูรักมัน ........ เชี้ยเอ้ยยยย ฮือออ ”
“ คิม ไม่ร้องนะแก ฮือออ ” เออ เหมาะเลยยัยนัท บอกไม่ให้กูร้อง มึงร้องทำไมวะเนี่ย
“ ทำใจดีๆสิวะ พวกมึงยืนล้อมๆมันหน่อยดิ ” ไอเรคงไม่อยากให้คนอื่นเห็นผมร้องไห้
“ เอางี้ๆ เดี๋ยวตอนรับพี่บัณฑิต เราเข้าไปถามเลย เพราะยังไงพี่แกก็ต้องมา จริงปะ ” ไอวาฬรีบเสนอ
“ โอเคปะคิม ” ไอเรถามผมอีกครั้ง
“ อืม ” เราแยกย้ายกันกลับหอ ผมเดินมาคนเดียว รู้สึกเคว้งคว้างมากๆ ความรู้สึกแบบนี้ ผมไม่เคยมีมาก่อน ผมไม่เคยผิดหวัง หรือต้องเฝ้ารอใครนานขนาดนี้

สามเดือนที่ผ่านมา ผมไม่ได้นั่งรอเฉยๆโดยที่ไม่ทำอะไรเลย ผมโทรหาพี่ๆ แม้แต่ไปหามันถึงสถานี ก็ไม่เจอ มันยังใช้โทรศัพท์เบอร์เดิม แต่ไม่รับสายของผม เพื่อนๆแนะนำว่าลองใช้เบอร์อื่น ผมไม่ทำ เพราะไม่ว่าจะใช้เบอร์ไหน คนที่โทรก็คือผม ในเมื่อมันไม่อยากรับสายของผม ผมจะทำไปเพื่ออะไร

ผมโทรศัพท์หามันทุกสามเวลา ไปที่โรงพยาบาลเพื่อหาแม่เลี้ยงของมัน แต่ก็ไม่มีวี่แววจะได้เจอ มึงจะหลบหน้ากูไปถึงไหนกันดิษ กูเป็นคนนะ กูก็มีความพยายามที่จำกัด ตอนนี้กูเริ่มล้าลงทุกวัน เมื่อไหร่มึงจะให้อภัยกูซักที


วันนี้เป็นงานรับปริญญาของพี่บัณฑิตคณะของผม ผมมาเตรียมรอบูมพี่ๆตั้งแต่เช้า และในที่สุดก็เจอไอดิษ แต่ยังไม่กล้าเข้าไปหามัน เพราะวันนี้ครอบครัวของมันมากันครบ
“ อ้าวเฮ้ย คิม มาๆๆ ” ตายล่ะ พ่อของไอดิษเรียก
“ สวัสดีครับอา ”
“ อ้าว คิม ” อันนี้คุณแม่เลี้ยง
“ สวัสดีครับ ”
“ ..... ” ไอดิษมองผมสายตาเข้มมากมาย ผมไม่กล้ามองตาเลยอะ
“ มาถ่ายรูปด้วยกันหน่อยมา ไงอีกไม่นานก็เป็นบัณฑิตเหมือนกัน มาๆ น้องๆ ถ่ายให้ที ” พ่อของไอดิษยื่นกล้องให้เพื่อนของผม
“ ถ่ายด้วยครับๆ ” สักพักพวกพี่บัณฑิตวิ่งกรูเข้ามาขอถ่ายรูปด้วย
“ คิม กูถ่ายด้วยๆ ” ผมโดนลากไปถ่ายด้วยแทบหมดทุกคน ไม่มีโอกาสได้ลากดิษไปคุยด้วย ผมรอจนถึงช่วงพัก ตัดสินใจเดินไปสะกิดมัน
“ คุยด้วยหน่อย ”
“ ปล่อย ” หึหึ ดูมันพูด
“ ถ้าไม่มา กูจะว้ากให้ลั่นคณะเลย เอาไง ” ไอดิษกัดฟันกรอดๆ แต่ก็ยอมมาด้วยโดยดี

ผมลากมันมาหลังห้องน้ำ มุมที่ลึกลับที่สุดในคณะ มุมนี้เป็นมุมที่เกิดเรื่องมากมายกับผมครับ
“ ดิษ ขอโทษ ”
“ พอเถอะ ” มันพูดออกมาง่ายดายมากเลยครับ
“ พออะไร กูคิดถึงมึงจนจะบ้าตาย มึงจะพูดง่ายๆแบบนี้อะนะ ” ไอดิษในชุดบัณฑิตเนี่ย เท่มากๆเลยครับ
“ หึหึ กล้าขึ้นเยอะนี่ ตั้งแต่ไปฝึกงานกับสาวๆ ” มียอกย้อนด้วย
“ ดิษ สามเดือนนี้ มากเกินไปแล้วนะ ขอเหอะนะ กูขอโทษ ” ไอดิษหลับตาลง ก่อนจะมองมาที่ผม   
“ คิม ฟังให้ดี พี่จะพูดครั้งเดียว ........ ความจริง เรื่องวันนั้นพี่ไม่ได้โกรธขนาดที่ให้อภัยไม่ได้ แต่พี่คิดอยู่นาน ว่าพี่ผิดอะไร ครั้งนี้มันไม่ใช่ครั้งแรก ทำไมคิมถึงชอบทำให้พี่ปวดใจอยู่เรื่อย  แล้วพี่ก็คิดได้ ....... ว่าพี่รู้จักคิมมากเกินไป แต่คิมต่างหากที่ไม่รู้จักพี่เลย ” มันพูดซะทำผมอึ้งมากๆ
“ ต่อไปนี้ พี่จะไม่เป็นฝ่ายไล่ตามคิมอีกต่อไป เราเลิกกันเถอะ  ” พอพูดจบ มันทำท่าจะเดินหนี
“ เดี๋ยวก่อน ” ผมห้ามมันครับ
“ ว่าไง ”
“ ถ้าจะจบ กูจะจบเอง .... แหวนนี้ มึงเอากลับไป ” ไอดิษมีสีหน้าตื่นอย่างเห็นได้ชัด มันคงไม่คิดว่าผมจะทำแบบนี้ ผมส่งแหวนที่มันเคยแอบให้ผม คืนมันไป
“ นี่ ...... ”
“ กูเก็บไว้กับตัวตลอด ตอนนี้กูคืนให้ ” ไอดิษหน้าซีดลง ผมกลัวมันจะเป็นลมตอนนี้จริงๆ
“ หึหึ เจ็บมากเลย ” พูดออกมาได้นะมึง
“ ไปนะ ” ผมค่อยๆเดินออกมา โดยที่ไม่ให้มันเห็นน้ำตาที่ไหลออกมามากมาย พอพ้นมุมตึก ผมรีบวิ่งไปมุมของสโมสร ผมร้องไห้สะอึกสะอื้นมากที่สุดในชีวิต การร้องไห้เพราะเสียใจนี่มันไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้เลย ผมทำถูกแล้วใช่ไหม ที่ตัดสินใจเลิกรากับมัน สิ่งที่ผมเรียกว่ารักแท้จริงครั้งแรก จบลงแล้วอย่างนั้นเหรอ ..... ขอให้จริงนะ ที่มึงบอกว่ารู้จักกูดี

---------------------------------
หุหุ หายไปไม่นาน ทำไมโผล่มามันกลายเป็นเกือบสิบวันแล้วล่ะครับ ฮ่าๆๆ ช่วงนี้ว่างนิดหน่อย แต่สมองไม่ค่อยแล่นอะ ตื้อจากการสอบ สอบติดกันเกือบหนึ่งเดือน ยังไงจะพยายามไม่ให้รอนานเน้อ ขอบคุณมากครับ


ออฟไลน์ Thengja

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 86
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-64
ไอควายยยยย เมิงทำตัวของเมิงเองแล้วมาเพ้อไรว่ะ

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
พี่ดิษกะจะดัดนิสัยคิมล่ะสิ
อย่าปล่อยอะไร ๆ ให้มันสายเกินไปเลยนะ
ทรมานกันทั้งสองฝ่าย

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22
เครียด
+1

zaabbo

  • บุคคลทั่วไป
ต้องขอโทษด้วย ที่ไม่สามารถอ่านเรื่องนี้ต่อจนจบได้ ทุกวันนี้ชีวิตก็มีเรื่องเครียดๆเยอะแล้ว ยิ่งอ่านยิ่งเครียด เลยตัดสินใจไม่อ่านต่อดีกว่า ต้องขอโทษอีกครั้งนะครับ  :bye2:

ออฟไลน์ MoMoRin

  • I am Fujoshi! (・∀≦)ゞ
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +229/-2
อ้าวเฮ้ยๆๆไหงงี้ละคะคุณพี่ขาาา มาม่าทั้งลังเลยมั้งเนี่ยยย โอยยยย ปวดใจแทนสองคนจัง ฮืออออ

Sabaijai

  • บุคคลทั่วไป
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่แล้วกันนะ…เครียดตามได้อีกอ่านเรื่องนี้ทีไร

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
                       จะปล่อยให้มันจบง่ายๆแบบนี้รึ บาวคู่เขาผ่านวิบากกรรมมากกว่านี้อีก หันมาคุยกันดีดีได้มั้ย

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด