หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559

[นิรนาม]

มาต่อเร็วๆนะพี่คิม
ปล.ตอนนี้ไม่รู้จะเม้นรัยจิงๆ

[โจ๊กกุ้ง]

เศร้า พี่ดิษแค่ลองใจป่าวว่าคิมจะตามเค้ามามั้ยอ่ะ

[StillLoveThem]

...เออ ก็ดีนะ ห่างๆๆกันหน่อย จะได้สำรวจใจ
...นานกว่านี้ดิษมันก็เคยรอมาแล้วนี่ เนอะ
...ก็ไม่รู้สุดท้ายมันจะเป็นไงอะนะ คู่กันแล้วก็คงไม่แคล้วกันมั้ง
...แต่ถ้าไม่ใช่คู่ เอาช้างมาฉุดก็คงหยุดไม่อยู่อะนะ

[เพื่อนบ้าน]

2 ตอนรวดดดด หึหึ
ทำไมทุกครั้งที่มีปัญหาต้องเป็นพี่ดิษที่เจ็บ และคิมก่อเรื่อง
บางครั้งก็สงสัยเหมือนกันนั่นแหละว่าพี่ดิษทำผิดอะไรวะ
ทำไมคิมถึงทำแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า อย่าโทษเหล้าเลย โทษคนกินดีกว่า
เวลาทำผิดก็มาขอโทษ เหมือนจะสำนึกแต่แล้วก็ทำอีก
บอกว่าตัวเองต้องรอ ต้องทรมาน ต้องร้องไห้ ต้องเสียใจ
แล้วตัวเองเคยอดทนต่อความเจ็บปวดนั้นได้เท่าที่พี่ดิษเคยทนป่ะถามหน่อย
เฮ้ออออออออออ ~ เพลียยยย -*-

ปล.เห็นคอมเม้นท์บางท่านแล้วแอบตกใจ อยากจะบอกว่าถึงแม้พี่จะอินมากไปสักหน่อย
หรืออาจจะเม้นท์อะไรที่ทำร้ายความรู้สึกไปบ้าง แต่พี่ไม่ได้เกลียดคิมนะอย่าเข้าใจผิด(กลัวน้องนอยด์แดกจริงๆ)
ที่พูดไปก็ในฐานะคนที่ติดตามอ่าน(ที่โคตรเข้าข้างพี่ดิษ -*- ) พี่ถือว่าอดีตมันแก้ไขอะไรไม่ได้
นอกจากด่าดิน ด่าฟ้าไปเรื่อยเปื่อย ยังไงปัจจุบันก็สำคัญที่สุด ยังคงอยากอ่านจนถึงวันที่กลับมารักกันนะจ๊ะ

[namtarn11]

 
บอกได้คำเดียวว่า "ช็อค"
ไม่คิดว่าพี่ดิษจะขอเลิก
สงสารคิมมาก

[yayee2]

แง่มๆๆ พอมาก็เอาเครียดมาฝากเลยนะคิม

[gambee]

เย้คิมมาแล้ว สงสารทั้งคิมทั้งดิษ
คนเราผิดพลาดกันได้..แต่ผิดบ่อยๆมันไม่ดี
คิมนะร้องไห้ขนาดนั้นความเสียใจคงไม่ต้องพูดถึง
พี่ดิษอีก ต่างคนต่างเสียใจ
รอตอนต่อไป..อยากรู้ใครง้อใครก่อน
เป็นกำลังใจให้คิมจ้าาาาาา


ทะเลาะกันงี้คิมกะดิษก็ไม่มีรูปที่ถ่ายด้วยกันในวันรับปริญญาอ่ะดิ?
พี่ดิษใจร้ายยยย
คิมมาต่อเร็วน๊าค้างอ่ะพอค้างแล้วลงมะด้าย

[broke-back]

คราวนี้เฮียดิษใจแข็งจริง
ถึงกับตัดเป็นตัดตายกับคิมที่รักเลย

หรือว่า..เฮียแกเอง จะแอบแข็งใจไม่ให้รู้
  รักเค้าซะขนาดนั้นอ่ะ

สายลมพัดไป..ไม่พัดกลับ
ความรักพังพับ..หวนกลับมั้ย
คงต้องรอความหวัง..ให้อภัย
แล้วก็เก็บเตือนใจ..ให้บทเรียน

  โอ๊ะ..โอ๋ คิมน้อย

  เจ๋งเป๊ะ ดิษใหญ่


อิอิ
 

[Kfc_Pizza]

 

[่นทยนส]

เวรกรรรมๆๆๆๆๆ

[Kfc_Pizza]

ถ้าต้องจากกันจริงๆแล้วต้องเสียใจกันมาก
ขนาดนี้ ก็มาทบทวนกันหน่อยก็ดีนะ
รักทั้งคู่เลยนะ
คิม+ดิษ สู้ สู้
 

[ordkrub]

ขิงก็รา ข่าก็แรง
แต่.....เที่ยวนี้ ถ้าเป็นคิม  ก็คงทำแบบเดียวกัน

[bomm]

ก็เห็นความพยายามของคิมนะ คิมเองก็รักดิษมาก ทั้งโทรตามทั้งตามหา...เฮียดิษก็ใจแข็งจริง ๆ
ว่าแต่วันรับปริญญาของเฮียนี่ซิ กลายเป็นว่าต้องมาเจ็บกันทั้งสองฝ่าย
อยากรู้ว่าจะตามง้อกันยังไง แล้วไป ๆ มา ๆ ยังไงเฮียถึงได้ไปทำไร่รอ
มาต่อเร็ว ๆ ด้วยนะคิม 

[Sabaijai]

คิมเรื่องยังไม่จบแค่นี้ใช่ไหมอ่ะ

[KimDit]

ผ่านมาอีกสองเดือน ผมสอบปลายภาคเสร็จเรียบร้อย ตอนนี้กำลังช่วยพี่ๆสะสางงานของสโมสร เพื่อเตรียมมอบให้รุ่นของพี่โจรับต่อ
“ คิม มึงเป็นวากเกอร์อีกปีได้ไหม ” พี่ฟาง ประธานคณะคนใหม่ มาทาบทามผมขณะที่กำลังเก็บลังเอกสารอยู่
“ ไม่ดีกว่ามั้งพี่ ให้คนอื่นทำเหอะ ”
“ ไม่รู้ล่ะ มึงลองเอาไปคิดดู เดือนหน้าจะถามอีกที ” ผมยังไม่ได้คืนเสื้อวากให้คณะ ดูจากท่าทางคงจะมัดมือผมอีกแหงมๆ
“ ดีครับพี่ประธานซีเนียร์ ” พี่โจพี่รหัสสุดหล่อมาแล้วครับ คณะประชุมกันคัดเลือกพี่โจเป็นประธานปีสี่ต่อจากพี่หมี
“ อืม เป็นไงบ้างคิม ” เท่าที่ได้ยินมา พี่โจกลับมาโสดต่ออีกรอบ คาดว่าคงไปได้ไม่ดีกับพี่นาก
“ พี่ ช่วงนี้ผมจะขอไปทำธุระนานหน่อย มีอะไรโทรบอกแล้วกัน ”
“ คืนนี้ ไปหาไรกินกันดีกว่า พี่ไม่ได้เลี้ยงน้องนานละ ” ผมรับปากพี่แก และเดินกลับมาที่หอพัก

เพื่อนๆของผมกลับบ้านนอกกันตั้งแต่สอบเสร็จ ทำให้ผมค่อนข้างเหงาๆ ยังดีที่ไอวินอยู่เป็นเพื่อน มันชอบชวนผมไปเดินเล่นที่ตลาดนัด ผมมารู้เอาตอนหลังนี้ว่า มันไม่เคยเดินตลาดนัดตั้งแต่เกิดมา มิน่าถึงชอบชวนผมไปบ่อยๆ
“ พี่ ได้ข่าวพี่ดิษบ้างไหมครับ ” ไอวินนอนอ่านหนังสืออย่างเคย
“ ไม่มี ”
“ ไม่คิดจะไปตามหาเหรอครับ ”
“ จะให้ไปตามที่ไหน ” ไอวินลุกขึ้นนั่ง
“ พี่ ถ้ายังรักเค้าอยู่ ต้องตามง้อดิ ใช้ความพยายามหน่อย ” ผมพยักหน้า แต่ไม่พูดอะไร จากนั้นลุกสะพายกระเป๋าเป้
“ แล้วจะไปไหนอีกอะพี่ ”
“ ไปหาข้าวกิน ไปด้วยปะ ” ไอวินส่ายหน้า
“ ซื้อมาฝากน้องก็พอ ”

ผมลงมาข้างล่าง พี่โจนั่งรออยู่แล้ว เราสองคนออกมาที่ร้านประจำ แต่คราวนี้แปลกที่พี่โจ ซัดเบียร์แต่หัววัน
“ เป็นไรมากปะพี่ ”
“ ม่ายหรอก พี่อยากเมา ” คนจะเมาต้องมีสาเหตุดิวะ
“ งั้นผมกินด้วย ” ผมจัดการน้ำในแก้วจนหมด และเทเบียร์มาซดแข่งกับพี่โจ ผมสองคนนั่งกินอยู่ประมาณชั่วโมงเศษ เริ่มเมากรึ่มกันทีเดียว พอเมาได้ที่ก็ซื้อเบียร์เป็นกระป๋องมานั่งกินต่อที่อื่น
“ คิม พี่ดิษน่ะ เป็นไงบ้าง ” เรานั่งพักกันแถวๆริมทางเข้ามหาลัย
“ จะไปรู้ได้ไงพี่ ”
“ เลิกกันจริงปะ ” ถามอะไรอีกเนี่ย
“ เค้าเลิกกับผม ผมก็ยอมเลิก คงเลิกกันแล้วมั้ง ”
“ หึ งั้นพี่จีบคิมได้ใช่ไหม ”
“ อะไรนะครับ ” ผมได้ยินชัดสองหูล่ะครับ แต่อยากให้แน่ใจว่าพูดจริง ไม่ได้ล้อเล่น
“ พี่จีบคิมได้ใช่ม้ายย ”
“ เหอะๆ จะมาจีบผมทำไมพี่ ” พี่โจนั่งยิ้ม มองไปอีกทาง
“ คิมไม่เข้าใจหรอก พี่กำลังจะจีบคิมอยู่แล้ว ตั้งแต่ปีหนึ่งนู่น หึ ไม่คิดว่าจะมีพี่ดิษมาขวาง ” โอย กูช็อคนะเว้ยพี่
“ เหรอ ” ผมพูดไม่ได้มากกว่านี้อะ
“ พอรู้ว่าพี่ดิษเค้ามีชีวิตยังไง มารู้ว่าเค้าชอบคิม พี่โคตรโมโห ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง พาลโกรธที่พี่ดิษไปชอบคิม พี่ขอโทษนะคิม ” นี่คงเป็นสาเหตุที่พี่แกกินเบียร์หนักขนาดนี้
“ ผมให้อภัยนานแล้วพี่ ”
“ โอเคๆ งั้นขอเป็นพี่ได้ไหม ”
“ อะไรพี่ ” พี่โจยิ้มอีกแล้ว
“ ในเมื่อพี่ดิษไม่ต้องการ ให้พี่เป็นคนดูแลเหอะนะ ” พี่โจของผม เป็นอะไรไปนะ
“ ว้า ง่วงนอนเนอะ กลับหอเหอะพี่ ”
“ .... อื้ออ ปะ กลับหอก็ได้ ” พี่โจฝืนยิ้มอย่างชัดเจน อย่าโกรธหรือเกลียดผมเลยนะพี่ ผมบอกไม่ได้จริงๆว่าผมยังรักไอดิษอยู่ ขืนพูดออกไป พี่มีแต่จะเสียใจ

รุ่งเช้า ผมบอกไอวินว่าจะกลับบ้าน และรีบออกจากหอมาตั้งแต่เช้า เพื่อไปที่บ้านของพ่อไอวากข้าวกล้อง ผมกะว่ามันน่าจะกลับมาที่นี่บ้างล่ะ
“ สวัสดีครับ ” แม่บ้านพาผมเข้ามาหาพ่อของไอวาก แกยิ้มให้ผม
“ เจอเจ้าข้าวกล้องบ้างไหม ” แป่ววววว นั่นแหละคำถามที่ผมอยากถามเหมือนกัน ฮ่าๆ
“ ไม่เห็นเลยอะครับ อาไม่เจอบ้างเหรอครับ ” แกนั่งนิ่งไปครู่นึง ผมว่าหน้าตาแกดูฝืนๆไงไม่รู้สิ
“ ไม่นะ ลองไปถามจากแม่เค้าดูสิ อาจจะรู้ก็ได้ ”
“ คือ ที่คณะอยากจะเชิญให้พี่ข้าวกล้องไปวันที่เลี้ยงน้องจังหวัดด้วยครับ ” ผมอ้างเลยครับ ความจริงยังไม่มีใครเค้าเชิญมันหรอก เวลาไปชอบแดกน้องหนักๆ
“ เหรอ ปกติเค้าไม่คุยกับอาอยู่แล้ว ” มาเสียเที่ยวชัดๆเลยกู
“ อย่างนั้น ผมรบกวนเท่านี้นะครับ ขอตัวครับ ” ผมยกมือไหว้ พอแกรับไหว้เสร็จ ก็ลุกมาตบไหล่
“ ถามจากแม่เค้าดู ” ย้ำอีกละ คงไม่มีเรื่องอะไรหรอกนะ

ผมนั่งรถประจำทางไปที่โรงพยาบาลของแม่ไอวากดิษ ช่วงนี้โรงพยาบาลปรับปรุงเสร็จ ห้องต่างๆเป็นระบบมากขึ้น ผมเดินไปที่ห้องพักของแม่เลี้ยงไอวากดิษครับ
“ อ้าว คิม มาได้ยังไงลูก ” เดินมามั้งครับ
“ นั่งรถมาครับน้า ”
“ จ้ะๆ ทานอะไรก่อนไหม ”
“ ไม่ดีกว่าครับ คือ น้าเจอไอดิ เอ่อๆ พี่ดิษบ้างไหมครับ ” เวลาอยู่ตรงหน้าน้าทีไร ผมชอบหลุดว่าไอดิษทุกที อาจจะเป็นเพราะท่าทางของแม่ไอวาก เป็นมิตรกว่าพ่อของมัน
“ เจอบ้างจ้ะ แต่ช่วงหลังนี้ไม่เห็น คิมไม่ลองโทรหาดูล่ะ ”
“ เค้าไม่รับอะครับ ”
“ น้าว่าดิษอารมณ์ไม่ปกติตั้งแต่วันที่รับปริญญา ออกไปเที่ยวดึกๆดื่นๆ กลับมาเกือบสว่างหลายวัน จู่ๆก็หายไปเลย ”
“ มีใครติดต่อได้ไหมครับ ” ผมพยายามถามต่อไป
“ ไม่เลยจ้ะ ”
“ งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ ” ผมลาแม่เลี้ยงของไอดิษ แล้วเดินออกมานั่งที่หน้าโรงพยาบาล มึงหายไปไหนของมึงนะไอดิษ ขนาดพ่อกับแม่มึงยังไม่บอกเลยเหรอว่าไปที่ไหน

ผมมาเดินเล่นที่ห้างแห่งนึง กะจะเดินไปเรื่อยๆ ผ่อนคลายสมอง แต่ด้วยความที่เป็นห่วงไอวากบ้า ที่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ทำให้ไม่ผ่อนคลายเลยซักนิด ไม่นานผมก็นึกบางอย่างออก
“ สวัสดีพ่อ ” ผมโทรหาพ่อครับ
“ มาสวัสดงสวัสดี ปิดเทอมแล้วทำไมไม่กลับ ” โหดแต่กับลูกนี่แหละ
“ พ่อ ไอดิษมันบอกใช่ไหม ว่าผมปิดเทอม ” ผมจำได้ว่า ไอดิษเคยเผลอพูดออกมาว่า มันสนิทกับพ่อของผมมากกว่าพ่อของมันเอง มันอาจจะบอกอะไรพ่อของผมก็ได้
“ ใช่ ”
“ พ่อๆๆๆๆ ตอนนี้มันไปไหน พ่อรู้ใช่ปะ ”
“ ไอข้าวกล้องเหรอ มันบอกว่ามันขอเงินพ่อมันก้อนนึง จะไปขอซื้อที่ทำไร่ ที่ถูกๆแหละ แต่ไกลมาก ที่ ........ นู่น ” พอบอกจังหวัดมา ผมอึ้งไปเหมือนกัน ไร่ของมันอยู่คนละภาคกับที่ไร่ของผมและบ้านของมันด้วย
“ มันบอกไหมว่าไปแถบไหน ”
“ ไปถามพ่อมันสิวะ พ่อมันรู้อยู่แล้ว ” ทันทีที่ได้ยิน ผมนึกเซ็งพ่อของไอวากดิษนิดนึงนะ นี่รวมหัวกับลูกชายหลอกผมชัดๆ
“ งั้นแค่นี้นะพ่อ เดี๋ยวจะรีบกลับ ” ผมวางสาย และตรงกลับไปที่บ้านของไอวากดิษอีกรอบ ผมน่าจะสงสัยตั้งแต่ท่าทางแปลกๆตอนที่เจอกันตอนเช้าแล้ว

“ อาครับ บอกผมมาเถอะครับ ผมมีเรื่องจำเป็น เร่งด่วนมากๆ ต้องคุยกับมัน ” แกหน้าหงอยไปเลยครับ ฮ่าๆ ผู้ใหญ่โดนจับได้ก็งี้อะ
“ อืมๆ ข้าวกล้องบอกว่า อยากมีที่เอาไว้ทำไร่ ทำสวน อาน่ะไม่อยากให้ไปไหนไกลหรอก แต่เค้ามาขอว่าอยากไปไกลๆ ไปทดสอบตัวเอง อาเลยซื้อหุ้นส่วนที่เคยขายแบ่งกับเพื่อน สมัยที่อาไม่มีเงิน และยกให้มันไปดูแล ”
“ แต่มันไปไกลมากนะครับอา ”
“ อารู้ แต่อาว่านะ มันคงอกหักมาน่ะ ” ผมงี้สะดุ้ง
“ มันคงอยากหนีไปให้ไกลจริงๆ อาแอบดูมันสองสามวันก่อนมันจะขอ มันร้องไห้หนัก อาไม่เคยเห็นมันเป็นแบบนี้ ขนาดสมัยเด็กที่อาทิ้งมันไว้ที่ไร่ของพ่อเอ็ง มันยังไม่มีน้ำตาซักหยด ...... รู้ไหมว่าใครหักอกมัน ”
“ ห๊า ....... ไม่ครับ ไม่รู้เลยครับ ” มือเย็น เท้าเย็นหมดแล้วกู
“ อาอยากไปคุยกับคนนั้น อยากถามว่าลูกของอาไม่ดีตรงไหน เหอะๆ ถึงมันจะห่ามไปนิด แต่จิตใจมันดี ” เฮ้อ จะให้ผมพูดได้ไงอีกล่ะครับ ครามรักแบบนี้ ผมก็หนักใจ ทุกวันนี้ผมพูดกับคนรอบข้างแทบจะไม่ได้เลยซักคน
“ ผมว่าจะหาพี่ข้าวกล้อง อาพอจะบอกได้ไหมครับ ว่าอยู่ที่ไหน ”
“ จริงสิ เอ็งสนิทกับมันมากนี่นะ เอาๆ เดี๋ยวน้าบอกรายละเอียด ” ผมนั่งจดรายละเอียด อาเอาสำเนาโฉนดมาให้ด้วย เบอร์ติดต่อใกล้เคียง
“ คิม ที่มันไกลมาก จะไปคนเดียวเลยเหรอ ”
“ ครับ ผมลานะครับ ” ผมเดินออกมาจากบ้านของไอดิษ ผมมองดูโฉนดและข้อมูลที่มีในมือ เอาวะ เพื่อแก้ไขสิ่งที่เอาไว้ทำ กูจะลองทำเพื่อมึงดู ไอวากบ้า

[Horizon]

คิมมันยากตรงไหน การยอมรับความจริง
+1

[KimDit]

  ตอนที่แล้ว ไม่คิดว่าจะทำให้ท่านทั้งหลายเครียดกันขนาดนี้ อย่างที่เคยบอกไปนะครับว่า ผมอ่านจากที่ผมเขียน และนึกถึงวันนั้น แล้วก็พิมพ์ออกมา มันจะมีเรื่องของอารมณ์เข้ามาแบบเนี่ย ^^

ไหนๆไม่ได้คุยกันหลายที ถือโอกาสบอกหน่อยแล้วกันว่า
  - คราวจริง ผมกะจะจบบันทึกที่พิมพ์ไว้ที่นี่ ตั้งแต่ตอนที่ได้คบกับมัน แต่เท่าที่ดูๆจากคนอ่าน ยังไม่เบื่อ ฮ่าๆ เลยเขียนต่อมา ทำให้บันทึกช่วงหลังๆจะมีถ้อยคำไม่ค่อยเหมือนช่วงแรกๆ (เพิ่งกลับไปอ่านมา)
  - บันทึกช่วงนี้ก็จะไปจบในอีกไม่นาน เพราะนับช่วงที่พิมพ์กับชีวิตจริง ตอนจบของบันทึก จะไปตรงกับตอนที่ผมเริ่มพิมพ์ลงที่เว็บ คือช่วงปีสี่ก่อนจบ (ตอนนี้ยื่นไปแล้ว แต่รอลุ้นนิดหน่อย - -")
  - ซึ่งสรุปก็คือ ยังไม่รู้ว่าควรจะเขียนต่อไปให้ชิดๆกับชีวิตจริงหรือปล่าว ไอเราไม่มีประสบการณ์เรื่องเขียนๆ เลยมาลองถามๆคนอ่าน ที่น่าจะอ่านมาเยอะกว่าตัวคิม

ปล. เนื่องจากเครียดกันมาจากตอนที่แล้ว เลยอยากบอกว่า ช่วงหลังจะไม่เครียด ฮ่าๆ ประมาณว่าคนเขียนนี่ก็เครียดนะ ตอนที่นึกถึงวันเวลานั้น และประสบการณ์หลังจากนี้ ก็ไม่มีเรื่องน่าเครียดจริงๆ ขอบคุณที่อ่าน และคอมเมนต์อย่างสม่ำเสมอน้า 

ปล.อีกนิด เซ็งแมนฯซิ ชิๆๆ

อันนี้ลืม หุหุ รูปวันรับปริญญาน่ะมีครับ จำได้ว่าถ่ายหลังจากที่บอกเลิกกัน ^^

[broke-back]

ดิษใหญ่คงดีใจ
คิมน้อยไปหาถึงที่
..ลุ้นๆๆๆๆๆ จะใจอ่อนให้..
ง่ายมั้ย หุหุ

อืมมมม เซ็งแมนซิ เหมือนกัน
แต่ทำไงได้ ซีซั่นนี้เก่งจริง คงต้อมยอมยกแชมป์ให้ อ่ะนะ
ผีเราทำตัวเอง อันนี้ดิ เซ็งกว่า เซ็งโคตรว้อยยยยยยยยย

ป้อล่อ..เอารูปเอาดูหน่อยดิ
นะ คิมหล่อ
อิอิ 

[malula]

ว่าแล้วเชียว พี่ดิษทำยังงั้นแล้วก็เสียใจเอง
คิมไปตามคืนมาให้ได้นะ สงสัยรอให้ไปง้ออยู่แน่ ๆ

[MoMoRin]

พี่คิมสู้ๆนะคะ ง้อพี่ข้าวให้สำเร็จเน้อออ เอาใจช่วยค่าาา

[Sabaijai]

ง้้อให้สำเร็จนะคิม

[naiin]

                      อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ แม้เหตุการณืปัจจุบันก็เหอะ ง้อท่านว๊ากหน่อยนะคิม ขอร้องล่ะคิดถึงนะเนี่ย ไม่ได้เป็นชู้นะอย่าเคือง

[โจ๊กกุ้ง]

คิมเขียนไปเรื่อยๆก็ดีนะ อิอิ พี่ข้าวแกก็อยากให้คิมมาง้อแหละม้างงง

[gambee]

ดีใจคิมจะไปง้อพี่ข้าวกล้องแล้วกว่าจะได้ที่อยู่มาก็เหมือนที่น้องวินบอก
ถ้ารักเค้าก็พยายามหน่อยแล้วคิมก็พยายามจริง
ชีวิตมันไม่ง่ายมันก็ต้องมีเครียดบ้างสุขบ้าง"นี่แหล่ะชีวิต"เนอะ

ที่ที่พี่ข้าวกล้องไปอยู่ท่าจะไกลปืนเที่ยงในใจนี่นึกถึง Gone with the wind
555555+จินตนาการไกลสุดกรู่
พี่โจก็นึกอยู่แล้วว่าต้องมีใจให้คิมบ้างล่ะพอรู้ว่าเลิกกันกะเสียบละสิ ชิ

เรื่องราวของคิมดิษก็อยากอ่านต่อไปชอบคู่นี้
ดิษนี่นับถือเลยเป็นคนรักเดียวใจเดียว คิมก็รักดิษมากไม่งั้นไม่เขียนถ่ายทอดออกมาให้คนอ่าน
รักและเข้าข้างดิษกันขนาดนี้(ดูจากเรทติ้งตอนที่แล้ว)55ว่าแต่คู่นี้มีตอนไหนที่หวานกันมั่งป่ะ
จะจบได้ไงยังไม่ได้อ่านอะไรหวานเลย รอตอนไปนะจ๊ะ

ถามคิมเบาเบา พี่โจกะพี่ดิษใครหล่อกว่ากัน
ละ..แล้วพ่อพี่ดิษแอบสงสัยไรป่าว

[่นทยนส]

  เขียนไปเรื่อยๆ ตามแต่อยากจะเขียน จะรออ่านเสมอนะ (แต่ไม่อยากให้หยุดไปเลย  จริงๆนะ )

[นิรนาม]

อยากอ่านต่อนะ ไม่เบื่อเลย

[yayee2]

ส่งกำลังใจตามคิมไปง้อดิษ ดิษคงไม่ใจแข็งมากจนเกินไปนะ
และก็ขอบอกว่า แม้คิมจะบอกว่าไม่มีประสบการณ์เรื่องเขียนๆ แต่คิมเขียนเล่าเรื่องได้ดีเชียวแหละ
ก็ดูจากที่คนอ่านทุกคนดิ อินในสิ่งที่คิมเล่าขนาดนี้ 
และก็เป็นคนหนึ่งล่ะ ที่ยังไม่เบื่อที่จะอ่านเรื่องของคิมกับดิษน่ะ ยังอยากอ่านต่อไปอยู่นะ

[Thengja]

มันแปลกนะที่คนไม่ดี มักจะมีคนให้ความสนใจเสมอ

[namtarn11]

รักคิมก็ตรงเนี่ย สู้ๆนะ ง้อให้ได้ ถ้าพี่ดิษยังดื้อ ก็ง้อต่อไป 

[เพื่อนบ้าน]

ฮึ้ยยยยยย ,, อีกนิดดิ๊ ง้อเร็วๆๆ
มาลงชื่อรออ่านต่อเหมือนกันนะ
เขียนไปเรื่อยๆยันตอนปัจจุบันเลยสนุกดี อิอิ