หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559

[Sabaijai]

เฮ้อ…เข้าใจกันซะทีนะ หวานๆ

[Usukushii]

ดีกันแล้วววววว

เราก็พลอยสบายใจ

[artit]

หวานซะ 

[namtarn11]

เราก็ตาวาว ดีใจที่เข้าใจกันสักที ^^

[malula]

ว่าแล้วพี่ข้าวกล้องยังไงก็ต้องใจอ่อนจนได้

[Kfc_Pizza]

 
เฮ้อ หมดเรื่องกันเสียที
ตอนต่อไปขอหวานหยดเลยนะ
ลุ้นจนปวดตับแล้ว
รักนะ
คิม+ดิษ
ปล.พี่ดิษเป็นคนมีความอดทนสูงเหนือมนุษย์ทั่วไป555 ชมนะคะ
ปล1.เชียร์ สเปนคะ

[StillLoveThem]

...พี่ดิษเค้าเป็นคนดี เค้าไม่เที่ยวผู้หญิง เค้ารู้ผิดรู้ถูก อาจแค่ต้องการยั่วอารมณ์ คนบางคนเท่านั้น
...บ้านนี้เค้าไม่มีความลับต่อกันเนอะ พงก็รู้ว่าดิษรักคิม ผู้ใหญ่กับเมียก็คงรู้ สังคมเปิดกว้างขึ้นมากๆๆแล้วจริงๆๆ
...ขอให้รักกันไปนานๆๆนะ พี่ดิษเค้าน่ารักนะ พูดจากับน้องน่ารักเชียว น้องคิมก็หัดเอาใจใส่พี่บ้างอย่าปากหนักนัก
...ไม่อยากทำก็ใช้คำพูด ไม่อยากพูดก็ใช้การกระทำ อย่างใดอย่างหนึ่งละกันนะ รักกันก็ต้องดูแลเอาใจใส่กันนะจ๊ะ
...มีความรู้สึกยังไงที่ได้ยินพี่ดิษพูดว่า..พี่ดิษจะกลับไปล่าคิมหลังจากที่ทำงานไปซักพัก...ดีใจละสิ ที่เค้ารักตัวเองอะ

[ordkrub]

หวังว่าเที่ยวนี้จะทำได้ตามสัญญาจริงๆนะ

[โจ๊กกุ้ง]

ตอนที่แล้วไม่พอใจพี่ดิษ ตอนนี้อ่านคำพูดพี่ดิษละเห็นใจจัง อิอิ คิมก็ต้องดูแลตัวเองตอนเมาด้วยนะ

[นิรนาม]

เย้ๆ เข้าใจกันแ้ล้ววววว 

[gambee]

แฮปปี้ๆคิมแสดงความรู้สึกกับพี่ดิษบ่อยๆๆก็ได้
ดีแล้วล่ะที่คิมมาง้อก่อนแต่แหมฟอร์มเยอะเนอะคนเรา
ก็กะจะกลับไปง้อเค้าอยู่แล้วยังแกล้งงอนเค้าอยู่ได้
คิม-ดิษน่ารักกกกก
เชียร์เนเธอร์แลนด์แชมป์ชัวร์(หรา?)

โชคจีในการสอบนะคิมสู้สู้
ยังสติลเชียร์ฮอลแลนด์ต่อปาย

[mild-dy]

รอตอนต่อไปจ้า 

[Horizon]

เจ้าเล่ห์พอกัน ยินดีด้วย เข้าใจกันแล้ว จะได้มีความสุข
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนครับ
+1

[yayee2]

เอ้ารีบๆดีกันซะสูเอ้ย คนอ่านจะได้ไม่หมุดหมัดในใจ
หึ หึ หึ เห็นแต่่ละคนโล่งใจไปตามๆกัน ดีใจกับทั้งสองคนเด้อ
รักกันก็ต้องถนอมน้ำใจกัน เชื่อใจกัน อย่าประชดประชันกันอีกล่ะ
รอนะ รออ่านตอนต่อไปอยู่นะ

[broke-back]

เปิดใจให้กันได้มากกว่าเดิมอีก
เอ่ยปากออกมาเองเลยว่า..รัก
คุ้มเน๊าะ..เฮียดิษ

อิจฉาคิม ทำไมไม่มีพี่ชายดีดี รักเรามากมาย ขนาดนี้มั่งว่ะ
แถมเฮียยังไม่หื่นด้วย อิอิ

[MoMoRin]

โฮ่ยย กว่าจะคุยกันเข้าใจเนาะ เล่นเอาคนอ่านลุ้นจนเครียดแทนเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ

[nunnan]

ดีกันแล้ว ดีใจด้วยค่ะ
มาเล่าต่อเร็วๆน่ะ

[jubujubu]

ดีกันซะที  แต่พี่ดิษมีแอบเอาคืนคิมนิดๆด้วย  ดีนะที่ไม่ได้ทำจริง

[four4]

พี่โดนน้องทำร้ายหัวใจมานับร้อยที พี่ยังทนได้เลย..........เจอประโยคนี้เข้าไป ปล.รักพี่ดิษ โคดดดดดดดด ........

[wdaisuw]

อ่านมาถึงตรงนี้ ต้องขอบอกเลยว่าพี่ข้าวกล้องนี่สุดยอดพระเอก
คิมเองทำอะไรคิดถึงคนรอบข้างหน่อยนะคะ เพราะคิมเองเป็นประเภทดึงดูดคนและเป็นที่รัก

ถ้าใครได้พี่ข้าวกล้องไปนี่คงกราบเช้ากราบเย็นเลยนะคิม

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะคะ 

[Karn12]

โล่งอกไปที คืนดีกันแล้ว

[Kfc_Pizza]

 

[Sabaijai]

สอบผ่านนะ
รอตอนหวานๆ อยู่นะคิม

[jubujubu]

สอบเสร็จแล้ว  อย่าลืมมาต่อไวน้า
ขอให้สอบผ่านทุกตัวเลย

[GeTOuTNoW]

เขินเลย คืนดีกันแล้ว น่ารัก

[Kfc_Pizza]

 

[bomm]

เย้...คืนดีกันแล้ว คิมกับเฮียดิษอย่าทะเลาะกันอีกนะ เพราะคนที่อยู่เบื้องหลังก็พลอยรู้สึกไม่ดีไปด้วย (แฟนคลับไง@_@)
ดีที่เหตุการณ์ผ่านมาแล้ว ก็ยังรักกันอยู่เหมือนเดิม รักกันมาก ๆ นะ 

ขอชื่นชมเฮียดิษจากใจอย่างหนึ่งเลยนะ ที่เฮียเป็นผู้นำสามารถสร้างพื้นที่ว่างเปล่า(ไม่รู้ว่าเป็นป่ารึเปล่า) ให้กลายเป็นไร่เป็นฟาร์มได้  หากดูจากที่คิมเล่าเฮียก็เพิ่งจะจบป.ตรี แล้วอายุก็ยังน้อย หากไม่สามารถจริง ๆ ยากนะที่คนทั่วไปที่เพิ่งจะจบ จะไปก่อตั้งสร้างฟาร์มสร้างไร่อะไรพวกนั้นได้  แล้วยังทำให้คนพื้นที่นั้นพลอยได้รับความรู้ไปด้วย  สามารถมากเฮีย!!
 --> อย่าปล่อยให้หลุดมือนะคิม อิๆ --<

รีบมาต่อด้วยน่าาาาา

[KimDit]

เหนื่อยอะ ไปช่วยทนายความที่ศาลมา เพิ่งกลับครับ อ่านตอนต่อไปเลยดีกว่าๆ
********************************************************
พอผมกับไอดิษปรับความเข้าใจกันเสร็จ ผมดันไข้ขึ้น ต้องนอนซมอยู่ที่ห้องของไอดิษ โดยที่ไอดิษฝากให้ไอพงช่วยดูแล เพราะมันต้องไปคุมคนงานที่ไร่ ตอนที่ผมนอนพักผ่อนอยู่ ก็มีเสียงมือถือดัง
“ ครับ ” ผมสะลึมสะลือรับสาย
“ คิมเหรอลูก ไม่กลับบ้านเหรอจ้ะ ” แม่ของผมนี่
“ ผมมาทำธุระนอกเมือง ที่บ้านมีอะไรหรือปล่าว ”
“ แหม พ่อเค้าดักคอก่อนแล้วนะเนี่ย ว่าโทรมาหาลูก จะต้องพูดแบบนี้ ไม่มีเรื่องกลับบ้านไม่ได้เหรอจ้ะ ” เกือบสร่างไข้เลยกู ฮ่าๆๆ
“ วันสองวัน ผมกลับละกัน ธุระใกล้เสร็จแล้ว ”
“ จ้ะ คิมจำน้องพิณได้ไหมลูก ” พิณไหนน้อ
“ ไม่อะแม่ ”
“ คิมจะมาวันไหน บอกแม่นะลูก แม่จะได้บอกเค้า เค้าว่าอยากเจอลูก ” ผมคิดเองนะว่า พิณนี่คงไม่ลูกคนทั่วไปแน่ ต้องเป็นคนมีหน้ามีตา ไม่ก็เป็นลูกของเพื่อนพ่อผม เพราะไม่อย่างงั้น แม่ไม่ค่อยพูดเชิงขอให้กลับแบบนี้
“ ได้ครับ ” ผมกดวางสาย ลุกเดินออกมาข้างนอก
“ ออกมาทำไม นอนพักๆ ” ผู้ใหญ่จันทร์กำลังนั่งดูกล่องอะไรซักอย่างอยู่ หันมาเจอผมพอดี
“ นอนมากๆ ปวดหลังครับผู้ใหญ่ ”
“ จั่งสั้นกะนั่งถ่านี่เด้อ ” นั่งถ่าอะไรของเค้าอะ ผมนั่งมองไปรอบๆ ไอพงไม่อยู่บ้านเหรอเนี่ย
“ เอ้าๆ อย่าไปเว้าให้บักดิษเด้อ ” ผมนั่งหัวเราะ ฟังๆถ้าไม่ใช่ภาษาถิ่นนี่ออกแนวลามกนะ ผมดมๆตรงขวดที่ผู้ใหญ่ยกมา
“ นี่เหล้านี่ผู้ใหญ่ ”
“ เอาเลยๆ ยกให้เมาแล้วกะนอน ” ผมน่ะหิวอยู่แล้วล่ะ ฮ่าๆ เลยยกไปสองแก้ว โอ้โห มึนใช่ได้เลยว่ะ
“ ลุกมาตอนแลง ถ้าไม่หาย กะตายล่ะ ” อ้าว ตอนก่อนยกไม่พูดก่อนล่ะผู้ใหญ่ ผมเดินกลับห้อง แล้วนอนลงที่เตียง หลับไม่รู้เรื่องเลยครับ

“ คิม คิม น้องคิม ” ใครเรียกวะ
“ อ้าว กลับแล้วเหรอ ...... ฟ้ามันมืดๆนะ ” ผมเด้งตัวขึ้นนั่ง
“ นี่ไหวไหมน้อง ทำไมนอนนานขนาดนี้ล่ะ ไข้ก็ไม่มี เป็นไข้เลือดออกหรือปล่าว ”
“ ถามอย่างกับกูเรียนหมอนะ ” ผมลองขยับเนื้อตัว ไม่ยักกะปวด
“ ว่าไง ไปโรงพยาบาลไหม ” ที่เนื้อตัว ใบหน้าไอดิษยังมีคราบเหงื่อ คราบดินติดอยู่เลย คงยังไม่ได้ล้างหน้าล้างตา มันเป็นห่วงผมมากสิเนี่ย
“ มึงไปอาบน้ำก่อนไป เดี๋ยวกูไปรอข้างล่าง ” ผมลุกเดินปร๋อเลย ฮ่าๆ เหล้าผู้ใหญ่นี่ของดีสมที่โม้ไว้เลย ผมเดินมาที่ชานบ้าน ผู้ใหญ่กับน้าผู้หญิงกำลังเตรียมอาหารให้ ส่วนไอพงนั่งดูหนังสืออยู่
“ เหล้าเจ๋งจริงผู้ใหญ่ ” ผู้ใหญ่ทำจุ๊ปาก น้าผู้หญิง ไอพงก็ด้วย
“ บักดิษบ่มักเด้อ อย่าเว้าดังหลาย ” มันเหรอไม่ชอบ อนามัยจริงนะมึง
“ ครับ เดี๋ยวผมต้องกลับบ้าน พรุ่งนี้ผมว่าจะกลับก่อน ยังไงขอบคุณจากใจที่ดูแลผมอย่างดีนะครับ ”
“ อะไรวะพี่ จะมาก็มา จะไปก็ไปงี้อะ ” ไอพงเสียงดังเลยครับ
“ เพิ่นกะมีธุระ มึงสิเว้าดังเฮ็ดหยัง บักห่านี่ ”
“ น่าจะบอกก่อนนะ จะได้เลี้ยงส่ง ” น้า แฟนของผู้ใหญ่คุยกับผม
“ ผมไม่กล้ารบกวนแล้วครับ แค่ให้ที่พักที่อาศัยนี่ก็เป็นบุญคุณมากจริงๆ ”
“ ผมอยากจะถามเรื่องเรียนกับพี่อะ ทำไมรีบกลับจัง ”
“ ถามมาเลยสิ ว่ามาเลย ” ผมนั่งดูหนังสือที่มันอ่านอยู่ เป็นหนังสือระเบียบการของมหาวิทยาลัยแห่งนึง ที่เปิดรับนักเรียนเข้าเรียนล่วงหน้า ไอพงบอกว่าไอดิษเล่าให้ฟังว่าผมก็ลงเรียน มันเลยสนใจ ประกอบกับพ่อแม่ของไอพงไม่อยากให้ไปไหนไกลๆ เผื่อจบก็จะได้เป็นนักกฎหมาย ช่วยบ้านช่วยอำเภอ
“ แล้วเอ็งชอบไหมล่ะ ”
“ ชอบครับ ผมเคยดูหนังฝรั่ง เท่ดี และอยากช่วยคนในหมู่บ้านเรา เวลาเค้าถูกยึดที่ยึดทาง ผมเห็นแต่พ่อต้องไปต่อสู้ ส่วนใหญ่ก็สู้ไม่ได้หรอก ” ไอนี่อุดมการณ์ท่าจะแรงกล้า
“ ดีแล้ว เราต้องมีกำลังใจในการเรียน เวลาท้อแท้ จะได้มีเครื่องเตือนใจ มาๆ เดี๋ยวพี่ช่วยฝนให้ ” ฝนนี่คือฝนดินสอลงบนกระดาษใบสมัคร พักนึงไอดิษถึงเดินลงมา มันอาบน้ำนานผิดปกติ แถมแต่งตัววับๆแวมๆ โชว์ขาอ่อนด้วย
“ ทำอะไร ” มันนั่งลงข้างๆ กอดคอผมด้วย
“ มานั่งนี่อยากติดไข้เหรอ ”
“ หึ ยังไงก็ต้องติดอยู่แล้ว นั่นทำอะไรกัน ทำด้วยดิ ” ผมสามคนนั่งคุยกันเรื่องเรียน พอเสร็จก็กลับมานั่งล้อมวงกินข้าว วันนี้ไม่มีพวกคนงานครับ ไอดิษบอกว่าคนงานต้องนอนเฝ้ากันหลายคน เลยให้เงินไปหาซื้อข้าวปลากินกันเอง
“ น้องจะกลับบ้าน ทำไมไม่บอกพี่ล่ะ ” ตอนที่กำลังนั่งกินข้าว ผู้ใหญ่จันทร์บอกเรื่องที่ผมจะกลับบ้าน ไอดิษได้ยินเข้า ถึงกับวางช้อนส้อม
“ กำลังจะบอกนี่ไง ”
“ อ๋อ พอคุยได้เรื่อง ก็วางแผนกลับเลยใช่ปะ ” มึงเสียงดังไม่กลัวกูอายเลยนะ ผู้ใหญ่ น้าผู้หญิง กับไอพง แกล้งไม่ได้ยิน นั่งกินข้าวกันเฉยเลย
“ ไม่ใช่เว้ย แม่บอกให้กลับ ”
“ ....... อีกสามวันค่อยกลับนะ พี่จะได้ไปด้วย ” เริ่มงอแงละๆ
“ ดิษ มึงต้องดูแลคนงาน ดูแลที่ดินด้วยนะ กูไปก็แค่ทำธุระ ค่อยเจอกันน่า ” ไอดิษหน้างอ มันนั่งกินข้าวเงียบๆคนเดียว ผมมองหน้าผู้ใหญ่ แกนั่งยิ้มๆส่ายหน้า
“ กะค่อยๆเว้ากันเด้อ ” ผู้ใหญ่จะเข้าไปนอนแล้วครับ แกว่าพรุ่งนี้จะมีรถไปส่งที่ขนส่งในตัวอำเภอ พวกผมแยกย้ายกันเข้านอน ผมกะว่าจะนอนนอกชาน เพราะอากาศเย็น และเริ่มจะชิน แต่ไอดิษมันลากเอาที่นอน ผ้าห่มไปในห้องของมันหมด ผมเลยต้องเข้ามานอนในห้อง
“ กูนอนไหน ” ผมถามไอวากบ้า ที่ไม่ยอมพูดกับผมตั้งแต่ผมบอกว่าจะกลับบ้าน
“ นอนบนเตียง ” ผมเดินไปทิ้งตัวนอน ไอดิษมันเดินตะค่อมๆมา ท่าทางแบบว่า หมาล่าเนื้อชัดๆ
“ มึงจะฆ่ากูเหรอดิษ ”
“ ขอเหอะคิม ทีนึง ” ผมรีบขยับตัวหนี ความเจ็บปวดคราวก่อน ยังติดอยู่ที่ก้นผมเลย
“ กูเพิ่งหายไข้นะเว้ย แล้วพรุ่งนี้เดินทางไกล ที่สำคัญบ้านน่ะพื้นไม้นะเว้ย ”
“ กลับวันหลังก็ได้นะ ” ผมไม่ทันได้พูดอะไร ไอดิษมันพุ่งเข้ามาจูบปาก และมันโถมตัวเข้าทับผมไว้ ผมได้แต่นอนให้มันจัดการ เพราะผมคิดตั้งแต่ที่มันอาบน้ำนานๆแล้ว ว่ามันต้องเกิดมีอารมณ์แน่ๆ
“ อื้มมม ดิษๆ ”
“ อะไรเหรอ ” ไอดิษนี่ หน้าตาหื่นกามชิบหาย ขณะที่ผมพยายามจะพูด มันยังไม่เลิกเล้าโลมเลย
“ เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน จะทำไงวะ ” ไอดิษมันเริ่มวุ่นวายที่เสื้อผ้าของผม ผมล้วงเข้ามา และลูบเล่นอย่างสนุกมือ ก่อนที่มันจะถอดเสื้อของผมออก
“ เก็บเสียงหน่อย ” พูดง่ายอีกละ ผมปล่อยให้มันเป็นคนนำ แต่ไอดิษมันนิ่งมากเลย มันทำจนผมเริ่มจะเคลิ้มตาม
“ มึงไม่เคยเอาผู้หญิงจริงเหรอวะ ” ผมถามมันตรงๆ เพราะเคยได้ยินจากพี่โจว่า มันไม่ยุ่งกับหญิงตั้งแต่ผมเข้ามาเรียน
“ เคยสิ ” ผมก็ควรจะเข้าใจนะ จะมีกี่คนที่อยู่แบบพวกผม แล้วจะไม่มีเรื่องแบบนั้น
“ แต่อย่างน้อย คิมเป็นผู้ชายคนแรกแล้วกัน ” ยังไม่วายปล่อยมุก ผมนอนนิ่งๆ ไอดิษมองซ้ายมองขวา หยิบถุงมาให้ผมสวมให้ ผมกลืนน้ำตาเอือก กูจะรอดปลอดภัยกลับบ้านไหมวะ
“ เฮ้ย ”
“ มีอะไรวะดิษ ” ไอดิษมองผมหน้าซื่อๆ
“ พี่ไม่มีเจลอะคิม ” กูอยากตาย
“ มึงทะนุถนอมกูหน่อยแล้วกัน ” ไอดิษยิ้ม ครั้งที่แล้วไอดิษเล่นซะผมเป็นไข้ ครั้งนี้จะดูฝีมือมันล่ะ

ผมกับไอดิษช่วยกันหลายอย่าง เพราะไหนจะกลัวเสียงดัง กลัวคนอื่นได้ยิน จะต้องกลัวเจ็บอีก แต่ในที่สุดผมก็มีอะไรกันอย่างที่ผมกับมันสุขทั้งคู่ได้ซะที ผมไม่กล้าบอกว่าผมรู้สึกดีกว่าครั้งที่แล้วมาก ทั้งๆที่ไม่มีอุปกรณ์ช่วย แต่กลัวมันจะเหมาอีกเลยแกล้งเงียบไว้ ไอดิษนอนกอดผมหลวมๆตลอดทั้งคืน

รุ่งเช้า ผมตื่นมาเก็บข้าวของ โดยที่ไอดิษก็พูดโน้มน้าวให้อยู่อีกวันสองวัน ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากอยู่นะ แต่เพราะทางบ้านอยากเจอ และที่มหาลัยก็กำลังจะต้องเตรียมงาน พอผมอธิบายไอดิษก็เข้าใจ วันนี้ไอพงต้องไปสมัครเรียน มันเลยไม่ได้ตามมาส่งด้วย
“ แล้วจะโทรหานะ ห้ามปิดมือถือด้วย ” ผมบอกมันก่อนจะขึ้นรถ
“ อืม พี่จะโทรหานะ ” ผมนั่งรถหลายชั่วโมงกว่าจะถึงจังหวัดที่ผมเรียนหนังสือ ผมเหนื่อยมากเลยขอนอนที่มหาลัยก่อนคืนนึง

เช้าอีกวัน ผมมาที่คณะในตอนเช้า ตอบรับว่าจะเป็นวากเกอร์ให้คณะต่อ เพราะกำลังมีกำลังใจในการทำงาน ผมนั่งคุยกับพี่ๆนิดหน่อย ก่อนจะนั่งรถกลับบ้าน ผมมาถึงบ้านของผมช่วงบ่ายๆ   
“ จะมาทำไมไม่โทรบอกวะ ” พ่อของผม นั่งดูตารางการขนส่งวัตถุดิบอยู่
“ พอกลับก็พูดแบบเนี่ย ”
“ พูดเล่นๆ มานั่งก่อน ” พ่อให้คนงานเอาน้ำมาให้
“ เรื่องไอข้าวกล้องนี่ ยังไง ” ผมแทบจะสำลักน้ำ
“ หาๆ อะไรนะพ่อ ”
“ ตกใจทำไม นี่พ่อยังไม่ได้คุยกับแม่นะ ตกลงมันยังไง ” ผมเริ่มจะหน้าเสียแล้วดิ พ่อรู้เรื่องที่ผมชอบพอกับไอดิษเหรอ
“ คือ ”
“ อ้อมแอ้มอะไรวะ ไหนว่าไปช่วยพ่อมัน ตามหาไอข้าวกล้องถึงบ้านนอกไง ”
“ หา ” เกือบละกู ฮ่าๆ ผมเกือบพูดละครับ ที่แท้เข้าใจกันคนละเรื่อง
“ โฮ้ยยย ไม่มีไรหรอก มันง้องแง้งแบบนี้ประจำ ตื่นเต้นทำไม ”
“ เออ งั้นก็ดี เพราะพ่อมันห่วงทั้งเอ็ง ทั้งไอดิษ ไปอยู่ซะไกล ...... แม่เค้าบอกแล้วใช่ไหม ว่าน้าเพิ่มจะพาพิณมาคุยด้วย พิณเค้าอยากสอบตรงเข้ามหาลัยที่เอ็งเรียน เดี๋ยวให้คำปรึกษาหน่อยนะ ”
“ ก็ได้ แต่ไม่รู้จะดีไหมนะ เพราะนี่ก็จะไม่รอดอยู่ละ ” พ่อผมยกมือจะเขกหัว ผมรีบหนีเอาของไปเก็บ และออกมาเดินเล่นที่สวน
“ แม่ สวัสดีครับ ” แม่ของผมเดินมาตามหาผมแน่เลย ผมรีบเดินไปยกมือไหว้
“ พอดีเลย น้าเพิ่มพาพิณมาแล้วลูก ” ผมเดินตามแม่มา อยากรู้ว่าพิณๆเนี่ย เป็นใครกัน
“ สวัสดีครับ ” ผมสวัสดีคนที่ยืนข้างๆพ่อ คนนี้คงเป็นน้าเพิ่ม
“ โอ้โห ลูกนี่หล่อได้พ่อนะ ” เหอะๆ ขี้เหร่ได้พ่อดิน้า
“ ครับๆ เอ้าคิม นี่น้าเพิ่มเป็นปศุสัตว์จังหวัด นั่นลูกสาวท่าน น้องพิณ ” ปศุสัตว์จัวหวัด !!!!!!!
“ สวัสดีค่ะพี่คิม ” โอย ....... ทำไมน่ารักขนาดนี้วะ
“ เดี๋ยวสองคนคุยกันเลยนะ น้าจะคุยธุระกับพ่อด้วย ” น้าเพิ่มว่า
“ รบกวนนะคะพี่คิม ” ผมคงไม่รู้ตัวว่ากำลังจ้องน้องเค้าอยู่ แม่ผมสะกิดและบอกให้ระวังหน่อย พ่อเค้าอยู่ด้วย
“ เอ่อครับ งั้นเราคุยกันแถวๆนี้เนอะ ” ผมบอก
“ ค่ะ ” ผมรู้ตัวเองว่ากำลังจะหลงน้องเค้านิดๆ แต่โชคดีที่เสียงมือถือของผมดังซะก่อน แล้วเสียงนี้เป็นสายของไอดิษ ผมขอตัวออกมาคุยด้านนอก
“ เฮ้ออออ ” ผมถอนหายใจแรงๆ
“ เป็นอะไรเหรอน้อง ” 
“ ดิษ มึงจะเสร็จธุระเมื่อไร ”
“ ทำไมถามอย่างนั้นล่ะ ”
“ กูคิดถึงมึงว่ะ รีบมาหากูหน่อย ” ไอดิษหัวเราะชอบใจ มันหารู้ไม่ว่า กูพูดจากใจเลยนะเว้ยไอวากบ้า

[Horizon]

งานจะเข้ามั้ย 
+1

[Sabaijai]

อย่านะคิม…พึ่งจะดีกันเองนะ