มาต่อกันๆ ช่วงดึกๆ
*************************************************
จบเหตุการณ์วันนั้น ผมลาออกและทำพิธีมอบเสื้อมอบแสงคืนให้คณะ ส่วนพี่ฟางก็ลาออกด้วย เพราะพี่แกไม่เหลือกะจิดกะใจทำงานต่อ ทุกวันนี้เจอกันตอนเข้าเรียน แทบจะไม่มองหน้ากันอยู่แล้วครับ เรื่องนี้ทำให้พี่โบ้ที่ค่อนข้างจะเป็นฝ่ายกลางๆ ต้องมาทำหน้าที่ต่อ ส่วนพี่โจเดิมเป็นประธานปี่สี่ ถอนตัวไปทำงานกับสภาของมหาวิทยาลัย เรียกว่าออกกันยกทีม
แต่การรับน้องในคณะ เรายังตามดูอยู่ห่างๆครับ ไม่ปล่อยให้น้องๆต้องรับกรรมตามลำพัง ดูๆแล้วก็ปกติดี ช่วงนี้ผมได้แต่นั่งเล่นแถวๆหอพัก หลังจากที่เลิกเรียน
“ ดีครับพี่คิม ” ไอมิคน้องสุดที่รัก
“ เป็นไงบ้างวะ ”
“ พี่ไม่ไปโวยวายให้น้องได้ยินหน่อยเหรอครับ สาวๆถามหานะ ……… โอ้ยยย ” ผมตบหัวไอมิค
“ ไม่ต้องเลย กูไม่ไปละ กูจะรอรับลูกกู ” ปีสามมีคิวรับต่ออีกทีอะครับ
“ งั้นผมไปคณะนะพี่ ” ผมโบกมือให้มัน
“ พี่ๆๆๆๆ ” ใครอีกวะ
“ ไรของมึงเนี่ย ” ไอวินวิ่งหน้าตั้งมาหาผม
“ พี่ จำได้ปะ พรุ่งนี้ไปกับพวกผมอะ ” ผมนึกตามที่มันบอก จริงด้วยว่ะ ผมต้องไปดูภาคมันทำกิจกรรมนอกสถานที่นี่หว่า
“ พี่ไม่ได้บอกไอดิษนะ สงสัยไปไม่ได้หรอก ” ผมเอาไอวากบ้ามาอ้าง
“ กะแล้วไง ” มันพูดอะไรของมันวะ จู่ๆก็มีคนมาแตะหลังผม
“ ไอดิษ ” มันยืนยิ้มหวานอยู่เชียว
“ ผมโทรบอกพี่ดิษแล้ว รู้ว่าพี่กำลังเครียดๆ อาจจะลืม ”
“ แล้วมึงก็ไม่บอกกูนะ ” ผมหันไปโทษไอดิษ มันนั่งลงเบียดกับผม
“ พรุ่งนี้พี่มารับ ออกกันตีห้าเหรอ ” วากข้าวกล้องคุยกับไอวิน
“ ครับ พี่ไปได้ใช่ปะ ”
“ ได้อยู่แล้วๆ ” คุยเองเออเองกันสองคนนะมึง
“ วิน ไอเดย์ล่ะ วันนี้ไม่มาด้วยเหรอ ? ” ผมถามไอวิน
“ รอมันกลับมา พี่ถามมันเองเถอะ เมทกันนี่ ” อ้าวเฮ้ย พูดจบก็เดินหนีเลย มันสองคนทะเลาะกันสิเนี่ย ผมชักจะแปลกใจกับท่าทางของมันสองคน
“ วันนี้หลังมอมีรับน้อง ไม่ไปเหรอ ” ไอดิษถาม ผมส่ายหน้า
“ ไปให้พวกนั้นลำบากใจปล่าวๆ ” พวกนั้นคือพวกที่ไม่รู้เรื่องอะครับ พวกนั้นไม่รู้จะเข้าข้างไหนดี ผมเลยไม่อยากไปให้ลำบากใจ
“ วันนี้ไปกินข้าวข้างนอกเหอะ ” ผมเก็บข้าวของ ขึ้นมาเก็บบนห้อง แล้วออกไปกินข้าวกับไอดิษ
ไอดิษพาผมมาที่ร้านอาหาร ที่มันบอกว่าเป็นของเพื่อนมัน พอมาถึงแค่นั้นแหละ
“ อ้าวคิม ”
“ ไอเดือน มึงมาไงวะ ” สองคนที่ทักผม คนแรกคือพี่นาก อีกคนคือไอโปร ผมไม่ได้ข่าวคราวของสองคนนี้นานทีเดียว อาจจะเพราะผมมัวแต่ทำงานอยู่ในคณะ
“ นี่ของพี่เหรอครับ ” ผมถามพี่นาก
“ ปล่าวๆ ของพ่อ พี่มาทำงานให้ ” พี่นากจัดให้ผมนั่งมุมลับตาคนหน่อย ไอโปรก็มาสิงอยู่ด้วย ส่วนไอดิษยังยืนคุยกับพี่นาก
“ มึงมาทำไมที่นี่วะ ” ผมถามไอโปร
“ มาช่วยพี่แก ”
“ มาช่วยงานหรือช่วยแ-ก ” ไอโปรชนไหล่ผมเล่นๆ
“ กับพี่ดิษ คืนดีกันแล้วไง ”
“ เออ ” ถึงรอบๆจะมืดซักนิด แต่ผมแอบสังเกตเห็นแววตาของไอโปร ผมคิดว่ามันกำลังสับสนกับอะไรบางอย่าง
“ มึงชอบพี่ดิษเพราะอะไรวะ ”
“ ถามเพื่อ ? ”
“ กูอยากรู้ ”
“ มันมั่นคง มีเหตุผล และก็รักกูมาก กูรู้แค่นี้ ” ไอโปรทำปากจี๊จ๊ะ
“ กล้าขึ้นนะมึง เมื่อก่อนไม่เห็นกล้า ”
“ ไม่เรียกกล้าเว้ย มันทำให้กูรู้จักตัวเองมากขึ้น ” ไอโปรยิ้มๆ
“ ตามสบายนะมึง ” ไอโปรลุกไปเดินร่อน สงสัยจะไปหาสาวๆคุยตามนิสัยมันอะ
“ สั่งของยังน้อง ” ไอดิษเดินมาละ
“ ยัง ”
“ พี่จัดการให้ ”
ผมนั่งกันสองคน เริ่มเหงาๆเลยโทรชวนพี่โจมาด้วย ไม่นานพี่โจก็มาร่วมวง
“ ......... ” พอพี่โจมาถึง พี่โจมองพี่นาก ก่อนจะนิ่งไป
“ นั่งๆๆ ” ไอวากดิษชวนพี่โจมานั่ง ผมเพิ่งนึกได้ว่า พี่นากกับพี่โจเคยจึ๊กจึ๋ยกันมา แต่ไม่รู้เพราะใครเป็นคนทิ้งใคร
ตอนนี้รู้แค่ พี่โจกำลังโสด
“ พี่ยกๆ ” ผมรีบชวนพี่โจยก พี่โจก็ยกไม่เกรงใจใครเลย แกสุดซอยๆ จนซอยจะตันอยู่แล้ว หน้างี้แดงเลย
“ ค่อยๆก็ได้มึง ” ไอดิษทักพี่โจ
“ ปล่อยผมเหอะ ” ผมส่งสายตาให้ไอดิษ เชิงปล่อยๆไปเถอะ
พอเริ่มดึกเข้า พี่โจออกลายเจ้าชู้ตัวพ่อเฉยเลย เดินควงสาวมาคลอเคลียไม่ห่างตัว แล้วไม่มาปล่าวนะ พามาฝากผมกับไอดิษด้วย ผมสองคนไม่อยากขัดใจพี่โจเลยปล่อยๆ
“ โอเคปะ ” พี่โจแกพูดกับใครวะ
“ อือ ” สาวที่นั่งในอ้อมแขนแกตอบ พักเดียวก็ลุกกันออกไป
“ ขอตัวไม่นานพี่ ” สงสัยจะลุกไปดิ้นกัน พอลับตาพี่โจ ผมกับไอวากดิษก็ผลักสาวๆออก และมานั่งข้างกันต่อ
“ โจนี่นิสัยไม่เปลี่ยนนะ ”
“ ยังไงวะ ” พี่ถามไอดิษ
“ ตอนมาใหม่ๆก็แบบนี้แหละ จนเรื่องยุ่งกันคราวที่แล้ว จำได้ปะ ” ไอดิษบอกว่า พี่โจขาดแม่ตั้งแต่เด็ก อาจจะเป็นสาเหตุที่แกชอบทำแบบนี้กับผู้หญิง ผมนั่งกันสงบได้ไม่นาน ไอโปรก็วิ่งตาเหลือกมาหาผม
“ พี่ดิษ คิม พี่โจจะโดนว่ะ มาเร็วๆ ” พอบอกจะโดน สันชาตญาณเด็กเกษตรมาทันที ผมรีบคว้าไม้ใกล้ๆมาพกไว้ใกล้ตัว แล้ววิ่งตามมา
“ มึงเอาหญิงกูเหรอวะ ” พี่โจยืนเสื้อผ้าหลุดลุ่ยอยู่ในห้องน้ำครับ
“ เหอะๆ ถ้าเอาจริง ป่านนี้เป็นหญิงกูไปแล้ว มึงไม่มีน้ำยาสิ หญิงมึงรี่มาหากูน่ะ ” นั่นปากพี่กูเหรอเนี่ย
“ ซักทีเถอะโว้ย ” ไอตัวนั้นโผใส่พี่โจ แต่แกยึกหลบ และง้างเท้าเตรียมอัด โชคดีที่พี่นากไว รีบโดดขวาง ส่วนไอวากดิษรีบมาประคองตัวพี่โจออกไป ผมกับไอโปรมาห้ามไอคนนั้น พยายามขอโทษแทนพี่โจ สุดท้ายก็เลี่ยงปัญหาไปได้
พวกผม ยกเว้นไอโปร เข้ามาคุยในห้องทำงานของพี่นาก ที่ผมไม่ให้ไอโปรเข้ามา เพราะเดี๋ยวมันจะรู้เรื่องระหว่างพี่โจกับพี่นาก
“ มึงเป็นเชี้ยไรไอโจ ” พี่นากวากใส่ละครับ
“ เรื่องของกู มึงเคยบอกไม่ใช่เหรอ ว่าชีวิตใครชีวิตมัน ” อ้าว
“ เรื่องของมึงตรงไหน มึงมามีเรื่องที่ของกู ”
“ เออ ต่อไปจะไปหาตีนที่อื่น ” พี่โจนี่ใช่ย่อยจริงๆนะเนี่ย
“ มึงจำใส่หัวไว้นะ เพราะนิสัยของมึงนี่แหละ ที่กูต้องห่างกับมึง ........ โอย ” พี่นากกุมซี่โครง คงจะโดนลูกหลงตอนห้ามกัน
“ นาก เป็นไงบ้าง ” พี่โจรีบวิ่งปรุ๊ดไปหาเป็นคนแรก ผมกับไอดิษได้แต่มองตาปริบๆ เหมืนผมสองคนไม่มีตัวจนอะ ฮ่าๆๆๆ
“ ยุ่ง แค่กูไม่เห็นหน้ามึง กูก็สบายใจมากแล้ว ” พี่นากค่อยลุกขึ้น พี่โจถอยห่างออกไป
“ ถ้าเป็นเพราะนิสัยแย่ๆ ที่มึงไม่รักกู งั้นกูจะปรับตัวกูเอง ” พี่นากหยุดกึก แต่ก็เดินออกไปในที่สุด
“ ไอโง่เอ้ยยยยยยย ” พี่โจนั่งทรุดบนโซฟา ร้องไห้ เฮ้อ เทียบกับผม ตอนนี้พี่โจอาจจะเป็นคนที่น่าเห็นใจกว่ามาก ผมขอให้พี่นากย้ายเอาเครื่องดื่มมานั่งด้านใน มาเปิดอกคุยกันสามพี่น้อง
“ มึงเล่ามา มึงกับไอนากเป็นไรกัน ”
“ ตอนนั้นน่ะพี่ ตอนยังคบกัน ผมยังเที่ยวอยู่ วันนั้นผมพลาด เด็กมาหาผมเอง ผมเลยพาไปจัด แต่นากรู้เพราะเด็กนั่น เคยทำงานกับนาก ” ผมนั่งฟัง เหมือนตัวผมยังไงไม่รู้ดิ
“ มึงสองคนรักกันอยู่ไหมล่ะ ” พี่โจพยักหน้า
“ งั้นกูจัดการให้ ” ไอวากดิษลุกออกไป ผมกับพี่โจได้แต่นิ่งใส่กัน
ผมนึกได้แล้วว่า ทำไมพี่โจถึงทำท่าทางอยากจะคบกับผมช่วงที่ไอดิษโกรธผม เพราะผมสองคนทำผิดอย่างเดียวกันนี่เอง
“ พี่เคยบอก ว่าคิมโชคดี คิมจำได้ไหม ”
“ ครับ ผมจำได้ ”
“ ทีนี้คงรู้แล้วนะว่า พี่พูดแบบนั้นเพราะอะไร ” พี่โจนั่งเศร้ามาก ผมสงสารแกมากอะครับ แต่ไม่รู้จะปลอบยังไง เกิดมายังไม่เคยปลอบใครเลย
“ คิมนี่แปลกว่ะ ”
“ อะไรพี่ ”
“ ชอบง่าย แต่ลืมยากชิบหาย ” พี่โจคงเมามากแล้ว ถึงพูดไม่ค่อยระวัง แต่ผมก็ชอบนะ คุยกันตรงๆแหละดี
คืนนั้นผมกับไอดิษพาพี่โจมาเก็บที่บ้านของไอดิษ ผมเลยต้องนอนที่บ้านของไอดิษโดยปริยาย จะว่าไปช่วงนี้ผมมานอนที่นี่บ่อยนะ
“ ดิษ ”
“ หืม ” ไอดิษเดินกลับมา หลังจากเอาเสื้อผ้า ไปให้พี่โจแล้ว
“ นั่งด้วยกันซักหน่อยดิ ”
“ เป็นอะไรอีกเนี่ย ” ไอดิษนั่งลงข้างๆ
“ ที่ผ่านมา กูคิดว่ากูไม่มีค่า กูถึงไม่เคยรักใคร และคิดว่าคงไม่มีใครสนใจกู แต่วันนี้กูเข้าใจหลายอย่างมากขึ้น ขอบคุณที่สอนกู ” ผมพูด และค่อยๆขยับมากอดมัน
“ พูดตรงนะ ” ไอดิษเอาคางถูๆหัวของผม
“ เฮ้ย ทำไรอะ ” ไอวากดิษผลักให้ผมนอนลง มันค่อยๆเลื่อนใบหน้ามาใกล้กัน ผมหลับตาหนี
“ ไม่ดีกว่า ” ผมใจเต้นแรงมาก มึงนี่ทำให้อยากนะ
“ ทำไม ”
“ พรุ่งนี้ไปแต่เช้า พี่กลัวไม่มีแรงขับรถ ไว้กลับมาก่อน จะไม่ให้ลุกไปไหนเลย ”
“ ไอสัด ทะลึ่งละ มานี่เลย จะหนีไปไหนวะ ” ผมไล่ต่อยไอดิษ ก่อนที่จะไปทำธุระส่วนตัว และเข้านอน เพื่อเตรียมตัวไปดูน้องคณะของไอวิน และไอเดย์ทำกิจกรรม เฮ้อ วันนี้ช่างยุ่งเหยิงซะจริง
***********************************************
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1212865 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก