หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559

[bomm]

ดีใจที่มาต่อ...
โอย...เกือบไปแล้ว หากเฮียรู้ว่าแบงค์จู่โจมคิมแบบนั้น มีหวังแบงค์น่วมแน่
ว่าแต่พี่โจจะเคลียร์กับพี่นากได้ป่าวนะ เมาซะขนาดนั้น

ตั้งใจอ่านหนังสือแล้วขอให้สอบผ่านนะคิม
 
เมื่อวานพาพี่ไปสอบ กพ มา หน้าตาแต่ละคนที่ออกจากห้องสอบแบบว่า ... ดีที่สอบผ่านไว้แล้ว
คิมได้วุฒิป.ตรีไว้แล้ว หากมีโอกาสก็อยากให้สอบไว้นะ สมัครผ่านเว็บประมาณเดือน พฤษภาคม จะสอบช่วงเดือนกรกฎากับสิงหาคม ก็คงเป็นปีหน้า เปิดสอบทุกปี

[gambee]

เคลิ้มเลยนะคิมมี่
สงสารน้องแบงค์ผ่านมันไปให้ได้นะสู้สู้
ตอนนี้ก็ปลื้มพี่ข้าวกล้องอีกแล้วเป็นคนดีแล้วยังหล่อและเป็นผู้นำแอบหื่นเล็กน้อยถึงปานกลาง? อร๊ายยยย
โชคดีในการสอบเหมือนเคยนะจ๊ะคิมไฟท์ติ้งๆๆ

[Sabaijai]

คิมไม่น่าไว้ใจเลยอ่ะ โอนอ่อนกะคนง่ายมาก
ปล. สอบให้ได้นะ

[malula]

ดีนะที่แบงค์หยุดเอง ไม่งั้นคิมได้งานงอกแน่
วันนี้แบงค์อาจจะยังสนุกกับการ "ขาย"
แต่ในอนาคตถ้าอยากลงหลักปักฐาน แน่ใจได้อย่างไรว่า
สิ่งที่ทำในวันนี้จะไม่ส่งผลเสียต่ออนาคต
คิดใหม่ ทำใหม่เถอะ
ดีที่พี่ดิษเข้าใจนะ

เรื่องสอบ สู้ ๆ นะคะ

[four4]

เกือบเป็นเรื่องซะแล้วววววว คิมเอ้ย

[MoMoRin]

พี่ข้าวกล้องโหด(และหื่น)ตลอดดดด ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Gu_Ton_Za]

เอาใจช่วยแบงค์นะค้าฟ

[่นทยนส]

 เห็นใจแบงค์

[cassper_W]

สู้ๆกับการสอบค่ะ แล้วมาต่อไวไว ยาวๆด้วย

[Mize]

เป็นกำลังใจให้พี่แบงค์นะคะ ยากนะที่จะทำให้คนในครอบครัวเข้าใจในสิ่งที่เราเป็นได้
แล้วก็เป็นกำลังใจให้พี่คิมกับพี่ดิษด้วยนะ มาต่อเร็ว ๆ น้าาาา

[นิรนาม]

สู้ๆน้าพี่แบงค์ผ่านมันไปให้ได้น้าาาา 

[wdaisuw]

เสียดายห้องอ่ะ น่าจะใช้ให้คุ้มค่าหน่อยนะจ้ะคิม ฮิๆๆๆ
 
อยากรู้ว่าดิษจะคุยยังไงกับแบงค์

[GeTOuTNoW]

เขากำลังซีเรียส พี่ดิษดันมาทะลึ่ง 

[anukul]

มารอวันนั้นครับ

[ordkrub]

หวังให้แบงค์เห็นแสงสว่างในชีวิตนะ

[jubujubu]

ขอให้สอบผ่านจ้า
พี่ดิษ คงงง+ดีใจที่คิมแนะนำกับเพื่อนว่าพี่ดิษเป็นแฟน

[anukul]

มารอพี่คิมกับพี่ดิษครับ  ตอนต่อไปนะครับ 

[zuckerman]

เฮ้อ...เกือบเสร็จแบงค์แล้วอะคิม
เห็นใจแบงค์อะคับ ที่ครอบครัวไม่ยอมรับตัวตนแบบนี้อะคับ
เป็นกำลังใจให้เพื่อนแบงค์นะคับ สู้ ๆ คับ

ว่าง ๆ แวะมาบ่อย ๆ มาทักทาย มาเล่าเรื่องสนุก ๆ ต่อนะครับ

ปล. ผมเองก็เรียน 2 ที่ครับ แต่ผมจบบริหารครับ
สู้ ๆ เก็บ G ให้ได้ครับ

[ka[ze]na]

พี่ฮีโร่ดิษ แก้ปัญหาได้ทุกเรื่อง!!!!!

[anukul]

คิดถึงมากๆครับพี่คิมพี่ดิษ  มารอทุกวัน  มารอพวกพี่ทุกวันเลยนะครับ (ผมรู้สึกผูกพันกับเรื่องจังยังบอกไม่ถูกครับ  บรรยายไม่ถูก  แต่รักเรื่องนี้มากพอสมควรครับ)

[Takarajung_TK]

เป็นกำลังใจในการสอบจ้า

[anukul]

มารอครับ

[anukul]

มารอพี่คิมกับพี่ดิษครับผมมมมมมมมมมมมม

[Takarajung_TK]

น้องคิมทำข้อสอบได้ไหม
รอตอนต่อไปจ้า

[cassper_W]

มารอด้วย เมื่อไหร่น้องคิมจะสอบเสร็จล่ะ TwT

[anukul]

มารอพี่คิมกับพี่ดิษครับผม

[KimDit]

สามวันที่ผ่านมา เป็นสามวันที่โหดที่สุดในชีวิตของเดอะคิมแล้วครับ ผมไปช่วยงานของผู้ใหญ่ท่านหนึ่งมา และต้องเตรียมสอบไปด้วย ทั้งสนุก ทั้งเหนื่อย แต่ก็โอเคครับ ยังรอดครบ 32 กลับมาต่อได้ ฮ่าๆๆ

ตอนต้นขอถามอะไรซักกะนิดว่า สมมติ สมมติ และสมมติอย่างมาก ถ้าเกิดว่าผมอ้อนวอน (หรือขโมย)เอาบันทึกบางส่วนของไอดิษมาได้ และผมเอามาลงคั่นนิดๆหน่อยๆ จะสับสนกับเนื้อเรื่องของผมไหม อันนี้ถามผู้อ่านอะครับ ไงช่วยแนะนำกันหน่อยน้า

มาๆต่อตอนต่อไปดีกว่า

***************************************************************
ผม ไอดิษ และไอแบงค์ กินอาหารเช้าที่โรงแรม โดยนั่งคุยไปกินไป
“ ไม่อร่อยเหรอ ” ไอดิษถามขึ้นมา
“ อร่อยดีนี่ ” ผมรีบตอบ
“ ปล่าว พี่ถามแบงค์น่ะ ” อ้าว ไม่เจอกันวันเดียวนี่ไม่ห่วงกูเลยนะ
“ อ๋อ ไม่ใช่ครับ ....... ปกติผมไม่ทานข้าวเช้า ” ไอแบงค์ดูจะไม่ค่อยอยากพูดถึงเรื่องของตัวเองเท่าไร
“ อืมๆ ” ไอดิษมันชำเลืองมองเป็นระยะๆ ไม่ได้ถามไอแบงค์ต่อ

หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมสามคนไปเช็คเอาท์ ก่อนจะเดินมาที่ลานจอดรถ
“ กลับไปมหาลัยเลยใช่ปะ ” ไอดิษถามขึ้นมาอีก
“ ............ ” ไม่ผมไม่ตอบมันหรอกครับ เดี๋ยวหาว่าเผือกอีก
“ ถาม ทำไมไม่ตอบ ” โหเฮ้ย มีผลักผมด้วยครับ
“ คราวหลังเรียกคนอื่นอะ บอกชื่อด้วยดิ ”
“ สองคนเล่นกันน่ารักดีนะครับ ........ อยากมีบ้างจัง ” ไอแบงค์พูดซะผมเขินเลย
“ คิมกลับก่อนแล้วกัน พี่จะพาแบงค์ไปส่ง ”
“ เออ ” ผมเดินมาขึ้นรถ โดยที่ไอสองคนนั้นยังยืนหัวเราะ พูดคุยกันสนุกสนาน ผมไม่สนล่ะ ปล่อยสองคนคุยต่อไป ผมกลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้า ที่หอพักในมหาลัย รอเรียนคาบบ่ายครับ

ส่วนเรื่องไอแบงค์ ผมบอกตรงๆว่าผมไม่สามารถแนะนำมันได้ เพราะผมไม่ได้มีปัญหาลักษณะเดียวกับมัน ผมคิดว่าไอดิษเคยผ่านประสบการณ์คล้ายๆกันมาก่อน อาจจะช่วยแนะนำได้ดีกว่าผม

พอมาถึงมหาลัย ผมก็รีบเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หอ โดยที่ไอเดย์น้องชายที่รักกำลังนอนอยู่
“ เฮ้ยๆๆๆ สายแล้ว ตื่นๆ ” ผมเอาเท้าเขี่ยๆไอน้องตัวดี
“ อะไรวะพี่ เพิ่งนอนนะพี่ ”
“ เพิ่งนอนได้ไง ไปทำอะไรมา ” มันเด้งตัวขึ้นมานั่งคุยกับผม
“ งานคณะ เยอะแยะมากมาย ” ตอบแบบนี้ไม่ต้องตอบก็ได้นะกูว่า
“ ไม่ให้เพื่อนมึงช่วยล่ะ ” ผมถอดเสื้อตัวเมื่อคืนโยนใส่ตะกร้า
“ ใคร ”
“ ไอวิน ” พอพูดชื่อนี้ ตาของไอเดย์เดือดปุดๆเลย
“ ไม่ต้องพูดชื่อนี้ให้ผมได้ยิน ” โหๆๆ กับกูนี่โหดจริงๆ
“ มึงเป็นอะไรของมึง อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่ามึงสองคนคิดอะไรกันอยู่ ”
“ คิดกับผีดิ มันไม่เห็นสนใจผมเลย ” อารมณ์นี้ มันงอนหรือโกรธไอวินวะ
“ แต่มึงไม่ปฏิเสธว่ามึงคิดใช่ปะล่ะ ” ไอเดย์พยักหน้า
“ ดีเหมือนกันแหละ มันไม่คิดกับผมน่ะดีแล้ว ”
“ ทำไมคิดงั้นวะ ” ไอเดย์ก้มหน้าลง
“ ตบมือข้างเดียวมันไม่มีทางดัง ผมกับมันจะได้เป็นเพื่อนกันต่อ ..... แล้วอะไรของพี่เนี่ย เมื่อคืนหนีเที่ยว มาตอนเช้ามาเที่ยวกวนประสาทคนอื่น เช่าหอไว้เก็บหนังสือหรือไง อย่าปลุกนะ ผมจะนอน ” นับวันไม่รู้มึงเป็นพี่ หรือเป็นน้องกูนะเนี่ย

พอเห็นอาการของไอเดย์ ผมเลยนึกถึงไอวินครับ เดิมทีคิดว่าจะไปดูเพื่อนๆ แต่ไม่เอาล่ะ มันคงจะนอนไม่ตื่นกันแน่ๆ คิดได้ดังนั้นก็รีบเดินมาห้องของไอวินทันที
“ สวัสดีพี่ ” รุ่นน้องคนนึงเดินมาทักครับ
“ ว่าไง เมทมึงอยู่ไหน ” จำได้ว่าเมทของไอวิน เป็นรุ่นน้องผม เลยถามมันครับ
“ เมทผมเหรอ พักนี้มันไม่ค่อยกลับมานะพี่ ” แล้วไปไหนของมันวะ
“ เออๆ ขอบใจนะ ”
“ พี่คิม จะกลับมาคุมเชียร์ไหมครับ ” ขณะที่ผมกำลังจะเดินกลับ ไอน้องคนนั้นก็ถามขึ้นครับ
“ มีอะไรเหรอ ”
“ พี่ประธานเชียร์คนนี้ ร้องเพลงได้ไม่ครบอะพี่ แล้วน้องๆก็ไม่ค่อยร่วมมือ ” ไอได้ยินแบบนี้ อารมณ์เริ่มจะบ่จอยอีกละ ช่วงหลังนี้เป็นซ้อมเชียร์เพื่อแข่งกีฬามหาลัยครับ
“ เอาเหอะๆ ช่วยๆกันไป ”
“ พวกผมหลายคนไม่อยากทำแล้วพี่ ”
“ ได้ไง พวกมึงก็ทำไปดิ กิจกรรมคณะ ” ผมบอกมันไป
“ ทีพี่ทำงานอยู่ดีๆยังออกมา พวกผมน่าจะออกได้ใช่ปะครับ ” ที่น้องมันถามแบบนี้ เพราะเรื่องที่ผมกับพี่ๆโดนรุมขย้ำ ถูกปิดไว้ ผมเป็นลูกผู้ชายพอที่จะไม่เล่าเรื่องวันนั้น
“ อย่าคิดแบบนั้น กูมีความจำเป็นต้องออกมา แต่ไม่ต้องห่วงหรอก กูดูอยู่ห่างๆ ” พูดจบก็เดินออกมา พักเดียวไอดิษก็โทรมาครับ
“ ทำไมไม่โทรหา ” มาละครับ ประโยคแรก
“ มึงโกรธอะไรกูเนี่ย ถามแต่ละคำใส่อารมณ์เหลือเกิน ” ผมสวนมั่ง แต่เชิงหยอกๆนะ
“ ไม่ให้โกรธเหรอ อยู่กับคนหล่อทั้งคืน ไม่คิดแม้แต่จะโทรหาเราบ้าง ” งอแงละนิ เหอะๆ
“ ที่ไม่โทรหา เพราะกว่าจะเลิกก็ดึกมากแล้วไง ”
“ ดึกแค่ไหนพี่ก็รอให้น้องโทรหา ” เอาซะพูดไม่ออกเลยกู
“ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ขอโทษนะ ”
“ อืมๆ ว่าแต่น้องคนนี้ รู้จักกันตั้งแต่เมื่อไร ” มันคงต้องการให้ผมขอโทษแค่นั้นเอง แต่ผมพูดขอโทษจากใจจริงนะ
“ นานแล้ว ตั้งแต่ ม.1 นู่น ”
“ มีคนชอบอยู่ใกล้ๆตัว ตั้งแต่ ม.1 แต่ดูไม่ออกเนี่ยนะ ตาถั่ว ” วันนี้ทำไมมีแต่คนด่ากูเนี่ย
“ มันเล่าให้ฟังเหรอ ”
“ หึหึ ทำไม จะปิดอะไรอีกล่ะ ” ถึงปิดมันไป ชีวิตผมตอนนี้ก็เปลือยจนมันเห็นทุกซอกทุกมุมอยู่ละ
“ ไม่หรอก ไม่คิดว่ามันจะกล้าพูด ”
“ อันนั้นเรื่องของพี่ ”
“ หมายความว่าไง เรื่องของมึง ”
“ มันบอกว่า ถ้าพี่ทำไม่ดีกับคิม มันจะมาแย่งคิม ..... แต่ฟังๆก็คงยาก ” อะไรของมันอีก
“ อะไร ”
“ คิมกับแบงค์ น่าจะขั้วเดียวกัน จูนไม่ติดหรอก ”
“ ไอเชี้ยนี่ พอๆๆ จะไปทำธุระ แล้วคืนนี้ให้กลับไปนอนไหมเนี่ย ” กะว่าจะรีบวางสาย ไม่วายต้องถามเรื่องบ้านมันอีกครับ
“ มาสิ จะเตรียมถุง เตรียมเจลรอ ”
“ งั้นกูไม่ไปละ ” ผมพูดเล่นกันไปอย่างนั้นแหละครับ ช่วงนี้ต้องกลับไปดูมันบ่อยๆ เพราะพ่อของมันดูสุขภาพจะไม่ดีเท่าไร ผมถามจากแม่ว่าพ่อของท่านวากมีโรคประจำตัวหรือปล่าว แม่ผมตอบมาว่า พ่อของท่านวากทำงานหนัก และเครียดมาก ช่วงที่ก่อร่างสร้างตัว ไหนจะต้องเสียภรรยาไป และต้องทำงานเพื่อไอดิษ เข้าใจว่าน่าจะเป็นโรคหัวใจคล้ายๆไอดิษครับ

ผมโทรหาไอวินต่อ เพราะอยากคุยกับมันเรื่องไอเดย์ครับ
“ ครับ ”
“ อยู่ไหนน้อง เจอกันหน่อยดิ ”
“ ไอเดย์ฟ้องอะไรพี่ล่ะ อย่าเชื่อมันนะพี่ มันน่ะไอตัวโกหก ” อะไรอีกเนี่ย
“ เดี๋ยวๆๆ มันไม่ได้พูดอะไรเลยนะ มีอะไรกันน้อง ”
“ พี่อยู่ไหน ผมอยู่คณะ พี่มาหน่อยดิ ” เฮ้อ ชีวิต พอวางสาย ผมต้องเดินเลาะๆตามช่องเล็กช่องน้อย ไปหาไอวินอีก

ผมมาถึงคณะของไอวิน ที่ได้ชื่อว่ามีหนุ่มสาวที่หล่อและสวยมากที่สุดในมหาลัย ซึ่งผมไม่เคยแม้แต่จะเดินผ่านครับ เพราะมีเหตุผลบางอย่าง ตอนที่ผมมาขอเพลงเพื่อเป็นวากเกอร์ ผมไม่ได้เข้ามาที่นี่ เพราะพี่ประธานเชียร์มาสอนให้ถึงที่
“ พี่คิมสวัสดีค่ะ ” พอเดินเข้ามา รู้สึกตัวเองแอบแก่ขึ้นมาทันตาครับ
“ ครับ ” ทันทีที่พวกผู้ชายเห็นผม มันก็เดินดุ่ยๆมาหาทันที
“  มาจัดใครพี่ อย่าเอาพวกมาหาเรื่องคณะผมนะพี่ ” นี่แหละครับสาเหตุ ที่ผมไม่ค่อยอยากมาเพราะ คณะผมทำงามหน้าไว้หลายครั้ง มันไปไล่ตีเด็กคณะนี้หลายคน สาเหตุคือพวกมันหล่อกว่าพวกผม ฮ่าๆๆๆๆๆ
“ กูมาหาน้องเว้ย ” พวกนั้นถามชื่อ ก่อนที่จะให้ผมรอข้างหน้า บริการผมอย่างดีแหละ
“ อ้าวพี่มาถึงไวจัง ”
“ มานี่ๆ ” ผมเดินไปลากคอไอวิน โดยที่ไอพวกคณะนั้นก็มองตามเป็นแถวๆ
“ ทำไมต้องออกมาอะพี่ ” ไอนี่ก็ซื่อจริง
“ ไม่ต้องถาม ตกลงมึงกับไอเดย์อะ ยังไงแน่ ”
“ หมายความว่าไง พี่เคยขัดขวางผม มาถามแบบนี้ทำไม ” รู้สึกไม่เจอกันพักเดียว พวกมึงพูดเก่งขึ้นเยอะนะ
“ กูไม่ได้ขัดขวาง แค่อยากให้คิดดีๆ ” ไอวินดูจะไม่ค่อยดีเท่าไร ไอสองคนนี้กำลังป่วยใจหรือปล่าวนะ
“ ผมคิดยังไงก็ได้คำตอบเดิมๆ คิดจนจะปวดหัวตายอยู่ละ ”
“ คิดอะไร ” ผมถามต่อ
“ ผมเคยชอบพี่นะ ”
“ เฮ้ยๆๆๆๆ อย่าๆๆ ” แค่นี้กูก็ปิดไอดิษจนจะเอาตัวไม่รอดอยู่ละ เหอะๆๆๆๆๆ
“ ไม่ได้หมายความแบบนั้น หมายถึงว่า ผมชอบที่พี่เป็นห่วง ทั้งๆที่ผมเพิ่งเจอพี่ครั้ง ” แล้วไป
“ แต่ความจริง คนที่ให้กำลังผม และคบกันมานานแล้ว คือไอเดย์อะพี่ ผมเกิดความรู้สึกแบบนี้เมื่อไรไม่รู้ ”
“ งั้นมีปัญหาอะไร สองคนคุยกันสิ ”
“ ผมกลัวว่า วันนึง เกิดมันเบื่อ มันจะทิ้งกันไป แม้แต่ความเป็นเพื่อนก็จะไม่เหลือ ผมไม่ค่อยมีเพื่อนพี่ก็รู้ ” ผมกอดคอมัน และนั่งคุยกันต่อ
“ บางที มึงคิดง่ายไปนะ ”
“ ครับพี่ ”
“ ดูอย่างกูกับไอดิษสิ ตั้งแต่คบกัน มีอะไรที่เปลี่ยน ” ไอวินทำท่านึก
“ ไม่น่าจะมี พี่ก็กวนพี่ดิษตลอด ” อยากตบไอตัวเปรตนี่ซักที
“ ฟังพี่ แล้วเก็บไปคิดดีๆ อย่าต้องเปลี่ยนตัวเองเพราะความรัก ปล่อยให้ความรักค่อยๆเปลี่ยนตัวมึงดีกว่า กูมีเรียนบ่าย ต้องไปกินข้าวก่อนว่ะ ไงโทรคุยกันน้อง ” ไอวินนั่งนิ่งไป ผมเดินออกมาเพื่อหาข้าวกินครับ หวังว่าผมคงแนะน้องมันไปในทางที่ถูกนะ กูจะรอดูมึงสองคนน้องรัก
***************************************************************
สุดท้าย ขอบคุณทุกคนที่อวยพรให้ผม Get G หุหุ ซ่อมเทอมนี้สงสัยจะได้แรงใจจากทุกคน รู้สึกจะตอบได้ดีเป็นพิเศษ ขอบคุณทุกกำลังใจของแฟนเพลง ฮ่าๆๆ ขอบคุณคร้าบ

[namtarn11]

ชอบที่ขั้วเดียวกันนี่ล่ะ 555 (ปล.แล้วแต่คิมนะคะ จะเอาของพี่ดิษมาลงด้วยก็ได้ ได้ฟื้นความจำคนอ่านไปด้วย ^^)

[Horizon]

เรื่องน่าจะเครียด แต่แอบมีฮาตลอด
ส่วนเรื่องที่ถามความเห็น ตามใจคิม
+1

[barbie]

ตอนนี้ทั้งดิษและคิมน่ารักมากเลย ส่วนที่ว่าจะงงไหมถ้าลงบันทึกของดิษแทรกมาด้วย ไม่งงหรอกนะ ชอบๆ อยากอ่านของทั้งสองคนเลย อิอิ แต่ขอให้มาต่อเรื่อยๆก็พอแล้ว 5555