มาครับผม วันนี้ต่อให้ๆ
************************************************************
รุ่งเช้า ผมตื่นขึ้นมา มองซ้ายมองขวาไม่เจอท่านวากดิษ กับพี่โจ สองคนนั้นตื่นไปทำอะไรกันตั้งแต่เช้าก็ไม่รู้ครับ ผมล้างหน้าล้างตา แล้วเดินลงมาข้างล่าง
“ พี่ มันต้องใส่น้ำปลาอีกนะ ” เสียงพี่โจนี่หว่า
“ ยังเค็มไม่พอเหรอวะ ไปยืนมองเฉยๆไป ” นี้เสียงไอวากบ้า
“ โด่พี่ คิมชอบรสเข้มๆนะ ” ฟังไปฟังมา เหมือนกำลังทำกับข้าวว่ะ
“ มึงรู้ดีจริงเนอะ เรื่องรสนิยมของแฟนชาวบ้านเนี่ย ”
“ ผมรู้ใจทุกคนแหละ ”
“ ฮ่าๆๆๆๆ ” ผมเดินมาที่ห้องครัว ภาพตรงหน้าทำผมหลุดขำออกมาอะ
“ หัวเราะอะไร กระรอกน้อยขี้เซา ” ว่ากระรอกอีก ไอวากบ้า
“ สองคน ออกรบ หรือทำอะไรกัน ” สภาพผ้ากันเปื้อนดูไม่ได้เลยครับ ไม่รู้มันสองคนคิดจะทำอะไร
“ ทำกับข้าว ไม่เหมือนเหรอ ” พี่โจบอก ผมรีบเดินไปล้างมือ และถอดผ้ากันเปื้อนให้พวกมันสองคน
“ จะกินอะไร บอกมา ”
“ ทำเป็นด้วยเหรอ ” ไอดิษถามน่าต่อยว่ะ
“ เป็นดิ เมื่อก่อนทำให้ ....... ” กำลังจะบอกว่า ทำให้สาวๆออกบ่อย แฮะๆๆๆๆๆ
“ ทำให้อะไร สาว ? ” แม่ง หัวดีจริง ฮุ้วววว
“ ปล่าววว พ่อกับแม่ดิ ”
“ ไหนพ่อเลี้ยงว่า คิมไม่ชอบอยู่บ้านนี่ ” พี่โจนี่จะมาฆ่าผมหรือไงเนี่ย
“ พอๆๆ ตกลงจะกินอะไร ” ผมดิษยังไม่ส่งสายตาโหดๆครับ กูเริ่มกลัวมึงแล้วนะเว้ย
“ ต้มจืด ไข่เจียว ผัดผัก หุงข้าวด้วย ” ไอดิษบอกผม
“ เฮ้ย นี่ยังไม่ได้ทำซักอย่างเลยเหรอวะ ”
“ เออดิ เถียงกันว่าคิมชอบรสอะไรอยู่ ไอที่ทำๆก็กองอยู่นั่นไง ” พี่โจชี้ไปที่หม้อใบนึง ดูๆไปเหมือนจับฉ่ายเลย
“ ตั้งหลายอย่าง ดิษช่วยหั่นผักทีดิ ” ผมหันไปหาพี่ดิษสุดหล่อ แต่มันไม่ตอบครับ ได้แต่ยิ้ม
“ ทำให้คนอื่นออกบ่อยนี่ ทำเองหมดนี่แล้วกัน ไอโจมานี่ ” ผมหันไปดึงพี่โจกับไอวากบ้าไว้ แต่มันสองคนวิ่งหัวเราะไปทางอื่นแล้วครับ แม่ง แค่เผลอพูดเรื่องเก่า กูต้องเหนื่อยทำอาหารหมดนี่เลยเหรอเนี่ย ฮุ้วววว
กว่าผมจะทำกับข้าวอย่างที่ท่านพี่ทั้งสองสั่ง ก็เหนื่อยเอาแรงเหมือนกันครับ และพอเสร็จแล้วยังต้องเดินไปเรียกท่านทั้งสองถึงห้องนอนด้วย
“ ข้าวเสร็จแล้วเว้ย ” ผมบอกพวกมันสองคน
“ พูดไม่เพราะ เดี๋ยวจับ ค. ยัดปาก ” ไอดิษพูดซะเห็นภาพเลย
“ พูดกันเพราะๆดิสองคนนี้นี่ ปะๆกินข้าวกัน ” พวกมันสองคนนั่งเล่นเกมส์กันอยู่ครับ
ความจริงสองคนนี้กลับมาดีกันก็ดีนะ เพราะก่อนที่ผมจะมาก็ได้ยินมาว่าพี่น้องรหัสคู่นี้รักกันมาก ไปไหนไปด้วยกัน โดนตีด้วยกันออกบ่อย แต่ดีที่ไม่รักกันซะเอง ไม่งั้นกูเอาตาย หึหึหึหึ
“ ครับ ” ขณะที่เราสามคนกำลังกินข้าวกันอยู่ ไอวากดิษก็หยิบโทรศัพท์มาคุย
“ หือ ใครจะจับคู่อะไรนะ ” นั่นดิ ใครจะจับคู่อะไรวะ
“ อืมๆ ขอบใจ งั้นช่วงนี้พี่ไม่กลับบ้านแล้วกัน ”
“ ทำไมต้องไม่กลับบ้านอะท่านวากดิษ ” ผมแซว
“ เพราะใครไม่รู้เหรอ ” อ้าว พูดๆไปเหมือนหมายถึงกูนะนิ
“ ตกลงยังไงพี่ ” พี่โจต้องถามซ้ำอีกรอบ
“ พ่อกูเริ่มหนักละ เชิญพวกเพื่อนๆ พาลูกสาวมาให้กูเลือก หรือจับกูไปให้เค้าเลือกก็ไม่รู้ ” ผมตกใจนะครับ คิดว่าจะมีแต่ในหนังซะอีก
“ แล้วพี่จะทำยังไง พ่อพี่เริ่มรุกหนักแล้วล่ะ ”
“ กูรู้น่า ” แม้ว่าพี่โจจะจับอาการของไอดิษไม่ได้ แต่ผมมั่นใจว่าผมมองออกครับ ไอดิษกำลังหนักใจ มันหลบตาขณะที่ตอบคำถามพวกผม
“ ดิษ เดี๋ยวกินข้าวแล้ว ขอคุยด้วยดิ ” ผมบอก
“ ไม่ต้องขอเลิกนะ เชยแล้ว ” แม่งนี่ก็รู้ดีว่ะ ใจจริงผมกะจะให้มันกลับไปบ้าน เพื่อจะได้ถามใจของมันว่า ความจริงแล้วดิษมันต้องการแบบไหน
หลังจากกินข้าวอิ่ม พวกผมสามคนมานั่งจุ้มหัว หารือทางแก้ไขกันต่อ
“ ทำไมไม่เรียกเพื่อนคิมมาอีกซักคนล่ะ จะได้ถามจากคนนอกไง ” พี่โจออกความเห็น
“ แล้วเพื่อนจะเรียกคนนอกได้ไงวะ ไอโง่ ” ไอดิษว่าพี่โจ
“ มึงฟังดิพี่ ผมหมายถึงว่า คนนอก ที่ไม่ได้เป็นแบบเราสามคนเนี่ย ” ไงวะเนี่ย เดี๋ยวพี่ เดี๋ยวมึง เดี๋ยวผม
“ เออ เค้าหมายถึงคนที่ไม่ได้เป็นเกย์อะไอฟาย ” ผมได้ทีอัดมันคืนครับ กวนผมตั้งแต่เมื่อเช้าละ
“ พี่ไม่ใช่เกย์นี่ พี่แค่ชอบคิม ”
“ โอย พอๆ คิมโทรหาเพื่อนคนนึงปะ จะได้มาถามกัน ” พี่โจตัดบทครับ
ผมลองโทรหาไอโต้งก่อน เพราะมันค่อนข้างจะรู้ใจพี่โจกับไอวากดิษดี
“ มึงอยู่ไหนโต้ง ”
“ อยู่บ้าน ” แล้วบ้านมันอยู่ไหนวะ
“ ที่ไหนอะ ”
“ ไกลแล้วกัน ” ที่ผมเคยเล่าเมื่อนานมาแล้วว่า บ้านมันอยู่นครศรีธรรมราชอะครับ แต่ตอนนั้นผมยังไม่รู้
“ เออ ไม่รบกวนละ ” พอวางสายผมก็โทรหาไอเร เพราะคิดว่ามันรู้ใจผมมากคนนึง
“ เรเว้ย อยู่ไหน ”
“ เที่ยว ” สั้นๆ ได้ใจความ
“ มาบ้านพี่โจหน่อยดิ มีเรื่องอยากคุยด้วย ”
“ กูขอเที่ยวกับดาก่อนได้ไหมวะ นี่เดทแรกเลยนะเว้ย ” เออ เห็นแก่หน้าตาของมึงหรอกนะ ผมโทรหาที่พึ่งสุดท้าย หนิงเพื่อนยาก ผู้แทนรุ่นของผม
“ อยู่ไหนวะหนิง ”
“ โทรมามีปัญหาอะไรล่ะมึง ถามเพื่อนอยู่ไหนๆ ” ไอนี่ก็จมูกไวมาก
“ กูอยู่บ้านพี่โจอะ มึงมาเที่ยวเล่นไหมล่ะ ”
“ ได้ เดี๋ยวไป ” กูรักมึงที่สุดละเพื่อน ฮ่าๆๆ
ขณะที่รอไอหนิง ผมสามคนก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ ได้เรื่องว่า ช่วงนี้ควรจะหลบไปที่ไร่ของพ่อผมก่อน รอใกล้จ่ายค่าเทอมค่อยกลับมา
“ โจเว้ย มีคนมากดกริ่ง ไอหนิงมาแล้วมั้ง ” พี่โจชะโงกหน้าไปมองที่หน้าต่าง แล้วรีบหันมาทำตาโตใส่ผม
“ คิม ทำไมมากันเยอะจังล่ะ ”
“ ไม่ดิพี่ ผมตามไอหนิงคนเดียว ” ผมลุกตามมาดูบ้าง ถึงรู้ว่า อย่างน้อยก็มีสี่ห้าคนอะ
พี่โจไปพาพวกนั้นมาในบ้าน ก็มีไอหนิง ไอเร ไอโซ่ (เดือนคนปัจจุบัน) ไอมิคน้องรหัสผม กับไอวาฬ
“ ขนมาทำไมเยอะวะ ” ผมก็สนิทกับพวกมันอยู่แล้วล่ะ ไม่ได้อึดอัดอะไร
“ ผมเมาอยู่กับพี่หนิงเมื่อคืนครับ ” ไอโซ่นี่น้องไอหนิงมันครับ
“ ผม ........ ผมก็กับไอโซ่เมื่อคืนครับ ” ไอมิคน้องผมพูดเสียงอ่อยๆ
“ ได้เสียกับไอโซ่เมื่อคืนนี้ ? ” ไอดิษยุน้องแล้วมึง
“ ไม่อะพี่ กลัวแหก ” แล้วมึงก็เล่นกับมันนะไอมิค
“ เห็นว่ามีปัญหาไง เราเลยมาด้วย ” วาฬนี่ก็สุดที่รักของผมอีกคนนะ ฮ่าๆๆ
“ ไม่ต้องเอาไปเล่าให้ใครฟังนะพวกมึง เพื่อนกูกูรักของกู เรื่องกระจายไป กูเล่นหมดนะมึง ” ไอหนิงท่านผู้แทนจัดการขู่พวกที่มาด้วยกันก่อน จากนั้นก็เริ่มคุยกัน
“ รู้มาจากมิคนะ ว่าพี่เป็นแฟนกัน แต่ไม่รู้ว่ารักกันจริงอะ ” ไอโซ่เดือนขี้เมาพูด
“ สมมติเป็นมึง จะทำไง ” ไอดิษถามไอโซ่
“ ผมไม่รู้อะพี่ ผมก็ทนๆไป ไม่เคยเจอเหมือนกัน ปกติพ่อแม่ไม่บังคับอะครับ ” จริงของมัน
“ มึงอะมิคกี้ ” ผมหันมาถามน้องผม
“ คุยกันไปก่อนนะ เดี๋ยวมา ” ไอดิษลุกออกไป สงสัยจะมีเรื่องอีกละ
“ ปัญหาพวกพี่ ไม่ใช่ปัญหาของเด็กมหาลัยอะ มันใหญ่กว่านั่น ผมบอกอะไรไม่ได้จริงๆพี่ ” พวกนี้พูดมีเหตุผลแฮะ
“ เราว่า เสี่ยงปรึกษาพ่อของคิมเลยปะ ”
“ มันจะได้โดนฆ่าหมกไร่ดิ ขนาดพ่อพี่ดิษยังขนาดนี้ ไม่ต้องพูดถึงพ่อคิมเลย ทำอย่างไม่เคยเจอมาก่อนนี่ ” ไอหนิงเบรกเพื่อนวาฬซะงั้นครับ อันนี้ผมแอบเห็นด้วย ฮ่าๆๆ กลัวพ่อเหมือนกัน
“ งั้นเอาไง ”
“ แต่กูว่าแม่มึงอะคิม ท่านดูจะรักมึง และน่าจะยอมรับมึงได้ ลองคิดๆดูนะ สมมติแม่มึงยอมรับขึ้นมา พ่อมึงก็ลำบากจริงปะ ” ไอหนิงยุให้ผมเข้าทางแม่ครับ
“ อะไรกันเนี่ย พ่อแม่ของพี่ๆรับไม่ได้จริงอะ ” ไอโซ่พูดโพล่งขึ้นมา
“ พ่อแม่แต่ละคนไม่เหมือนกันน้อง รักก็คนละแบบ แสดงออกก็คนละแบบ เราไปคิดแทนไม่ได้หรอก ” เพื่อนหนิงพูดถูกใจหลายเรื่องครับ ซักพักไอดิษถึงวิ่งกลับมา
“ มึงไปไหนมาดิษ ”
“ ทำไม คิดถึงเหรอ ” แม่ง คนเยอะแยะ กูอายนะมึง
“ เออมิค กูเชื่อว่าพี่เค้ารักกันจริง ” ไอโซ่หันไปหาไอมิค แต่สายตาพวกมันไม่แสดงออกว่ารังเกียจหรือระแวงนะครับ ออกไปทางเห็นใจผมกับไอดิษซะมากกว่า
“ ไปไหนมา ”
“ ไปตามคนมาเพิ่ม ”
“ เฮ้ยๆพี่ แค่นี่ก็รับไม่ไหวแล้ว พ่อผมกลับมา ฆ่าผมแน่อะ ” พี่โจเริ่มโวยครับ
“ กูช่วยเก็บศพให้ ” สรุปคือจะมีคนมาเพิ่ม ซึ่งก็ไม่รู้ว่าท่านวากข้าวกล้องไปเรียกใครมา
ช่วงบ่าย ไอโซ่กับไอมิคไปซื้อสัมภาระมาเตรียมสำหรับปาร์ตี้ย่อยๆที่บ้านพี่โจ พวกผมช่วยกันออกเงินครับ ไม่อยากรบกวนพี่โจมากกว่านี้ เพราะเข้าใจว่าพ่อพี่โจจะกลับมาจากธุระต่างจังหวัดวันนี้ด้วย
“ ไหนๆก็ไหนๆ พวกมึงช่วยพี่ตัดต้นไม้ทีดิวะ รกมากเลย ” อ้าว ไหงมาใช้แรงงานกันซะล่ะ
“ ก็ดี จะได้ไม่รีบเมา ปะๆ ”
พอน้องสองคนกลับมา เราก็ขอชุดกีฬาของพี่โจมาใส่ ไปช่วยกันตัดต้นไม้ เรียกว่าสังสรรค์กับทำงานไปด้วย ผมมีความสุขนะครับ ได้เห็นภาพแบบนี้บ้าง และก็อุ่นใจส่วนนึงว่า หากบ้านผมและบ้านไอดิษรับผมไม่ได้ ผมก็คงเหลือเพื่อนๆให้ได้พึ่งบ้าง
“ โจ คนที่กูชวนมาแล้วว่ะ ” ไอดิษส่งสัญญาณให้พี่โจไปเปิดประตู
“ มึงชวนใครมาดิษ ” ผมแอบมาถามมันอีก
“ ดูสิ ” คนที่ลงจากรถมา ทำเอาผมทั้งอึ้งทั้งดีใจ ผมรีบเดินไปหา
“ ดีครับ พี่นาก ....... ไงวะไอเดย์ ไอวิน ไอดิษชวนมาเหรอมึง ”
“ ถามพี่ดีกว่า ไอดิษให้พี่ไปรับสองคนนั้นมา ” พี่นากตอบแทนพวกมันสองคน
“ พี่ดิษว่าเจอปัญหาใหญ่ ผมเลยมาให้กำลังใจพี่ไง ” ไอวินบอก ตอนนี้ผมน้ำตาซึมๆนะผมว่า
“ ผมน้องพี่ดิษ ก็ต้องมาด้วยดิพี่ ” ไอเดย์พูดบ้าง
“ เออ ว่าแต่มึงสองคน ...... ยังไง ” ผมถามไอวินกับไอเดย์ มันสองคนทำท่าลุกลน ยังไงกันคู่นี้
“ ผมไปทางนู้นนะพี่ ” พวกมันสองคนแยกไป ไม่ตอบผมครับ ฮ่าๆๆ อย่างน้อยวันนี้ผมก็ไม่รู้สึกโดดเดี่ยวแหละนะ
******************************************************************
ปล. ใกล้ปกติแล้วครับ ขอบคุณทุกคนนะครับ