งานเยอะอะ
***************************************************
วันนั้น ผมต้องขลุกอยู่กับแม่และน้าเพิ่มทั้งวัน ตกช่วงบ่ายแม่ยังพูดแกมบังคับให้ผมต้องตามน้าเพิ่มไปในเมือง ที่ผมบอกว่าบังคับ เพราะบอกว่าถ้าผมไม่ตามไปก็ไม่มีธุระอยู่ที่ไร่ ควรกลับไปที่มอได้ คือไม่ไปกับน้าเพิ่มก็กลับมอซะ
“ คิม มีแฟนอยู่หรือปล่าวลูก ” แกถามผม ขณะที่ผมนั่งมาด้วยกับน้าเพิ่ม
“ ครับ น้าว่าอะไรนะครับ ” แอบตกใจนิดหน่อย
“ น้าเห็นแหวน สมัยนี้วัยรุ่นเค้านิยมกันนี่ ” คงหมายถึงแหวนที่ท่านวากดิษให้ผมมา ผมสวมอยู่ครับ
“ เอ่อ คือว่า ....... ”
“ ไม่ต้องลำบากใจเรื่องนั้นนะ น้าแค่อยากให้พิณมีพี่ชาย เราไม่ต้องจริงจังหรอก ” น้าเพิ่มดูจะไม่ใช่คนที่มีนิสัยอย่างที่ผมกลัวเลยซักนิด
“ ผมก็อยากมีน้องสาวครับ ”
“ น้าเห็นแม่เราอาการแปลกๆ รู้จักกันมาหลายปี ไม่เห็นเป็นแบบนี้ ” ใช่ครับ ผมก็รู้จักมาหลายสิบปีละ ไม่เคยเห็นเป็นแบบนี้เลย ฮ่าๆๆๆ
“ ไม่มีอะไรหรอกครับ ” ผมบ่ายเบี่ยงไป
พอเข้ามาในเมือง น้าเพิ่มฝากพิณไว้กับผม ให้พาออกไปเที่ยวบ้าง เพราะพิณไม่ค่อยได้ออกไปไหนมาไหน
“ พี่คิมคะ แวะตรงนั้น ” ผมเป็นคนขับรถครับ
“ ไม่ไปดูพวกหนังสือแล้วเหรอ ” ตอนออกมาทีแรก พิณบอกว่าจะให้ผมพาไปซื้อหนังสือ แต่นี่ให้ผมแวะจอดใกล้ๆกับร้านขายของ
“ เพื่อนอยากไปด้วยค่ะ ”
พอจอดรถ พิณวิ่งลงไปทันที ผมนั่งรออยู่ไม่นาน พิณพาเพื่อนผู้หญิงมาอีกสองคน และผู้ชายอีกคน รวมเป็นสามคน พอได้เจอเพื่อนๆพิณเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยครับ สนุกสนาน ร่าเริง ดูใสๆดี
“ พี่คะ ” ผมหันไปเหลือบๆมอง เพราะขับรถอยู่
“ ใครเรียกพี่หรือปล่าว ”
“ หนูค่ะ ”
“ หืม น้อง ........ เป็นกะเทยเหรอ ” ผมถาม เห็นหน้าตาหล่อๆอะครับ
“ ผู้หญิงสิคะ ”
“ อืมๆ ตามใจน้องเถอะ แล้วมีอะไร ”
“ พี่เรียนมหาลัย ....... เหรอคะ ” ผู้ชายพูดคะนี่ ฟังขัดๆหูเนอะ แต่เอาเถอะ ใจเขาใจเรา
“ ใช่ ”
“ งั้นเราก็จะได้เป็นพี่น้องกันสิคะ ”
“ ไอนี่ติดกับเค้าด้วยเหรอ ” ผมถามทันที
“ ฮ่าๆๆๆๆ พี่คิมว่าหน้าตาแกไม่น่าติดอะ ”
“ หูย พี่อะ ” สรุปพวกที่มาด้วยนี่ ติดที่เดียวกันหมดเลย และอยู่คณะเดียวกันสองคน คือพิณกับอีกคนอยู่เภสัช น้องผู้หญิง กับ ...... อีกคน เรียกว่า น้องสาวหน้าหล่อแล้วกัน มนุษยศาสตร์ เตรียมเป็นรุ่นน้องไอเดย์กับไอวิน
ถึงห้างสรรพสินค้า พวกน้องๆขอไปที่ร้านหนังสือ ผมเลยขอตัวออกมาโทรหาไอวากดิษ
“ ทำอะไรอยู่อะดิษ ”
“ ยุ่งๆนิดหน่อย ” สงสัยจะยุ่งจริงครับ ปกติผมโทรไปมันไม่เคยพูดแบบนี้
“ งั้นวางก่อนดีปะ ”
“ เดี๋ยวโทรกลับนะ ” แล้วผมก็ตามเข้าไปกับพวกน้องๆ
น้องๆกลุ่มนี้ขยันมากครับ เป็นน้องโรงเรียนเก่าผมเอง (ภูมิใจ ฮ่าๆๆ) แต่เค้ารักกันมาก น้องที่ติดคณะเดียวกับพิณ ติดเภสัชมหาลัยที่มีชื่อเสียงแถบภาคอิสานด้วย แต่ไม่ไป เลือกที่จะอยู่กับเพื่อนๆ ส่วนอีกสองคน ติดคณะเดียวกันคือมนุษยศาสตร์ ในกรุงเทพฯ และด้วยเหตุผลเดียวกัน จึงไม่ไป
“ น้องๆนี่รักกันดีนะ ”
“ แต่น้องอยากให้พี่รักน้องด้วยนะคะ ” น้องสาวหน้าหล่อเริ่มลวนลามด้วยสายตาละ
“ อย่าร่านได้มะ พี่เค้ามีแฟนแล้วนะมึง ” น้องผู้หญิงอีกคนพูด ผมสังเกตเห็นพิณแอบสะดุ้งนิดหน่อย
“ อะไรกันอะ จริงดิ ” น้องสาวหน้าหล่อเลิกทำเสียงออดอ้อนเลยครับ
“ อืม ” ผมตอบไปแบบนั้น พวกนั้นก็พูดกันไปทำนองว่า ผมอยู่ตั้งปีสาม จะไม่มีได้ไง ชมว่าผมบุคลิกดีด้วย ฮ่าๆๆๆ ชอบๆ
“ คุยเรื่องอะไรไม่รู้ พอๆ ” พิณพูดขึ้นมาครับ
“ พี่คิม หาผู้ชายหล่อๆให้พิณทีสิคะ ” อันนี้น้องผู้หญิงคนที่ติดเภสัชด้วยพูด
“ บ้า ให้เค้าหาเองเถอะ เราหาให้เดี๋ยวไม่ถูกใจ ” ผมบอก
“ แต่ถ้าได้อย่างพี่คิม ชั้นว่าพิณเอานะ ” ยังจะย้ำเรื่องเดิม
“ พอๆ พี่เค้ามีแฟนแล้วไม่ใช่เหรอ ” พิณมีอาการแปลกๆครับ พวกเพื่อนๆเหมือนเริ่มจับอาการได้ เลยเลิกคุยเรื่องนี้กัน แล้วไปคุยเรื่องอื่นกันแทน
เย็น ผมพาน้องๆไปส่งตามบ้าน น้องๆขอเบอร์ผมไว้ ผมบอกเบอร์พี่ๆของคณะที่พอจะให้คำแนะนำน้องๆได้ไปด้วย เภสัชนี่คงยากหน่อย ผมไม่ค่อยได้เข้าหาด้วย แต่หลังจากนี้คงต้องดูซักหน่อยเพื่อน้องๆครับ
“ .......... ” ระหว่างทาง ผมกับพิณไม่ได้คุยอะไรกันครับ ผมขับมาจนถึงบ้านของน้าเพิ่ม และส่งน้องพิณ ขอกลับผมมีคนมารอรับอยู่แล้วครับ พ่อของผมมารอรับเอง
“ สนุกไหมพิณ ” น้าเพิ่มถามพิณครับ พิณพยักหน้า
“ ขอบใจมากคิม ” น้าเพิ่มตบไหล่ขอบอกขอบใจ ผมเดินออกมารอด้านนอก เพราะเห็นว่าพ่อกับน้าเพิ่มยังคุยธุระกันอยู่ พิณก็เดินตามมาครับ
“ ไว้วันสอบสัมภาษณ์ พี่จะมารับที่หน้ามหาลัย ”
“ ค่ะ ” พิณดูเศร้ามากไปนะครับ
“ พิณไม่สบายใจเรื่องอะไรบอกพี่ได้นะ ”
“ แฟนพี่คิม ....... หน้าตาเป็นยังไงเหรอคะ ” ผมกะไว้แล้วเชียว
“ เค้าไม่เหมือนพิณ ” ไม่รู้ว่าแรงไปไหมนะครับ คือผมอยากสื่อให้เค้ารู้ว่า ยังไงผมกับพิณก็รักกันไม่ได้ เพราะผมไม่ได้ชอบแบบพิณอีกแล้ว
“ แฟนพี่โชคดีมากเลยนะคะ ” พอพูดจบ พิณเดินกลับเข้าไปในบ้านทันที เฮ้อ บางทีถ้าผมห่างๆเค้าหน่อย น่าจะดีกว่าที่เป็นอยู่ ผมกลัวจริงๆว่าพิณจะแอบมีใจให้ และผมก็ไม่มีทางทรยศไอวากดิษซะด้วยสิ
หลังจากเสร็จธุระ ผมกับพ่อจะเดินทางกลับไร่
“ เฮ้ย คิม ”
“ ครับ ”
“ เองมีข้าวของขนมาเยอะไหม พ่อหมายถึงที่เอามาจากมหาลัย ” ถามทำไมอะ
“ ไม่เยอะพ่อ ”
“ ไอที่สำคัญๆมีไหม ”
“ ไม่มีอะ ”
“ งั้นเองกลับมหาลัยไปเลย ”
“ เฮ้ย ทำไมล่ะพ่อ ” พ่อผมมามุขไหนเนี่ย ไม่ตลกเลย
“ เองเห็นพิณไหม ข้ากลัวพิณจะติดเอง แล้วมันจะลำบาก ” โห พ่อผมนี่ตาไวมาก
“ แต่แม่ล่ะพ่อ ”
“ ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าแม่เองจะสร้างปัญหา พ่อต้องหยุดก่อน พ่อรู้นิสัยแม่เองดี เค้าไม่ยอมง่ายๆหรอก เองกลับไปมหาลัย ไปเรียนให้จบ แล้วพ่อจะส่งเองไปทำงานกับข้าวกล้อง พ่อคุยไว้แล้ว ” แสดงว่าที่พ่อผมวุ่นวายตั้งแต่เช้า และไอวากบ้าบอกไม่ว่างๆนี่คงแอบคุยกันเรื่องนี้
“ แล้วบ้านจะไม่แตกเหรอ ”
“ ไม่แตกหรอก ” พ่อผมยืนยันแบบนี้ ผมก็วางใจล่ะครับ พ่อผมขับมาส่งผมที่ขนส่งในตัวเมือง แล้วนั่งรถค่ำกลับมหาลัยทันที
ระหว่างทางผมกลัวมากว่าแม่จะโทรเรียกผมกลับ แต่ไม่มีครับ ผมลองโทรหาไอวากดิษอีกรอบ แต่คราวนี้มันไม่ยอมรับสาย ผมพิงหลับเอาแรง
ผมถึงจังหวัดที่มหาลัยตั้งอยู่ดึกๆ เลยโทรหาพี่นาก เพราะไอวากบ้ามันไม่ยอมรับสาย
“ พี่นาก ผมกลับมาแล้ว ไม่มีคนมารับอะ ”
“ ดิษล่ะ ”
“ ไม่รู้แม่ง ไม่ยอมรับสาย ” เริ่มจะขุ่นมัวละผม
“ พี่ให้โจไปรับได้ไหมล่ะ ”
“ อั่นแน่ๆ อยู่ด้วยกันล่ะซี่ ” แซวซะเลย ฮ่าๆ
“ ตลกละ มันอยู่บ้าน เดี๋ยวบอกให้ ” ผมลองโทรหาไอวากดิษอีกรอบ คราวนี้ติดแล้วครับ
“ สวัสดีค่ะ ” หืม หูฝาดไหมนิ
“ ครับ ดิษอยู่ไหมครับ ”
“ ดิษเมามากเลยค่ะ จะฝากอะไรไหมคะ ” ไอนี่เหลวไหลละ
“ ไม่มีครับ ” ผมกดวางสายเลย ผู้หญิงคนนั้น ใครกันนะ
รอประมาณสิบกว่านาที พี่โจก็มารับผมครับ
“ จะกลับมาทำไมไม่โทรบอกก่อนล่ะ กำลังจะนอนแล้วนะเนี่ย ”
“ เป็นเด็กดีอนามัยสูงตั้งแต่เมื่อไรพี่ ” พี่โจยิ้มๆ
“ ตั้งแต่ตกหลุมรักเธอไง ” อ้าว แล้วมองตาเยิ้มอีก
“ เล่นอะไรพี่ ”
“ หมายถึงอีกคนหรอก หึหึหึ แอบหวังล่ะสิ ” มีอารมณ์ล้อเล่น แสดงว่ากับพี่นากคงคืบหน้าแล้ว
พี่โจพาผมแวะกินข้าวต้ม จนกว่าจะติดต่อไอวากดิษได้ เพราะหอในเค้าต้องปรับปรุงบริเวณครับ
“ ไปนอนบ้านพี่ก่อนก็ได้นะ ” พี่โจพูดมาหน้าตาเฉย
“ จะได้จับผมปล้ำอีกหรือไง ” ผมยังจำภาพวันนั้นได้ดีอะ
“ งั้นนอนข้างถนนไป ”
“ โหดนะ กับน้องกับนุ่ง งั้นผมเสี่ยงภัย นอนกับพี่ก็ได้ ” พี่โจไม่ยอมหัวเราะครับ
“ ขนาดคิม น้องรักของพี่ ยังมองพี่แบบนี้ ไม่ต้องคิดถึงเค้าเลย ” แวะไปเรื่องพี่นากอีกแล้วครับ
“ อะไรที่ทำลงไปแล้ว ทำร้ายจิตใจคนอื่น ต้องใช้เวลารักษานะพี่ ” คราวนี้ถึงยิ้มออกครับ
“ ขอบใจนะ ”
ในที่สุด วันนั้นเอง ผมต้องมานอนที่บ้านของพี่โจ พ่อของพี่โจอยู่ด้วยพอดีครับ เลยชวนผมไปดูหนังแผ่นเป็นเพื่อนก่อนนอน ท่านชอบดูหนังแผ่นมาก พวกซีรี่ย์ ทั้งต่างประเทศ เกาหลี จีน ไม่ว่าเก่าใหม่ ท่านชอบครับ
พอเข้านอน ผมก็นึกถึงที่พี่โจเล่าให้ผมฟัง เรื่องของหญิงชายสามคน ที่ต้องมามีเรื่องพลิกผัน และฟังๆดูมันคล้ายกับชีวิตพี่โจมาก
“ พี่โจ เรื่องที่เล่าให้ผมฟังที่ไร่ ”
“ อืม ทำไมเหรอ ”
“ พี่เล่าต่อทีดิ ” พี่โจพลิกตัวมามองหน้าผม คือนอนเตียงเดียวกันครับ
“ ไว้วันหลัง ”
“ ถ้าไว้ใจผมจริงนะ พี่เล่ามาเหอะ พี่จะเก็บไว้คนเดียวทำไม ”
“ พี่ไว้ใจคิม แต่มัน ......... ”
“ บางทีพี่กับผม อาจจะกำลังทุกข์ใจเรื่องเดียวกันก็ได้ ”
“ เอาล่ะๆ พี่รู้มาว่าพ่อพี่เป็นแบบนั้นแหละ แม่ของพี่เสียไปแล้ว ”
“ แต่พี่เป็นลูกแท้ๆของท่านสองคนใช่ไหมอะ ” อันนี้ยอมรับว่าไม่ควรถามนะ
“ ใช่ หน้าตาพี่ออกจะเหมือนพ่อ ” จริงแฮะ
“ งั้นพี่ทุกข์ใจเรื่องอะไร ”
“ คือ เคยได้ยินไหมว่า เกย์เนี่ยสืบทอดทางกรรมพันธุ์ ” พอขึ้นต้นแบบนี้ ผมเข้าใจเลยครับ พี่ชายผมกำลังคิดมากไปว่า พ่อเป็นคนทำให้เป็นแบบนี้
“ พี่ดูพ่อผมกับพ่อไอดิษดีกว่ามะ ”
“ เออว่ะ ................ ทำไมคิดไม่ออกวะ ”
“ นี่ไง ถึงบอกว่า น่าจะเล่าให้ผมฟัง ”
“ คิม คือ ความจริงพี่กับทุกๆคนโดนห้ามพูดนะ แต่เห็นแก่คิม พี่จะบอกให้ ”
“ เล่ามาพี่ ”
“ แม่ของคิมน่ะ ไปเกลี่ยกล่อมพี่ดิษอีท่าไหนไม่รู้ พี่ดิษเสียใจมาก จนกินเหล้าทั้งวัน ตั้งแต่กลับมาเมื่อวานน่ะ และแกก็บ่นพึมพัมๆ พี่จับความได้ว่า ”
“ อะไรพี่ ”
“ เพื่อคนที่รักที่สุด กูจะยอมเลิก ”
“ ว่าไงนะ ”
“ คือพี่ดิษกำลังไปวางแผนให้คิมเสียใจ และทิ้งพี่เค้าไป .......... คือ ”
“ เล่ามาให้หมดพี่ ” พี่โจดูจะเครียดไม่แพ้กันครับ
“ พี่ดิษบอกว่าคิมน่ะลืมพี่ดิษได้แน่ เลยต้องหาเหตุให้คิมโกรธ แต่ตัวพี่แกน่ะเลิกรักคิมไม่ได้ พี่ก็หนักใจนะ เพราะไม่อยากให้สิ่งที่พี่ดิษกับคิมสร้างมา ต้องพัง นากเลยขอให้พี่บอกคิมแทน ” ผมงี้ควันออกหู ฉ่าๆเลย
“ ผมจะไปหาไอดิษ ”
“ เดี๋ยวนี้เลยอะนะ ดึกแล้วนะ ”
“ ผมจะไปตามหามันให้เจอ กี่โมงกี่ยาม ผมไม่สนแล้ว ” ผมลุกไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วออกมานอกบ้าน พี่โจยื่นกุญแจรถให้ผม
“ พี่ไม่ไปกับผมเหรอ ”
“ พี่กลัวพี่ดิษมากกว่าแกว่ะ ”
“ ไว้ผมโทรหานะพี่ ” ผมขึ้นรถ และออกตัวไปยังถนนใหญ่ เพื่อตามหาไอดิษ มึงคิดจะทำเรื่องโง่ซ้ำแล้วซ้ำอีก เพื่อให้เราต้องเลิกกัน ไม่ใช่สิ ให้ผมหลงผิดแล้วทิ้งมันงั้นเหรอ หึ วันนี้ กูจะต้องเค้นความจริงจากปากมึงให้ได้
***********************************************************
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1213039 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก