ไม่ค่อยว่างอะครับ งื้อๆ ขอมาต่อให้หายค้างก่อนนะ
*****************************************************************
หลังจากที่ไอวากดิษกลับไป ผมนั่งมองแหวนของมันไปเรื่อยๆ ยิ่งมองก็ยิ่งนึกถึงเรื่องระหว่างผมกับมัน ผมไม่ได้โกรธมันเลยซักนิดที่ทำแบบนี้กับผม เพราะถ้าเอาสิ่งที่ผมทำกับมันไว้เปรียบเทียบที่ผมเคยทำไว้ บางทีผมอาจจะติดมันอยู่ก็ได้
“ อ้าว กลับมาเมื่อไรพี่ ” ไอเดย์กลับมาละครับ
“ มึงล่ะไปไหนมา ” ไอเดย์ชูถุงอาหาร
“ นั่งเศร้ามาแบบนี้ แสดงว่าแผนไม่สำเร็จ ” รู้ดีอีกมึง
“ ไม่รู้ว่ะ อาจจะสำเร็จ แต่ดูๆไป ก็เหมือนไม่สำเร็จ ” ไอเดย์เดินมานั่งข้างๆเตียง หยิบขนมอะไรไม่รู้กินไปด้วย
“ หมายความว่าไงอีกอะพี่ ”
“ ผู้หญิงที่พาไปเค้ารู้เรื่องหมดละ ไอดิษมาขอแหวนคืน ” ไอเดย์ทำท่าตกใจ
“ แล้วคืนไปปล่าว ” ผมชูแหวนที่มือให้ไอเดย์ดู พอมันเห็นแหวน มันนั่งหัวเราะชอบใจใหญ่เลย
“ มึงหัวเราะอะไร ”
“ ถามก่อนๆ พี่ไม่คืน เพราะยังรักพี่ดิษใช่ไหมล่ะ ” ไอนี่ถามตรงนะเนี่ย ยิ่งดูยิ่งคล้ายไอวากบ้า เดี๋ยวจีบแม่งแทนเลย หึหึหึหึ
“ เออ มึงก็รู้นี่ ”
“ โห สุดยอด ความรักมันบังตา ทำให้แผนพี่มั่วไปหมดเลย สุดยอดๆ ”
“ พล่ามอะไรอีกวะ กูไม่เข้าใจเว้ย ” ไอเดย์นั่งกินขนม อารมณ์ดีจริงมึง
“ ถ้าพี่คืนแหวนไปนะ พี่ดิษแกคงตกหลุมแผนพี่ ตอนนี้แกรู้ละว่ายังไงพี่ก็รักเค้าอยู่ไง ”
“ เชี้ยเอ้ย เซ็งว่ะ ” ไอเดย์มองหน้าผม สงสัยมันจะจริงจังนะ
“ พี่ๆ เลิกงอแงเป็นเด็กเหอะ พี่บอกเองว่าปัญหาใหญ่มาก แต่ทำไมไม่ช่วยๆกันแก้ปัญหาล่ะครับ ”
“ กูจะนอนหลับ ไม่ต้องยุ่งกับกูนะ ” ไอเดย์หัวเราะหึหึ
ตกตอนเย็น ผมตื่นขึ้นมา ไอเดย์มานั่งทำงานอยู่กับไอวิน
“ หิวไรไหมพี่ เดี๋ยวลงไปซื้อให้ ” ไอวินน้องรักถาม
“ ไม่อะ เฮ้ย เดี๋ยวกูไปกินเลี้ยงกับพี่ๆนะ ”
“ อ๋อ ที่พี่ๆในคณะของพี่ชวนกันไปปะครับ ” ไอวินถามกลับมา
“ ใช่ อันนั้นแหละ ”
“ ไม่กลัวไปเจอพี่ดิษเหรอครับ ” ไอวินนี่เด็กดีจริงๆครับ มันพูดซื่อๆ จริงใจเสมอเลย
“ วินเอ้ย มึงจะไปรู้อะไร ” ไอเดย์คุยกับเพื่อนมัน
“ เกี่ยวไรกับกูอะ ”
“ พี่เค้าอยากไปเจอพี่ดิษอะดิ ถึงจะไปเลี้ยง ”
“ ไอเดย์มึงรู้ได้ไง ” มันพาดพิงผมเฉยเลย
“ หรือไม่จริง ”
“ ก็ไม่จริงอะดิ กูบอกมันไปแล้วว่ากูจะไม่ไป มันคงไม่ไปหรอก ” ไอเดย์มองผมยิ้มๆ
“ ทำไมต้องไม่ไปด้วยล่ะ ” ยังจะถามต่อ
“ มันแค่ต้องการยั่วให้กูหึง ในเมื่อรู้ๆกันแล้ว ต่างคนต่างไปดิ ” ไอเดย์ยังยิ้มไม่เลิก
“ พี่นี่ ดูดิๆ ทึ่มดีเนอะ ” ผมขยับมาตบหัวหนาๆของไอเดย์
“ เลิกล้อพี่เค้าได้ละ สนุกๆนะพี่ ” ผมไม่ต่อล้อต่อเถียงกับไอเดย์ต่อละครับ อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกมาเลย
มาถึงที่ร้านที่พี่ๆเค้านัดไว้ ผมก็นั่งคุยกับพวกพี่ๆไปเรื่อยๆ แต่พักนึงคนที่ผมไม่คิดว่าจะมาเจอที่นี่ก็ดันมา มันคางบวมๆด้วย ไปโดนอะไรมาวะ
“ คิม ...... ”
“ ไอดิษ ........ ”
ผมสองคนนั่งตรงข้ามกัน ไอดิษดูจะเศร้าๆไป พอเพื่อนๆของผมมากันครบ ไอดิษก็ลุกออกไปที่อื่น
“ ไอหนิง ” พี่หมีเรียกหาเพื่อนของผมครับ
“ ไรพี่ ” ไอหนิงดูจะไม่เครียดเหมือนช่วงก่อนๆนะผมว่า
“ มันต่อยไอดิษทำไมวะ ”
“ พรวดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!! ” ผมสำลักน้ำจนพ่นพรวดออกมาเลยครับ
“ แค่กๆๆ ไอหนิง มึงทำอะไรนะ ”
“ ทำเหมือนที่มึงเคยทำไง ต่อยพี่ดิษ ”
“ มึงต่อยทำไมวะ ”
“ กูเบื่อไง ” ดูคำตอบมัน
“ อะไรวะ ” ไอหนิงตั้งท่ารออธิบาย
“ ตอนกลับมาจากไร่ของมึง พี่ดิษไม่ได้ไปเตรียมกับพี่โจพี่นากแค่สองคน พี่แกมาขอกูกับไอโต้งให้ช่วยกันหลอกมึงด้วย คือให้กูส่งเสริมพวกมึงเลิกๆกัน กูพยายามเต็มที่ละ แต่กูทนไม่ได้ ”
“ หมายถึงที่จ๋ากับไอดิษมาทำกับกูเนี่ยนะ ..... มิน่า ยัยนัทกับไอโต้งถึงเอาแต่เงียบ ”
“ แต่ทนไม่ได้นี่อะไรมึง ” พี่หมีถามต่อ
“ ผมสงสารเพื่อนผมไงพี่ ผมเกือบจะหมดความอดทนตั้งแต่ตอนเช้าละ แต่กูไม่โกรธมึงนะคิม ” ดีนะมันไม่โกรธผมอีกคน ถ้ามันโกรธ สงสัยผมจะโดนต่อยไปด้วย
“ ทำไมไม่โกรธมันด้วยวะ ” พี่หมีถามอีก
“ เพื่อนผมมันเป็นแบบนี้ไง เวลามันโกรธใคร คนนั้นทำกับมันแบบไหน มันจะทำตอบแบบนั้น พี่ดิษชอบมันมาตั้งหลายปี น่าจะทำตัวดีกว่านี้ ไม่ใช่เอาแต่ยั่วพูดจาวนไปวนมากับมัน ” ไอหนิงพูดซะผมอึ้งเลยครับ ปกติผมสนิทกับมันนะ แต่ไม่ยักรู้ว่ามันจะเข้าใจและเป็นห่วงผมขนาดนี้
“ ขอโทษว่ะหนิง มึงเลยต้องต่อยมัน ” ไอหนิงตบไหล่ผม
“ มึงต่อยมันเมื่อไรอะ ” อันนี้ผมถาม
“ หลังจากที่พี่เค้าไปหามึงมา พอกลับมาที่คณะ ก็เอาแต่คิดว่าจะเอาไงต่อดี กูถามไปว่า แล้วเรื่องจะจบตรงไหน ในเมื่อพี่ดิษก็รู้แล้วว่าไอคิมมันรักพี่ พี่เค้าก็ว่าไม่รู้ กูเลยต่อย ”
“ ง่ายไปไหมมึง ”
“ ไม่หรอกพี่หมี ถ้าคิดจะเริ่ม ต้องรู้ตอนจบด้วยดิ ทำไปไม่รู้จักจบจะทำไปทำไม แค่นั้นแหละ ”
“ ดี ก็ว่ามันคงจะรู้สึกตัวอยู่นะ ” พี่หมีพูดต่อ
“ ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยนะ พี่ดิษจะรู้สึกตัวได้ไง ”
“ คนแบบมึงต่อยมันอะ ยิ่งกว่าพระเทศน์สั่งสอนอีก ”
“ จริงว่ะ ฮ่าๆๆ ” ไอหนิง ปกติเป็นคนสุขุมมากๆ ไม่ชอบยุ่งยากกับใคร และมันไม่ค่อยยุ่งเรื่องชาวบ้านด้วย
“ มึงไปเคลียร์กับไอดิษเถอะคิม ” พี่หมีบอกผม
“ เอาไว้วันหลัง วันนี้อยากเมา ชนๆๆ ” จากนั้นผมก็ไม่ได้คุยเรื่องเครียดๆต่ออีก เราคุยเรื่องสนุกๆ ฟังเพลง ไปเรื่อยๆครับ
เวลาผ่านไปนานพอสมควร ผมกินเหล้าเข้าไปมาก และรู้สึกเมามากด้วย ไม่มีแรงลุกเดินไปไหนมาไหนแล้วครับ
“ มึงนี่แ-กมากนะไอบ้า ” ไอเรมาช่วยพยุง ขณะที่ผมนั่งๆ พิงๆ ทำท่าจะตกเก้าอี้
“ เร ไปสนุกปะ พี่ดูเอง ” ใครว้าใจดีว่ะ
“ เฮ้ย ไอเจี้ยๆๆๆนี่เอง ฮ่าๆๆ ” ไอดิษเองครับ
“ กลับหอไหม จะไปส่ง ”
“ เดี๋ยวกลับเอ้งๆ มึงกลับไปหาแฟนมึงไปๆๆ ” ไอดิษนิ่งไปครู่เดียว
“ แฟนเมาอยู่นี่ จะให้ไปหาใคร ” หื๊ออออออ
“ พูดอะไรน้า ”
“ เฮ้ย กูพาคิมกลับนะเว้ย แฟนกูเมามากละ ”
“ ฮิ้วววววว เต็มปากเต็มคำนะไอชั่ว ” พวกเพื่อนๆแอบด่าไปวากดิษครับ
“ มา ลุกไหวไหม ไม่ไหวอุ้มนะ ”
“ ไหวเว้ยๆๆ ประคองกูพอ ” ผมค่อยลุกตามไอดิษขึ้นมา ผมหันไปมองเพื่อนๆ แต่ละคนยิ้มๆให้ โดยเฉพาะไอหนิง มันทำท่าปาดคอ ทำนองว่าจัดการไอดิษซะ ไอเลยเว้ย คืนนี้กูจัดเอง ฮ่าๆๆ
**************************************************************
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1212848 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก