ขอบคุณทุกแรงใจนะครับ
ซึ้งนะเนี่ย
ขอเล่านิดหน่อย คือเหตุการณ์เกิดช่วงประมาณวันที่ 24 - 26 ธันวาคม 2555 แม่ของผมไปตรวจไร่แถวๆบ้าน คือโคราชบ้านเอง แล้วบังเอิญแถวนั้นมีลานมัน มาตากมันเปียกหรืออะไรทำนองนี้ เหม็นและฝุ่นเยอะมาก ตอนนั้นแม่ผมไม่ได้มีอาการอะไรมาก
29 ธันวาคม 2555 แม่ของผมตื่นมาตั้งแต่เช้า และไอแรงมาก ท่านบอกว่าเหนื่อยเวลาไอ
31 ธันวาคม 2555 แม่ยังไอไม่หยุด นอนซมทั้งวัน ผมเลยตามไอดิษลงมาที่โคราช เดิมทีกะจะไปเคาท์ดาวน์ที่ กรุงเทพฯ แต่พอแม่ป่วยอาการไม่ดี เลยต้องหยุดทั้งหมด
2 มกราคม 2556 ผมต้องไปทำธุระด่วนให้พ่อที่บ้าน ต้องกลับจากโคราช เลยขอให้ไอดิษกับพี่เคน (พี่ชายผม) มาเฝ้าที่บ้านแทน แม่เริ่มกินข้าวกินปลาไม่ได้ มีไข้อ่อนๆ บอกผมว่าเจ็บคอมาก
3 มกราคม 2556 ผมกลับมาที่บ้านโคราชตอนเย็นๆ ไอดิษบอกว่าแม่นอนแล้ว เริ่มไอแรงขึ้น หน้าซีดๆ
4 มกราคม 2556 ก่อนเช้ามืด แม่ของผมมีอาการคล้ายๆจะช็อก คือหายใจไม่ทัน ผมต้องรีบพาตัวส่งโรงพยาบาลตั้งแต่ตีสี่ แม่ของผมเลยต้องมาโรงพยาบาลเป็นวันแรก
ผมต้องไปนอนเฝ้าท่านสองสามคืนแรก จนรู้ว่าแม่ของผม ติดเชื้อที่ปอด (เชื้อรา) อาการแย่พอสมควร ต้องลุ้นกันว่าเป็นเชื้ออะไร แม่ของผมต้องสอดท่อช่วยหายใจ ตอนนั้นผมคิดว่าแม่คงจะรู้สึกแย่จริงๆ ท่านให้ไอดิษเอาปากกากับกระดาษให้ และเขียนว่า ให้ดิษดูแลผมด้วย ผมต้องวิ่งออกมาร้องไห้โฮด้านนอก เพราะกลัวแม่จะเป็นอะไรไป
หลังจากนั้น หมอก็รักษาตามอาการไป จนดีขึ้นอย่างค่อนข้างน่าแปลกใจ คือเร็วกว่าปกติมา พอผมรู้ว่าแม่อาการดีขึ้น ก็ขอกลับบ้าน และกลับมาป่วย อาการเดิมๆครับ ไข้ เจ็บคอ แต่ก็หนักอยู่นะ
ตอนนี้ผมดีขึ้นมากแล้วครับ แม่ก็ดีขึ้นด้วย แต่อยากขอให้ทุกคนรักษาสุขภาพด้วย บางทีเราระวังตัวดีแล้ว แต่โรคอาจจะมาจากคนอื่นก็ได้ ขอให้ทุกคนระวังด้วยล่ะ ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะครับ
*************************************
ส่วนอันนี้ขอทำความเข้าใจนิดนึง คือเรื่องที่ผมเล่าให้ฟังมาแสนนานนี้ ผมบันทึกไว้ส่วนตัว และจะเอามาพิมพ์ลง แต่ผมไม่ได้พิมพ์รวดเดียวหมด เพราะผมอยากอ่านแล้วพิมพ์สดๆ ชอบส่วนตัวอะครับ แฮะๆๆ พอผมป่วยเลยไม่ได้พิมพ์และไม่มีสำรองไว้ วันนี้กำลังพิมพ์ตอนใหม่อยู่นะครับ รอยาออกฤทธิ์ ถ้าเสร็จก่อนจะเอามาลง ถ้าไม่เสร็จคงเป็นพรุ่งนี้นะครับ