หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559

[anukul]

มารอพี่คิมพี่ดิษครับ

[KimDit]

งานเลี้ยงที่ร้านของพี่นาก ที่ผมกะว่าจะช่วยให้พี่โจ พี่นาก อวินกับเดย์ได้ลองเปิดอกคุยกัน ดูจะไม่น่าสนุกสำหรับผมซะแล้วครับ หลังจากที่ไอดิษ พี่กริช กับผู้หญิงอีกคนมา ผมได้แต่นั่งเงียบ จิบเหล้าบางๆ หลบตาไอดิษมัน
“ เฮ้ยพี่ ไหนแฟนไอวิน ” อย่ามาเฮ้ยๆนะเว้ย กูยิ่งขี้ตกใจอยู่
“ อ๋อ ........ นั่นไง ” ผมชี้ไปที่พี่โจ พี่โจก็ทำท่างงๆ คือตอนแรกไม่ได้เตรียมกันไว้แบบนี้หรอกครับ
“ นั่นมันพี่โจ หรือว่า ” ไอวินก้มหน้างุดๆ
“ มึงจะไปไหน ” ไอเดย์ลุกพรวดขึ้นมา ผมต้องรีบถามมันครับ
“ มึงออกมานี่กับกูเดี๋ยวนี้ไอวิน ”
“ ใจเย็นก่อนน้อง ” พี่นากดูจะควบคุมอารมณ์ได้ดีกว่าไอเดย์ครับ ถึงแม่แววตาจะไม่ได้เย็นเหมือนการกระทำกูเถอะ
“ ไม่ได้พี่ ผมไม่อยากต่อยคน ” โหเว้ยๆ เริ่มจะแมนขึ้นมาเชียว น้องผมๆ ฮ่าๆๆๆ
“ วินออกไปคุยกับเดย์เหอะ ” พี่โจปล่อยให้ไอวินไปง่ายๆ เพราะสองคนนี้มันไม่ได้มีอะไรกันอะครับ
“ ขอบคุณพี่ ” มันเดินไปคว้ามือของไอวินไป โคตรเท่อะ ตอนนี้ก็เหลือแค่พี่นากกับพี่โจ ...... แต่ถ้าสองคนนี้ไปด้วย ก็เหลือแค่ไอแบงค์ที่เป็นพวกผมดิ คิดได้ดังนั้น ผมก็เตรียมชิ่งล่ะ
“ แบงค์ ไปเต้นกันเหอะ ”
“ เพลงไม่สนุกอะคิม เพิ่งค่ำๆเอง ไม่เมา เราหน้าไม่ด้านพอ ” ดูมันดิ ไม่รู้คิวเลย
“ นาก โจขอคุยด้วยได้ไหม ” อ้าวๆ จะไปแล้วจริงๆด้วย
“ อืม ” และแล้วสองคนนั้นก็ลุกไป ตอนนี้บรรยากาศไม่ค่อยดีเลยครับ นั่งกันเงียบๆ คนที่น่าจะไม่เข้าใจที่สุดคงเป็นไอแบงค์

“ พี่มากับพี่ดิษเหรอครับ ผมชื่อแบงค์ครับ ” แบงค์รีบแนะนำตัวเองกับพี่กริช
“ กริชครับ ” แม่งมีจับไม้จับมือกันด้วย
“ นี่น้องสาวพี่เอง ”
“ ห๊า !!!!!! ” ผมอุทานเสียงดัง ผู้หญิงคนที่หอมแก้มไอดิษตอนนั้น คือน้องของพี่กริช
“ เราสามคนเป็นเพื่อนกันสมัยเด็ก ....... ที่จริงเมื่อก่อนพี่ก็มีเพื่อนอยู่คนเดียว แต่เค้าลืมพี่แล้วมั้ง ” ไอดิษจงใจว่าผมเลยครับ หรือว่าสามคนนี้ไปเคลียร์กันมาแล้ว
“ พี่กริชดูเหมือนคนทำงานแล้วนะครับ ” ไอแบงค์คุยกับพี่กริชต่อครับ
“ พี่เป็นหมอครับ ”
“ โห สุดยอด คิมรู้จักพี่กริชด้วยใช่ปะ ” เออ ยิ่งกว่ารู้จักอีก แต่ตอนนี้กูไม่อยากรู้จักใครเลยว่ะ อยากเมาอย่างเดียว ผมไม่อยากนั่งอึดอัดอยู่คนเดียวครับ เลยลุกไปหาไอโปร

ผมมานั่งหน้าเคาเตอร์ ให้ไอโปรชงเหล้าให้ นั่งคุยกันไปด้วย เรื่องนู้นเรื่องนี้ จนรู้สึกเมามากขึ้นๆ ผมมองเหตุการณ์ของสองคู่นั้นไปด้วย ดูๆไปไม่น่าห่วงครับ พี่โจกับพี่นากนั่งจับคู่กัน ส่วนไอเดย์กับไอวินก็นั่งด้วยกัน คงหมดห่วงได้ละครับ จากนั้นผมก็ดื่มๆๆๆๆ

“ มึงเครียดอะไรหรือปล่าววะ เมามากนะมึง ” ไอโปรคงเห็นผมฟุบคาเคาเตอร์ครับ เลยรีบมาพยุงตัวผมขึ้นนั่ง
“ ม่ายยยยหรอก กูก็ขี้เมา นิสัยเจี้ยแบบนี้ตั้งนานแล้วงาย ”
“ แต่ปกติ มึงไม่ขนาดนี้นะ ”
“ เออๆ พากูไปนอนที ห้องข้างหลังอะ เดี๋ยวสร่างแล้วลุกเอง ” ผมได้ยินเหมือนไอโปรเรียกใครมาช่วยไม่รู้ แต่เห็นคล้ายๆไอวินกับไอเดย์ที่มาช่วย

“ เดี๋ยวผมจัดการเองพี่ ” คงเป็นไอวินแหละที่พูด
“ จะพากูไปหน๊ายยย ”
“ กลับหอดิพี่ ” เออ มึงหิ้วกูไปแล้วกัน กูจะนอน

เวลาที่เมามากๆ ไม่รู้คนอื่นเป็นเหมือนผมไหม  คือผมแยกไม่ค่อยออกระหว่างเรื่องจริงที่เกิดอยู่กับที่ผมกำลังคิด อย่างในตอนนี้ผมจำได้แค่ว่า น้องสองคนพาผมกลับมาถึงหอพัก และผมก็นอนหลับไป

ผมตื่นขึ้นมาตอนรุ่งสาง ยังมืดอยู่เลยครับ
“ เฮ้ย ดิษน้อย หาน้ำให้หน่อย ” เห็นมันนอนถอดเสื้ออยู่ที่เตียงครับ
“ คร้าบ ” มันนอนอยู่ครับ แต่ผมก็ใช้มันแบบนี้ประจำอะ สั่งเสร็จก็นอนต่อ ไม่นานมันก็กลับมา
“ น้ำครับ ”
“ ขอบใจ .......... เชี้ย !!!! ”
“ ด่าใคร ”  กูไม่ได้ด่านะ กูช็อค ไอคนที่ถือน้ำมาให้ ไม่ใช่ไอเดย์นี่หว่า แต่เป็นไอดิษ ตัวจริงซะด้วยครับ
“ ไอเดย์ล่ะ ไอเดย์อะ ”
“ ถามหาเค้า เป็นแฟนตัวเองหรือไง ” เอ้า ถามกูอีก
“ ก็เมื่อคืนมันมาส่งกู งั้นมันไปไหน ” ไอดิษยืนยิ้มร่า
“ พูดอีกทีซิ ใครมาส่ง ” ผมมองหน้าไอดิษ แล้วค่อยๆนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ก็ไอวินมันมาหาผม คนที่มากับมันก็ต้องเป็นไอเดย์สิ
“ ไอเดย์กับไอวินมาส่งกู ”
“ หึหึ เมาขนาดเกือบลืมเลยเหรอว่าใครมาส่ง ...... บอกซิ ทำไมเมาขนาดนั้น ” ผมก้มหน้า มองซ้ายมองขวา หยินน้ำมาดูด แต่ดูไม่ขึ้นแฮะ
“ กินเหล้าไม่เมาจะกินทำไมล่ะ ....... มึงจะบีบหลอดทำไม ปล่อยเด้ ” ไอวากบ้ามันบีบหลอดน้ำครับ
“ อายที่จะคุยกับพี่ใช่ไหม ” ถามตรงอีก
“ อือ ”
“ อือได้ไง ต้องครับสิ ” โห มึงนี่ได้คืบจะเอาศอกนะ เดี๋ยวยันให้
“ ครับ ” เหอะๆ ได้แค่คิดครับ เพราะผมอายจริงๆ
“ น้องสาวหมอกริช ชื่อกิ่งแก้ว น่ารักไหมล่ะ ”
“ น่ารักดี ”
“ น้องก็เลยคิดว่าพี่จะชอบเค้า เพราะเค้าน่ารัก เรื่องนั้นน่ะพี่ไม่เหมือนน้องหรอกนะ ” เกือบสำลักน้ำเลยกู
“ พี่กริชเค้าบอกแบบนั้นนี่ จะให้กูทำยังไง ”
“ เรื่องไอกริชด้วย คิมเชื่อมัน แต่ไม่เชื่อพี่เลย ”
“ ไม่ใช่ วันนั้นกูไม่อยากฟัง เพราะกูจะคิดเองว่าควรเชื่อใคร ไม่ได้เชื่อพี่กริช ” แก้ตัวเป็นพัลวันเลยกู
“ แต่พี่ควรน้อยใจนะ ” อะไรของมันอีกล่ะ
“ น้อยใจอะไร ”
“ น้องเจอไอกริชไม่ถึงครึ่งปี แต่เราเป็นแฟนกันมาตั้งยี่สิบปี น้องดันเชื่อมันมากกว่า ”
“ กูไม่ได้เชื่อมากกว่า ........ แล้วกูเป็นแฟนมึงตั้งยี่สิบปีได้ไงวะ ” ไอดิษมันยิ้มกว้างกว่าเดิมอีกครับ
“ ไม่รู้ล่ะ พี่ถือว่าพี่ชอบคิมมาตั้งแต่เกิด พี่แอบหมั้นคิมตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว ”
“ บ้าว่ะ ” เรื่องที่ผมกลัวว่ามันจะโกรธ แต่กลับไม่ใช่ครับ มันดีใจซะอีกที่ผมรู้สึกผิด ที่เข้าใจมันผิดมาในตอนแรก

“ แต่ยอมรับไหมว่า แก้มอะของกู ” ผมชี้ไปที่แก้มของไอดิษ มันหัวเราะใหญ่เลย
“ หอมคืนสิ ..... อ่ะ ”
“ หลับตา ” ผมบอกมัน พอไอดิษหลับตา ผมก็ตกแก้มมันเลยครับ
“ ขี้โกง ” มันคงไม่หวังว่าผมจะหวานกับมันหรอกครับ ผมสองคนก็แบบนี้แหละ

“ กริชยอมรับว่า มันชอบคิม เพราะคิมดูเป็นตัวของตัวเอง และมันรู้สึกดีเวลาอยู่ใกล้ เลยคิดไปจริงๆว่าจะแย่งคิม ” หลังจากที่หยอกกันพอหายคิดถึง เราก็มาคุยเรื่องที่เกิดเมื่อวานกันครับ
“ แล้วมึงรู้ได้ไง แค่มองๆเอาแบบนี้อะเหรอ ”
“ ปล่าว มันบอกพี่ วันที่มันเมา ” มิน่า พี่วากเราถึงโมโหพี่กริชมาก
“ จากนั้นล่ะ ”
“ พี่รู้ว่ากิ่งจะกลับมาบ้าน พี่เลยกะจะไปฟ้องกิ่งให้ปรามพี่ชายเค้า แต่กิ่งดันบอกไอกริชว่าพี่จะมาหา มันเลยแอบไปรับน้องมาด้วย เพื่อจะให้น้องมาเห็นตอนที่พี่จะกลับแล้ว กิ่งเรียนเมืองนอกตั้งแต่เด็กๆ เลยไม่ไว้เนื้อตัวเท่าไร ..... ความจริงเมื่อวานพี่กะจะให้เค้าอธิบายให้คิมฟัง แต่น้องขี้เหล้าเอง ”
“ มึงก็น่าจะห้ามกูนี่ ”
“ เวลาคิมเมาน่ารักดี เลยไม่ห้าม ” น่าต่อย 
“ แต่พี่กริชยอมง่ายไปไหม ” ผมถามต่ออีกครับ
“ หนึ่งพี่ขู่มันว่าจะฟ้องแม่ มันไม่อยากหาโรงพยาบาลใหม่ สองเมื่อวานคงเจอคนถูกใจคนใหม่แล้ว ” ไปขู่เค้าอีกมึงนี่
“ ใคร ”
“ แบงค์ ” ผมไม่แปลกใจเลยล่ะ
“ ดีแล้ว พวกช้ำรัก ”
“ จากคิมด้วยสิ ” จะว่าไปก็ทั้งสองคนเลยจริงๆแหละ ฮ่าๆๆๆ
“ เออ แล้วอีกสองคู่ล่ะ ว่าไง ”
“ วินกับเดย์ก็ไม่ดีขึ้นเท่าไร ส่วนโจกับนากโอเคแล้ว ”
“ ไอเด็กสองคนนี้นี่ เหลืออดแล้วนะเว้ย ”
“ พี่เคยบอกว่า อย่าไปยุ่งไม่ใช่เหรอ ทำไมเที่ยวทำแบบนี้อีกแล้ว ”
“ ตอนแรกกูเฉยๆ แต่มารู้ว่าวินกับพี่โจคบกัน กูทนเห็นไอสี่คนนี้หลงทางไม่ได้ เลยหาช่องทางให้ ” ไอดิษค่อยๆยิ้มออกมา ลูบหัวผมไปด้วย เวลามันมองตาแล้วลูบหัว ผมรู้สึกสงบมากเลยครับ
“ ครั้งนี้ดีแล้วที่ไม่ฟังพี่ ไม่นานสองคนนั้นคงตกลงได้ ”
“ ดิษ กูขอโทษนะ ที่เกือบหลงเชื่อพี่กริช และไม่ยอมถามเอาความจริงจากมึง ต่อไปกูจะถามมึงก่อน ” ไอดิษดึงผมมากอดหลวมๆ
“ ทุกครั้งที่มีคนมาเกาะแกะคิม พี่รู้สึกดีที่ได้ปกป้องคนรักนะ ครั้งนี้พี่ก็รู้สึกเหมือนเดิม ” ผมเกือบหลุดปากว่า ผมรักมันมากขึ้น แต่ไม่เอาอะครับ แค่นี้ก็เขินจะตายอยู่ละ

ช่วงนั้นผ่านพ้นมาได้อย่างราบรื่น ไอวินกับไอเดย์ยังเป็นเพื่อนสนิทที่คิดไม่ซื่ออยู่ แต่ไอเดย์เริ่มแสดงอาการหวงของมากขึ้น ไอวินก็ทำท่ายอมรับ หวังว่าคงไม่นานที่มันสองคนจะได้ลองรักกันเสียที

ส่วนพี่โจกับพี่นาก ยิ่งมอง ผมรู้สึกว่าสองคนนี้เข้าคู่กันได้จริงๆ เพราะพี่โจยังขี้เล่นอยู่บ้าง แต่พี่นากก็ทนได้ และให้โอกาสอยู่เรื่อยๆ คงจะไปกันได้นานทีเดียวครับ

ไอแบงค์ก็ยอมรับว่าคบหากับพี่หมอกริชอยู่ สองคนนั้นมีหลายอย่างคล้ายกัน อาจจะพอไปกันได้ ผมเอาใจช่วยอยู่ครับ

เราทุกคนก็ดำเนินชีวิตกันไปตามปกติ ผมและไอดิษก็เป็นไปตามที่คู่รักทั่วไปเค้าคบหากัน แต่ปัญหาสำคัญที่ไม่ได้หายไป คือเรื่องของครอบครัวของสองครอบครัวนี้เองครับ
“ คิม เองจะกลับบ้านไหม ไหนว่าใกล้ปิดเทอมแล้วไงวะ ” พ่อผมโทรมาจิกตั้งแต่ก่อนสอบเลยครับ
“ สอบเสร็จแล้วจะรีบกลับครับท่านพ่อ ” ตั้งแต่เกิดเรื่อง ผมกับพ่อก็สนิทกันขึ้นมาก ถ้าเทียบกับเมื่อก่อนยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยครับ
“ เออ กลับมาก็ดี พาข้าวกล้องมาด้วย พ่อมีเรื่องจะคุยนะ ”
“ ครับพ่อ ” พ่อของผมมีน้ำเสียงกึ่งขอร้อง หวังว่าคงไม่มีเรื่องอะไรหรอกนะ

**************************************************************

อ่านวรรคนี้จบ ก็มีเรื่องบอกกันครับ

ผมเล่าเรื่องของผมให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆฟังมานานทีเดียว ถ้านับจากวันที่ตั้งกระทู้มาก็สองปีนิดๆ

เดิมทีผมกะจะเล่าให้จบตามบันทึกเดิมที่มีอยู่ คือจบตอนที่ผมกับดิษตกลงเป็นแฟนกัน ไม่ได้ตั้งใจจะเล่ายาวมาจนเกือบ
ถึงชีวิตปัจจุบัน เพราะบันทึกช่วงหลังค่อนข้างเขียนลวก (หมายถึงบันทึกของผมเองนะ ที่เอามาพิมพ์เนี่ยตั้งใจนะ ^^) เวลานั่งพิมพ์ก็ต้องนึกให้ดี อันไม่แน่ใจ (ช่วงที่เมาๆ) ก็ไม่พิมพ์ให้อ่าน

ส่วนสุดท้ายที่ผมบันทึก คือท้ายสุดจริงๆ ก็คือช่วงต่อจากนี้ไป คาดว่าจะจบแล้ว เศร้าๆไงไม่รู้เนอะ แต่ผมยังมีอีกหลายอย่างที่ค้างและยังไม่ได้พิมพ์ให้อ่าน เช่น จดหมายของท่านวากดิษ ที่ท่านส่งคืนมาให้ผมแล้ว จริงๆเค้นคอมา ฮ่าๆๆ

ตรงนี้แหละที่ผมไม่รู้ว่า ควรจะจบกระทู้ หรือขอต่อไปได้เรื่อยๆ คือกลัวจะลำบากพื้นที่ของบอร์ดอะครับ ยังไงแนะนำผมหน่อยนะครับผม

[nunnan]

มาเล่าต่อเรื่อยๆเถอะะะ  เชื่อว่าทุกคนก็คงคิดเหมือนกันน
อ่านกันมาตั้งแต่ต้นนน รู้สึกใจหายที่จะจบแล้วว

[Horizon]

น้องคิมอย่าเพิ่งรีบจบ คนอ่านชอบมีส่วนร่วม 
น่าสนใจมากมาย อยากอ่านจนเป็นปัจจุบัน
+1

[โจ๊กกุ้ง]

ยังไม่อยากให้จบนะ
แต่ก็แล้วแต่คิมเน้อ

[ka[ze]na]

ต่อไปเรื่องๆ ค่ะ เพราะความประทับใจมันยังมีอยู่ เอาบันทึกของพี่ดิษมาลงก็ได้ค่ะ ^^

[malula]

ไหน ๆ  ก็ตามกันมาตั้งนาน ก็อยากจะตามกันต่อไป
คิมก็ค่อย ๆ เขียนไล่มาให้ถึงปัจจุบัน แล้วแทรกด้วยจดหมายของพี่ข้าวกล้อง
กับมาอัพเดทข่าวสารของตัวเอง เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่เป็นคู่รักกันบ้างตามแต่โอกาส
คงจะไม่ขอมากเกินไปเนาะ ขอบคุณค่ะ

[anukul]

ต่อ

[Sabaijai]

เล่าต่อซิคิม เรื่องของทั้งสองคนเป็นเรื่องที่เขามาเช็คทุกวันเลยนะ ว่ามาต่อหรือเปล่า
เป็นเรื่องราวชีวิตที่น่าสนใจดี เพราะหมือนจะมีเรื่องให้ต้องแก้ไขฟันฝ่ากันตลอด
อย่าพึ่งทิ้งกันไปไหนนะ

[ordkrub]

เล่าต่อเถอะครับ คิดว่าเป็นไดอะรี่บทใหม่ก็ได้

[Nano PL]

น่ารักกันจริงๆ ^////^ 

[fulres]

ต่อๆครับ. ลงเถอะครับ ผมอ่านอยู่ไม่กี่เรื่อง หลายเรื่องก็ชิงจบไปก่อนแล้ว. มาต่อนะครับ ติดตามเรื่องนี้มานานมาก. 

[cassper_W]

ได้ไงอะค่ะ ต้องเล่าต่อสิ เราชอบเรื่องของคิมออก อีกอย่างเล่าเกินจากบันทึกกะดีนะคะ อยากรู้ว่าเป็นยังไง ปัจจุบันนี้ด้วยอะค่ะ ยังไงก็เขียนต่อนะคะ

[i.art]

คิมเล่าต่อเถอะน๊า ไม่อยากให้จบเลย 

[ﾟﾟღ✿ศิลินส์✿ღﾟﾟ]

รู้ว่ามีจริงแค่ในนิยาย รู้ว่างมงามแต่ยังฝันไป........

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  >>>> ไว้อาลัยให้กับตนเอง เพราะมันบ้าไปแล้ว!!        กร๊ากกกกกกกกกกกก 

ขอมอบเพลง คนในนิยาย ให้ 'พี่ข้าวกล้องกับน้องคิม' นะคะ

เพิ่งเข้ามาติดตามอ่านค่ะ แต่แบบว่าอ่านรวดเดียวติดกัน 1 วันเต็ม ๆ ปวดตามากแต่ก็มีความสุขมากเช่นเดียวกันค่ะที่ได้อ่านเรื่องของคุณสองคน 'คนในนิยาย' อ่านแล้วนึกถึงคำนี้จริง ๆ ค่ะ คนที่มีอยู่จริงไม่ใช่แค่ในนิยายน้ำเน่า ชีวิตจริงของคนสองคนที่ฝ่าฟันอุปสรรคด้วยกันมา มีเรื่องต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมาย จนมาอยู่ที่ปัจจุบัน ดิฉันขอนับถือในความรักของคุณทั้งสองค่ะ ขอให้รักราบรื่นและรักกันนาน ๆ นะคะ คริคริ เห็นคนรักกันแล้วมีความสุข 
อ่านแล้วเลยได้เห็นความคิดของคนทั้งสองคน คุณข้าวกล้องของน้อมคิมเนี่ย เจอปัญหามามากมาย ทั้งเรื่องครอบครัว และสุขภาพ เลยมีนิสัยโตเป็นผู้ใหญ่และเท่าที่อ่านดูนี่เป็นผู้ชายที่อบอุ่นมากนะคะ(สงสัยเฉพาะกับน้องคิมคนเดียว กรี๊ดดดดด) ส่วนน้องคิม เพราะอยู่มากับครอบครัวที่อบอุ่น เลยกลายเป็นคนแบบนี้  ซื่อบื้อและเจ้าชู้จริง ๆ เลยค่ะ!! 555 ล้อเล่นค่ะแต่คิดจริง (น้องคิมบอกโดดถีบแม่งเลย  ) คือความคิดส่วนตัวนะ คุณว๊ากดิษเนี่ยคือเทพนิยาย เหมือนไม่จริงแต่มีตัวตน ส่วนคุณว๊ากคิม คือชีวิตจริง ๆ ที่มีเลือดเนื้อ แบบปุถุชนทั่วไปคนหนึ่ง งงไหมอ่ะ แต่ทั้งสองก็มาคู่กันได้ ก็เลยรู้สึกปลื้มใจค่ะ

จะลงนิยายแค่ไหนจะลงยังไงก็แล้วแต่ คุณคิมเลยค่ะ แต่ดิฉันจะเข้ามาอ่านทุกครั้งที่นิยายของคุณอัพค่ะ!!  ให้คุณทั้งสองคนค่ะ

[maxky88]

มาต่อเหอะคัพ   จะได้เป็นกำลังใจให้คู่อื่นๆด้วย
 

[StillLoveThem]

.....กลายเป็นเพื่อนสนิทกันไปซะ 3 คนนี่ แต่หมอกริชนี่ก็ร้ายใช่เล่น เล่นจะแย่งของเพื่อนรักเลยทีเดียว
.....แต่ก็ดีนะมีอุปสรรค์บ้างก็จะทำให้เราเห็นคุณค่าของคนที่เรารักมากขึ้น และจะเข้าใจกันมากขึ้น
.....ทุกคู่เกือบลงตัวหมดแล้วเนอะก็ขอให้ทุกคู่ มันคงต่อคนที่ตนรักมากๆๆโดยเฉพาะพี่โจกับพี่นากคู่นี้บากบั่นอดทนกันน่าดู
.....น้องคิม เรื่องนี้มันยังไม่จบก็เขียนไปเรื่อยๆ มีอะไรก็เอามาเล่าสู่กันฟัง อย่างเพิ่มปิดกระทู้
.....เขียนมันไปเรื่อยๆๆพี่คิดว่ายังมีคนอยากอ่านอีกเยอะ พี่คนนึงละที่ยังอยากรู้เรื่องราวตอนต่อไปๆของคิมและดิษ เป็นกำลังใจให้
.....และจะตามอ่านไปเรื่อยๆๆจ้า อยากอ่านตอนปัจจุบันด้วยว่าทำอะไรกันอยู่ อยู่กันยังไง มันเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกันก็อยากให้กำลังใจกันไปเรื่อยๆ

[loveaaa_somsak]

สนุกและน่าติดตามครับเรื่องนี้ อ่านรวดเดียวถึงหน้าที่ 76

[Whatever it is]

อ่านมานานไม่เม้นเลย แต่ขอตรงนี้นิดนึง ไม่เคยศรัทธาระบบ SOTUS เล้ย ก็แค่พวกโรคจิตเก็บกดมารวมตัวกัน เหอะๆ

[LEO]

ขอบคุณครับ

ต่อไปเรื่อยๆก็ดีครับ

[broke-back]

ยิ่งอ่าน..ยิ่งรักเฮีย

  วากดิษ


อยากกินน้ำข้าวกล้อง
 
ทำไงดี อิอิ

[MIkz_hotaru]

เย้ ดีกันแล้ว
พี่ดิษก็ยังคงเป็นพี่ดิษที่รักคิมมากที่สุดอยู่วันยังค่ำ
หนักแน่นไว้นะคิม 

คู่โจนากก็ลงเอยแล้วใช่ป่าว เดย์วินยังอีกเรอะ 
ลุ้นขึ้นมั้ยเนี่ย

เล่าต่อเรื่อยเถอะน้า มันผูกพัน 

[gambee]

  เห็นม๊ะเชื่อพี่ข้าวกล้องได้อยู่แล้ว
พี่เป็นคนรัก(ของคิม)ที่ดีมากๆ

โหนึกว่าจะไม่ได้อ่านจดหมายพี่ข้าวกล้องต่อซะล่ะ
อย่าเพิ่งไปไหนนะคิมอยู่ต่อก่อน รอจดหมายพี่ข้าวกล้องอยู่
เตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้แล้วเอ่อไม่ใช่แหละ
และยังอยากอ่านเรื่องพี่ดิษน้องคิมต่อไปเรื่อยๆน๊า
น้องเดย์น้องวินอีกมะไหร่จะโช๊ะเอ้ยจะตกลงปลงใจกันซะทีเนี่ย
 

[anukul]

มารอพี่คิมพี่ดิษครับ  คิดถึงทุกวัน แม้จะเหนื่อยแค่ไหนก็คิดถึง

[ever-never]

เล่าต่อไปเถอะครับ จะคอยเป็นกำลังใจให้ครับ

[Whatever it is]

คิมนี่พิลึก หรือจะบอกว่าปกติดีหว่า 5555 ตัวเองทำบอกไม่เปนไร พอเค้าทำบ้างบอกว่านอกใจ 5555 อยากจะขำเปนภาษาสเปนจริงๆ 555

[Whatever it is]

ดีใจที่เคลียร์กันได้แล้วค่ะ อยากให้รักกันไปนานๆทุกคุ่เลยน้า

เรื่องนี้ก็อย่าเพิ่งรีบจบสิคะ เราอ่านได้เรื่อยๆนะ 555

[jpkoko]

จะรีบจบไปไหนอ่ะ เราอยากอ่านตามไปเรื่อยๆ 

[anukul]

เกือบลืมมารอพี่คิมพี่ดิษครับวันนี้55555555555555555

[Kfc_Pizza]

 
เขียนต่อเรื่อยๆเถอะนะ
ไม่ต้องทุกๆอาทิตย์ก็ได้แต่ขอให้มาส่งข่าวกันบ้าง
อ่านได้เสมอ อ่านแล้วก็มีรอยยิ้มเสมอๆ
ปล.รักและหวังดีต่อน้องคิม+พี่ดิษเสมอ