หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559

[KimDit]

นอนตั้งแต่สองทุ่ม เหอะๆๆ เครียดนิดหน่อยครับ พอใกล้วันสอบมันอ่านหนังสือไม่ทัน อาทิตย์หน้าผมลาครับ ใช้วันพักผ่อนหมดเลย ไม่อย่างนั้นลงสอบเสียเงินฟรีแน่ๆ แฮะๆ วันนี้เลยมาขอพรเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ หุหุหุ ก่อนอื่นมาต่่อกันก่อน อาจจะอ่านแล้วมึนๆนะครับ เพราะไม่ได้ปรับอะไรเท่าไรครับ

*****************************************************************

คืนนั้น ผมกลับมาถึงหอพักก็ปาเข้าไปตีสี่เกือบตีห้าแล้ว ผมนอนหลับทั้งๆที่ยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้าชุดเดิมออกเลยครับ ผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้เกือบเจ็ดโมง ความรู้สึกของผมตอนที่ตื่นขึ้นมาไม่เจอวากดิษมันเป็นอย่างไร แต่ผมไม่มีเวลามากนักครับ เลยรีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมาด้านล่าง ไอวินนี่นั่งอ่านหนังสือรออยู่แล้วครับ
“ นั่งรอใครวินนี่ ” ไอวินลุกขึ้นทำตัวสูงใส่ผม
“ เมื่อคืนพี่ไปไหนมา ”
“ งานเลี้ยง แล้วก็ทำงาน แล้วก็ ...... ขึ้นรถก่อนปะ เดี๋ยวพี่พรีเซนต์สาย ” ไอวินยื่นมาแบมือขอกุญแจ แหม ช่วงนี้น่ารักไปไหมมึง

“ พี่พานนี่รันทดขนาดนั้นจริงอะพี่ ทำไมผมเห็นทำตัวน่าหมั่นไส้จัง ” หลังจากกินข้าวเช้ากันแล้ว ก็เดินทางไปทำงานต่อครับ
“ พี่ก็ยังไม่รู้ คงต้องค่อยๆคุยกัน ” ไอวินหันมามองหน้าผม
“ พี่ไม่ต้องไปสมาคมกับคนแบบนี้ดีกว่า เดี๋ยวจะวุ่นวาย ”
“ วุ่นวายยังไงวะ ”
“ พี่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านไง ” โห แรงนะมึง
“ ยุ่งอะไรตรงไหนวะ บอกมาดิ ”
“ พี่ลืมหรือแกล้งลืมล่ะ พวกมันรุมซ้อมพี่ไม่ใช่เหรอ แล้วไอพานนั่นน่ะเหยียบอกพี่ด้วยซ้ำ พี่ยังจะมีอารมณ์ห่วงใยพวกมันอีก ” มันพูดซะผมเถียงไม่ออกเลยครับ
“ อืม พี่จะจำไว้ ”
“ ว่าง่ายไปมะพี่ ”
“ พอๆ ขับรถดีๆ ” ผมรู้สึกเห็นคล้อยตามมันนะ ถึงแม้ว่ามันจะยิ้มสดใสซื่อๆยังไง มันก็ไม่แน่ว่าจะเป็นนิสัยจริงๆของมัน ช่างเหอะ เอาไว้คิดทีหลังดีกว่า

พอผมมาถึงที่ทำงาน ผมก็เห็นน้องๆของไอพานกำลังยืนอยู่หน้าทางเข้า ไอวินกระตุกแขนเสื้อให้ผมเดินนำไป แต่ผมเห็นว่ามันเดินมาหาผมก็เลยกะจะคุยกับพวกมัน ไอวินก็เลยส่งสัญญาณว่าจะขอเดินเข้าไปก่อน แต่ก่อนเดินเข้าไป มันแอบมากระซิบผมครับ
“ พี่แม่งนิสัยแปลกคนว่ะ ” เออ กูก็แปลกของกูแบบนี้แหละ ฮุ้ว

“ พวกมึงมีอะไร ”
“ พี่ ผมโทรหาพี่พานไม่ได้ครับ ” หน้าตาตื่นมาเชียวมึง ไม่มีพี่ใหญ่คนเดียว กลายเป็นหมาหงอยกันหมด
“ แล้วเกี่ยวอะไรกับกูวะ ” ผมถามกลับไป
“ ช่างเหอะ กูบอกแล้วไง เค้าไม่สนใจพี่เราหรอก ” ไอเด็กคนนึงโพล่งขึ้นมา
“ ขอโทษครับพี่ ...... ไอเชี้ย มึงหัดมองมั่งได้ไหมว่าเค้านิสัยยังไง ” ด่ากันเองแล้วครับ
“ ตกลงยังไง กูมีพรีเซนต์งานนะ ”
“ คือว่า ...... ผมขอยืมรถไปดูพี่พานได้ไหมครับ ”
“ ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวกูจะไปอยู่ละ กูไปดูมันเอง พวกมึงกลับไปทำงานเถอะ ” ไอน้องสามตัวยืนมองตาแป๋ว
“ คือ ..... ”
“ เป็นอะไรมากไหมพวกมึง ” ไอคนที่ดูไม่ค่อยพอใจผมมากที่สุด เดินมายืนตรงหน้าผม
“ ไม่มีใครอยากคุยกับพวกผม ผมจะขอย้ายไปทำงานแบกข้าวแบกของเหมือนเดิมดีกว่า ผมไม่น่าเข้าเมืองตามพี่พานมาเลย ..... แม่ง คิดถึงพ่อแม่ คิดถึงเมีย ชิบหายเลย ” พูดจบก็ทำท่าจะน้ำตาแตกอีก เฮ้ออ เอาไงดีวะกู
“ พวกมึงตั้งสติหน่อย ไม่คิดมั่งว่าพวกคนอื่นเค้าก็อดทนกับพวกมึงมามาก ตอนมึงมาใหม่ๆ มึงทำอะไรไว้บ้าง หัดคิดหน่อย แล้ววันนี้มึงไปช่วยทำงานที่คลังก็ได้ เดี๋ยวกูบอกให้พี่ริช เซนต์ออกให้ ” คือให้ไปทำงานชั่วคราวอะครับ เพราะดูท่าพวกมันทำงานแถวนี้โดยไม่มีพี่มันไม่ได้แน่ๆ
“ ขอบคุณครับพี่ ..... ที่ผ่านมาผมขอโทษครับ ”
“ เออ เอาไปบอกคนอื่นบ้างล่ะ กูไปละ ”

ผมรีบเข้าไปหยิบแฟ้มรายงานกับสำเนาที่ต้องส่ง แล้วรีบขับรถออกมา ผมนั่งมองเวลาแล้วเหลืออีกเกือบสองชั่วโมง ผมเลยไปหาไอพานตามที่พวกน้องๆมันขอ พอขับรถไปถึง ผมเดินไปเคาะๆๆๆ ประตูห้องของมันครับ
“ ....... เชี้ย อะไรเนี่ย ” เคาะไม่นาน ไอพานก็เปิดประตูออกมา สภาพคือ
“ ด่าทำไมวะ แล้วมาทำไม ” มันสวมแค่กางเกงใน ย้ำว่ากางเกงใน ตัวจิ๋วด้วยครับ ปิดน้องมันแทบไม่มิดอะ
“ ไม่รู้สึกอายอะไรเลยเหรอมึง ” มันกระพริบตาสองสามที
“ สรุปมาทำไม ”
“ น้องๆมึงห่วง เห็นไม่ไปทำงาน ” ยังติดตาอยู่เลยกู
“ มึงมองหน้าได้ปะ เวลาคุยอะ …… อายกูใช่ปะ ทำไม ไอดิษไม่เคยถอดเสื้อหรือไง ”
“ กูไม่อายมึงหรอก แค่เกรงใจเฉยๆ ” ได้ยินมันหัวเราะหึหึ
“ กูไม่ว่าหรอก มองเหอะ ” เออ ท้าทายก็ใช่ปะ ผมก็เลยมองเลยครับ แล้วยิ้มให้แม่งด้วย
“ รีบไปทำงานซะด้วยนะ น้องๆมึงเสียขวัญหมดละ ”
“ ...... อย่ามองแบบนั้นดิวะ ”
“ อ้าว ไอนี่เฮ้ย พอมองก็ว่า ไม่มองก็ว่า ประสาทว่ะ ”
“ ...... เข้ามาก่อน เดี๋ยวกูโทรบอกน้องๆ กูไปพรีเซนต์ด้วยดิ ”
“ ไปทำไม เสียงานเสียการเปล่าๆ ” ผมตอบมัน
“ กูอยากตามไปด้วย เข้ามาๆ ” มันลากผมอย่างกะจะลากไปข่มขืนเลยครับ พอเข้ามามันก็ผลักผมนั่งลง แล้วเดินไปหยิบโทรศัพท์ ทีนี้ได้มองรูปร่างนักกีฬาแบบเต็มๆเลยครับ หุ่นมันนี่นะ
“ เออ พวกมึง กูจะไปพรีเซนต์งาน ...... อะไรนะ ..... เออๆ เดี๋ยวบอกให้ ” พอวางสาย มันก็นั่งลง
“ หึ มึงนี่ นิสัยดีกว่าหน้าตาเยอะนะ ”
“ เหรอ แสดงว่ากูต้องเป็นคนดีมากเลยล่ะสิ ” ไอพานทำหน้าหมาสงสัยครับ
“ อะไร ”
“ กูก็หล่อขนาดนี้ มึงบอกว่านิสัยดีกว่าหน้าตา แสดงว่า .... ”
“ พอเลย ไอเกย์หลงตัวเอง ” ว่าเกย์อีกไอสัดนี่
“ กูไม่มีเวลาแล้ว กูไปนะ ”
“ รอหน่อยๆ กูอยากไปจริงๆ ไม่นานหรอก ” มันรีบคว้าผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ ห้องน้ำมันเป็นแบบเปิดอะครับ คือไม่ได้มีกำแพงปิดถึงเพดาน เหมือนกับว่าอยู่ในห้องเดียวกัน มันยังอุตส่าห์ตะโกนว่าห้ามแอบดูอีก กวนชิบหายเลย

พอมันแต่งตัวเสร็จ เราก็รีบขึ้นรถแล้วออกตัวทันที ทันใดนั้นก็นึกออกว่า มันมีปัญหาเรื่องกินอาหารไม่ตรงเวลา ก็เลยนึกสงสารมันครับ
“ มึงกินข้าวหรือยัง ”
“ ให้กูกินข้าวในฝันหรือไงล่ะ ”
“ ปากหมาว่ะ ถามจริง มันไปคั่วหญิงคนนั้นติดได้ไง นิสัยชั่ว ปากหมาขนาดนี้ ” ผมว่ามันครับ กะจะแค่หยอกๆ แต่มันซึมไปเฉยๆเลยครับ
“ ถ้ากูถามว่า มันหลอกล่อไอดิษได้ยังไง มึงจะตอบกูไหม ”
“ ไม่เห็นจะยาก แต่ไม่ใช่หลอกล่ออย่างที่มึงเข้าใจแล้วกัน ” ผมสวนกลับไป
“ งั้น มึงเล่าให้ฟังทีดิ เรื่องของมึงกับดิษน่ะ กูเคยได้ยินดิษพูดถึงขนาดว่า ชีวิตมันมีความหมายเพราะมัน ทำไมมันต้องพูดถึงขนาดนั้น ” มันพูดขนาดนั้นจริงเหรอ ภูมิใจว่ะ ฮ่าๆๆ

ระหว่างทางไปพรีเซนต์ ผมเล่าให้มันฟังในเรื่องสมัยเด็กๆ เพราะยังไงก็เล่าให้ฟังได้ไม่หมด มันก็นั่งฟังเฉยๆ ไม่ออกความเห็นหรือกวนอะไรผม พอเล่าจบช่วงเด็กๆ คือถึงช่วงที่ผมตกต้นไม้ มันโดนพ่อมารับกลับไป มันก็มองหน้าผมอีกรอบ
“ หึ ”
“ อะไร อารมณ์ไม่ดีอีกหรือไง อ่ะ ซื้อข้าวกินไวๆ กูรออยู่ชั้นสองที่เค้าพรีเซนต์งาน รีบมาด้วย ” ผมยื่นเงินให้มันร้อยนึง
“ กูไม่หิว ” มันไม่ยอมรับครับ
“ กูให้ยืม เงินออกเอามาคืน ไปเร็วๆ ”
“ หึ ” มันรับเงินไปครับ เฮ้อ ไอนี่มันนิสัยประหลาดเนอะ

ไม่นานมันก็กลับมา ถือน้ำดื่มมาให้ผมด้วยหนึ่งขวด พอถึงเวลาให้พรีเซนต์เราก็เข้าไปกันครับ ความจริงแล้วมันเป็นข้อตกลงของผู้ใหญ่เค้าแล้วครับ เราเหมือนกับว่ามาให้เค้าเห็นตัวกับแผนงานเฉยๆ

เสร็จงานช่วงบ่าย ผมก็จะเอามันไปส่งที่ทำงาน แล้วจะไปหาดูอาการของวากดิษซักหน่อย แต่ไอพานก็ขอตามไปอีก ผมไม่อยากว่าอะไรคนป่วยครับ ก็เลยพามันมาด้วย

วากดิษผ่าตัดไปสี่เกือบห้าชั่วโมง ต้องอยู่ห้องปลอดเชื้อสองวัน วันนี้เป็นวันแรกครับ แม่วากดิษบอกผมว่า เค้าคงไม่ตื่นง่ายๆ ให้นอนหลับไปก่อน ผมกะจะมาเฝ้าดิษอีกครั้งตอนค่ำครับ ถึงเห็นแค่ร่างเลือนรางผ่านกระจกก็ช่าง
“ ดิษยังไม่ออกมา ทำไมต้องมาตอนค่ำอีก ” ไอพานถามผมครับ
“ คนไม่มีหัวใจแบบมึงไม่เข้าใจหรอก ”
“ หยุดว่ากูซะที !!!!! ”
“ เฮ้ยๆ ไม่เห็นต้องโกรธเลย รู้อยู่ว่ากูพูดเล่นๆ ” ผมบอกมัน
“ กูจะบอกอะไรมึงนะ ...... ห้องพักที่กูเช่าเอาไว้มีเซ็กส์กับผู้หญิงคนนั้น ก็กูเงินมาเช่า รถก็กู้เงินมาผ่อน เสื้อผ้าหน้าผมของกู กูต้องทำให้เค้าประทับใจ กูรักเค้ากูถึงต้องทำ ตอนนี้กูไม่เหลืออะไรแล้ว กูเลยต้องเสี่ยงเข้ามาทำงานแทนดิษ ถึงเป็นช่วงสั้นๆก็ก็พร้อมจะทำงานหนัก เผื่อว่าถ้าได้ตำแหน่งส่วนนี้ กูจะได้มีเงินเหลือเก็บบ้าง กูทำงานมาห้าหกปี กูยังไม่มีเงินเก็บเลย พ่อแม่กูก็ต้องทำนาอยู่ เงินทุกบาทกูส่งให้พ่อให้แม่กู กูไม่ใช่คนไม่มีหัวใจเว้ยยยยยยย ” ผมต้องหยุดรถแล้วจอดข้างทางครับ
“ ใจเย็นหน่อยๆ กูขอโทษ ” น้ำตามันนองหน้าเลยครับ
“ รู้ไหมทำไมกูถึงไม่ชอบมึง เพราะมึงได้ดีเร็วมาก กูเข้าใจว่าเพราะมึงให้ไอดิษขี่ให้ไอดิษปี้ถึงได้ดีขนาดนี้ ” 
“ แล้วตอนนี้มึงคิดยังไงล่ะ ”
“ กูยอมรับว่ามีฝีมือ ...... แล้วกูก็คิดผิด กูน่าจะผูกมิตรกับมึงมากกว่า ” เรานั่งอยู่เฉยๆกันนานพอสมควร
“ ในเมื่อเข้าใจกันดีแล้ว มึงก็อย่าคิดมากไป กูไม่ติดใจอะไรกับมึงหรอก ”
“ กูว่าจะขอกลับไปทำงานเก่าๆดีกว่า ” ผมไม่อยากจะปลอบหรือพูดอะไรตอนนี้ครับ ก็เลยนั่งเงียบๆ

พอกลับมาถึงที่ทำงาน ผมก็ต้องเข้ามาทำงานค้าง ซึ่งส่วนนึงเป็นงานแทนพี่ริช รายนั้นต้องไปทำหน้าที่ผู้จัดการครับ ก็เลยหนักนิดหน่อย ขณะที่ไอพานกำลังจะโดนกรรมการสอบสวน ก็เลยถูกห้ามใกล้กับผม ก็แปลกดีครับ
“ พี่ริชครับ ”
“ พี่วุ่นๆอยู่เลยนะ มีอะไรหรือปล่าว ” พี่แกก็อึดดีนะครับ เมื่อวานยังเมาหัวจะทิ่มอยู่ร่อมร่อ
“ พี่ ส่งเรื่องไอพานหน่อย ”
“ หืม คิมจะเอาเรื่องเหรอ ถ้าเอาจริง มันหลุดแน่ๆ เผลอๆโดนไล่ออก ” ดูเข้าพูดเข้า
“ ไม่ใช่อะพี่ ”
“ แล้วให้พี่ส่งเรื่องอะไร ”
“ ให้มันมาทำงานแผนกเราดิ แทนที่ผมไง ”
“ คิม ...... พี่ไม่ส่งให้หรอก ” ผมลากเก้าอี้มานั่งกับคุยกับพี่ริช
“ พี่ ..... อันนี้ผมขอ ถือว่าช่วยดิษมันนะพี่ ”
“ ไปสัญญากันตอนไหน ในฝันเหรอ ” พูดเหมือนไอพานเลย ท่าทางจะพอๆกันนะเนี่ย
“ ยังไงก็ต้องมีคนทำงานนะพี่ อีกอย่างมันก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น ” พี่ริชจ้องหน้าผม
“ อย่าบอกนะว่า .... นอกใจดิษแล้ว ”
“ เฮ้ย พูดอะไรน่ะ ” พี่ริชหรี่ตามองผมอีกครับ
“ ได้ยินว่า มันเก่งเรื่องอย่างว่ามากนะ อั่นแน่ ....... ” แกล้อเล่นนั่นแหละครับ แต่เอาซะผมขนลุกเลย เหอะๆๆ
“ ไม่ใช่จริงๆพี่ คือ ....... ”
“ มันไม่ใช่ว่าจะทำกันง่ายๆนะ เพราะมันเป็นเรื่องผิดข้อบังคับไปแล้ว ยกเว้น .... ”
“ ผมถอนเรื่องใช่ปะ ”
“ คิม ถ้าทำแบบนี้ มันจะไม่ดีกับตัวคิมเองนะ ” อะไรกันน่ะ
“ ยังไงครับพี่ ”
“ เพราะคนไม่ชอบพานไง ถ้าคิมยอมครั้งนี้ คนจะนินทาเอา เพราะตอนนี้เค้าก็นินทาว่ามันใช้อย่างว่าหากิน ” ไอพานนี่โดนหนักแฮะ
“ งั้นผมขอกลับไปคิดก่อนแล้วกันพี่ ”
“ อืม ” เฮ้อ เอาไงดีวะ ถ้าผมช่วยมันคราวนี้ ผมก็อาจจะเดือดร้อน แต่ถ้าผมนั่งเฉยๆ ก็เท่ากับปล่อยให้มันถูกเข้าใจผิดอยู่แบบนี้ ทั้งๆที่มันไม่เลวร้ายขนาดนั้น ผมจะทำยังไงดีนะ ดิษก็ไม่อยู่ให้ปรึกษาซะด้วย ตอนนั้นเองที่รอยยิ้มกับน้ำตาของไอพานเวียนเข้ามาที่ความทรงจำในหัวของผมอีกครั้ง เฮ้อ กูจะเอายังไงกับมึงดีวะไอพาน

****************************************************************
เรื่องกับไอพานนี่ ยาวครับ ถึงเรื่องเกิดแค่ไม่กี่วันก็จริง แต่มีเหตุการณ์เยอะ ต่อคราวนี้ ผมบอกก่อนล่วงหน้าเลยครับว่าผมคงไม่มาต่อจนกว่าจะสอบเสร็จวันที่ 6 เมษายน แน่ๆ เพราะจะอ่านหนังสือสอบอย่างเดียว ผมแอบไปย้ำวากดิษว่าเข้ามาบ้างก็ดี เผื่อมีคนคิดถึง รายนั้นตอบอือๆ ก็ลองดูนะครับ ถามไถ่อะไรเค้าไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวเห็นเยอะๆก็ทนไม่ไหวเองแหละ ฮ่าๆๆ

แล้วพบกันเมื่อเสร็จสงครามนะครับ ขอบคุณทุกคนครับผม

[fc_fic]

 
ขอให้น้องคิมโชคดี  สอบผ่าน   
รอคุณดิษ   

[Wm]

ขอให้คิมสอบได้นะคะ 

[Zarch krub]

น้องคิมเก่งอยู่แล้วสอบแค่นี้ชิวๆ พี่มั่นใจ
ปล.มาลงชื่อรอท่านว๊ากข้าวกลัองก่อนเลย
ปล.ตอนนีัหล่ะครับ อารการดิษเป็นไงบ้าง

[nunnan]

ขอให้สอบผ่านนะค่ะ 

[kongxinya]

ขอให้สอบผ่านนะคะ 

 

[Yarkrak]

ขอให้น้องคิมสอบผ่านจ้า
คิดถึงวากดิษ ตอนนี้สุขภาพเป็นไงบ้างล่ะ

[malula]

ขอให้สำเร็จดังใจหวังนะคะ

ส่วนเนื้อเรื่องตอนนี้ก็เหมือนคิมที่แล้ว ๆ มา ใจดีจนทำให้คนอื่นคิดว่ามีใจ

[cassper_W]

โชคดีเกทเอนะคะ

[Infinity 888]

ขอให้คิมโชคดีนะ สมหวังกับทุกสิ่งค่ะ

ขอให้พี่ดิษหายดี กลับมาแข็งแรงไวๆ

[nanazaa002]

สอบผ่านเเน่นอน สู้ๆ

[Horizon]

เป็นกำลังใจนะน้องคิม
+1

[จอมพล]

 

[badcow]

เป็นโอกาสดีที่พี่ดิษจะมาเผาคิมให้เเฟนเล้าฯได้อ่านกันล่ะ 555555

[bomm]

ขนาดไอพานทำร้ายคิมได้ขนาดนั้นแต่คิมกลับยื่นมือช่วย ไม่ได้ผูกใจเจ็บเครียดแค้น
เฮียควรภูมิใจมากๆ ที่มีแฟนจิตใจดีอย่างคิม ถึงว่าเป็นต้นเหตุให้เฮียรักคิมมาตั้งแต่เด็ก เพราะคิมเป็นคนชอบช่วยเหลือ 
สอบผ่านโดยง่ายนะคิม ว่าแต่เก็บตัวอ่านหนังสือสอบยาวอย่างนี้ เฮียต้องอดทำการบ้านด้วยไหมเนีย คิๆ
อย่าทำร้ายแฟนที่คุณรักด้วยการให้อีกฝ่ายช่วยเหลือตัวเอง คึๆ 

[Ramika]

อ่านหนังสือสอบ แล้วก็ให้สอบได้เต็ม รีบๆ กลับมาเล่าต่อ จะได้ไม่เป็นภาระของติ่ง

[naiin]

ขอให้ประสพผลสำเร็จกับการสอบนะครับ

[Nuch shy]

ขอให้ผ่านตามที่หวังและตั้งใจน่ะจ๊ะน้องคิม คิดถึงวากดิษมากๆ หายดียังเนี่ย เข้ามาดูแลFCแทนน้องคิมหน่อยน้า

[anukul]

สู้ๆนะครับพี่  ผมเชื่อว่าพี่ทำได้






แล้วผมจะมารอนะครับ




 

[broke-back]

สอบเสร็จ
get A

เย่ะ!
 

คิมไม่อยู่
แอบคุยเฮีย..ดีก่า
อิอิ
 

[ordkrub]

โชคดีนะครับ

[rvwevo]

ขอให้พี่คิมสอบผ่าน สมกับที่ตั้งใจไว้ พี่คิมทำได้ และขอให้พี่ดิษหายไวไว เป็นห่วงครับ

[jubujubu]

ตั้งใจอ่านหนังสือนะ ขอให้สอบผ่านฉลุยจ้า

[l6duh]

สู้ๆครับ ได้เอมาแบบชิวๆเลยนะครับ เป็นกำลังใจให้ 

[anukul]

มารอให้กำลังใจพี่ครับ



 

[snowboxs]

เรื่ิองระหว่างพานกับคิม
ยังไม่พูดอะไรดีกว่า
รอตอนต่อไปนะคะ

แต่มาให่กำลังใจคิม สอบผ่านฉลุยนะคะ

[Kfc_Pizza]

 
ขอให้น้องคิมอ่านหนังสือตรงกับข้อสอบ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ปล.พี่ดิษถ้าว่างก็มาทักทายกันนะคะ

[anukul]

มารอให้กำลังใจพี่คิมพี่ดิษคราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ  เอาดอกไม้มาฝากด้วย


 

[i.art]

คิมใจดีตลอด....งานจะเข้ามั้ย 
ขอให้สอบผ่านฉลุย

[anukul]

ผมมารอพี่คิมพี่ดิษอะ