หัวข้อ: [เรื่องเล่า] :+: กว่าจะรู้ว่ารัก ภาค2 :+:

[max]

ถ้ารับๆตอบรักเทคเร็วๆ ก็จะให้คะแนนสงสารไปด้วย อิอิ

[luvdisc]

หว๋าย ได้อ่านแล้ว ภาค 2 น่ะรู้ว่าจะจบยังไง แต่ภาค 3 นี้ซิไม่รู้ว่าจะเป็นเรื่องของใคร
สงสัยต้องต่อไปถึง ภาค 4 ละมั้ง  แหม.....จะเอามาลงสัปดาห์ละครั้ง เรียกเรตติ้งเหรอ
รู้ทันหรอกน้า.....เหอ ๆ ๆ 

[kryo_lover]

ขอแอบมาต่อ(มีเวลาน้อย)

จารออ่านนะพี่นิว

ไว้เจอแล้วค่อยคุยกัน

 

[pongsj]

มารอและรับทราบคร้าบบบบบบบบบบบบ ลงทีละหลายตอนเลยน้า

ปล.ปัญหากับทางบ้านนี้แหละปัญหาของพวกเราเลย ถ้ารับได้ก็ดีไป ถ้ารับไม่ได้ล่ะจะทำยังไง เฮ้อๆๆๆ

[gobgab]

..........ตามมาอ่าน ภาค 2 แล้วนะคับ.......

..........เปิดเรื่องมาก็แยกจากกันเลย......ไหนจะปัญหาทางบ้านอีก.....

..........สู้ๆ......คับ

[bass]

 


น้องตามมาแล้วววววววววววววววว


มาลุ้นให้กำลังใจ คราบบบบบบ


รักเหมือนเดิมนะครับ พี่สาว รัชวิภา2


 

[Darklord]

รักนิวนะจ๊ะ จุ๊บๆๆ 

[tsuyu]

นึกว่าจะไม่มาต่อภาคต่อไปซะแล้ว 

แหม แต่มี ภาค 3 ด้วยเหรอค่ะเนี่ย

เป็นไตรภาคเลยนะค่ะ


 

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

สวัสดีครับคนอ่านทุกๆคน

AGE > ฝากดันกระทู้ด้วยคร้าบบบบบ
Krappom > 555 เรื่องชาวบ้านเป็นเรื่องของเรา (เป้นเหมือนกันครับ)
๑۩ n★ew ۩๑ > ทักทายครับ
Poes > งั้นลงตอนต่อไปเลยดีมั้ยครับ
max > งั้นคงอีกนานกว่าจะสงสารผม
luvdisc > เรื่องเดิมแต่รายละเอียดเยอะครับ
kryo_lover > แวะมาอ่านอีกแล้วกันนะ
pongsj > จะพยายามลงทีละหลายๆตอนครับ
][GobGab][ > ทุกๆเส้นทางมักมีทางแยกเสมอครับ
^บาส_กลายพันธ์^ > เห็นว่าป่วยว่าจะโทร.ถามอาการแต่มาแซวได้แล้วก็แปลว่าหายดีสินะ
Darklord > รักด้วย จุ๊บๆจ้ะ
tsuyu > ยิ่งเขียนรายละเอียดก็ยิ่งชัดเจนขึ้นครับ

จาก ผมเองครับ

[bass]

สวัสดีครับคนอ่านทุกๆคน

^บาส_กลายพันธ์^ > เห็นว่าป่วยว่าจะโทร.ถามอาการแต่มาแซวได้แล้วก็แปลว่าหายดีสินะ

 


 
ขอบคุณ คราบบบบบบบบบบบ

[abcd]

บาสเค้าอึด ถึก ทน อ่าพี่นิว ไม่เปงรายง่ายๆหรอกจ้า.. 

[bass]

บาสเค้าอึด ถึก ทน อ่าพี่นิว ไม่เปงรายง่ายๆหรอกจ้า.. 

 


เจ้ชมนู๋ ซะน่ากลัวเลย

[LingNERD*]

รอพี่นิวต่อไป....ด้วยใจ



ปล.พี่บาส รัชวิภา ตอบกาทู้ ได้แอ๊บเด็กมากมาย

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

คนอื่นทักทายไปแล้วแต่เพิ่งเห็นน้อง•ChANgE•เข้ามาทักRe:ล่าสุดขอบคุณที่มารอด้วยใจพี่ก็เขียนด้วยใจเช่นกันครับ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ตอนที่6
เหนื่อยนักก็พักหน่อย

ในที่สุดการเรียนอันแสนยากเย็นเข็ญใจของ เทค ก็จบลงไปในเทอมแรก ทันทีที่ เทค สอบเสร็จก็รีบโทร.มาหาผมเลยครับ

“นิวเหรอ โห…สอบยากมากกกก ยากทุกวัน ยากจนวิชาสุดท้ายเลยเนี่ย”
เสียงบ่นของ เทค ลอดมาตามสายโทรศัพท์
“555555555 เออ ฟังเสียงก็รู้แล้วว่าแกผ่านมรสุมมาอย่างสาหัสเลย”
ผมขำไปพูดไปเพราะคิดแล้วว่า เทค ต้องบ่นเรื่องสอบเป็นอย่างแรกแน่เลย แล้วก็จริงซะด้วย
“แล้วนี่ยังอยู่แถวมหาวิทยาลัยเหรอ หรือว่าถึงบ้านแล้ว”
“เปล่า เราอยู่ที่หมอชิต”
“ไปทำอะไรที่นั่นวะแก สอบหนักไปรึเปล่าถึงกับหาทางกลับบ้านไม่เจอต้องไปตั้งต้นที่นั่นเลยรึไง”
ผมทั้งขำทั้งสงสัยว่า เทค ไปทำอะไรที่หมอชิต รึว่าจะมาหาผม เอ…มาทำไม
“เรามาดูเรื่องตั๋วอ่ะ อยากไปเที่ยวทะเล ไปเสม็ดกันมั้ย”
น้ำเสียงที่พูดมานั้น ดูกระตือรือร้นซะเหลือเกิน คงอยากเที่ยวมาก แล้วผมจะตอบไงดีล่ะ
“เออ ขอถามแม่ก่อนได้ป่ะ ว่าต้องช่วยงานไรมั้ย อีกอย่างต้องขอตังแม่ไปเที่ยวด้วย”
ผมไม่ได้มีเจตนาจะบ่ายเบี่ยง แต่ป็นความสัตย์จริงตามนั้นเลยครับ
“ได้ๆ เราก็แค่มาดูเรื่องการเดินทางอ่ะ ไม่อยากขับรถ อยากพักจริงๆนั่งรถทัวร์ไปสบายกว่า”
หลังจากนั้น เทค ก็วางสายไปโดยขอตัวไปสืบถามเรื่องราคาตั๋ว การเดินทาง อะไรต่างๆที่เค้าสนใจ

ในส่วนของผมเองก็ขออนุญาติแม่ว่าจะไปเที่ยวกับเทค แม่ก็ไม่ขัดฉันก็เลยบอกแม่ว่าจะไปเยี่ยมพ่อที่ระยองด้วย

“ไปทำไมกัน คุณป๋าเค้าก็อยู่ดีอยู่แล้ว ไม่ต้องไปหรอกลูก”
ถ้ามาแนวนี้ สงสัยแม่ยังเคืองพ่ออยู่แง๋ๆ
“แหม น้องก็ไปเยี่ยมซะหน่อย อยู่ดีก็ดี ได้เห็นกับตาก็สบายใจด้วยนะครับนายแม่”
ผมเข้าไปกอดแม่ประจบอย่างเอาใจ
“นี่จะทิ้งแม่ไปเที่ยว แล้วไปหาคุณป๋าด้วยเลยใช่มั้ย”
แม่แกล้งทำเป็นงอน
“เอางี้จะซื้อของมาฝากนะครับ รึว่าอยากให้เอาตัวคุณป๋ามาฝากซะเลย”
ผมกระเซ้าแม่ ผมรู้ว่าแม้การแยกทางของพ่อกับแม่จะไม่สวยงามซักเท่าไหร่ แต่แม่ก็ไม่ใจดำกับพ่อนักหรอกนะครับ
อย่างน้อยการที่ลูกๆอยู่กับแม่หมดก็ทำให้เห็นว่าแม่ไม่ได้โดดเดี่ยวเลยสักนิด แต่พ่อผมสิตอนนี้เค้าไม่มีใครแล้วครับ
ถ้าเค้ายังมีครอบครัวที่สองที่เค้าเลือกจากไปผมก็คงไม่เข้าไปเก่ยวข้องแต่ตอนนี้พ่อก็มีแต่ลูกๆเท่านั้นเองจะทิ้งได้ไงกันล่ะ
“อู๊ยยยย ไม่ต้องเอามาหรอก ขี้เกียจจะปรนนิบัติพัดวีเหมือนแต่ก่อน 555”
“งั้นน้องไปจัดกระเป๋าก่อนนะครับ”
“มีชุดไหนที่จะต้องรีดมั้ย แม่จะรีดให้แล้วจะพับให้ด้วยจะได้ไม่เป็นรอยยับที่ตัวเสื้อ”
“เดี๋ยวน้องหาก่อนนะครับ ถ้ามีตัวไหนจะให้นายแม่รีดจะเอาไปวางไว้ที่ห้องรีดผ้านะครับนายแม่”
ผมพูดแล้วก็รีบไปจัดแจงเรื่องเสื้อผ้า ข้าวของที่จำเป็นสำหรับการไปพักผ่อนที่จะมาถึง แค่คิดผมก็นึกว่าต้องสนุกแน่
ชีวิตประจำวันของผมก็ประมาณนี้แหล่ะครับ อยู่กับคุณป้าใหญ่ช่วงกลางวันเพราะคุณป้าใหญ่ก็ไม่มีใครจะดูแลท่าน
ตอนค่ำ ผมก็ข้ามมาอยู่บ้านของผมกับแม่ พูดคุย หยอกล้อ หัวเราะกันไปก่อนนอน เท่านี้ก็มีความสุขแล้วล่ะครับ
แต่ก่อนที่จะนอนคืนนี้ผมเกิดคำถามในใจว่า “เพราะอะไรเราถึงตื่นเต้นขนาดนี้นะเนี่ย” เพื่อนๆคิดว่าเพราะอะไรครับ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ตอนทึ่7
ที่นี่คือ เกาะเสม็ด

เย้ๆๆๆ มาถึงเสม็ดจนได้ ก่อนหน้านี้ ผมกับเทค แวะไปหาพ่อของผมที่ระยองมาแล้วครับ พ่อผมสบายดี แข็งแรงไม่ต้องห่วง
พ่อผมเป็นคนใจดีจะว่าไปแล้วใครเจอพ่อผมก็จะเกิดความสบายใจที่จะคุยด้วย เพราะพ่อผมเป็นคนทันสมัย คุยได้กับทุกวัย
ผมแวะค้างคืนกับพ่อ1คืน แล้วก็ออกเดินทางในวันรุ่งขึ้นเพื่อมุ่งตรงไปยัง เกาะเสม็ด เพื่อจะไปชื่นชมท้องทะเลอันแสนงาม
ผ่านการขึ้นรถ ลงเรือ มาอย่างเมื่อยล้า โชคดีที่ เทค จองบ้านพักไว้ก่อนแล้วพอมาถึงแล้วก็เข้าพักทันทีเลยล่ะครับ
แม้ว่าต้องเดินอ้อมไปไกลจากจุดที่เราลงเรือซักหน่อยแต่ก็ถือว่าคุ้มค่า กับบรรยากาศเป็นส่วนตัว เงียบสงบ เหมาะกับการนอน
ผมไม่รอช้า บอกเทคจัดการเรื่องต่างๆไปคนเดียว ผมเข้าไปบ้านพักได้ก็รีบอาบน้ำก่อนล่ะครับ ง่วงและเพลียเหลือเกินครับ

ผมรู้สึกตัวตื่นอีกทีก็เย็นมากแล้วครับ มองไปทั่วๆห้องก็ไม่เห็น เทค คิดว่าเค้าคงอยู่ห้องของเค้ามั้ง ผมก็เลยไปล้างหน้าล้างตา
ออกมาจากห้องผมก็จะไปเคาะเรียก เทค ที่ห้องพักซึ่งอยู่ตรงข้ามกันแต่พอดีเจอกับเจ้าตัวเข้าซะก่อน ก็เลยถามว่าไปไหนมา

“เราเห็นนิวหลับก็เลยไปเดินเล่น เดินไปตั้งไกลเลยนะ หาร้านอาหารด้วยเผื่อตื่นมานิวจะหิว”
เทค บอกซะละเอียดเลยว่าหายตัวไปไหนมาบ้างระหว่างที่ผมนอนหลับ
“อืม เราเพิ่งตื่นเนี่ยแหล่ะ ง๊วงง่วง แหะ แหะ เลยนอนกินบ้านกินเมืองไปหน่อย โทษทีนะ”
ผมยิ้มแก้เขิน แหม มาเที่ยวทั้งทีมัวแต่นอนหลับซะงั้น อิอิอิ
“นิวอยากว่ายน้ำป่ะ จะได้ไปเล่นน้ำทะเลกัน”
“วันนี้อย่าเพิ่งเลย เนี่ย เย็นแล้วด้วยเทคไปอาบน้ำก่อนเหอะ จัดของรึยังล่ะ”
ผมถามเพราะคิดได้ว่าคุณชายคงเคยชินกับการมีคนทำให้
“ยัง ทำให้หน่อยได้ป่ะ”
ว่าแล้วก้เดินมาจับมือผมเดินเข้าไปในห้องของ เทค
“เดี๋ยวก่อนก็ได้ แกไปอาบน้ำไป เสร็จแล้วเราจะมาจัดของให้”
ผมยิ้มเจื่อนๆ ไม่อยากสลัดแขนออกกลัว เทค จะรู้สึกไม่ดี
“ตอนนี้แหล่ะ เราไปอาบน้ำนิวก็จัดกระเป๋าไปสิ จะได้ไม่เสียเวลา เหอะน่าเราหิวแล้ว”
“ก็ได้” ผมยอมเดินไปจัดของในห้อง เทค ตามที่เค้าขอร้อง ระหว่างที่ผมจัดของจากกระเป๋าของ เทค เจ้าตัวเค้าก็เดินร่อนไปมา
“เมื่อไหร่จะอาบน้ำเนี่ย เดินถอดเสื้อถอดกางเกงไปมาตั้งหลายรอบ น่ารำคาญว่ะ”
“อืมๆ กำลังจะไปอาบน้ำแล้ว เออ นิวว่าเราล่ำมะ”
“ไม่รู้ดิ อย่ามาถามคำถามไร้สาระอยู่เลย เดี๋ยวก็หิวตายคาบ้านซะก่อนหรอกเทค”
“โห…ก็เราอยากให้คนคอมเม้นหุ่นเราหน่อยอ่ะ นะๆๆ ดูหน่อยดิ แล้วคอมเม้นนิดนึง น่านะ”
เทค เดินผ่านมาหยุดอยู่ตรงหน้าผมแล้วก็คุกเข่าลงนั่งใกล้ๆ กวนประสาทจริงๆ
“ถ้าแกไม่ไปอาบน้ำตอนนี้ เราจะไม่จัดกระเป๋าให้ แล้วเย็นนี้เราก็ไม่ไปกินข้าวด้วย เรายอมอดข้าวนะเทค”
ผมยื่นคำขาด
“เออ ก็ได้ รอแป๊บนึงนะ”
แม้ว่าเค้าจะยอมจำนนให้คำขาดของผม แต่เค้าก็พอใจที่ได้กวนประสาทผม เพราะเค้าหัวเราะซะดังลั่นห้องน้ำ
ระหว่างที่จัดกระเป๋าของ เทค ผมเจอกระดาษขนาด A4 หลายแผ่นเลยทีเดียวผมยังนึกไม่ออกว่า เทค เอามาด้วยทำใม
ตั้งใจว่าเค้าออกมาแล้วผมจะถามก็แล้วกัน แต่จนแล้วจนรอดผมก็ลืมถามจนได้ เพราะหลังจากที่ผมจัดกระเป๋าเสร็จแล้ว
ผมก็รีบออกไปรอ เทค ที่นอกห้องก่อนที่เค้าจะอาบน้ำเสร็จ ไมงั้นถ้าแห็นผมอยู่ด้วยตอนแต่งตัวก็คงไม่วายกวนประสาทผมอีก
หลังจากนั้นผมก็ไปเตรียมกระเป๋าสะพายเพื่อจะออกไปกินข้าวซึ่ง เทค บอกว่าเป็นร้านอาหารง่ายๆแต่บรรยากาศีมากๆเลยล่ะ
อืม…ก็จริงอย่างที่ เทค โฆษณาไว้ เพราะบรรยากาศดี อาหารเรียบง่ายที่กินที่ไหนก็ได้ แต่ที่นี่เค้าตกแต่งซะสวยงามเลยเชียว

[abcd]

โดนพี่นิวปาด    แล้วว่าแต่พี่เทคหุ่นล่ำป่าวจ๊ะพี่นิว   

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

น้องแน๋วตะหากที่มาปาดพี่ หุหุหุ(ดันใจตรงกันซะงั้น)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ตอนที่8
โอ้ทะเลแสนงาม

ฟ้าสีครามสดใส มองเห็นเรือใบ ล่องอยู่ในทะเล อืม…ไม่ได้มาชวนร้องเพลงหรอกครับแต่พอพิมพ์ชื่อตอนแล้วก็นึกถึงเพลงนี้
ตอนนี้ท้องฟ้าที่เสม็ดสวยงามจังเลย ไม่รุ้ว่าที่ผ่านมาผมวุ่นวายกับเรื่องต่างๆในชีวิตมากไปรึเปล่าจนไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างเลย
แต่วันนี้ ผมไม่ต้องรีบร้อน ไม่ต้องกระเสือกกระสนทำอะไรให้ทันเวลา ก็เลยทำให้มีนาทีที่ชื่นชมธรรมชาติอย่างปลอดโปร่ง
จะว่าไปท้องฟ้าทุกทีก็คงสีสันเหมือนกันนั่นแหละครับ มีช่วงเวลาฟ้าหม่น แล้วก็มีช่วงเวลาฟ้าใสเหมือนอย่างเวลานี้ที่นี่
ตอนนี้ผมนอนหลบแดดอยู่บนระเบียงบ้านพัก อ่านหนังสืออย่างเพลิดเพลิน ส่วน เทค นั้นไปดำผุดดำว่ายอยู่กลางทะเลแล้วครับ

ผมเพิ่งคุยโทรศัพท์กับฝนเมื่อสักครู่นี้ เล่าถึงบรรยกาศทะเลที่ให้ทั้งความอบอุ่นและความตื่นเต้นในคราวเดียวกันแล้วผมยังบอกว่า
น่าเสียดายที่ ฝนไม่ยอมมาด้วยทั้งที่ฝนเองก็ว่างๆอยู่ แต่ฝนบอกว่าเอาไว้คราวหน้าฝนจะมาเที่ยวด้วยแน่ๆผมก็หวังอย่างนั้น
การมาเที่ยวแบบนี้ถ้ามีเพื่อนๆมากันเยอะคงสนุกมากกว่านี้ แต่นี่มาแค่2คนจะไปสนุกอะไร แต่ถึงไม่สนุกสนานเฮไหนเฮนั่น
แต่การมาเที่ยวกับ เทค ครั้งนี้ผมก็เหมือนได้มาพักสงบให้จิตใจด้วย จากที่เหนื่อยดูแลใครๆมาเกือบปีตอนนี้ก็ดูแลตัวเองมั่งล่ะ
ฝน บอกว่าให้ลองหาร้านที่มีอินเตอร์เนต เผื่อว่าคืนนี้จะได้แชทคุยกันได้ เพราะเพื่อนๆคนอื่นก็อยากคุยด้วยเหมือนกัน

เทค วิ่งกลับขึ้นมาแล้ว ผมรู้สึกว่า เทค ดูเป็นอิสระจากความทุกข์ เป็นอิสระจากอะไรบางอย่างที่กดให้เค้ามีปมในใจตลอดมา
ผมมองดู เทค เหมือนผู้ใหญ่มองเด็ก เพราะท่าทางของ เทค ตั้งแต่มาเที่ยวที่นี่เปลี่ยนไปเป็นเด็กๆก็ว่าได้นะครับแต่ก็ดีแล้ว
เทค เริ่มสนุกกับเรื่องเล็กๆน้อยๆที่เค้าเคยหงุดหงิดอารมณ์เสีย ตอนนี้ดูเหมือนเค้าจะยิ้มง่ายกว่าเดิมมากมายนัก
ตอนนี้ เทค กินอะไรก็ว่าอร่อย ดื่มน้ำก็ว่าเย็นชื่นใจ อ่านหนังสือก็บอกว่าน่าติดตาม ผมดีใจที่เห็นเค้ามีความสุขแบบนี้
จะว่าไปในฐานะเพื่อนที่รู้จักเบื้องหลังของเค้ามาตลอด ผมว่าถ้าจะมีสักช่วงเวลานึงที่เค้าได้กิน ได้เล่น ได้เที่ยวอย่างสบายใจ
โดยไม่มีเรื่องเก่าๆในใจ เรื่องของพ่อ เรื่องของแม่ เรื่องเรียน มาคอยรบกวนให้เค้าต้องคอยกังวลก็นับว่ายินดีกับเค้านะครับ

“นิว ไม่เล่นน้ำเหรอ”
เทค ถามขณะที่ยืนเช็ดตัวอยู่ที่พื้นด้านล่างระเบียง
“ไม่เอาดีกว่า แดดร้อน เดี๋ยวดำก่อนพอดี”
ผมส่ายหน้ามองไปทางเทคังต้องเอาหนังสือบังแสงแดดไว้เลย
“มาทะเลกลัวดำไม่ได้หรอก หมดสนุกกันพอดี”
“ก็รู้ แต่รอให้มันไม่มีแดดก่อนดิ เราจะเล่น จริงๆแดดอ่อนๆก็ได้ตอนนี้ไม่ไหว”
“โห่…เราไม่เห็นกลัวดำเลย”
ว่าแล้วก็เดินมาสะบัดผ้าเช็ดตัวตากบนขอบระเบียง
“ก็แกตัวขาวขนาดนี้โดนไปกี่แดดก็ไม่ดำหรอกน่า”
“ก็ตามใจ งั้นเราไปอาบน้ำก่อนนะ”
“เลิกเล่นแล้วเหรอ”
“ใช่ เดี๋ยวรอเล่นพร้อมนิวตอนเย็นๆดีกว่า กลัวจะเหนื่อยเกินไปอ่ะ”
ผมเห็นว่า เทค กำลังจะเดินไปอาบน้ำก็เลยไม่ได้สนใจว่าเค้าจะทำอะไรอีก เพราะก่อนที่ เทค จะเดินขึ้นมาผมกำลังอ่านติดพัน
ก็เลยมัวแต่ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อไป คิดว่าเดี๋ยวเค้าออกมาแล้วจะถามเมนูอาหารซะหน่อยแล้วจให้พาไปดูที่เล่นเนตด้วย
“ไหน อ่านเรื่องอะไรอยู่”
เทค อ้อมมาด้านหลังยื่นหน้ามาชิดกับหน้าของผม
“เฮ้ย ไอ้บ้า เดี๊ยวโดนถีบ”
“ใจร้ายจังตกใจนิดหน่อยถึงกับจะถีบเลยเหรอ 555 ไปก็ได้”
“จุ๊บ” ผมไม่ทันตั้งตัวเค้าหอมแก้มผมครับ อย่าว่าแต่ถีบเลย แค่จะด่าผมยังพูดไม่ออกได้แต่นั่งเซ่ออยู่ตรงนั้นเองครับ

:+: โปรดติดตามตอนต่อไป :+:

[abcd]

   มีหอมแก้มกันด้วยยย ไม่คิดไม่ได้แย้ววว พี่เทคตั้งใจป่าวน้ออ 

[bass]

  ::โดนหอมแก้ม พี่นิวนู๋ก็เสียจิ้นไปแล้วละสิ


 

รอพี่นิวต่อไป....ด้วยใจ



ปล.พี่บาส รัชวิภา ตอบกาทู้ ได้แอ๊บเด็กมากมาย

หมายความเยี่ยงไร น้องเช้ง

[A GE]

    เมื่อไหร่จะยอมใจอ่อนกะเทคซะทีล่ะครับ

[gobgab]

..........อ่านแล้วอยากไปเสม็ดจัง......

..........แต่ไปคนคนเดียวทุกที....เลยไม่หวานเหมือนชาวบ้านเขา....

[kryo_lover]

  พี่นิวโดนหอมแก้ม 

รู้สึกงายบ้างอ่ะพี่  อิ อิ

ปล. ไว้วันหลังคุยกันอีกนะคร้าบบบบบบบบบบ

 

[tsuyu]

  ว้าย ว้าย ว้าย โดนหอมแก้มด้วยอ่ะ

ถ้าจะไม่ทำให้เป็นการได้เปรียบ เสียเปรียบซึ่งกันและกัน

คุณนิว ต้องหอมแก้มเทคคืน 1 ทีด้วยนะค่ะ

แบบนี้เค้าถึงเรียกว่า เสมอภาค กัน 

[THIP]

 หุหุ ทะเลเริ่มหวานแล้ว    ลุ้นครับลุ้น 

[krappom]

เค้าว่ากันว่า ไปเสม็ดเสร็จทุกราย
จริงป่ะอ่ะ

[max]

ฮันนีมู๊น ฮันนีมูน วี๊ดดดดดดดวิ้วววววววว 5 5 5

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ไปเสม็ดเสร็จทุกราย
เทคสู้ๆๆ
 

[Poes]

สงสัยต้องไปเสม็ดบ้างแระ   

[bass]

 




เคยไปแล้วเสม็ด .........ม่ายมีใครน่าสนใจเลย(คือมานม่ายสนใจเราเอง)

เสม็ด  ม่ายเห็นเส็ดใครซักคน


 

ไปกีที่ก็เหมือนเดิม


 

เป้นที่เกาะหรือที่เล้า หว่า

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

สวัสดีครับเพื่อนๆทุกคน

คิดถูกจริงๆที่ลงเรื่องเล่ามาถึงตอนที่8
เพราะแต่ละคนทั้งลุ้น ทั้งอิมเมจิ้นกันใหญ่เลย
จะบอกว่า ไปเสม็ดไม่ใช่จะเสร็จทุกรายนะครับ
อย่างน้อยๆตอนที่เอามาลงเนี่ยสภานการณ์มีแค่นั้น
ก็แค่หอมแก้มแล้ว เทค ก็วิ่งหัวเราะเข้าบ้านพักไปเลย

ปล.คราวนี้เพื่อนๆมาคอมเม้นกันเยอะ
ในประเด็นเดียวกันขอตอบรวมๆนะครับ
ถ้าไม่ได้เอ่ยชื่อใครก็อย่าโกรธกันนะครับ
ขอบคุณความรู้สึกดีๆที่ให้กันมาเสมอ

จาก ผมเอง