หัวข้อ: เรื่องสั้น รักแท้

[kyoya11]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

[kyoya11]

เรื่องราวของเด็กผู้ชายหน้าตาไม่ดี  อ้วน  เรียนไม่เก่ง  แต่สามารถมี “รักแท้” ได้.......   
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวชีวิตรักของเพื่อนรักของผม  ซึ่งตอนนี้พวกเขาก็ดูมีความสุขกันดี  ที่ผมนำเรื่องราวของเพื่อนมาเผยให้ทุกคนได้รู้ก็เพราะ “อยากให้ทุกคนได้รู้ถึงรักแท้” ทำไมผมถึงบอกว่า “รักแท้”  ก็เพราะว่า  พวกเขาไม่ได้สมบูรณ์แบบอย่างในนิยายทั่วไป  ที่ชายหนุ่มหล่อเหลา  มีความสามารถ  รวย  ทุกอย่างมันอาจจะเป็นจริงก็ได้ผมไม่รู้  แต่เพื่อนของผม  ไม่ใช่แบบที่กล่าวมาเลย  หน้าตาก็ไม่ดี  อ้วนอีกต่างหาก  เรียนก็เฉื่อย ๆ  หัวไม่ดี  ออกเอ๋อ ๆ ด้วยซ้ำ  แต่ทำไมล่ะ?  ทำไมถึงได้มีรักแท้กับเขาได้
   เพื่อนของผมชื่อ อาร์ต  เขาทั้งอ้วน  หน้าตาไม่ดี  เรียนก็ไม่เก่ง  ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยจีบใครติดสักคน  และไม่เคยมีใครมาจีบด้วย  ผมกับเขาก็เดี๋ยวเล่นเดี๋ยวเรียนไปเรื่อย ๆ ตามประสาเด็กผู้ชายทั่วไป  แต่แล้ววันหนึ่ง  อาร์ตก็ได้ทำเรื่องเข้า  โดยการไปทำชามก๋วยเตี๋ยวตก  แล้วบังเอิญไปตกใส่เท้าของคน ๆ หนึ่งเข้า  นั่นคือจุดเริ่มต้นของ “รักแท้” ของพวกเขา
   ตั้งแต่ตอนนั้นทำให้อาร์ตกลัวการเข้าใกล้คน ๆ นั้น  คนที่เขาทำชามก๋วยเตี๋ยวหกใส่  เพราะว่าคน ๆ นั้น  ทำหน้าตาน่ากลัวใส่อาร์ต (เขาบอกกับผมแบบนี้)  ทั้งที่ผมดู ๆ ไปแล้ว  เขาแค่ร้อนมากกว่า  แต่คงเป็นตอนนั้นล่ะมั้ง  ที่ทำให้เพื่อนของผมมีคนคิดที่จะมาจีบ  ในความรู้สึกของผม  อาร์ตน่ารักมาก  ไม่ใช่ว่าผมคิดจะจีบเพื่อนนะ  แต่ด้วยนิสัยที่เอ๋อ ๆ  ขี้กลัว  กลัวไปซะทุกเรื่อง  ทำให้ผมเป็นห่วงได้ตลอดเวลา  ผมคิดว่ามันเป็นนิสัยที่น่ารักสำหรับผม  และไม่คิดว่าจะมีใครคิดเหมือนผมด้วย  แต่ผมคิดผิด  นาย อาร์ม  เขาคิดเหมือนผม  อาร์มคือคนที่อาร์ตทำชามก๋วยเตี๋ยวหกใส่เท้า  ตั้งแต่วันที่อาร์ตทำเรื่องกับอาร์ม  ทั้ง 2 คนก็ได้เจอกันตลอด  ไม่ว่าจะตอนเดินเข้าโรงเรียน  ตอนเข้าห้องน้ำ  ตอนไปโรงอาหาร  ตอนกินข้าว  ตอนไปร้านเกมส์  ตอนจะกลับบ้าน  จนอาร์ตกลัวจนหัวหด  กลัวว่าอาร์มจะมาเอาคืนเรื่องที่เคยทำไว้กับเขา  ผมมีโอกาสได้เจอกับอาร์ม 2 คน  เลยลองถามเขาว่ายังโกรธอาร์ตอยู่หรือเปล่า?  เขากลับบอกว่าไม่  แค่อยากจะเป็นเพื่อนด้วยเฉย ๆ  แต่ผมคิดว่าไม่ใช่  จึงลองถามไปอีกว่า  อยากเป็นเพื่อนจริง ๆ หรือเปล่า?  หรือว่าอยากเป็นอย่างอื่น  เขาก็ทำหน้าตกใจตามคาด  คงไม่คิดว่าผมจะรู้ล่ะมั้ง  เขาก็บอกแบบมั่นใจทันทีว่า “ผมจะจีบเขา”  ผมไม่เคยรังเกียจความรักแบบนี้  เพราะผมคิดว่า  ถึงจะชอบเพศเดียวกันแล้วยังไง  พวกนั้นไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ใคร  ไม่เคยทำให้สังคมวุ่นวาย  แล้วทำไมพวกเขาถึงจะรักใครสักคนที่เขาชอบไม่ได้ 
   พอผมได้คำตอบจากอาร์มแล้ว  ผมก็เลยลองไปคุยกับอาร์ตให้เข้าใจว่าที่เจออาร์มบ่อย ๆ ก็เพราะว่าเขาอยากเป็นเพื่อนด้วย  เขาไม่ได้จะเอาคืนตามที่อาร์ตคิด  ตอนแรกอาร์ตก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่  ผมจึงนัดอาร์มออกมานั่งกินข้าวกลางวันกับพวกผม  ซึ่งบรรยากาศก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ อาร์ตกับอาร์มเข้ากันได้ดีมาก  มากจนเกือบทำให้ผมหายไปจากบทสนทนา  รู้สึกแปลก ๆ เหมือนกัน  เพราะปกติอาร์ตจะคุยจ้อกับผมตลอด  พอมีอีกคนเข้ามาคุยด้วย  ก็ไม่ค่อยมาคุยกับผมแบบเก่าเลย  แต่ก็นะ  เพื่อเพื่อน  ผมยอมได้  พวกเขาคุยกันไปเรื่อย ๆ  จนกระทั่งจะสอบปลายภาคระดับชั้นม. 6  ซึ่งพอสอบเสร็จทุกคนก็จะแยกย้ายกันไปตามมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ผมกับอาร์ตก็ต้องแยกจากกัน  เพราะผมต้องไปเรียนที่กรุงเทพ  แต่ผมก็ไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่ เพราะว่าอาร์ตมีอาร์มแล้ว  อีก 3 วันก็จะสอบแล้ว  พวกผมนัดกันไปติวที่ห้องของอาร์ต  เพราะถ้าติกเสร็จผมรับรองว่าเขาคงจะนอนเลย  อ่านหนังสือที่ไรเป็นหลับทุกทีเพื่อนผม  ผมไปที่ห้องของอาร์ตแล้วก็เริ่มติวกัน  ภาพที่ผมเห็น  คือภาพที่อาร์มพยายามสอนเรื่องฟิสิกซ์ให้อาร์ตอย่างค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป  สอนอย่างตั้งใจ  อาร์ตก็เรียนอย่างตั้งใจ  ถึงแม้จะแสดงอาการเอ๋อ ๆ ออกมาบ้าง  ทั้งคู่ดูมีความสุขกันมาก  ผมคงอิจฉาทั้งคู่ก็เป็นได้  เพราะทั้งคู่น่ารักมากจริง ๆ  วันนั้นอาร์ตที่ไม่น่าจะเข้าใจเรื่องยาก ๆ พรรค์นั้นกลับเข้าใจอย่างลึกซึ้ง  นั่นเพราะอาร์มจริง ๆ  แล้วก็ถึงเวลานอน  ผมก็ปูฟูกนอนตามปกติ  ทุกคนนอนพื้นกันหมดเพื่อจะได้เท่าเทียมกัน  (อาร์ตบอกแบบนี้)  ปูเสร็จก็นอน  ตอนนั้นผมยังนอนไม่หลับ  ผมได้ยินทั้ง 2 คนคุยกัน  คุยเรื่อง......ฟิสิกซ์  จะมาคุยอะไรกันตอนนี้ก็ไม่รู้  คนจะหลับจะนอน  วันนั้นอาร์ตคงเป็นเอามาก  กินยาคงไม่ได้เขย่าขวด  หรือไม่ก็สมองอาจได้รับการกระทบกระเทือนอะไรสักอย่าง  ผมคิดว่านะ
   และแล้วก็ถึงวันสอบ  ก็เหมือนเคย  อาร์ตออกมาจากห้องสอบด้วยสภาพอิดโรย  พอ ๆ กับเพื่อน ๆ หลาย ๆ คน  อาร์มก็ออกตามมาทีหลัง  พวกเราไปกินข้าวกลางวันกันเหมือนเคย  แต่แล้วอาร์มก็ได้พูดกับพวกผมว่า  “อาร์ต  เป็นแฟนอาร์มนะ”  ตอนนั้นผมคงทำหน้าเอ๋อแทนอาร์ตอยู่แน่ ๆ  แต่พอผมหันไปหาอาร์ต  อาร์ตกลับ......ร้องไห้  ผมก็ไม่เข้าใจจะว่าจะร้องทำไม  ที่สำคัญ  มาขอเป็นแฟนในโรงอาหารที่คนเขาต่อแถวเพื่อซื้อข้าวกันเนี่ยนะ?  โรแมนติกดีจัง  อาร์มบอกผมว่า  ต่อไปนี้จะดูแลอาร์มตอนที่ผมไม่อยู่ให้  ส่วนตอนไหนจะผมอยู่จะให้เป็นหน้าที่ของผม  ช่างมีน้ำใจจัง  อยากให้ผมพูดแบบนี้ให้หรือไงกันนะ?  อาร์ตยังคงหน้าแดง ร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตาย ?  ในที่สุดก็ตกลง  อาร์ตถามว่า ทำไมถึงขออาร์ตเป็นแฟน  ทั้งที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน  แถมยังหน้าตาไม่ดี  อ้วนก็อ้วน  เรียนก็ไม่เก่ง  ไม่มีอะไรดีสักอย่าง  อาร์มก็ตอบอาร์ตว่า  “คนเราน่ะ  ถ้าจะรักใครคนสักคน  มันดูที่หน้าตาไม่ได้หรอก  อาร์ตนิสัยดี  น่ารักตามแบบฉบับของอาร์ต  ถึงอาร์ตจะเรียนไม่เก่ง  แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เก่งตลอดไป  ส่วนเรื่องหน้าตาไม่ดี  สำหรับคนอื่นอาร์มไม่รู้   แต่สำหรับอาร์ม  อาร์ตจน่ารักที่สุด  ส่วนเรื่องหุ่น  แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว  อาร์มจะได้กอดอาร์ตเวลาอาร์มหนาว  เดี๋ยวนี้อาร์มหนาวบ่อย  ตอนนี้อาร์มก็หนาวอยู่” แถมทำท่าจะเข้าไปกอดอาร์ตท่าเดียว  สรุป  พวกนี้สารภาพรักพร้อมแสดงความรักที่โรงอาหาร  ที่มีคนเยอะแยะกำลังต่อแถวเพื่อซื้อข้าวกิน  จะประกาศเลยใช่มั้ยว่าเป็นแฟนกัน?  ผมล่ะกลุ้ม 
   พอสอบเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันไปเรียนตามที่ตัวเองฝันไว้  ผมเองก็ต้องแยกจากเพื่อนทั้ง 2 คนของผม  พวกเขาไปส่งผมขึ้นรถ  อาร์ตก็ร้องไห้โดยมีอาร์มคอยปลอบอยู่ข้าง ๆ ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่ได้เห็นพวกเขาอีกเลย  ติดต่อกันทางโทรศัพท์ จนกระทั่ง  ผมเรียนจบมหาวิทยาลัย ผมเลยกลับมาหาพวกเขา  พอผมเจอพวกเขาก็เจอภาพอัน.......ไม่รู้จะบอกยังไงดี  เป็นภาพที่ทั้ง 2 คนกำลังกอดกันอย่างกลมเกลียวกลมดิก?  ผมอยากไปขัดจังหวะพวกเขามาก ๆ  แต่ผมก็รอ  รอจนกว่าจะกอดกันเสร็จ  แต่นานแล้วยังไม่ปล่อยเลย  ผมเลยขัดซะเลย  ต้องเขาใจหน่อยนะครับว่ารอนานแล้วจริง ๆ พวกนั้นก็ยังกอดกันเหมือนเดิม  แต่กระดึ๊บ ๆ มาทางผมแทน  จะติดกันอะไรขนาดนั้น  หมั่นไส้มากครับ  แต่นั่นก็ทำให้ผมรู้แล้วล่ะว่า  เพื่อนผมที่หน้าตาไม่ดี  ตัวอ้วน  เรียนไม่เก่งคนนี้  จะมีคนที่รักเขาอย่างจริงใจขนาดนี้  นี่สินะ “รักแท้” 
   ตอนนี้ผมอายุ 45 ปีแล้ว  ทั้ง 2 คนก็ยังเป็นคนรักกันเหมือนเดิม  ความรักก็ราบรื่นดี  จะมีทะเลาะกันบ้างก็เรื่องปกติ  ตอนนี้พวกเขาอยู่บ้านหลังเดียวกัน  มีสุนัข 2 ตัว  เป็นครอบครัวที่มีความสุขกันมาก ๆ 
“รักแท้”  ทุกคนอาจจะคิดว่ามันหายาก  หรืออาจจะไม่มีอยู่จริง  แต่ลองคิดอีกแง่มุมหนึ่ง  บางที  “รักแท้”  อาจจะอยู่ใกล้แค่เอื้อมก็เป็นได้

[kyoya11]

ดีจ้า
เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นเรื่องที่ 3 ที่แต่งออกมาค่อนข้างแปลกๆ
เพราะปกติแต่งแต่แบบเศร้าๆ พอแต่งแบบนี้แล้วยังไงไม่รู้ 55+
อาจจะไม่สนุก ก็ต้องขออภัยด้วย เพราะด้วยความที่ไม่ถนัดแต่อยากลองแต่งดู
ถ้าไม่ไหวจริงๆ จะไม่แต่งแบบนี้อีกแล้ว 55+ เพราะมันคงขุนไม่ขึ้นจริงๆ
ยังไงก็ขอบคุณที่อ่านจนจบนะ^^ อดทนกันมากๆ

[anajulia]

กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เข้ามากอดคุณเพื่อนของอาร์มกะอาร์ต(ไม่เหงานะคะ คุณก็เจอคนของคุณแล้วใช่มั้ย คือถ้าไม่เจอจะน่าสงสารมาก หงิงๆ)

สั้นๆ ห้วนไปหน่อย แต่ก็ได้ใจความกระจ่างแจ้งดีนะคะ
เป้นเหมือนกับความรักในอุดมคติ
แต่เราก็เชื่อ ว่าเรื่องราวแบบนี้มีอยู่จริง
มันต้องมีสักคนบนโลกนี้ที่เกิดมาเพื่อรักใครอีกคน ไม่ว่าคนคนนั้นจะเป็นอย่างไร
สูง ต่ำ ดำ ขาว หรือพูดจาภาษาไหน
แต่ในเมื่อทั้งความคิดทั้งหัวใจบอกว่า "ใช่"

เท่านั้นก็เพียงพอที่จะทำให้ความรักยืนยงนะคะ

ขอบคุณค่ะไรท์เตอร์ ^o^

[yeyong]

ความชอบของผู้อ่านแต่ละคนไม่เหมือนกันค่ะ
เรื่องนี้สำหรับเราอ่านได้เพลินๆค่ะ
อ่านจะไม่ได้กระตุ้นอารมณ์ต่างๆ เช่น ตื่นเต้น เศร้า หื่น
แต่ก็เป็นอารมณ์แบบสงบๆ ยิ้มน้อยๆ
ขอชื่นชมในตัวคนเขียนที่กล้าจะลองสิ่งใหม่ๆ ค่ะ

[roseen]

จะเรื่องสั้นเรื่องยาวมันก็มีความหมายดีในตัวมันเองเสมอครับ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ

[YELLOWSTAR]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกก

เด๋วเราจะไปทำก๋วยเตี่ยวหกใส่เท้าใครบ้าง

5555++

จะได้เจอคู่ซักที

รอมานานและ

อิจฉาจังเลยอ่าาา  รักกันๆๆๆๆๆ

ตอนนี้พวกเค้าคงมีความสุขกันมากจิงๆ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

รักแท้ ^^ ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีๆที่นำมาแบ่งปันกันน๊า

[golove2]

อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่น



 
 

[Little Devil]

ขอบคุณ น่ารัก อบอุ่นมาก

[Artemis]

ขอบคุณนะค่ะ อ่านแล้ว เข้าใจว่ารักแท้คืออะไร

[panari]

สักวันจะได้เจอแบบนี้มั่งมั้ยเนี่ย 
+1 ให้นะคะ 

[MaeMoo]

เรื่องนี้อบอุ่นมากค่ะ

ให้ความรู้สึกที่ดี

เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะคะ

[DeJavu~ ★]

เรื่องนี้ดีมาก

เลยนะ

ทำให้ได้รู้ว่า

รักแท้มีอยู่จริงๆ

แต่ชาตินี้ไม่รู้ว่า

จะเจอหรือป่าว

เศร้า

[DeJavu~ ★]

เรื่องนี้ดีมาก

เลยนะ

ทำให้ได้รู้ว่า

รักแท้มีอยู่จริงๆ

แต่ชาตินี้ไม่รู้ว่า

จะเจอหรือป่าว

เศร้า

[หมวยลำเค็ญ]

สู้ๆจ้า พยายามต่อไปน้า
จะตามอ่านเรื่อยๆค่ะ

[punchnaja]

อืม...ยังไงดีล่ะ แบบว่าอ่านแล้วอมยิ้มได้ แ่น่าเสียดายน่าจะทำเป็นเรื่องยาว เพราะจะได้เห็นเรื่องราวความรักกับคาแรกเตอร์ตัวละครและความน่ารักของอาร์ตมากขึ้นล่ะจ้า

[n2]

อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกดีจัง

[noina]

  :กอด1:อบอุ่นมากเลย

[TanyaPuech]

ชอบเรื่องนี้อ่า อ่านแล้วทำให้รู้สึกการหารักแท้อาจจะไม่ยากอย่างที่คิด ช๊อบชอบ

[pidoma]

 

[spok1234]

ขอบ คุณ นะ ค้าบ

สนุก มาก ๆ

อ่าน แล้ว อยาก ทำ ตาม มั้ง เลย อ่ะ

แต่ กลัว ไม่ ได้ โดน ตาม จีบ

กลัว โดน อา ฆาต ง่ะ

อิ อิ

[RomeO_C_Leng]

น่าาารักกดีเนอะ 55+

[Dorumi]

สั้นๆกระชับแต่ได้ใจความดีจังเลย
อยากให้มีคนรักเราแบบนี้บ้างจังเนอะ อิอิ

[~MeiMeiZ@~]

สั้นมาก และ สนุกมาก

ขอบคุณค่ะ

[kyoya11]

ขอบคุณทุกคนมากจ้า
ก็คิดๆไว้ว่าจะมีภาค 2 แต่ก็นะ แต่งเรื่องยาวไม่ค่อยเก่ง
เลยขอเป็นเรื่องสั้นดีกว่า ^^
ขอบคุณทุกคนที่อ่านน้า

[seaz]

จะเจอแบบนี้สักคนไหมนะ

[JinJin]

เขียนแนวๆนี้ออกมาอีกนะ อ่านแล้วมีความสุข อยากเจอแบบรีบนว่าเหมือนกัน จะเจอมั้ยเรา
 

[takara]

ดีจัง มีรักแท้แบบนี้ด้วย

[sang som]

อ๊ากอยากเจอรักแท้มั้งอ่า  แต่สงสัยชาตินี้คงไม่ได้เจอ