หัวข้อ: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ

[นางมารร้าย]

ต้องการเลยค่ะ ตัวป่วน หามาให้เยอะๆ นะ เอาเดะ ๆ ด้วยนะ ชอบกินเดะ น่ะ อิอิ   

น้องๆ  บอร์ดนี้น่ารักทุกคนเลย   

[Poes]

ลุ้น 

[krappom]

ถ้าเอ๋งชอบดูหนังของพิศาล
งั้นคุณอ๋องก็ตบไปสักทีดิ่ เอ๋งจาได้จูจุ๊บ

จาได้กลายเป็น ตบจูบ...ตบจูบ

[gobgab]

............พิศวาส...ในโรงบาล........

[THIP]

หุหุ มีลุ้นอีกแย้วววววว   

[leau_dissey]

 :impress:สนุกจังคะ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

เสร็จแน่ๆงานนี้
 

[bass]

ต้องการเลยค่ะ ตัวป่วน หามาให้เยอะๆ นะ เอาเดะ ๆ ด้วยนะ ชอบกินเดะ น่ะ อิอิ   

น้องๆ  บอร์ดนี้น่ารักทุกคนเลย   

เอาเด็กๆๆๆ ม่ายค่อยมี อ่าครับ  มีผมคนเดียว อ่าที่เด็ก ในเล้า นี้   


เอาไปป่วนใหม ครับ


 

(มันกลับ มาให้ โมเดอร์เรเตอร์ ปวดหัว อีกครั้ง )


มารอต่อนะคราบบบบบบบบบบบบบบบบบ

[● MaYa~Boy ●]

555 ทะเลาะกันเรื่องทุเรียน

น่ารักดีนะเนี่ย อิอิ

งานนี้ไม่รอดแน่เลยอ่ะ

[นางมารร้าย]

หายไปหลายวันกลับมาแล้วค่ะ  ไว้พรุ่งนี้จะรีบมาต่อให้นะคะ  ยังไม่หายไปไหนค่ะ อาจจะช้าไปบ้าง รอหน่อยนะคะ อย่าเพิ่งหายกันไปไหนนะคะ

[oaw_eang]

เสร็จแน่ๆงานนี้
 

ตาหื่นเฮ้ย!! 

[นางมารร้าย]

" เฮ้ย เอ๋ง เล่นไรนี่ เจ็บนะโว้ย  ประตูก็ไม่ได้ปิด เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า  นอนพักเหอะ จะได้หายเร็วๆ หมอให้พักผ่อนเยอะๆ"

ก็ตอนนี้ถ้าใครเดินขึ้นมาข้างบนห้องนี่ ก็จะเห็นว่าอ้ายเอ๋ง มันกำลังนอนทับตัวผมอยู่ มือสองข้างของผม ถูกมือมันกดไว้กับที่นอน มันยิ้มให้ สภาพมันตอนนี้ไม่มีท่าที ของคนที่เป็นไข้อยู่เลย ผิดกับผมที่เหมือนคนเป็นไข้ เริ่มรู้สึกร้อนๆหนาวๆแทน


" ก็นี่ไง พักผ่อนอะ หมอบอกให้ทำให้ร่างกายอบอุ่น จะได้หายไวไว ผมก็กำลังทำให้ร่างกายอบอุ่น จะได้หายไวไว ไง "


มันไปเอาความคิดนี้มาจากไหนว่ะนี่ เชื่อผมรึยังว่าอ้ายเอ๋งนี่ มันต้องมีรอยหยักในสมองบกพร่อง มันคิดแต่ล่ะอย่างนี่ กาลิเลโอ ยังต้องยอมมันเลยนะ ผมว่า


มันไม่ได้แค่พูดสิครับ ไม่รู้ว่ามันทำของอะไรตกไว้ ที่ตัวผมหรือป่าว เห็นมันให้จมูก ดุนหาของ ของมันไปตามหน้า ตามตัวผม

" เอ๋ง อย่าเล่นอย่างงี้ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า ประตูก็ไม่ได้ปิด ไหนว่าจะไม่ทำอะไรอย่างงี้แล้ว ไงถ้าไม่อนุญาติอะ "

ได้ผลครับ อ้ายเอ๋ง หยุด ปล่อยมือผมให้เป็นอิสระ แล้วลุกขึ้น เดินไป














ปิดประตูล็อคห้อง พร้อมกับลงกลอน

มันเดินกลับ เข้ามาหาผม  อ้ายเอ๋ง  โน้มตัวผมลงไปนอนอยู่คู่กับมัน แต่ว่าครั้งนี้ผมไม่ได้ขัดขืนอะไรมันเหมือนตอนแรกแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นคิดอะไร ( หรือว่า คิดว่าทำไมมันไม่ปิดประตูซะตั้งแต่ที่แรก เฮ้ยไม่ใช่ )

อ้ายเอ๋ง เห็นผมไม่พูดอะไร มันก็รุกเล้าผมเป็นการใหญ่ ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าทำไมไม่มีเรี่ยวแรงแรงที่จะไปขัดขืนมัน มันก็เริ่มจู่โจม โดยการบดขยี้มาที่ปากผม ด้วยลิ้นของมัน เมื่อลิ้นอ้ายเอ๋ง สัมผัสโดนลิ้นผม ( เออ แล้วมันไม่
เหม็นทุเรียนแล้วหรอไง)

ผมไม่รู้ว่าทำไมถึง รู้สึกดีกับมัน ได้มากมายขนาดนี้


นึกถึงตอนเวลาที่เอ็มจะทำกับผม ผมกลับหันหน้าหลบไม่ยอมให้เอ็มทำอย่างนี้กับผม

มือไม้ของมันก็ยังกับทศกัณฑ์ ไม่รู้ว่ามันเอามือมาจากไหนกันนักหนา มันจัดการกับเสื้อผ้าของผมและของมัน ผมรู้สึกตัวอีกที่ก็ไม่เหลืออะไรพันกายผมและมันแล้ว

ยิ่ง อ้ายเอ็งรุกเล้าผมมากขึ้นเท่าไร ผมก็ยิ่งไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้มากขึ้นเท่านั้น

ทุกสัมผัสที่ได้รับ จากอ้ายเอ๋ง มันทำให้ผมมีความสุขมากจริงๆ


ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร รู้ตัวอีกทีอ้ายเอ๋ง ก็ยึดครอง ธิปไตยของผมได้ทั้งหมด

ผมไม่เคยคิดเสียใจหรือว่าโกรธที่อ้ายเอ๋งได้ทำกับผม กับเรื่องที่เกิดขึ้น

หลังจากศึกสงบแล้ว ผมกับอ้ายเอ๋ง เข้าไปอาบน้ำด้วยกัน (ที่งี้ผมไม่ยักกะกลัวใครมาเห็นเนาะ สงสัยตอนนั้น อ้ายเอ๋ง คงฉีดยาผมแรงไปหน่อย ต่อมความกลัวเลยยังไม่ทำงาน )

หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้ว อ้ายเอ๋งมันบังคับให้ผมไปนอนข้างๆ ให้มันนอนกอด  มันบอกว่า ผมเป็นเมียมันแล้วนะ ต้องดูแลมัน อยู่ใกล้ๆมัน


วันนั้น ทั้งอ้ายเต้ ทั้งเอ็ม โทรมาหาผม

อ้ายเต้ ก็โทรมาถามว่าวันนี้ ผมไม่ไปเรียนหรอ ไม่เห็นที่คณะ

ส่วนเอ็ม ก็โทรมาหา บอกว่าคิดถึง อยากมาหา  ผมไม่รู้ว่า จะบอกเอ็มว่าไงดี ว่าผมเลว .....ไปแล้ว




ตอนที่อ้ายเอ๋งนอนหลับกอดผมอยู่ ผมคิดนะว่าต่อนี้ไป ผมจะคบกับอ้ายเอ๋งอย่างไง แล้ว เอ็มล่ะ ผมทำผิดกับเอ็ม

ผมเกลียดตัวเองจัง ทำไมถึงปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ทั้งๆที่รู้อยู่ว่า อ้ายเอ๋ง คิดอะไรกับผมอยู่ ก็ยังจะอยู่ใกล้มัน ให้โอกาสมันอีกต่อไปนี้ ก็คงต้องยอมรับล่ะว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด



/////////////////////////////////////////////////////////////////////////

พอดีวันนี้เจอน้อง ที่ไปทำงาน ที่กรุงเทพมา น้องเขาบอกว่า

" พี่อ๋องนี่ อยู่ต่างจังหวัด แต่ก็ชอบทำตัว เป็นกะเทย กทม. ไม่เหมือนหนูอยู่กรุงเทพ แต่ทำตัวเหมือนกะเทย ภูธร "

" งง ว่ะ พูดอะไรไม่รู้เรื่อง "

" อ้าว ก็พี่อ๋อง อะชอบทำตัวเป็น กะเทย กทม ก็ กะเทยเก็กแมน ไง
หนูนี่กะเทยภูธร  คือว่าดู 500 เมตร ก็รู้เลยว่าเป็นกะเทยไงล่ะ "

" ขอบคุณ "

[aaamat1122]

อ๋อง เองนะครับ ไม่ได้ แวะมาเลยครับ

พอดีมีเรื่องยุ่งๆอยู่ครับ 

ขอบคุณทุกคอมเม้นเลยนะครับ 

ขอบคุณ คุณนางมารร้าย (ผมแตกปลาย) ด้วยนะครับ 

ใครเม้มเกินร้อยเดี๋ยวส่งรูปมาให้ดู

 กด1 รูปอ้ายเอ๋ง

กด 2 รูปเอ็ม

กด 3 รูปอ้ายเต้

กด 4 รูปอ๋องเอง ฮิๆ

แต่ถ้ากด เอทีเอ็มโอนเงินให้อ๋องนี่ ได้ครบทุกคนเลย  (แล้วตกลงว่ามีใครอยากดูรูปป่าวนี่ )

[gobgab]

.............อ๋องเข้ามารายงานตัวและ..........

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

กด1 ดูรูปอ้ายเอ๋ง

ในที่สุดก็ยอมแพ้หัวใจตัวเองแล้ว
 

[bass]

 


กด1  (เป็น ครั้งที่ 200  รูป พี่เอ๋งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง)



 



 

[นางมารร้าย]

หวัดดีค่ะคุณอ๋อง 

ของกหน่อยนะคะ ขอกด1 และ 4  ค่ะ อยากดูรูปคู่คุณอ๋องและเอ๋งค่ะ

กด 5  ขอรูปคู่นะ   

[Poes]

กด 2 อยากดูรูปเอ็ม

เพราะยังงัย อ๋องก็เป็นของเอ๋ง แต่เอ็มมะมีใครดู 

คิดว่าอ๋องคงไม่หวงเอ็มนะ 

[aaamat1122]

อ๋อง มีความลับจะบอก

ว่า อ้ายเต้ นี่ น่าเหมือน af4 ที่ชื่อแมน แล้วที่คะแนนโหวตน้อย โดนกลับบ้านไปเมื่อเสาร์ที่แล้วนี่ครับ

เหมือนมากกกกกกกกกกกกก เลย

ไงอ๋องจะแวะมาบ่อยๆครับ

มีไรมาคุยกันได้นะครับ

มาให้กำลังใจครับ
 

[bass]

อ๋อง มีความลับจะบอก

ว่า อ้ายเต้ นี่ น่าเหมือน af4 ที่ชื่อแมน แล้วที่คะแนนโหวตน้อย โดนกลับบ้านไปเมื่อเสาร์ที่แล้วนี่ครับ

เหมือนมากกกกกกกกกกกกก เลย

ไงอ๋องจะแวะมาบ่อยๆครับ

มีไรมาคุยกันได้นะครับ

มาให้กำลังใจครับ
 

งั้นเอาเป็นว่า


ดูทั้งหมดเลย



จาดู ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[นางมารร้าย]

" พี่อ๋อง ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวไปเรียนสายนะ ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว " อ้ายเอ๋ง มันปลุกผมครับ วันนี้ไม่รู้มันนึกอะไรตื่นมาปลุกผมแต่เช้า ทั้งๆทีเมื่อคืนนี้ มันก็บังคับให้ผมส่งเครื่องบรรณาการให้มันอีกหน หลังจากที่ผมตกเป็นเมืองขึ้น
ให้มันเมื่อตอนบ่ายวานนี้   (อายจังเลย)


แต่ว่า มรึงจะให้กรูลุกขึ้นไปอาบน้ำได้อย่างไงอะ ก็มือมรึงยังกอดเอวกรูอยู่เลย อ้ายบ้า เอ้ย



" อืม ก็ปล่อยมือดิ จะได้ไปอาบน้ำ บอกให้ลุกไปอาบน้ำ แต่มือยังกอดเอวอยู่เลย จะลุกไปได้ไงเล่า "



" ก็ไม่อยากให้ไปอะ งั้นไปด้วยนะ อาบน้ำด้วยนะ "



" เอ๋ง อย่าปัญญาอ่อน ไปอาบน้ำด้วยกัน นี่นะ คนอยู่ เยอะแยะ จะบ้าไง "




"กลัวไร ก็คนเยอะแยะไง เขาจะได้รู้กันไปเลย กลัว งะ "



" อืม กลัวดิ ปล่อยมือได้แล้ว เดี๋ยวไปเรียนสาย เมื่อวานก็ไม่ได้ไปวันนึงแล้ว "



" หอมก่อนดิ เดี๋ยวปล่อย "  มันยื่นหน้า หันแก้มมาให้ผมหอม




" อีกข้างนึง "  ผมต้องหอมแก้มมันอีกข้างนึง ผมถึงได้รับอิสระภาพมาเป็นของตัวเองอีกครั้ง ขอบคุณพระเจ้า



ชีวิตผมอยู่ในกำมือมันแล้วหรอนี่   ผมใช้เวลาไม่นาน ก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ



" รอด้วยนะพี่อ๋อง ไปพร้อมกัน " นี่คงเป็นคำสั่งที่ผมไม่มีสิทธิขัดขืน ชีวิตและร่างกายของผม  ผมคงใกล้ หมดสิทธิครอบครองเร็วๆนี้แน่นอน

ไม่น่าเชื่อนะครับว่าเรื่องที่เกิดขึ้น แทนที่มันจะต้องเป็นคนกลัว ที่ต้องอายถ้าใครมารู้ กลายเป็นว่า ผมเอง ที่ต้องอาย ต้องกลัว เพราะไม่อยากให้ใครรู้





วันนี้ อ้ายเอ๋ง ชวนผมกินโจ๊คหน้าปากซอย แล้วนั่งสองแถวไปเรียนกัน วิลัยอ้ายเอ๋งถึงก่อนผม วิลัยผมเลยของมันไปสัก สองป้ายเห็นจะได้ ก่อนลงรถ



" พี่อ๋อง เรียนเสร็จรอด้วยนะ เดี๋ยวไปหา  แล้วกลับพร้อมกัน "



" ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวกลับเอง ว่าจะไปเดินหาซื้อหนังสือกับเพื่อนด้วย "



"  บอกให้รอ เดี๋ยวไปหาไง  "  แล้วมันก็เดินลงรถ ไปจ่ายเงินพร้อมกับหันมายักคิ้วให้ผมก่อนเดินเข้าวิลัยมันไป  ทำไมมันไม่สั่ง ให้ผมจ่ายเงินค่ารถให้มันด้วยเลยนะนี่



ผมคงหมดอิสรภาพแล้วจริงๆ ผมไม่อยากคุยอะไรกับมันมาก กลัวใจมันด้วย ต่อมหน้าด้านมัน ยิ่งไม่ทำงาน คนที่นั่งมาบนรถก็มี มันยังพูดอะไรไม่อายคนอื่น สงสัยกันมั่งเลย




นั่งรถมาอีกไม่ถึง 5 นาทีก็มาถึงวิลัยผม ผมเดินเข้ามาหน่อยนึง ยังไม่ถึงซุ้มพระพุทธรูปที่พวกเราทุกคนเคารพบูชา ต้องไหว้ขอพรทุกครั้ง ที่เดินเข้าออกวิลัย 


"   พี่อ๋อง ๆๆ  "


ผมหันกลับไปมอง ตามเสียงที่เรียก  เห็นคนเรียกนั่งอยู่ที่โต๊ะหินอ่อน ใต้ต้นไม้ริมสนามบอล  ใช่แล้วครับ เสียงอ้ายเต้ เรียกผม มันลุกเดินเข้ามาหาผมแล้ว




" ว่าไง มาแต่เช้าเชียวนะเรา  แฟนไปไหนล่ะถึงมานั่งอยู่คนเดียว "


" วันนี้แฟนผมเขาไม่มีเรียน ผมก็มีเรียนตอน สามโมงโน้น "


" อ้าว แล้วมาทำไมแต่เช้าเลยล่ะ "


"ก็มาดักรอพี่อ๋องนี่แหละ "


" มาดักรอพี่ทำไม มีอะไรหรอ "


" ป่าว ก็เมื่อวานไม่เห็นมาเรียน ผมไปถามพี่เก่ง (เพื่อนผมเอง ) พี่เก่งบอกว่าพี่ไม่ได้มาเรียน เมื่อเช้าโทรไปที่หอ เขาบอกว่าพี่ออกมาวิลัยแล้วเลยออกมารอนี่แหละ "



แหะๆ อย่าบอกนะว่ามรึงก็ชอบกรูอีกคน แค่กรูมีอ้ายเอ๋ง กับ เอ็ม กรูก็ยังไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไงเลย ปล่อยกรูเหอะ กรูขอร้องล่ะ มรึงก็มีแฟนแล้วนี่   แฟนมรึงก็สวยด้วยนะ แต่มรึงอย่าบอกใครนะว่ากรูเป็น.......



" หรอ งั้นพี่ไปเข้าเรียนก่อนนะ เดี๋ยวเข้าสาย " ผมเดินออกจากอ้ายเต้มา แต่มันก็ยัง เดินตามผมมาที่ตึกเรียน พอมาถึงหน้าห้องเรียน มันเดินเข้าไปคุยกับอ้ายเก่งเพื่อนผม สงสัยผมจะคิดมากไปเอง ก็ไม่เห็นว่ามันจะมาคุยอะไรกับผมอีกเลย เห็นมันคุยอยู่กับอ้ายเก่ง สักพัก พอดีกับอาจารย์เข้ามาสอน  พวกเราเข้าเรียน อ้ายเต้เลยต้องแยกออกไป แต่เฮ้ย อ้ายเต้ หันมาแลบลิ้นให้ผมทำไมอะ หรือจะให้ผมดูว่าลิ้นมันเป้นแผลรึป่าว แนะมันยังนั่งอยู่หน้าห้องผมอยู่เลย มันจะสาม โมงแล้ว ยังไม่ไปเรียนอีกหรอ แล้วมีใครเห็นมันแลบลิ้นให้ผมป่าวนี่


*******โชคดีจริงๆผมนี่ อิจฉากันล่ะสิ งั้นมาเป็นผมเลยมา**********

[A GE]

    อิจฉาคุณอ๋องอ่ะครับ  เอ็มก็แล้ว เอ๋งก็แล้ว  นี่ยังมีเต้อีกคน   แล้วจะสับรางยังไงเนี่ยะครับ 

[● MaYa~Boy ●]

สามคนเลยหรอเนี่ย

สุดๆไปเลย

 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

คนไหนหรือเต้ เอามาให้ดูหน่อยจิ ไม่ได้ดู afฉี่
 

[Poes]

หน้าตาอย่างนี้ปะเต้อะ

แมน AF 4

[aaamat1122]

อืม  ใช่แล้วครับ 

เก่งจังเลย ไปหาจากไหนมานี่

เหมือนจริงๆเลยนะครับ แต่ อ้ายเต้ คงหล่อน้อยกว่านี้มั้ง


มีอีกป่าวครับ ขออีกชอบน่ารักดี

[gobgab]

...............อิจฉามากมาย.........

...............มีคนมาจีบเยอะแยะเลย......

[aaamat1122]

      /\
      /\
      /\
      /\


อิจฉา อะไรอะครับ 

มาลองเป็น อ๋อง ดูมั่งป่าวครับ 

[นางมารร้าย]

หวัดดีค่ะ คุณอ๋อง แล้วเอ๋งนี่ หน้าตาประมาณไหนคะ  อยากเห็นน่ะ

------------------------------------------------------------------------------------
ไม่รู้ว่าอ้ายเต้มันไปตอนไหน ผมมั่วแต่นั่งฟังอาจารย์สอนอยู่ หันมามองอีกทีก็ไม่เจอมันแล้ว



หลังจากที่เรียนเสร็จ พักเที่ยงกลุ่มพวกผมก็พากันไปหาข้าวกินที่โรงอาหารของวิลัย

หลังจากผมซื้อข้าวเสร็จ ก็ถือจานข้าวกลับมานั่งที่โต๊ะ ที่พวกผมเอาหนังสือวางจองที่ไว้ ก็เห็นว่าที่โต๊ะ พวกผมมี อ้ายเต้ มานั่งกินข้าวอยู่ก่อนแล้ว


" อ้าว มากินข้าวคนเดียวหรอเต้ "    ผมทักมัน


" ป่าวหรอกพี่ มากินกับเพื่อน เพื่อนมันนั่งกินอยู่โต๊ะโน้น "  มันชี้ไปยังกลุ่มนักศึกษาที่นั่งกันอยู่ 4 คน ที่โต๊ะ ถัดจากโต๊ะผมไป 3 ตัว



" แล้วไม มานั่งกินที่นี่ละ ทิ้งเพื่อนไว้ที่โต๊ะโน้น "  จริงๆแล้ว จะเรียกว่าทิ้งเพื่อนไว้ก็ไม่ได้ ผมว่าเพื่อน ทิ้งมันมากกว่า เพราะมันแยกออกมาคนเดียว


" ก็ คิดถึงคนแถวนี้ เมื่อวานก็ไม่ได้มาเรียน ก็เลยอยากมานั่งกินข้าวด้วยไง "   คำพูดของมัน ทำให้ผมกินข้าวอร่อยขึ้นอีกแล้ว (รึป่าว ถ้าตอนนั้นไม่มีใครคงรู้สึกดีน่าดู )


ผมละกลัวมัน จะหลุดบอกกับเพื่อนๆผมจังเลย ว่าผมเป็น ... ไม่อยากให้มันมาหาที่กลุ่มผมบ่อยๆเลย


ผมแคร์เพื่อนมากเลยนะตอนนั้น เพราะไม่รู้ว่าถ้าพวกมันรู้นี่ มันยังจะคบกับผมอยู่ไหม พวกมันจะรังเกียจและจะรับผมได้ป่าว  ผมทำใจไม่ได้นะครับถ้าพวกมันจะเลิกคบกับผม

ที่จริงแล้ว ที่อ้ายเต้มันกล้าเข้ามา ที่กลุ่มพวกผมนี่ ก็เพราะว่าอ้ายเต้มันเป็นน้องรหัส อ้ายเก่ง เพื่อนผม น่ำซ้ำ มันยังพักหอใกล้ๆกันด้วย ตกเย็นก็ไปเตะบอล กินเหล้า กันทุกวัน

ผม ก็พึ่งมารู้ ว่ามันเป็นน้องรหัสอ้ายเก่ง ก็เพราะมันบอกผมนี่แหละ

ตอนที่อ้ายเก่งแนะนำมันให้ผมรู้จักนี่ อ้ายเต้ มันก็บอกว่ารู้จักกับผมมานานแล้วตั้งแต่เรียนที่เทคนิคด้วยกันมาก่อน มันเป็นรุ่นน้องผมปีนึง 

และก่อนที่อ้ายเต้จะฮุก หมัดเด็ดของมันออกมาอีก เพื่อนผมก็เดินถือจานข้าวมานั่งกินที่โต๊ะกันครบแล้ว  ขอบคุณพวกมรึงจริงๆๆ

ผมก็ไม่เข้าใจมันนะครับ ว่ามันก็มีแฟนอยู่แล้วมันจะมายุ่งกับผมทำไม แค่ผมมีอ้ายเอ๋งก็แย่พออยู่แล้ว


" อ้าว ไงเต้ กินข้าวเป็นด้วยรึไง นึกว่ากินเป็นแต่เหล้า " อ้ายเก่งทัก อ้ายเต้ที่ตอนนี้มันก้มหน้าก้มากินข้าวอยู่


"อ้าวพี่ ผมก็คนนะ ก็ต้องกินข้าวกันมั่งดิ จะให้กินแต่เหล้าได้ไง จะให้ตายตั้งแต่ยังไม่มีเมียเลยรึไง "  กรูว่าน่าจะดีนะมรึง เชื่อเถอะ


" เออ แล้ววันนี้พี่เก่งเลิกเรียนกี่โมงอะ "  อ้ายเต้มันถาม


" บ่ายสามใช่ป่าวว่ะ อ๋อง "  แนะ อ้ายเก่งหันมามองหน้าผม พร้อมกับอ้ายเต้ เพื่อรอให้ผมตอบคำถามมัน


" อือ ก็คงเลิกบ่ายสามถ้าอาจารย์ แกไม่สอนติดลมนะ "  ผมบอกมัน (สอนยังไงนะสอนติดลม นึกไม่ออกแล้ว )


"เลิกเรียนแล้วพวกพี่ไปไหนกันต่อป่าวอะ " อ้ายเต้ มันหันไปถามอ้ายเก่ง มันไม่คุยกับผมเลยนะ เวลาอยู่ในกลุ่มเพื่อนๆผม แปลกดีเหมือนกัน


" ยังไม่รู้เลย ก็คงไปเดินในตลาดอะ อ้ายอ๋องมันจะ ไปหาซื้อหนังสือด้วย ทำไม จะชวนไปกินเหล้าหรอไง "  อ้ายเก่งถามอ้ายเต้


" ป่าวพี่ เพื่อผมไม่รู้จะไปไหน จะได้ตามไปด้วย " อ้าว แล้วแฟนมรึงล่ะ ก็ไปหาเขาดิ รึลืมไปแล้ว รึไงว่ามีแฟน อย่ามาอยู่กับกลุ่มพวกกรูบ่อยๆเลย ขอร้องล่ะ


หลังจากที่อ้ายเต้กินข้าวเสร็จ มันก็ลุกเดินกับไปหากลุ่มเพื่อนมันที่โต๊ะ โดยมันนั่งหันหน้ามาที่กลุ่มผมนั่งอยู่

พวกผมนี่ก็แปลก กินข้าวกันเสร็จแล้ว ก็ชอบนั่งดูโทรทัศน์กันที่โรงอาหารจนกว่าจะขึ้นเรียนตอนบ่าย โดยไม่เกรงใจ คนที่จะมานั่งกินข้าว กันต่อเลย เพราะถือว่าเป็นรุ่นพี่กันด้วย เล....วจริงๆ


จนถึงเวลาขึ้นเรียนกันตอนบ่าย พวกผมก็เดินขึ้นไปเรียนกัน โดยที่ผมไม่รู้ว่ากลุ่มอ้ายเต้ลุก ไปกันตอนไหน เพราะผม นั่งหันหลังให้มัน นั่งดูโทรทัศน์อยู่ เพราะไม่อยากมองหน้ามัน และแก้แค้นมัน โดยการไม่ให้มันได้มองหน้าผม ก็ไม่รู้จะทำอะไร ได้มากกว่านี้แล้ว สะใจจริงๆ (ไม่รู้คิดได้ไงนี่)


พอเรียนเสร็จ ก็พากันเดินมา ขึ้นรถที่หน้าวิลัย เพื่อจะเข้าไปหาซื้อหนังสือในตลาด


" พี่อ๋อง "   ผมมองไปตามเสียงที่เรียก เห็นเด็กเทคนิคใส่เสื้อช๊อป ยืนรออยู่ใต้สะพานลอยหน้าวิลัย

ผมลืมไปสนิทเลย ว่าอ้ายเอ๋งบอกว่า จะมาหา แล้วให้กลับบ้านพร้อมกับมัน 


" ใครเรียกว่ะอ๋อง " เพื่อนผมถาม


" เออ น้องกรู มันว่าจะกลับบ้าน พร้อมกรู กรูลืมเลย " ว่าแล้วผมก็เดินเข้าไปหาอ้ายเอ๋ง โดยไม่รอให้มันเดินเข้ามาหา ผมบอกเพื่อน ให้รออยู่ที่ป้ายรถสองแถว


" มารอตั้งนานแล้วนี่ " อ้ายเอ๋งบ่น


" ก็บอกว่าไม่ต้องมารอไง เดี๋ยวกับเอง จะไปซื้อหนังสือ กับเพื่อน แล้วรู้ได้ไงว่าพี่เลิกเรียนกี่โมง"


" ก็ไม่ได้โง่นี่ เมื่อเช้าก็ดูตารางสอนพี่มาอะดิ กลับบ้านพร้อมกันเลย ไม่งั้นไปซื้อด้วยกันก็ได้ แต่ไม่ไปกับเพื่อนๆพี่นะ "  นี่เป็นคำสั่งรึป่าวว่ะ อ้ายเอ๋ง


" งั้นพี่ไปบอกเพื่อนก่อนล่ะกัน ว่าไม่ไปซื้อหนังสือแล้ว "  ผมเดินกลับมาบอก อ้ายเก่ง เพื่อนผม

" เฮ้ย เก่ง วันนี้ไม่ไปซื้อหนังสือแล้วว่ะ ไว้ซื้อพรุ่งนี้ล่ะกัน วันนี้น้องกรูมีธุระให้กรู ไปเป็นเพื่อนมันว่ะ " ผมก็โกหกไปตามเรื่อง บาปอีกแล้ว


" ไปไหนว่ะ อ๋อง ก็ไปด้วยกันก็ได้นี่ "


" เออ มรึงไปเฮอะ เดี๋ยวกรูกลับหอพร้อมน้องกรูเลย " ผมไม่รอให้พวกมันตอบอะไรผมมาอีก ขี้เกียจโกหกพวกมัน ผมเดินออกมาหาอ้ายเอ๋ง


" ไปกลับหอเลยล่ะกัน ไม่ไปซื้อหนังสือแล้ว ไว้ซื้อพรุ่งนี้ "  ผมบอกมัน


"  ก็ไปดิ เดี๋ยวผมพาไปซื้อก็ได้ แล้วค่อยกับหอกัน  "


" ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวเจอพวกเพื่อนพี่ บอกมันว่าจะกลับหอเลย " ผมพาอ้ายเอ๋ง ขึ้นสองแถวกลับหอ


โดยหันไปมองกลุ่มเพื่อนผม ซึ่งตอนนี้มี อ้ายเต้ มายืนอยู่ด้วย มันมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ มันมองผมด้วยแหละ อยากจะดีใจเหลือเกินนนนนนนนนนนน

[gobgab]

............แอบนอกใจอีกแล้ว..........