ตามมาเยี่ยมพี่อิงกันเพียบๆ เลย
ขอบคุณมากเลยนะคะ ทั้งคะแนนบวกทั้งตอบรี ดีใจมากเลยค่ะ°o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ( level 3 : 30/09/10)
เดือนดับลองเขียนแผนที่ตึกอย่างคร่าวๆ ในสมุดจด...หลังจากเดินสำรวจทุกทิศทางจนพอใจแล้ว
อาจมีตรงไหนสักแห่งหลงหูหลงตาบ้าง พรุ่งนี้ค่อยเดินตรวจตราใหม่ตอนกลางวันอีกสักรอบ...
ทันใดนั้น โสตแว่วเสียงย่างเหยียบใบไม้แห้งกรอบแกรบ
นักสืบเดือนดับหมุนตัวหลบเข้าข้างพุ่มไม้ตามปฏิกิริยาระวังระแวงที่ติดตัวมาแต่เกิด
การ์ดสองสามคนเดินผ่านที่ซ่อนของเขาไปโดยไม่ทันสังเกตเห็น
นักสืบผ่อนลมหายใจวิ้ว...รอดคมเหยี่ยวคมหอกไปครั้งนึง
ตัวตึกสีน้ำตาลเข้ม ซึ่งมีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่า ตึกกานาชเอ็มไพร์
เมื่อมองลงจากเครื่องบินจะเห็นเป็นรูปช็อกโกแลตแท่งสี่เหลี่ยมอย่างชัดเจน
ผู้เยี่ยมเยือนสามารถเข้าใจได้ในทันทีถึงความยิ่งใหญ่ไพศาลของตระกูลกายาเร่...
ส่วนเนื้อที่สวนหย่อมของอาคารนั้นกว้างขวางยิ่ง...แถมวกวนชวนหัวหมุนใช่เล่น
ถ้าเดือนดับไม่เสาะแสวงหาข้อมูลให้พร้อมไว้ก่อนแล้ว คงหลงทางอดตายตัวฟีบอยู่ข้างในสวนนี้แน่...
ณ จุดที่เขาเดินเที่ยวอยู่ปัจจุบัน ไม่ใช่ส่วนสาธารณะ เปิดให้คนธรรมดาเข้าชม
ขืนประมาทนิดเดียว พลาดพลั้งปล่อยให้ยามจับตัวได้ มีหวังได้นอนเล่นตบยุงในคุกฝรั่งเศสแหง...
หมู่การ์ดรักษาความปลอดภัยเดินตรวจตราผ่านไป ไม่นานเท่าไหร่นัก
ฝีเท้าเหยียบพื้นหญ้านุ่มอีกเสียงหนึ่งใกล้เข้ามายังจุดที่นักสืบหัวเห็ดซ่อนตัวอยู่
เดือนดับแอบมองลอดกิ่งใบของไม้พุ่มทรงกลม ผู้มาใหม่ปรากฏตัวจากเงาสลัวของโคมไฟสูงสีเหลืองนวล
แวะเข้านั่งพักด้วยท่าทีสบายอกสบายใจ...ในกรีนเฮ้าท์ทรงโดมสีขาวหลังเล็ก
มาร์โก้ กายาเร่...ถึงแสงสีเหลืองนวลจากในโดมไม่สว่างเท่าแสงไฟสีขาวตามปกติ
แต่รูปร่างลักษณะภายนอกรวมทั้งตาคู่สวยสลับสีนั้นจับใจเพียงพอให้เดือนดับจำชายหนุ่มได้ทันใด
ชั่วพริบตาแห่งการตัดสินใจ
เดือนดับออกจากที่ซ่อน มุ่งตรงไปยังโดมสีขาวตรงหน้า...
“ อากาศหนาว ไม่เหมาะกับการเดินเล่นยามดึกเลยนะครับ ” เดือนดับเอ่ยขึ้นก่อน...
เมื่อถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของตึกทรงโดม
พอได้เห็นการตกแต่งภายในทั้งหมด...เรียกว่ากรีนเฮ้าท์ คงไม่น่าเข้าลุค
สมควรเรียกว่าเรือนรับรองกลางสวนมากกว่า
ในตัวตึกขนาดย่อม มีชุดโต๊ะเก้าอี้บุนวม ชุดโต๊ะเก้าอี้เลี้ยงน้ำชา
ฮีทเตอร์ให้ความอบอุ่นกำลังทำงาน เหมาะสำหรับงานจัดเลี้ยงกลางสวนสวยเป็นที่สุด...
มาร์โก้ กายาเร่ นิ่งงันราวรูปปูนปั้น จ้องมองเดือนดับด้วยดวงตาแมววามวาวนั้น
ตาผลิตจากลูกแก้วรึไงนะ หมอนี่...เดือนดับลอบสังเกตสังกาถี่ยิบ
ขณะนั่งลงบนเก้าอี้บุนวมตรงกันข้ามเจ้าของตึกสุดอลังการงานฝีมือทั้งที่ยังไม่ได้รับการเชื้อเชิญ
ว่าในรูปถ่ายหล่อสะเด็ดยาดแล้ว ผมนิ่มอยู่ทรง ตาสวย สูงยาวกล้ามเนื้อได้ส่วน ตัวจริงเป็นดาราฮอลลีวู้ดได้สบายแฮ
“ คุณเดือนดับ...” มาร์โก้เผลอไผลตะลึงมองเดือนดับค้างเช่นนั้น
นักสืบแมวดำละสายตาจากดวงหน้าคมคาย
เขามองเห็นโน้ตบุ้คเครื่องเล็กเปิดฝาวางอยู่ตรงหน้าหนุ่มตาแมวเหมียว...
ภายในจอภาพ บิลล์กำลังคุยโทรศัพท์มือถือสนุกอยู่ ท่าทางมีความสุขไม่ใช่น้อย...ในห้องพักของพวกเรา ติดตั้งกล้องจิ๋วซ่อนไว้...และอาจจะมีเครื่องดักฟังอีกตามเคยล่ะสิท่า
เดือนดับลอบยิ้มเย็น...โถ น้องเหมียวศรี มณีตาเพชร สงสัยคลั่งบิลล์หนักไม่เป็นอันทำงานทำการ...
“ ขะมักเขม้น ชมอะไรอยู่กันแน่ครับ...” เดือนดับปรายตาไปยังจอโน้ตบุ้ค บิลล์แอบจกเค้กของเหลือกินเนียน...
อาหารเต็มเพียบที่ยัดเข้าท้องย่อยสลายหมดแล้ว ว่องไวไขนหนาด? เด็กๆ นี่การเผาผลาญดีเยี่ยม น่าริษยาชอบกล
“ เอ่อ...ชมดาวน่ะครับ ” พ่อแมวเหมียวออกอาการยิ้มแหย พลางเกาหัวเขินอายไม่ปิดปัง
เท่าที่เดือนดับพิจารณา อาการมาร์โก้โคม่าเกินยาเยียว...หลงออกนอกหน้าซะอย่างเง้ ถึงเอาใบบัวปิดก็หามิดตัวเนสซี่ไม่
เข้าใจตอบจริงหนอ น้องเหมียวตัวล่ำหน้าหล่อ
หมายชมดาว...ก็ส่องเอาจากกล้องโทรทรรศน์สำหรับดูดาวโน่นสิ ไหงมัวส่องดาวบนดินผ่านกล้องวงจรปิดนี่กันเล่า?
“ แต่ก็ไม่คิดว่า...จะได้โอกาสชมเดือนด้วย ” มีมุกใหม่แกะกล่องไม่ตกหล่นตลอดกาล...แมวตาเพชร นี่มันตอแหลน่าประทับใจ
เดือนดับยิ้มยกมุมปากนิดเดียว กำเนิดเกิดเป็นตัวเป็นตนมาเพิ่งเคยโดนชายหม้อคราวนี้เอง สยิววิ้ววิ้วผนังตับดีพิลึกพิลั่น
“ fennec น้อยน่ารักสุดยอด พรุ่งนี้จะได้เจอตัวจริงแล้ว อยากได้ยินเสียงหล่อชัดๆ กับหูจัง ” มาร์โก้แสนระรื่นพูดชมบิลล์หน้าด้านๆ ต่อหน้าเดือนดับ
อาการมึนเบลอเพ้อพกไร้เดียงสา ตาคู่หวานชม้อยคอยจ้องแค่มอนิเตอร์โน้ตบุ้ค ยิ้มทั้งปากทั้งหน้าแลดูปัญญาอ่อนโยน...
หมั่นไส้ 
วิบตาเดียวที่อารมณ์อยากแกล้งของเดือนดับพุ่งถึงขีดสุดปรอท
นักสืบขยับร่างเข้าประกบมาร์โก้ กายาเร่บนโซฟาตัวเดียวกัน...
ฉวยโอกาสก่อนมาร์โก้ทันเฉลียวใจ บรรจบริมฝีปากของตนเข้ากับริมฝีปากของราชาช็อคโกแลตหนักๆ
ครั้นผู้ถูกจู่โจมโดยไม่คาดฝันพยามดิ้นรนขัดขืน เดือนดับกลับไม่ยินยอมผละจาก คงเพียรมอบจูบแบบบังคับ
ลิ้นเกี่ยวกระหวัดรุนแรงจนมาร์โก้แทบหมดลมหายใจ
แม้ราชาช็อคโกแลตสูงใหญ่กว่า ทว่าผอมเพรียว สู้แรงของนายตำรวจผู้ฝึกฝนตัวเองมาอย่างดีตลอดไม่ได้
ที่สุดจึงไร้กำลังต่อต้าน ต้องยินยอมให้เดือนดับกระทำตามอำเภอใจ...
“ คุณ...ทำไม...” เมื่อเดือนดับยอมปล่อยให้เป็นอิสระ มาร์โก้มีโอกาสถามได้เพียงเท่านั้น
นักสืบรั้งร่างของแมวเหมียวตาสลับสีเข้าหาตัว
จูบเบาที่ริมฝีปากบาง สลับหอมแก้มแรงๆ หมายหยอกเย้าเล่นหลายครั้ง
โดยไม่นึกสนใจว่าอีกฝ่ายหน้าบูดสนิท...ไม่พอใจสุดประมาณ
“ นอนแต่กับคนเอเชียมาตลอด เพราะงั้นถึงไม่ใช่บิลล์ แต่เป็นฉันก็ได้ เข้าข่ายเหมือนกันใช่มั้ย? ” เดือนดับพูดทั้งยังเคลียจมูกอยู่กับแก้มบอบบางของมาร์โก้...
แว่บเดียวที่ดวงตาคู่สวยฉายแววเจ็บปวดลึกจากภายใน
“ ไม่ใช่ ” ราชาช็อคโกแลตรวบรวมแรงทั่วร่างผลักนับสืบเอเชียจอมลวนลามออกให้พ้นจากการเกาะกุม
“ คุณไม่เข้าใจ...” มาร์โก้เข่นเสียง ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมรีบฉวยโน้ตบุ้คไว้ในอ้อมแขนว่องไว
“ ผมจริงจังกับบิลลี่ ” หนุ่มตาสลับสีพูดด้วยความหนักแน่นก่อนผละจาก...ทิ้งเดือนดับให้นั่งเอื่อยอยู่เดียวดายภายในเรือนทรงโดม
...คิดแค่แกล้งแหย่เล่นแท้ๆ เดือนดับจุดบุหรี่ขึ้นสูบ กลุ่มควันขาวลอยละล่องแล้วสลายตัวไปในอากาศ เช่นเดียวกับ...ความคิด
ครั้นทำลงไปจริงๆ ดันหยุดไม่ไหว สัญชาตญาณสัตว์ป่าตื่นอย่างไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ
ถึงไม่เคยมีเซ็กส์กับเพศผู้ด้วยกันมาก่อน
แต่กับมาร์โก้ อะไรสักอย่างในหัว...สั่งว่า ประกอบการได้
ตามปกติ เดือนดับเข้าใจตัวเองดีเยี่ยม มักกระทำทุกอย่างไปตามความรู้สึกและความต้องการภายในตัว
คราวนี้เช่นทุกครั้ง...ไม่มีทางเสียหรอกที่ชายหนุ่มจะไม่ทราบถึงความพอใจลึกๆ ของตนเอง
อะไรก็บิลล์ อะไรก็บิลล์...
เจ้าเหมียวมณีตาเพชรตัวนั้น หลงแสงดาวฤกษ์สุกสว่างไม่ลืมหูลืมตา
เดือนดับระบายลมหายใจ นิ้วลูบริมฝีปากของตนเล่น นั่งพิงพนักมองโซฟาว่างเปล่าข้างๆ ใจคิดคำนึงถึงคนเพิ่งจากไป
คอยดูเถอะ น้องเหมียวรสช็อคโกแลต
ต่อไปจะให้หลงแสงเดือนจนหน้ามืดตามัว ไม่อยากเห็นแสงตะวันหรือแสงดาวที่ไหนอีกเลย..........................................................................................
เดี๋ยวจะไปต่อนิคบิลล์ให้นะจ๊ะ~
Thanks: Ro เถื่อน ฝากรูป
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
