ริมฝีปากสวยก้มลงหาจุดอ่อนไหวใต้สะดือเล็มเลียแล้วดูดแรง จนวินวินคราง มือประคองท้ายทอยพี่ไว้ เหมือนพยายามรั้งไว้ไม่ให้ลงไปต่อ
พี่ขยับขึ้นหาริมฝีปากขึ้นครั้ง
วินวินคล้องแขนรอบคอพี่แลกลิ้นจูบตอบ เอียงศีรษะเล็กๆ สอดรับ ขณะที่พี่เลื่อนมือช้อนที่สะโพกบางให้ยกขึ้นแตะปลายนิ้วที่จุดอ่อนไหวเหมือนไม่ได้ตั้งใจแล้วเลื่อนกลับมาที่ด้านหน้า แล้ววนกลับไปลูบไล้อยู่ที่ต้นขา แต่กลับขยับสะโพกของตัวเองบดเบียดกับแก่นกายของน้องจนขยายตัว
ความร้อนรุ่มที่พี่ส่งมาให้วินวินได้แต่รับไว้แล้วหมุนไปตามที่พี่ต้องการ
จูบแรงๆ ทิ้งร่องรอยลงมาจนถึงใต้สะดือ พี่ช้อนตาขึ้นมองดวงตากลมโตที่จ้องมองมา แล้วลากลิ้นอ้อมลงมาที่ต้นขา ยกขาเรียวขึ้นแล้ววนจูบที่ขาอ่อนด้านใน
วินวินคล้ายหัวใจเต้นแรงแทบระเบิด ความปั่นป่วนภายในช่องท้องลุกลามจนไม่กล้าขยับตัว
ความต้องการที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่ไม่กล้าร้องขอ ได้แต่ส่งเสียงครวญคราง
พี่ลีโอเปลี่ยนระดับสายตาไล่มาจนถึงความตื่นตัวจนแข็งเกร็งของน้อง ที่เจ้าตัวพยายามใช้มือปิด พี่กัดเบาๆ ที่ต้นขาด้านใน วินวินถึงกับสะดุ้ง
“โอ๊ะ! พี่อ้ะ!” มือขาวๆผละมาทุบไหล่เบา ๆ แล้วจิกมือแน่นที่ไหล่กว้าง เมื่อพี่ดูดซ้ำที่รอยฟัน ทำให้รู้สึกเจ็บแบบแปลกๆ
พี่ยกขาเรียวบางแยกกว้าง ชันเข่าขึ้น แล้วก้มลงหาผลแฝด
“อา......”
วินวินงอตัวพยายามดันใบหน้าพี่ออก “พี่ฮะ มันเสียว”
น้องร้องห้ามด้วยน้ำเสียงสั่นไหว ยิ่งทำให้ความต้องการสัมผัสร่างผอมบางนี้ให้มากขึ้นไปอีก เร่งลิ้นทั้งกวาดทั้งเน้นชิมผลแฝดขณะที่ 2 มือนวดไล่จากต้นขากระชับที่ก้นกลม แล้วเลื่อนมือลงด้านใต้ยกสะโพกบางสัมผัสที่จุดอ่อนไหว
“พี่ พี่” ร่างกายร้อนระอุ ความตื่นตัวเตรียมพร้อมมีหยาดน้ำซึมจากส่วนปลาย พี่เลื่อนขึ้นมาเลียหยาดน้ำ วินวินหอบหายใจยากลำบาก สะบัดใบหน้า
ทั้งที่ลิ้นนุ่มโลมเลียจนชุ่มแต่ความร้อนระอุของแก่นกายที่ปลายลิ้นสัมผัสไม่ได้เย็นลงเลยสักนิด
มือขาวบางทึ้งหมอนจนเกร็ง ปลายเท้าจิกที่นอน ยกสะโพกบางเข้าหาพี่
“อือ....โอย....พี่ฮะ..พี่...”
พี่รูดริมฝีปากเข้าครอบครองทั้งกวาดปลายลิ้นจนวินวินดิ้นพล่าน ยิ่งนิ้วเรียวที่บดนวดอยู่ที่ปากทางยิ่งเสียวจนน้ำตาซึม อ้าปากหอบหายใจ
“พี่ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหว ผมจะ ผม ผม”
พี่รูดปากลงจนสุดโคนแล้วดูด ตวัดลิ้นอยู่ภายในจนแก่นกายน้องร้อนฉ่า ผลแฝดเกร็งตัว ยิ่งช่องทางด้านหลังยิ่งรัดปลายนิ้วไว้แน่น
“อ๊า....” วินวินส่งเสียงหวานเกร็งกระตุกส่งน้ำหวานเข้าปากที่รองรับ แล้วทิ้งตัวลงนอนหอบ
ดวงตาหรี่ปรือเหมือนง่วงงุนมองคนที่ขยับตัวขึ้นมาหาระดมจูบที่พวงแก้มแดง
“วินวินของพี่”
เสียงกระซิบหวานแสดงความเป็นเจ้าของที่คนฟังได้ยินเมื่อไหร่ก็รู้สึกตัวเบาทุกครั้งไป
“พี่ฮะ..”
ริมฝีปากวนเวียนอยู่ที่ใบหน้าและลำคอ ขณะที่มือที่กรีดอยู่ที่หน้าอก ความแข็งแกร่งอุ่นร้อนของพี่เสียดสีอยู่ที่ต้นขา
วินวินเบี่ยงหน้าจูบกลับที่ปลายคางพี่ ไล้ลงมาที่ต้นคอ
ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ พร้อมกับที่คนที่กำลังคร่อมตัวอยู่ยกตัวออก แล้วจับน้องพลิกคว่ำ
“พี่ฮะ ให้ผม....”
มือแข็งแรงช้อนใบหน้าน้องเข้ามาจูบปิดปากขณะที่มือหนึ่งสอดเข้าบี้อกบาง แล้วเลื่อนลงมากอบกุมแกนกลาง ทำให้ต้องยกสะโพกขึ้น
วินวินรู้สึกถึงน้ำลายที่หยาดหยดจากปลายคาง แต่ทุกสัมผัสที่พี่มอบให้ บอกว่าพี่ต้องการควบคุมเกมนี้ และยังไม่พอ....
“ขอให้พี่สัมผัสน้องเถอะนะ” พี่กระซิบบอกแล้วจูบไล่ที่ต้นคอลงมาที่ไหล่และหลัง
วินวินทิ้งตัวลงแนบที่นอนเมื่อพี่ผละมือออกจากแกนกลาง ทิ้งน้ำหนักตัวลงมาหา พร้อมกับการจูบไล่หลังคอ
มือแข็งแรงนวดอยู่ที่เอวแล้วเลื่อนลงมาที่สะโพกกลม ความแน่นเนื้อยิ่งทำให้พี่อยากบี้ให้แหลกคามือ
“เจ็บนะ!” วินวินท้วงน้ำตาคลอ “ไม่ให้พักแล้วยังทำแรงอีก” เสียงบ่นเบาๆ เจือเสียงสูดจมูก ทำให้พี่ดึงใบหน้ากลับมาจูบซับน้ำตาแล้วเบียดลิ้นเข้าหาริมฝีปากหวาน
นิ้วมือแตะสัมผัสจุดอ่อนไหววินวินเบี่ยงสะโพกหนีทันที ทั้งผลักพี่ออก แต่ขาเรียวที่ถูกแยกกว้างยังติดอยู่กับขาแข็งแรงที่เบียดอยู่กลาง มือขาวนิ่มค้างอยู่ที่ไหล่พี่ ดวงตากลมโตสั่นไหว
น้องยังไม่แน่ใจ และกลัว
“ไม่ต้องกลัว น้องไม่พร้อมพี่ก็อยู่ข้างนอกไง”
“แต่ว่า ถ้าทำอย่างนั้น พี่จะเอามาเป็นข้ออ้างทิ้งผมหรือเปล่า”
พี่ยิ้มหวานจนหัวใจละลาย เมื่อพรมจูบที่ใบหน้า
“พี่รักวินวินนะครับ เท่าที่ยอมตามใจพี่มากขนาดนี้ก็มากเกินกว่าที่พี่จะคาดคิดแล้ว”
“จริงๆนะ ไม่สอดนะ”
“มีตั้งหลายวิธีที่เราทำรักกันได้”
วินวินกัดริมฝีปากแดงช้ำ เร้าอารมณ์จนพี่อยากคว้ามาจูบเสียเอง
ร่างผอมบางพลิกคว่ำเท้าข้อศอก ยกสะโพกสูง
พี่รู้สึกน้ำลายเหนียวหนืดเมื่อมองไล่จากดวงตากลมโต มาที่พวงแก้ม ลำคอ ถึงเรือนร่างบอบบาง ขณะที่พี่ขยับตัวเองจากที่เอนอยู่ข้างๆ น้อง ไปอยู่ทางด้านหลัง
ปลายนิ้วสัมผัสแผ่นหลังเนียนลื่น ก้นกลมและซอกหลืบที่ทำให้พี่แทบคลั่ง ยิ่งเมื่อน้องหันกลับมามองยิ่งยั่วยวนกันจนแทบไม่อยากจะรักษาสัญญาที่จะทนุถนอมกันไว้
“วินวินครับ...แบบนี้ พี่ก็ไม่ไหวเหมือนกัน” พี่ก้มลงกัดที่ก้นกลมเบาๆ ขณะที่บดปลายนิ้วลงที่จุดอ่อนไหวเน้นย้ำจนวินวินเริ่มเกร็งขึ้นมาอีกช้าๆ
ริมฝีปากสวยเลื่อนขึ้นมาจูบไล่ไปทั่วแผ่นหลัง ขณะที่มือข้างหนึ่งยังวนเวียนอยู่ที่เดิมแต่อีกมือกำลังช้อนลงไปที่ด้านใต้ กอบอกบางเต็มมือเพียงขยำเบาๆ น้องก็ร้องคราง
“อ๊า...”
“เจ็บหรือครับ” เสียงกระซิบจากแผ่นหลัง
“ไม่รู้” วินวินตอบหอบๆ “มันเจ็บด้วย แล้วก็...”
“แล้วอะไร”
“ไม่รู้ อธิบายไม่ถูกหรอก”
พี่ขยับตัวไปที่โต๊ะข้างเตียงหยิบหลอดครีม
วินวินกัดมุมปากตัวเองแน่น แล้วฝังหน้าลงกับหมอน
พี่แตะปลายนิ้วที่อาบครีมบดอยู่ที่ปากช่องทาง แต่น้องรัดแน่นจนแทรกปลายนิ้วไม่ลง พี่เลยก้มลงจูบเน้นอยู่ที่เอวจนน้องต้องเงยหน้าจากหมอนหันมาสบตาหวานเชื่อม
ปลายนิ้วค่อยๆเบียดแทรกเพียงนิดเดียววินวินก็พลิกตัวหันมากอดคอพี่ไว้
พี่ลีโอขยับนั่งพิงหัวเตียง ให้วินวินคร่อมตัวทิ้งน้ำหนักลงมาหา ริมฝีปากกดจูบที่ริมฝีปากบาง ขณะที่นิ้วมือบดเบียดนิ้วมืออยู่ที่ปากช่องทางแล้วสอดเข้าหาช้าๆ
“อึก อือ...” วินวินเสียงทักท้วงน้ำตาซึม พี่ช่วยจูบเช็ดน้ำตา แล้วเลื่อนไปขบที่ใบหู
“วินวินครับ พี่รักวินวิน..”
วินวินหันมาก้มลงจูบพี่ที่ข้างแก้มแล้วต้องเงยหน้าอ้าปากหาอากาศหายใจ เมื่อนิ้วมือที่สำรวจภายในเริ่มควานหาจุดอ่อนไหวภายใน
“อา....พี่....”
พี่ก้มลงดูดที่คอ ขยับสะโพกน้องบดเบียดแกนกายที่พองตัวแล้วเข้าหากัน จนกระทั่งน้องเกร็งมือที่เลื่อนมาบีบต้นแขนพี่ไว้แน่น
“อะ อะ อะ”
“ไหวมั้ยครับ”
พี่ถามเสียงแหบพร่า ขณะที่วินวินบีบเปลือกตาแน่น สะบัดหน้า พี่ยกร่างผอมบางออกจากตักอีกครั้ง ก้มลงแตะปลายลิ้นที่ปากทาง วินวินหันมามองพี่
ดวงตากลมแม้จะเต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการ แต่หลังไหล่ที่สั่นไหวทำให้พี่ลูบหลังเบาๆ แล้วกวาดปลายลิ้น ที่ปากทาง
วินวินครางหนัก ทั้งหอบหายใจแรงขึ้นเมื่อปลายลิ้นแทรกเข้าหา
“อย่า...อย่า...”
แต่ช่องทางรัดปลายลิ้นพี่ไว้แน่น พี่ใช้มือหนึ่งกระตุกให้ตัวเอง
วินวินหันมามองพี่ รู้ว่าเพียงพยักหน้า หรือเอ่ยปากพูด พี่ก็จะได้ในสิ่งที่ต้องการ
ดวงตาเต็มเปี่ยมด้วยความรู้สึกที่มองมา ทำให้วินวินได้แต่กัดริมฝีปากแน่น โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยสักนิดว่าไอ้ท่าทีกล้าๆกลัวๆ แบบนี้มันเร้าความรู้สึกขนาดไหน
พี่ผละปลายลิ้นออก ขยับตัวขึ้นแล้วเบียดปลายนิ้วเข้าหาจุดอ่อนไหว
“อึก อือ.....”วินวินสั่นแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้พี่ละมือที่กำลังกระตุกให้ตัวเองมาลูบแผ่นหลังแล้วกัดที่ไหล่บาง
“พี่ พี่ฮะ พี่”
“ปล่อยออกมาวินวิน ปล่อยออกมา...”
มือขาวๆ จิกที่หมอนแน่น แล้วเหยียดตัวจนสุดหลั่งน้ำสีขาว แล้วทิ้งตัวลงนอนหงาย พี่เข้ามาคร่อมตัวแล้วกระตุกตัวหลั่งลงบนหน้าท้องที่เต็มไปด้วยรอยจูบ
“อา...”
พี่ทิ้งตัวลงนอนข้างๆ ใช้นิ้วมือเช็ดเหงื่อที่ซึมอยู่ตามไรผม
“เหนื่อยหรือครับ”
วินวินพยักหน้าหันมายิ้มอ่อนๆ “ขอบคุณฮะ”
พี่โอบเข้ามานอนกอดหนุนแขน “บอกแล้วว่ามีตั้งหลายวิธี”
วินวินยิ้มอยู่กับอกพี่ จนรู้สึกว่าขาพอมีแรงก็ผลักออกเบาๆ “ผมไปล้างตัวนะฮะ”
“พี่ช่วยมั้ย”
วินวินหันมามองคนที่ทำตาพราวเจ้าเล่ห์แล้วหัวเราะ
“พอเลยคุณครู พรุ่งนี้...” ดวงตากลมโต มองไปที่นาฬิกาหัวเตียงแล้วเปลี่ยนคำพูด “เดี๋ยวอีกไม่กี่ชั่วโมงผมก็ต้องไปสอนชีต้าแล้วนะ”
“คุณครูอีกแล้ว” พี่ทำท่าเหนื่อยใจแล้วทิ้งตัวลงนอน
-*-*- จบตอนที่ 27-*--*

ละเอียดไปมั้ยเนี่ย
เดี่ยวมา+1ขอบคุณนะครับ