"Don't Leave Me Alone"
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: "Don't Leave Me Alone"  (อ่าน 245120 ครั้ง)

ออฟไลน์ N.T.❁

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
Re: "Don't Leave Me Alone" (27/10/10)
«ตอบ #210 เมื่อ27-10-2010 12:56:12 »

มันอะไรยังไง? พี่ลีโอมาเคลียร์ซะให้เร็วๆเลยน้า
ทั้งไรน์ที่บอกว่าไม่มีอะไรก็ยังทำน้องคิดมาก แล้ว "เธอ" คนนั้นเนี่ย ท่าทางจะมีบทบาทไม่เล่นเลยนะ
แบบนี้น้องไม่ต้องน้ำตาตกเหรอ? น้องยิ่งเป็นเด็กดีแบบนี้ด้วยอะ
เคลียร์เยอะๆให้น้องมั่นใจว่ารักคนไม่ผิดนะพี่ลีโอ

ออฟไลน์ dukdikdukdik

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2520
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-3
Re: "Don't Leave Me Alone" (27/10/10)
«ตอบ #211 เมื่อ27-10-2010 16:56:40 »

โอ้ย อยากอ่านตอนต่อไปใจจะขาด

พี่ลีโอจะทำอะไรน้องหรือเปล่าน๊อ คริ ๆ

ส่วนยัยไรน์ เชอะ หมั่นไส้ จะมาอะไรกับวินวินเนี้ย

ออฟไลน์ from_mars

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1154
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-0
Re: "Don't Leave Me Alone" (27/10/10)
«ตอบ #212 เมื่อ27-10-2010 22:24:31 »

 :-[
พี่คะ....เล่นชวนกันซึ่งๆ หน้าแบบนี้...น้องจะเพลียมั้ย?? (เอ๊ะ เกี่ยวไหม??) 555
คนดังเรื่องเยอะ ก้องี้แหละ วินๆ ก้อต้องทำใจ และพยายามเข้าใจพี่เค้าเนอะ....
เด็กอะไรหนอ.... จับความรู้สึกคนอื่นได้เก่งจัง....

วินวิน สู้ๆ ไรท์เตอร์ สู้ๆ คร้าบบบ

ออฟไลน์ MyTeaMeJive

  • MyTeaMeJive
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3313/-9
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #213 เมื่อ28-10-2010 07:49:05 »

(ต่อครับ)


ตอนที่ 27


วินวินปล่อยกระแสน้ำอุ่นพรมร่างจนคล้ายร่างกายจะขาวซีดลงมาไปกว่าเดิม 2 มือเท้าผนังห้องน้ำไว้ พ่นน้ำออกจากปากเล่น จนกระทั่งพลิกมือตัวเองกลับมือดู
ซีดได้ใจจริงๆ อายุเท่าไหร่กันเนี่ยถึงได้เล่นน้ำจนมือซีด
ถ้ามือไม่ซีดไม่ขึ้นจากน้ำ เล่นน้ำกันจนปากเขียว มือสั่น

เมื่อเปิดประตูห้องน้ำออกมา ชุดนอนสีหวานลายการ์ตูนวางรออยู่ที่โต๊ะตัวเล็กข้างโต๊ะแป้งในห้องแต่งตัว วินวินแต่งตัวเงียบๆ
ครั้งก่อนที่พี่พามานอนที่นี่ ทุกอย่างก็คงจัดเตรียมไว้พร้อมแบบนี้ เพียงตอนนั้นมีป้าลิซยืนรออยู่หน้าห้องช่วยจัดการให้
แต่งตัวเสร็จเดินกลับออกมาทางห้องนอน แล้ววนกลับไปเปิดประตูห้องนอนที่ต่อไปยังห้องโถง
พี่ยังคุยโทรศัพท์อยู่ ดวงตาอบอุ่นคู่นั้นมองมาทางนี้อยู่แล้ว วินวินก็เลยแค่ยกมือแล้วกลับเข้ามานอน
ไม่รู้ทำไมพอพี่เปิดประตูห้องในอีกไม่ถึง 2 นาทีถัดมาถึงต้องแกล้งหลับ
แต่ก็ทำไปแล้ว
...พิรุธเยอะจริงไอ้วินวิน...

ตอนที่พี่กลับออกมาจากห้องน้ำก็เลยเห็นคนตัวเล็กนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง ดวงตากลมโตหันมามองพี่แล้วตวัดหนีไปมอง ปลายเตียง หน้าต่าง ประตูห้อง โคมไฟไปเรื่อย

ขายาวๆ ก้าวมายืนข้างเตียงแล้วทำเป็นก้มลงมองหน้าล้อเลียน วินวินทำตาเหลือกใส่แล้วเปลี่ยนเป็นกระโดดกอดคอไว้แน่น
“ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์คิดมาก”
“เด็กตัวแสบเอ๊ย ทำให้คนอื่นหลงรักหัวปักหัวปำแล้วไม่รับผิดชอบ” พี่บอกแล้วทิ้งตัวลงบนเตียงนอนใหญ่ทั้งที่น้องกอดคออยู่
วินวินทำตาโต “โอ๊ะ!” ก็กระโดดหาพี่ไปแบบนั้น แรงเหวี่ยงก็ต้องไปข้างหลังพี่สิ แล้วทำไมมันถึงได้ดีดกลับมาที่เตียงได้ล่ะ
แต่พอเห็นว่าพี่ใช้ศอกคร่อมตัวไว้ ทำให้ไม่ได้ทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดลงมาทับก็กลายเป็นหน้าแดง
พี่ลีโอหมั่นเขี้ยวบิดจมูกตัวเล็กเบาๆ
“ผมไม่ได้ไม่รับผิดชอบพี่สักหน่อย พี่คิดมากเอง” เสียงตอบเก้อๆ
“นั่นสินะ” พี่บอกแล้วกดจมูกลงที่แก้มนิ่มแดงเรื่อ ริมฝีปากกดแน่นที่แก้มแล้วเปลี่ยนเป็นเม้ม
“โอ๊ะ เล่นไรเนี่ย” มือขาวๆ ทุบที่ไหล่ แต่พี่หัวเราะ
“มันเขี้ยว อยากกัดแก้มคน” พี่บอกทั้งดวงตาพราว
“เหอะ ขอให้มีโทรศัพท์มาเรียกตัวไปงานทีเหอะ จะหัวเราะให้เขี้ยวหัก” วินวินทำลอยหน้าลอยตา แล้วรีบเบี่ยงหลบเมื่อริมฝีปากกดลงมาหาใหม่
ผิดจากเป้าหมายริมฝีปากบางช่างพูด พี่เลื่อนไปที่ใบหูจุดอ่อนไหวของน้องทันที
ทันทีที่แตะปลายลิ้น ใบหน้าก็แดงได้เหมือนสั่ง แดงจนถึงใบหูที่พี่สัมผัส มือที่ดันไหล่อยู่จิกไว้แน่น วินวินเบี่ยงตัวออกแต่พี่แทรกต้นขากดไว้
ฟันขาวขบที่ใบหูเบาๆ แล้วเปลี่ยนเป็นเล็มเลีย มองเห็นน้องหลับตาแน่น ทั้งยังเหมือนจะเม้มปากสนิท พี่เลื่อนมือข้างขวาแต้มที่ริมฝีปากบางแล้วแทรกปลายนิ้ว วินวินลืมตาโพลง คว้าข้อมือพี่ไว้ แต่พี่ซ้ำด้วยการแทรกปลายลิ้นที่ใบหู จนคนถูกโจมตีต้องส่งเสียงทักท้วงในลำคอเปิดปากให้พี่แทรกนิ้วแตะที่ปลายลิ้น

วินวินถอนหายใจยาว จนพี่ต้องละจากใบหู
“ถอนหายใจทำไมเนี่ย” แต่กระซิบถาม แต่น้องตอบเสียงดัง
“ถามทำไมเนี่ย” ดวงตากลมลองค้อนแล้วเปลี่ยนไปมองทางอื่น
มือแข็งแรงเลื่อนมาประคองใบหน้าที่กำลังพองได้ที่แล้วก้มลงจูบ ริมฝีปากนิ่มแสนหวานตอบรับให้พี่ใช้ปลายลิ้นสำรวจ แล้วดูดดึง
วินวินยกตัวตามแรง แล้วต้องสะบัดหน้าออก แต่ริมฝีปากที่ยังวนเวียนอยู่ที่แก้มและปลายคาง ไปจนถึงใบหูอีกด้าน
“อือ อา....”
มืออุ่นๆเลื่อนลงมาแตะที่ไหล่ และอกผ่านเสื้อนอน กลับส่งความรู้สึกแปลกๆ
ริมฝีปากที่เลื่อนลงมาจูบที่ปลายคางเรื่อยลงมาถึงคอ เสียวจนขนลุก
แรกก็คิดว่าจุดอ่อนอยู่ที่หู แต่พอโดนโจมตีไปทั่วก็คล้ายกับว่า ไม่ว่าพี่จะโดนที่ตรงไหน ก็ไม่ได้ทั้งนั้น
วินวินบีบแขนพี่แน่นขึ้นแล้วผลักออก
“เดี๋ยวฮะ เดี๋ยวก่อน”
พี่คร่อมตัวมองคนที่เอาแต่ซุกหน้าอยู่กับอกพี่ แล้วยิ้มจางๆ ก้มลงจูบที่ผมอ่อนนุ่ม แล้วพลิกตัวลงนอน ม้วนคนผอมบางให้นอนหนุนแขนไว้
“ไม่เป็นไร”
พี่พูดเสียงต่ำๆ พยายามระงับความร้อนรุ่นที่กระจายอยู่ทั่วท้องน้อยให้สงบลง แต่มันไม่ง่ายเหมือนเคย
ไม่ง่ายเลยสักนิด ต่อให้คนในแขนนอนนิ่ง แต่ก็กลับรู้สึกถึงลมหายใจที่รดอยู่ที่อกพี่ รู้แม้กระทั่งเสียงหัวใจของน้อง

เมื่อกี้คุยกันเรื่องเครียดๆ น้องจะคึกไม่รู้เวล่ำเวลาอย่างพี่ได้ยังไง....

วินวินเหลือบตาขึ้นมองคนที่ลืมตานอนมองเพดานห้อง แล้วค่อยๆจับมือของพี่ที่กอดไหล่อยู่ สอดเข้าใต้เสื้อนอนสีหวานลูบไล้อยู่ที่ชายโครงแล้วเลื่อนขึ้นมาหายอดอก
“อือ.....”
พี่ก้มลงมองคนที่ก้มหน้าส่งเสียงครางเบาๆ ลอดผ่านริมฝีปาก
“พี่ต้องตายเพราะคลั่งน้องแน่ๆ”
พี่จับน้องหงาย กระชากเสื้อนอนจนกระดุมขาด ตรึงข้อมือบางไว้แน่น แล้วขบที่ยอดอกสีชมพูจางๆ วินวินสูดปาก งอตัวด้วยความเสียวที่เหมือนพุ่งเข้าชนอย่างแรง
“พี่....พี่...อา....”
พี่ละมือข้างหนึ่งมาเบียดบี้ที่อกอีกข้างที่แข็งเกร็งไม่ต่างกัน ส่วนอีกมือรั้งเอวกางเกงนอนลง บีบเคล้นก้มกลมแรงจนน้องเบี่ยงตัวหนี น้ำตาซึมจากหางตา
“เจ็บ”
พี่ผละลุกขึ้นนั่งดวงตาหวามไหวจ้องมองใบหน้าแดงเรื่อ เรือนร่างขาวละเอียด ขณะที่สอดเสื้อของตัวเองออก ตามมาด้วยกางเกงนอนของน้อง
ดวงตากลมโตวาววามแล้วหลบมองปลายคางพี่ เมื่อริมฝีปากสวยขยับเข้ามาใกล้ น้องถึงได้หลับตาลงรอคอยปลายลิ้นเล็มเลียที่ริมฝีปากบาง
วินวินเผยอริมฝีปากเล็กน้อยให้พี่ขบฟันที่ริมฝีปากบนแล้วดูดเม้มริมฝีปากไล่ชิมจนถึงริมฝีปากล่าง
2 มือที่คล้องคอพี่อยู่เลื่อนลงมาบีบไหล่พี่ไว้แน่น เพราะขณะที่จูบอย่างอ่อนหวาน มือข้างหนึ่งกำลังเบียดบี้อกบาง ปุ่มไตแข็งรับมือเมื่อพี่สะกิดนิ้ว
วินวินครางเบาๆในลำคอ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-04-2015 12:04:56 โดย jivetea »

ออฟไลน์ MyTeaMeJive

  • MyTeaMeJive
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3313/-9
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #214 เมื่อ28-10-2010 07:50:53 »

ริมฝีปากสวยก้มลงหาจุดอ่อนไหวใต้สะดือเล็มเลียแล้วดูดแรง จนวินวินคราง มือประคองท้ายทอยพี่ไว้ เหมือนพยายามรั้งไว้ไม่ให้ลงไปต่อ
พี่ขยับขึ้นหาริมฝีปากขึ้นครั้ง
วินวินคล้องแขนรอบคอพี่แลกลิ้นจูบตอบ เอียงศีรษะเล็กๆ สอดรับ ขณะที่พี่เลื่อนมือช้อนที่สะโพกบางให้ยกขึ้นแตะปลายนิ้วที่จุดอ่อนไหวเหมือนไม่ได้ตั้งใจแล้วเลื่อนกลับมาที่ด้านหน้า แล้ววนกลับไปลูบไล้อยู่ที่ต้นขา แต่กลับขยับสะโพกของตัวเองบดเบียดกับแก่นกายของน้องจนขยายตัว
ความร้อนรุ่มที่พี่ส่งมาให้วินวินได้แต่รับไว้แล้วหมุนไปตามที่พี่ต้องการ

จูบแรงๆ ทิ้งร่องรอยลงมาจนถึงใต้สะดือ พี่ช้อนตาขึ้นมองดวงตากลมโตที่จ้องมองมา แล้วลากลิ้นอ้อมลงมาที่ต้นขา ยกขาเรียวขึ้นแล้ววนจูบที่ขาอ่อนด้านใน
วินวินคล้ายหัวใจเต้นแรงแทบระเบิด ความปั่นป่วนภายในช่องท้องลุกลามจนไม่กล้าขยับตัว
ความต้องการที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่ไม่กล้าร้องขอ ได้แต่ส่งเสียงครวญคราง
พี่ลีโอเปลี่ยนระดับสายตาไล่มาจนถึงความตื่นตัวจนแข็งเกร็งของน้อง ที่เจ้าตัวพยายามใช้มือปิด พี่กัดเบาๆ ที่ต้นขาด้านใน วินวินถึงกับสะดุ้ง
“โอ๊ะ! พี่อ้ะ!” มือขาวๆผละมาทุบไหล่เบา ๆ แล้วจิกมือแน่นที่ไหล่กว้าง เมื่อพี่ดูดซ้ำที่รอยฟัน ทำให้รู้สึกเจ็บแบบแปลกๆ
พี่ยกขาเรียวบางแยกกว้าง ชันเข่าขึ้น แล้วก้มลงหาผลแฝด
“อา......”
วินวินงอตัวพยายามดันใบหน้าพี่ออก “พี่ฮะ มันเสียว”
น้องร้องห้ามด้วยน้ำเสียงสั่นไหว ยิ่งทำให้ความต้องการสัมผัสร่างผอมบางนี้ให้มากขึ้นไปอีก  เร่งลิ้นทั้งกวาดทั้งเน้นชิมผลแฝดขณะที่  2 มือนวดไล่จากต้นขากระชับที่ก้นกลม แล้วเลื่อนมือลงด้านใต้ยกสะโพกบางสัมผัสที่จุดอ่อนไหว
“พี่ พี่” ร่างกายร้อนระอุ ความตื่นตัวเตรียมพร้อมมีหยาดน้ำซึมจากส่วนปลาย พี่เลื่อนขึ้นมาเลียหยาดน้ำ วินวินหอบหายใจยากลำบาก สะบัดใบหน้า
ทั้งที่ลิ้นนุ่มโลมเลียจนชุ่มแต่ความร้อนระอุของแก่นกายที่ปลายลิ้นสัมผัสไม่ได้เย็นลงเลยสักนิด
มือขาวบางทึ้งหมอนจนเกร็ง ปลายเท้าจิกที่นอน ยกสะโพกบางเข้าหาพี่
“อือ....โอย....พี่ฮะ..พี่...”
พี่รูดริมฝีปากเข้าครอบครองทั้งกวาดปลายลิ้นจนวินวินดิ้นพล่าน ยิ่งนิ้วเรียวที่บดนวดอยู่ที่ปากทางยิ่งเสียวจนน้ำตาซึม อ้าปากหอบหายใจ
“พี่ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหว ผมจะ ผม ผม”
พี่รูดปากลงจนสุดโคนแล้วดูด ตวัดลิ้นอยู่ภายในจนแก่นกายน้องร้อนฉ่า ผลแฝดเกร็งตัว ยิ่งช่องทางด้านหลังยิ่งรัดปลายนิ้วไว้แน่น
“อ๊า....” วินวินส่งเสียงหวานเกร็งกระตุกส่งน้ำหวานเข้าปากที่รองรับ แล้วทิ้งตัวลงนอนหอบ
ดวงตาหรี่ปรือเหมือนง่วงงุนมองคนที่ขยับตัวขึ้นมาหาระดมจูบที่พวงแก้มแดง
“วินวินของพี่”
เสียงกระซิบหวานแสดงความเป็นเจ้าของที่คนฟังได้ยินเมื่อไหร่ก็รู้สึกตัวเบาทุกครั้งไป
“พี่ฮะ..”
ริมฝีปากวนเวียนอยู่ที่ใบหน้าและลำคอ ขณะที่มือที่กรีดอยู่ที่หน้าอก ความแข็งแกร่งอุ่นร้อนของพี่เสียดสีอยู่ที่ต้นขา
วินวินเบี่ยงหน้าจูบกลับที่ปลายคางพี่ ไล้ลงมาที่ต้นคอ
ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ พร้อมกับที่คนที่กำลังคร่อมตัวอยู่ยกตัวออก แล้วจับน้องพลิกคว่ำ
“พี่ฮะ ให้ผม....”
มือแข็งแรงช้อนใบหน้าน้องเข้ามาจูบปิดปากขณะที่มือหนึ่งสอดเข้าบี้อกบาง แล้วเลื่อนลงมากอบกุมแกนกลาง ทำให้ต้องยกสะโพกขึ้น
วินวินรู้สึกถึงน้ำลายที่หยาดหยดจากปลายคาง แต่ทุกสัมผัสที่พี่มอบให้ บอกว่าพี่ต้องการควบคุมเกมนี้ และยังไม่พอ....
“ขอให้พี่สัมผัสน้องเถอะนะ” พี่กระซิบบอกแล้วจูบไล่ที่ต้นคอลงมาที่ไหล่และหลัง
วินวินทิ้งตัวลงแนบที่นอนเมื่อพี่ผละมือออกจากแกนกลาง ทิ้งน้ำหนักตัวลงมาหา พร้อมกับการจูบไล่หลังคอ
มือแข็งแรงนวดอยู่ที่เอวแล้วเลื่อนลงมาที่สะโพกกลม ความแน่นเนื้อยิ่งทำให้พี่อยากบี้ให้แหลกคามือ
“เจ็บนะ!” วินวินท้วงน้ำตาคลอ  “ไม่ให้พักแล้วยังทำแรงอีก” เสียงบ่นเบาๆ เจือเสียงสูดจมูก ทำให้พี่ดึงใบหน้ากลับมาจูบซับน้ำตาแล้วเบียดลิ้นเข้าหาริมฝีปากหวาน
นิ้วมือแตะสัมผัสจุดอ่อนไหววินวินเบี่ยงสะโพกหนีทันที ทั้งผลักพี่ออก แต่ขาเรียวที่ถูกแยกกว้างยังติดอยู่กับขาแข็งแรงที่เบียดอยู่กลาง มือขาวนิ่มค้างอยู่ที่ไหล่พี่ ดวงตากลมโตสั่นไหว
น้องยังไม่แน่ใจ และกลัว
“ไม่ต้องกลัว น้องไม่พร้อมพี่ก็อยู่ข้างนอกไง”
“แต่ว่า ถ้าทำอย่างนั้น พี่จะเอามาเป็นข้ออ้างทิ้งผมหรือเปล่า”
พี่ยิ้มหวานจนหัวใจละลาย เมื่อพรมจูบที่ใบหน้า
“พี่รักวินวินนะครับ เท่าที่ยอมตามใจพี่มากขนาดนี้ก็มากเกินกว่าที่พี่จะคาดคิดแล้ว”
“จริงๆนะ ไม่สอดนะ”
“มีตั้งหลายวิธีที่เราทำรักกันได้”
วินวินกัดริมฝีปากแดงช้ำ เร้าอารมณ์จนพี่อยากคว้ามาจูบเสียเอง
ร่างผอมบางพลิกคว่ำเท้าข้อศอก ยกสะโพกสูง
พี่รู้สึกน้ำลายเหนียวหนืดเมื่อมองไล่จากดวงตากลมโต มาที่พวงแก้ม ลำคอ ถึงเรือนร่างบอบบาง ขณะที่พี่ขยับตัวเองจากที่เอนอยู่ข้างๆ น้อง ไปอยู่ทางด้านหลัง
ปลายนิ้วสัมผัสแผ่นหลังเนียนลื่น ก้นกลมและซอกหลืบที่ทำให้พี่แทบคลั่ง ยิ่งเมื่อน้องหันกลับมามองยิ่งยั่วยวนกันจนแทบไม่อยากจะรักษาสัญญาที่จะทนุถนอมกันไว้
“วินวินครับ...แบบนี้ พี่ก็ไม่ไหวเหมือนกัน” พี่ก้มลงกัดที่ก้นกลมเบาๆ ขณะที่บดปลายนิ้วลงที่จุดอ่อนไหวเน้นย้ำจนวินวินเริ่มเกร็งขึ้นมาอีกช้าๆ
ริมฝีปากสวยเลื่อนขึ้นมาจูบไล่ไปทั่วแผ่นหลัง ขณะที่มือข้างหนึ่งยังวนเวียนอยู่ที่เดิมแต่อีกมือกำลังช้อนลงไปที่ด้านใต้ กอบอกบางเต็มมือเพียงขยำเบาๆ น้องก็ร้องคราง
“อ๊า...”
“เจ็บหรือครับ” เสียงกระซิบจากแผ่นหลัง
“ไม่รู้” วินวินตอบหอบๆ “มันเจ็บด้วย แล้วก็...”
“แล้วอะไร”
“ไม่รู้ อธิบายไม่ถูกหรอก”
พี่ขยับตัวไปที่โต๊ะข้างเตียงหยิบหลอดครีม
วินวินกัดมุมปากตัวเองแน่น แล้วฝังหน้าลงกับหมอน
พี่แตะปลายนิ้วที่อาบครีมบดอยู่ที่ปากช่องทาง แต่น้องรัดแน่นจนแทรกปลายนิ้วไม่ลง พี่เลยก้มลงจูบเน้นอยู่ที่เอวจนน้องต้องเงยหน้าจากหมอนหันมาสบตาหวานเชื่อม
ปลายนิ้วค่อยๆเบียดแทรกเพียงนิดเดียววินวินก็พลิกตัวหันมากอดคอพี่ไว้
พี่ลีโอขยับนั่งพิงหัวเตียง ให้วินวินคร่อมตัวทิ้งน้ำหนักลงมาหา ริมฝีปากกดจูบที่ริมฝีปากบาง ขณะที่นิ้วมือบดเบียดนิ้วมืออยู่ที่ปากช่องทางแล้วสอดเข้าหาช้าๆ
“อึก อือ...” วินวินเสียงทักท้วงน้ำตาซึม พี่ช่วยจูบเช็ดน้ำตา แล้วเลื่อนไปขบที่ใบหู
“วินวินครับ พี่รักวินวิน..”
วินวินหันมาก้มลงจูบพี่ที่ข้างแก้มแล้วต้องเงยหน้าอ้าปากหาอากาศหายใจ เมื่อนิ้วมือที่สำรวจภายในเริ่มควานหาจุดอ่อนไหวภายใน
“อา....พี่....”
พี่ก้มลงดูดที่คอ ขยับสะโพกน้องบดเบียดแกนกายที่พองตัวแล้วเข้าหากัน จนกระทั่งน้องเกร็งมือที่เลื่อนมาบีบต้นแขนพี่ไว้แน่น
“อะ อะ อะ”
“ไหวมั้ยครับ”
พี่ถามเสียงแหบพร่า ขณะที่วินวินบีบเปลือกตาแน่น สะบัดหน้า พี่ยกร่างผอมบางออกจากตักอีกครั้ง ก้มลงแตะปลายลิ้นที่ปากทาง วินวินหันมามองพี่
ดวงตากลมแม้จะเต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการ แต่หลังไหล่ที่สั่นไหวทำให้พี่ลูบหลังเบาๆ แล้วกวาดปลายลิ้น ที่ปากทาง
วินวินครางหนัก ทั้งหอบหายใจแรงขึ้นเมื่อปลายลิ้นแทรกเข้าหา
“อย่า...อย่า...”
แต่ช่องทางรัดปลายลิ้นพี่ไว้แน่น พี่ใช้มือหนึ่งกระตุกให้ตัวเอง
วินวินหันมามองพี่ รู้ว่าเพียงพยักหน้า หรือเอ่ยปากพูด พี่ก็จะได้ในสิ่งที่ต้องการ
ดวงตาเต็มเปี่ยมด้วยความรู้สึกที่มองมา ทำให้วินวินได้แต่กัดริมฝีปากแน่น โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยสักนิดว่าไอ้ท่าทีกล้าๆกลัวๆ แบบนี้มันเร้าความรู้สึกขนาดไหน
พี่ผละปลายลิ้นออก ขยับตัวขึ้นแล้วเบียดปลายนิ้วเข้าหาจุดอ่อนไหว
“อึก อือ.....”วินวินสั่นแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้พี่ละมือที่กำลังกระตุกให้ตัวเองมาลูบแผ่นหลังแล้วกัดที่ไหล่บาง
“พี่ พี่ฮะ พี่”
“ปล่อยออกมาวินวิน ปล่อยออกมา...”
มือขาวๆ จิกที่หมอนแน่น แล้วเหยียดตัวจนสุดหลั่งน้ำสีขาว แล้วทิ้งตัวลงนอนหงาย พี่เข้ามาคร่อมตัวแล้วกระตุกตัวหลั่งลงบนหน้าท้องที่เต็มไปด้วยรอยจูบ
“อา...”
พี่ทิ้งตัวลงนอนข้างๆ ใช้นิ้วมือเช็ดเหงื่อที่ซึมอยู่ตามไรผม
“เหนื่อยหรือครับ”
วินวินพยักหน้าหันมายิ้มอ่อนๆ “ขอบคุณฮะ”
พี่โอบเข้ามานอนกอดหนุนแขน “บอกแล้วว่ามีตั้งหลายวิธี”
วินวินยิ้มอยู่กับอกพี่ จนรู้สึกว่าขาพอมีแรงก็ผลักออกเบาๆ “ผมไปล้างตัวนะฮะ”
“พี่ช่วยมั้ย”
วินวินหันมามองคนที่ทำตาพราวเจ้าเล่ห์แล้วหัวเราะ
“พอเลยคุณครู พรุ่งนี้...” ดวงตากลมโต มองไปที่นาฬิกาหัวเตียงแล้วเปลี่ยนคำพูด “เดี๋ยวอีกไม่กี่ชั่วโมงผมก็ต้องไปสอนชีต้าแล้วนะ”
“คุณครูอีกแล้ว” พี่ทำท่าเหนื่อยใจแล้วทิ้งตัวลงนอน

-*-*- จบตอนที่ 27-*--*

 :m21: ละเอียดไปมั้ยเนี่ย

เดี่ยวมา+1ขอบคุณนะครับ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-04-2015 12:05:58 โดย jivetea »

ออฟไลน์ heefever

  • 영원히 그대만 사랑해
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #215 เมื่อ28-10-2010 09:34:31 »

โนคอมเมนท์ หึหึ  :z1:

ออฟไลน์ พี่วันเสาร์

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +282/-3
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #216 เมื่อ28-10-2010 09:41:07 »

 :z1: :-[
พี่ลีโอกับวินวินน่ารักมาก
หวังว่าพี่ลีโอคงจะไม่คิดมากอีกนะวินวินพูดซะขนาอนั้นแล้ว

ออฟไลน์ หมวยลำเค็ญ

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 863
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-1
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #217 เมื่อ28-10-2010 11:34:08 »

พี่ลีโอใจดีมากอ่ะ ใจเย็นกับน้องมากๆ อย่างนี้วินวินหนีไปไหนไม่รอดแล้วหร่ะ

ออฟไลน์ MyTeaMeJive

  • MyTeaMeJive
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3313/-9
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #218 เมื่อ28-10-2010 11:38:51 »

วะฮะฮะ ยังกดบวกให้ไม่ได้ ยังไม่ครบ 24 ชั่วโมง

 :a12:
เย็นๆ มาใหม่

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-10-2010 11:46:19 โดย jivetea »

greenoak

  • บุคคลทั่วไป
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #219 เมื่อ28-10-2010 13:20:05 »

พี่ลีโอดูจะรักวินวินมากนะครับเนี่ย ถึงยอมตามใจน้องได้ขนาดนั้น


ส่วนวินวิน...รู้สึกว่านายจะเอาเปรียบพี่มากเกินไปแล้วนะครับ
3 ครั้งแล้ว ยังไม่เห็นอะไรให้พี่ลีโอบ้างเลย


เคืองวินวินละครับ



ปล. รอตอนต่อไปครับ


คิดถึงมิกกี้กะไอ้พี่กลาสง่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
« ตอบ #219 เมื่อ: 28-10-2010 13:20:05 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






yayee2

  • บุคคลทั่วไป
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #220 เมื่อ28-10-2010 13:47:23 »

 ที่ผู้เขียนถามไว้ว่า " ละเอียดไปมั้ยเนี่ย"
ขอตอบว่า ละเอียดกำลังดีจ้ะ
พี่ลีโออ้ะ รักน้องบ่อยจัง คริ คริ

ออฟไลน์ N.T.❁

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #221 เมื่อ28-10-2010 14:35:07 »

:o8:
พี่ลีโอใจดีกับน้องจัง =////=
วินวินคงพยายามปรับตัว+ทำใจอยู่แหงๆ ฮ่าๆ

ออฟไลน์ MyTeaMeJive

  • MyTeaMeJive
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3313/-9
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #222 เมื่อ28-10-2010 16:49:47 »

+ 1 ขอบคุณมากๆๆๆๆๆ ครับ

 :a9:

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #223 เมื่อ28-10-2010 17:05:24 »

พี่ลีโอถนอมวินวินมากเลยอะ  :-[
แบบนี้ไปไหนไม่รอดแล้วจ้ะวินวิน คนอื่นที่ผ่านมาน่ะ เลิกสนใจไปได้เลยนะพี่ว่า :z1:
ขอบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปเน้อ :impress2:

ออฟไลน์ from_mars

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1154
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-0
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #224 เมื่อ28-10-2010 20:27:01 »

 :mc4:
ไรท์เตอร์ครับ....ละเอียดเชียวครับ...อะฮึก...
รออ่านตอนต่อไป...

greenoak

  • บุคคลทั่วไป
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #225 เมื่อ29-10-2010 12:24:22 »

มาดันรอไจฟ์ครับ  :z10:

anajulia

  • บุคคลทั่วไป
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #226 เมื่อ29-10-2010 12:40:46 »

วินวินของพี่(นุ่น) โอย น่ารักสุโก้ยอะ  :กอด1:

........ถึงน้องไจฟ์ ละเอียดดีค่ะ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วก็ คิดถึงน้องมิคกี้ด้วยคน ชอบน้องมันอ้ะ แบบว่าฮาก็ได้สาระก็ดี เหมาะจะเป้นเพื่อนที่แสนดีของน้องวินวินจริงๆ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #227 เมื่อ29-10-2010 13:19:08 »

 :L2:

ออฟไลน์ silverspoon

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +275/-12
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #228 เมื่อ29-10-2010 14:07:43 »

วินวินน่าจะช่วยพี่ลีโอกลับม่างเนอะ :z1: ของอย่างนี้มันต้องช่วยๆกันนิ (อ๊าง ทะลึ่งเนาะเรา  :-[)

ออฟไลน์ N.T.❁

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #229 เมื่อ30-10-2010 14:50:57 »

 :oni1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
« ตอบ #229 เมื่อ: 30-10-2010 14:50:57 »





Gohan

  • บุคคลทั่วไป
Re: "Don't Leave Me Alone" (28/10/10) ~~<*O*>~~
«ตอบ #230 เมื่อ30-10-2010 17:08:21 »

ไม่ได้อ่านมาหลายตอน พอมาอีกที 
ขนาดสำรองเลือดมาแล้ว ยัง :jul1:
เฮ้อ สงสารวินวินจัง ช้ำแน่ๆ  :o8:

ออฟไลน์ MyTeaMeJive

  • MyTeaMeJive
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3313/-9
Re: "Don't Leave Me Alone" (31/10/10)
«ตอบ #231 เมื่อ31-10-2010 07:56:07 »

(ต่อครับ)

ตอนที่ 28


พี่ลีโอยืนยิ้มดูคุณครูตัวเล็กสอนลูกศิษย์ได้ไม่ถึง 5 นาที เจ้าของบ้านตัวจริง ที่ปกติจะไปออกรอบตีกอล์ฟกับก๊วนเพื่อนตอนเช้าวันอาทิตย์ก็เข้ามาพยักหน้าออกไปคุยที่ข้างสระว่ายน้ำ
“พ่อแม่เค้ารู้เรื่องที่แกหลอกลวงลูกเค้าหรือยัง” ชายสูงวัยพูดด้วยสำเนียงของชาวต่างชาติขณะที่นั่งลงที่ชุดเก้าอี้ข้างสระ
พี่ลีโอยิ้มที่มุมปาก “โห...เปิดประเด็นได้ประทับใจจริงๆ”
“ก็เค้าอายุเท่าไหร่ แกอายุเท่าไหร่เตือนไว้ก่อนที่พ่อแม่เค้าจะมาลุยชั้นถึงที่”
“มหาวิทยาลัยปี 2 ไม่เด็กหรอก มีความคิด มีความเข้าใจมากกว่าผมเสียอีก” พี่ลีโอพูดเสียงต่ำ ขณะที่หันไปรับถ้วยกาแฟที่แม่บ้านยกมาให้
พ่อยิ้มๆ “อย่างที่เขาว่าจริงๆ ว่าแกหลงเด็กคนนี้จนโงหัวปักหัวปำ”
“ก็จริง หลงจริงๆน่ะแหละ”
“แล้วพ่อแม่เค้าว่ายังไง”

พี่ลีโอนิ่งคิดเรื่องที่มีคนรักเป็นเพศเดียวกัน ไม่ใช่เรื่องที่พ่อแม่ทุกคนจะยอมรับได้ง่ายๆ ถึงจะพ่อของเขาเองก็เถอะ
“ชั้นไม่ได้ยอมรับเรื่องที่แกจะไม่ยอมมีหลานให้ชั้นอุ้มหรอกนะ เพียงแต่มาถึงอายุขนาดชั้นแล้วเนี่ย เจอมาเยอะจนคิดได้ว่า มันก็แค่รสนิยมทางเพศ ไอ้พวกที่ข่มขืนหรือฟันแล้วทิ้งเลวร้ายกว่าคนที่ชอบเพศเดียวกันไม่รู้กี่เท่า แต่พ่อของวินวินจะคิดเหมือนชั้นหรือเปล่า เกิดเขาไม่ยอมรับขึ้นมาสงสารเด็กมัน”
“ผมเคยพบกับพ่อเค้า”
“เหรอ เมื่อไหร่ พวกแกเพิ่งคบกันไม่ใช่หรือ” พ่อขยับตัวนั่งตรง ขณะที่พี่ลีโอหัวเราะสายสืบของพ่อนี่รู้ลึกรู้จริง
“เคยพบกันก่อนหน้านี้หลายครั้ง ตั้งแต่ตอนที่ยังไม่ได้จีบ”
พ่อพยักหน้าช้าๆ “ถ้าต้องให้ชั้นไปคุยก็บอก”
ลีโอถึงกับกะตุกยิ้มที่มุมปาก “อะไรเนี่ย ถ้าไม่บอกว่ามีเมียมีลูกอยู่แล้วก็จะว่าจีบเด็กแล้วเนี่ย”
“ไม่รู้ว่ะ เด็กคนนี้มีอะไรบางอย่างที่...ไม่รู้โว๊ย บรรยายไม่ถูก” พ่อตัดบทดื้อๆ หันไปหยิบถ้วยกาแฟขึ้นจิบ แต่พี่ลีโอพอจะเข้าใจ
“ผมไม่หลอกเค้าหรอกน่า คนนี้ผมรักจริง ถ้าพ่อเค้าไม่ยอมผมก็จะพยายามให้เขาใจอ่อนยกให้น่ะแหละ”
“ยังไงเค้าก็ลูกมีพ่อมีแม่ แกเองก็ไม่ใช่เด็กๆแล้ว ทำอะไรคิดให้ดี”
“สายสืบรายงานอะไรมาเนี่ย ถึงได้มานั่งเล็คเชอร์ผม” พี่ลีโอทำเป็นกอดอกมองพ่อ
“ก็...แกมันเพลย์บอย แล้วใครล่ะที่จะกลับมาตัดสินคัดตัวน่ะ”
พี่ลีโอเอียงคอ ทุบที่ไหล่เบาๆ “วันก่อนทาเคชิมันก็เพิ่งเตือนไป”
“แกน่ะจีบคนไม่ดูตาม้าตาเรือ ไปจีบคนเจ้าคิดเจ้าแค้น แล้วทิ้งเขาไปง่ายๆอย่างนั้น พอเลิกกันเค้ามาเหวี่ยงถึงบ้านถึงที่ทำงานเสียความน่าเชื่อถือ”
พ่อมองดูคนที่ยังทำท่าเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ แล้วต้องพูดเตือนต่อ “แกไม่ได้ชอบเค้าแล้วตอนนั้นไปจีบเค้าทำไมวะ”
“ไม่รู้เหมือนกัน”
พี่ลีโอตอบตรงๆ แต่ทำให้พ่อถึงกับทิ้งตัวพิงพนักเก้าอี้ “ดูมันพูด ไม่มีความรับผิดชอบแบบนี้อย่าบอกใครนะว่าเป็นลูกชั้นน่ะ อายเค้าว่ะ”
“ไม่ใช่ไม่รับผิดชอบ” พี่ลีโอพยายามอธิบาย “ทุกคนที่..ผมคุยด้วยหรือมีอะไรกัน ผมก็บอกกับเค้าแล้วว่า ผมมีคนที่อยู่ในใจอยู่แล้ว ทุกคนก็โอเค แต่ว่าพอไประยะหนึ่งก็กลับมาแนวเดียวกันหมด ถึงจะคนที่พ่อว่าเค้ากำลังจะมานี่ก็เถอะแต่ตอนนั้นมันเหมือนเราต่างก็พอใจกัน แต่ไปๆมาๆก็มีแต่ทะเลาะกันจนเหนื่อย”
พ่อใช้นิ้วเคาะโต๊ะ “แกพูดเหมือนไม่รู้จักความรัก กับคนที่แกว่าอยู่ในใจแกมานานน่ะแกเคยคิดว่าพอมั้ยล่ะ”
พี่ลีโอส่ายหน้าในเชิงยอมรับ พอเลยรีบชี้นิ้ว
“เห็นมะ ตอนแอบมองก็ขอให้ได้เดินสวนกันก็ยังดี พอเดินสวนกันก็อยากคุยกัน ขอเป็นเพื่อน เลื่อนระดับขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วยิ่งนอนด้วยกันแล้วนี่ จะมีสักกี่คนที่เสรีถึงขึ้นเช้าขึ้นมาก็แยกทางกันไป”
พี่ลีโอนิ่งอึ้งจนพ่อต้องถามย้ำ
“แน่ใจนะว่าเคลียร์ได้”
พี่ลีโอพยักหน้า
“เออ..ชั้นเชื่อว่าแกทำได้ แต่อย่าทำให้คนทางนี้ร้อนใจ เพราะเค้าไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย”

*-*-*-*-*

วินวินในชุดเสื้อเชิร์ตสีชมพูอ่อนกับไทค์สีน้ำตาล นั่งทำสมาธิอยู่ในห้องโถงกว้าง รอบตัวคือนักเปียโนหลายคนมีทั้งคนที่เคยแข่งขันด้วยกันมาตั้งแต่ไฮสคูล จนถึงคนที่เพิ่งแข่งขันเป็นครั้งแรก
คนที่คุ้นเคยกันดีก็พยักหน้าทักทาย พูดเล่นกันพอให้หายเครียดแล้วก็แยกย้ายกันไปอยู่มุมใครมุมมัน
ด๊อกเตอร์เค เดินเข้ามาให้กำลังใจลูกศิษย์ แล้วก็ต้องออกไปเมื่อสต๊าฟเข้ามาเรียกให้ผู้สอนออกไปรอในห้องประชุม เหลือแต่เพียงนักดนตรีที่จะเข้าคัดตัว ไม่ถึง 5 นาทีนักเปียโนที่ได้รับการจับสลากเป็นคนแรกก็ถูกเรียกออกไป

*-*-*-*

พี่ลีโอเห็นหญิงสาวผมสีทองยาวสลวยคนนั้นแล้ว เวลาหลายปีไม่ได้ทำให้เธอเปลี่ยนแปลงไปมากนัก ชายหนุ่มเพียงแค่ยืนมอง ไม่นานนักเธอก็หันมา ยิ้มหวานแล้วก้าวเข้ามาหา.....
“พี่ลีโอสบายดี”
“สบายดี แล้ว...เทียร์ล่ะเป็นยังไงบ้าง”
“ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ได้ข่าวว่า คนเคยรักกำลังหลงเด็กผู้ชายจนโงหัวไม่ขึ้น” ดวงตากลมโตที่มองมา มีแววท้าทายอยู่ในที
“คนเคยรักคือคนในอดีต จะไปสนใจอีกทำไม เทียร์น่าจะอยู่กับปัจจุบัน” พี่ลีโอตอบเย็นๆ
“กลัวเหรอ” รอยยิ้มไม่น่าวางใจปรากฏที่มุมปากสีแดงสดจากลิปสติกมันวาว
“ทำไมต้องกลัว เทียร์เป็นคนเอาแต่ใจก็จริง แต่ไม่ใช่คนใจร้ายนี่นา”
หญิงสาวเอียงหน้า ยิ้มกว้างกว่าเดิม “พี่น่ะปากหวาน แต่ว่า...เมื่อเวลาเปลี่ยนคนเราก็เปลี่ยน พี่ไม่เคยได้ยินเหรอ”
“พี่เคยได้ยินแต่ว่าเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น แต่เปลี่ยนไปในทางที่ร้ายขึ้นน่ะไม่เคยรู้”
“อยากรู้มั้ยล่ะ”
“ไม่คุ้มกันหรอกเทียร์ ชื่อเสียงที่สะสมมาทั้งชีวิต แลกกับความสะใจเพียงชั่ววูบ”
“พี่รู้ได้ยังไง”
“เทียร์รู้ดีกว่าพี่”
หญิงสาวรู้สึกขัดใจจนต้องถอนหายใจแรงๆ “ท่าทางจะหลงมันมากสินะ”
พี่ลีโอยิ้มเฉยเป็นคำตอบ ทำให้ดวงตากลมโตที่ตวัดกลับมาหาทอประกายฉุนเฉียวชัดเจน
“พี่ลีโอ”
“เทียร์ เราทะเลาะกันเกลียดกันขนาดนี้แล้ว...”
“ชั้นก็เลยเกลียดคนๆนั้น ทั้งที่ไม่เคยพบหน้าไปด้วยไง” หญิงสาวพูดเสียงลอดไรฟัน
พี่ลีโอมองหญิงสาวอย่างอ่อนโยน ขณะที่คลี่ยิ้มหวาน
ในตอนที่หญิงสาวสะบัดหน้าจากไป รอยยิ้มของพี่ลีโอก็เหือดหายไปด้วย

*-*-*-*
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-04-2015 12:06:25 โดย jivetea »

ออฟไลน์ MyTeaMeJive

  • MyTeaMeJive
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3313/-9
Re: "Don't Leave Me Alone" (31/10/10)
«ตอบ #232 เมื่อ31-10-2010 07:57:11 »

เด็กคนนั้นนั่งอยู่ที่มุมหนึ่งของห้องโถง ดวงตากลมโตมองไปทั่วห้อง ใบหน้าสีชมพูเรื่อ กับรอยยิ้มทักทายผู้คน ขัดกับคนอื่นในห้องที่ดูตื่นเต้น นิ้วขาวซีดเคลื่อนไหวเคาะไล่คีย์เปียโนที่มองไม่เห็น ให้นิ้วมือจดจำตัวโน๊ต ไม่ใช่สมอง

เมื่อเทียร์เดินเข้าไปใกล้รู้สึกเหมือนหัวใจกะตุกแรง จนเมื่อมายืนอยู่ข้างหน้าแล้วเด็กหนุ่มจ้องมองมาด้วยแววตาที่คาดไม่ถึง แต่ยังคงลุกขึ้นค้อมตัวทำความเคารพตามมารยาท
เทียร์ยืนอยู่บนส้นสูงเกือบ 4 นิ้ว แต่ตอนนี้ทั้งคู่กลับตัวไล่เลี่ยกัน
“สวัสดีครับ”
เทียร์พยักหน้ารับ แต่กลับนึกคำพูดไม่ออก
“วินวิน”
“ครับ”
เทียร์กลั้นหายใจแล้วพูดต่อไป “เธอ..เป็นได้แค่เงาของชั้น เหมือนทุกคนที่เข้ามาในชีวิตของเค้าน่ะแหละ รู้มั้ยว่าทำไม”
เหมือนรอยยิ้มสดใสนั้นจะกลายเป็นยิ้มค้าง
เป็นท่าทีที่ทำให้อีกคนรู้ว่าต้องเดินหน้าต่อ “เพราะเค้าชอบความสมบูรณ์แบบ เมื่อไหร่ที่เธอแพ้ ไม่สวยงามเขาก็จะหันไปหาคนที่สมบูรณ์แบบและสวยกว่าทันที”

เทียร์ก้าวเดินจากไปแล้ว ขณะที่วินวินนั่งลงอย่างงงๆ
นักเปียโนหลายคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ หันไปกระซิบถามกัน
“คนนั้นพี่สาววินวินเหรอ หน้าคล้ายกันเลยว่ะ”
--*-*--
พี่ลีโอนั่งอยู่ในห้องประชุม ข้างๆ คือด๊อกเตอร์เคที่ออกอาการเครียดหนัก จนชายหนุ่มสงสัยว่าใครคือคนที่เข้าคัดตัวกันแน่
“วินวินมันได้เตรียมตัวเต็มที่กี่วัน แล้วดูคนอื่นสิ อย่างกะเตรียมตัวมาตั้งแต่อยู่ในท้องแม่”
คนรูปหล่อส่ายหน้าขำ ๆ ขณะที่ดวงตามองไปที่ด้านหลังของหญิงสาวผมสีทองที่นั่งอยู่ในแถวของกรรมการ 5 คน
จนกระทั่งสต๊าฟขานชื่อวินวิน
เด็กหนุ่มก้าวเดินขึ้นบนเวที ค้อมตัวทำความเคารพกรรมการกวาดตามองไปทั่วห้องประชุมที่มีแต่เพียงบรรดาครูผู้สอนของนักเปียโนไม่กี่คน แล้วเดินไปที่เปียโน
แต่ว่า...
มือขาวซีดที่ยกขึ้นกลับค้าง ไม่กดลงบนคีย์ เหมือนในสมองจะมีภาพของคน 2 คนสลับกันไปมา คนที่มีใบหน้าคล้ายกัน กับคำพูดคล้ายกัน

ด๊อกเตอร์เค ยกมือ 2 ข้างปิดปาก
พี่ลีโอชะโงกตัวไปข้างหน้าแล้วลุกขึ้นยืน
วินวินรับรู้ความเคลื่อนไหวจากหางตา หันมามอง

ชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่ตอนนี้สมควรนั่งหน้าเครียดอยู่ในห้องประชุมหรือไม่ก็กำลังโต้เถียงกับนายช่างเกี่ยวกับโรงแรมใหม่ กำลังยืนอยู่....กับ....การโพสต์ท่ารูปหัวใจ....อย่างนักร้องเกาหลี
วินวินถึงกับหัวเราะพรืด
ทุกคนในห้องประชุมยังพลอยหันมามอง
แต่คนที่ทำท่าหัวใจที่ส่งมาให้ไม่ได้เก้อเขิน ยังส่งจูบมาให้นักเปียโนอีกที
แม้แต่ด๊อกเตอร์เคที่เมื่อกี้ยังเครียด ยังพลอยหัวเราะตาม
วินวินที่อยู่บนเวทีโบกมือให้นั่งลง แล้วหันมายิ้มจนดวงตาพราวให้กับเปียโน หายใจเข้าลึกๆ แล้วเริ่มกดนิ้วลงไป..............

ในระหว่างที่รอผลการตัดสิน วินวินวิ่งตรงมาหาคนที่ยืนอยู่หน้าห้องประชุม ข้างๆ ด๊อกเตอร์เค
“พี่ มาได้ยังไง ทำไมไม่ไปทำงาน”
พี่ลีโอส่งยิ้มขณะที่โอบไหล่คนตัวเล็กเข้ามากอด หอมลงที่ผมฟู
“มาทำหน้าที่ไง”
วินวินหน้าแดงเบี่ยงตัวออกแบบเนียนๆ ด้วยการหันไปหาดร.เค “ผมเล่นเป็นไงมั่ง”
“ลุ้นอย่างกะเชียร์บอลโลกน่ะสิ”
วินวินหัวเราะร่วน
“มันยังหัวเราะได้อีกนะ” ดร.พูดพลางเอานิ้วจิ้มที่หน้าผาก
“จะเครียดไปทำไม ตัวเองบอกผมอยู่ทุกวันแท้ๆ”
“แล้วเมื่อกี้หมาที่ไหนหลับในคาเวทีวะ”

ห่างออกมาลับเหลี่ยมมุมห้องประชุม หญิงสาวผมยาวรู้สึกเหมือนภูเขาไฟในอกพร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อ ดวงตาแข็งกร้าวจ้องมองภาพของคน 3 คนที่ยืนหัวเราะให้กันจนไม่ได้สนใจชายหนุ่มอีกคนที่ก้าวเข้ามายืนข้างหลัง
“ไงพี่เทียร์”
ใบหน้าหวานหันกลับมามองด้วยความเกรี้ยวกราดทันที “ไรน์”
ชายหนุ่มยิ้มเยาะ “เด็กคนนั้นมันไม่ยอมแพ้ใช่มั้ย ผมเตือนแล้ว”
“แกก็เหมือนกันน่ะแหละ เป็นได้แค่เงา”
“เหรอ แล้วเด็กคนนั้นก็เป็นเงาของพี่ด้วยหรือไง”
“ใช่ ลีโอน่ะรักชั้น พวกแกคือเงาของชั้น แล้วชั้นก็จะทำให้ลีโอรู้ใจของตัวเองให้ได้”
“แต่ที่ผมเพิ่งรู้มาก็คือพี่ลีโอรู้จักเด็กคนนั้นมา 4-5 ปีแล้ว ก่อนที่เขาจะคบกับพี่หรือว่าให้ผมไปนอนห้องเขาเสียอีก”
ใบหน้าสวยหวานหันกลับไปมอง ภาพของ 3 คนข้างหน้า “เป็นไปไม่ได้”
ไรน์ก้าวเข้ามายืนอยู่ข้างหลังเทียร์ แล้วพูดเบาๆ “ตอนที่ผมเจอเด็กคนนั้นนะ ผมก็คิดเหมือนพี่น่ะแหละ ว่าพี่ลีโอจีบเด็กคนนั้นเพราะติดใจผม เด็กนั่นเป็นได้อย่างมากก็แค่เงาของผม เพียงแต่ตอนที่เห็นพี่เข้าไปพูดกับเด็กนั่นเหมือนที่เคยพูดกับผม ผมก็เลยคิดได้ว่าไม่ใช่”
“แกจะรู้อะไร”
“รู้อะไรเหรอ ถ้าพี่จะเล่นเกมนี้ต่อก็ตามใจเถอะนะ แต่สำหรับผมน่ะ ผมรู้สึกอายเกินกว่าที่จะแย่งคนที่เขาไม่เคยมีใจให้”
ดวงตาวาวโรจน์ของหญิงสาวหันกลับมาหาชายหนุ่มผมสีอ่อน “แกมันไม่มีสิทธิ์มาตั้งแต่แรก เป็นได้แค่คู่ขา ชั้นคือคนที่เขารัก”
แต่ดวงตาสีอ่อนของคนที่มองกลับมาเต็มไปด้วยการดูหมิ่น “เหรอ แล้วพี่ลีโอเคยทิ้งงานมาหาพี่หรือเปล่า เคยกอดพี่ต่อหน้าคนอื่นอย่างที่เขากำลังทำอยู่ในตอนนี้มั้ย” ไรน์ชี้มือไปที่คนที่กำลังโอบหนุ่มตัวเล็กจนจมหายไปในอ้อมแขน ท่ามกลางผู้คนมากมายที่บริเวณห้องโถง
“ไม่ต้องเปรียบกับ..คู่ขา..อย่างผมก็ได้” ไรน์พูดแล้วต้องหันไปมองทางอื่น ขณะที่สต๊าฟในงานวิ่งออกมาตามหาเทียร์
ทำให้ทั้ง 3 คนที่ด้านหน้าห้องโถงหันมาเห็นทั้งคู่กำลังคุยกัน
เทียร์สะบัดหน้า เชิดคางขึ้นสูงขณะที่เดินกลับเข้าไปในห้องประชุมกับสต๊าฟ
พี่ลีโอก้มลงหอมแก้มวินวินแล้วหันไปฝากไว้กับดร.เค

ไรน์ได้แต่ยืนมองพี่ลีโอที่เดินเข้ามาหา

“พี่ลีโอ”
“ไม่เจอกันนาน”
“ครับ”
“น้องเล่าว่าเคยพบไรน์”
พี่ลีโอพูดเข้าประเด็นทันทีจนไรน์รู้สึกเจ็บลึกๆ
“พี่คิดว่าตอนนั้นเราคุยกันเข้าใจแล้วเสียอีก”
“ผมเข้าใจ แต่ตอนที่ผมเห็นเค้ากับพี่ที่ร้านอาหารนั่น ผมรู้สึกอิจฉา....”
ยิ่งพูดไรน์ยิ่งรู้สึกเหมือนขอบตาร้อนผ่าว น้ำใสๆ พร้อมที่จะหยดลงทุกเมื่อ แต่ท่าทีห่างเหิน 2 มือล้วงกระเป๋าของพี่ลีโอยังเหมือนเดิม ยิ่งแววตาไม่รับรู้นั่นยิ่งตอกย้ำว่าตัวเองไร้ค่า
“ผมอดคิดไม่ได้ว่านั่นคือที่ของผมต่างหาก”
“ที่ตรงนี้เป็นของวินวินมาตั้งแต่แรก ไม่เคยมีคนอื่น”
น้ำใสๆ หยดจากดวงตากลมโตของไรน์ “พี่ใจร้ายมาก ทำไมพี่ถึงพูดกับผมอย่างนี้”
“พี่ไม่ได้ใจร้าย นี่คือสิ่งที่พี่บอกกับไรน์มาตั้งแต่แรกที่เราพบกันว่าพี่รักคนอื่น แต่ไรน์บอกกับพี่เองว่าไม่เป็นไร”
“เด็กคนนั้นเหรอ”
พี่ลีโอส่งยิ้มที่มุมปาก
“เด็กคนนั้นคือคนเดียวที่พี่รักมาตลอดเวลาหลายปี”
“พี่ใจร้าย” ไรน์รู้สึกอยากร้องตะโกน แต่เสียงที่ออกจากปากเป็นเพียงเสียงกระซิบ
“นายรู้ดีว่าอะไรเป็นอะไรมาตั้งแต่แรก อย่าติดอยู่กับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้”
ไรน์ใช้หลังมือปาดน้ำตา สูดจมูก “ช่างเถอะ สักวันพี่จะต้องเสียดายที่ใจร้ายกับผมอย่างนี้ ผมไม่ยุ่งกับเด็กของพี่ก็ได้ แต่พี่เทียร์น่ะไม่ยอมให้เด็กพี่ผ่านรอบแรกนี้ไปได้ง่ายๆแน่”
“ไม่เป็นไร วินวินยังมีโอกาสอีกหลายปี และเค้าก็จะเข้มแข็งมากขึ้นเรื่อยๆ”
ไรน์สะอื้น “พี่นี่โคตรใจร้ายเลย”
 
*-*-*

พี่ลีโอยืนพิงฝาผนังห้องประชุม กอดอกมองหญิงสาวผมสีอ่อนที่กำลังแสดงความยินดีกับบรรดาคนที่ได้เข้ารอบต่อไป
รวมถึงวินวิน
รอยยิ้มสดใสที่ทำให้เด็กหนุ่มยิ่งดูคล้ายเทวดาตัวน้อยทำให้คนที่เฝ้ามองรู้สึกว่าตัวกำลังเป็นคนใจร้ายอย่างที่เพิ่งโดนว่ามาเมื่อครู่จริงๆ

....สนใจทำไมว่าใครจะว่ายังไง
เพื่อวินวิน พี่ยอมเป็นปีศาจร้าย!...

-*--*จบตอนที่ 28-*-*-*


 :กอด1: แน่นๆ เดี๋ยวมา +1 นะครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-04-2015 12:06:54 โดย jivetea »

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
Re: "Don't Leave Me Alone" (31/10/10)
«ตอบ #233 เมื่อ31-10-2010 08:17:44 »

อ้าว เคืองผิดคน จริงๆไรน์ไม่ค่อยร้ายนะเนี่ย แต่เป็นยัยเทียร์หรอกเร๊อะ :angry2:
จะว่าไป พี่ลีโอก็ใจร้ายจริงๆนั่นแหละ แต่ใจดีกับวินวินคนเดียวก็ดีแล้ว :m1:
ปกป้องน้องวินวินของเค้า (ตอนไหน?) ด้วยนะ
+1 ขอบคุณค่ะ ไจฟ์ตื่นเช้าจัง ^^

ออฟไลน์ heefever

  • 영원히 그대만 사랑해
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0
Re: "Don't Leave Me Alone" (31/10/10)
«ตอบ #234 เมื่อ31-10-2010 08:25:16 »

คนที่เป็นเงาจริงๆ น่ะ คือไรน์ กะเทียร์ตังหาก ไม่ใ่ช่วินวิน

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
Re: "Don't Leave Me Alone" (31/10/10)
«ตอบ #235 เมื่อ31-10-2010 08:53:33 »

 :L1:

ออฟไลน์ พี่วันเสาร์

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +282/-3
Re: "Don't Leave Me Alone" (31/10/10)
«ตอบ #236 เมื่อ31-10-2010 08:56:05 »

ยัยเทียร์ทำตัวได้น่ารังเกียจมาก :angry2: :beat:
+1 ให้วินวินกับพี่ลีโอสู้ๆ :กอด1:

ออฟไลน์ MyTeaMeJive

  • MyTeaMeJive
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3313/-9
Re: "Don't Leave Me Alone" (31/10/10)
«ตอบ #237 เมื่อ31-10-2010 08:59:07 »

+1 ขอบคุณครับ

 :a9:

ตื่นเช้าเหมือนกันเลย 5555

anajulia

  • บุคคลทั่วไป
Re: "Don't Leave Me Alone" (31/10/10)
«ตอบ #238 เมื่อ31-10-2010 09:23:24 »

พี่ลีโอก็นะ ระหว่างรอน้องโตพอเลยหาเก็บข้างทางไปเรื่อยว่างั้น?
โถ....สร้างปัญหาให้ตัวเองแต๊ๆ

วินวิน เก่งจังเลย กอดดดดดดดดดดดค่ะ

โอ๋ๆๆๆๆๆ ไรน์

greenoak

  • บุคคลทั่วไป
Re: "Don't Leave Me Alone" (31/10/10)
«ตอบ #239 เมื่อ31-10-2010 10:31:41 »

กลายเป็นเข้าใจความรู้สึกของทั้ง 'เทียร์' และ 'ไรน์' เลยล่ะครับ

งานนี้ลีโอผิดมาตั้งแต่ต้นจริงๆ



รออ่านต่อครับ
 :pig4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด