หัวข้อ: [ภูตะวันvsเพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง By TRomance อัพเดท P.219

[ooopimmyooo]

ว้าวววว

เลือกพี่ดินแล้ว

[A-J.seiya*]

เข้ามารอพี่ดิน

><

[koraorni]

เห็นด้วยกะไรท์เตอร์ค่ะ ไม่อยากให้พี่ดินจบเร็ว
แล้วก้อเห็นด้วยกะคนอื่นๆๆที่ให้รวมเล่มพี่ดิน
และแล้วก้อรุ้ใจตัวเองไปแล้ว 1 เหลือพี่ดินของเรานี่แหละ
ที่ยังต้องให้เวลาอีกนานเลย กว่าจะรุ้ว่าความรักมันเป็นยังไง

[nanny_js_js]

ง้อ  เพิ่งตามทัน  555+

ชอบพี่ดินที่สุดดดดดดดดด  น่าร้กได้อีก

[Pamphlet]

เข้ามารอพี่ดินด้วยคน >O<
วันนี้มาต่อเร็วๆนะคะ 

[banana49]

พึ่งได้อ่านวันนี้ อ่านรวดเดียวเลย
สนุกมากค่ะ ^^
ปล.รอตอนต่อไปนะคะ +1

[sukie_moo]

ดีมากนายเสาไฟฟ้า  ที่ตัดสินใจได้แล้ว
แต่ก็ช่วยทำให้เป็นรูปธรรม และชัดเจนโดยด่วน ไม่งั้นอาจจะเสียพี่ดินไปได้

+1 แต้มที่ 550 ให้Seiki แล้วฝากไปกอดTRomanceแน่นๆ ด้วย

[morrian]

พี่ภูเลือกน้องดินแล้ว

บอกให้เจ้าตัวเค้ารับรู้ด้วยล่ะ

รออ่านตอนต่อไปคับ ^^ 

[ltahset]

พี่ดินน่ารักจัง

^^
ขอบคุณค่ะ

[MeepadA]

ถ้าพี่ดินไม่โวยวายเหมือนเดิมแล้วจะรู้สึก 

[warin]

 

[rero]

เข้ามาติดตามเรื่องนี้ด้วยคน ...งานนี้รักพี่ภูจัง...
ชัดเจน...

ขอบคุณที่แต่งนิยายดีดีมาให้อ่านน๊า

[Seiki]

ได้ต้นฉบับมาแล้วเดี๋ยวมาลงให้นะคะ ออกไปซื้อของเปปนึง   

[taniyone]

 

รีบไปรีบมานะค้า

อร๊างงงส์ ตื่นเต้ลลล

[Seiki]

ตอนที่ 15

ตกใจ!!!
 
กำลังจ้ำอ้าวอยู่ดีๆก็มีคนมาดึงแขนเอาไว้
 
สถานที่แปลกตาและไม่คุ้นเคย เป็นธรรมดาที่นักเลงอย่างพี่ดินจะตกใจ
 
ยิ่งตอนนี้ร่างกายพร้อม.....แต่สภาพจิตใจไม่พร้อม
 
ไม่พร้อมทะเลาะกับใคร ไม่พร้อมที่จะต่อยตีกับอันธพาลหน้าไหน
 
ปกตินักเลงอย่างพี่ดินไม่เคยมีนโยบายล่าอาณานิคมใคร นอกจากปกป้องอาณานิคมตัวเองเอาไว้เวลามีใครมาระรานก็แค่นั้น
 
แต่คนเรามันเลือกไม่ได้ เข้าตาจนขึ้นมาก็ต้องสู้ละนะ
กำหมัดแน่นกำลังจะหันหลังกลับไปตอบโต้คนที่มันบังอาจ
แต่พอเห็นว่าไอ้คนนั้นมันเป็นใคร ไอ้หมัดที่กำแน่นและอะไรๆที่วางแผนอยู่ในใจก็ต้องพับเก็บไว้ทั้งหมด
 
ความรู้สึกแรกคือ อึ้ง แล้วความรู้สึกที่ตามมาคือดีใจ ใช่....รู้สึกแบบนั้นตามมาจริงๆ
 
ทำไมพอรู้ว่าคนที่มาดึงแขนเอาไว้เป็นใคร ถึงได้ดีใจวะพี่ดิน
 
เลือดสูบฉีดแรงและเร็วจนเว่อร์
 
รู้สึกว่านักเลงใหญ่ตอนนี้ตุ๊ดฉิบหาย
 
มันจะผิดมั้ยถ้าจะหวั่นไหวไปกับผู้ชายด้วยกัน
 
ที่แน่ๆคือพี่ดินยังอยากแมนอยู่ แต่ที่รู้สึกหวั่นไหวแบบนี้มันเป็นอะไรที่นอกเหนือการบังคับได้เหมือนกัน
ใจมันรู้สึกของมันเองนะเว้ย พี่ดินไม่ได้ตั้งใจ!!
 

 
ไอ้เสาไฟฟ้ามันน่ากลัวเกินไปสำหรับพี่ดินเสียแล้ว
 
แค่อยู่ใกล้มันได้ไม่นาน ก็รู้สึกเลยว่าไม่เป็นตัวของตัวเอง
 
ไม่มั่นใจตัวเองอย่างที่เคย ยอมรับอย่างลูกผู้ชายว่ายิ่งอยู่ใกล้ไอ้บ้านี่เท่าไหร่ใจยิ่งสั่น
ความกลัวเข้ามาฉาบทับให้ต้องรู้สึกวุ่นวายสับสน ผู้ชายคนนี้มีอิทธิพลเกินที่คิดเอาไว้มาก
 
ก่อนหน้าที่จะเดินหนีออกมายังรู้สึกอยู่เลยว่าปวดหนึบที่หน้าอกข้างซ้าย หายใจไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ แต่มาตอนนี้ ตอนที่มีมันเดินตามหลังพี่ดินอยู่อย่างนี้ มันไม่พูดอะไรก็จริง แต่มันทำให้จิตใจที่ห่อเหี่ยวฟูฟ่องขึ้นมาจนน่าแปลกใจ ไอ้ที่รู้สึกน้อยใจแบบตุ๊ดๆก็พลอยหายวับไปด้วย
 
ถ้าเป็นแบบนี้ ทางที่ดีอยู่ให้ไกลตัวมันเข้าไว้จะดีมั้ย กลับไปเป็นพี่ดินคนเดิม ผัดก๋วยเตี๋ยวขายเหมือนเดิม อยู่แบบเดิมๆ เป็นนักเลงใหญ่ของชุมชนต่อไป
 
เหมือนแขนถูกดึงรั้งอีกครั้ง คราวนี้ไม่ตกใจเพราะพอจะรู้แล้วว่าใคร ยังไม่ทันจะหันไปถามว่าต้องการอะไร ก็ต้องเก็บปากสงบคำอีกครั้ง ไม่ต้องถามก็รู้คำตอบเมื่อร่างทั้งร่างถูกดึงทีเดียวก็ลอยหวือไปนั่งที่เบาะหลังแท็กซี่ที่เรียบร้อยโรงเรียนไอ้เสาไฟฟ้าเดินได้
 

แท็กซี่ ยังจอดอยู่กับที่ ทุกอย่างเงียบ มีแต่เสียงเครื่องยนต์และไฟสีแดงที่วาบขึ้นมาหลังจากแท็กซี่เริ่มกดสตาร์ทมิเตอร์เป็นสัญญาณว่าการเดินทางเริ่มขึ้นแล้ว.....แต่รถยังหยุดอยู่กับที่ ไม่ไปไหน มองหน้าไอ้ตัวการที่จับพี่ดินยัดใส่มาในนี้มันก็เสือกจ้องตาทำหน้างงใส่
ถึงจะยอมรับว่าอารมณ์ไม่ปกติ....แต่เอาจริงๆอยากถุยน้ำลายใส่เบ้าตาไอ้เสาไฟฟ้ายิ่งกว่าอะไรในตอนนี้
 
“จะไปไหนหละ ทำไมไม่บอกเค้า” อ้าว ฉิบหายมันหน้าที่กูเหรอตกลงแล้วนี่กูกระโดดเข้ามาเองใช่มั้ย!!
 
“ไปไหน”
 
“ก็ดินจะต้องไปไหนหละ พี่แค่คนติดตามแต่คนที่ต้องไปคือดินไม่ใช่หรือไง”
 
“นี่ตกลงคือมึงจะไปสมัครเรียนกับกูเหรอ”
 
“ก็ใช่นะสิ เมื่อวานก็บอกไว้แล้วไม่ใช่หรือไง” เหอะ แต่กูแน่ใจมากกว่าเมื่อกี้มึงลืมมันไปแล้ว
 
“ความจริงแล้วกูไปเองก็ได้ ทำไมไม่บอกว่าแฟนมึงกลับมา จะได้ไม่ต้องตามมาให้เสียเวลามึงน่าจะแยกกันไปตั้งแต่ที่บ้านเลย”
 
“น้อยใจเหรอ”
หัวใจเต้นคร่อมจังหวะทุกส่วนในร่างกายนิ่งอึ้ง มันถามเหมือนปล่อยหมัดลงมาตรงกลางใจ แต่จะยอมรับอย่างที่มันสงสัยได้เหรอพี่ดิน จะยอมรับได้เหรอว่าน้อยใจมัน แค่โกรธ แค่โกรธที่มันทำให้พี่ดินต้องมาเสียใช่ไหม......
 
แล้วไอ้มือเย็บเฉียบแล้วใจหล่นหายตอนที่รู้ว่ามันมารอใครหมายความว่ายังไงหละพี่ดิน?
 
“ทำไมต้องน้อยใจ กูแค่รู้สึกว่ามึงทำให้กูเสียเวลาอีกอย่างกูเกรงใจ แฟนมึงอุตส่าห์กลับมาหาทั้งที”
ตกลงที่มันเมาเหมือนหมานี่คือแฟนมันกับมันแค่อยู่ไกลกันใช่มั้ย สรุปคือพี่ดินเสียตัวให้ไอ้ห่านี่ฟรี....จะว่าไปก็ไม่ได้ต้องการให้มันรับผิดชอบอะไรอยู่แล้วนี่หว่า ตัดใจแล้วว่ามันก็แค่กระโดดเล่นน้ำแล้วตอตำตูดก็แค่นั้น
 
“แล้วสมมุติถ้าเป็นดินระหว่างแฟนกับเมียดินจะให้ความสำคัญกับใครก่อน”
 
“เมียสิ เมียคือคู่ชีวิตนะเว้ย แฟนเลิกเมื่อไหร่ก็ได้ ถามโง่ๆทีหลังคิดก่อนถามด้วยนะ” ให้รู้กันไปเลยว่ากูไม่ได้ว่างตอบทุกข้อซักถามนะเว้ย
 
“ดินคิดตรงกันกับพี่แล้วมันแปลกตรงไหนที่พี่ตามดินมา”
มันยอกย้อนกลับมาเล่นเอาใบ้กินพี่ดินขึ้นมาแบบไม่มีสัญญาณบอกล่วงหน้า
 
“ ตกลงไปไหนดีครับ จะเหมารถผมไว้จีบกันผมไม่ว่าแต่ตรงนี้มันจอดนานไม่ได้”
 
“ไป.....”
ไปไหนวะพี่ดิน คิดสิคิดมึงจะไปสมัครเรียนที่ไหน อุเทนถวาย เทเวศร์ ปทุมวัน เทคโนดุสิต มันที่ไหนกันละวะที่มึงจะไป
 
“ไป......เรียลเอสเตท เพชรบุรีตัดใหม่ครับ” ไอ้เสาไฟฟ้าบอกทางไปแล้ว
อ่า โล่งใจวินาทีนี้ไปที่ไหนก่อนก็ได้
 
“ถ้าคิดอะไรไม่ออกไปบริษัทพี่ก่อนก็แล้วกันยังไงมันก็ไม่ทันอยู่ดีนี่มันเลยสิบโมงเช้าแล้ว พี่ขอโทษนะ”
 
“จริงๆแค่สมัครเรียนจะไปเมื่อไหร่ก็ได้ในเวลาราชการ”
รู้สึกผิดที่ก่อนหน้านี้คิดว่าเรื่องพี่ดินไม่ใช่เรื่องที่มันเอามาใส่ใจ พอได้ยินแบบนี้แล้วใจหล่นวูบเลย
 
“อ้าว แล้วทำไมบอกพี่ว่าสิบโมง รีบวิ่งออกมาแทบตาย”
“มึงจะกลับไปใหม่ก็ได้นะ กูแค่อยากทำธุระให้เสร็จไวๆ ยังมีอะไรให้ต้องทำอีกเยอะไม่ได้นึกจะว่างเวลาไหนก็ได้เหมือนมึง”
 
“เหตุผลนี้จริงๆหรือเพราะไม่อยากให้พี่ไป” เล่นเอากูตกใจเลย นี่ตกลงมันอ่านใจคนได้หรือยังไงวะ
 
“มึงอย่าถามมากได้มั้ย ตอนนี้คิดอะไรไม่ออกกูตอบอะไรไม่ได้หรอก”
ขนาดจะไปสมัครเรียนที่ไหนกูยังจำไม่ได้เลย
 
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ให้เลขาช่วยหาให้ ดินเลือกเอาก็แล้วกันว่าอยากเรียนที่ไหน “
 
“อืม แล้วมึงไม่ย้อนกลับไปหาแฟนมึงแล้วจริงๆเหรอ กูกลับเองได้จริงๆนะ”
ถึง จะรู้สึกเหมือนฝืนใจพูดคำนี้แต่ถ้ามันไม่รีบไปเอาใจแฟนมันแล้วเค้าหนีมันไป อีกเมื่อไหร่ มันไม่คลุ้มคลั่งเมามายแล้วทำมิดีมิร้ายกับพี่ดินอีกเหรอ เจ็บครั้งเดียวก็เกินพอ เจ็บกายแค่ไม่กี่วันก็จริงแต่ไอ้ความรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองที่หาคำตอบ ไม่ได้ว่ามันเกิดได้ยังไงยังตามมาให้ต้องสับสนกันจนทุกวันนี้
 
“ก็ดินบอกเองว่าเมียสำคัญกว่าแฟนไม่ใช่หรือไง” เออ ปลาหมอตายเพราะปากจริงๆกู
 
“มันก็ใช่แต่กูไม่ได้เป็นอะไรกับมึงสักอย่างเป็นแค่ลูกจ้างมึงให้ความสำคัญมากไป มึงกำลังเรียงลำดับความสำคัญไม่ถูกนะ”
 
“ดินคิดดีแล้วเหรอที่บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกับพี่”
 
“ถ้าเรื่องวันนั้นกูลืมไปแล้วมึงไม่ต้องเอามาคิดรวมกันก็ได้”
 
“ถ้าลืมไปแล้วจริงๆทำไมถึงบอกได้หละว่าเรื่องวันนั้น”
เอาเลยไอ้เสาไฟฟ้า วันนี้มันวันของมึงกูยกให้ ต้อนกูให้จนมุมไหนมึงชี้เอาเลย เป็นวันแรกที่พี่ดินรู้สึกว่าตัวเองพ่ายแพ้และเสียหน้ามากที่สุด
 
“มึงพูดแบบนี้มึงอย่าบอกว่านะว่าจะทิ้งแฟนมึงแล้วมาจีบกู”
 
“พี่ไม่ได้ทิ้งเค้าแต่เรื่องของเรามันจบไปแล้วดิน พี่กับกรเราเลิกกันแล้วจะเรียกว่าแฟนไม่ได้แล้ว”
 
“กูถามหน่อย ตอนมึงกับเค้าเป็นแฟนมึงได้ให้เค้าเป็นเมียมึงมั้ย”
ไม่รู้ผมถามอยากไปหรือเปล่าแต่ไอ้เสาไฟฟ้ามันทั้งอึ้งทั้งตกใจ
 
“พี่จะบอกว่ายังไงดี เอายังงี้แล้วกัน ดิน เกย์อ่ะมันอาจจะไม่เหมือนผู้หญิงกับผู้ชายนะ ผู้หญิงกับผู้ชายตกลงคบกันเรียกว่าแฟนแล้วพอแต่งงานแล้วถึงจะเรียกว่าเมียใช่มั้ย”
 
“ใช่มั้ง”
ตอนนั้นสมองไม่ค่อยรับรู้อะไร คุณอาไตรภพครับพี่ดินขอไวท์บอร์ด (เค้ารู้กันทั้งบอร์ดเลยว่าคนเขียนมันแก่แค่ไหนมุขเช็คอายุชัดๆ)
 
“แต่ ผู้ชายกับผู้ชาย เอ้อ เกย์นั่นแหละมันไม่มีประเพณีให้ต้องทำตามเพราะฉะนั้นบางทีกว่าจะเป็นแฟนกัน ก็อาจจะได้เสียกันก่อนจะตกลงเป็นแฟนก็ได้ของแบบนี้มันอยู่ที่ความพอใจถ้าคิด ว่าทุกอย่างไปกันได้ก็คบกันเป็นแฟน”
 
“แล้วนานมั้ยกว่าพวกมึงจะมีอะไรกัน”
นี่กลายเป็นว่าพี่ดินจะอยากรู้อะไรวะครับเนี่ยเริ่มหน้าแดงอีกครั้งแล้วมั้ย
 
“เวลาไม่ใช่ตัววัดหรอก ครั้งแรกที่เจอกันหรือคบกันมานานเป็นปีของแบบนี้มันตอบไม่ได้”
 
“แล้วทำไมมึงถึงให้กูเป็นเมีย ทั้งๆที่มึงก็เหมือนจะรักเค้ามากไม่ใช่รึไง แล้วทำไมวันนี้มึงเปลี่ยนใจง่ายจัง”
ตอน นั้นมันคลุ้มคลั่งมันยังเรียกพี่ดินว่ากรอยู่เลย ไม่ใช่ว่าจะคล้อยตามมันนะแต่ถ้าพี่ดินต้องเป็นตุ๊กตายางของใครพี่ดินก็เซย์ กู๊ดบายเหมือนกัน
 
“ถ้าพี่หาคำตอบให้ตัวเองได้ พี่ก็คงไม่ปล่อยให้ดินเดินหนีมาแบบนี้หรอก มันเหมือนเร็วเกินไปแต่ถ้าพี่ทิ้งเวลาเอาไว้จนกว่าพี่จะมั่นใจว่ามันเกิดจากอะไรจริงๆ ตอนนั้นถ้าดินหายไปแล้วถ้าตอนนั้นดินมีใครไปแล้วพี่จะทำยังไงหละ”
 
“มึงพูดมามันก็มีเหตุผลนะ แต่เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย นี่มึงกำลังจะบอกกูว่า ไม่นะไอ้เสาไฟฟ้ามึงอย่ามาคิดอะไรแบบนี้นะ กูเป็นผู้ชายยยยย” ตายห่าแม่งร่ายมาจะกูเคลิ้มเลย
 
“พี่ก็ไม่ได้คิดว่าดินเป็นผู้หญิงนี่ ต่อยตีกับขี้ยาไม่เว้นแต่ละวันแบบนี้พี่ก็รู้ว่าเป็นผู้ชายแล้วยังไง พี่เป็นเกย์พี่มีแฟนผู้ชายมาตลอดทำไมพี่จะมีดินเป็นเมียไม่ได้”
เพชรบุรีตัดใหม่นี่มันไกลขนาดนี้เลยเหรอวะ รู้สึกเหมือนตัวเองชะตาถึงฆาต แอร์ในรถก็เย็นดีนะแต่ทำไมเหงื่อพี่ดินถึงได้ไหลตามไรผมแบบนี้หละวะ
 
“ดินรังเกียจพี่เหรอ”
อย่าเพิ่งรุกกูตอนนี้ได้มั้ย เพชรบุรีตัดใหม่มันอยู่ไกลกับสุวรรณภูมิจริงๆด้วย
 
“ว่าไง”
จะ เอาคำตอบให้ได้เลยใช่มั้ย ไอ้ยักษ์วัดตึกห่านี่ก็เอาแต่ใจตัวเองถือว่าเป็นประธานบริษัทเป็นเจ้านายจะ รู้อะไรก็ต้องรู้ให้ได้เดี๋ยวนี้เลยเหรอวะ ให้เวลาพี่ดินคิดบ้างสิว่า รังเกียจมึงมั้ย ที่ผ่านมาเรียกว่ารังเกียจหรือเปล่าวะ ถึงไม่ค่อยจะอยากญาติดีด้วยแต่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไร จะว่าไปมันก็เป็นคนดีคนหนึ่ง แต่มันเก็กพี่ดินเลยหมั่นไส้มันเฉยๆแล้วที่ไม่อยากจะญาติดีด้วยกับมันเพราะ มันพรากความเป็นชายทั้งๆที่พี่ดินไม่ได้เต็มใจเลย แต่ก็สู้แรงมันไม่ได้นี่หว่า
 
“ดินอย่าคิดนานสิ”
อ้าวไอ้ห่า มันเรื่องใหญ่ในชีวิตพี่ดินนะ มึงจะให้มันเหมือนคณิตคิดเลขเร็วได้ซะที่ไหนหละ เขย่าแขนกูอีก โอ้ยยยยยยยยย กูตอบแล้วก็ได้
 
“ก็ไม่ได้รังเกียจหรอก แต่กูไม่คิดว่าจะต้องมีแฟนเป็นผู้ชาย”
 
“ไม่ใช่แฟนดิน พี่เป็นสามี ส่วนที่ไม่เคยมีเป็นผู้ชายคนเรามันก็ต้องมีครั้งแรก พี่ให้ดินศึกษาได้เลยเต็มที่ ตกลงมั้ย”
ขออนุญาตถอนหายใจเฮือก มันพูดเหมือนมันกำลังเสนอขายเครื่องกรองน้ำแอมเวย์ กูเครียดจนหัวแทบจะระเบิดออกมาทางจมูกอยู่แล้วนะรู้มั้ย
 
“เอาแบบนี้ก็แล้วกัน ก็มาคบกันดูก่อนเอามั้ย ถ้าดินรู้ใจตัวเองเมื่อไหร่ก็ค่อยว่ากัน”
เหมือนมันจะยอมมาเจอกันคนละครึ่งทาง ข้อเสนอมันก็น่าคิดนะ
 
“แต่ว่าคนจะมองยังไงวะ กูไม่อยากให้คนในชุมชนรู้ กูไม่อยากปวดหัวมากไปกว่านี้ แค่ไม่มีเรื่องนี้ ในแต่ละวันกูก็จะบ้าตายวันละหลายรอบแล้ว”
“ถ้าดินยังไม่พร้อมจะบอกใคร เรารู้กันแค่สองคนก่อนก็ได้ ไว้ดินมั่นใจในตัวพี่เมื่อไหร่ค่อยประกาศอีกทีดีมั้ย”
 
“นี่ตกลงคือมึงกำลังจีบกูจริงๆใช่มั้ย กำลังขอกูเป็นแฟนใช่หรือเปล่า”
 
“ใช่”
 สมองกลายเป็นขี้เลื่อยชั่วขณะ บทมันจะตรงมันก็ตรงจนนักเลงใจหาย ทำอะไรไม่ถูกแล้วโว้ยย
 
“แล้วกูต้องให้คำตอบมึงใช่หรือเปล่า”
 
“ใช่สิ”
 
“ถ้ากูตอบว่าไม่”
 
“ไม่ได้ พี่ไม่เคยคิดเผื่อคำตอบนี้ไว้”
 
ไอ้เหี้ยยเสาไฟฟ้าเดินได้....มึงก็บอกมาเลยสิว่ามึงบังคับ ในเมื่อมันมีแค่สองคำตอบคือไม่กับตกลงแล้วไอ้คำปฎิเสธมึงก็บอกกูแล้วว่าตอบแบบนั้นไม่ได้
 
“ดินว่ายังไง” เขย่าแขนกูอีกแล้ว
 
“ก็”
 
ก็ขอกูตั้งสติก่อนได้มั้ย อย่าทำหน้าเหมือนรอคอยคำตอบกดดันกูแบบนั้น ขอเวลาให้นักเลงคุมสลัมอย่างกูได้ทำใจบ้าง การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้มันครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตลูกผู้ชายเลยนะเว้ย ให้กูได้มีเวลาถอดสมการหลายๆชั้น ให้กูได้ปรึกษาใจตัวเองดีๆ ว่าที่ผ่านมาที่กูไม่เป็นตัวของตัวเองอยู่แบบนี้เพราะว่ากูก็มีใจให้มึง.......

สวัสดีค่ะ ตอนที่แต่งตอนนี้เสร็จรู้สึกสะใจ เหมือนคนใกล้เป็นโรคจิตแล้ว 55 แค่รู้สึกว่าพี่ดินเข้าใกล้บุคลิคที่คนแต่งตั้งใจเอาไว้แล้ว ใกล้จะสาวแตกแล้ว เหมือนตัวเองเป็นแม่มดที่รอคอยจะแต่งให้นายเอกสาวแตกเลยอ่ะ 55 ไม่ใช่หรอกจริงๆไอ้ความห้าวเป้งของพี่ดินนั้นมันเป็นแค่สิ่งที่พี่ดินเค้าสร้างขึ้นมาเพื่อให้ตัวเองอยู่รอดในสังคมก็แค่นั้น พี่ดินกับพี่เมฆต่างกันที่ไอ้พี่เมฆมันไม่ได้ไร้เดียงสาจริงๆนะคะพี่เมฆมันมารยาและมันกะล่อนแต่พี่ดินนี่ไร้เดียงสาจริงๆ อ่อนต่อโลกแบบไม่รู้ตัว
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมค่ะ จะบอกว่าคนเขียนชอบอ่านรีพลายมากเลยนะ อ่านไปมีหลายรีพลายที่โครตจะฮา ไม่คิดว่าคนอ่านจะมีอารมณ์ร่วมขนาดนี้ เริ่มจะเข้าใจนักเขียนฝั่งฟิคเกาหลี JR แล้วว่าทำไมถึงบังคับคอมเม้นท์กันขนาดนั้น แต่คนเขียนคนนี้ไม่ซีเรียสนะคะไม่บังคับแต่บอกว่าอ่านทุกรีพลายแล้วก็กด F5 ทั้งวันเหมือนกันค่ะ ตกงานนี่นะ T_T
๐ TRomance

[IIMisssoMII]

มาแล้ววว

พี่ดินกับพี่เมฆต่างกันที่ไอ้พี่เมฆมันไม่ได้ไร้เดียงสาจริงๆนะคะพี่เมฆมัน มารยาและมันกะล่อนแต่พี่ดินนี่ไร้เดียงสาจริงๆ อ่อนต่อโลกแบบไม่รู้ตัว

จริงด้วย..พี่เมฆมันมารยา ส่วนพี่ดินเขาไร้เดียงสาจริง...

ตอนนี้สั้น แต่ไม่เป็นไร เราเดาว่าคงมีรอบดึกอีกรอบ ใช่ไหม ๆๆๆๆๆ

ฮาอ่ะที่เถียงคุยกัน พี่แท๊กแกรู้เรือ่งไปหมดแล้ว...พี่ดินอย่างเพิ่งตอบตกลงนะ...อย่าเอาคำพูดหว่านล้อมแกล้งให้งงงงวยของภูมาคิด...ลืม ๆ ไปก่อน..
อย่าเพิ่งเดินเข้าไป เดี๋ยวจะเจ็บ พี่ดินยิ่งไปประสากะเรื่องพวกนี้อยู่

[Seiki]

ตอนนั้นสมองไม่ค่อยรับรู้อะไร คุณอาไตรภพครับพี่ดินขอไวท์บอร์ด (เค้ารู้กันทั้งบอร์ดเลยว่าคนเขียนมันแก่แค่ไหนมุขเช็คอายุชัดๆ)

ท่อนนี้ รายการไหนของ ไตรภพ อะที่ขอไวท์บอร์ด เซเกิดไม่ทัน ทันแต่คุณอาปัญญา กะไวท์บอร์ดตอนแฟนพันธุ์แท้  

ไม่ได้ค่าโฆษณานะ แต่งงจริงอะไรจริง  

[PandP]

พี่ภูอาศัยจังหวะพี่ดินกำลังงงๆ รวบรัดได้อีก 555

[NASS.NET]

อ๊ายยยยยย
พี่ดินโดนสามีบังคับคบ^^

[lasom]

2คนนี้เค้าลืมรึป่าวว่าตัวเองนั่งอยู่ในแท๊กซี่ ไม่ใช่หน้านายทะเบียนในอำเภอ

[ChiOln]

พี่ภูรุกเร็วมาก

อาศัยช่วงที่ดิน มึน ๆ งง ๆ สับสนชีวิต

แล้วก็รวบหัวรวบหางซะเลย 555555

[N.T.❁]

โห เป็นไงล่ะ .. พี่คนขับแท๊กซี่เลยได้ร่วมเป็นสักขีพยานการบังคับดินเป็นแฟนของไอ้เสาไฟฟ้าพี่ภูโดยไม่ทันตั้งตัวเลย  

[fOnfOn :D]

ตอนนั้นสมองไม่ค่อยรับรู้อะไร คุณอาไตรภพครับพี่ดินขอไวท์บอร์ด (เค้ารู้กันทั้งบอร์ดเลยว่าคนเขียนมันแก่แค่ไหนมุขเช็คอายุชัดๆ)
  มันรายการอะไรอ่าาาา



แต่พี่ดินเริ่มสาวแตกไปทีละนิดหล่ะ   ไม่อยากจะบอกว่าน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก  


พี่ภู (สังเกตว่าสรรพนามการเรียกจะเปลี่ยนไปตามอารมณ์และการกระทำของพี่แก) มันต้องอย่างนี้สิค่ะ

ต้องต้อนให้พี่ดินยอมรับให้ได้  

ส่วน กร ขออย่าให้ต้องได้ทานมาม่าเลยนะค่ะ เพราะเท่าที่อ่านตอนเจอกรตอนแรกก็เหมือนจะดีน้าาาา ใช่ป่ะ??
 


 คนเขียน คนโพส และอิตาแก๊ก??
ส่วนนี้ของพี่ดิน  

[taniyone]

“ถ้ากูตอบว่าไม่”
“ไม่ได้ พี่ไม่เคยคิดเผื่อคำตอบนี้ไว้”

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด รักจังพี่ภู
จุ๊บๆๆๆๆ จ๊วบๆๆๆ ต้องให้มันได้อย่างงี้เซ่
จะจีบนักเลงใหญ่ต้องว่องไว ไม่เซ่อซ่า หรือซื่อบื้อ
มิเอานะคะ มิอาววววว

อ่านแล้วยังเคลิ้มตามพี่ดินไปด้วยเลย ดูสิเนี่ย
อ่านตอนนี้แล้วรักพี่ภูจัง ดูเป็นลูกผู้ชายขึ้นมาทันที
พี่ดินก็อย่ารอช้าน้าาาา let's check it out

เค้ารออยู่วววววว วู้วๆๆๆๆๆ

ขอบคุณมากนะค้าาาาา
นี่ก็กด F5 ตลอดเหมือนกัน ปิดเทอมแล้ว อ่านเม้นท์ชาวบ้าน ฮ่าๆๆๆ
รอเวลาอัพนิยายประจำวัน

ป.ล.รายการที่อาต๋อยทำและต้องใช้ไวท์บอร์ด จำได้แต่ "ลับเฉพาะคนรู้ใจ" อะค่ะ
ไม่รู้ว่ามีรายการไหนอีกป่าว

[b_hihi]

ฮ่าๆๆๆ


ชอบๆๆๆ


พี่ไม่ได้คิดเรืองนั้นไว้

ฮ๋าๆๆ

[ณ ที่เดิม™]

รอตอนต่อไปโลดขอรับ

[kaporzung]

ฮ่าๆๆๆๆ คุณภูเล่นมาไม้นี้ ดินก็คงแอบเขินอยู่หมือนกันนะ อิิิอิ

[indy❣zaka]

มุกไวท์บอร์ดนี่นึกไม่ออก แต่รู้สึกว่ามันคงโบราณมาก ฮ่าๆ

ตอนนี้พี่ดินแอบหวั่นไหวอ่า   วี๊ดวิ้ว!!  
คุณพี่ภูก็นะรุกหนนี้แกเกือบๆรุกฆาตเลยทีเดียว ซัดมาทีเป็นชุด ทำเอาพี่ดินไปไม่เป็น ตั้งรับไม่ทันเลยทีเดียว  
   :mc4:ว่าแล้วก็เตรียมฉลองให้คู่สามีภรรยาใหม่ล่วงหน้า  



 :กอด1:คนแต่ง   คนโพสต์

ปกตินักเลงอย่างพี่ดินไม่เคยมีนโยบายล่าอาณานิคมใครจากจากปกป้องอาณานิคมตัวเองเอาไว้เวลามีใครมาระรานก็แค่นั้น

---> ???

ผู้ชายคนนี้มีอิทธิเกินที่คิดเอาไว้มาก

---> อิทธิพล



ปล.อ่านตอนนี้แล้วอยากเป็นคนขับแท็กซี่คนนั้นจัง 
ปลล.แต่สงสัยพี่คนขับแกคงถูกพี่ดินกับพี่ภูลืมไปแล้วล่ะ น่าสงสารเหมือนกันนะนี่ 

[kazhiki]

อิอิ  น่ารักมาก  แต่แบบนี้พี่แท็กซี่ได้ยินหมดเลยยยยยยย  ถือว่าเป็นพยานรักแล้วกันนะ

ขอบคุณไรเตอร์มาก 

[anajulia]

พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนน เอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เชิญสาวแตกได้เลยค่ะพี่ เต็มที่โลด

กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกส์
ที่แน่ๆ พี่ภูตอนนี้ กรี๊ดมากค่ะพี่ คริคริ