หัวข้อ: [ภูตะวันvsเพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง By TRomance อัพเดท P.219

[TanyaPuech]

รอ2ตอน จร๊ะ

[a_tapha]

เข้ามารอด้วยคน       

[noina]

เข้ามารอด้วยคน

[talentcs]

รอด้วยคน

[minima]

รอ ร๊อ รอ ค่า

[ASSASSIN]

ร่วมด้วยช่วยกดดันไรท์เตอร์  เอิ๊กๆๆ   

[Seiki]

ตอนที่ 22

ยิ้มเหมือนคนบ้าเป็นยังไง.....เพิ่งเข้าใจวันนี้และก็ตอนนี้
 
นาฬิกาบอกว่าตีสาม แต่ไม่มีอาการใดๆที่ประท้วงออกมาจากร่างกายว่าง่วงนอนเลยสักนิด
ถึงแม้จะรู้สึกอิจฉาคนที่นอนห่อตัวอยู่ใต้ผ้าห่มหนาหลับตาพริ้มบ่งบอกว่าหลับสบายแค่ไหน
แม้จะบอกว่าคนนอนหลับน่าอิจฉา แต่ว่าทั่วทั้งสามโลกนี้ เหมารวมไปถึงสามโลกหน้าเลยก็ได้ ไม่มีใครน่าอิจฉาเท่าผม นายภูตะวันคนนี้อีกแล้ว
ถ้าคนที่หัวเราะแล้วกลับมาร้องไห้แล้วหัวเราะได้ใหม่อีกครั้ง คือคนบ้า แสดงว่าคนบ้าคือคนที่มีความสุขที่สุดในโลกแน่ๆ
อยากจะลักหลับนักเลงที่หลับตายั่วยวนกิเลสตัณหาผมขึ้นมาอีกสักรอบจริงๆ
จะมีใครที่ไหนที่มีอิทธิพลให้หัวใจผมต้องทำงานหนักได้เท่ากับนักเลงใหญ่คนนี้
ไม่มีเลย......ที่ผ่านมาไม่มีใคร

รักที่ผมคิดว่าได้มาจากกรแล้วความจริงคือมันไม่ใช่ ทุกอย่างคือภาพลวงตา ผมหลอกตัวเองว่าความผูกพันแบบพิเศษกว่าเพื่อนธรรมดานั้นว่ามันคือรัก ความจริงแล้วถ้าไม่ลองค้นหาก็ไม่มีวันเจอใจตัวเองหรอก
หลายวันที่ผ่านมา ใจทำงานหนักมาก ช่วงนี้ใจกับสมองปรองดองกันเป็นกรณีพิเศษ ธุรกิจร้อยล้านพันล้านดูจะไม่มีค่าอะไรเลยเมื่อเทียบกับการเลือกทางเดินของความรัก
**หนึ่งคนทิ้งเราให้ตาย อีกคนให้ลมหายใจ
อีกทางคือรักจริง อีกทางก็รักฝังใจ
                    ตอนที่คุยกับกร ตอนนั้นใจผมนิ่งมาก นิ่งสนิท มีสติมากพอที่จะตรึกตรองและอธิบายให้อีกคนเข้าใจ ผมแน่ใจว่ากรเองก็คงจะรักผมเหมือนที่ผมรักกร เพียงแต่วันนี้กรยังไม่เข้าใจเหมือนที่ผมเข้าใจ ก็แค่ผมรู้ใจตัวเองก่อนอีกคนหนึ่งก็เท่านั้น
ถ้าเราสองคนรู้สึกต่อกันแบบคนรักจริงๆ มันจะต้องไม่มีวันนี้ให้เราต้องมานั่งปรับความเข้าใจกันแน่ๆ
ผมแน่ใจว่าที่จริงแล้วผมกับกรเรารักกันแบบมิตรภาพ มันจะเป็นแบบนี้ตลอดไป
 
                    ถ้าวันนี้กรไม่กลับมาหาผม ผมเองก็คงจะตีโจทย์รักโจทย์นี้ไม่ขาด การที่กรจากไปแบบง่ายๆและจะขอกลับมาแบบง่ายๆไม่ต่างกับตอนที่จากไป นั่นไม่ใช่มุมมองของคนรัก ไม่มีคนที่รักกันคู่ไหนตัดสินใจเลิกรากันไปง่ายๆโดยไม่หาทางแก้ปัญหากันหรอก มีแต่เพื่อนเท่านั้นที่ทำแบบนี้ เพราะเพื่อนคือของตาย วันนี้ไม่เข้าใจกัน เมื่อวันไหนที่เกิดต้องการกันขึ้นมาก็กลับมาหากันใหม่ เพราะแน่ใจว่าเพื่อนคือเพื่อนคนเดิมและพร้อมจะอ้าแขนรับอีกคนเหมือนเดิมไม่ว่าเวลาผ่านไปแค่ไหน ถ้าเรารักกันแบบคนรักจริงๆ ตอนที่เจอมรสุมครั้งนั้น ตอนที่ผมยืนกรานว่าจะสู้กรก็น่าจะเดินสู้ไปด้วยกัน ผมเชื่อว่าวันหนึ่งกรจะเข้าใจความจริงข้อนี้ ในวันนี้กรยังสับสนอยู่ผมเองก็ยินดีที่จะปรับความเข้าใจ
 
เพราะมีไอ้เปี๊ยกเป็นกำลังใจให้ผม
 
แต่มันทำให้ผมร้องไห้ ไม่คิดไม่ฝันว่ามันจะมีอิทธิพลกับผมมากขนาดนั้น แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ ตอนที่กรบอกเลิกกับผมที่คิดว่าเจ็บเจียนตาย เจ็บจนจะอยู่ต่อไปไม่ไหวแล้ว มันหลอกลวงแทบทั้งสิ้น ทรมานจริงๆคือเจ็บที่มันเหมือนจะตายทั้งๆที่ยังยืนหายใจอยู่ต่อหน้าฆาตกรหน้าใสปากแดงนี่แหละ
 
               ถ้าการร้องไห้ทำให้ผมไม่เป็นลูกผู้ชายแต่มันทำให้รู้ว่าความจริงแล้วนักเลงเค้าแคร์ผมแค่ไหน เค้าเริ่มมีใจให้กันแล้วจริงๆ ไม่ใช่ผมที่คิดไปเองคนเดียว ก็ถือว่าคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม
ผมคงเป็นคนแรกของประเทศไทยที่เห็นนักเลงใหญ่เค้าเขินและมันจะดีกว่านั้นมากถ้าผมจะได้เห็นมันเป็นคนสุดท้ายเหมือนกัน
นักเลงปากแข็งเค้าเขิน แต่เห็นแบบนั้นเค้าก็ไม่ยอมเสียหน้ายอมรับออกมาตรงๆตอนที่เสียท่ายอมรับว่าเป็นเมียผมออกมา
 
ถึงจะรู้ว่านักเลงใหญ่เค้ามีใจให้ แต่หนทางรักของผมยังยาวไกลอีกมาก ยังต้องสร้างความเชื่อใจครั้งยิ่งใหญ่ให้กับดิน เพราะคืนนั้นผมคงสร้างความทรงจำที่เลวร้ายเอาไว้ เค้าเลยฝังใจจนอยากจะเสียสละทิ้งผมไปแบบนี้ มันเป็นความทรงจำที่ผมไม่ได้ตั้งใจสร้างให้ แต่ดินกลับจำมันฝังลึกลงไปในใจเลยทีเดียว

แต่นักเลงก็ยังเป็นนักเลงอยู่วันยังค่ำ ขอสร้างความทรงจำดีๆครั้งใหม่ ก็โวยวายจนแทบจะต่อยหน้าผมด้วยซ้ำ  ปากเถียง มือกำหมัดแน่ ถลึงตาใส่ แต่แค่ผมประกบปากลงไปเท่านั้นดินก็ละลายกลายเป็นโคลนเลยทันที เค้าไม่ต่อต้านแถมพอเจอผมรุกรานยังเผลอส่งลิ้นมาตอบสนอง นักเลงเค้าหัวไวจนผมใจสั่น นักเลงคนนี้พัฒนาจนผมต้องควบคุมความประพฤติเสียแล้ว ไม่ว่าผมจะส่งลิ้นไล่ต้อนในโพรงปากด้วยลีลาไหน ดินก็โต้ตอบกลับมาได้เร่าร้อนไม่แพ้ต้นฉบับ มันเป็นสัญชาตญาณและอารมณ์พาไป นักเลงใหญ่เค้าไม่รู้ตัว ทุกสิ่งทุกอย่างผมต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป ครั้งแรกที่ผ่านมาดินเจ็บมาก มันคงเลวร้ายจนไม่รู้ว่าถ้ามันเกิดขึ้นใหม่ นักเลงใหญ่เค้าจะไม่ต่อต้าน แต่ผมเองก็อยากจะสร้างความทรงจำใหม่ๆระหว่างเราเหมือนกัน
ไอ้ เปี๊ยกนั่งคล้องแขนเอาไว้กับคอผม เนื้อตัวสั่นตอบสนองฝ่ามือผมที่ลูบไล้ลากผ่าน ปากและลิ้นอยู่ภายใต้การนำทางจากผมแต่เค้าก็ส่งลิ้นควานหาโต้ตอบกับมาลีลา เดียวกัน เสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นทุกครั้งที่เราปรับเปลี่ยนมุมให้ริมฝีปากได้สัมผัสกัน มากขึ้น นักเลงเค้าแหงนคอยาวทันทีที่ผมเลื่อนจมูกไปฝังตามซอกคอและซุกไซร้ใบหู ปากเม้มปิดกั้นเสียงครางของตัวเองแต่มันก็หลุดรอดออกมาจากลำคอให้ผมได้ชุ่ม ชื่นหัวใจละนะ อยากเคลื่อนย้ายไปที่กว้างกว่านี้ แต่พอขยับแต่ละทีอะไรๆมันก็เสียดสีกันจนเสียวซ่านไปหมด ทั้งๆที่ไม่ได้ถอดเสื้อผ้าเลยสักชิ้นแต่ความเร่าร้อนที่ถ่ายเทออกมาเนื้อตัว แทบไหม้ จากที่แค่นั่งใกล้ๆกันกลับกลายมาเป็นนั่งซ้อนตักกันตอนไหนก็ไม่รู้ ทั้งๆที่ผมเป็นคนช้อนร่างนักเลงขึ้นมาคร่อมตักตัวเองยังบอกไม่ได้ ก็ไม่ต้องถามคนขี้อายเค้าเลย เพราะตอนที่เค้าอ้าปากแหงนคอให้ผมกินอยู่นี้ นักเลงเค้าปิดตาจนยิบหยี แม้แต่เสียงครางยังกดเม้มไว้ไม่ให้ผมได้ยิน ถ้าอยากได้ยินเสียงแหบพร่าครางตอนอารมณ์คุกกรุ่นและเสียวซ่านจนบิดตัวมา สัมผัสกันมากขึ้นอย่างตอนนี้นั้น ผมต้องละริมฝีปากจากส่วนหอมหวานจุดอื่นเพื่อเปิดปากมอบจูบเร่าร้อนแต่อ่อน หวานตอนที่เค้าเปิดปากอ้ารับจูบผมถึงจะได้ยินเสียงนักเลงเค้าตัดพ้อเสียง หวานตาปรือกันเลยทีเดียว
 
ดินน่ารักขนาดนี้เพราะไร้เดียงสานี่แหละ ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติที่ผมชักนำทั้งสิ้นแม้กระทั่งการลูบไล้ไปตามลำตัวเค้าก็ตอบสนองกลับมาในลักษณะเดียวกัน เค้าไม่พูดเพราะเค้าอาย แต่เค้าก็ตอบแทนกลับมาให้ผมชื่นใจแบบนี้ ผมจะมีหน้าไปหาใครได้อีก ผมบอกที
 
“อะ อือ อือ อ๊ะ เสาไฟฟ้า”
มือจิกบ่าผมแน่น เสียงครางนำทางมาก่อนชื่อ แต่เค้าจะเรียกผมทำไมตอนนี้ ตอนที่กำลังตวัดลิ้นเลียและดูดกลืนยอดอก มันยังไม่รู้จักคำว่าอิ่ม ไม่รู้จักคำว่าพอ เพราะไม่รู้ว่าจะมีอะไรที่หวานเท่าสิ่งนี้ ไม่มีเลย มือข้างที่ช่วยสะกิดหยอกล้อกับยอดอกหยุดชะงักแต่ปากยังทำหน้าที่ตามความต้องการต่อไป
 
“อื้อ อื้อ อา อาอา สะเสาไฟฟ้า”
ครั้งที่สองของการร้องเรียก หากไม่สนใจก็คงจะไม่ได้สินะ
“หือ มีอะไร เจ็บเหรอ หรือว่ายังไง”
ความรู้สึกของคนตรงหน้าเป็นอะไรที่ผมแคร์มากที่สุดแล้ว แค่ได้แตะนิดแตะหน่อยผมก็มีความสุขแต่สำหรับนักเลงใหญ่แล้วต้องดีที่สุดเท่านั้น
 
“ปะ ป่าว อ๊ะ จะบอกว่า อือ อื้อ เอ้ย อา อ้า  จะ ...จะบอกว่า ไปตรงอื่นบ้างได้มั้ย จะให้เสียวอยู่แค่ตรงนี้จนข้างล่างมันออกมาเลยหรือไง”
 ประโยคสุดท้ายพ่นพรวดออกมาเหมือนน้ำป่าไหลหลากได้เพราะผมหยุดระรานยอดอกสองข้างนั้นด้วยปากแล้ว ผมมองหน้าคนที่ตัดพ้อต่อว่าได้น่ารักสุดใจ ปากต่อว่าแต่ตาปรือเชียวนะนักเลงใหญ่ แล้วไอ้ที่ขยำบ่าผมจนปวดหนึบแบบนี้หมายว่ายังไง
 
“ไม่ชอบให้แตะต้องแบบนี้เหรอ”
ไม่ มีใครเคยเบรกการใช้ลิ้นของผมกับยอดอกเหมือนคนตรงหน้ามาก่อน ผมจะเล่นกับมันนานแค่ไหนก็ไม่ว่าได้แต่ครางอืออาเพราะเสียวซ่านกันไป แต่ไอ้เปี๊ยกไม่ใช่ใครพวกนั้นที่ผมพูดถึง เค้าเสียวและท่าทีที่ตอบกลับมาให้รู้ว่าชอบที่ผมทำให้แบบนี้ แต่เค้าเป็นนักเลงใหญ่ใจยุติธรรม เค้ามีเวลาจำกัดในการสกัดกั้นไม่ให้ตัวเองปลดปล่อยออกมาก่อนที่ส่วนอื่นได้ รับการแตะต้องจนเสียวซ่านเท่าๆกัน
 
“อดทนหน่อยนะ พี่ไปทุกที่แน่ แต่มันอาจจะนานหน่อยนะ เพราะดูดชิมเท่าไหร่ๆก็ไม่หายหวานสักที”
จากมือที่ขยำบ่าเปลี่ยนมาตีรัวตรงไหล่ผม ทำร้ายได้ทำร้ายไป ผมยอมเจ็บตัวก็ได้ถ้านักเลงใหญ่เค้าครางเร้าอารมณ์แบบนี้
 
 
เมื่อคนรักเสนอมาผมก็ต้องตอบสนอง ทำรักก็เหมือนออกแบบบ้าน เราต้องทำตามความต้องการของผู้อยู่อาศัย เราอยากมอบความรักให้กับใครก็ต้องทำให้เค้าพอใจมากที่สุด
 
ผมลากลิ้นต่ำลงมาเรื่อยๆฝากรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้บ้างประปราย ยอมรับว่าหักห้ามตัวเองไม่ได้เมื่ออีกคนเผลอลูบไล้มาตามตัวผมให้รู้สึกดีไม่แพ้กัน วนลิ้นยั่วเย้าไปรอบสะดือ อีกคนกระตุกตัวถอยหนีทันทีที่ลิ้นแหย่ลงไป ครั้งแรกกระตุกหนีแต่พอรู้สึกดีก็แอ่นตัวเข้ามารับไว้ เสียงอืออาตอบรับตามจังหวะลิ้นที่ผมรัวลงไป ไอ้เปี๊ยกคงรู้สึกดีอยู่มากเพราะผมลงลิ้นแต่ละทีเด็กดีของผมทั้งถอยหนีทั้งแอ่นรับจนผมทำให้แทบไม่ทัน
 
“อือ อื้อ เสาไฟฟ้า หยุดก่อนได้มั้ย” ร้องขอในสิ่งที่ผมหักห้ามได้ยากอีกแล้ว
 
“มีอะไรเหรอ ไม่ชอบไม่ดี หรือว่ายังไง”
 
“ปะ เปล่า แต่หยุดก่อนได้มั้ย มันเสียวมากจนหายใจไม่ทัน”
โอยย พูดจาแบบนี้ตอนอารมณ์ทะยานสูงขนาดนี้ ใครกันแน่ที่ไม่ปราณีใคร ใครกันแน่ที่ใจร้าย ไอ้เปี๊ยกแทบไม่ต้องทำอะไรเลยแค่พูดแบบนี้ แค่ใช้เสียงแหบพร่าเว้าวอนตรงไปตรงมาแบบนี้ ผมก็แทบจะเสร็จทันทีโดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลยเถอะให้ตาย ขอฟัดปากนักเลงใหญ่ที่ชอบพูดอะไรให้ผมต้องหลงหัวปักหัวปำแบบนี้ ใครสั่งใครสอนให้พูดแบบนี้ตอนคนเค้าทำรักกัน มันทำให้เรือล่มปากอ่าวง่ายๆนักเลงเค้าจะเข้าใจมั้ยเนี่ย ผมหยุดรอจังหวะให้นักเลงเค้าปรับตัวได้ ไม่มีคำสั่งออกจากปาก แต่ผมก็ต้องก้มลงไปครอบปากกับดินโด้เอาไว้ เมื่อนักเลงใหญ่เค้าให้สัญญาณด้วยการลูบไล้ภูน้อยแต่ใหญ่ของผมไปเหมือนกัน
 
“อา อา ดิน ทำแบบนี้จะฆ่าพี่ให้ตายหรือไง โอยยย “
ผมผละออกมาจากดินโด้แหงนหน้าสูดปากปล่อยเสียงครางยาวไม่สนใจใครหน้าไหนอีกแล้ว เจอเข้าไปแบบนี้ร้อยทั้งร้อยล้านทั้งล้านไม่แตกออกมาผมก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว เพราะความร้ายกาจของนักเลง ผมพ่ายแพ้ยกแรกทั้งๆที่ยังไม่ทันจะได้ประตู เพราะกำลังโดนทำร้ายถึงได้หยุดปรนเปรอนักเลงใหญ่ไปชั่วคราว ถึงได้ทำให้ลูกพี่เค้าขัดใจทุบไหล่ผมไปส่ายตัวไปแบบนี้ ความอดทนผมมีแต่จะน้อยกว่ามาตรฐานทันทีถ้าอยู่ต่อหน้านักเลง
 
“ที่รักจ๋า โกรธอะไรพี่”
เวลาปกติผมคงโดนต่อยเบ้าตาแน่ๆถ้าเผลอพูดประโยคนี้กับนักเลงใหญ่ โทษทีเบบี๋จ๋า อารมณ์มันพาไปจริงๆ ไม่อยากจะเอ่ยคำหวานจนเลี่ยนแบบนี้หรอกนะ แต่ได้กินนักเลงไปทั้งตัวแบบนี้ น้ำตาลในเลือดพี่มันเข้มข้นกว่าปกติ
 
“ฮื่อ ก็เมิงหยุดไปทำไมเล่า มันใกล้จะไปถึงอยู่แล้ว”
 
ขอฟัดปากที่เอาแต่ได้อีกสักทีดีไหม ก็ใครล่ะที่ทำให้พี่ไปต่อไม่ได้แบบนี้ ทำให้พี่เสียเชิงชายเพราะคำพูดร้ายๆแต่มือลูบไล้ไปแบบนี้   ความอดทนที่มีอยู่เต็มร้อยแค่ไหนเจอแบบนี้เข้าไปติดลบทันที
รีบครอบครองดินโด้ด้วยปากอีกครั้ง เสียงร้องครางกระเส่าทำให้ผมรีบเร่งจังหวะต่อไป ยิ่งเร่งจังหวะเสียงครางยิ่งยาว ยิ่งลงลิ้นไล้เลียยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ที่เพิ่งนิ่งไปให้ลุกโชนขึ้นใหม่อีกครั้ง ไม่ว่าดินสนองตอบกลับมาด้วยวิธีไหน ล้วนแต่ทำให้ผมเสียวซ่านได้ทั้งสิ้น พานักเลงใหญ่ถึงฝั่งฝันได้รอบแรก ผมต้องอดใจไม่ไหวแน่ๆถ้าไม่ได้ทำประตูในรอบที่สองของคืนนี้ ดูดกลืนลากไล้ขึ้นลงอยู่ไม่นานน้ำหวานก็ฉีดลงคอผมไปแบบกลั้นไม่ไหว ดินพยายามถอยหนีปากผมแล้วแต่กลายเป็นผมเองที่เหนี่ยวรั้งบั้นท้ายดินเอาไว้ ผมอยากชิม ผมอยากได้ ผมอยากเก็บกลืนมันเข้าไปทุกรสชาติที่เป็นของดิน
 
เพราะถึงจุดสุดท้ายที่ต้องการแล้วถึงได้ล้มตัวนอนราบไปกับโซฟา หอบหายใจเหนื่อยล้าแต่นักเลงใหญ่จะรู้มั้ยว่ากำลังทำให้ใครกลืนน้ำลายลงคอได้ยากลำบากขนาดนี้ ตัวหอบสั่นสะท้าน เข่าตั้งชันขึ้นจนเห็นอะไรๆไปถึงไหนต่อไหน ถ้าคุณเป็นผมแล้วเห็นภาพตรงหน้ายั่วยวนขนาดนี้แล้วผมยังอดใจอยู่ได้ เรียกผมว่าควายเถอะครับ.....แล้วเช้าของวันใหม่เตรียมหญ้าอ่อนเคี้ยวง่ายอุดมไปด้วยวิตามินไว้ให้ด้วยนะ ผมแพ้ทางนักเลงใหญ่เค้าจริงๆ

 
๐ 55555 จะมีใครบ่นว่าค้างบ้างมั้ยนะ จะบอกว่าค้างไม่ได้นะเออ เค้าเสร็จกันไปคนละรอบแล้ว กร๊ากก พี่ภูไร้น้ำยาเนอะ แตกตั้งแต่ยังไม่เสียบ เสียหน้าเพลย์บอยมาก สุดๆ ที่สุดของแจ้
๐ ขอโทษทุกคนจริงๆนะคะ ช่วงนี้ลากิจบ่อยติดๆกันจนเกรงใจคนที่มา(กด)ดันรอ วันนี้เลยชดเชยให้ 2 ตอนเลยแล้วกันนะคะ ถึงไม่อยากอ่านเราก็ยัดเยียดให้ 555 ดึกๆหน่อยนะ เพราะว่าเราลงกันทุกวัน สต็อกเลยไม่มีปั่นกันตอนต่อตอนไม่มีพล็อตล่วงหน้า พอถึงเวลาเราก็จุดธูปอัญเชิญองค์กวีเลยคะ นิยายเรื่องนี้พล็อตเรื่องแปรผันตรงกับความเห็นคนอ่านนะ อยากจะมาม่าน้ำตาไหลก็ไม่ได้ คนอ่านขยันขู่จังอ่ะ แม่ยกพี่ดินนี่น้องๆจากยากูซ่าเหมือนกันนะ
๐ เจอกันอีกทีตอนดึกๆเน้อ ขอไปปั่นก่อน อัญเชิญองค์กวีไปพักเหนื่อย เดี๋ยวต้องอัญเชิญมาประทับใหม่ วันนี้องค์กวีประทับสองตอน ใครจะจ่ายโอทีองค์กวียกมือขึ้น แล้ว PM มาเอาเลขที่บัญชีไป กร๊ากกกก (พูดเล่นนะ อย่ามีใครทำจริงๆล่ะ)
๐ TRomance

[n2]

ตอนใหม่มาแล้ว

[CanonDNattari]

  ไม่ได้มาหลายวัน เขาเสร็จกันซะแล้ว 

+ 1 ให้น้องเซ ฝากไปให้คนแต่งด้วย

[PEENAT1972]

555 ล่มปากอ่าว 555

[fuku]

อ่ะนะ เม้นท์ไม่ได้กันเลยทีเดียวสงสารภู



แต่ก็นะของแบบนี้มันก็น่าชื่นชมสมน้ำหน้าไปพร้อมๆกัน
อ่ะนะ ไม่มีภูมิต้านทานกับพี่ดินเองช่วยไม่ได้นิ

[mixmix]

เป็นฉากเรียกเลือดที่มาไม่ทันตั้งตัวจริงๆ  
และก็เป็นฉากเรียกเลือดที่ฮ่าจริงๆ 55+  
ตอนนี้ไม่ค้างเลยค่ะไรท์ แต่ค้างมากกกกก พี่ภูนิไม่ไหวๆ แค่นี้ก็อ่อนหัดจริงๆ ฮ่าาาาาาาาาาา  
รอคอยตอนหน้า เผื่อพี่ภูแกจะฮึดไปเติมน้ำยามาใหม่ ฮิฮิ  

ปล้ำลิง. อยากจะส่งค่ายกครูไปให้ไรท์จริงๆ
เแต่ต้องแลกกับที่ไรท์จะต้องทำให้คุณกรและใครก็ตามที่จะมามาม่าพี่ดินหายไปจากเรื่อง 55+  

[win200]

 

[จันทร์ผา]

รอตอนต่อไป

[-N-]

กี้ดดดด รีบเอาของแม่เซ่นเจ้าแม่ เจ้าแม่องค์ลงรอบแรกก็เล่นเอาน้ำลายหกเลือดกระจายซะแล้ว นอองค์ลงรอบสองคืนเน้ กี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ จะเอาหัวหมูถวายแล้วแก้ผ้าเต้นรอบเจ้าแม่เลย 555555555555555

[YongaMO]

    ทั้งหวาน ทั้งหื่น 555 ปรับอารมณ์ไม่ทัน ...

[MaeMoo]

โถโถโถ พ่อเสาไฟฟ้า

กลายเป็นเสากระโดงเรือไปซะแล้ว ไม่ไหวไม่ไหว
ไปง่ายๆ ซะได้

พยายามหน่อยนะจ๊ะ

[kazhiki]

 

ขอบคุณไรเตอร์

[bun]

ไม่รู้จะพูดอะไร
 

[iforgive]

  ตายอย่างสงบ
นักเลงใหญ่  ไร้เดียงสายิ่งนัก
รู้จักเรียกร้องไม่มีเหนียมกันซะล่ะ  ฮี่ ฮี่ ฮี่
แบบนี้พี่ภูมีหวังหลงหัวปักหัวปำแน่

[WhatLoveIs]

อ่านไป หยิวไป

ไม่ถึงกับค้างนะคะ แต่มาต่อด่วนๆได้ไหม
กลัวภูน้อยระเบิดก่อน ฮ่าๆๆ

[กระต่ายชมจันทร์]

โอ้เย!

ในที่สุด!

จะไปฮันนีมูนกันเมื่อไหร่เอ่ย 555+

[kinjikung]

หนูดินเรายั่วยวนแบบบไม่ได้ตั้งใจ
555 งายหล่ะไอ้เสาไฟฟ้าเจอเด็กมันยั่วววว   

[EoBen]

วะว้าววว เสร็จกัน แบบมีสติ 555+

พี่ดินนิ่ตรงจริงๆเลยนะ เสียวก้บอกว่าเสี่ยว เวลานั้นใครเค้าพูดกันเล่า

[NCJung]

ฉากเสียเลือดมาแบบไม่ทันตั้งตัว
คราวหน้าอย่าไปก่อนนักเลงนะภู 555

[malio]

เข้าใจกันแล้วแถมเข้า.......

 

[humanculus]

เรียกเลือดวายได้ตลอด  อ้ากกกกกก   เลือดหมดตัวหมดตูดด  ละคราวนี้

[IZE]

เกือบถึงฝั่งฝัน

เลือดเยอะมากตอนนี้

[nine-poo]

เสียเชิงหมดเสาไฟฟ้ายังไม่ได้ปักดินเลย
แต่รอบแรกไปแล้วรอบสองจะได้เฉียวนานๆ เนอะ 

[tawan]

ดึก ๆ จะรอนะจะ