หัวข้อ: [ภูตะวันvsเพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง By TRomance อัพเดท P.219

[nolirin]

 
โอ๊ยยย นักเลงใหญ่มันน่ารักน่าฟัดเจงๆๆๆ

[scottoppa]

 
พี่ดินน่ารักกกกกกกกกกกกกกกก น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก
พี่ภูไร้น้ำยาจริงๆ ก๊ากกกกกกกกกกกกกกก
แพ้พี่ดินราบคราบ โอ้ยยยย น่ารักอ้ะะะะ เขินนนนนนน
รอตอนต่อไป อิอิ

[K2KARN]

+1 ค่า

โอยยยยยยยยยยยย พี่ดินนนนน ไม่ไหวนะแบบนี้ น่ารักไปล่ะเนี่ยย 
พี่ภูเลยนะ ล่มเลย ฮ่าๆๆๆ เจอแบบนี้ไป น่ารักขนาดนี้ใครจะทนไหวเนอะ 

[nunam]

ยังไม่มาหร่า รอไม่ไหวแว้ว พรุ่งนี้ค่อยมาอ่าน ฮึกๆ (หลับทั้งน้ำตา เวอร์ไปแนะ คริ คริ)

[PandP]

โถๆๆ ล่มปากอ่าว 5555

[fOnfOn :D]

 
ยังไม่มา งั้นไป   ก่อนดีกว่า

[Seiki]

ตอนที่ 23
 

 
อูยยยยยยยยย!!!! ปวดเมื่อยไปทั้งตัวอีกแล้ว
 
ปวดเมื่อย ปวดร้าว จะพลิกตัวแต่ละทีความเจ็บปวดก็แล่นริ้วไปถึงไขสันหลัง
 
แต่ไม่เหมือนคืนนั้น เจ็บเหมือนกันแต่ก็ไม่เหมือนคืนนั้นเลยสักนิด
 
การมีเพศสัมพันธ์ เวลาคนเค้าทำรักกันมันรู้สึกดีแบบนี้เองเหรอ ถึงว่าต่อให้เจ็บก้นแค่ไหนแต่สุดท้ายก็สู้ตายกันทุกคน
 
หน้าไม่อายจริงๆพี่ดิน.....ไหนว่าไม่เอา แล้วสองครั้งสองคราวเมื่อคืนนั้นหมายความว่ายังไง
 
จะหาว่าเป็นความผิดของพี่ดินก็ไม่ได้ ไอ้เสาไฟฟ้ามันช่ำชองเกินไปต่างหากล่ะ มันเจ้าเล่ห์ มันกะล่อน ทุกอย่างเกิดจากมัน ไม่งั้นพี่ดินไม่เคลิ้มจนเลยเถิดแบบนี้หรอกนะ ถึงจะบอกว่ายอมมันเพราะสงสารที่พี่ดินใจตุ๊ดคิดมากทั้งๆที่มันก็พยายามเพื่อพี่ดินขนาดนั้น เพราะพี่ดินทำให้มันเสียใจจนน้ำตาลูกผู้ชายตัวยักษ์ๆอย่างมันไหลออกมา พี่ดินจะถือว่าเจ็บตัวเพื่อปลอบใจ
 
ทำไมตื่นเช้ามาแล้วคิดถึงเรื่องเมื่อคืนเป็นอย่างแรกเลยวะ.....หรือว่าพี่ดินจะติดใจ
 
ไม่นะเว้ย.......แมร่งทำไปได้ เสียวฉิบหายเลยพี่ดิน ไม่รู้จะลองลุกขึ้นจากเตียงดีมั้ย ถ้าลุกขึ้นตอนนี้แล้วขาสั่นผับๆแบบนี้ จะร่วงลงไปให้ขายหน้านักเลงใหญ่หรือเปล่าวะ
ไอ้เสาไฟฟ้านี่มันกระแทกหนักจริงๆนะ ไม่รู้ว่ากระดูกบั้นท้ายพี่ดินร้าวไปบ้างหรือเปล่า แล้วตอนที่มันลงลิ้นมาตรงนั้น เสียวแทบขาดใจ มันไม่รังเกียจหรือไงวะ ทั้งกินน้ำนั่นทั้งเลียทั้งดูดกลืนตรงนั้น ที่สำคัญก่อนที่มันจะปักเสาลงไป มันยังทำความสะอาดให้ด้วยนะ เสียวซ่านเข้าไปถึงไขสันหลังเลยทีเดียว พอบอกว่าเสียวมันก็ยิ่งเอาลิ้นจ้วงแหย่เข้าไป พอพี่ดินร้อง อ๊ะอ๊า (กูบอกว่าอย่าๆ มึงแปลความหมายไม่ถูกหรือไงไอ้บ้า) ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ยิ่งเบี่ยงตัวหนีมันยิ่งเอามือกดรั้งเอาไว้
ยิ่งพี่ดินหอบเหนื่อย เหมือนมันจะยิ่งกระตุ้นให้ต้องร้องจนหายใจไม่ออก
 
“ดิน เจ็บมั้ย”
เจ็บสิวะ ถามได้ ไม่งั้นกูจะเกร็งตัวแข็งทื่อเป็นตอม่อทางด่วนแบบนี้เหรอวะ นี่ขนาดนิ้วนะ แค่นิ้วชี้ดัชนีพิฆาตแค่นิ้วเดียวยังเจ็บขนาดนี้ แล้วถ้ามันเอาเสาที่อยู่ในมือพี่ดินปักเข้ามาคงรู้กันใช่มะว่ามันจะ......นั่นแหละขนาดไหน แล้วเสาไฟฟ้าต้นนี้ยิ่งลูบไล้มันก็ยิ่งพองใหญ่คับมือ ถ้ามันเป็นแบบนี้แล้วไม่อยากจะนึกถึงตอนนั้นเลยเถอะให้ตาย
 
“อึ อื้อ”
ไม่ได้ตอบหรือต่อว่าต่อขานอะไรมันหรอก แค่พี่ดินอ้าปากยังไม่ทันจะพูดอะไรเลย มันก็ตบปากพี่ดินด้วยปากนิ่มๆของมันซะก่อน อยากจะข่วนหน้าไอ้เสาไฟฟ้ามันนัก มันรู้ทางหนีทีไล่ทุกทาง มันรู้ว่าต้องทำยังไงมันถึงจะไม่เจ็บตัวได้ เหมือนที่มันทำอยู่ตอนนี้
มันกำลังส่งปลายลิ้นเข้ามากวาดต้อนในโพรงปาก มันจะเคลิ้มก็ตอนที่ต้องส่งปลายลิ้นของพี่ดินไปตอบโต้เนี่ยแหละ จะเบี่ยงตัวออกมาสูดหายใจเข้าปอดบรรเทาอาการเสียวซ่านที่ถาโถมเข้ามาทุกที่ ที่มือร้อนของมันลากผ่านก็ไม่ได้ ทั้งๆที่ตอนนั้นพี่ดินเสียวจะตายก็มันเล่นทั้งดูดทั้งเลียหัวนมจนคิดว่ามันจะเป็นลูกพี่ดินได้อยู่แล้ว เลยต้องบิดตัวบรรเทาอาการที่ปั่นป่วนไปทั้งตัววิ่งลามไปทั่วทั้งท้องน้อยเอาไว้ แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งทรมาน ยิ่งบดเบียดก็ยิ่งเสียวซ่าน
รู้สึกว่าเสื้อผ้ามันเกะกะตั้งแต่รอบแรกที่ไอ้เสาไฟฟ้ามันลากมือผ่านแล้ว แต่ไม่มีเวลาจะกระชากออกไป คราวนี้พอเริ่มจะตั้งสติได้ เสื้อผ้าของใครพี่ดินไม่สน ตอนนี้ไอ้เสาไฟฟ้ามันรุกพี่ดินทุกช่องทาง ถ้ามันเผลอล้อให้ต้องอายก็จะได้อ้างได้ว่า (กู) ไม่มีอะไรทำ เลยถอดเสื้อผ้าทั้งมึงและกูออกเล่นๆรอเวลาที่มึงจะปรนเปรอเรื่องอย่างว่าให้ ไม่มีคำว่าห้ามออกจากปากพี่ดิน เพราะยิ่งห้ามเท่าไหร่มันเหมือนยิ่งยุให้ไอ้บ้านั่นเร่งป่วนปั่นมันทุกช่องทาง ขนาดคืนนั้นมันไร้สติพี่ดินต่อต้านมันสุดกำลังแค่ไหน มันยังกดปั้นจั่นตอกเสาเข็มลงไปได้ นับประสาอะไรกับตอนที่มันมีสติครบถ้วนแบบนี้
 
“โอะ โอะ โอ้ยยยย อื้อ”
กำลังเคลิ้มกับสิ่งที่ไอ้เสาไฟฟ้ามอบให้ มันส่งนิ้วเข้ามาตอนไหนตั้งสามนิ้ววะ สามนิ้วบั้นท้ายแทบกระจายออกมาเป็นเสี่ยงๆ แล้วถ้ามันเปลี่ยนเป็นเสาของมัน บั้นท้ายพี่ดินไม่ขยายเป็นเขื่อนเก็บน้ำเลยเหรอวะ
 
“ดิน ทำตัวตามสบายนะ อย่าเกร็งสิ มันรัดมาก”
เออ มึงก็พูดง่ายๆให้ทำตัวตามสบาย ลองโก่งตูดให้กูแหย่เข้าไปสามนิ้วบ้างมั้ย จะได้รู้ว่าทำไมกูต้องเกร็ง
 
“อึ อื้อ อื้อ เสาไฟฟ้า จะ เจ็บๆ เอาออกไปก่อน มานเจ็บ อะ อ๊า ไม่ต้องแล้วก็ได้ โอ้ยย อ๊าๆ”
ไอ้ บ้าเสาไฟฟ้ามันทะลวงทะลุหูรูดชั้นที่สองเข้าไปได้มันควงสว่างซะจนจุกร้าวไป หมดทั้งบั้นท้ายแต่มันก็เปลี่ยนมาทำให้พี่ดินเสียวซ่านจนต้องกระแทกตัวกลับ เข้าไปหามันใหม่เพราะมันครอบครองลูกชายพี่ดินเอาไว้อีกแล้ว มันทำเหมือนกำลังกินไอติม มันรัวลิ้นลากไปมาขึ้นลงตามแท่งลูกชายเหมือนกลัวว่าถ้าช้าไปกว่านี้ดินน้อย จะละลายคาปากมันอย่างนั้น ไอ้บ้านี่ไม่รู้อะไรสักอย่าง พี่ดินสลายละลายกลายเป็นโคลนทั้งแต่มันลูบไล้แล้ว กูทนมาได้ถึงตอนนี้ก็นับว่ามหัศจรรย์สุดลิ้นปี่แล้วมั้ย
 
แล้วสภาวะหวาดกลัวที่เคยฝังใจก็เริ่มกลับมาอีกครั้ง รู้สึกได้เลยว่าพี่ดินตัวสั่นแค่ไหนและรู้สึกได้ว่าอีกคนก็ตัวสั่นไม่แพ้กัน พี่ดินเกร็งเพราะกลัวเจ็บแต่อีกคนเกร็งเพราะกลัวความรู้สึกของพี่ดินใช่มั้ย
เราทั้งสองต่างคนต่างกลัวแต่เป็นความกลัวที่มีความเจ็บปวดของพี่ดินเป็นตัวแปรสำคัญเหมือนกัน มาถึงขั้นนี้แล้วจะถอยก็ไม่ได้ ต่อให้ลำบากยิ่งกว่าเข็นครกขึ้นภูเขาพี่ดินก็ต้องทำต่อไป ถึงจะกลัวเจ็บ แต่อารมณ์ความต้องการมันก็พุ่งสูงไม่สนใจใครหน้าไหนเหมือนกัน
น้ำใสเหนียวที่เกิดจากเราทั้งคู่ถูกชโลมลงไปสภาพไม่ต่างอะไรกับเสาไฟตกน้ำมัน ปลายเสากระตุกจนเส้นเลือดปูดโปน การเล้าโลมเกิดขึ้นอีกครั้ง จุดสนใจถูกพุ่งไปยังปากและลิ้นที่ลากไล้ผ่านใบหน้าและลำตัวก่อนจะหยุดมอบจูบดูดดื่มเป็นค่าผ่านทางก่อนจะลากผ่านไปยังสถานีต่อไป ปากทำหน้าที่ดูดกลืนติ่งไตที่ยอดอก มือทำหน้าที่สาวชักน้องชายพี่ดินเอาไว้ ทุกๆส่วนของร่างกายบดเบียดเข้าหากันจนแทบจะหลอมละลาย ทุกอย่างถูกชักจูงมาถึงจุดสุดท้ายของจุดหมายปลายทางแล้ว เสาไฟฟ้าปักเข้ามาได้แค่ปลายหัว
 
“โอ๊ะ โอ้ยยยยยยย”
ความเจ็บปวดจนแสบร้าวไปทั้งบั้นท้ายทำให้ต้องดึงตัวเองหลบหนีต่อต้าน
 
“จะ เจ็บเหรอ หยุดก่อนมั้ย หายใจยาวๆนะ ทำตัวตามสบาย”
แว่บหนึ่งพี่ดินเห็นคนตรงหน้าซี๊ดปากยาวแสดงอาการพอใจเมื่อเริ่มฝังตัวเองลงไปได้   แต่แล้วมันก็ต้องตื่นตระหนกตกใจเมื่อได้ยินเสียงร่ำไห้ต่อต้านของพี่ดิน
เราทรมานกันทั้งคู่ มันอยู่ที่ว่าเราจะถอยหรือก้าวเดินต่อไป พี่ดินเลือกเชื่อคนตรงหน้า สูดลมหายใจยาวเข้าปอด ปล่อยวางตัวเองตามสบายอย่างที่มันบอก มือที่จิกบ่าเอาไว้เริ่มผ่อนคลายกลายเป็นลูบไล้ลากผ่านไปทั่วแผ่นหลัง
 
“เจ็บ แต่ไม่เป็นอะไรแล้ว เอ่อ จะไปต่อก็ได้นะ โดนไอ้พวกขี้ยาต่อยและลงตีนเจ็บกว่านี้ด้วยซ้ำ ไม่เป็นไรหรอก แต่เบาๆหน่อยก็แล้วกัน”
รู้ว่าเห่อร้อนไปทั้งหน้าตอนที่กลั้นใจพูดประโยคนี้ออกไป พูดเสร็จเพิ่งรู้ตัวว่าพูดเรื่องน่าอายก็ได้แต่ซบลงไปกับไหล่กว้าง
 
“อะ อ้า อื้ออออออออออออ”
 แหงนหน้าปล่อยเสียงครางยาว   ไม่ทันจะตั้งตัวเสาไฟฟ้าก็มิดหายเข้าไปทั้งลำ เสาไฟจมโพรงดินจนอุ่นร้อน มันทรมานจนรู้สึกได้ ไม่เจ็บไม่ปวดแล้วตอนนี้ มันอึดอัดบางสิ่งบอกว่าอยากระบายออกมา มือไอ้เสาไฟฟ้าเร่งจังหวะสาวดินน้อยมากเท่าไหร่ก็รู้สึกว่าเสาไฟฟ้านิ่งอยู่ในโพรงดินต่อไปไม่ได้แล้ว
 
“อื้อ อืมมมม ขยับเถอะ ไม่ไหวแล้ว ไม่เป็นอะไรแล้ว”
 ไม่รู้ว่าสิ่งที่ได้รับหมายความว่าอะไร แทนคำขอบคุณที่อนุญาตให้เสาไฟได้ตอกหลุมดินรึเปล่า ปากชื้นถึงได้จูบไล่ไปทั่วใบหน้าก่อนจะมาซุกไซร้ที่ซอกคอและใบหูชื้นเหงื่อ
มันทำให้รู้สึกดีจนน้ำตานักเลงใหญ่รื้นไหล มันไม่ได้เจ็บแล้วแต่มันตื้นตันใจที่อีกคนเอาใจใส่กันถึงขนาดนี้ รู้ว่าอีกฝ่ายทรมานไม่ต่างกัน หน้าเหยเกนั้นพี่ดินสังเกตได้ สิ้นคำอนุญาตเสาไฟฟ้าก็ได้โอกาสปักลงดินเป็นจังหวะช้าเร็วสลับกันไป โซฟาโยกไหวไปทั้งตัว แรงถาโถมเข้าออกรับจังหวะกับแรงมือที่ชักดินน้อยไปด้วย ทุกอย่างลงตัว อารมณ์สุดท้ายพาไปถึงที่หมายพร้อมๆกัน
 
เหนื่อยแทบขาดใจ.....แต่ก็สุขจนล้น
(ยืมคำของพี่เมฆมาใช้ หากินง่ายๆแต่ได้อารมณ์เหมือนกันนะ)
 
นอนแผ่ไปตามแนวยาวของโซฟา ขาข้างหนึ่งร่วงลงมายันพื้นเอาไว้ มีอีกร่างล้มลงมาเอาหน้าซุกไซร้และขบเม้มไปตามซอกคอ ไม่นานเสาไฟฟ้าก็ถอดถอนออกไป แล้วเดินเข้าห้องน้ำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ไอ้พญาควายตัวนี้มันเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน
 
ขนาดพี่ดินแทบจะไม่ออกแรงอะไรแต่เหนื่อยแทบขาดใจขนาดนี้ แกล้งซุกหน้าหลับตาหนีอาย เมื่อไอ้ยักษ์มันเข้าห้องน้ำไปไม่นานก็ออกมาพร้อมผ้าชุบน้ำมาพร้อมอ่างแก้วใบไม่ใหญ่ มีไออุ่นโผล่พ้นขอบน้ำจนรู้สึกได้เมื่อมันเอาอ่างวางลงใกล้ๆตัวพี่ดิน
 
“เช็ดตัวหน่อยนะ พี่ทำให้เหนียวไปหมดทั้งตัวจะได้นอนสบายๆ”
ไม่ได้เชื่องแต่ไม่รู้จะเอาแรงจากไหนมาพยศ ปล่อยให้มันทำตามที่ว่า เหนียวไปหมดทั้งตัวตามที่บอกจริงๆ ทั้งของมันทั้งของตัวเองไม่รู้เลยว่าคราบไหนเป็นของใคร มันไหลมารวมตัวเป็นหนึ่งเดียวกันเหมือนจะตอกย้ำความนัยอะไรบางอย่าง
 
“ลุกไหวมั้ย” ถามอะไรโง่ๆ ถ้าลุกไหวก็เกินไปแล้ว
 
“ไม่”
 
ไม่มีการขออนุญาตให้พี่ดินต้องเสียหน้า มันก็สอดมือเข้ามาช้อนพี่ดินไปนอนที่เตียงใกล้ๆกันนั่นแหละ ที่กว้างดีๆมันไม่ชอบ เสือกเลือกสถานที่ผิดวัตถุประสงค์นักเป็นไง พี่ดินปวดเมื่อยจนลุกเองไม่ไหวก็ต้องเดือดร้อนมันอุ้มไปแบบนี้แหละ  เรื่องนี้ต้องตกลงกับมันเป็นการใหญ่เสียแล้ว ว่าเป็นเรื่องที่ให้ใครรู้ไม่ได้ เสียฟอร์มนักเลงใหญ่ประจำชุมชนแย่

“นอนหลับไม่สบายเหรอ พลิกตัวไปมาอยู่นานแล้ว”
ถามอย่างเดียวไม่ได้หรือไงวะ จะก้มลงมาหาเศษหาเลยกับหัวไหล่กูทำไม
 
“เฮ้ย มึงตื่นตอนไหนเนี่ย” ปากดีโวยวายไปอย่างนั้น จริงๆแล้วถ้ามุดเตียงหนีไปได้ พี่ดินจะไม่รอช้าเลย
 
“ไม่ได้ตื่นตอนไหน แต่ไม่ได้นอนเลยต่างหาก” กูไม่ใช่ยาบ้านะที่กินเข้าไปแล้วตาสว่างได้ถึงเช้า
 
“แล้วทำไมไม่นอน”
 
“ก็มองดินเพลินจนถึงตอนนี้ไงล่ะ” ตายๆ งั้นที่พี่ดินนอนบิดไปบิดมาเพราะคิดถึงเรื่องเมื่อคืนก็ผ่านสายตามันหมดเลยนะสิ แย่ๆ
 
“สัญญาก่อนว่าจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น เข้าใจมั้ย ห้ามพูดห้ามแซว ห้ามทำอะไรที่เข้าข่ายเรื่องนี้ ไม่งั้น ไม่งั้น “ จะข่มขู่อะไรมันดีวะพี่ดิน ตอนนี้มีคำขู่อะไรที่น่ากลัวสำหรับมันอีกมั้ย
 
“สัญญาว่าจะไม่พูดอะไรถึงเรื่องนี้ให้ดินต้องอายหรอก”
 
“ดีมาก แต่ใครบอกว่าอาย” อายกับเสียหน้ามันเหมือนกันตรงไหนวะ แม่ง ไอ้ภาษาไทยอ่อนแอ
 
“สายแล้ว ลุกไปอาบน้ำไหวมั้ย เดี๋ยวลงไปช้าจะมีคนสงสัยนะ ต่อให้พี่ไม่พูดอะไรเค้าก็คงจะดูรู้” เออ ขู่กูเข้าไป พอรู้ว่าเอาเรื่องนี้มาขู่ก็ได้ก็ขู่จัง
 
“ไหว แต่ขอเวลาวอร์มร่างกายก่อน “
 
“ให้พี่ช่วยมั้ย”
“ไม่ต้องๆ มึงไปจัดการตัวเองก่อนได้เลย ไม่ต้องมามีน้ำใจ กูจัดการตัวเองได้แต่ขอเวลา ไปได้แล้ว เดี๋ยวออกมาก็วอร์มร่างกายได้ที่พอดี”
พี่ดินรู้นะว่ามันอยากจะหัวเราะแต่ไม่กล้า จึงได้แต่ส่งยิ้มมาล้อ ไอ้เสาไฟฟ้านิสัยแย่

 

กว่าจะหลุดรอดออกมาจากห้องนอนได้ก็แทบแย่ ลุกขึ้นก็เซ แถ่ด แถ่ด ฐานรากไม่มั่นคงอยู่นานพอเริ่มจะปรับตัวได้ก็ต้องมาแสบจะเป็นจะตายตอนอาบน้ำ แล้วไหนจะท่าเดินที่ไม่รู้กังวลไปเองหรือเปล่าว่าไม่ปกติ ถ้าจะขอเรียกร้องสิทธิ์คุณชายให้มันไปส่งที่บ้านจะได้มั้ยวะ ไม่อยากเดินโชว์ตัวตั้งแต่ปากซอยถึงบ้าน กลัวจะตกเป็นขี้ปากไปทั้งซอยไม่ใช่อะไร
แต่ก่อนที่จะไปขายหน้าในชุมชน ขอหลบหน้าผู้คนบนโต๊ะกินข้าวก่อนจะได้มั้ย ทั้งแขกทั้งผู้อาศัยอยู่กันพร้อมหน้า ที่สำคัญคือแสนดีหันมาเห็นแล้วยิ้มให้กวักมือเรียกให้ไปหาอีกต่างหาก จะหลบหน้าคราวนี้ก็คงจะไม่ทันแน่แล้วใช่มั้ย เอาวะ อยู่ใกล้ไอ้เสาไฟฟ้าต้องหน้าด้านเข้าไว้ เทียบเท่ามันไม่ได้ครึ่งหนึ่งของมันก็ยังดี
 
“ว่าไงครับคุณเพื่อนภู ที่ห้องไม่มีนาฬิกาเหรอมึงถึงไม่รู้ว่าเวลาในประเทศไทยสายเข้าใกล้เที่ยงแล้ว นี่มึงจะรวบข้าวเช้ารวมกับข้าวเที่ยงสนองเศรษฐกิจย่ำแย่ของประเทศเลยหรือไง”
 
“แล้วใครเอาปากมึงผูกติดกับปากกูวะ ดินเขาไม่สบาย” อ่า....พูดดีแบบนี้ค่อยคุยกันได้
 
“อ้าว น้องดินไม่สบายเหรอ น้องดินไม่สบายด้วยตัวเองหรือมีใครทำให้ไม่สบายครับ” มึงจะอยากรู้ให้ธัญญ่ากับพิงกี้เค้าญาติดีกันเหรอ เจอตีนนักเลงนาบหน้าแทนข้าวเช้าดีมั้ย
 
“ดินจะไม่สบายเพราะใครก็ช่าง แต่ไม่ช้าจะมีคนแถวนี้ตายเพราะตีนกูอะ แน่ๆ มึงอยากเห็นมั้ยแก๊ก” พี่ดินขอนั่งเลยแล้วกัน ไม่ต้องถึงตีนนักเลงแล้วก็ได้ กินตีนไอ้คุณชายไปก่อนแล้วกัน
 
“แร๊ง มึงแรงใส่กูแต่สายเลยนะไอ้เพื่อนยาก “
 
“ไม่เป็นไร กูเต็มใจ วันนี้มีธุระที่ไหนมั้ยกร”
 
“ว่าจะไปเดินเรื่องเอกสารเรียนต่อนิดหน่อยอะ ภูว่างจะไปเป็นเพื่อนเหรอ” ไหนว่ามันปรับความเข้าใจกันแล้วไงวะ ทำไมเสียงพี่กรยังตึงๆอยู่เลย
 
“วันนี้ภูมีงานต้องเคลียร์ แต่แก๊กว่าง ใช่มั้ยแก๊ก”
“ไอ้เหี้ย มึงเป็นประธานบริษัทนี่ กูเป็นพนักงาน  นายยุ่งกูก็ต้องว่างละวะ นายว่างแล้วกูค่อยยุ่งก็ได้ครับไอ้ห่า แมร่งเอ้ย “
 
“กูบอกแล้วให้ไปเป็นประธานบริษัทจิวเวอรี่ดีๆไม่ชอบ อยากคลุกดินคลุกทราย แล้วสุดท้ายเป็นไง”
 
“ไม่เป็นไงเว้ย กูเรียนโยธามามึงจะให้กูไปบริหารเพชรพลอยมึงจะบ้าหรือเปล่าห๊ะไอ้ภู กรดูมันนะมันกวนตีนแก๊กแบบนี้กรจะให้แก๊กพูดดีกับมันได้ยังไง จริงมั้ย”
 
“อืม เห็นแล้ว พอกันทั้งคู่ กี่ปีๆก็เป็นแบบนี้ ด่ากันทุกทีแต่ก็ยังคบกันได้ ไม่เลิกๆไปอ่ะ”
 
“โหยยย กรไม่รู้อะไร เพื่อนกันแหละดีที่สุดแล้วรู้มั้ย ไม่ว่าจะเลวทรามแค่ไหนก็รับกันได้ โกรธกันให้ตายสุดท้ายก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม” ผมเห็นมือพี่กรที่กำลังเอาแยมป้ายขนมปังชะงักค้างไปนิดก่อนจะปาดแยมต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
 
“บางที ที่แก๊กพูดมามันก็จริงนะ เป็นเพื่อนกันมันไม่ค่อยสลับซับซ้อนอะไรมากมาย”
 
“กรเริ่มเห็นด้วยกับแก๊กแล้วใช่มะ”
 
“อืม ตั้งแต่รู้จักแก๊กมา วันนี้ดูแก๊กมีสาระที่สุดแล้วนะ”
พี่ดินก็รู้สึกเหมือนพี่กรนะ ว่าเพื่อนไอ้เสาไฟฟ้ามีสาระเป็นครั้งแรกตั้งแต่พี่ดินเห็นหน้ามันมา ถ้าได้เรียนมหาลัยอย่างที่ไอ้เสาไฟฟ้าบอก มันก็อาจจะไม่แย่ที่จะมีหัวหน้าอย่างไอ้พี่แก๊กปากหมานี่ก็ได้ แล้วตกลงนักเลงไม่ได้เป็นมือที่สามของใครแล้วใช่มั้ยวะ คงไม่ต้องเสียสละเพื่อใครแล้วใช่มั้ย.....ไม่อยากตบตีแย่ง......เอ่อ.....สามีกับใครนะเว้ย

 
 
สวัสดีรอบที่สองของวันนะคะ เป็นสองตอนสั้นๆ แต่ปั่นไปเขินไปอะ 55 ใครที่รู้จักคนเขียนไปการส่วนตัว ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้แล้วลืมๆมันไปเถอะนะ อย่ามาถามล่ะว่าอายเป็นด้วยเหรอ ก็ขอให้ได้สร้างภาพใสๆตามวัยบ้างเถอะ แม้จะยังคงสโลแกนที่ว่า “ด้านได้อายไม่เป็น” ก็ตาม
๐ วันนี้ไม่รู้จะพูดอะไร นอกจากเสียเลือดกันตามอัธยาศัยนะจ๊ะ ใครเม็นท์ไม่ออกก็บอกความรู้สึกเป็นอีโมได้ 55
๐ ขอบคุณทุกๆคนที่ช่วยดูคำผิดให้นะคะ แอบอายนะมีคนโหวตภาษาไทยดีเด่นด้วยอะ เจอคำผิดเข้าไปแต่ละตอนนี้เขินนะแต่แก้ไม่หาย อภัยคนเขียนด้วยนะ คะ
๐ TRomance

[noina]

เย้ๆๆ   พี่ดินมาแล้ว จิ้มก่อนค่อยอ่าน





ปล.รักคนแต่งกะคนโพสต์ม๊ากมาก

[ชะรอยน้อย]

อ๋อยย ขอเลือดกรุ๊ปบีด่วนค่ะ 

[nemesis]

 

[indy❣zaka]

 

[fuku]

สงสารพี่ดินจัง..
นักเลงใหญ่ต้องอดทนนะจ๊ะ

[-N-]

กรี๊ดดด กอดไรเตอร์แรงๆพี่ดินบรรยายได้น่ารักมากกก
nc ฮาปนหื่นได้อีกอ่ะะะะะะะะ
โอ้ย รักไรเตอร์ค่าาา

[PandP]

ถ้าคิดได้แล้ว ก็ทำใจซะเถอะนะกร อิอิ

[mixmix]

เสียเลือดกันอย่างต่อเนื่อง  
55+ ในที่สุดพี่ภูก็ปักเสาลงดินได้สินะ นึกว่าจะไร้น้ำยา ฮิฮิ  
ส่วนเรื่องคุณกร ตามใดที่ชื่อนี้ยังโผล่ก็ไว้ใจไม่ได้จริงๆ  
ถึงพี่ภูจะมั่นคงในพี่ดินแน่นอนแล้ว(หรือเปล่า) แต่ก็อดระแวงไม่ได้เนอะ

จุ๊บๆกอดๆรัดๆพี่ดินคนดี   แอบฮาที่ดินนี่เป็นตร๊งตรงเนอะ แบบว่ารู้สึกก็พูดก็คิดเลยตรงๆดีจริงๆ  

[Nus@nT@R@]

 
แอบอายเป็นเพื่อนไรเตอร์ด้วยคนค่ะ
พีุ่ภูแลดูอ่อนโยนเนาะ ห่วงความรู้สึกของพี่ดินด้วยแหละ
เหนื่อยแทบขาดใจ...แต่ก็สุขจนล้น อะนะ พี่ดิน 5555

[manami1155]

มาแว้ววววววววววววว
แค่ได้อ่านเรื่องนี้ก่อนนอนกะสุขใจละค่า
ขอบคุณพี่ไรเตอร์กะคนโพสสุดน่ารักมากๆค่า
 

สรุปแล้วเมื่อคืนพี่ภูก็พิสูจน์แล้วชิมิ
ว่าปัจจุบันครางเรียกชื่อใคร ><

ว่าแต่พี่ดินไม่ต้องกังวลหรอกค่าว่าต้องไปตบตีแย่งสามีน่ะ
เปนหลวงอย่างเราต้องเริ่ดๆเชิดๆคะ
ยิ่งน่ารักๆแบบพี่ดินเชื่อเถอะสามีไม่มีออกนอกลู่แน่

ส่วนคุณพี่กรลดความสัมพันธ์ไปเป็นเพื่อนอะดีแล้วค่า
อย่าทำอะไรที่ทำให้แม้แต่คำว่าเพื่อนพี่ภูก็ให้ไม่เลย

[ArgèntaR๛]

บรรยายไม่ออก บอกได้คำเดียว..

เลือดจะพุ่งหมดตัว

 

[ï_Kiss_U♥]

น่ารักทั้งคู่เลยยยขอบคุนคนแต่งมากๆค่ะ ^_^

[anajulia]

พี่ภูอ้ะ บร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กระแทกไรแรงนักเล่า พี่ดิน...เอ่อ....แย่เลย เห็นมิ 

[K2KARN]

โฮกกกกกกกกกกกกกก
พี่ดิน พี่ดิน ยังคงย้ำคำเดิมว่าน่ารักมากๆ มากถึงมากที่สุดเลยนะ  

[chaoyui]

พี่ดิน
แต่ละประโยค ตรงดี เร้าอารมณ์

[Cupcake]

ขอให้กรทำใจได้เถอะ ไม่อยากให้พี่ดินต้องเจ็บเลย

[RakorN]

อ๊ากกกกกกก จะมีใครไร้เดียงสาได้เลือดสาดเท่าพี่ดินอีกม๊ายยย

[Na_RimKLonG]

ว๊ายยยย

วันนี้ 2 ตอนน

เย้ๆๆ   มาแอบอ่านก่อนไปอาบน้ำนอนน  เอิ้กๆ   

[win200]

   

[N.T.❁]

เค้ารักคนแต่งกะคนโพสต์จังเลยค่ะ อ๊ายยยย กอดๆๆๆๆ  

[scottoppa]

  เขินนนนนนนน เขินจริงๆ พี่ดินน่ารักมากจริงๆ
พี่ภูน่ารักด้วย ใส่ใจพี่ดินสุดๆ
ต้องอย่างงี้สิ พี่ดินจะได้เห็นความดี ยอมโอนอ่อนตาม ฮี่ๆๆๆๆ

[Natjy012]

"ไม่อยากตบตีแย่ง......เอ่อ.....สามีกับใครนะเว้ย"

 :haun4:กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


รักพี่ดินที่สุดเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


ไรเตอร์สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  นะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

[YongaMO]

อ้าวนี่!!!พี่ดินเขามีสามีแล้วหร๊า เอิ๊ ก ๆๆ