หัวข้อ: [ภูตะวันvsเพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง By TRomance อัพเดท P.219

[humanculus]

มาให้กำลังใจ  คิดถึงอย่างแรง แม้ผ่านมาแค่วันนึงก็เถอะ




มาม่าต้มยำ  อร่อยจัง

[aimaim]

น้องก้าน คึคึ ตัวละครใหม่ เอามาปราบนายแก๊กสินะ คึคึ เหมาะสมๆ

[lasom]

เน็ตที่บ้านเสียกว่าจะเข้าเล้าได้ คิดถึงพี่ดินใจจะขาด
  ฉลองพี่แก๊กมีคู่แล้วโว้ย ฮิ้ววววววววว

[N.T.❁]

พี่ดินน่าร๊ากกกกก 

งานนี้พี่แก๊กจะมีคู่แล้ววว .. ดูท่าน้องก้านจะแสบไม่เบาอยู่เหมือนกันนะเนี่ย?
แต่ฮาอะ อิมเมจพี่แก๊ก  นึกถึงเสี่ยพุงพลุ้ยเลย 5555

[a_tapha]

+1 ค่ะ ได้อ่านตั้ง 3 ตอน เอิ้กๆ
พี่ดินท่าจะได้เพื่อนสะใภ้เร็วๆ นี้ชิมิ

[darling]

+1 อยากบอกว่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.. นักเลงใหญ่มาก   

[kp]

ชอบป๋าเก็บแชร์
คิดได้ไงเนี๊ยะ
คนเขาก็เลยไม่กล้าใส่สิทีนี้
555+++
 

[both^^]

5555
เอาละพี่แก๊กเจอคู่ต่อสู้และ

[R@!nY~==~N!GhT]

ไม่ได้เข้ามาหลายวันได้อ่านสามตอนเลยดีใจจัง
สงสัยอาเสี่ยจะเจอเนื้องอก เอ้ย เนื้อคู่ซะละมั้งตอนนี้

[morrian]

แก๊ก จะมีเมียเป็นของตัวเองแล้วววว ..

[koraorni]

ไรท์เตอร์ฟิตน่าดูเลยอะ หยุดไป 2 วันมาอัพ 4 ตอน
และแล้วพี่ดินของเราก้อไม่รอดพี่เสาไฟฟ้าไปได้
ชั้นเชิงมันผิดกันเยอะแบบเห็นได้ชัด แต่ว่าพี่ดินแอบน่ารักอะ
เวลาเข้าได้เข้าเข็ม พี่แก๊กงานเข้าซะแล้วเพื่อนพี่ดินดูท่าจะพอๆๆกัน
เอาไว้มาปราบที่แก๊กคงเข้าท่ามากมาย
อยากได้รูปพี่แก๊กประกอบการจิ้นอะค่ะ

[MaeMoo]

ยินดีต้อนรับ นายแก๊ก เข้าชมรม เกียมัว....

เอาเลยดิน เทรนเพื่อนให้เยอะๆ จะได้เอาพี่แก๊กได้อยู่หมัด

[Overdose]

โอ้ว  อาเสี่ย จะมีคู่วววว

[noina]

  เข้ามารอพี่ดินกะคุณเสาไฟฟ้า

[oilzii]

โถๆๆๆ ชีวิตเสี่ยแก๊ก

[phoeniix]

อย่างฮา รอรอ

[pinkky_kiku]

สงสัยจะมีคู่กำเนิดใหม่ รึเปล่าคะ

แก๊ก VS. ก้าน

ท่าทางจะกัดกันหน้าดู พอๆกะ คู่พี่ดิน กับ เสาไฟฟ้า 

ถ้าจะมีคู่นี้ก็ดีนะคะ เชียร์  เหมาะกันสุดๆ คุณแก๊กจาได้ไม่เปล่าเปลี่ยวใจ 

จะรอตอนต่อไปน๊า ตอนนี้น่ารักสุดๆ 

[Smilelimsminy]

พี่ดินน่ารัก 

เสี่ยแก็ก 

[mini]

  มาเชียร์ แก๊ก & ก้าน

และมารอ ให้นายภู ยกเสาลงหลุมดินอีกอ่ะ

ชอบจิง ๆ เลยยยยย  555+++


รอ รอ รอ ตอนใหม่คับ   เซ &  TRomance

[กลั่นกรอง]

 



  คนแต่ง &คนโพสต์

[talentcs]

น้องก้านนี่ ฝีปาก นี่ได้ จายพี่มาก

 

[MeepadA]

ช่างหามาให้สมน้ำสมเนื้อดีจริงๆ  พี่แก๊กไม่รอดแน่ 

ได้เพื่อนดีขนาดนี้ พี่ดินสู้ไม่ถอยแน่ๆ 

[the_pupae]

555555อาเสี่ยเก็บแชร์

[Seiki]

ตอนที่ 26

ทั่วทุกตรอกซอกซอยของสลัมรู้กันไปทั่ว ช่วงนี้พี่ดินนักเลงใหญ่เค้าอารมณ์ดี
แต่ไม่รู้ว่าอารมณ์ดีเพราะอะไรและใครทำ ต่อให้เอาแบคโฮมาง้างปากนักเลงเค้าไม่สะดุ้งสะเทือนเท่าไหร่ เอาแต่ส่งยิ้มให้คนถามอย่างเดียว
จะให้พี่ดินตอบคำถามอะไรใครได้ แค่เดินให้ถึงบ้านขาพันกันจนแทบขวิด
จะให้บอกใครๆว่าที่ยิ้มอยู่ได้เพราะมีเสี่ยเลี้ยง มีสามี มีครอบครัวเหรอ
มันจั้กจี้ชีวิตนักเลงนะเว้ย มีอย่างที่ไหน คนอย่างพี่ดินต้องมีเมียสิถึงจะถูก
ถึงจะอดยอมรับกับตัวเองไม่ได้ว่า ความรู้สึกที่ได้รับมาทั้งหมดมันก็ไม่แย่นะ
มีไอ้เสาไฟฟ้าอยู่ใกล้ๆ มันก็อบอุ่นใจขึ้นเยอะ ถึงแม้เรื่องส่งเสียให้เรียนเพราะเหตุผลอะไรแล้วแต่ก็เถอะ ก็ยังแอบรู้สึกอยู่ลึกๆว่าเสียศักดิ์ศรีชะมัดเลยว่ะ เหมือนเป็นเด็กป๋ายังไงก็ไม่รู้
 
การมีคนสำคัญเพิ่มขึ้นมาอีกคนมันมีความสุขแล้วก็สับสนปนเปกันได้ขนาดนี้เลยเหรอวะ
 
ยังดีที่ว่าช่วงนี้พี่ดินต้องเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยเลยไม่ค่อยมีเวลามาฟุ้งซ่านสักเท่าไหร่
ถึงลึกๆในใจยังรู้สึกมีเรื่องให้ต้องกังวลอยู่ก็เถอะ พี่ดินไม่เคยสนใจเลยว่าจะมีใครรับเรื่องนี้ได้มั้ยมีคนเดียวที่พี่ดินสนใจและหนักใจที่จะบอกคือ  แม่  ถึงแม้ไอ้เสาไฟฟ้าไม่เคยทำตัวรุ่มร่ามตอนอยู่นอกบ้านให้ใครเห็นแต่การที่มันตามมาเฝ้ารับส่งพี่ดินเช้าเย็นแบบนี้ ต้องมีคนสงสัยแน่ๆ ถ้าเป็นคนระดับเดียวกันเหมือนคนในชุมชนไม่เท่าไหร่ แต่คนระดับไอ้เสาไฟฟ้าแล้วไม่มีเหตุผลอะไรที่คนรวยระดับนั้นจะเข้ามาคลุกคลีกับคนในสลัมได้ แล้วที่ลดตัวลงมาสนิทสนมกับคนจนๆอย่างพี่ดินนั้น เป็นที่สนใจและเป็นขี้ปากของชาวบ้านแน่ๆ ไม่อยากให้ใครต้องมาลำบากและอึดอัดใจเพราะพี่ดินเลยจริงๆ

เสียงย่ำเท้าไปมาหน้าบ้านทำให้นักเลงใหญ่ต้องวางมือจากตะหลิวที่ใช้ทอดปลาไว้ให้คุณนายแม่เป็นอาหารเย็น แปลกใจอยู่เหมือนกันว่าจะมีใครที่ไหนที่อาจหาญมาหานักเลงใหญ่ถึงบ้านจะว่าเป็นคนคุ้นเคยก็ไม่น่าจะใช่ เพราะใครคนนั้นเดี๋ยวนี้มันพัฒนาแบบไม่ยืนรออย่างแขกแล้ว มันเดินเข้าบ้านพี่ดินเยี่ยงเจ้าของอีกคนหนึ่งก็ไม่ปาน
 
เป็นอะไรมากมั้ยพี่ดิน ในแต่ละวัน จะมีช่วงเวลาไหนมั้ยที่ไม่คิดไปถึงไอ้หื่นกามนั่น ไปคิดถึงมันมากๆทำไม เจอกันทุกวันโดนมันทำซอยเทส (soil test :การเจาะสำรวจดิน)ทุกวันก็ยังจะไปคิดถึงมันอยู่ได้
 
“ใครวะครับ”
ตามสไตล์นักเลงใหญ่แล้ว ทักทายเป็นกลางๆไว้ก่อนเผื่อเป็นเพื่อนบ้านไม่ใช่ลูกสมุนอย่างที่คิดเอาไว้จะได้ไม่หยาบคายมากมาย
 
“กูเอง”
เสียงคุ้นๆ แต่กูนี่ใคร นักเลงถือตะหลิวออกมาหน้าบ้านคงเป็นภาพชินตาของคนในชุมชนที่เดินผ่านไปมา แต่มันคงไม่ใช่สำหรับผู้มาเยือนใหม่คนนี้แน่ๆ
 
“เฮ้ย ก้าน มาได้ไงวะ”
ตกใจที่เห็นเพื่อนใหม่ยืนยิ้มให้อยู่หน้าบ้าน แต่แปลกใจตรงที่เพื่อนใหม่หาบ้านพี่ดินเจอได้ไงวะ
 
“เดินมา”
เป็นคำตอบที่แทบเขวี้ยงตะหลิวไปกระแทกหน้า รู้จักกันไม่นานถ้าไม่ติดที่ว่านิสัยพอคบหากันได้ พี่ดินจะไม่รีรอทำร้ายร่างกายเพื่อนใหม่คนนี้เลย
 
“เรื่องนั้นรู้แล้ว แต่หมายความว่ารู้จักบ้านกูได้ไงแล้วทำไมถึงได้มาถูก”
บ้าน พี่ดินเป็นทางแคบๆเลียบคลองแสนแสบเข้ามา รถจอดไม่ได้ ถ้าไม่ตั้งใจจะกวนตีนกันพี่ดินอนุญาตให้โตโน่กับริทเดอะสตาร์เป็นสามีภรรยา กันได้เลยเถอะ
 
“ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลยนี่หว่า ลงมอไซค์รับจ้างที่คอสะพานแล้วเดินเข้ามาถามใครว่าๆบ้านมึงอยู่ไหนใครๆก็รู้จัก บอกกูได้ทุกคน ไม่ธรรมดานี่หว่า”
เรื่องนั้นมันก็จริงอยู่ แต่มันไม่ใช่ที่พี่ดินอยากรู้เว้ย พี่ดินอยากรู้ว่าใครที่เป็นคนบอกพิกัดบ้านพี่ดินว่าอยู่ละแวกนี้ต่างหาก ผู้ต้องสงสัยมีแค่สองคนคือไอ้เสาไฟฟ้าและว่าที่หัวหน้างานคนใหม่ แล้วมันใครกันละวะ
“กูหมายถึงว่าใครที่บอกมึงว่าบ้านกูอยู่ละแวกนี้เว้ย”
เพื่อนใหม่มันตีหน้ามึนใส่ พี่ดินรู้ว่ามันแกล้ง คิดหนักเหมือนกันที่ตัดสินใจคบกับมัน จะไปรอดมั้ยวะเนี่ย
 
“นั่นแน่ หึงแฟนขึ้นมาหรือไงไม่ใช่แฟนมึงแน่ๆที่บอกกูว่าบ้านมึงอยู่ไหน ไม่ต้องกังวลไปหรอกว่ะ กูไม่แย่งของๆใครแน่ๆไว้ใจได้”
 
“ไอ้เหี้ย กูหมายถึงเรื่องนั้นซะที่ไหนละวะ กวนตีนก็ยืนเมื่อยขาต่อไปแล้วกันเดี๋ยวปลากูไหม้   แม่กูกลับมาบ่นบรรลัยแน่ๆ”
ขี้เกียจปวดประสาทกับมันแล้ว เห็นไอ้ก้านยืนยิ้มกรุ้มกริ่มใส่ก็เหมือนพี่ดินเดินไปส่องกระจกแล้วมองเห็นตัวเองเลยว่ะ หรือว่ากรรมจะตามสนองพี่ดินวะ ที่เคยไปกวนตีนใครๆเอาไว้ ฟ้าเลยลงโทษส่งคนประเภทเดียวกันมาให้เนี่ย แต่เมื่อกี้มันบอกว่าคนที่บอกว่าบ้านพี่ดินอยู่ไหนไม่ใช่ไอ้เสาไฟฟ้า งั้นแสดงว่าคนที่บอกก็ต้องเป็น
 
“มึงหมายถึงพี่แก๊กเหรอวะ นี่มึงแอบติดต่อกันตอนไหน”
มันชักจะยังไงๆแล้วนะพี่ดินว่า จากที่เห็นวันนั้นพวกมันตีกันจะเป็นจะตายแล้ววันนี้หมายความว่าไงนะ
 
“เออ แต่ไม่ใช่อย่างที่มึงคิดหรอกดิน กูไปบ้านแฟนมึงมาแล้วเจอไอ้บ้านั่นพอดี กูตั้งใจจะไปหามึง ไม่รู้นี่หว่านึกว่าอยู่กินกันแล้ว พอไปถึงเจอเสี่ยเก็บค่าแชร์นั่งกินกาแฟอยู่อะมึง ซวยชิบหาย”
 
จริงๆพี่ดินก็อยู่บ้านไอ้เสาไฟฟ้านั่นแหละนะเพียงแต่ตอนกลางวันต้องกลับมาดูแลบ้านแล้วก็ผัดผัดก๋วยเตี๋ยวเอาไว้ เดี๋ยวนี้คุณนายแม่เค้าอาสาเอาก๋วยเตี๋ยวไปส่งที่ตลาดให้แล้ว
 
“ตีกันมาอีกอะดิท่า มึงไม่ชอบพี่แก๊กเหรอวะ”
จะว่าไปพี่แก๊กก็ไม่ได้ทำอะไรให้นะ แค่ออกจะน่ารำคาญเป็นบางครั้งแต่พี่เค้าก็นิสัยดีไม่งั้นคงไม่คบกับไอ้เสาไฟฟ้ามาได้นานขนาดนี้
 
“ไม่ได้ตีอะไรหรอกว่ะแค่ฉะปากกับมันมานิดหน่อย” ไม่นิดหน่อยละมั้ง ทำหน้าบูดค้อนใส่ลมฟ้าอากาศขนาดนั้น
 
“ฉะปากด้วยอะไรว่ะ อย่าบอกนะว่าฉะปากด้วยปาก” เผลอๆอาจจะกระชากด้วยดิ้น เอ๊ะ!!นี่พี่ดินคิดอะไรออกไป
 
“กูไม่ใช่มึงนะดิน กูเข้าไปได้ยังเมื่อยแล้ว” สู่รู้เกินไปแล้วไม่ไม่เคยใช้ปากฉะกันเว้ย กูเคยแต่ใช้ลิ้นพันกัน แต่จะพูดออกไปก็ไม่ได้มันก่อความเสียหายให้วงการนักเลง
 
“เออๆเข้ามาได้ แต่อึดอัดหน่อยนะ ตรงไหนเป็นที่ว่างพอนั่งได้ให้มึงคิดว่านั่นคือห้องรับแขกนะ” ช่วยไม่ได้นะพี่ดินเลือกเกิดไม่ได้นี่หว่า
 
“เออๆกูสบายๆไม่ต้องพิธีการอะไรมากหรอกว่ะ แล้วนี่มึงอยู่กับใคร”
“อยู่กับแม่ แต่แม่กูไปเรียนศึกษาผู้ใหญ่ยังไม่ได้เวลากลับว่ะ แล้วนี่เอารถมาหรือนั่งรถโดยสารมาว่ะ”
 
“มีเสี่ยเก็บค่าแชร์มาส่งว่ะ”
 
“ห๊า” มันชักจะยังไงแล้วนะพี่ดินว่า
 
“มึงหาอะไร มีของหายเหรอ”
 
“เชี่ย ของกูไม่ได้หายหรอกแต่สงสัยว่าทำไมพี่แก๊กถึงมาส่งมึงได้”ไม่ได้สงสัยอย่างเดียวนะ อยากรู้ด้วย
 
“กูจะรู้กับมันมั้ยล่ะ พอกูถามว่าบ้านมึงอยู่ไหนมันก็ไม่บอกนี่หว่านอกจากบอกว่าจะมาส่งให้อ่ะ กูไม่เสียอะไรอยู่แล้วดีเหมือนกันสะดวกดี”
พี่ดินคิดเอาไว้แล้วว่าสองคนนี้คบกันได้มันต้องมีสารเคมีของความกะล่อนเหมือนๆกัน ขนาดนักเลงผู้ยิ่งใหญ่อย่างพี่ดินยังพลาดท่ามันได้เลยเถอะ
 
“แต่กลิ่นบางอย่างเริ่มไม่ดีว่ะก้าน กูเริ่มสงสัยว่า”
 
“หยุดเลยนะไอ้ห่าดิน กูไม่ได้เป็นเก้ง ที่แน่ๆกูไม่ติดใจเสี่ยเก็บค่าแชร์แน่ๆ” ยังไม่ทันจะพูดอะไรเลย แบบนี้เค้าเรียกว่าร้อนตัวได้มั้ย
 
“มึงไม่ติดใจแต่ใครบางคนอาจสนใจมึงก็ได้นะก้าน แล้วที่สำคัญกูก็ไม่ได้เป็นเก้งยังพลาดท่าได้แล้วนับประสาอะไรกับลูกผู้ชายอย่างมึงวะ” แต่พี่ดินก็เป็นผู้ชายนะ
 
“เออ กูก็อยากรู้ว่ามึงเสร็จพี่ภูได้ยังไง ดูท่าทางมึงก็ไม่มีอะไรที่สังเกตได้ว่าเป็นเกย์เลยนี่หว่า”มึงอย่ารู้เลยดีกว่า เดี๋ยวมึงจะอึ้งไปกว่านี้ นี่พี่ดินหวังดีนะ
 
“เอาเป็นว่าเรื่องมันยาวอะนะ แต่กูขอแก้ข่าวว่า กูไม่ได้เสร็จไอ้บ้านั่น แต่เราเสร็จพร้อมกันต่างหากละเว้ย 5555”
 
“มึงนี่นะ พูดออกมาได้ไม่อายเลยหรือไง”อายแต่ตอนนี้ไอ้บ้านั่นไม่อยู่กูหน้าด้านมีอะไรมั้ย
 
“มีอะไรให้กูต้องอายวะก้าน ความจริงก็คือความจริงแล้วตกลงว่าที่มาบ้านกูเนี่ยมีธุระอะไร”
 
“เปล่าหรอก กูเบื่อบ้าน รำคาญ แล้วมึงอ่านหนังสือไปถึงไหนแล้วมีอะไรถามกูได้นะถ้ากูสอบได้แล้วมึงสอบไม่ได้ กูก็จะไม่เรียนนะเว้ยดิน” พี่ดินพอจะรู้ว่ามันเรียนเก่งมาก ความจริงโรงเรียนมันชื่อเสียงก็พอจะบอกได้ว่าเป็นศูนย์รวมของหัวกะทิแทบทั้งนั้น แต่อะไรดลใจให้มันยึดพี่ดินเป็นสรณะวะ
 
“เฮ้ยทำไมวะ อย่ากดดันกูแบบนั้นสิ อย่าเอากูเป็นเงื่อนไขสำคัญในการใช้ชีวิตสิวะ”
 
“ก็กูติดใจมึงไง แล้วอีกอย่างมีมึงอยู่ด้วยก็ดีกว่าไม่มีใครเลย กูไม่ชอบความวุ่นวายไม่ชอบคนเยอะๆแล้วก็ไม่ต้องมีใครเป็นเพื่อนมากก็ได้ มีคนเดียวพอ มึงเข้าใจมั้ยวะ”
ตอนแรกความเสียวแล่นริ้วไปทั่วไขสันหลัง สะดุ้งกับคำว่าติดใจจนเกือบลืมหายใจเลยพี่ดิน
 
“เออๆเข้าใจ เอาเป็นว่ากูจะพยายามสอบเข้าไปให้ได้นะ”
ถึงไม่มีไอ้ก้านมากดดัน พี่ดินก็ต้องพยายามสอบเข้าให้ได้อยู่แล้วโอกาสดีๆไม่ได้มีมากมาย แล้วสถานะอย่างพี่ดินก็ไม่ใช่คนที่จะใช้ชีวิตเหลวไหลไปวันๆได้ ยังมีอะไรมากมายให้ต้องรับผิดชอบ

 
ไอ้ก้านมันทำตัวตามสบายได้น่าแปลกใจจริงๆ ทุกอย่างที่มันทำเป็นธรรมชาติ ไม่มีอะไรที่บอกว่ามันกำลังฝืนเมื่อเห็นสภาพบ้านพี่ดิน ความอึดอัดคับแคบไม่มีผลอะไรต่อไอ้คนที่มันนอนราบไปกับพื้นแล้วหลับตาพริ้มเหมือนสบายอกสบายใจมาก
 
“ดิน มึงเคยตัดพ้อโชคชะตาตัวเองมั้ยวะ”
 
“เรื่องอะไรวะ เรื่องที่กูจนแล้วก็อยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้อะเหรอ”
 พี่ ดินไม่รู้หรอกว่าไอ้ก้านมันถามแบบนี้มันหมายความว่ายังไง แต่ถ้าจะให้ตอบจริงๆไม่ใช่แค่ตัดพ้อต่อว่าโชคชะตาหรอก แม้กระทั่งด่าทอโชคชะตาพี่ดินยังทำมาแล้วเลย กว่าจะใช้ชีวิตผ่านร้อนผ่านหนาวมาได้สิบเก้าปีไม่มีอะไรที่บ่งบอกว่าพี่ดิน ใช้ชีวิตสะดวกสบายเลย ทุกอย่างปากกัดตีนถีบมาโดยตลอด ไม่เคยรู้ว่าภูมิหลังของตัวเองเป็นยังไง ตั้งแต่จำความได้พี่ดินก็เติบโตมาในชุมชนแห่งนี้แล้ว อยากรู้เหมือนกันว่าพ่ออยู่ไหน พ่อเป็นใครแต่ก็ไม่อยากถาม แม่ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ให้ฟังและก็พอจะรู้ว่ามันคงไม่ใช่เรื่องที่น่าจดจำ สำหรับแม่สักเท่าไหร่ มีอะไรอีกมากที่พี่ดินไม่เข้าใจ แต่ไม่เคยน้อยใจที่ต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้ ไม่มีพ่อพี่ดินกับแม่ก็ยังอยู่กันมาได้ ถึงไม่สะดวกสบายแต่ก็ไม่มีผลต่อการดิ้นรนของพี่ดินนี่ ไม่มีใครในชุมชนที่มองเห็นว่าการศึกษาเป็นเรื่องสำคัญถ้าไม่ใช่เพราะรัฐบาล บังคับจะมีใครสักกี่คนที่จะสนับสนุนให้ลูกเรียน อย่างน้อยๆแม่พี่ดินก็ยังสนับสนุนให้พี่ดินเรียนละนะ แล้วพี่ดินก็คิดว่าตัวเองจะต้องเป็นตัวอย่างให้ทุกคนเห็นให้ได้ว่าการศึกษา สำคัญแค่ไหน สภาพแวดล้อมของที่อยู่อาศัยไม่มีผลต่อการมีจิตสำนึกที่จะรักดีหรอก
 
“ดินกูขอโทษนะ ที่ถามอะไรมึงแบบนั้น ไม่ใช่เพราะกูมาเห็นสภาพความเป็นอยู่ของมึงแล้วถามนะเว้ย แต่ที่กูถามเพราะกูรู้สึกดีกับมึงต่างหาก กูมีทุกสิ่งที่อย่างไม่เคยขาดอะไรแต่ทำไมกูถึงรู้สึกว่ายังขาดวะ ทำไมกูถึงรู้สึกว่าสิ่งที่กูมีไม่ใช่สิ่งที่กูต้องการ แต่ดูอย่างมึงสิดูเหมือนมึงไม่มีอะไรเพียบพร้อมเลยสักอย่างแต่มึงก็มีความสุขดี เหมือนมึงไม่ขาดอะไรเลยวะ”
 
“กูบอกไม่ถูกว่ะก้าน ของแบบนี้มันอยู่ที่ใจ มันอธิบายไม่ได้ว่ะ”
 
“นั่นสินะ มันเป็นอะไรที่อธิบายออกมาไม่ได้จริงๆ”
วูบหนึ่งรู้สึกสะเทือนใจที่ได้ยินก้านพูดอะไรแบบนี้ ไม่น่าเชื่อว่าคนที่มีพร้อมทุกอย่างไม่เคยลำบากอะไร ทำไมมันถึงได้ดูไม่มีความสุขแบบนี้วะ ความพอดีในชีวิตมันอยู่ที่ตรงไหน ดูเหมือนก้านเป็นคนที่มีอะไรในใจอยู่เยอะ แต่วันนี้มันอาจจะเร็วเกินไปที่จะซักถามแค่ที่มันยอมระบายออกมาขนาดนี้ก็เท่ากับว่ามันไว้ใจพี่ดินมากพอแล้ว ไม่เป็นไรหรอกถ้ามันคิดว่าพี่ดินเป็นเพื่อนที่คบได้ วันหนึ่งพี่ดินอาจจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในชีวิตมัน
 
“กูพอจะรู้แล้วว่ะ ว่าทำไมพี่ภูถึงได้ติดใจมึง”
เริ่มไม่ดีแล้วมั้ย คุยถึงเรื่องราวชีวิตกันอยู่ดีๆทำไมมันถึงวกเข้าเรื่องไอ้เสาไฟฟ้ามาติดใจพี่ดินได้วะ
 
“แล้วไอ้เสาไฟฟ้ามาเกี่ยวอะไรด้วยวะ” สงสัยจริงๆนะ นักเลงใหญ่อยากรู้ขึ้นมาทันที
 
“ก็อยู่ใกล้ๆมึงแล้วสบายใจดีว่ะ กูยังรู้สึกว่าติดใจมึงเลย”
 
“เฮ้ย”ตูดกูไม่ใช่คริสปี้ครีมนะเว้ย ติดใจต่อคิวอะไรกันนักหนา
 
“ไม่ใช่ติดใจแบบนั้นไอ้บ้า กูไม่กล้าพอที่จะตบตีกับสามีมึงหรอกนะถึงแม้จะเป็นคู่ชกที่สูสีกันก็เถอะ”
ค่อยหายใจโล่งปอด อย่าให้พี่ดินต้องมากลุ้มใจกับเสน่ห์ที่มีต่อเพศชายด้วยกันเลยนะ แค่นี้มันก็สะเทือนไปทั้งวงการแล้วมั้ย
 
“ไอ้ห่าก้าน ถ้าคิดจะคบกับกูนะ มีกฎข้อบังคับอยู่หนึ่งข้อว่า ห้ามเรียกกูว่า ตุ๊ด หรือกระเทย เด็ดขาด อ้อๆ อีกข้อก็คือห้ามเรียกกูว่าเมียไอ้เสาไฟฟ้าและห้ามเรียกมันว่าสามีกูเข้าใจมั้ย”
เป็นกฎที่สำคัญมากที่พี่ดินควรต้องบอกมันไว้
 
“ทำไมวะ มึงรับความจริงไม่ได้เหรอ”
 
“ไม่ใช่แบบนั้น” พี่ดินเป็นนักเลงผู้ยิ่งใหญ่รับได้ทุกอย่างอยู่แล้ว แต่ต้องยกเว้นเรื่องนี้เอาไว้เพราะมันสะเทือนใจพี่ดินจริงๆ
 
“แล้วเพราะอะไรถึงเรียกแบบนั้นไม่ได้วะ”
 
“เพราะมันเสียฟอร์มนักเลงใหญ่อย่างกูเกินไป”
 
“ไอ้ห่า นักเลงใหญ่อย่างมึงนี่มีอะไรๆน่ารักๆให้กูได้แปลกใจอยู่เรื่อย กฎของมึงนี่น่ารักมากกว่าน่ากลัวนะรู้มั้ย”อันนี้ก็หยามนักเลงเกินไปเหมือนกันนะ
 
“ช่างกูเหอะน่า กูบอกว่าห้ามก็คือห้ามเข้าใจ๋ แล้วกูเพิ่มใหม่อีกข้อ ห้ามชมกูว่าน่ารักด้วยมันไม่ใช่ผู้ชาย ถ้ามึงกระสันมากนักก็ให้เปลี่ยนใหม่เป็นกูหล่อมาก เข้าใจมั้ยวะ”
“เออๆ มึงนี่น่ารำคาญชิบหาย กฎห่าอะไรมากมายวะ ถึงว่าไอ้บ้าเสี่ยเก็บค่าแชร์ถึงได้กลัวมึงนัก เพราะมึงเยอะอย่างแบบนี้นี่เอง”กูว่าเค้าไม่ได้กลัวกูคนเดียวแน่ๆว่ะ เค้าคงมีคนให้กลัวเพิ่มอีกคนหนึ่งแล้วแต่เจ้าตัวอาจจะยังไม่รู้ก็ได้
 
“มึงพูดถึงพี่แก๊กบ่อยเนาะ มึงรู้มั้ยก่อนที่กูจะหลงกลไอ้เสาไฟฟ้า กูก็เป็นเหมือนมึงนี่แหละนะ”จริงนะๆ ก่อนหน้านี้พี่ดินก็เป็นแบบมัน ไม่แน่ใจว่าตอนนี้ยังเป็นแบบนั้นอยู่มั้ย นักเลงใหญ่ไม่ยอมรับอะไรง่ายๆหรอกเว้ย
 
“ไม่มีทาง กูไม่มีวันสนใจไอ้บ้านั่นหรอก กูไม่อยากปัญญาอ่อนเหมือนกัน”
 
“ของแบบนี้ต้องดูกันนานๆว่ะก้าน 555 แต่กูว่าอาจจะไม่นานนะ”
 
เพราะพี่ดินมองเห็นไกลๆว่าไอ้เสาไฟฟ้ามันเดินมาพอดี แต่ที่แปลกใจคือเพื่อนสนิทมันมาด้วยทำไมวะ พี่ดินอาจมีเชื้อสายมาจากนักวิทยาศาสตร์ก็ได้นะ ถึงได้สงสัยอะไรแบบนี้ แต่มันก็มีอะไรให้น่าคิดจริงๆนี่หว่า อยู่ดีๆเพื่อนไอ้เสาไฟฟ้าก็มาส่งไอ้ก้านที่คอสะพานบ้านพี่ดิน อาจจะเป็นไปได้ว่ามันมีน้ำใจ แต่ไม่ใจกล้าไปหน่อยเหรอวะ ก็พอจะรู้นี่น่าว่าไอ้ก้านมันปากกรรไกรแค่ไหน ไม่แน่ไอ้พี่แก๊กมันอาจจะเป็นคนซาดิสต์ก็ได้ แค่มันไม่รู้ใจตัวเอง

 
“ดิน”
ไม่รู้จะต้องหันไปทางไหนดีในเมื่อมีคนเรียกชื่อนี้ทั้งสองทาง
เสียงเรียกจากทางขวามันทำให้พี่ดินยิ้มได้ หัวใจเต้นเร็วและแรง
แต่เสียงเรียกจากฝั่งซ้าย มันทำให้ลมหายใจสะดุด รอยยิ้มที่มีเริ่มจางหาย ไม่รู้ว่าสีหน้าที่แสดงออกไปมีร่องรอยของความแปลกใจหรือกังวลใจออกมากันแน่
ไม่คิดว่าชาตินี้จะยังได้เจอใครคนนั้นอีก ไม่คิดว่าความกลัวที่พี่ดินเคยลืมมันไปจากใจแล้วนั้นจะย้อนกลับมาได้ต้องวุ่นวายอีกครั้ง ไม่นึกไม่ฝันจริงๆ

สวัสดีคะทุกคน อยากจะตีอกชกตัวจริงๆ ขยันสร้างปมให้ตัวเองลำบาก บอกแล้วว่านี่คือข้อเสียของการไม่วางพล็อตล่วงหน้า
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิม แล้วก็ยินดีต้อนรับคนมาใหม่ทุกคนนะคะ
๐ มีใครเปลี่ยนล็อคอินใหม่มั้ยคะ บอกด้วยนะ คนเขียนจำไม่ได้ คิดว่าหายไปไหนกันหมดนิ
๐ ขอบคุณทุกๆคนสำหรับการโหวตให้ในรอบสองนะคะ ขอบคุณมากคะ
๐ เสพย์พี่ดินกันอย่างสบายใจอย่างเพิ่งคิดอะไรมากไปนะคะ เพราะคนเขียนเองยังไม่คิดอะไรต่อไปเล้ย 555
๐ ขอบคุณZakuPz ที่สละเวลาตรวจหาและแก้ไขคำผิดให้เหมือนเดิมคะ ว่าแต่มันยิ่งเยอะกว่าเดิมป่าวอะ ทำไมถึงได้พัฒนาการถดถอยทั้งคนเขียนและคนโพสหว่า จะโทษคนโพสมากก็ไม่ได้ เซมากูเตะชราภาพมากแล้ว โทษคนเขียนคนเดียวแล้วกันเพราะยังวัยรุ่นอยู่แต่ก็ยังพิมพ์มาผิดๆได้ เอาหัวโขกหมอนสามที
๐ TRomance

[หมวยลำเค็ญ]

ไม่เสียแรงที่กด เอฟห้ารอ
ได้จิ้มแว้วววววว

มีเรื่องให้มาม่าจนได้เน๊อะ

[Seiki]

^
^
   จิ้มคืน

[win200]

 

[N.T.❁]

ใครมาเรียกพี่ดินอีกคนล่ะเนี่ย?

[fOnfOn :D]

who are you???????


เค้าคนนั้นคือคายยยยยยยยยยยยยยยยยย


    พี่ดินกับน้องก้าน น่ารักเนอะ (ว่าที่)เพื้อนซี้คู่นี้ 

ว่าแต่เสี่ยแก๊กค่ะ ติดใจเด็กหรอค่ะ

[mixmix]

อุ๊ เค้าคนนั้นคือใคร.. หรือจะเป็นศัตรูหัวใจพี่ภู  
ว่าแต่.. เรื่องพี่แก๊กกับก้านนี่สงสัยจะมีซัมติง ฮิฮิฮิ  
แหะๆ วันนี้เม้นแบบสั้นๆ เนื่องจากฝนตกน่านอน(เกี่ยว?) ฮ่าาาาาาาา

จุ๊บุๆพี่ดินคนดี เสร็จแล้วก็ลั้ลล้าไปนั่งลุ้นว่าบ้านจะน้ำท่วมมั้ย (=[]=")