หัวข้อ: [ภูตะวันvsเพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง By TRomance อัพเดท P.219

[koraorni]

ใครอีกล่ะเนี่ย เพิ่งจะหวานกันได้ไม่กี่ตอน
เค้าลางความยุ่งยากมาเยือนอีกแล้วน่ะเนี่ย
พี่ดินน่ารัก มีมุมน่ารักเพิ่มขึ้นทุกวัน

[JipPy]

5555555+

น้องก้านเนี่ย สุโค้ย  จิงๆ


เหมาะสมเป็นเพื่อนพี่ดินจิงๆ

[Pamphlet]

เมื่อวานเข้ามาซะดึก...วันนี้เข้ามารอซะหัววันเลยเรา 
ยังไงก็มาอัพเร็วๆนะคะ

[nicepooh]

  พี่ดินจะน่ารักไปไหนเนี่ย  อุ่ย พี่ดินบอกว่าห้ามชมว่าน่ารัก งั้น เปลี่ยน พี่ดินจะหล่อมากมายอีกนะเนี่ย คริคริ

[nolirin]

ใครกันที่ทำให้พี่ดินเกิดความกลัว
 
ps.. พี่ดินหล่อมาก  (และน่ารักน่ารักมากกกก)
หุหุ อันหลังแอบคิดในใจ หวังว่าพี่ดินคงไม่ได้ยิน

[aim]

พี่ดินน่ารัก เอ้ยไม่ใช่ หล่อจังเลย (กัดฟันพูดกลัวบาทาพี่ดินลอยมา)
หลงเข้ามาอ่านแล้วติดใจพี่ดินอีกคนแล้วนะเนี่ย + ให้พี่ดินนะจ๊ะ

[Sorso]

สรุปเลยว่า...
จะมานั่งปูหนังสือพิมพ์รอละกัน

[mumumama55]

  พี่ดินเหมือนจะเจอเพื่อนแท้เลยน้า 

เหมือนจะมีเค้าลาง..ว่าน้ำจะท่วมดิน ทำให้เสาไฟฟ้าโอนเอียง.. 

 

[mini]

มารอคับ

สงสัยจิง..นอกจากเสาไฟฟ้าแล้ว

ใครตามมาอีกหว่า....มาเฉลยเร็วนะคับ

อยากรู้แต่ไม่อยากถาม..จะรออ่านอย่างเดียว  อิอิ 

[โน๊อา]

แอบเข้ามารอ งุงิ งุงิ

[shinobi]

มารอครับบบบบบบบบบ

มา2ตอนทุกวันเหมือนเก่าได้ปะ

ปล.ไม่อยากค้างวันละตอน

[Seiki]

ตอนที่ 27

คนที่ตกอยู่ในห้วงของความรักเค้ามีความรู้สึกแบบไหนกันนะ
โลกทั้งใบกลายเป็นสีชมพู(อมม่วง)
โลกทั้งใบให้นายคนเดียว
มีคำนิยามไหนที่พอจะเสี่ยวได้ใจกว่านี้อีกมั้ย
 
รู้สึกเหมือนย้อนเวลาไปอยู่ในช่วงวัยสิบสี่สิบห้าปี ช่วงที่มีความรักครั้งแรกๆยังไม่สดใสเท่าที่รู้สึกอยู่ตอนนี้เลย มองไปทางไหนก็สวยงามไปหมด ใบไม้เหี่ยว ตึกร้าง ยังมองว่ามันเป็นงานอาร์ตได้ แล้วนับประสาอะไรกับเพื่อนที่มันมานั่งหายใจรดหน้าอยู่แบบนี้
“แก๊ก มึงว่างขนาดนั้นเลยเหรอวะ กูให้งานมึงทำน้อยไปหรือเปล่า”
 
ตั้งแต่ช่วงบ่ายของเวลางานเข้ามาเยือนผมก็เห็นไอ้บ้านี่มานั่งยิ้มอยู่ในห้องทำงานผมแล้ว จริงๆไอ้แก๊กไม่ได้ทำงานเพื่อรับเงินจากบริษัทผมจริงจังนักหรอก แต่มันไม่อยากเป็นคนรวยไร้ค่าไปวันๆ มันเลยมาช่วยงานบริษัทผมฆ่าเวลา แล้วนับว่าเป็นเรื่องลงตัวพอดีที่งานในบริษัทผมตรงกับสายงานที่มันเรียน
 
“ไม่ถึงกับว่างแต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดีว่ะ”
นี่คือบทสนทนาที่ลูกน้องควรพูดกับเจ้านายเหรอครับ ถ้าไม่ใช่ไอ้บ้านี่ จะมีใครกล้าพูดแบบนี้กับผมมั้ย ต่อหน้าพนักงานผมเป็นเจ้านายที่ลูกน้องแทบจะไม่กล้าสบตา เคยบอกแล้วว่าในสายตาคนอื่นผมดูเป็นคนจริงจัง งานคืองาน เห็นทีจะมีแค่สองคนเท่านั้นที่ไม่เคยกลัวผม คือยาหยีกับไอ้บ้าแก๊กนี่แหละ
 
“ถ้าเดือนนี้เงินเดือนมึงไม่ออกจะว่ากูใจร้ายไม่ได้นะเว้ย”
ขู่มันไปแค่พอมีอะไรตอบโต้มันบ้าง
 
“มึงอย่าใจร้ายกับกูเลยน่า “
ผมรู้ว่ามันไม่ได้ตัดพ้อจริงจังอะไร แต่คนอย่างมันขอให้ได้กระแทกแดกดันผมสักนิดก็ยังดี
 
“มึงไม่เคยได้ยินเหรอแก๊ก คนน่ารักมักใจร้ายอะ อย่าล้าสมัยดิวะ โลกเค้าไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว”กำลังดังเลยนะเพลงนี้ เปิดวิทยุฟังบ่อยๆ
 
“ถุยๆๆ ขากตรุ๊ยยไอ้ห่าภู พูดออกมาได้ว่าน่ารัก ตุ๊ดชิบหาย มึงแดกเด็กเข้าไปนะเว้ยไม่ใช่แดกบัวหิมะ ไอ้ห่านี่พูดมาได้ไม่อายปาก แต่อย่างว่ามึงมันหน้าด้านหน้าหนาอยู่แล้ว กูก็ลืมไป”
 
“อิจฉากูละสิ ที่กูมีเมียเด็กอ่ะ ส่วนมึงยังชีช้ำกระหล่ำปลีมาจนถึงตอนนี้”
มีเรื่องนี้เรื่องเดียวที่มันไม่มีเหมือนกับที่ผมมี นอกนั้นสูสี
 
“เออสิ”
 เออเว้ย บทมันจะยอมรับมันก็ยอมรับออกมาได้ง่ายๆ
 
“มึงไม่สบายใจอะไรหรือเปล่าวะ”
ดูมันแปลกๆไปนะ ไม่เหมือนไอ้แก๊กที่ผมคุ้นเคยเลยแฮะ
 
“มึงยังคุยกับกรอยู่เปล่าวะ”
 
“ก็คุยนะ เค้าก็โทรมาบ่อยๆ มีอะไรวะ อย่าบอกนะว่ามึง.....”
จะว่าผมอึ้งก็ได้นะครับ แต่ถ้าไอ้แก๊กมันจะสนใจกรขึ้นมาผมก็ยินดีนะ ถึงไอ้แก๊กมันจะล้นๆแต่มันก็เป็นคนดี เป็นเพื่อนที่ผมรักที่สุดเลยก็ว่าได้
 
“ไม่ใช่อย่างที่มึงคิดหรอกน่าไอ้ห่าภู กูไม่กินน้ำใต้ศอกเพื่อนหรอกว่ะ”
 
“แล้วมึงถามทำไมวะ กูมีสปิริตลูกผู้ชายพอเว้ย เลิกกันก็ยังเป็นเพื่อนกันได้”
 
“มึงนี่ใจประเสริฐจริงๆเลยนะ ถ้าวันไหนมึงทำน้องดินกูเสียใจนี่บรรลัยแน่ๆ”
 
“แก๊ก มึงดูปากกูนะ ดิน- เป็น- ของ- กู แล้วมึงจะตายคาตีนกูภายในสามนาทีนี้แหละ พูดถึงคนอื่นอยู่ดีๆ มาวกเข้าเรื่องเมียกูทำไม อย่าบอกนะว่ามึงคิดอะไรกับดิน”
 
“ไปกันใหญ่แล้วไอ้ห่าภู กูไม่น่าเล่นของสูงเลยจริงๆ”
มันเพิ่งรู้ตัวเหรอเนี่ย ดีนะที่มันไม่โดนตีนผมเข้าไปซะก่อน
 
“มึงแปลกๆไปนะแก๊ก ดูมึงไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอย”
 
“เหรอวะ กูเป็นแบบนั้นเหรอ ไม่เห็นจะรู้ตัวเลยว่ะ วันนี้มึงเข้าไปรับน้องดินมะ”
 
“ไปสิ เมียกูทั้งคน สามีที่ดีต้องไปรับสิวะ”
 
“กูไปด้วยนะ”
 
“เฮ้ย เมียกูแล้วเกี่ยวอะไรกับมึงวะ ไหนว่ามึงไม่ได้คิดอะไร ไว้ใจไม่ได้แล้วนะมึงเนี่ย”
 
“ไอ้เหี้ยยยย มึงจะตะบันหน้ากูให้ได้เลยใช่มั้ย กูไม่ได้ไปหาน้องดินเว้ย”
 
“แล้วมึงไปหาใคร เฮ้ยย มึงอย่าบอกนะว่ามึงชอบแม่ยายกู จัญไรแล้วมึง นั่นรุ่นแม่แล้วนะ”
 
“โอ้ยย กูเหี้ยลงทุกวันเพราะมึงนี่แหละภู ขยันหานรกมาครอบกบาลกูจริงๆ”
 
“กูจะรู้มั้ยล่ะ ก็เมียกูอยู่กับแม่แค่สองคน ไม่ไปหาเมียกูแล้วจะไปหาใครวะ หรือติดใจคนข้างบ้าน”
 
“มึงอย่าเดาเลยภู กูขอเฉลยเลยแล้วกันว่าวันนี้กูไปส่งน้องก้านมา เค้าไปหาเมียมึงที่บ้านมึงอ่ะ กูเลยอาสาไปส่งให้ที่บ้านน้องดิน แค่นั้น”
 
“อ่อ ที่แท้สนใจน้องก้าน”
 
“ไม่ใช่อย่างนั้นเว้ย ไอ้เด็กบ้านั่นปากอย่างกับกรรไกรแถมยังจิกหน้าดุกูตลอดเวลาเลยนะมึง”
 
“อ้าว ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจนี่หว่า ถ้าน้องเค้าน่ากลัวอย่างที่มึงว่า มึงจะไปหาน้องเค้าทำไม”
 
“กูว่าง”
ไอ้ปากไม่ตรงกับใจเอ๊ย วันไหนจะง้างปากมันออกมาดูสิว่ามีอะไรค้ำยันลูกกระเดือกอยู่หรือเปล่า
 
“แล้ว”
 
“ต่อปากต่อคำกับน้องเค้าก็ไม่เหงาดี”
มันชอบความรุนแรงแน่ๆ ไอ้นี่รสนิยมแปลกขึ้นทุกวัน
 
“เหรอวะ เหตุผลมึงควรค่าแก่การประณามมากกว่าชื่นชมนะ”
มีที่ไหนอยากเจอเค้าเพราะอยากต่อปากต่อคำ
 
“ก็เหมือนมึงไง เถียงกันไปเถียงกันมาได้เสียเป็นผัวเมียกันพอดี”
คืนที่ได้เสียกัน กูเมาไม่ค่อยได้เถียงกันเท่าไหร่หรอกแก๊ก
 
“อ๋อ มึงเลยอยากก๊อบปี้คอนเซปต์กู เบื่อผู้หญิงแล้วเหรอวะ ทางข้างหน้าไม่ฟิตเหมือนเดิมแล้วดิ”
 
“ไอ้เหี้ย จะหน้าจะหลังไม่สำคัญเว้ย สำคัญที่ใจ เหมือนมึงไง สุดท้ายมึงยังมาตายคาโพรงดินเลยสาด”วกเข้าหากูจนได้คิดว่ากูจะมียางอายเหรอวะ มึงพลาดแล้วล่ะแก๊ก
 
“อ๋อ นี่ยอมรับแล้วดิ ว่าสนใจน้องก้าน ระวังหมัดน้องเค้าให้ดีนะเว้ยกูเตือนไว้ก่อนเพราะเห็นมึงเป็นเพื่อนนะ หรือมึงสนใจซื้อประกันชีวิตไว้ก่อนเลยก็ได้”
 
“มึงเป็นเพื่อนที่กูประทับใจมากภู อยู่ใกล้ๆมึงแล้วคุณภาพชีวิตกูต่ำลงจริงๆ”
 
“แล้วใครอัญเชิญให้มึงเข้ามาใกล้ แถมมาหายใจรดห้องทำงานกูอีก วันนี้งานกูไม่เดินเพราะมึงนะรู้มั้ย มันจะเจ๊งก็เพราะแบบนี้แหละ”
เพิ่งได้เคลียร์งานช่วงบ่ายก็เป็นอันว่ามีมันเป็นมารมาขวางการทำงานผมจนได้
 
“เว่อร์ไปๆไอ้ภู หุ้นบริษัทมึงพุ่งกระฉูดเลยไม่ใช่เหรอ มันจะมาเจ๊งเพราะกูคนเดียวได้ไง”
วันนี้อาจจะยังแต่ถ้าเป็นแบบนี้ทุกวันก็เข้าข่ายเจ๊งได้เลยนะ
 
“ถ้ามึงจะไปหาดินกับกูก็เงียบๆไปเลยนะ ถ้ากูเคลียร์งานเท่าแผนที่วางไว้ไม่ได้ มึงอดไปแน่ๆแก๊ก”
เมียก็สำคัญงานก็ต้องรับผิดชอบ ไม่มีอะไรโรยด้วยกลีบกุหลาบเลยสักอย่าง
 
“ขู่ๆ กับกูนี่ขู่ฟ่อๆ กับเมียนี่หงอเชียวนะมึง ลับหลังนี่ เบบี๋ ยาหยี ไอ้ห่าต่อหน้าไม่เห็นจะกล้า”
 
“ไว้สักวันหนึ่ง มึงจะเข้าใจกูนะแก๊ก แต่คงอีกนานว่ะ เห็นน้ำหน้ามึงแล้วยังเป็นได้แค่อาแปะเก็บค่าแชร์ในสายตาน้องเค้าอยู่เลย”
 
นานเท่าไหร่แล้วนะที่ผมไม่เห็นไอ้แก๊กมันเพ้อถึงเรื่องความรัก ครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นไอ้แก๊กถอนหายใจน่าจะตอนมหาลัยปีสาม ตั้งแต่คราวนั้นที่มันปวดใจก็ดูเหมือนมันจะขยาดกับเรื่องความรักไปเลยเหมือนกัน ไม่โหยหา ไม่ไขว่คว้า นอกจากว่ามีความต้องการมันถึงซื้อกินบ้าง แฟนคนสุดท้ายไอ้แก๊กเป็นผู้หญิง มันวางแผนอนาคตไว้ไม่ต่างจากที่ผมวางแผนไว้กับกรสักเท่าไหร่ ไม่ใช่แค่ฐานนะแฟน แต่มันวางเค้าไว้ถึงระดับคู่ชีวิต แต่วันนี้ภาพที่ผมเห็นคือไอ้แก๊กนอนราบไปกับโซฟาชันขาข้างหนึ่งขึ้นแสดงว่ามันไม่ได้หลับ แขนข้างหนึ่งก่ายหน้าผากไว้เหมือนกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก มันคงมีเรื่องให้ต้องคิดมากเพราะตอนนี้มันคงมีคนที่เริ่มจะสนใจ
 
แถมคนๆนั้นเป็นผู้ชาย!!
 
เวลคัมสู่บรรยากาศสีชมพูอมม่วงที่แสนจะดุดันนะแก๊ก เมียกูกับว่าที่ยาหยีของมึงไม่ใช่ผู้ชายธรรมดาที่หาได้ตามรัชวิภาหรือว่าสีลมซอยไหนนะ ถ้าไอ้เปี๊ยกได้ชื่อว่าเป็นนักเลง น้องก้านก็คงไม่ต่างอะไรกับยากูซ่าหรือว่ามาเฟียละวะ
เมื่อ เรามีแรงบันดาลใจ เราจะไม่รู้เลยว่าเวลาสามชั่วโมงของช่วงบ่ายผ่านไปรวดเร็วแค่ไหน สมาธิผมจดจ้องอยู่กับงานจนไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงกรนเป็นโรงสีข้าวของไอ้ แก๊กเสียด้วยซ้ำ เป้าหมายผมคืออยากไปเห็นหน้าหวานๆของนักเลงใหญ่ไวๆ
 
ไม่ได้เห่อ ไม่ได้หลงแฟน ไม่ได้อะไรกับนักเลงใหญ่เค้ามากหรอกนะ แค่อดเป็นห่วงไม่ได้
 
แขนข้างหนึ่งเดาะพี่หมอยังใส่เฝือกอ่อนดามเอาไว้ ดีหน่อยที่เกิดกับแขนข้างที่ดินไม่ถนัดไม่อย่างนั้นคงหงุดหงิดอาละวาดแน่ๆ นักเลงใหญ่เค้าอยู่นิ่งๆได้เสียที่ไหน ขนาดเจ็บตัวอยู่แบบนี้เค้ายังฝืนสังขารกลับบ้านไปผัดก๋วยเตี๋ยวได้ ไม่ใช่แค่นับถือจิตใจกันแล้ว ผมยกเค้าเอาไว้เหนืออะไรทั้งหมดเลยแล้วกัน
 
รู้ดีว่าไอ้เปี๊ยกให้ความสำคัญกับการเรียนมาก แต่จากเหตุการณ์วันซื้อใบสมัครแล้วบอกตรงๆว่าอยากจะเก็บดินเอาไว้ ไม่ให้ออกมาพบเจอใครเลยทั้งนั้น นักเลงใหญ่เค้าไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองเป็นที่ต้องตาต้องใจทั้งเก้งกวางบ่างชะนีทั้งหลาย แล้วท่าทางกร่างๆอย่างอันธพาลครองเมืองนั้นไม่ได้เข้ากันสักนิดกับบุคลิกท่าทาง ถ้านักเลงที่ไหนหล่อและหน้าหวานได้ขนาดนี้ ต่อไปต้องเปลี่ยนความหมายของคำว่านักเลงใหม่แน่ๆ
 
ผมรู้ดีว่าตอนนี้สำหรับดินแล้วผมเป็นคนสำคัญ เป็นคนที่ดินเลือกให้อยู่ข้างๆแต่ผมไม่แน่ใจว่าจะใช่ความหมายเดียวกันกับคนรักอย่างที่ผมมีให้กับเค้ามั้ย แต่ไม่เป็นไรผมมีเวลาให้ดินทั้งชีวิต ดินอยากให้ผมเป็นอะไรก็จัดไป ขอแค่ในชีวิตนี้ผมเป็นคนเดียวที่เขาขาดไม่ได้ก็พอ
 

ฝนตั้งเค้ามืดครึ้ม แต่ไม่มีผลอะไรกับความสดใสในอารมณ์ของผม และอาจจะเหมารวมถึงคนข้างๆด้วยก็ได้ เพลงฝรั่งคลาสสิกที่ผมเปิดคลอ ดูจะไม่มีประโยชน์อะไรเลยเมื่อไอ้เพื่อนบ้าที่นั่งมาข้างๆมันผิวปากกลบเสียงเพลงเสียอย่างนั้น รู้แบบนี้ให้มันเอารถมาอีกคันก็ดี
 
“ภูมึงว่าวันนี้กูแต่งตัวเป็นไงบ้างวะ” เออนะ ไอ้คนที่มันมั่นใจในตัวเองมาตลอดชีวิตเพิ่งมาเสียเซลฟ์เอาก็วันนี้ให้เห็นเป็นขวัญตาจนได้
 
“ทำไมวะ มึงไม่เคยกังวลเรื่องการแต่งตัวของมึงเลยไม่ใช่เหรอ”
เห็นท่าทางหลุกหลิกมองกระจกรถของมันแล้วอยากจะขอบคุณน้องก้านจริงๆ
 
“เออก็ใช่ เมื่อก่อนกูไม่ใส่ใจเพราะมั่นใจว่ากูแต่งตัวดีอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เริ่มสนใจนิดๆแล้วว่ะ”
มือข้างหนึ่งเสยผม อีกข้างให้จัดเสื้อผ้า เบี่ยงตัวไปมาตลอดเวลาเนี่ยนะมันบอกสนใจนิดๆ
 
“มึงก็ถามมาเลยสิว่า วันนี้มึงแต่งตัวเหมือนเสี่ยเก็บค่าแชร์มั้ย” เป็นคำปรามาสที่สะเทือนใจไอ้แก๊กมากเลยนะอิมเมจนี้
 
“แล้วเหมือนมั้ยวะ” อย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ
 
“ไม่เหมือนนะ แค่คล้ายๆ”
มันทำสีหน้าตกใจได้เว่อร์ชิงถ้วยพระราชทานมากๆ
 
“เหรอวะ เฮ้ยๆภู มึงช่วยกลับรถไปพารากอนให้กูก่อนได้มั้ย กูไม่มั่นใจเลยว่ะ”
สนใจนิดๆของมันยังขนาดนี้ ถ้าสนใจมากมันไม่ตีตั๋วไปชอปปิ้งที่ฝรั่งเศสเลยเหรอวะ
 
“มึงอย่าเยอะแก๊ก เสื้อผ้าไม่ได้ช่วยอะไรมากไปกว่าสันดานหรอกว่ะ “
จริงๆอยากบอกว่าหน้าตาด้วย แต่พอดีว่าไอ้บ้านี่ก็หน้าตาไม่ได้เลวร้าย ก็พอจะควงไปวัดไปวาได้โดยที่หมาไม่หอนละนะ
 
“เพราะใครละวะที่ทำให้กูเสียความมั่นใจแบบนี้” ไม่เคยโทษตัวเองเลยนะสันขวานนี่
 
“ไม่รู้สิ มึงลองถามตัวเองดูนะ ว่าเพราะกูหรือเพราะใคร”
 

ทางเดินแคบๆเลียบคลองแสนแสบบรรยากาศรื่นรมย์กว่าที่เคย กลิ่นฉุนที่แตะจมูกไม่มีผลอะไรเลยเมื่อเทียบกับจุดหมายปลายทางที่รออยู่นี้  แจกยิ้มให้ผู้คนที่ผ่านไปมาโดยไม่สนใจเลยว่าไม่ได้รู้จักกัน ช่วงที่อยู่ในห้วงแห่งความรัก อะไรก็ดูดี ดูสวยงามไปหมด ฝนที่เริ่มโปรยปรายลงมากระทบผิวยังไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย หากมองไปข้างหน้าแล้วเห็นนักเลงใหญ่ที่ผมคิดถึงมาทั้งวันยืนส่งยิ้มมาให้แบบ นี้
 
 
“ดิน”
 
เสียงเรียกที่ดังขึ้นพร้อมเสียงของใครอีกคนทำให้รอยยิ้มที่แต่งแต้มบนใบหน้านักเลงใหญ่ซีดจางลงไปในทันที
 
ทำไมทฤษฎีที่บอกว่า ความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ ถึงได้เป็นทฤษฎีที่พิสูจน์แล้วว่าจริง
มีคนบอกไว้ว่าเมื่อไหร่ที่เรารู้สึกสุขใจมากมายมหาศาล อีกไม่นานความทุกข์ใจมหันต์จะเข้ามาหักล้างกันให้เกิดความสมดุลทันที
 
“ความสุขมีขายที่ไหนครับ ผมยอมล้มละลายเพื่อกว้านซื้อความสุขมาเก็บไว้นานๆ”
 
หวังว่าสัญชาตญาณความรู้สึกของผมจะไม่มีจริงนะ

 

สวัสดีคะทุกคน ^_______________^
๐ จะบอกว่าขอบคุณทุกคนเหมือนเดิม แล้วก็ยินดีต้อนรับคนมาใหม่ทุกคนนะคะ
๐ ขอบคุณZakuPz ที่สละเวลาตรวจหาและแก้ไขคำผิดให้เหมือนเดิมคะ
๐ ขอบคุณทุกๆคนสำหรับการโหวตให้ในรอบสองนะคะ ขอบคุณมากคะ
๐ รีบวิ่งหนีตายออกจากกระทู้  TRomance

[Pamphlet]

ู^
^
^
 
จิ้มเซย์จังก่อน...

หุหุ พี่แก๊กกกกกตกหลุมรักก้านแล้วใช่ม้า 555+
ตกแล้วตกเลยน้า อย่ามาจีบเพื่อนนักเลงใหญ่เล่นๆนะเออ
ส่วนของคู่พี่ดินกับภูมันชักจะยังไงๆนะคะ  
ไม่เอามาม่านะคะ...กิน(ที่อื่น)มาเยอะแล้ว <<<เรื่องนี้ขอแบบแฮปปี้ลัลล้าจนจบนะคะ
ไม่อยากเดาล่วงหน้า แต่คาดว่าภูจะต้องไปจ๊ะเอ๋กับกรไม่ก็ใครสักคน(ที่ไม่น่าจะส่งผลดี)ก่อนไปเจอพี่ดิน  
ยังไงก็มาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอทั้งคนโพส+คนเขียนค่ะ  

[kokikung]

  จึกๆๆๆๆๆ

เด๋วมาเม้นครับบบบบบบบบบบบบบ

++++++++++++++++++++++++


แก๊กหลงเสน่หืก้านไปแว้วววไงละ

ฮ๋าๆๆๆๆ

แต่มครคือคนเรียกดินอ่า

ค้างอ่ามาต่อไวไวนะไรเตอร์อยากจะรู้ไวไวไวไไวไวไไวไว 

[yayee2]

ตอนนี้ก็ยังไม่กระจ่างอยู่ดีแหละ

[kinjikung]

ยางงงง ไรเตอร์ใจร้ายยยย
ใครเรียกกกน้องดินนนนนน
เฉลยตัวเองมาเด๋วววนี้

[annis204]

เค้าอยากจะร้องไห้ รอมาอีกวันเค้าก้อยังไม่รู้อยู่ดีกว่าคนที่เรียกพี่ดินอีกคนเป็นใคร
แล้วคืนนี้เค้าจะนอนหลับได้ยังงายยยยยยยยยยยยยยย เฮ่อ...
แต่ยังไงก้อขอบคุณที่วันนี้มาเร็วกว่าเมื่อวานนะค่ะ คืนนี้ได้นอนก่อนตีหนึ่ง
แต่ไม่รู้ว่าจะหลับกี่โมง เพราะมันยังค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

[Sorso]

มันคือใครอะ

[mixmix]

 :t3:555 ฮิฮิฮิ โฮะโฮะโฮะ (อย่าได้แคร์คะ พอดีได้กลิ่นมาม่าลอยมาแล้วจิตหลุดไปหน่อย )
ว่าแล้วเชียว พี่แก๊กหลงรักก้านจริงๆด้วย คึคึ  
ส่วนบุคคลปริศนาก็ยังไงโผล่มาแค่นั้นเหมือนเดิม ฮ่าาาาาาาาาาาา  
แต่ถึงจะมาแค่นี้เหมือนเดิม แต่นำพาพายุและมาม่ามาด้วยยกลังแน่ๆ โฮฮฮฮฮฮฮฮ  

[lasom]

จะขำพี่เเก๊กก็ขำไม่ออกมันออกแนวสงสารปนเอ็นดูไงไม่รู้
ผ่านร้อนหนาวมาก็มากแต่จะมาตกม้าตายที่เด็กอีกคนล่ะ

[dukdikdukdik]

ค้างค่ะพี่น้องคะ ยังไม่รู้เลยว่าใครกันที่เรียกน้องดินอีกคนนึง ฮือ ๆ

[lazewcielo]

 
ยังคงไม่รู้ว่าผู้ ช จากทางฝั่งซ้ายคือใคร...
พี่แก๊ก...อาการหนักนะเนี่ย...

[YELLOWSTAR]

อ๊ากกกก

ใครบังอาจมาขัดขวางความสุขของพี่ภูกับพี่ดินเนี่ย???

มันตายยยยยย

ใครบังอาจขนาดนี้เนี่ย???

[aimaim]

.... อย่าบอกนะว่าเป็นน้องก้าน

น้องก้านคิดจีบดิน!! พระเจ้าจอชกล้อยปิ้งไข่ดาวทอดสมองหมูมันแกว!!

[anajulia]

กรรม เมื่อวานก็ว่าค้างแล้ว ยังมาค้างแบบคอนทินิวได้อีก

ตกลงมันเสียงใครกันคร้าาาาาาาาาา??????????
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ทนไม่ไหวแล้ววววววววววววววววววววววววววววววว

[nk23992]

ใครอ่ะ...ใครมา...แล้วความสุขพี่ภูเราจะหายไปไหน

อย่านะ....ฮือๆๆๆๆ...

ตามทันแล้วเพิ่งเข้ามา

ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

[som]

งะ  ตกลงว่าค้างได้ 2 ตอนเลย  ไม่ยอมไม่ยอม

[kunkai]

อ่านตั้งนาน
ยังไม่รู้เลยว่าใคร
ที่เรียกพี่ดิน

[kanda53]

ยังไม่เฉลยว่า...เค้าคือใคร....ที่มีอิทธิพลต่อพี่ดินมากล่ะ????
พี่แก็ก....ตอนนี้ก็ชอบต่อปากต่อคำกับน้องเค้า.....
ต่อไป...คงชอบตัวต่อตัวเล่นกายกรรมกับน้องเค้าแน่ ๆ เลยนิ....
ตาพี่ภู...นับวันยิ่งพระเอกเต็มตัว...มีเวลาทั้งชีวิตรอพี่ดิน...ซึ้งอ่ะ

  คนแต่ง กะ คนโพส  & 

[IIMisssoMII]

กรรม ก้อยังไม่รุ้ว่าใครอีก

เจ้าหนี้ของแม่พี่ดินเปล่า