ทำใจอยู่นานมากกว่าจะอ่านเรื่องนี้เพราะรู้ว่ายี่ห้อeiky
ไม่หลุดโลกอย่างญี่ปุ่นก็ต้องม่าม่าต้มย้ำทั้งอารมณ์ทั้งน้ำตา
ยิ่งช่วงเครียดๆยิ่งไม่อยากเข้ามาอ่านทับทมอารมณ์ตัวเอง
ขนาดตอนนี้มาตามอ่านตอนอารมณ์แจ่มๆยัง
:เฮ้อ:ถอนใจเฮือกๆไปหลายรอบ
ยังคิดกับตัวเองว่า เข้ามาอ่านหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ
แต่ก็ยังจะติดตามต่ออยู่ดี
แต่ปราณีตัวระครบ้างเตอะeiky
เพราะรู้สึกว่ามันน่าสงสารทุกคนน่ะ
แม้แต่ตัวร้าย เพราะสำหรับเราคนที่ไม่รู้ตัวสำนึกไม่ได้คือคนที่น่าสงสารที่สุด
เรื่องที่แล้วตัวร้ายก็เป็นเอดส์แล้วยังไม่สำนึกก็น่าสงสารนะ(คงไม่ต้องบอกนะว่าเรื่องไหน
แฟนๆeikyคงรู้ดี)เรื่องนี้คงไม่กระชากใจจน
เป็นกำลังใจให้eikyเสมอ
หัวข้อ: สนิมน้ำค้าง (Stained Glass) บทที่ ๔๐ และ อวสาน (ธันวาคม ๑๒, ๒๕๕๓) หน้า ๓๑ (อ่าน 218914 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก