หัวข้อ: สนิมน้ำค้าง (Stained Glass) บทที่ ๔๐ และ อวสาน (ธันวาคม ๑๒, ๒๕๕๓) หน้า ๓๑

[I_HAM_NOI]

   โหจบแบบน้ำตานองหน้าอีกและ  ปวดใจ ปวดตับ ปวดไต ไปหมดและ  
แต่ก็ดีจบแบบหักมุมชีวิตจะได้มีอะไรให้ตื่นเต้น  ถ้าจบแบบHAPPY มันจะเดาทางง่ายไป

[humanculus]

อ้าววววววว...

ยังเก็บตกไม่ถึงใหน  จบสะแล้วหรอนี่



รักพี่อิ้กกี้นะ

[yayee2]

ในที่สุดก็จบลงแล้วด้วยดี ถึงจะเป็นนิยายแต่ก็ไม่ได้จบแบบนิยาย
คือมันจบแบบมีความน่าจะเป็นค่ะน้องอิ๊ก
ขอบคุณน้องอิ๊กมาก สำหรับเวลาที่ผ่านมา
และสิ่งดีๆที่น้องอิ๊กมีให้ทุกคน
ฟังน้ำเสียงน้องอิ๊ก คิดว่าเข้าใจน้องอิ๊กนะ
เอาน่ะ พักสักครู่ หยุดนิ่งๆสักพัก แล้วรอให้ช่วงเวลานี้มันผ่านไป
ทุกสิ่งทุกอย่างจะดีขึ้นเอง ไม่มีสิ่งใดจะอยู่จีรังตลอดไปหรอกจ้ะ
แม้แต่ความเหงา ไม่นานมันก็จะสลายไป มีความรู้สึกใหม่ดีๆเข้ามาแทน
เชื่อว่า คนมากความสามารถเช่นน้องอิ๊กน่ะ เชื้อไฟไม่มีวันสิ้นหรอกจ้ะ
อาจจะแค่เปลวไฟมอดดับบ้าง เมื่อเจอแรงลมกรรโชก แต่ถ่านแดงๆจะยังกรุ่นอยู่
พร้อมที่จะลุกเป็นเปลวได้อีก เมื่อมีสิ่งกระตุ้น พี่แก้วขออยู่ข้างๆด้วยคนนะจ๊ะ

[lazewcielo]

เป็นการจบ HappyEnding แบบเศร้านิดๆ

[TanyaPuech]

เป็นการจบที่ชอบมาอ่ะพี่อิ๊กกี้
จบแบบนี้ดูมีความสุขและเหมาะสมกับเรื่องนี้ที่สุดแร้วล่ะ

ไม่รู้สิ  อธิบายไม่ถูกเลย รู้สึกอิ่ม
การที่บอทเลือกที่จะบวชมันเป็นอะไรที่ดีสุดๆอ่ะ เพราะตัวเองทำให้คนที่เกิดตัวเองมาและคนที่รักตัวเองมากที่สุด
ต้องเสียใจ เพราะกิเลสตัณหาชั่วข้ามคืน
ถ้าบอทจะกลับมาคืนดีกับน้ำแล้วง้อน้ำนี่เป็นการจบที่ไม่มีอะไรเลยจริงๆ
แต่จบแบบนี้เริ่ดอ่ะ

ตอนแรกเห็นคำว่าอวสาน แอบคิดว่าต้องจบแบบห้วนๆแน่
แต่ตอนนี้คิดว่าตัวเองดูถูดฝีมือพี่อิ๊กกี้ไปจริงๆ
เริ่ดที่สุด

+1ครับ  ญ่ารักเรื่องนี้จัง (แม้จะปวดใจมากก็ตาม)

[zombi]

เศร้า 

บอทใจร้ายมากๆๆๆ แต่อย่างน้อยก็ดีตรงที่เปิดใจคุยกัน ไม่หลอกว่าหมอดรักกันแล้ว

เอาใจช่วยวายุ ขอให้ชนะใจน้ำได้เร็วๆ (ในภาค 2   )

[mumoo]

อวสานแล้ววววววว!!!
น้ำตาซึมเลยทีเดียว ในที่สุดบอทก็หาหนทางของตัวเองเจอซะที
สงสารน้ำ.....รับรู้ เข้าใจ แต่ยากจะทำใจ
หวังว่าน้ำจะได้เจอกับหนทางของตัวเองด้วยเหมือนกัน ทางที่เลือกด้วยหัวใจของตนเองอย่างแท้จริง^^
ส่วนพ่อวายุ คนโปรดของอิชั้น.......คงไม่ต้องมีคำบรรยายใดใด เพราะจนตอนนี้ก้อยังน่ารักน่าปลื้มน่าชื่นชมเหมือนเดิม
พ่อคุณช่างซื่อตรงต่อความรู้สึกของตัวเอง แม้จะเจ็บแต่ก็ไม่เคยหนีปัญหา กดไลค์ให้หมื่นครั้ง!!!
สุดท้ายนี้ ขอบคุณคุณอิ๊กกี้มากๆเลยค่ะ สำหรับเรื่องราวดีๆที่น่าประทับใจเรื่องนี้ จะรอติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปนะคะ^^

[ordkrub]

ขอบคุณอิ๊กครับสำหรับเรื่องดีๆที่นำมาให้อ่านกัน ยอมรับว่าใจหายที่เรื่องจบแบบนี้ แต่มันก็อาจเป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับทุกคนครับ ยอมรับว่ามันตื้อ เมนท์ไม่ออก แต่หวังว่าอิ๊กคงมีแรงใจผลิตเรื่องดีๆมาให้พวกเราได้อ่านอีกนะครับ

[mumoo]

เกือบลืม...
จริงๆแอบอยากรู้ความเป็นไปของไม้จัง แบบว่าอยากเห็นผลจากการกระทำของเค้าบ้าง

[patee]

 

[Little Devil]

ซึ้ง..น้ำตาซึมสำหรับตอนจบ
+1

[som]

พี่อิ๊ก  หวัดดีคับ
ไม่รู้เป็นไรเนาะ ใครๆก็เข้ามาจะเอาแต่ภาค 2 เนาะพี่อิ๊กเนาะ อิอิ

[eiky]

พี่อิ๊ก  หวัดดีคับ
ไม่รู้เป็นไรเนาะ ใครๆก็เข้ามาจะเอาแต่ภาค 2 เนาะพี่อิ๊กเนาะ อิอิ

จะเอาภาคสองหรือว่าอยากจะอ่านเรื่องใหม่น้า น้องส้ม อิอิ

ไหนใครอยากจะอ่านเรื่องใหม่ ยกมือขึ้น
เรื่องใหม่กำลังจะคลอดแล้วน้า ตอนนี้แค่เหนื่อยๆ ขอตั้งสติสักแป๊บ

หรือว่าเดือนนี้มีใครเกิดไหม อิอิ จะให้เป็นของขวัญวันเกิด

จุ๊บๆๆๆ

[jimmyFG]

เค้ารอเรื่องใหม่นะ

ขอแบบนางเอกร้ายๆ ง่ะ


 

[kanda53]

น้องอิ๊ก....ไหวแล้วเหรอ...
คนมันมีไฟเนอะ....พักแป๊บ ๆ ก็ พรึ่บพรับขึ้นมาแระ...
ยังไงก็ได้น้องอิ๊กจัดมาเหอะ.....แต่แอบคิดถึงน้องน้ำน้า....
ขอตอนพิเศษหวาน ๆ ของน้องน้ำ ก่อนอำลาได้ม๊ะจ๊ะ...(ถ้าคิดออกนะ)
 

[DarKLasT]

เดือนนี้ผมเกิด

ขอเรื่องใหม่ด้วย ต้องแนบสำเนาบัตรประจำตัวประชาชนไหมครับนั้น

9 ธันวาคม พ.ศ. ขออุบไว้ได้ไหมนั่น

[eiky]

ในที่สุดก็จบลงแล้วด้วยดี ถึงจะเป็นนิยายแต่ก็ไม่ได้จบแบบนิยาย
คือมันจบแบบมีความน่าจะเป็นค่ะน้องอิ๊ก
ขอบคุณน้องอิ๊กมาก สำหรับเวลาที่ผ่านมา
และสิ่งดีๆที่น้องอิ๊กมีให้ทุกคน
ฟังน้ำเสียงน้องอิ๊ก คิดว่าเข้าใจน้องอิ๊กนะ
เอาน่ะ พักสักครู่ หยุดนิ่งๆสักพัก แล้วรอให้ช่วงเวลานี้มันผ่านไป
ทุกสิ่งทุกอย่างจะดีขึ้นเอง ไม่มีสิ่งใดจะอยู่จีรังตลอดไปหรอกจ้ะ
แม้แต่ความเหงา ไม่นานมันก็จะสลายไป มีความรู้สึกใหม่ดีๆเข้ามาแทน
เชื่อว่า คนมากความสามารถเช่นน้องอิ๊กน่ะ เชื้อไฟไม่มีวันสิ้นหรอกจ้ะ
อาจจะแค่เปลวไฟมอดดับบ้าง เมื่อเจอแรงลมกรรโชก แต่ถ่านแดงๆจะยังกรุ่นอยู่
พร้อมที่จะลุกเป็นเปลวได้อีก เมื่อมีสิ่งกระตุ้น พี่แก้วขออยู่ข้างๆด้วยคนนะจ๊ะ

เพิ่งเข้ามาดูนิยายเรื่องนี้หลังจากที่ดาวน์ไปหลายวัน
พี่แก้วเชื่อไหมตอนนั้นผมไม่ไหวจริงๆนะ ตอนที่เพ้อไป ฮ่าๆๆ
นั่งหน้าคอมฯก็ถอนหายใจอย่างเดียว
ผมเป็นคนเอาแต่ใจนะที่จริงแล้ว มากๆ เวลาไม่มีเพื่อนเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่ามันเหงา
ไม่เกี่ยวกับแฟนนะ ปกติผมไม่ค่อยติดแฟน เพราะม่ายมี ฮ่าๆๆๆ
แต่ถึงมีก็ไม่ติดเท่าเพื่อน อย่างเพื่อนคนที่ย้ายออกไปนี่ เวลาอยู่ห้อง แม้จะอยู่คนละส่วนไม่ได้คุยอะไรกันมากนะ แต่อย่างน้อยก็รู้สึกว่ามีเพื่อนอยู่ไม่เหงา แต่พอมันไม่อยู่ โอ้นะ เหงา เพิ่งรู้สึกจากที่ไม่ได้รู้สึกมานานมากแล้ว ฮ่าๆๆ แต่ตอนนี้ดีขึ้นมาก เพราะสวดมนต์ทุกวัน ผีเลยออก ฮ่าๆๆๆ

ขอบคุณนะครับพี่แก้ว ทุกคนด้วยที่คอยให้กำลังใจ

ตอนเป็นทหารทรมานกว่านี้อีกนะจะบอก ฮ่าๆๆๆ
แค่นี้ จิ๊บๆๆ

[PEENAT1972]

ซมซานทรมารมานานหลายปี
ขาดคนเมตตาปราณี

อะไรต่อก็ไม่รู้ลืมไปแระ 555


เหนื่อยกายพักผ่อนบ้างก็คลายได้

แต่เหนื่อยใจ พักนานๆๆๆ ก็หายได้เหมือนกัน

แต่ถ้าเหงาใจ จะทำยังไงกันดีล่ะ คริๆ

[sang som]

ตอนจบสุดยอดมากๆค่ะ ชอบค่ะถึงจะอ่านไปร้องไห้ไปก็เถอะ

อยากอ่านภาคสองอ่ะ 

ขอบคุณพี่อิ๊กนะค่ะที่มีเรื่องดีๆมาให้อ่าน

[PEENAT1972]

แวะมาบอกอิกกี้ว่า
ป้าก็งานเข้า
เจอนายสั่งให้โชว์การแสดงในงานเลี้ยงของบริษัท
เหมือนกัน 555
ก็เลยขุดเพลงประจำชาติเกย์ ไอ วิว เชอร์ไวน์ เวอร์ชั่น
หมอลำ ออกมาโชว์ซะ
แถมมีเวลาซ้อม 3 วัน 555 กรรมของตรู

[mayuree]

อืม...ความจำเสื่อมเนี่ย มันไม่สามารถเปลี่ยนสันดานคนได้หรอกนะ
สิ่งที่บอททำมันเป็นจิตใต้สำนึกและตัวตนที่แท้จริงอีกภาคหนึ่ง คนที่เห็นแก่ตัว รักสบาย กลัวลำบาก
จะว่าสงสารน้ำก็ไม่ใช่อีกแหละ ก็น้ำเลือกรักเลือกเจ็บเลือกยอมเค้าเอง ไม่มีใครบังคับนี่น่ะ
สุดท้ายก็ถือว่าจบลงโดยดีเหมือนกันแหละนะ รักมันเลือกไม่ได้แต่เราเลือกที่จะรักได้เนี่ยเรื่องจริง!

[~NeMeSiS_PURE~]

ง่าาา เพิ่งมีโอกาสได้อ่านน 2 ตอนสุดท้ายย

ชีวิตนี้อะไรมันก็ไม่แน่นอน ต้องปล่อยไปตามเวรตามกรรม

แล้วแต่มันจะเกิดขึ้นมา

แต่ให้ตายสิ ถึงแม้จะรู้ว่า การลาไปอยู่ใต้ร่มกาสาวภักดิ์มันจะเป็นสิ่งที่ดี

แต่ก็ไม่ชอบเลย เหอ ๆๆ

ไปอ่านเรื่องต่อไปดีกว่าา อิอิ เรื่องต่อไปนายเอกร้ายกว่าภูมิเลยใช่มั๊ยพี่อิ๊ก อิอิ

[nongrak]

มาอ่านแล้วรู้ว่าเศร้า เลยอ่านไม่จบ ไม่ว่ากันนะ

[min_min]

ปวดตับ  กั๊ดอ๋ก

ปล. หัวใจถวายวัด  แต่ตัวฉันนอนอยู่กับเจ้าอาวาส 5555

[i-tatae]

 
ดอกไม้เป็นกำลังใจให้นักเขียนครับ : )
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีที่เขียนมาให้อ่านน่ะครับ

จะคอยติดตามผลงานต่อไปน่ะครับ

ปล.เสียน้ำตาไปด้วยอะ 

[clubza]

พระบอทเห็นเเก่ตัว  ตัดช่องน้อยเเต่พอตัว
สงสารทั้ง 2 คนนะ เหมือนกรรมเก่าตามมาทัน
ทำให้ไม่สมหวังในรัก ทั้งที่ยังรักกัน

ชมพี่อิ๊กเขียนได้บีบคั้นอารมณ์มากๆ ไม่ว่าพี่จะเขียนจากเรื่องจริง
ที่พบเจอกับตัวเองหรือคนอื่นมา เรื่องนี้เเรกๆหวานสุดๆ พอเศร้าน้ำตาไหลพลากเลย

[kungfoopungpon]

น่าเสียดายจังครับคบกันมามีความรู้สึกดีๆให้กันตั้งแต่เด็ก
แต่กับมาเสียความทรงจำตามฉบับนิยายเกาหลีและไทยนิดหน่อย
ถ้าชีวิตจิงใครเป็นแบบนี้คงทรมาณน่าดู
อยากให้มีตอนพิเศษเนาะแบบว่าให้พระบอทสึกชะ(บาปปะครับ แต่อยากให้ศึกอะ)
แล้วกลับมารักกันแบบเดิม
เรื่องนี้ร้องไห้ไม่ออกเป็นไรไม่รู้แต่มันแค้นมากกว่ามั้งเลยไม่มีน้ำตาสักหยด
จึงอยากให้กลับมารักกันเรียนจบสร้างอนาคตไหม่ส่วน วา อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ(น่าสงสาร)

แต่ก็สนุกดีครับ ขอบคุณมากนะคราบที่แต่งมาให้อ่านกัน    
                             :เฮ้อ:อยากให้พระบอทสึกจัง นิยายคงไม่บาปมั้งเนาะ

[kyoya11]

จบเศร้าT^T
ชอบเรื่องนี้ที่เขียนแล้วเห็นภาพ อักขระสวย^W^
เป็นเนื้อเรื่องที่ไปเรื่อยๆไม่เร่งรีบ สนุกมาก^^
ขอบคุณมากจ้า

[Monkzaa]

ปวดใจ

[Ryze]

ต่างคนก็ต่างจิตต่างใจเนอะ
จริงๆแอบขัดใจน้ำตอนจบ
แบบเป็นตัวละครที่มีลักษณะนิสัยบูชาความรักเป็นที่ยิ่ง


แต่พอเดาได้ว่าบอทต้องบวชแหง๋ๆ

จบได้สวยงามมาก
สนุกดีฮับ

ขอบคุณ~