เศร้าที่สุด มันตื้อในอกไปหมด อ่านไประทมไป ไม่ได้มีน้ำตาไหลแต่รู้สึกหนักๆเหมือนร้องไห้มาแล้ว 3 วัน แต่ชอบมากนะคุณ eiky
บทบรรยายเรื่องนี้โดดเด่นจริงๆ ส่วนตัวรู้สึกว่าเรื่องนี้จับอารมณ์คนอ่านชะงัดนัก
ตอนอวสานถือเป็นตอนที่ประทับใจในการอ่านมากที่สุด บทพูดของพระบอทกระทบความรู้สึกและคลี่คลายตัวละครได้ดีจริงๆ //ขอบอกว่า อารมณ์คนอ่านช่วงนั้นนี่ตามหนูน้ำไปเลยนะ ถูกตัวหนังสือดึงโน้มเต็มๆ สนุกมากเลยคุณ
ตอนอื่นที่ชอบการวางอารมณ์ ก็มี ช่วงที่แม่นิ่มป่วยจนเสียจนเผา, ช่วงบอทความจำเสื่อมแต่ทำเป็นจำได้-ภาวะซ่อนเร้น อึมครึม อ่านแล้วรู้สึกระแวงตลอดเวลา สนุกดี, ช่วงวัยเรียนที่มีกิจกรรมกับเพื่อนๆ, ส่วนภาพชีวิตชนบท อันนี้มาวินเลย อ่านแล้วอยากลองกินแบบที่ตัวละครกินบ้าง อยากลองทำอาหารหรือน้ำพริกสูตรแปลกๆดูบ้างด้วย (แบบตอนน้องโย Boy's Story ทำน้ำพริกไก่เหลืออ่ะ น่าสนใจ 555)
...แต่เรื่องนี้ผู้อ่านคนนี้คงไม่สามารถอ่านได้หลายรอบ เป็นความประทับใจในความเจ็บ ที่จดจำได้ดี...ที่ไม่ต้องการๆเจ็บซ้ำ (งงๆนะ) //อาการนี้เคยเป็นแต่กับหนัง เช่น Vanilla Sky, Being John Malkovich, Crime of the Century ประมาณนี้
ว่าแล้วก็กระโดดไปอ่านเรื่องต่อไปของคุณ eiky ดีฝ่า กรี๊ดๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
