หัวข้อ: Stone rose's line:กุหลาบทรายใต้เงาหิน-จบ- UP>>แจ้งข่าวส่งหนังสือ+โด 28/2/55

[fOnfOn :D]

อ่านๆ ไปกลัวท่านชีคเส้นเลือดในสมองแตก ก่อนจะได้เลิฟๆ กันนะสิค่ะ  

ดูคาวี่ ก็นะช่าง ยั่วโมโหดีแท้

แต่คู่พี่ชายนี้จะหวานไปไหนค่ะนั้น อ่านไปยังแอบเขิลแทนเลยยยยยยย  

[dea]

5555 ปล่อยคู่พี่น้องเค้าสวีทไปค่ะ


ไม่จำเป็นต้องตามหาคาวี่แต่อย่างใด

น้องไม่ได้หายไปไหน แค่จะไปมี "ผัว" เป็นตัวเป็นตน


 

[Serin]

ุู^
^
กร๊ากกกกกกก
อยากจะบอกว่าต่อให้ไม่รอด พวกพี่ๆเขาก็ไม่สนใจหรอกค่า (หลบตีนคาวัลโล )

[DEMON3132]

มันกลับกันรึเปล่าคะ เจ้าคาวี่ดูออกจะแม๊นแมน แต่ชีคดูเรียบร้อยกว่า
เลยเริ่มสับสนละว่าใครพระเอกนายเอกกันแน่ แต่นายเอกแบบคาวี่
กวนได้สุดใจจริง ๆ จะรอดจากฝ่าพระบาทของชีคไปได้อีกกี่มื้อเนี่ย
 

[littleFiNgeR]

ซักวันเถอะ ไม่รอดแน่คาวี่ อยากยั่วท่านชีคดีนัก เอ...ว่าแต่จะโดนเตะหรือโดนกดก่อนกันละ 555

[cocoaharry]

หมันไส้คาวี่
ยั่วได้ยั่วดี
ระวังจะเจอดีเขาซักวัน 5555

[JJHJJH]

เพิ่งมาตามอ่าน สนุกดีๆ

[nutgen]

มีแต่คนลุ้นให้โดน ฮ่าๆๆ ถ้ารอดไม่โดนตื้บไปซะก่อนทำโล่ให้คาวี่เลยดีกว่า โฮะๆๆ

[wikichan]

น่าสนดีจังฮะ
คงได้ติดตาม อิกเรื่องแล้วสิเรา 555

ขอบคุณคับบบ

[Sorso]

ท่านชีคเขินแรงไปหน่อยอ่ะป่าว
555+

[wikichan]

ชอบแล้วสิ ทำไงดีคับ
....ถ้างั้นมาอัพ ไว ๆได้มั๊ยฮะ อาการ อยาก เริ่มประท้วงเสียแล้ว 555
แล้วจะติดตามนะฮะ

[MyTeaMeJive]

ชั้นเชิงการยั่วเหลือร้ายจริงอะไรจริง

[ลูกลิงแสดงตัว]

ประเทศXXX มันคุ้นๆนะคะไรเตอร์ อ่านไปฮาไปโดนเฉพาะตรงนี้ ฮาอย่างแรงแทบตกเก้าอี้ (ฮาจริงไม่ได้มุข)
มาต่อไวไวนะคะ 
ปล..ถ้าสองแฝดนั่นรู้ว่าหนูคาลจะไปมีสามีน่ะ คงจะเลิกตามหาตัว

[Smirnoff]

คาวี่ด่าได้แร๊งส์ ประเทศxxxนี่ แหม่ เกือบสะดุ้ง ก๊ากกกกกกก

[jasmin]

ยั่วได้ยั่วดีเหลือเกิน เดี๋ยวโดนกดจริงๆจะพูดไม่ออก
หวังว่าระหว่างนี้พ่อชีคจะไม่เครียดจนเส้นเลือดในสมองแตกก่อนนะ
พี่ๆของคาวี่รักกันดีจังเนาะ หว๊าน หวาน

[☥ŹeMî☠kändä☥]

ยั่วได้อีกจริงๆ เหอะๆ

พี่น้องเขารักกันดีจริงๆ หวานซะไม่แคร์สื่อเลยนะขอรับ โฮะโฮะ

รอตอนต่อไปนะขอรับ เป็นกำลังใจให้ต่อไป

ปล. เมื่อไหร่จะได้มีโอากาสเห็นคาวัลโล่โดนกดน้า~ 

[Nutsuki.]

มาต่อแล้ววว ว ฮ้ะอร๊ายย ดีใจอ่ะ >_________<///
ไม่อยากบอกว่าติดมากมายก่ายก่องอะค่ะ 

ทำไมไม่เข้าไปช่วยแต่งไปเลยล่ะอัลชาอ์
หมั่นไส้ตาคาวัลโลเล็กๆ
ชีช่างยั่วเกินไปแล้วว วว จับกดไปเลยค่ะคุณชีคค
ยั่วกันแบบนี้มันต้องกดกับกด!!ไปเลยค่ะ

คู่แฝดหวานกัน มีภาษาอิตาลีวันละ(หลายๆ)คำด้วย
ชอบประโยคนี้อ่ะค่า
 “Voglio vederti stasera..( ผมอยากพบคุณคืนนี้ครับ.)”
ชอบๆ

รออ่านตอนต่อไปอยู่นะค่าาา
มาอัพเร็วๆน้า
ปล.อยากให้มาต่ออาทิตย์ละสองตอนจังเลยน้า

[nutgen]

ใช่ๆๆ เห็นด้วยกับทุกรีพายเลยค่า~ กร๊ากกกก~ writer สู้ตาย

[ToffeE_PrincE]

[Serin]

  Line : 6

    มิสเตอร์คาวัลโล วาลกัส

    ชายหนุ่มอายุสิบเก้าปีหกเดือน กำลังจะขึ้นเป็นบอสมาเฟียตอนอายุยี่สิบ หนุ่มในฝันของมาเฟียยาสาวๆทั่วอิตาลีสามปีซ้อน(ส่วนตำแหน่งหนุ่มในฝันที่โหวตโดยสาวๆทั่วไปในอิตาลีตกเป็นของ อเล็กซิส วาลกัส พี่ชายผู้สมบูรณ์แบบแต่...ก็นั่นแหละ) หน้าตาดีไม่เป็นสองรองใคร สมบูรณ์แบบทั้งรูปร่างหน้าตา คุณสมบัติครบถ้วน ชนิดที่สาวๆเห็นเป็นต้องหลงรักทุกราย..

   มิสเตอร์คาวัลโล วาลกัส..เป็นคนมีสเน่ห์ มีสเน่ห์มาแต่กำเนิด ไม่ว่าจะโดยฮอร์โมนหรือฟีโรโมนตัวไหนส่งกลิ่นก็ตาม จะสาวแก่แม่ม่าย ไม่เว้นกระทั่งชายหนุ่มถ้าลองได้รู้จักเป็นต้องหลงรักและยอมศิโรราบทุกคนไป แม้คนๆนั้นจะเคยเหม็นขี้หน้าและเกลียดเขาชนิดเข้ากระดูกดำ ขอแค่ลองได้หว่านสเน่ห์ร้อยทั้งร้อย ผู้คนเหล่านั้นจะตกมาเป็นทาส ยอมทำทุกอย่างตามที่มิสเตอร์คาวัลโลต้องการ..

  มิสเตอร์คาวัลโล รู้และเชื่อ ว่าตนเองเป็นแบบนี้มาตลอด

   เพราะอย่างนั้น ณ ปัจจุบันนี้ ในช่วงเวลาที่เขาคิดว่าชีวิตกำลังตกต่ำถึงขีดสุด ความเชื่อนี้ก็ยังไม่สั่นคลอนไปแม้ว่าคนที่เขากำลังพยายามหว่านสเน่ห์ด้วย จะเป็นเพศผู้ร้อยเปอร์เซ็นต์และจะจัดอยู่ในสปีชี่..หล่อเลือกได้ไม่ต่างกันก็ตาม..

   เพราะยังไง คนมีสเน่ห์ ก็ยังมีสเน่ห์อยู่วันยังค่ำ คนหล่อ หน้าตาดี จะมาแพ้ผุ้ชายทื่อๆที่ทำเป็นแต่จับปืนและยกปากกาเซนเอกสาร ได้ยังไง..

    ทั้งที่คิดแบบนั้น และควรเป็นแบบนั้นแท้ๆ...แต่ว่า...

ไอ้ชีคเวรที่กำลังจับเขายัดใส่รถจี๊บเปิดประทุน แล้วมัดแขนขาไว้นี่..มันหมายความว่ายังไง?

   “ชีคครับ..แบบนี้ มันหมายความว่ายังไงไม่ทราบ..”คาวัลโลถามเสียงแข็งด้วยหน้าตาเซ็งๆ..ไม่สามารถมองหน้าสบตาใครได้เนื่องจากฝุ่นทรายที่ปลิวเข้าตา แม้ว่าจะใช้ผ้าพันศรีษะไว้เยี่ยงโจรก่อการร้ายในอัฟกานิสถานแล้วก็ตาม..

  “..เรากำลังจะกลับเมืองหลวง..”คำตอบไม่ได้ทำให้อะไรกระจ่างแจ้งขึ้นมาสักนิด..

   “นั่นผมรู้”คาวัลโลรับคำด้วยน้ำเสียงอู้อี้ พยายามเพิ่งมองภาพตรงหน้าฝ่าเม็ดทรายที่ปลิวว่อน “ แต่ผมไม่เข้าใจว่าทำไมคุณต้อง...”คาวัลโลพ่นเอาเสื้อที่หรุบเข้าปากตัวเองที่อ้ากว้างออก” ต้องมาถูกมัดมือมัดเท้าทำให้ผมเคลื่อนไหวไม่ได้แบบนี้ มันละเมิดสิทธิมนุษย์....แค่กๆ....”

   คาวัลโลสะบัดหน้าแรงๆพ่นผ้าที่หรุบเข้าปากตัวเองออกอีกรอบ..

  “..จะให้ผมมัดปากหรือจะสงบปากสงบคำดีๆ..”แต่ดูเหมือนว่าท่านชีคอัลชาอ์จะไม่ได้มีน้ำอดน้ำทนยอดเยี่ยมอะไรนัก..

     คาวัลโลขยับตัวมองท่านชีคที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆในสภาพหัวสั่นหัวคลอนเพราะรถกำลังแล่นไปในทะเลทรายอย่างรวดเร็ว..ชายกนุ่มทำเสียงเป็นห่วงเป็นไยพลางเหลือบมองอีกฝ่าย

  “ มีปัญหาอะไรเหรอครับ?..”

       อัลชาอ์หันมายิ้มให้ด้วยสีหน้าเครียดเขม็ง..

 “..จะมีก็เพราะคำพูดของใครบางคนนี่ล่ะ ช่วยอย่าทำให้ผมนึกเสียใจที่ไว้ชีวิตคุณได้ไหม?..”

     คาวัลโลฟังแล้วชักสีหน้าหงุดหงิด เขาก็ไม่ใช่คนเซ่อซ่าไม่ดูตาม้าตาเรือประสบการณ์สิบเก้าปีในการยั่วโทสะพี่ชายคนโตผู้เงียบสงบคล้ายทะเลวันไร้คลื่น..บอกเขาว่า การยั่วโมโหคนอื่นเวลาที่เจ้าตัวอารมณ์เสียนั้น..จะเป็นภัยต่อตัวเองอย่างยิ่ง...

    ดังนั้นคาวัลโลจึงยักไหล่ไม่แคร์ หันไปมองสภาพทะเลทรายเบื้องหน้าต่อด้วยอารมณ์สุนทรีเพราะอย่างน้อยมองทะเลทรายเอาหน้าคลุกฝุ่นผงไปพลางๆก็ยังดีกว่ามองหน้าท่านชีคที่ตอนนี้หงุดหงิดพอจะงับหัวเขาได้แล้วกัน..

   จะว่าไปแล้วมันก็น่าสงสัยพอควร จากหลักสูตรการสอนจากท่านอาจารย์พิเศษคนใด ทุกคนต่างบอกกันเป็นเสียงเดียวกันว่า การเดินทางในทะเลทรายสมควรจะเดินทางกลางคืน เพราะการเดินทางในตอนกลางวันนั้นจะร้อนระอุและเต็มไปด้วยเศษฝุ่นทรายที่จะพัดพาเข้ามาทำให้เสี่ยงต่อการหลงทางเป็นอย่างยิ่งและถึงจะเดินทางกลางวัน อย่างน้อยก็ควรจะเดินทางตอนเย็นๆไม่ก็ตอนเช้าไม่ใช่เดินทางตอนตะวันตรงหัวอย่างที่เขาและพลพรรคของท่านชีคอัลชาอ์แห่งเซเนียยากำลังทำอยู่ตอนนี้..

   เหมือนมีอะไรลนก้น..เหมือนกับว่ากำลังหนีอะไรซักอย่าง..หรือกำลังตามล่าบางอย่าง..

  จากประสบการณ์และการคาดเดาจากพฤติกรรมรีบเร่งเคร่งเครียดของผู้ร่วมเดินทาง คาวัลโลก็เดาออกมาได้เพียงเท่านั้น..

   แต่จะหนีอะไร..หรือจะตามอะไรอยู่นั้น..มันก็น่าสนใจไม่น้อย..

    นัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเลหรี่ลงเล็กน้อย ขณะที่เอนตัวพิงหนักเบาะ รอยยิ้มทาบบนริมฝีปากอย่างอารมณ์ดีอีกครั้ง.. ถึงเขาชอบจะลงมือปฏิบัติทั้งก่อกวน ทั้งสืบข่าว แต่การได้นั่งเงียบๆคอยสังเกตเฝ้ามองปฏิกิริยาของผู้คนรอบกาย ก็น่าสนใจพอๆกัน..

    อัลชาอ์มองร่างของหนุ่มต่างชาติข้างกายที่เงียบเสียงลงและมีท่าทีผ่อนคลายอารมณ์ดีอย่างน่าประหลาด นั่นมันควรจะทำให้เขานึกวางใจ..แต่เปล่าเลย มันกลับทำให้ชีคหนุ่มต้องเกร็งตัวและเฝ้าระวังรอบกายมากกว่าเคยเสียอีก..

    อัลชาอ์มองเสี้ยวหน้าที่มีผ้าคาฟิยะห์ลายตารางหมากรุกพันไว้จนมีเพียงลูกตาโผล่มาของชายหนุ่มข้างตัวอย่างครุ่นคิด.. การทีเขาจับตัวบอสมาเฟียในอนาคตของแกงค์หนึ่งมาไม่ใช่เรื่องล้อเล่น มันเหมือนกับการแหย่เท้าเข้าไปในวงการมืดเสียครึ่งตัวอยู่แล้ว แถมตระกูลวาลกัสของคนๆนี้ดูจะมีอิทธิพลและสายข่าวในท้องถิ่นนี้ดีเกินคาด เพราะไม่ถึงสี่สิบแปดชั่วโมง กำลังคนของตระกูลวาลกัสที่กระจายตัวกันค้นหาชายหนุ่มในบริเวณทะเลทรายโดยรอบซึ่งอยู่ในพื้นที่การปะทะก็เริ่มรุกเข้ามาในเมือง..และทำท่าจะเข้ามาถึงตัวชายคนนี้แล้ว หากเขาออกจากเมืองมาช้าอีกสักนิด อาจจะต้องเจอปัญหาใหญ่กว่านี้แน่ๆ..

    แต่การจะปล่อยตัวไปก็ทำไม่ได้อีกเช่นกัน..นอกจากเรื่องศักดิ์และศรีที่ถูกเหยียบย่ำแล้ว มันยังหมายถึงความปลอดภัยในชีวิตของคนอีกหลายคน กระทั่งต้นตอของผู้ที่ก่อเหตุเหล่านี้ขึ้น เรียกได้ว่าคาวัลโล วาลกัส ชายหนุ่มคนนี้ คือจิ๊กซอว์สำคัญตัวหนึ่ง ที่หากขาดไปแล้ว..ภาพนี้จะไม่เสร็จสมบูรณ์ได้เลย..

ดังนั้น ถึงจะกวนโมโห ปากดีและน่ารำคาญแค่ไหน..การให้คนๆนี้มาอยู่ใกล้ๆมันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริงๆ..

   “ มีคนของผมตามมาเหรอ?..” คาวัลโลออกปากถามเรียบๆ..แต่ทำให้ชีคหนุ่มชะงัก..ขมวดคิ้วเข้าหากันทันที..

   “...คุณรีบออกมา..บอกได้สองอย่างคือกำลังตามหาอะไรซักอย่างหรือหนีบางสิ่งบางอย่าง..” คาวัลโล พยายามพ่นเอาผ้าที่จะเข้ามาในปากของตัวเองอย่างนึกรำคาญ “..คุณไม่ได้ใช้แผนที่วิทยุหรือกระดาษจดอะไรมากมายอย่างที่ควรมีตอนไปหาใคร..แต่คุณรีบออกมา มัดมือเท้าผมไว้ทั้งที่ไม่จำเป็น พาขึ้นรถแล้วนั่งขนาบซ้ายขวา..แถมทำหน้าเครียดๆเหลือบมองผมบ่อยๆอีก..อย่างนี้ไม่รีบเอาตัวผมมาเพราะกลัวใครมาเจอแล้วจะว่ายังไง?..”

   “............” อัลชาอ์นิ่งเงียบ ไม่ได้ปฏิเสธหรือยอมรับ ทว่าคนพูดก็รู้ดีอยู่แล้วว่ามันเป็นเรื่องจริง เพราะแค่หัวคิ้วที่กดลึกเข้าหากันนั้นมันก็บอกอะไรมากเกินพอแล้ว ขณะที่อัลชาอ์เงียบ..คราวนี้ถึงคราวที่เขาต้องยอมรับอีกข้อ ว่าผู้ชายคนนี้ฉลาดมากกว่าที่เขาคิด..

   “...ไม่เป็นไร..ผมไม่คิดหนี ต่อให้เจอคนของผม ผมก็ไม่ไป..”คาวัลโลสะบัดหน้าเร็วๆเมื่อผ้ากำลังจะเข้าปากตัวเองอีกรอบ..”..เพราะงั้นจะช่วยกรุณาเอาเชือกที่มัดแขนผมออก หรือไม่ก็เอาผ้าคลุมนี่ออกจะดีมากเลย..แม่ง....ผ้านี่มัน...”

    ว่าแล้วเขาก็สถบพรืดพยายามจะพ่นผ้าที่เข้าไปในปากอีกรอบอย่างหงุดหงิด มันช่วยไม่ได้เมื่อการขับรถด้วยความเร็วสูงจะทำให้ลมที่เข้ามาปะทะนั้นแรงกว่าปกติ และเมื่ออ้าปาก ผ้าที่ปิดหน้าอยู่มันก็เข้ามาในปากที่อ้าออกทันควัน..เวรเอ๊ย..

   “..แค่หุบปากเงียบ..นั่นผมคิดว่ามันคือทางแก้ที่ดีกว่า..” อัลชาอ์ตอบกลับก่อนจะหันมามองตา จ้องนัยน์ตาสีน้ำทะเลเขม็ง..

   “..เลิกพูดปาวๆแบบนี้ได้แล้วถ้าคุณไม่รู้สึกว่าตัวเองน่ารำคาญ ก็ช่วยคิดด้วย ว่ามันทำให้ตัวเองดูน่าสมเพช..”

  คราวนี้คาวัลโลไม่ตอบ เพราะผ้าสีเข้มเข้ามาอุดปากเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว...

........................................................

    ท่ามกลางทะเลทรายอันกว้างใหญ่ที่แผ่ออกไปสุดลูกหูลูกตา โอเอซิสเล็กๆที่มีต้นปาล์มและอินทผาลัมขึ้นอยู่ประปรายนั้นเป็นที่พักผ่อนชั้นดีสำหรับนักเดินทาง ดังนั้น ขบวนของอัลชาอ์จึงตกลงใจพักผ่อนเพื่อรับประทานอาหารและรอคอยเวลาเดินทางอีกครั้ง..เนื่องจากตอนนี้ใกล้เวลาพระอาทิตย์ตรงหัวเข้ามาทุกที อุณหภูมิที่ร้อนอยู่แล้ว จึงร้อนขึ้นโดยไม่ต้องสงสัย..

    กระโจมพักที่ทำมาจากหนังสัตว์ซึ่งป้องกันความร้อนและฝุ่นทรายได้ดีกว่าวัสดุสังเคราะห์ทั่วไปถูกกางขึ้นสามสี่หลัง แต่ทุกกระโจมที่กระจายตัวอยู่ต่างก็ล้อมวงรอบกระโจมใหญ่ที่สุดราวกับเป็นกำแพงรักษาความปลอดภัย..

    ปลายเท้าสีขาวแช่ลงบนแอ่งหินที่มีตาน้ำเล็กๆผุดขึ้นมาแล้วแกว่งสะบัดเท้าเล่นคลายอารมณ์ คาวัลโล กระชากผ้าคุลมลายตารางหมากรุกออกจากใบหน้าที่เปียกชื้นด้วยเหงื่อ ชายหนุ่มหยิบน้ำสะอาดที่ได้รับมาล้างหน้าโดยเฉพาะส่วนดวงตาที่เปื้อนฝุ่นทรายเม็ดเล็กๆ

    “..เฮ้อ....ร้อนชะมัด...” มือขาวไล้เส้นผมตรงท้ายทอยที่เปียกชื้นแนบต้นคอ หรี่ตาลงมองทะเลทรายกว้างที่มองไปทางไหนก็เจอเปลวแดดไหวระยับ..ยิ่งมองสีสันของมันแล้วก็ยิ่งร้อน..

    “..เฮ้...เอาไหม?..” ออกปากถามองค์รักษ์หน้านิ่งที่ยืนอยู่ข้างหลังเหมือนเงาตามตัว พลางยื่นขวดน้ำสะอาดในมือไปให้ เขามองเห็นฮาซานรับไปถือ แต่ใบหน้าใต้กุตราห์สีขาวกลับเพ่งมองมันด้วยท่าทีจริงจังเสียจนคาวัลโลนึกระอาใจ..

   “..ผมไม่เอายารึอะไรใส่ไปหรอกน่า มีเวลาที่ไหน..” ชายหนุ่มออกปากบ่นด้วยสีหน้าติดจะรำคาญ “ บอกว่าจะมาก็คือมาสิ บอกว่าจะอยู่ก็คืออยู่...หน้าตาผมมันเหมือนคนชอบโกหกนักรึไง?..”

    คาวัลโลบ่นลอยๆพร้อมกับชักเท้าออกมาจากตาน้ำ สวมมันกลับเข้าไปในรองเท้าบู๊ทพลางสะบัดมือที่เปียกน้ำทำให้มันแห้งด้วยการเช็ดลงกับโธบตัวยาวที่เขาสวมอยู่ ทำเมินสีหน้าตำหนิติเตียนจากฮาซานแล้วเดินดุ่มเข้าไปในกระโจม..

    ตวัดมือเปิดผ้าบังกระโจมสีเข้มแล้วแทรกตัวเข้ามาเงียบๆ เหล่ตามองชีคหนุ่มที่กำลังสั่งการอะไรกับคอมพิวเตอร์เป็นภาษาอาหรับยาวพรืดแล้วนึกเบื่อระอา คาวัลโลจึงกระโจนไปนั่งบนเก้าอี้หวายที่สามารถขนมาด้วยได้อย่างน่าอัศจรรย์

   ความเงียบลอยตัวอยู่ในบรรยากาศได้เพียงห้านาทีก็ถือว่ามากไปแล้วสำหรับคาวัลโล ชายหนุ่มสายเลือดอิตาเลี่ยนมองเสี้ยวหน้าเคร่งขรึมของชีคหนุ่มที่เปลี่ยนจากการสั่งงานทางคอมพิวเตอร์ไปดูอะไรในคอมพ์ด้วยสีหน้าครุ่นคิด..

   “....นี่...”

  “...ตอนห้าโมงเย็นเราจะเริ่มเดินทางกันอีกครั้ง..” น้ำเสียงขัดเรียบๆดังขึ้น ทำให้คนฟังชะงัก และชักสีหน้าหงุดหงิด แต่ก่อนจะได้พูดอะไรรูปถ่ายห้าหกใบก็ถูกยื่นมาให้

   “......เห?...” คาวัลโลครางงึมงำในลำคอ หรี่ตามองภาพ....ดินเนอร์สุดหรูที่ปรากฏอยู่ด้วยสีหน้ายากจะบรรยาย เขาคงไม่คิดจะสนใจมันหรอก ถ้าหากคนในรูปจะไม่ใช่พี่ชายคนโตทั้งสองของเขา ที่มีสีหน้า”ระรื่น”กันจนเกินเหตุ ทั้งที่พวกมันน่าจะรู้ข่าวเรื่องการหายตัวไปของเขาแล้วแท้ๆ..

   “..นี่เป็นภาพที่คนของผมส่งมาให้..รู้สึกว่าเพิ่งจะไปทานกันมาเมื่อคืนที่แล้วนี่เอง...” อัลชาอ์เอ่ยด้วยสีหน้าปกติ แต่ไม่รู้ทำไม คาวัลโลถึงสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ามันแฝงไว้ด้วยความรู้สึกที่เรียกว่า”สมน้ำหน้า สาแก่ใจ”

   “....เอออออออ” หนุ่มอิตาเลี่ยนลากเสียงรับคำยาวๆด้วยสีหน้าเซ็งๆ รู้อยู่แล้วว่าไอ้”ความรักในหมู่พี่น้อง”ที่เขาได้รับจากพี่ชายทั้งสองน่ะสามารถเรียกได้ว่า”ดูแลกันไปอย่างนั้น” ประมาณว่าแค่ห่วงกันไปแกนๆ ไม่ได้ไยดีอะไรนักหรอก นี่เรียกว่าเป็นระดับที่รับได้แล้วหลังจากที่เขาทำการ”กลั่นแกล้ง”พี่ชายฝาแฝดของตัวเองครั้งล่าสุด..ที่ทำเอาพี่ชายคนรองเกือบจะทำฆาตกรรมในครอบครัว..และพี่ชายคนโตแทบจะสั่งมือปืนมาเก็บน้องชายตัวเองให้รู้แล้วรู้รอด..

   แต่ว่า..ไอ้ความรักอันแน่นแฟ้นของพี่น้องแบบนี้เนี่ย มันไม่น่าจะถูกแฉ...เอ๊ย...ถูกพบเจอโดยคนภายนอกนี่นา..เพราะอย่างนั้นตอนนี้ เขาถึงได้หน้าชานิดๆหน่อยๆ..กับพฤติกรรมที่แทบจะเรียกได้ว่า”ฉลองการจากไปอย่างยินดี” ของไอ้พี่เวรทั้งคู่..

  “..นี่เป็นภาพที่ผมไม่คิดว่าจะได้เห็นหรอกนะ..โดยเฉพาะกับพี่ชายที่รู้ว่าน้องชายตัวเองหายตัวไป..แล้ว....” อัลชาอ์หรี่ตาลง มองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าที่มีสีหน้าเหนื่อยหน่าย..เขายิ้มมุมปาก..ไม่ได้อยากจะเย้ยเยาะแค่อดรนทนไม่ไหวก็เท่านั้น..

     “...อืม...มันก็จริง...” คาวัลโลพยักหน้าหงึก..มองภาพดินเนอร์สุดหรูของพี่ชายสุดที่รักทั้งสองแล้วตัดสินใจได้ว่า”ครั้งต่อไป”ที่เขาได้เจอหน้าพวกมัน...รับรองว่าจะต้องทักทายกันหนักหน่อย.. “ แต่ว่า..อ่า....ถ้าคุณคิดว่าพี่ชายของผม..อเล็กซี่ย์ทั้งสองจะร่วมกันวางแผนหักหลังทำร้ายผมล่ะก็....ข้อสันนิษฐานนี้เป็นไปไม่ได้..”

   “...ทำไม?....หรือคุณไม่เชื่อ..คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้งั้นเหรอ?..” อัลชาอ์ออกปากถามพลางยิ้มมุมปาก หากชายตรงหน้าเขายังเชื่อว่าเพียงเพื่ออำนาจ..พี่น้องจะไม่หักหลัง..พวกพ้องจะไม่ทรยศแล้ว..นั่นเป็นความคิดที่อ่อนด้วยสิ้นดี..

   “..โอ....ผมรู้ ...รู้ว่า...หลายคนทำได้ทุกอย่างเพื่ออำนาจและเงินทอง..ไม่ว่าจะพี่น้อง..พ่อแม่ หรือญาติสนิทมิตรสหาย...” คาวัลโลถอนใจเฮือกพลางโบกรูปในมือไปมา “แต่กับสองคนนี้น่ะ ขอเถอะ...”

   เขาหยิบรูปถ่ายใบแรกที่เป็นของพี่ชายคนโตผู้เพียบพร้อมและแย่งตำแหน่งหนุ่มในฝันของสาวๆทั่วอิตาลีไปครอบครองพลางโบกไปมา..

    “...อย่างคนนี้...อเล็กซิส...พี่ชายคนโตของผม...มิสเตอร์เพอร์เฟก..สมบูรณ์แบบทุกอย่าง..ถ้าเขาจะวางแผนหักหลังผมหรือฆ่าใครล่ะก็ เชื่อเถอะว่าต่อให้อีกสิบปีก็จับไม่ได้หรอก..”คาวัลโลบ่นพร้อมกับเอารูปถ่ายชายสองคนผุ้มีใบหน้าประพิมพ์ประพายคล้ายกันมาวางคู่แล้วชี้ให้อีกฝ่ายดู “ เขาจับงาน”ถูกกฏหมาย”ของครอบครัวผม..ทั้งบริษัทอสังหาริมทรัพย์นั่นโน่นนี่เยอะแยะ..พ่อผมไว้ใจเขามากเลยนะ..ทั้งฉลาดทั้งหน้าตาดีหนุ่มในฝันของสาวๆเชียว..แต่ว่า...อา...จุดอ่อน...ขุดอ่อนของหมอนี่กลับเป็น...ไอ้คนนี้...”

   ว่าแล้วมือเรียวก็ชี้ไปที่ชายหนุ่มอีกคนในรูปแล้วเคาะเบาๆ ราวกับชายหนุ่มสองรายในรูปไม่ได้มีสายเลือดเดียวกับตนเอง และเหมือนกับว่ากำลังวิจารณ์คู่แข่งของตัวเองเสียมากกว่า..ทำให้อัลชาอ์ต้องหันมามองคนที่เขาเคยพูดไปว่าต่อมศีลธรรมชำรุด...ตอนแรกเขาก็แค่พูดเฉยๆแต่ตอนนี้เขาคิดว่ามันอาจจะจริง..

  “..อเล็กเซย์..พี่ชายคนรองของผม ฝาแฝดของอเล็กซี่....หมอนี่ยิ่งต้องตัดออกไปเลย..เขาไม่สนใจหรอกไอ้เรื่องในแกงค์..ออกจะรังเกียจด้วยซ้ำ..ถ้าถามว่าเขาสนใจอะไรที่สุด น่ากลัวจะต้องตอบว่าเป็น..กันและกัน..เฮ้อ....” คาวัลโลครางงึมงัมในลำคอ รู้สึกแปลกๆที่เขาต้องมาอธิบาย”ความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก”ของพี่ชายฝาแฝดทั้งสองให้คนนอกรู้..

  “..ไอ้เรื่องนี้นะ...” คาวัลโลมีสีหน้าเครียดไม่น้อยเมื่อบอกกล่าว แต่อัลชาอ์กลับมองเห็นแววตาระยับคล้ายถูกใจของเจ้าตัวชัดกว่า “ ไม่อยากจะบอกเลยว่าไม่แปลกใจที่พอเจอกันต้องมาดินเนอร์..พี่ชายผมสองคน..เลิฟกันมากกว่าที่ใครจะเอาฝ่าเท้าไปเบียดขอที่ตรงกลางได้..โอเค๊...เพราะงั้นที่ฉลอง..มันไม่เกี่ยวกับการหายตัวไปของผมหรอก ถ้าบอกว่าฉลองการพบกันยังจะฟังขึ้นกว่า..”

   “..มองโลกในแง่ดีเกินไปแล้ว..” อัลชาอ์ปรามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

   “...ถ้าคุณรุ้จักสองคนนี้..จะบอกว่าผมมองโลกในแง่ร้ายซะด้วยซ้ำ..” คาวัลโลส่ายหัวพลางถอนใจเบาๆ “ เอาเป็นว่านะ...บ้านผมมีลูกตั้งห้าคน..ชายสี่หญิงหนึ่ง..และไม่จำเป็นด้วยประการทั้งปวงที่จะมาฆ่าผมเพื่อจะแย่งตำแหน่งบอสมาเฟีย..พี่ชายผม ถ้าเขาอยากจะได้ เขาก็รับไปตั้งนานแล้ว เพราะลุงของผมก็ขอตัวเขาตั้งนาน แต่หมอนั่นไม่เอาเอง..สุดท้ายเวรกรรรมเลยต้องมาตกกับคนสุดท้องแบบผมไง..สรุปว่า..ต่อให้คุณมองว่าความรักในหมู่พี่น้องของผมมัน..ดูแย่แค่ไหน..บอกได้เลยว่าไม่มีสมาชิกคนใดในตระกูลวาลกัสอยากได้ตำแหน่งบอสมาเฟียไปครองครอง..”

   “...จะให้ผมเชื่อ..? “ อัลชาอ์หรี่ตาลงน้อยๆ..

   “..ไม่จำเป็น..อันที่จริงขอบใจด้วยซ้ำนะ..ที่ช่วยตามเรื่องให้..” คาวัลโลรับพลางถอนใจเบาๆ “ที่ผมอยากพุ่งเป้าไป น่าจะเป็นฝั่งของลุงผมมากกว่า..ถึงจะไม่อยากรู้เลยว่าใครทำก็เถอะ..”

    “...เรื่องแบบนี่ก็ทำใจยากเสมอ..” คำพูดของชีคหนุ่มทำให้คาวัลโลชะงัก...หันไปสบมองนัยน์ตาสีดำสนิทของอีกฝ่าย..ชายหนุ่มคลี่ยิ้มบางสบมองแววตาอีกฝ่าย..นิ่ง..นาน....

..นี่เป็นครั้งแรกจริงๆที่ต่างฝ่ายต่างก็รู้สึก..ว่ากำลังเผชิญกับสิ่งเดียวกัน...

...อำนาจ..การรักษาไว้ซึ่งอำนาจ...

การทรยศ..การถูกหักหลังจากคนที่ไว้ใจ...

   นัยน์ตาสีดำคู่นั้นสบมองแววตาสีน้ำทะเลที่เต็มไปด้วยความเข้าใจลึกซึ้งอย่างที่ไม่เคยพบ..และรอยยิ้ม..ที่คราวนี้แปลกตาไป ด้วยมันดูจริงใจกว่าครั้งไหนๆ...

...กระทั่งกริยาท่าทางก็ดูนุ่มนวลกว่าที่ผ่านมา..

   “...เพราะงั้นผมถึงบอกไง...ว่าต้องร่วมมือกัน..”ปลายนิ้วเรียวแตะลงบนหลังมือของอีกฝ่ายเพียงแผ่วเบา คาวัลโลยิ้มให้อย่างจริงใจ..แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้หวายตัวใหญ่ ชายหนุ่มเดินฮัมเพลงหงุงหงิงออกไปจากกระโจม ไม่ได้หันหลังกลับมาแต่อย่างใด เพราะงั้นเขาเลยไม่ได้เห็นสีหน้าที่ราวกับมีคนเอาขี้อูฐไปป้ายหน้าของชีคหนุ่ม และอัลชาอ์ก็ไม่ได้เห็นสีหน้าของคาวัลโลเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงไม่มีโอกาสเหยียบความมั่นใจของชายหนุ่มซึ่งกำลังอารมณ์ดีอย่างยิ่ง..กับความคิดของตัวเอง..

...ไม่ว่ายังไง สเน่ห์ของมิสเตอร์คาวัลโลก็ใช้ได้เสมอ..

.

.

.

.

.

...ซึ่งคราวนี้มันอาจจะไม่ใช่เสมอไป..

........................................

[Serin]

  โรงแรม แกรนด์ฮิลตัน UAE ห้อง 1453

       บนเตียงนอนขนาดใหญ่ในห้องสูทสุดหรูของโรงแรมระดับโลก..มีร่างของชายหนุ่มสองคนนอนทอดตัวนิทราอย่างมีความสุข มีเครื่องปรับอากาศส่งเสียงครางเบาๆแหวกความเงียบภายในห้อง

  ก๊อกๆ...

    เสียงเคาะประตูดังขึ้นไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มสองคนที่นอนก่ายเกยกันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแต่อย่างใด..ภายในห้องยังคงไม่มีความเคลื่อนไหวกระทั่งเสียงเคาะประตูนั้นดังขึ้นเป็นครั้งที่ห้า เสียงครางในลำคอของชายหนุ่มคนหนึ่งจึงดังขึ้นเบาๆพร้อมการขยับกาย..

  “...Cara mia~(ตัวเอง,ที่รัก)..อเล็กซี่...” เสียงครางในลำคอมาจากชายหนุ่มร่างเพรียวที่นอนขดตัวและดวงตาปิดสนิทเช่นเดิม ฝ่ามือขาวจัดออกแรงสะกิดอีกฝ่ายเบาๆ..ทำให้ชายหนุ่มใบหน้าคมเข้ม ผิวขาวจัดซึ่งพาดแขนลงกับร่างของตนลืมตาขึ้นมาช้าๆนัยน์ตาสีฟ้าเข้มปรือขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือไม่น้อย แขนหนาที่พาดลำตัวอีกฝ่ายผละออกมายกขึ้นขยี้เส้นผมสีทองของตัวเองเบาๆ..

    ก่อนจะโน้มตัวใกล้ใบหน้าที่เหมือนกันจนแยกไม่ออก ทว่ามีเพียงตัวเขาที่รู้ว่ามีอะไรแตกต่าง..ทั้งนัยน์ตาอีกฝ่าย สีของดวงตาที่อ่อนแสงกว่า เส้นผมที่หยักสลวยมากกว่าของเขาที่เหยียดตรงและมีสีเข้ม ริมฝีปากบางสีสด และวงหน้าที่หวานกว่ามาก...ทั้งเรือนร่างผอมเพรียว และแขนขาเล็กๆ..

   ก๊อกๆ..

    เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง ทำเอาอารมณ์โรแมนติกตอนเช้าแทบจะสลายหายไปในอากาศ ความอิ่มอกอิ่มใจที่ได้จ้องมองดวงหน้าคนที่นอนหลับอยู่บนเตียงก็พลอยหายไปด้วย ทำให้ต้องผุดลุกขึ้นจากเตียงนุ่มแล้วคว้าเอาเสื้อคลุมที่ถูกสลัดทิ้งบนพื้นขึ้นมาสวม..

   “..มีอะไร?..” สเตฟาโน่ไม่รู้ว่าเพราะถูกกวนตอนเช้าหรือยังอยู่ในอาการเมาเครื่อง ร่างกายปรับตัวกับเวลาที่แตกต่างไม่ได้รึเพราะเหตุผลอื่นใด คุณชายอเล็กซิสที่เปิดประตูออกมาหาจึงมีสีหน้าหงุดหงิดและอารมณ์ขุ่นพอตัว..ทั้งที่ใบหน้าของเจ้าตัวก็บึ้งพออยู่แล้ว..

   “..ทางเราพบข้อมูลใหม่เกี่ยวกับคุณชายคาวัลโลครับ..” สเตฟาโน่ยื่นซองเอกสารให้อีกฝ่าย อเล็กซิสพยักหน้ารับ พลางเอามากวาดตาดูลวกๆ..

   “..โอเค...ถ้ามีอะไรคืบหน้าก็มาแจ้งแล้วกัน..ข้อมูลนี่เดี๋ยวผมจะขอดูก่อนแล้วจะสั่งการไปทีหลัง..” สเตฟาโน่พยักหน้ารับ แต่ไม่ทันที่จะอ้าปากถามอะไรคุณชายอเล็กซิสก็ปิดประตูห้องเสียโครมใหญ่ไปแล้ว..

   รูปถ่ายและข้อมูลเมื่อกวาดตาดูคร่าวๆทำให้เล็กซิส จอร์จิโอนี่ วาลกัส บุตรชายคนโต พี่ใหญ่แห่งตระกูลวาลกัสขมวดคิ้วน้อยๆอย่างครุ่นคิด..ขณะที่ทรุดตัวลงบนเตียงหนาอีกครั้ง..

  “Buon giorno (อรุณสวัสดิ์)..เซย์...” ริมฝีปากหนากดลงบนหน้าผากเบาๆ ทำให้คนที่ครางงึมงำลืมตาขึ้นมาในที่สุด นัยน์ตาสีท้องฟ้าสบกับนัยน์ตาสีฟ้าเข้มแล้วยิ้มหวานให้อีกฝ่าย

   “..มีอะไรเหรอ?..” ขยี้ตาเบาๆพลางสบตาคนตัวโตกว่า อเล็กเซย์พาดแขนลงกับไหล่หนาพลางซุกใบหน้าลงกับแผ่นอกที่คุ้นเคยด้วยอาการง่วงงุนปนออดอ้อน..

   “..ข่าวของเจ้าคาล..” อเล็กซิสตอบ พลางทิ้งตัวลงบนเตียงหนาอีกครั้งโดยที่มีแฝดผู้น้องเอนทับตัวเขาไว้ อเล็กเซย์ครางรับเบาๆ ก่อนจะปรือตาขึ้นมามองเอกสารที่อีกฝ่ายยื่นมาให้..
 
  “..ยังไม่ตายอีกเหรอ?..” นั่นไม่ได้แช่ง แต่กับข่าวที่รู้มามันก็ต้องคิดแบบนั้นจริงๆ

   “..หนังเหนียวขนาดนั้นไม่ตายง่ายๆหรอก...นี่ไง...คนของเราบอกว่าหลังการปะทะที่เกิดขึ้นน่ะ..มีคนไปเจอขบวนเดินทางไปที่เมืองหน้าด่านของเซเนียยา แล้วคนที่มาก็เป็นชีคเจ้าของประเทศ..” อเล็กซิสบอกเสียงเรียบ..พลางพิจารณารายละเอียดรายงานที่ได้รับ..

  “..มันไปมีเรื่องกับชีคนั่นรึไง..? “ อเล็กเซย์ถามงงๆ ปรือตามองรายละเอียดตามฝาแฝดของตนบ้าง..

  “..ไม่รู้สิ...” กระดาษในมือถูกละทิ้งความสนใจเมื่อริมฝีปากหนางับติ่งหูแฝดคนน้องเบาๆ ทำเอาอเล็กเซย์หัวเราะรับ..ชายหนุ่มปรือนัยน์ตาสีฟ้าสวยของตัวเองสบกับแววตาของฝาแฝด ความนัยน์ที่รู้กันดีในแววตาทำให้รอยยิ้มประดับบนริมฝีปากทันที..

  “คิดอะไรอยู่ หืม?...”

  “..นิดหน่อย..” อเล็กซิสตอบด้วยท่าทีครุ่นคิด ก่อนจะยักไหล่าช้าๆ “เอาเป็นว่า..เจ้าคาลยังไม่ตายแน่ๆ ก็คงจะกำลังดิ้นรนอยู่ล่ะมั้ง..”

   “..อืม...เจอดีบ้างก็ดีเหมือนกัน..” อเล็กเซย์รับคำเบาๆ..ก่อนจะยิ้มหวานให้แฝดผู้พี่ “งั้นตอนที่มันยังหายหัวไป..เราก็เอาช่วงตามหา..มาสืบข่าวไปพลางๆแล้วก็พักร้อนกันไปพลางๆดีกว่า..”

   “...น่าสนใจดีนี่...” อเล็กซิสขยับรอยยิ้ม สบมองแววตาของคู่แฝดอย่างอารมณ์ดี..

   “..เนอะ...”

   “..เนอะ...” ปลายจมูกกดลงบนผิวแก้ม เรียกเสียงหัวเราะดังขึ้นเบาๆก่อนที่เอกสารรายงานการหายตัวไปของน้องชายสุดที่รักจะถูกปัดลงบนพื้นห้องอย่างไม่ใคร่จะมีคนสนใจ..

   “...เดี๋ยวนะ...” อเล็กซิสชะงัก..ฝ่ามือที่กำลังตรึงร่างอีกฝ่ายลงกับเตียงผละออกพลางคว้าโทรศัพท์มือถือมากดโทรออก  ท่ามกลางเสียงหอบประท้วงของคนใต้ร่าง..

    “...ชู่ว....ใจเย็นสิ..” ริมฝีปากหนากดลงบนเรียวปากบางที่ส่งเสียงประท้วง กดคลึงมันเบาๆอย่างอารมณ์ดีพลางแนบใบหูกับโทรศัพท์มือถือ..

   “ครับ..” เสียงตอบรับของสเตฟาโน่ดังขึ้นพร้อมกับเสียงตุ๊บ...ร่างกำยำของแฝดผู้พี่ถูกอเล็กเซย์ผลักให้เป็นฝ่ายนอนลงกับพื้นเตียงบ้างพร้อมกับร่างเพรียวเป็นฝ่ายทาบกายลงแทนที่..

     “...ฉันดูเอกสารแล้ว..”ปลายสายที่มีเสียงขยับกายเสียดสีและเสียงเนื้อปะทะกันนั้นทำให้สเตฟาโน่ขมวดคิ้วมุ่นด้วยความสงสัย..ถึงแม้ว่าทุกคนที่พบเจอแฝดพี่น้องของวาลกัสจะพอมองออกถึงความสัมพันธ์ที่แนบสนิทชิดเชื้อชนิดที่ว่าเกินไปของทั้งสองคน...แต่ว่า..

     “..ครับ...” ชายวันสี่สิบสองรับคำเบาๆ พยายามไม่สนใจประโยคที่แทรกเข้ามาประมาณว่า”เดี๋ยวสิ..เด็กดี..”หรือไม่ก็..”ดีมาก..ที่รัก” แต่ทว่าเสียงหอบที่ดังแทรกขึ้นมาก็ใช่จะทำเมินเฉยได้ง่ายๆ..

     “..ค้นหาต่อไป...กระจาย....”ปลายเสียงเงียบลงด้วยสาเหตุบางอย่างที่สเตฟาโน่ไม่ทราบ เขาเพียงแต่ได้ยินเสียงจ๊วบจ๊าบเบาๆแทรกขึ้นมาเท่านั้น  “ กระจายกำลังคน...ค้นหา แต่ไม่ต้องเข้าไปวุ่นวายในเมืองมากนัก ..อ่ะ.....(เสียงพ่นลมหายใจแรงจนดังมาถึงหู) เดี๋ยวจะไปเหยียบหางพวกผู้มีอิทธิพลแถวนี้เข้า.แค่นี้นะ..”

   สเตฟาโน่มองโทรศัพท์มือถือของตนที่ส่งเสียงตื้ดมาสองสามครั้งแล้วกระพริบตาปริบๆพลางถอนหายใจอีกเฮือก ..ปลอบใจตัวเองว่าบางทีเขาก็แก่แล้ว..แก่เกินจะเข้าใจเรื่องราวของเด็กหนุ่มๆ..ใช่...หวังว่ามันจะเป็นแบบนั้น..

  เขาวางสายแล้วหันไปสั่งการลูกน้องที่รอคำสั่งอยู่ พลางมองกระดาษพริ้นสีเต็มหน้าเป็นรูปของอนาคตบอสหนุ่มของแกงค์ ที่จะกระจายส่งไปยังชีคเจ้าของประเทศและเหล่าราชวงศ์ในแถบนี้ที่มีความสัมพันธ์อันดีกับตระกูล เพื่อช่วยกันตามหาร่าง..ไม่ก็โครงกระดูกของคุณชายคาวัลโล วาลกัส ให้เจอ..

  ไม่ว่าจะเหลือแค่โครงกระดูกก็ต้องหา ไม่ว่าจะไม่มีชีวิตก็ต้องเจอ !!

  นี่เป็นคำประกาศิตที่ได้รับจากเจ้านาย ที่สเตฟาโน่ไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี...

......................................................

มิสเตอร์คาวัลโล...ไม่รู้ว่าสเน่ห์ของนายจะใช้ได้อีกแค่ไหนนะ ห้าๆ
ตอนนี้เหมือนว่าท่านชีคกับคาวี่จะร่วมมือกันแบบแปลกๆ เกือบจะหวานแล้วเชียว ถ้าคาวี่มันไม่ทำเสียเรื่องซะก่อน คึคึ
  ตอนนี้มีกดแล้วนะค่ะ ใครว่าไม่มี เพียงแต่ไม่ใช่คู่เอกเท่านั้นเอง เอาคู่คุณพี่ชายที่แสนดีไปเชยชมก่อน จะว่าไปก็น่าสงสารลุงสเตฟาโน่มิน้อย เด็กสมัยนี้ทำอะไรไม่เกรงใจคนแก่เลยเนอะ..
ตอนหน้า..และแล้วคาวัลโลก็ไปถึงเมืองหลวง..และ..ได้จะเจอฮาเร็มของท่านชีคในที่สุด...
..พ่อคุณจะโดนโยนเข้าฮาเร็มตามที่ว้อนรึไม่..โปรดติดตามตอนต่อไปค่า..

[ToffeE_PrincE]

 
สองพี่น้องฝาแฝดหวานกันซ่ะ

สเตฟาโน่ก็โทรมาขัดจังหวะอีก

 

[august_may]

พี่ชาย 2 คนกินกันเองซะแล้ว ฮ่าๆ แต่แหมๆท่านชีคไม่คิดจะหลงเสน่ห์ของคาวัลโลหน่อยเหรอคะ

[fannan]

สองแฝดนี่ห่วงน้องบ้างป่าวเนี่ย


ลั้นลามีความสุขกันอยู่สองคนอ่ะ



รออ่านตอนต่อไปค้าบบบบบ

[dea]

 



อยากอ่านคู่แฝดเต็มๆอ่า


ท่านชีคค่ะ ทำไรให้มันสม"เมะ"ซะมั่ง คาวี่จังยั่วขนาดนั้นแล้ว คงไม่ต้องบอกนะว่าต้องทำไรต่อน่ะ


อย่ามาแอ๊บแบ๊วค่ะท่านอัลชาอ์ หัดเอาคู่พี่เค้าเป็นแบบอย่าง



 

[jasmin]

เสน่ห์ของคาวี่ไม่ได้ใช่ไม่ได้หรอก
 แต่พ่อชีคของเรา ตายด้านตะหาก 
แอบสงสารลุงสเตฟานยิ่งนัก
2 หนุ่มนี้ ทำอะไรไม่เกรงใจลุงเลยนะ
แต่ทำบ่อยๆนะ คนอ่านชอบบบ

[heefever]

ฝาแฝดทำไรไม่แคร์จิตใจคนปลายสายที่ฟังอยู่เลยเนอะ

สเตฟาโน่เจอเซ็กส์โฟนไปเต็ม ๆ 

[zombiepe]

นี่สินะแฝดที่เฝ้ารอคอย  หึหึ
สมใจเป็นที่สุดค่ะ
รักกันแบบนี้ เรารักและเชียร์เท่าชีวิตเลย

ท่านชีคอย่าใจร้ายกับคาวัลจังมากไปนักล่ะ ปล่อยให้กวนๆไปนั่นแหละ น่ารักออก 55

[nutgen]

กร๊ากกกกกกกกกกกกกก~
ฮ่าๆๆๆ ขอฮาแบบลั่นโลกก่อนนะ กร๊ากกกกก
ตอนนี้ฮาได้โล่จริงๆเลยขอบอก สุดยอดเลยอะ writer จ๋า แบบว่า กร๊ากกกก ฮาค่า~
ขำทุกฉากทุกตอน ยิ่งฉากที่ประชดประชันพี่ชายของคาวี่...
ฮะๆๆ นึกถึงพี่ตัวเองไงชอบกล(รายนั้นมันก็ไม่สนใจน้องตัวเองเหมือนกัน)
รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อเลยค่า writer สู้ๆ จุ๊บๆ

[Nutsuki.]

โอ๊ย พ่อชีคอัลชาอ์เจ้าขาาา คาวัลโล่มันยั่วขนาดนั้นก็จัดการมันไปซะเลยเส่
หมั่นไส้คาวี่จริงจัง ฮาาาา มันน่าให้จับกดจริงๆนะเอ้อ
ตอนหน้า ไปอยู่ในฮาเร็มเต๊อะ สาธุ ฮ่าๆ ๆๆ

แฝด หวานนน นไม่เกรงใจใครเลยนะเค๊อะเนี้ยยยย 
รักกันปานจะกลืนกิน
ไม่ต้องรีบตามหาน้องแบบนี้และดีแล้วจ้ะ ให้เจ้าคาลของพวกเธอไปเป็นของชีคหนุ่มน่ะดีแล้วว วว

รอตอนต่อไปนะจ้ะ