“อ้าวเก่งแต่งหน้าเค้กอยู่หรอ น่าสนุกจัง สอนน้ำบ้างสิ”
น้ำเดินเข้ามาในครัวหลังจากที่จัดเตรียมหน้าร้านเสร็จแล้ว รอเวลาเปิด เนื่องจากช่วงเช้าลูกค้าจะมีไม่มาก
จึงไม่จำเป็นต้องใช้บุคลากรเยอะ พี่หนึ่งผู้จัดการใหญ่จึงจัดตารางเวรให้ที่นี่มีพนักงานเพียง2คนในช่วงเช้า
คือ พนักงานหน้าร้านที่ดูแลรับผิดชอบด้านหน้าทั้งหมด รวมถึงทำเครื่องดื่ม และพ่อครัวที่ดูแลรับผิดชอบ
อาหารทุกจานภายในครัว แต่เนื่องจากน้ำจะลากลับบ้าน2วันโดยจะออกเดินทางคืนนี้วันนี้จึงของแลกเวรเช้าแทน
“จะลองมั้ยหล่ะ เดี๋ยวเก่งสอน”ผู้ชายผิวคล้ำ ตัวไม่สูง แต่ก็จัดได้ว่าดูดีคนหนึ่ง หันมาตอบน้ำ
“ต้องทำยังไงบ้างอะ จะเสียมั้ย” น้ำเองสนใจในการทำขนมอยู่เป็นนิจ ถ้าโอกาสอำนวยและงานไม่ยุ่ง
น้ำมักจะขอเข้ามาเรียนงานในครัวเย็นเสมอ อย่างเช่นคราวนี้ เมื่อเห็นว่าไม่มีลูกค้า เลยคิดอยากจะขอลองสักหน่อย
“น้ำก็จับมีดแบบนี้แล้วก็ค่อยๆปาดครีมแบบนี้ ลองดู” น้ำเดินเข้าไปยืนดูเก่งที่กำลังทำงานอยู่
ขณะที่เก่งก็กำลังทำงานและทำเป็นตัวอย่าง ให้น้ำดูไปพร้อมกันเมื่อปาดเสร็จก็ยื่นด้ามมีดส่งให้น้ำ
“แบบนี้หรอ”น้ำลองทำถึงแม้หน้าเค้กที่ได้จะเรียบแต่มันเอียงไม่สม่ำเสมอกัน
“ต้องแบบนี้”เก่งเขยิบมาซ้อนด้านหลังน้ำ แล้วจับมือน้ำพร้อมสอนการปาดที่ถูกต้องให้
และใช้มืออีกข้างอ้อมมาจับฐานเค้กเพื่อหมุนแล้วปาด
ทำให้สภาพของน้ำในตอนนี้คืออยู่ในอ้อมแขนของเก่ง โดยที่น้ำได้แต่สนใจกับสิ่งตรงหน้า
พร้อมกับยิ้มภูมิใจเมื่อเริ่มเห็นว่าเค้กที่กำลังปาด เริ่มเป็นชิ้นเป็นอันถึงแม้จะไม่ใช่ฝีมือตัวเองล้วนๆ
“เอ้ย เก่งทำอะไรอะขนลุก”ในจังหวะที่น้ำกำลังมีสมาธิกับกับเรียนรู้ ก็สะดุ้งตกใจกับตรงช่วงต้นคอ
ว่ามีอะไรเหมือนหนวดมาทิ่ม จึงโวยวายพร้อมกับพลักเก่งออกก่อนลูบคอตัวเอง
“ก็ตัวน้ำหอมอะ จะรีบไปไหนอะ ไม่ทำแล้วหรอ” เก่งวางมีดแล้วคว้าข้อมือน้ำไว้ไม่ให้ไป
“ปล่อยเก่ง เล่นไรเนี่ย น้ำไม่เล่นนะ”น้ำพยายามดึงแขนออกพร้อมทั้งก้าวถอยหนี
เพื่อจะออกไปจากครัวเย็นเมื่อเริ่มรู้สึกว่าสถานการณ์ไม่ปกติ
“เก่งก็จะสอนน้ำไง อย่าเพิ่งไปดิ ยังค้างอยู่เลยอะ”เก่งพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พร้อมกับเบ้ปากทางเค้กที่ทำค้างอยู่
“น้ำไม่ทำแล้วอะ น้ำเพิ่งนึกได้ว่ามีงานค้างอยู่ เก่งปล่อยน้ำก่อน”น้ำยังคงพยายามดึงมือตัวเองออก
และถอยหนีจนไปชนเข้ากับขอบโต๊ะ ริมห้อง
น้ำพยายามเอี้ยวตัวไปข้างหลังเพราะเก่งเขยิบเข้ามาจนตัวแทบจะชิดกัน
“เก่งปล่อยก่อน น้ำเจ็บ มือแดงไปหมดแล้วนะเลิกเล่นเหอะ”น้ำขยับหนีไปไหนไม่ได้แล้ว
เลยพยายามขยับหนีขึ้นไปบนโต๊ะกะว่าจะยันเก่งให้ออกไปให้พ้นตัว
“โหปีนขึ้นไปนั่งเตรียมพร้อมเลยหรอ” เก่งยิ้มถามด้วยท่าทางสบายๆ
“โอ้ยเก่งพอเหอะ น้ำเจ็บ”เมื่อน้ำได้ยินสิ่งที่เก่งพูดก็หน้าร้อนผ่าว ไม่คิดว่าเพื่อนจะคิดอะไรแบบนี้
ใช้เท้ายันตัวเก่งออกไปให้พ้นตัวแต่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย
น้ำพยายามจะเอาตัวให้รอดจากสถานการณ์ตรงหน้านี้ แต่ก็ไม่กล้าทำอะไรร้ายแรง
เพราะยังมองว่าเพื่อนคงแกล้งตัวเองเล่นอยู่
“เก่งน้ำเหนื่อยแล้วไม่เล่นแล้วนะ ปล่อยเหอะ”น้ำพยายามดิ้นหนีแต่ไม่สามารถหลุดจากมือกาวที่เก่งจับไว้ได้
ในที่สุดน้ำก็สามารถหลุดออกมาจากครัวเย็นได้ทั้งตัว แต่ที่มือยังคงมีมือของเก่งที่จับไว้อยู่
ตอนนี้เหมือนเล่นชักคะเย่อโดยใช้แขนน้ำแทนเชือก ทั้งแขนน้ำแดงเถือกไปหมดแล้วอยู่ดีๆเก่งก็ปล่อยมือน้ำ
พอน้ำหลุดมาได้ก็โล่งใจไปนั่งพักเหนื่อยอยู่หน้าห้องทำงานพี่สาว แต่เก่งเดินตามมานั่งเบียดข้างๆด้วย
โดยไม่พูดอะไร “เล่นอะไรเนี่ยเก่ง วันหลังไม่เล่นแบบนี้นะ น้ำไปห้องน้ำก่อน เฝ้าร้านด้วยนะ”
น้ำยังไม่พร้อมจะคุยกับเก่งจึงหาเรื่องเดินออกไปนอกร้าน พอน้ำกลับเข้ามาเก่งก็เดินสวนออกไปในทันที
“หวัดดีคับพี่อ้อ” พนักงานกะสายเริ่มทยอยมาทำงานแล้ว ผ่านไปสักพักเก่งก็กลับเข้ามา
ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง หมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยกเว้นน้ำกับเก่งที่ไม่พูดกันอีกเลยทั้งวัน
“เฮ้อ...”
“มีอะไรรึป่าวจ๊ะน้องสาว”พี่สาวที่ได้ยินเสียงถอนหายใจหันมาถาม
“ไม่มีอะไรคับ คงเหนื่อยๆ”
“น้ำๆคุณอิฐมาแหนะค่ะ” พี่อ้อเดินมาบอกน้ำที่แอบมาหลบมุมในห้องทำงานพี่สาว
“มาแล้วหรอคับเร็วจัง”น้ำตอบก่อนที่จะเดินออกไปดูที่เคาน์เตอร์ด้านหน้า
“พี่เค้าสั่งน้ำแอปเปิ้ลปั่นค่ะ พี่น้ำจะทำเองมั้ย”เด็กเสิร์ฟในร้านบอกเมื่อน้ำเดินไปถึง
“งั้นเดี๋ยวพี่ดูเอง นุชไปทำอย่างอื่นเถอะ ขอบคุณคับ”น้ำตอบก่อนลงมือหั่นแอปเปิ้ลเขียวในมือ
ที่ได้รับมาแล้วเทส่วนผสมของน้ำ และน้ำเชื่อมที่น้อยกว่าปกตินิดหน่อยด้วยรู้ว่าพี่อิฐไม่ชอบหวาน
ก่อนจะตักน้ำแข็งใส่โถแล้วปิดฝาปั่น ก่อนเดินออกไปเสิร์ฟด้วยตนเอง
“น้ำแอปเปิ้ลที่สั่งคับ ทำไมมาเร็วหล่ะคับอีกตั้งครึ่งชั่วโมง” น้ำถามในตอนท้ายด้วยเสียงที่เบา
เพราะยังมีลูกค้าโต๊ะอื่นอยู่ด้วย ถ้าเห็นพนักงานร้านคุยกับลูกค้าด้วยท่าทีสนิทสนมอาจจะเกิดปัญหาได้
“พอดี เดี๋ยวไอ้เอ็กซ์มันจะมาฝากท้องคืนนี้หน่ะ เลยนัดมันที่นี่ น้ำโอเครึป่าว”
“อ้าวหรอคับ งั้นเดี๋ยวก่อนกลับบ้านเราแวะซุปเปอร์ก่อนแล้วกันนะคับ เพราะของที่ห้องคงไม่พออะน้ำไม่ได้เผื่อไว้”
“ได้คับ งั้นน้ำทำงานเถอะ พี่ไม่กวนละ”อิฐยิ้มหวานให้น้ำก่อนปล่อยให้น้ำไปทำงาน
“นี่น้องสาวกลับก่อนก็ได้นะจ๊ะ นานๆจะได้เดทกับคุณสามี”
“บ้าหรอพี่สาว ผมยังไม่เลิกงานสักหน่อย อีกอย่างก็ไม่ได้ไปไหนด้วย เดี๋ยวเพื่อนพี่อิฐเขาแวะมา”
น้ำตอบสาวอย่างเขินๆ
“อ้าวแล้วที่แลกเวรนี่เพื่ออะไรเนี่ย เจ๊งง”
“ก็ตอนแรกน้ำว่าจะไปหาอะไรกินกันเฉยๆแล้วค่อยกลับบ้านพี่อิฐกันหน่ะ แต่สงสัยได้กลับพรุ่งนี้สายๆแทนมั้ง
เห็นเพื่อนพี่อิฐเค้าจะแวะมาหน่ะ”
“หล่อมั้ย”สาวถามด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“เดี๋ยวพี่ก็เจอคับ”
แล้วไม่นานก็มีลูกค้ารายใหม่ก็เข้ามาในร้าน คนหนึ่งดูสูงใหญ่ หน้าตาจัดว่าหล่อ
เดินเข้ามาพร้อมกับทอมหนึ่งคน เอ๊ะหรือผู้ชายตัวเล็กกันแน่
“สวัสดีคับ เชิญทางนี้” น้ำเดินออกไปรับลูกค้าก่อนพามาที่โต๊ะที่อิฐนั่งอยู่ก่อน
“ดีเฮีย น้ำก็นะทำซะเนียน”เอ็กซ์ทักเพื่อนรุ่นพี่ก่อนจะแซวคุณผู้จัดการร้าน
“แหมก็มีลูกค้าท่านอื่นด้วยนี่ครับ แล้วพี่เอ็กซ์กับพี่มิคจะทานอะไรก่อนมั้ย”
“ตัวเล็กหิวมั้ย เอาอะไรป่าว”คนตัวโตหันไปถามตัวเล็กข้างๆ
“กูได้ยินแล้ว ไม่เอาอะไรดีกว่า ยังไม่ค่อยหิว เอาแค่น้ำเปล่าก็พอคับ”มิคหันไปแขวะคนข้างๆก่อนหันมายิ้มหวาน
ตอบน้ำ
“แล้วพี่เอ็กซ์จะรับอะไรดีคับ”
“ไม่ต้องก็ได้น้ำ เดี๋ยวพี่กินกับมิค”
“งั้นรอสักครู่นะคับ”แล้วน้ำเดินออกไปจัดการออเดอร์ให้ลูกค้าโต๊ะพิเศษ
“มึงจะมาแย่งกูทำไมเนี่ยจะกินก็สั่งเองดิ”คนตัวเล็กทำสีหน้ารำคาญ
“อิฐมึงดูน้องมึงนะ แม่งตลอดกูหล่ะเบื่อ”
“ตัวเองเบื่อเค้าหรอ”คนตัวใหญ่ทำเสียตัดพ้อ หน้าหงอยได้อีก
“พอเหอะ กูเห็นละรำคาญ”อิฐได้แต่ขำในท่าทีของทั้ง2คน
“แล้วมึงนึกไงจะมาหากูวะ”
“เบื่อๆว่ะ ไม่รู้จะไปไหน ว่าแต่พวกเฮียมีแผนจะไปไหนกันอยู่ก่อนป่าววะ”เอ็กซ์ตอบ
“ที่จริงกูว่าจะกินข้าวเย็นกับน้ำ แล้วกลับบ้านแม่คืนนี้ แต่มึงจะมากูก็ไม่ได้อะไรกลับพรุ่งนี้สายๆก็ได้”
อิฐตอบด้วยท่าทีสบายๆ
“กูบอกแล้วไอ้เอ็กซ์ว่าให้มึงถามให้รู้เรื่องก่อน ดูดิ”มิคใช้ศอกสะกิดพร้อมบ่นใส่คนข้างๆ
“เออ กูไม่ได้ซีเรียสอะไร ไม่ต้องดุมันมากนักหรอก เฮอะเฮอะ”
“โธ่ที่รักอะ”หน้างอได้อีกอะ ไอ้หล่อเอ้ย มิคได้แค่ติดในใจ
“น้ำที่สั่งได้แล้วคับ”น้ำเดินมาเสิร์ฟแล้วก็ขอตัวเข้าไปเคลียร์งาน และส่งงานต่อให้พี่สาวก่อนที่จะเลิกงาน
“อิฐ กูว่าระวังๆให้กุ๊กที่ร้านนี้หน่อยก็ดีนะเว้ย กูว่ามันแปลกๆ” มิคบอกขณะที่เห็นสายตาของเก่งที่ส่งมายังโต๊ะ
พวกตนเป็นระยะๆ แถมยังได้เห็นสายตาที่มองน้ำทุกครั้งที่เดินผ่าน เนื่องจากมิคนั่งหันหน้าไปทางครัวเย็น
ที่เป็นกระจกใสพอดี
“อืม” อิฐไม่พูดอะไรแต่ทำเนียนๆหันไปดูทิศทางที่มิคบอก
“เรียบร้อยแล้วคับ ไปกันเลยมั้ย”น้ำเดินออกมาเมื่อเลยเวลาเลิกงานไปเล็กน้อย
“ผมเคลียร์เงินเรียบร้อยแล้วคับไปได้เลย” น้ำรีบบอกก่อนที่อิฐจะหันไปเรียกคิดเงิน
“เท่าไรอะน้ำ”มิคถามพร้อมจะจ่ายค่าน้ำให้
“ไม่ต้องหรอกคับ แค่นี้เอง เราไปกันเลยดีกว่าเนอะ แล้วพวกพี่จะกินอะไรกันอะคับ”
“งั้นฝากท้องกับฝีมือน้ำละกัน อยากกินหมูกะทะอะ ได้ป่ะเฮีย”เอ็กซ์บอกน้ำก่อนหันมาขออนุญาตคนตัวใหญ่สุด
“ตลอดอะมึงอะ เกรงใจมีมั่งมั้ย”มิคหันไปว่าตัวโตอีกรอบ
“เค้าผิดตลอดอะ”ไอ้นี่ก็ตัดพ้อตลอดเหมือนกันไม่รู้อะไรนักหนา
“ไม่เป็นไรคับพี่มิค น้ำก็อยากกินพอดี จะกินกับพี่อิฐสองคนมันก็เยอะเกินไปอะเนอะ”น้ำรีบแก้สถานการณ์
ก่อนหันไปขอความเห็นคนรัก
“อืม งั้นรีบไปเหอะ เดี๋ยวจะมืด” ทั้ง4 จึงไปขึ้นรถอิฐแล้วไปแวะซื้อของทำหมูกระทะกันที่ซุปเปอร์แห่งหนึ่ง
เอ็กซ์เป็นรุ่นน้องสมัยโรงเรียนที่อิฐสนิทด้วย ตอนที่เจอครั้งแรกน้ำก็แปลกใจว่านิสัยอย่างพี่อิฐที่เป็นคนพูดน้อย
กับคนนิสัยอย่างพี่เอ็กซ์ ที่เรียกได้ว่าร่าเริงมากในสายตาน้ำจะสนิทกันได้ พี่อิฐเล่าให้น้ำฟังว่า
ที่จริงสมัยอยู่โรงเรียนตีกันเป็นว่าเล่น เพราะสาขาที่อิฐกับเอ็กซ์เรียนเขม่นกันบ่อย ด้วยเรื่องสมัยเก่า
ตามแบบฉบับศักดิ์ศรีของเด็กช่าง แต่มีอยู่ครั้ง ที่เอ็กซ์ถูกเด็กต่างโรงเรียนดักตี แล้วอิฐบังเอิญเดินมาเจอแล้ว
เข้าไปช่วยเพราะเห็นว่าเด็กโรงเรียนโดนรุม จากนั้นก็เลยได้รู้จักกันจริงจังแล้วก็สนิทกัน
ส่วนพี่มิคเห็นพี่อิฐเล่าให้น้ำฟังว่า มิคเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานของเอ็กซ์ เกิดปีเดียวกับอิฐ แต่พอเจอกันจริงๆ
ก็ทำให้ได้รู้ว่ามิคกับเอ็กซ์ไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมงานกันเท่านั้น แต่ทั้งคู่เลือกที่จะเป็นเพื่อนคู่ชีวิตของกันและกันด้วย
พอถึงห้อง อิฐกับเอ็กซ์ก็เปิดเหล้า ผสมเตรียมพร้อมรอกับข้าวและกับแกล้มที่มิคกับน้ำเข้าไปเตรียมในครัว
เมื่อน้ำเดินออกมาอิฐก็เดินเข้าไปรับจานมาวางต่อบนโต๊ะให้ แล้วตามน้ำเข้าไปช่วยยกที่เหลือออกมา
“ โย่งมึงไม่ต้องมาเนียนเลย เดี๋ยวจะโดน” มิคที่เดินถือจานไก่ทอดออกมา แล้วเสียงดังใส่เอ็กซ์ที่ไปยืน
กินเหล้าอย่างสบายใจ
“โหไรอะ จิบนิดเดียวเอง ตัวเล็กอย่าดุเค้าดิ”เอ็กซ์ทำเสียงอ้อน
“ไม่ต้องมาอ้อนตีนเลย เฮ้อ กูละเบื่อ”มิคบ่น พร้อมวางจานที่ไปรับมาจากอิฐอีกรอบ
ขณะนี้บนโต๊ะเต็มไปด้วย เนื้อหมัก ไม่ว่าจะหมู กุ้ง รวมทั้งปลาหมึก พร้อมผักอีกจานโต
และยังมียำวุ้นเส้น และลาบอีกหนึ่งจานใหญ่
“ถ้าไม่หมดมึงโดนแน่โย่ง” ไรว๊า โดนตลอดเลยกู
เป็นที่ขำขันต่อคนที่เหลือยิ่งนักที่คนตัวโตๆ มานั่งทำหน้าหงอที่โดนแฟนดุ
ก็กินกันไปคุยกันไป
“ที่ร้านเป็นยังไงมั่งอะ น้ำ” อยู่ๆอิฐก็ถามขึ้น
“ก็ อย่างที่พี่ๆเห็นแหละคับ ไม่ยุ่งมากเท่าไรช่วงนี้”น้ำหันมายิ้มตอบก่อนจะคีบหมูใส่จานอิฐ
“แล้วเพื่อนร่วมงานหล่ะ เป็นยังไง ดีรึป่าว”คราวนี้มิคเป็นคนถาม
“ก็....โอเคคับ ทุกคนนิสัยดี”น้ำทำท่าลำบากใจนิดหน่อย ก่อนจะตอบก่อนหลบสายตาทำเป็นคีบไก่ทอดให้อิฐ
“มีอะไรอยากบอกพี่มั้ย” อิฐถามด้วยสีหน้าจริงจัง
“มะ ไม่มีอะไรนี่คับ ทำไมพี่อิฐถามแบบนี้หล่ะ”น้ำตกใจแต่พยายามรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
“ป่าวก็ถามเฉยๆ แค่ดูเหมือนน้ำมีอะไรในใจ” อิฐถามด้วยความเป็นห่วง
“มีอะไรก็บอกนะ ช่วยได้จะได้ช่วยๆกัน”อันนี้เอ็กซ์เป็นคนบอก
“คับ งั้นเดี๋ยวผมไปหยิบเบคอนมาเพิ่มนะคับจะหมดแล้ว”น้ำยิ้มตอบเอ็กซ์ ก่อนจะขอตัวเดินเข้าไปในครัว
“เฮ้อ” พอเข้ามาได้ก็ถอนหายใจ เขาก็คิดมากเรื่องเมื่อเช้าพอควร แต่ก็ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่โตอะไร
เพราะยังต้องทำงานร่วมกันอีกนาน น้ำสะบัดความคิดก่อนหั่นเบคอนใส่จาน แล้วอยู่ๆก็มีมือเข้ามาสวมกอด
จากด้านหลัง“อ๊ะ พี่อิฐน้ำตกใจหมดเลย ถ้าเอามีดแทงไปจะว่ายังไงเนี่ย ที่หลังไม่ทำแบบนี้นะคับ”
น้ำหน้างอเมื่อหันไปเห็นว่าใคร
“น้ำ มีอะไรบอกพี่รึป่าว”อิฐกอดน้ำแน่นจากทางด้านหลัง แล้วถามเสียงกระซิบตรงหลังหูก่อนจะหอมซอกคอขาวๆ
“อิอิ จั๊กกะจี๊อะพี่อิฐ พี่อิฐนั่นแหละมีอะไรรึป่าวคับ”ขณะที่น้ำตอบ อิฐยังคงระดมชื่นชม ซอกคออยู่อย่างนั้น
“อ๊ะ..... พิ่อิฐ อ..ย่าแกล้ง..งน้ำแบบนี้สิ.” อิฐเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อของน้ำวนเวียนรอบๆท้องน้ำ
ก่อนจะวนขึ้นมาที่ยอดเนิน น้ำปล่อยมือจากงานตรงหน้าไปนานแล้ว
“อึก.... พวกพี่เอ็กซ์...อ..อยู่ ข้าง นอ..ก ...อ๊ะ”
“แป๊บเดียว น่า” อิฐยังคงดอมดมตามซอกคอและแผ่นหลัง ส่วนล่างที่แข็งขืนดุนก้นงอนๆของคนตัวเล็กไว้
ส่วนมือก็หยอกล้อกับหน้าอกและหน้าท้องของน้ำ โดยไม่ได้แตะต้องส่วนล่างแต่อย่างใด
เมื่อหยอกล้อจนพอใจอิฐก็จับน้ำมาจูบอย่างดูดดื่มอีกครั้ง ก่อนจะปล่อยให้น้ำเป็นอิสระ
“เอาเบคอนออกไปเติมเถอะ” แล้วอิฐก็เดินออกไปก่อน ปล่อยให้น้ำยืนงงกับการกระทำของอิฐ
พร้อมกับปรับลมหายใจให้เข้าสู่ภาวะปกติ
“นึกว่าจะไม่ได้กินเบคอนแล้วนะเนี่ย”มิคแซวขึ้นเมื่อน้ำเดินถือจานเบคอนออกมา
“ขอโทษคับพี่มิค น้ำลืมเอาลงมาไว้ช่องข้างล่างเลยต้องเสียเวลาละลายนานไปหน่อย”น้ำโกหก
“ไม่เป็นไร พี่เรื่อยๆ น้ำไม่ต้องซีเรียส หึหึ”มิคตอบก่อนจะเอาเบคอนใส่ในเตา
“เค้าอยากกินกุ้งอะ” เอ็กซ์ที่ตอนนี้ตัวแดงไปหมดแล้วอ้อนคนตัวเล็กให้แกะกุ้งให้กิน
“ค้าบคุณชาย ไม่เมาก็อ้อนตีน เมายังจะอ้อนตีนกูอีก”ถึงแม้มิคจะบ่นแต่ก็แกะให้คนที่ร้องขอ
“กูก็เห็นมึงบ่นตลอด แต่ก็ตามใจมันตลอดเหมือนกัน ไม่รู้จะบ่นทำไม”อิฐถามยิ้มๆก่อนหันไปเหลือบมองคนข้างๆ
แล้วยกเหล้ากระดกเข้าปาก
ตอนนี้บทสนทนาต่างๆตกอยู่ที่ อิฐกับมิค นอกจากเวลาที่อิฐอยู่กับน้ำแล้ว ก็มีตอนที่เมานี่เหละที่อิฐจะเริ่มพูดมาก
เป็นพิเศษ
หัวข้อที่คุยวันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก เป็นพวกชีวิตความเป็นไปของแต่ละคนมากกว่า
โดยตลอดเวลาที่นั่งร่วมวงกัน น้ำกับอิฐแทบจะไม่คุยกันแต่อิฐนั่งแทะนั่งเลมซอกคอ หลังคอน้ำประหนึ่ง
เป็นกับแกล้มตลอดเวลา
เวลาผ่านล่วงเลยวงเหล้าก็ย้ายมานั่งกินกันต่อ ตรงโซฟากลางห้อง น้ำลุกไปเก็บกวาดปล่อยให้3 คนที่เหลือ
สังสรรค์กันต่อไป
เมื่อน้ำกลับออกมาอีกครั้ง ก็เห็นเอ็กซ์นอนราบไปกับพื้นแล้วเรียบร้อย
“เดี๋ยวน้ำไปเอาที่นอนมาให้นะคับ คืนนี้พี่มิคคงต้องค้างแล้วหล่ะเนอะ อิอิ”น้ำบอกเชิงแซวรุ่นพี่ตรงหน้า
“อือ จัดปายน้องงงง”มิครับคำ แล้วกระดกเหล้าเข้าปากต่อเรื่อยๆ
เมื่อจัดเตรียมที่นอนพร้อมสถานที่ให้พี่เสร็จ น้ำก็ขอตัวไปอาบน้ำนอนเพราะง่วงเกินกว่าจะอยู่ไหวแล้ว
ขณะที่กำลังเคลิ้มใกล้หลับ น้ำก็เริ่มรู้สึกว่ามีใครเข้ามาทำอะไรใกล้ๆตัวเขา แต่แทบไม่ต้องคิดมากว่าเป็นใคร
เพราะมันเป็นใครไม่ได้นอกจากพี่อิฐของน้ำ
อิฐที่มุดเข้ามาใต้ผ้าห่มอุ่นกอดรัดน้ำจากด้านหลัง แล้วค่อยๆโลมเลียทุกสัดส่วนอย่างใคร่กระหาย
“อื้อ..... พี่....อิ..อิฐ” น้ำที่อยู่ในช่วงเคลิ้มใกล้หลับบวกกับความหอมหวานที่อิฐมอบให้ ได้แต่ส่งเสียง
กระตุ้นเป็นระยะ อิฐค่อยๆมุดลงไปดูดไอติมขนาดพอดีอย่างเอร็ดอร่อย ทำให้ร่างข้างใต้เขาบิดเกร็งเป็นระยะ
ก่อนที่น้ำจะไปถึงฝั่งฝัน อิฐก็ละจากไอติมตรงหน้าแล้วเลื่อนตัวเองกลับขึ้นมามองหน้าน้ำ
“พะ....พี่”น้ำเรียกหาคนรักเสียงกระเส่า บิดเกร็งไปมา มองหน้าคนรักด้วยสายตาตัดพ้อ
“ไอ้เฮี้ยนั่นมันมายุ่งอะไรกับน้ำรึป่าว”อิฐถามน้ำด้วยสีหน้าจริงจัง
“ใครอะ....ไม่มีใคร...ทั้งนั้นนะ พี่...อย่า...ทรมานน้ำอีกเลยน้า”
“พี่เห็นสายตามันแล้วไม่น่าไว้ใจ น้ำแน่ใจนะว่ามันไม่ได้ทำอะไร ฮืม”อิฐถามเสียงเบา
ก่อนก้มลงไปตะหวัดปลายลิ้นที่ต้นคอขาวอย่าแผ่วเบา
“อึก.... แค่มาเอาหนวดมาโดนคอ อ๊ะ...” ด้วยความที่ทนไม่ไหวน้ำจึงบอกความจริงออกไป
ซึ่งทำให้การกระทำของอิฐรุนแรงขึ้นมาทันทีด้วยความโมโห
“อึก ....เจ็...เจ็บ”น้ำร้องขึ้นเมื่ออิฐกัดลงไปที่ต้นขอของน้ำแล้วดูดดุน สลับเลียจนตลอดต้นคอขาวๆนั่น
เพื่อหวังลบลอยที่ไอ้ห่านั่นมันทำ
“.....อื้อ...”
“พี่หวงนะคับ”อิฐกระซิบเสียงกระเส่าก่อนจะเริ่มต้นกลืนกินน้ำน้อยอีกครั้ง และปล่อยให้น้ำถึงฝั่งฝัน
ก่อนที่ตัวเองจะสวมกอดแล้ว แสดงความเป็นเจ้าของอย่างเต็มที่อีกครั้ง เพื่อจะได้ปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นบ้าง
หลังจากความบันเทิงอันหฤหรรษ์ได้จบลงอิฐก็ไม่เคยลืมที่จะบอกรัก แล้วสวมกอดแม้ว่าตอนนี้น้ำน้อยจะหลับ
สนิทไปแล้วก็ตาม หรือเรียกให้ถูกน่าจะเรียกว่าสลบไปแล้วมากกว่า
ส่วนที่ด้านนอกมิคที่กำลังจัดการเอาตัวใหญ่นอนให้เข้าที่เข้าทาง ไอ้ตัวดีก็ลืมตาตื่นขึ้นมาซะเฉยๆ
“เฮ้ย มึงนี่นะชอบทำกูตกใจอยู่เรื่อย นอนไปเหอะ จะนอนแล้ว”มิคบอกพร้อมกับเอนตัวลงนอน
“หอมจังคับ อยากกินอะ”เอ็กซ์ทำเสียงออดอ้อนของมันตามเคย หลังจากตื่นมาเต็มตา
แต่ไอ้คนตัวเล็กกำลังจะหลับ โดยไม่รอคำตอบเอ็กซ์พลิกตัวขึ้นคล่อมคนตรงหน้า พร้อมพุ่งตรงไปส่งจูบ
อย่างร้อนแรงให้กับตัวเล็ก “อื้อ...” มิคร้องด้วยความตกใจ
“ไอ้ห่า อย่ามาหื่นนะ นี่ไม่ใช่ห้องเรา”มิคทำเสียงดุให้ก่อนจะปรามตัวดีให้นอนลงซะ
“ไม่เป็นไรหรอก ข้างในนั้นก็ไม่ว่างมาสนใจเราหรอกน่านะ คนดี เค้ากินนะ”แล้วไม่รอคำตอบอีกเช่นเคย
เอ็กซ์ล้วงมือจับหมับเข้าที่น้องชายมิคทันที
“อึก..”มิคที่ง่วงและเบลอจึงไม่มีแรงขัดขืนก็เลยปล่อยให้เลยตามเลย ก็ตั้งแต่ครั้งแรกที่มิคทำประตูไปก่อน
มิคก็ไม่มีโอกาสได้ทำแต้มอีกเลย
เอ็กซ์เลิกเสื้อมิคขึ้นมาจนถึงหน้าอก แล้วดูดนมที่ตั้งชันนั้นเหมือนเด็กแรกเกิดที่ดูดนมแม่
“ซื้ด..... เอ็กซ์ กูเสียว “มิคแอ่นตัวขึ้นให้รับสัมผัสมากขึ้น
เอ็กซ์จับมิคขึ้นมานั่งตักก่อนจะสาวลำของคนตัวเล็กให้ ในขณะที่มืออีกข้างยังคงเล่นอยู่กับจุกไตแข็งที่หน้าอก
“ชอบแบบนี้มั้ยคับ คนดี”เอ็กซ์ถามเสียงแผ่วก่อนจะฝั่งเขี้ยวให้ที่ไหล่ด้านหลังของมิค
“ซื้ด..... กูเสียว....ช่วย....ดะ..ด้วย...เอ็กซ์...ช่วยยกูด้วย.....อ่า”
เอ็กซ์จับมิคนอนลงอีกครั้งทั้งที่มือยังคงสาวให้อย่างต่อเนื่อง แล้วก้มลงไปดูดเลียส่วนปลายเล่น
เหมือนไอติมอีกครั้ง
“เอ็กซ์.....ค้า...ค้าบ....กูจะไปแล้ว...อะ” มิคตัวอ่อน เปลี้ยไปหมดหลังจากปลดปล่อยสิ่งที่มันอัดอั้นออกมา
“ผมขอบ้างนะคับที่รัก” เอ็กซ์บอกหลังจากหอมลงไปบนขมับ ที่ตา ที่หู ตามหน้า ตามคอ
แล้วเริ่มบรรเลงเพลงรักอีกครั้ง
ตัดจบแบบนี้จะโดนอะไรมั้ยอะ 
แบบคิดไม่ออกแล้ว
ในตอนนี้คิดถึงมิคกับเอ็กซ์เลยเอามาเจอกันซะหน่อย อิอิ ไม่มีอะไรมาก
ใครไม่เคยอ่านลองเข้าไปอ่านไปเม้นท์เหตุเพราะผมเหงาได้นะจ๊ะ
ถ้าคิดมุขออกก็จะมาต่อให้นะคะ อิอิ
พยายามจะNC แล้ว ได้เท่านี้อะ คะ น้อมรับความผิดหากมีสิ่งใดผิดพลาดจ๊ะ
คืนนี้ก็ฝันดีฝันหวานนะคับ 
หัวข้อ: ช่าง.........น่ารัก (เรื่องสั้นตอนเดียวจบ).....ตอนพิเศษ เมื่อลาหยุด (อ่าน 52992 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก