สวัสดีวันสงกรานต์ย้อนหลังนะคะ...
วันนี้ฟิตอีกแล้วพี่น้องขา... ตอนแรกกะว่าจะต่อคู่นี้ตอนธรรมดา แต่ว่าอยู่ดีๆ ก็นึกฮาๆ ขึ้นมาได้
เลยมาต่อตอนพิเศษวันสงกรานต์แบบรั่วๆ เรื้อนๆ ตามสไตล์แม่ลูกคู่นี้นะคะ
อย่าได้คาดหวังได้ๆ กับตอนนี้นะคะ แต่งเอามันส์จริงๆ
โปรดอย่าถามถึงความหมายของเพลงด้วย เพราะมันไม่มีความหมายใดๆ เอาฮาจริงๆ ฮ่าๆๆๆ
เอาเป็นว่าไปอ่านกันเลยดีกว่าค่า...
ปล. เดี๋ยวคำผิดกลับมาแก้นะจ๊ะ รีบลงเพราะตีห้าแล้วยังไม่ได้นอนเลย ปั่นติดพันมากๆ 
++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ : วันนี้เป็นวันสงกรานต์“เฮ้ยมึง เราเอาเพลง ‘วันนี้เป็นวันสงกรานต์ หนุ่มสาวชาวบ้านเบิกบานจิตใจจริงเอย’ มาทำเป็นเวอร์ชั่นร็อคๆ เอามะ” คุณคิดว่าความคิดเพี้ยนๆ เกรียนๆ แบบนี้มันจะเป็นใครไปได้ นอกจากไอ้เหี้ยแจ็ค
“ไอ้ห่า เพลงนี้เพลงชั้นครู มึงจะเอามาปู้ยี่ปู้ยำ กูว่าเราได้โดนพี่คิวยำตีนก่อนแน่ๆ” ดีมากไอ้บีม มึงด่ามันบ้าง กูเหนื่อยที่จะด่ามันแล้ว
“เค้าก็แค่อยากให้สงกรานต์หนุกๆ นี่นา งั้นตอนร้องเพลงนี้ริวมึงต้องบีบเสียงให้เหมือนออริจินัลด้วยนะ”
“กูให้มึงร้องเองแล้วกันไอ้สัด”
พรุ่งนี้ที่ค่ายเราจะจัดงานสงกรานต์เฟสติวัลกันครับ เป็นเหมือนการคืนกำไรให้กับแฟนคลับโดยการมีคอนเสิร์ตของศิลปินทั้งค่ายสลับกันขึ้นไปให้ความสุขแฟนๆ ตั้งเที่ยงวันยันเที่ยงคืน และที่พิเศษมากๆ คือศิลปินทุกคนในค่ายจะลงมาร่วมเล่นสงกรานต์กับแฟนๆ ได้ฉีดน้ำใส่ศิลปินที่ชื่นชอบกันอย่างหนำใจไปเลย งานนี้พี่คิวแกเลือกใช้ลานด้านหลังตึกของค่าย เป็นลานโล่งๆ กลางแจ้งที่ปกติก็จะเอาไว้จัดมินิคอนเสิร์ต หรืองานแถลงข่าวอะไรบ้างอยู่แล้ว แต่ถ้าไม่มีงานอะไร ลานตรงนี้ก็จะกลายเป็นลานจอดรถขนาดใหญ่มากๆ
ภายในงานจะแบ่งเวทีออกเป็นสองเวที เป็นเวทีฝั่งร็อค กับฝั่งป๊อป แล้วก็มีโซนที่เอาไว้เล่นน้ำ มีเครื่องเล่นแบบงานวัด อย่างสาวน้อยตกน้ำ ที่ให้ศิลปินผลัดกันมานั่งเป็นสาวน้อยให้แฟนๆ ได้ปากัน งานนี้ไม่ฟรีแต่เสียบัตรเข้างานไม่แพง เพราะพี่คิวจะเรารายได้หลังจากหักค่าใช้จ่ายไปบริจาคให้กับบ้านเด็กกำพร้าทุกแห่งในประเทศ งานนี้เลยสนุกด้วยได้บุญด้วย
“แล้วเพลงพิเศษเราจะร้องเพลงอะไรวะ โจทย์ยากอะคิดไม่ออกวุ้ย” ไอ้วินมือกีตาร์บ่นขึ้นมาอย่างหงุดหงิดในขณะที่เรานั่งงมหาเพลงพิเศษกันอยู่ในห้องซ้อม… คืออย่างนี้ครับ พรุ่งนี้ศิลปินทุกคน และทุกวงจะได้รับโจทย์เดียวกันคือ ต้องมีเพลงพิเศษหนึ่งเพลง เป็นเพลงที่ไม่ใช่เพลงของตัวเอง เป็นเพลงที่ต้องมาจากเพลงที่ไม่ใช่แนวเพลงของตัวเองนำมาทำให้เป็นแนวของตัวเองแล้วร้องให้แฟนๆ ฟังในมินิคอนเสิร์ตพรุ่งนี้ ถ้าหากลักไก่เลือกเพลงที่คุ้นเคย จะโดนลงโทษด้วยการไปนั่งเป็นสาวน้อยตกน้ำนาน 1 ชั่วโมง ฝั่งพวกบอยด์แบนด์เพลงป๊อบ เขาก็ต้องคิดท่าเต้นอะไรแบบนี้กันด้วยนะฮะ ศิลปินคนไหนที่เดี่ยวไม่มีวงก็สามารถให้โปรดิวเซอร์ หรือแบคอัพของตัวเองช่วยทำเพลงให้ได้ งานนี้ไอ้พายเองก็ได้รับเชิญมาร้องเพลงด้วย มันก็ต้องหาเพลงพิเศษเหมือนกัน ถามมันว่าเพลงอะไร มันดันไม่ยอมบอก โหยยย เดี๋ยวนี้หัดมีความลับนะมึง
แล้ววงผมก็เสือกลืม จนวันนี้มาซ้อมเพลงที่จะเล่นพรุ่งนี้สามเพลง ไอ้แจ็คก็ดันนึกขึ้นมาได้ว่า มันต้องสี่เพลงนี่หว่า เราลืมเพลงอะไรกันไป และแล้วก็แทบจะกระทืบตัวเองให้ตาย ที่ดันลืมเพลงพิเศษไปได้
“ร้องเพลงของพายไหมริว กูว่าแฟนคลับอาจกรี๊ด” ไอ้วินเสนอ
“กูว่าไม่ได้ว่ะ เดี๋ยวจะหาว่าเพลงของพายก็เหมือนเพลงของริว เป็นเพลงของคนๆ เดียวกัน แล้วจะกลายเป็นว่าผิดกติกา” ไอ้ห่าแจ็คเป็นคนค้าน แหมพวกมึงก็ช่างโรแมนติก และคิดมากนะเนี่ย
“กูว่าต้องลูกทุ่งว่ะมึง แต่เอามันส์ๆ หน่อยดีมะ” ไอ้บีมเสนอ
“เออ กูว่าลูกทุ่งก็ดี เอาโจ๊ะๆ หน่อย… กูรู้และเราจะร้องเพลงอะไรกันดี…” แล้วพอผมบอกชื่อเพลง ทุกคนก็เฮฮากันใหญ่ ไม่ต้องแกะให้วุ่นวาย ใครๆ มันก็ร้องเพลงนี้กันได้ เอาเป็นว่าไปรอฟังด้วยกันพรุ่งนี้แล้วกันนะฮะ
หลังจากซ้อมวงกันเสร็จ พี่คิวก็เรียกประชุมใหญ่ในห้องออดิทอเรี่ยมของค่าย เพื่อมาแจกแจงงานของวันพรุ่งนี้รวมกันทุกคน จ้อกแจ้กจอแจกันพอสมควร เพราะนานๆ ทีพี่ๆ น้องๆ ศิลปินในค่ายจะได้มาพบปะกันพร้อมหน้าแบบนี้ ผมดีใจนะที่เราได้ทำงานกับค่ายนี้ นอกจากจะมีเจ้านายที่ดีเยี่ยม ทีมงานที่เก่งๆ แล้ววัฒนธรรมขององค์กรยังหล่อหลอมให้เราทุกคนรักกันอีกด้วย ฉะนั้นทุกคนที่นี่ก็เหมือนพี่น้อง ที่อยู่ในบ้านหลังเดียวกันนั่นแหละฮะ
“ไอ้พายๆ ทางนี้” ผมตะโกนเรียกไอ้พายที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องประชุมให้มานั่งข้างๆ กัน เพราะมันมาสายเกือบสุดแล้ว และพี่คิวก็เข้ามาแล้วด้วย ที่นั่งฝั่งป๊อปก็ไม่น่าจะเหลือ คือพี่คิวแกให้นั่งแบ่งฝั่งจะได้แจกพวกเอกสารตารางคิวต่างๆ ได้ถูก ดีนะที่ผมรอบคอบจองที่นั่งไว้ให้เมีย โหะๆ
“อะ แฮ่ม… คุณริวครับ ที่นั่งฝั่งคุณริวเนี่ย เป็นฝั่งร็อคฝั่งแบนด์ไม่ใช่เหรอฮะ แฟนคุณริวร้องเพลงร็อคด้วยเหรอฮะ” พี่คิวดักคอขึ้นทันทีที่ผมชูไม้ชูมือกวักมือเรียกไอ้พายมานั่ง แล้วห้องทั้งห้องก็ฮากันดังลั่นกับเสียงแซวของพี่คิว
“แหะๆ โทษคร้าบพี่ ก็แค่กลัวแฟนไม่มีที่นั่ง” ไอ้พายยืนกึ่งยิ้มกึ่งบึ้งส่งสายตาอาฆาตมาให้ผม พร้อมแก้มแดงๆ ที่ดูก็รู้ว่ามันเขินด้วย แต่ไม่รู้จะทำยังไงดี เลยหันไปยกมือไหว้พี่คิว แล้วเดินไปนั่งข้างๆ เซย์… อ่อ เซย์มันก็กั๊กที่ไว้ให้ไอ้พายนี่หว่า… อ๊าว ก็กูห่วงแฟนกู กูผิดตรงหนายยยยยย
การประชุมหลักๆ ก็มีพี่คิวมาพูดขอบคุณสำหรับศิลปินทุกคนที่สละเวลาวันหยุดยาวมาทำงานพรุ่งนี้ ปีนี้พี่คิวสัญญาว่าจะมีโบนัสพิเศษให้กับเราทุกคนด้วย หลังจากนั้นพี่โรสก็มาคุยเรื่องซาวด์ของวันพรุ่งนี้ว่าแต่ละวงต้องเตรียมตัวอะไรบ้าง บนเวทีมีอะไรให้บ้าง เครื่องเสียงมีอะไร แผงซาวด์เอนด์ใช้อะไร ต่อจากนั้นก็เป็นเรื่องกิจกรรมอีเวนท์ก็จะมีพี่ๆ ฝ่ายจัดงานมาอธิบายต่างๆ ก็คุยกันไม่ได้ซีเรียสอะไรมาก คุยไปก็ฮากันไป
จบจากประชุมพวกเราก็ยังยืนคุยกันต่อสักพัก ไอ้พายก็โดนดึงไปทักทายคนนู้นทีคนนี้ที เพราะมันไม่ค่อยได้เข้ามาที่ค่ายเท่าไหร่นัก แล้วก็เห็นมันกับเซย์เดินเข้าไปทักคุณครูพี่เลิฟ ผมก็เลยเดินเข้าไปแจมด้วย
“ครูพี่เลิฟ สวัสดีครับ!!!”
“อ้าวริวเป็นไงบ้าง หลังๆ ไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะเรา”
“อัลบั้มใหม่เพิ่งจะออกน่ะครับครู ช่วงนี้งานเลยหนักหน่อย แต่เห็นครูก็งานหนักเหมือนกันนี่ฮะปีนี้ต้องเทรนด์เด็กใหม่หลายสิบคนเลย แถมยังจะมีรายการเรียลลิตี้โชว์ซีซั่นใหม่ที่ต้องเข้าไปสอนด้วยใช่ไหมครับ” ครูพี่เลิฟเป็นหนึ่งในหัวหน้าครูสอนร้องเพลงฝีมือดีของค่าย ส่วนมากเด็กใหม่ๆ ที่เข้ามาจะต้องผ่านมือครูเลิฟกันก่อนทั้งนั้น แถมปีนี้ครูเลิฟยังต้องไปสอนเด็กๆ ในรายการเรียลลิตี้ประกวดร้องเพลงของค่ายที่จัดมาเป็นปีที่สามแล้วด้วย
“ใช่ๆ ปีนี้เด็กมากๆ เล็กสุดก็ 14 ซนอย่างกับลิง กลับบ้านหมดแรงทุกวัน จนครูเลิกรับสอนพิเศษตัวต่อตัวไปแล้วนะ ตอนนี้มาเป็นพนักงานให้ค่ายเต็มตัวแล้ว ถ้าขืนไม่เลิกรับสอนพิเศษ แฟนครูต้องบังคับให้ลาออกเลิกสอนทุกที่แน่ๆ” แฟนครูพี่เลิฟแกเป็นวิศวกร ผมเห็นมารอรับครูพี่เลิฟที่ค่ายอยู่บ่อยๆ
“พี่เลิฟลาออกเลยสิฮะ ให้แฟนเลี้ยง เหมือนพายไงตอนนี้ก็ให้แฟนเลี้ยง ไม่ต้องทำงานฮ่าๆๆ” เจริญไหมล่ะเมียกู
“นี่แสดงว่ามีเซย์คนเดียวสินะที่เค้าช่วยกันทำมาหากินเนี่ย” ครูเลิฟหันไปแซวเซย์ที่ยืนหัวเราะพวกเราทุกคนอยู่
“เขาเรียกว่าขยันทั้งผัวทั้งเมีย…” พี่แชมป์โผล่มาจากไหนไม่รู้เดินเข้ามาโยกหัวเซย์ก่อนจะยืนโอบไหล่เอาไว้หลวมๆ กลายเป็นตอนนี้วงสนทนาเราใหญ่ขึ้น ไม่นานพี่โรสก็เดินเข้ามาแจมด้วย
“พี่โรส!!!!!! คร้าบบบบบบบ Fender Telecaster ที่ผมไปจองไว้ที่ร้านพี่ ลดให้ผมด้วยนะคร้าบบบบ น้าๆๆๆ” พอเห็นพี่โรสเดินมาผมก็รีบเข้าไปอ้อนเรื่องกีตาร์ก่อนเลย ปกติเวลาจะซื้อพวกเครื่องดนตรี พวกผมไปซื้อร้านพี่โรสเป็นประจำอยู่แล้ว เพราะไว้ใจได้และราคาไม่โดนฟันหัวแบะแน่นอน
“นี่ก็ราคาลดแล้วนะเว้ย ถ้าจะให้ลดมากกว่านี้เอาเมียมาแลกดิ” โหยยยยพี่เล่นจุดอ่อนกันเลยเหรอเนี่ย ใครจะยอมวะ…
“อะ พี่เอาไปเลย แล้วพี่ยกกีตาร์ให้ผมฟรีนะ…โอ๊ะ โอ๊ยยยยยย เตะเลยเหรอไอ้พาย เจ็บนะโว้ย โอ๊ย เตะอย่างเดียวพอไม่ต้องบิดเอวดิว้าาาา” ผมดันไอ้พายไปให้พี่โรส เลยโดนมันหันมาเตะขาเข้าให้อย่างจัง พร้อมทั้งบิดเอวตามสไตล์การทำร้ายร่างกายผัวของไอ้พายมัน T^T
“เดี๋ยวมึงจะโดนไม่ใช่น้อย แล้วนี่แอบไปจองกีตาร์มาอีกแล้วไม่ยอมบอกนะมึง กูบอกให้เลิกซื้อสักที ตัวที่แล้วมึงซื้อมามึงใช้ไปกี่งานเองวะ” ก็คนมันชอบนี่หว่า
“มึงก็เลิกช้อปปิ้งก่อนดิวะ” เออ เอาดิๆ แลกกันเอาปะล่ะ
“เอ้าพอไปๆ แยกย้ายกันกลับบ้านได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องมาลุยงานหนักแต่เช้า” แล้วพี่โรสท่านประธานตัวจริง ก็สลายวงพวกเรา เสร็จแล้วก็เดินไปที่ไมโครโฟน สลายวงเม้าท์วงอื่นๆ ที่ยังจับกลุ่มคุยกันไม่ยอมเลิกลาอีกด้วย
…………………………
…………………………
ก่อนจะกลับมาถึงบ้านผมกับไอ้พายแล้วก็พวกในวงก็แวะหาอะไรกินกันก่อน เสร็จแล้วก็แยกย้าย กลับมาถึงปุ๊บ ผมก็อาบน้ำคนแรกเพราะไอ้พายยังติดสายคุยกับเซย์ไม่จบ ไม่รู้จะคุยอะไรกันนักหนา เมื่อกี้ก็คุยกัน สงสัยจะคุยกันเรื่องเพลงวันพรุ่งนี้…
พอผมอาบน้ำเสร็จออกมา ก็ไล่ไอ้พายเข้าไปอาบบ้าง มันก็จิ๊จ๊ะยอมวางสาย แล้วก็เข้าไปอาบน้ำ วันนี้ไอ้พายอาบน้ำนานกว่าปกติ คือปกติมันก็อาบน้ำนานอยู่แล้วนะ วันนี้ครึ่งชั่วโมงกว่าเข้าไปแล้วยังไม่ออกมา จนผมต้องเดินไปเคาะประตูเรียก
“เฮ้ย… ไอ้พายเป็นอะไรรึเปล่า เป็นลมเป็นแร้งแท้งลูกในห้องน้ำหรือไงวะ เข้าไปซะนานเลย” ผมเดินไปเคาะประตูห้องน้ำพร้อมตะโกนเรียกเมียตัวเองดังๆ ใจนึงก็นึกกลัวว่ามันจะเป็นลมไปจริงๆ นั่นแหละ เพราะมันไม่ค่อยได้ไปซ้อมเต้นนานแล้ว มาครั้งนี้ไปซ้อมหลายวันติดๆ กันคงจะเหนื่อยน่าดู
“แท้งลูกมึงสิไอ้ห่า… กูไม่ได้เป็นอะไร… แค่ แค่ซ้อมเต้น” กร๊ากกกกกกกกกกกกก เมียกูซ้อมเต้นในห้องน้ำ นี่มันกะว่าจะปิดให้ได้เลยใช่ไหมว่าร้องเพลงอะไร
สักพักไอ้พายก็ออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพปกติที่ผมเห็นทุกวัน แต่เห็นกี่ทีกี่ที ก็อดรู้สึกว่ามันเซ็กซี่มากๆ ไม่ได้ ตัวเนียนๆ ขาวๆ ที่มีกล้ามเนื้อน้อยๆ เปลือยท่อนบนหยดน้ำเกาะพราวต้องแสงไฟสะท้อนเล่นกับผิววิบวับ ท่อนล่างนุ่งผ้าเช็ดตัวสีขาวเนื้อนุ่มที่มันชอบนุ่งแบบหมิ่นเหม่เอวต่ำจะหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่เสมอ มันก็เห็นกันจนชินแล้วล่ะนะ แต่วันนี้เกิดอยากฟัดมันขึ้นมาซะงั้น ก็เลยรีบพุ่งตัวเข้าไปคว้ามันเข้ามาฟัด เริ่มจากซอกคอเนียนก่อนเลยแล้วกัน
“อ๊ะ เฮ้ย อะ ไอ้เหี้ย ปล่อยก่อน…เอ๊ ไอ้ริว อ๊ะ กูจะแต่งตัว อืมม เอ๊ยปล่อยเซ่!!!” ไอ้พายดิ้นไปดิ้นมายกขาถีบมาข้างหลังให้โดนผมที่เข้าไปโอบมันไว้ แต่กูรู้ทางมึงหรอกไอ้พาย ปล้ำกันมากี่ร้อยรอบแล้ว คิดเหรอว่ากูจะเสียท่ามึงง่ายๆ
ผมโก่งตัวหลบอย่างรู้ทัน ก่อนจะจับมันหันมาเผชิญหน้า แล้วก็ดันท้ายทอยมันเข้ามารับจูบคุ้นเคย ไอ้พายแม้จะดิ้นๆ อยู่แต่ก็เผยอปากออกอย่างรู้งาน ร่างกายของเราสองคนมันเหมือนเป็นอัตโนมัติซึ่งกันและกัน ไม่ว่าจะจับจะจูบตรงไหน มันก็ลื่นไหลไม่มีอะไรติดขัด... มือไม้ผมปะป่ายไปตามทุกสัดส่วน จุดไหนไวต่อสัมผัสผมก็วนเวียนอยู่ตรงนั้นนานพอสมควร จนเสียงครางอือ อา ของไอ้พายดังไม่ขาดปาก
“ยอมเป็นของพี่รึยังจ๊ะน้อง” ผมแซวมันขำๆ ไอ้พายยกกำปั้นขึ้นมาทุบหลังผมอ้ักใหญ่ พร้อมด่าไอ้เหี้ยลั่นหู แต่ก็ยอมหยุดดิ้นแล้วยกสองมือขึ้นโอบรอบคอผม เพื่อจูบกันต่อ
ไม่รู้ว่าผ้าขนหนูที่หมิ่นเหม่เกาะสะโพกของมันร่วงหลุดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่รู้ๆ ตอนนี้เสื้อผ้าของผมก็ปลิวหายไปด้วยฝีมือไอ้พายแล้วเช่นกัน
“อะ อืม ระ ริว… อือ… พะ พรุ่งนี้ อ๊ะ พรุ่งนี้ ตื่นเช้านะ…” ไอ้พายท้วงขึ้นเสียงสั่นพร่า พรุ่งนี้เราสองคนมีงานใหญ่รออยู่ แต่งานตรงหน้าตอนนี้ก็ไม่ได้เล็กไปกว่ากันเลย
“จะให้หยุดไหมล่ะ หืมมม” ผมถามในขณะที่มือยังคงทำหน้าที่ผู้สำรวจหลืบหลุมมุมลึก แหล่งอุ่นซ่านที่กำลังรอบีบรัดสิ่งสำรวจของผมอยู่
“อ้ะ อ้าาา มะ มึง…มึง อ๊ะ อะ ไอ้ เหี้ย… อืมมมมมมม เอ๊ะ จิ๊!!!… ใครให้หยุดกันล่ะ” ผมแกล้งดึงนิ้วที่กำลังเป็นใบเบิกทางออกจากแหล่งสำรวจ ไอ้พายจิ๊จ๊ะใส่ทันทีที่ผมล่าถอย
“ก็เห็นกังวลงานพรุ่งนี้ อ้ะ อืมมม พายยยยยย อ้าาาาา พะ พาย” ไอ้พายมันเล่นเอาคืนแบบไม่ทันตั้งตัว จังหวะที่ผมยังไม่ได้สอดนิ้วกลับเข้าไปยังจุดหมายเดิม มันก็ทรุดตัวคุกเข่าลงกับพื้น ก่อนจะละเลงลิ้นเลียชิมนักสำรวจของผมอย่างอิ่มเอม
“อือออ อืมมม… จะให้หยุดไหมล่ะ หืมมม” แม่งงงงง เอ๊ย!!! มันเสือกเอาคำพูดผมมาย้อนอย่างถือไพ่เหนือกว่า สัดเอ๊ย แล้วใครแม่งจะไม่ยอมมันวะ
“เอาดิ หยุดดิ” ผมแกล้งบอกให้หยุด ไอ้พายมันก็คงจะแปลกใจนิดๆ ที่ผมท้าให้หยุดทำ เพราะปกติถ้าเป็นสถานการณ์แบบนี้ ผมมักจะยอมมันและตามน้ำไป ไอ้พายหยุดปากและมือจริงๆ ก่อนที่จะกระฟัดกระเฟียด ลุกขึ้นหันหลังเดินไปที่เตียง ระหว่างที่มันกำลังคลานขึ้นเตียง ผมก็ไม่รอช้า รีบกระโดดเข้าไปคว้าตัวมันเอาไว้อีกครั้ง คราวนี้คลุกวงในได้เต็มไม้เต็มมือ
“ยังพูดไม่จบเลย… จะบอกว่า หยุดดิ…ถ้ามึงหยุด กูต่อเอง” แล้วเราก็ได้ต่อกันไปแบบชุดใหญ่จัดเต็ม แต่ครั้งนี้เราพร้อมใจกันจัดหนักแค่รอบเดียวพอ เพราะยังไงซะ พรุ่งนี้ความเป็นจริงที่ว่า เราต้องทำงานตั้งแต่เช้ายันดึกยังคงมีอยู่
………………………
……………………...
รุ่งขึ้นอีกวัน ทั้งผมและไอ้พายไม่มีใครตื่นสาย เราตื่นพร้อมเสียงนาฬิกาปลุกด้วยกันทั้งคู่ ไอ้พายอาสาออกไปต้มกาแฟ และทำแซนด์วิช ส่วนผมก็เข้าไปอาบน้ำก่อน เสร็จแล้วก็ออกมาเรียกให้ไอ้พายไปอาบบ้าง ไอ้พายพยักหน้าบอกอีกแป๊บนึง เพราะแซนด์วิชใกล้เสร็จแล้ว… สักพักไม่เกินสิบนาทีไอ้พายก็เดินเข้าห้องนอนมาอาบน้ำ ผมที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เช็คกีตาร์ เตรียมสายกีตาร์ สายแจ็คกีตาร์ เอฟเฟคต่างๆ ใส่กล่องให้เรียบร้อย พร้อมเสร็จก็เดินไปชงกาแฟรอไอ้พาย
วันนี้เราทั้งคู่ตกลงว่าจะใส่เสื้อยืดคู่กันโดยที่ไอ้พายใส่เสื้อยืดสีเหลืองสกรีนคำว่า Ryu สีฟ้า ส่วนของผมเป็นเสื้อยืดสีเหลืองเหมือนของมันแต่สกรีนคำว่า Pie สีฟ้าเช่นกัน ไอ้พายเลือกใส่คู่กับกางเกงผ้าขาสั้นสีฟ้าลายตารางสีขาว ส่วนผมเป็นยีนส์ขาสั้นรุ่ยๆ ดิบๆ ตามสไตล์ เราตกลงกันว่าตอนไปเราจะใส่ผ้าใบกันไปก่อน แต่จะหิ้วแตะหนีบไปเปลี่ยนด้วยตอนเล่นน้ำ
เรื่องเสื้อคู่เนี่ย จริงๆ แล้วมันเริ่มมาจากวงผมทำเสื้อยืดวงกัน โดยแต่ละคนจะมีเสื้อยืดชื่อตัวเอง แล้วผมก็เลยไปขอทำเผื่อไอ้พายด้วยตัวนึงเป็นชื่อพาย แต่ทีนี้ผมเลือกทำชื่อมันสองไซส์คือไซส์ผมด้วย ส่วนชื่อผมก็ทำสองไซส์ไว้เผื่อมันเช่นกัน เราเลยได้โอกาสเอามาสลับกันใช้นี่แหละ ผมว่ามันก็น่ารักดีนะ ตอนเอามาให้ไอ้พาย ไอ้พายก็บ่นปนเขินหาว่าผมน้ำเน่า แต่ก็เห็นมันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กลับบ้านมาก็ถอดเสื้อลองหมุนซ้ายหมุนขวา พร้อมถ่ายรูปอัพเฟสฯ อัพทวิตเตอร์ให้แฟนๆ เข้ามากรี๊ดกร๊าดเล่นกันไป วันนี้คงจะได้กรี๊ดสนั่นอีกครั้ง ถือว่าเป็นแผนมาร์เก็ตติ้งเรียกเรตติ้งเหมือนกันนะเนี่ย
“โหยยยยยยยยยยยยยย สงกรานต์หวานฉ่ำเชียวน้า!!!!!” เสียงหอนมาแต่ไกลแบบนี้ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าหมาตัวไหน
“แจ็คไม่ใส่เสื้อชื่อฟี่บ้างล่ะ” เยส!!! เมียกูชนะเลิศ ไอ้แจ็คหุบปากไป ณ บัดดล
“ชิส์ ร้ายทั้งผัวทั้งเมีย น้องแจ็คไปดีกว่า” แล้วมันก็สะบัดตูดไป ทิ้งไว้แต่ความระอาให้พวกเราส่ายหน้าเล่น
ศิลปินในค่ายก็ทยอยกันมาเรื่อยๆ เรามีห้องที่ถูกเตรียมไว้เป็นที่พักศิลปินอยู่ชั้นล่างของตึก แต่ละคนมาถึงก็แต่งหน้าทำผมบ้าง ซ้อมเพลงกันบ้าง พวกวงก็ตั้งสายกีตาร์ คุยกัน ไม่ก็หันมาคุยข้ามวง ส่วนมากไอ้พวกเราเหล่านักดนตรีก็หนีไม่พ้นคุยเรื่องเครื่องดนตรี เครื่องเสียง ซาวด์ดนตรีไปเรื่อย ผมเองปล่อยให้ไอ้พายไปเตรียมตัวเช่นกัน
“โห รูปหล่อ… วันนี้ใส่เสื้อชื่อแฟนเอาไว้เป็นยันต์กันน้ำเหรอวะ” ไอ้เฟิร์สนักร้องนำอีกวงร็อควงหนึ่งของค่ายเดินเข้ามาทัก… กูกะแล้วว่ามึงต้องล้อ เพราะวันนี้โดนไปแล้วไม่ต่ำกว่าสิบคน
“เออดิ ของเขาดีจริงนะเว้ย กันน้ำ กันผี กันได้หมด ฮ่าๆๆๆๆ” จริงๆ จะบอกว่า กันน้ำ กันผี กันชะนีได้ด้วย กร๊ากกกกก
“มึงเล่นกีโมงวะ” ไอ้เฟิร์สถาม
“เนี่ย กำลังจะไปรอซาวด์เช็คแล้ว ถัดจากพวกพี่นนท์ ก็เป็นวงกูแล้ว” ผมบอกไอ้เฟิร์สพร้อมขอตัวไปเตรียมตัว แต่ก่อนที่จะเดินไปหลังเวที ก็มองหาไอ้พาย มองไปก็เห็นมันยืนมองมาทางผมอยู่เหมือนกัน ผมเลยพยักหน้าเรียกให้มันมาหา มันก็เดินมาอย่างว่าง่าย กูบอกแล้วกูฝึกมาดี เมียกูอยู่ในโอวาท กร๊ากกกกก
“เรียก’ไม” เดินมาถึงก็กวนตีนกูเลยทันที ไอ้ห่า!!!
“เรียกมาเป็นขวัญและกำลังใจ” เน่าไปอย่าได้แคร์
“หึหึ มาดิ” นึกว่ามันจะอ้วก หรือถุยใส่ซะอีก กลายเป็นว่ามันอ้าแขนออกกว้าง แล้วก็บอกว่า มาดิ
“กอดนะ” ผมย้ำอีกที ก็กลัวมันอายคนอื่นเลยต้องถามให้แน่ใจ แต่ลืมไปว่า เมียกูเนี่ย คำว่าอายมันลบออกไปจากพจนานุกรมฉบับไอ้พายนานแล้ว…
“เร็วเซ่!!” มันพยักหน้าพร้อมเร่งให้กอด ผมก็เลยโผเข้าไปสู่อ้อมกอดไอ้พาย เรายืนกอดกันกลม โยกตัวไปมาสักพักใหญ่ๆ พี่แบคสเตจก็เดินมาเรียกให้ขึ้นไปเตรียมตัว ส่วนไอ้พวกเพื่อนๆ ผมมันเห็นผมสองคนแบบนี้จนชินแล้ว มันล้อจนเลิกล้อไปแล้ว เลยไม่มีใครสนใจ ส่วนคนอื่นๆ เขาก็เดินไปเดินมาวุ่นๆ ทำงานกันอยู่ ก็เลยไม่ได้อะไรกับเราสองคนนัก อีกอย่างก็แค่ผู้ชายสองคนกอดกันมันไม่ได้มีอะไรผิดนี่นา
อ่อ… ผมลืมบอกไปครับ ว่างานนี้เวทีแต่ละฝั่งเขาจะมีพิธีกร โดยฝั่งร็อคของผมเป็นใครรู้ไหมครับ… แด่ แด แด๊!!! ไอ้เหี้ยแจ็คครับ… พี่ๆ ทีมงานลงความเห็นว่าพิธีกรฝั่งเราควรจะเป็นคนที่พูดได้ไม่หยุด ไม่เหนื่อย ไม่ตาย ฮาไปเรื่อย แซวได้ตลอดเวลา หน้ามึนไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น แล้วทั้งค่าย คุณสมบัติดีเด่นนี้ ก็คงมีแค่ไอ้แจ็คตัวเดียวเท่านั้นแหละครับ… ส่วนฝั่งป๊อบเป็นเซย์ครับที่เป็นพิธีกรงานนี้ เพราะเซย์คุมเวทีอยู่ครับ เคยเป็นพิธีกรมาหลายงานเหมือนกัน
“เอาล่ะฮะ วงต่อไปนี้นะครับ ถือว่าเป็นวงที่หล่อที่สุด เก่งที่สุดในค่ายเราแล้วครับ จริงๆ พวเราเน้นหน้าตานะฮะ ใครไม่หล่อเราไม่คัดเข้าวง เสียดายนักร้องนำหล่อน้อยสุดนะฮะ… โอ๊ยยยย ขึ้นมาไม่ให้สุ่มให้เสียงกันเลย เจ็บนะเว้ย” ด้วยความหมั่นไส้ พวกผมที่ทะยอยขึ้นเวทีมาแล้ว แต่ไอ้แจ็คคงจะไม่ทันสังเกต ผมเลยยกมือขึ้นทำท่า จุ๊ๆ กับแฟนๆ แล้วค่อยๆ เดินเข้าไปตบกะบาลไอ้แจ็คเบาๆ แต่มันโอเวอร์แอคติ้งครับไอ้นี่ ร้องซะอย่างกับถูกเชือด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด พี่ริว
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด เสื้อพี่พาย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด พี่พาย
และอีกหลายๆ กรี๊ดที่ดังสนั่นลั่นเวที เมื่อแฟนเพลงเห็นเสื้อผมชัดเจน และพวกเราก็มายืนประจำที่เตรียมพร้อมมอบความสนุกให้กับแฟนๆ
“สวัสดีคร้าบบบบบบ พวกเราเทอมินอลคร้าบ!!!” ผมทักทายทุกคน พร้อมให้สัญญาณไอ้บีมนับจังหวะขึ้นเพลงแรกกัน วันนี้เลือกเพลงเร็ว เพลงโดดๆ กันล้วนเลยครับ ทุกคนก็สนุกไปด้วยกัน พวกพี่น้องศิลปินคนอื่นระหว่างรอคิวก็ร่วมโดดร่วมมันไปกับแฟนๆ ผมมองเห็นไอ้พายจากเวทีฝั่งตรงข้าม ก็โดดชูมือเหยงๆ อยู่บนเวทีกับเซย์ สงสัยมันจะร้องเพลงต่อจากผม… คือสองเวทีนี่ไม่ได้เล่นประชันกันนะครับ เล่นสลับกันไป ร็อคเสร็จก็ป๊อบ เพื่อที่จะได้ให้อีกฝ่ายได้มีเวลาเตรียมตัว คนดูเองก็ไม่ต้องรอพวกวงที่ต้องเซ็ทเครื่องดนตรี
“มันส์ไหมคร้าบบบบบบบ” ผมตะโกนถามแฟนๆ ทุกคนก็ตะโกนเอาอีกๆ กันใหญ่
“เอาล่ะ มาถึงเพลงพิเศษของพวกเรากันแล้วครับ เพลงนี้ขอมอบให้กับทุกคนที่ขาดธาตุเหล็กนะฮะ” พอถึงตอนนี้หลายคนคงเดาได้แล้ว ว่าไอ้พวกวงเรื้อนนี้มันจะร้องเพลงอะไร ‘กินตับ’ กันดีกว่าครับ กร๊ากกกกกกกก
http://www.youtube.com/v/t7qJVs9tTqIกรี๊ดกันไม่หยุดหย่อนจริงๆ แต่ส่วนใหญ่หลายคนทั้งกรี๊ด ทั้งขำ เพราะพอเพลงนี้พวกผมก็ปล่อยบ้ากันเต็มที่โดยเฉพาะไอ้แจ็คที่เต้นรั่วไม่กลัวฟ้าดิน จนหลายคนอยากจะหาน้ำมาสาดมันซะให้รู้แล้วรู้รอด
“เอาล่ะครับ แฮกๆ โอ๊ยเหนื่อย… เอาล่ะ จบกันไปแล้วกับวงเทอมินอลลลลลลลล ขอเสียปรบมือให้พวกเราอีกครั้งครับ” ไอ้แจ็คยังคงต้องอยู่เป็นพิธีกรต่อไป ผมลงจากเวทีเสร็จก็เดินไปเปลี่ยนรองเท้าแตะพร้อมหิ้วมาเผื่อไอ้พาย แล้วไปยืนรอมันข้างเวที ตอนนี้ไอ้พายกำลังยืนร้องเพลงแรกอยู่ แฟนๆ หลายคนดีใจและรอที่จะมาดูมัน เพราะไม่ใช่บ่อยนักที่พายจะมาร้องเพลงให้ฟังกันสดๆ แบบนี้ คงจะตั้งแต่งานคอนเสิร์ตใหญ่ครั้งนั้น มันก็ไม่ได้ร้องเพลงอีกเลย
ไอ้พายทั้งร้องทั้งเต้นเพลงฮิตของตัวเองผ่านไปเพลงแล้วเพลงเล่า เห็นแล้วก็อดคิดถึงยัยน้องเพลินไม่ได้ นี่ถ้าไม่ติดสอบคงต้องขึ้นมาเชียร์พี่พายแล้วแน่ๆ
“ก็มาถึงเพลงพิเศษของพายแล้วนะฮะ… จริงๆ ตัดสินใจอยู่นานว่าจะร้องเพลงนี้ดีไหม แต่ด้วยความที่เพื่อนซี้พายมันคะยั้นคะยอให้ร้องกันเอามันส์ เอาฮา ก็… เอาก็เอาฮะ งั้นมาสนุกกับเพลงนี้ด้วยกันดีกว่า…ผมขอเอาตัวต้นคิดขึ้นมาร้องเต้นด้วยกันเลยดีกว่า ขอเสียงปรบมือให้เซย์ด้วยครับ” เออ กูอดลุ้นไปด้วยไม่ได้ว่ามึงจะร้องเพลงอะไรเอาฮา…. แล้วพออินโทรเพลงขึ้น ผมก็ฮาจริงๆ … มันร้องเพลงนี้กันครับ ‘ชิมิชิมิ’ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
http://www.youtube.com/v/e_rSsPVck0E“โอ๊ยยยย ไอ้ห่า ฮาว่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ” ตั้งแต่ไอ้พายลงจากเวทีมา จนผมเดินเอารองเท้าไปให้มันเปลี่ยน ผมยังไม่หยุดฮา
“ไอ้เหี้ย พอ!!!! ถ้ามึงไม่หยุดขำ กูจะตีด้วยปืนฉีดน้ำนี่เลยนะ” ไอ้พายที่ถือปืนฉีดน้ำอยู่ในมือเตรียมตัวไปลุยกับแฟนเพลงในลานสงกรานต์ เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงตามแรงจูงของผม เพราะผมไม่หยุดขำที่มันร้องและเต้นเพลงชิมิชิมิ สักที
“ฮ่าๆๆๆๆๆ โอ๋ๆๆๆ ใจเย็นครับมึง ฮ่าๆๆๆ กูว่าพี่แชมป์ป่านนี้ก็หัวเราะขาดใจตายไปแล้วมั้ง ฮ่าๆๆๆ โอ๋ๆๆๆ ถึงขำแต่ก็น่ารักจะตาย โอเคๆ หยุดขำแล้ว ชิมิชิมิ ฮ่าๆ โอ๊ยยยย หยุดจริงๆ แล้วไม่ต้องง้างมือเลย” จริงๆ มันก็น่ารักนั่นแหละ ไม่เคยเห็นมันทำอะไรแบบนี้มาก่อน ก็ทั้งขำทั้งฮาดีฮะ
เราสองคนก็ออกไปเล่นน้ำกับพวกๆ แฟนคลับ และก็พวกพี่น้องศิลปินด้วยกัน ก็มีมาขอประแป้ง ฉีดน้ำกันอย่างสนุกสนาน ผมกับไอ้พายเปียก เปรอะ เลอะแป้งกันไปทั้งตัว แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่สนุกสุดๆ เราได้ขำ ได้หัวเราะ ได้เห็นรอยยิ้มซึ่งกันและกัน ได้เห็นรอยยิ้มของคนรอบข้าง วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่น่าจดจำจริงๆ ครับ
V
V (ต่อข้างล่างค่ะ)
หัวข้อ: เออ...ก็คนมันแรด VS. แต่ผมดันชอบ : ตอนพิเศษ Valentine : เมียหาย! 22/02/14 P.165 (อ่าน 1510885 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก