หัวข้อ: Re: ....... ➳ แลกรัก ♡ .......

[kyoya11]

วันนี้ก็รอ^^

[aphanite]

ให้รู้....
ว่ารอ....
ทุกวันนะค่ะพี่จี

ปล. ช่าง...หัวมัน ฮ่า ๆ

[Ball]

ยังไงก้รอค่ะ 

[netwoon.km]

คิดถึงจริงจังง ง 

[rawi]

คิดถึงพี่โก้กะนุ้งเนมแล้วค่าาา ^.^

[ToffeE_PrincE]

ใคร่อ่าน...อ่าน ใครใคร่เมนต์...เมนต์ ใครใคร่รอ...รอ

ใคร่ทุกอย่างเลยอ่ะจี 

เผลอๆใคร่อย่างอื่นด้วย

 

[LIZZ]

ร๊อ รอ love love

[both^^]

สวัสดีค่าขออ่านหน่อยนะค้า
อิอิ

[eunbee2523]

เข้ามารอด้วยความคิดถึง

 

[I_HAM_NOI]

 :z10:เข้ามานอนรอตอนต่อไปคร๊าฟ

[bolinkz]

เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ

[G_wa]

หลังจากพูดออกไปแบบนั้นบรรยากาศในรถก็มีแต่ความเงียบ เนมนั่งก้มหน้ามองฝ่ามือตัวเอง เดี๋ยวกำเดี๋ยวคลาย สักพักก็เงยหน้าขึ้นมาจ้องผม เม้มปากแน่น แล้วสะบัดหน้าหนีไปอีกทาง อีกสักพักก็หันขวับกลับมาจ้องใหม่ด้วยดวงตาโตๆ ที่ดูโตกว่าปกติ ปากที่เม้มแน่นเมื่อครู่ก็เปลี่ยนเป็นเผยออ้าค้างไว้ แล้วก็ก้มหน้าลง เป็นอย่างนี้เวียนไปเรื่อยๆ

“เป็นอะไร”

“ก็พี่พูดอะไรล่ะ”นึกแล้วเชียวว่ากำลังรอให้ผมถามเพื่อที่จะตอบผมมาแบบนี้ แต่ผมก็ไม่ได้เตรียมคำตอบไว้ จะถามย้อนกลับไปก็เดี๋ยวจะยิ่งอารมณ์เสียใส่ผมมากกว่าเดิม อันที่จริง...ผมเองก็ไม่ได้ตั้งใจจะพูดออกไปแบบนั้น แต่เมื่อพูดออกไปแล้วก็คงให้ลืมไปไม่ได้ จะหาเหตุผลอย่างอื่นยกมาอ้างก็ดูเหมือนจะฟังไม่ขึ้น สุดท้ายเป็นผมเองที่ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ

“ว่าไงล่ะ”

“ไม่ว่าไง”พอผมตอบไปอย่างนี้เนมก็นิ่งไปอีก คราวนี้นิ่งของจริง ไม่มีการเงยหน้าขึ้นมาให้เห็นอีกเลย ผมขับรถต่อไปจนเข้าเขตกรุงเทพฯ ส่งเนมข้างล่างคอนโดฯ แล้วผมก็ขับออกมาทันที ตอนแรกตั้งใจจะแวะเอาไวน์ไปให้แม่พี่เอ็กซ์ที่บ้าน แต่เมื่อวานโทรไปป้านอมบอกว่าแม่พี่เอ็กซ์เพิ่งจะบินไปเยี่ยมเจ ความจริงกำหนดกลับไทยน่าจะอีกไม่นาน แต่ล่าสุดที่คุยกับเจเห็นบ่นว่าพี่เอ็กซ์อยากเรียนต่อ แต่เจอยากกลับแล้ว ทั้งคู่เลยทะเลาะกันนิดหน่อย เจชอบบ่นบ่อยๆ ว่าอยู่ที่นั่นบางครั้งพี่เอ็กซ์ก็ชอบแสดงออกกับเจมากเกินพอดี บางครั้งนั่งดินเนอร์กันก็ดึงเจมาจูบ ซึ่งมันก็โกรธไปหลายวัน ผมเข้าใจว่าที่นั่นคงไม่ค่อยสนใจ พวกแอนตี้หนักๆ เลยก็ต้องมีบ้าง แต่ปัญหาอยู่ที่เจเองก็รูปร่างเล็กว่าผู้ชายไทยปกติอยู่แล้ว ไม่แปลกที่ฝรั่งบางคนจะดูไม่ออก พี่เอ็กซ์ก็เลยเปรมไปเลย ตัวพี่เอ็กซ์ก็เคยโทรคุยกับผมเองว่าไม่ทำเกินพอดี ถ้าเห็นคนไทยใกล้ๆ ก็ไม่เคยแสดงออกอะไรมากมาย แต่กับพวกฝรั่งพี่เอ็กซ์ทนนิ่งไม่ค่อยไหว เพราะบางทีพวกนั้นก็จ้องเจจนเกือบจะมีเรื่องกันหลายครั้ง พอบอกเจตรงๆ เจก็หาว่าเว่อ แต่ผมคิดว่าน่าจะจริง สรุปแล้วตอนนี้เลยไม่รู้ว่าทั้งคู่จะกลับมาเมื่อไหร่ ลองแม่พี่เอ็กซ์บินไปหาอย่างนี้แสดงว่าเคลียร์กันเองไม่ได้ หรือไม่ก็พี่เอ็กซ์ยังง้อไม่สำเร็จ

“เป็นไรวะ มาถึงก็นั่งนิ่ง กูง่วงนะเนี่ย ยังไม่ได้เวลานอนตื่นกูเลย”หลังจากขับออกมาผมก็ตรงมาหาพี่ฟ้าที่บ้าน เรียกว่ามาปลุกเลยก็ได้ เพราะพี่ปั้นเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ส่วนพี่ฟ้าเพิ่งลุกออกมานั่งตรงหน้าผม

“เพิ่งกลับมาจากบ้านเลยแวะเอาไวน์มาให้ หรือจะไม่เอา”

“เอาดิวะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวเลย หาวันหยุดไปเที่ยวกันดีมั้ยวะ”พี่ฟ้านั่งซดกาแฟที่พี่ปั้นชงมาวางไว้ให้ ส่วนคนชงเดินเข้าครัวไปเตรียมทำอาหาร นี่เป็นเสน่ห์อีกอย่างที่ทำให้พี่ฟ้าถอนตัวไม่ขึ้น

“ก็ดี ช่วงนี้ผมว่างด้วย โทรชวนพี่โมทย์ไปด้วยดิ ไม่ได้เจอนานแล้ว”

“เออ แม่งทำแต่งาน อาทิตย์ก่อนโทรไปมันบอกไม่คิดจะซื้อเพชรให้เมียบ้างเหรอ กูล่ะอยากจะบ้า ออกแบบเองเป็นหน่อยล่ะทำเป็นเอามาอวด มันได้อวดมึงรึยัง”

“ยังเลย เห็นโทรมาตอนกำลังสอนผมเลยไม่ได้โทรกลับ”

“นี่ของโก้นะ เอาอย่างอื่นอีกมั้ย”พี่ปั้นยกกาแฟกับขนมปังปิ้งมาวางตรงหน้าผม เล่นเอาพี่ฟ้ามองตาขวาง เพราะของพี่แกมีแค่กาแฟอย่างเดียว

“ไม่ล่ะพี่ ผมกินมาแล้ว เรื่องเที่ยวเอาให้แน่นะ อยากเข้าป่าว่ะ”

“เขาใหญ่มั้ยล่ะ ใกล้ๆ หรือจะขึ้นภู”

“ไม่เอาภูกระดึงเด็ดขาด ปวดขา เหนื่อย อยากนอนพักสบายๆ เขาใหญ่ก็ได้ ของเล่นเยอะดี”พี่ปั้นรีบค้าน ผมยังไงก็ได้ ส่วนพี่ฟ้าตามใจเมีย ผมนั่งคุยเรื่อยๆ อยู่สักพักจนใกล้เวลางานก็ขับรถออกมา เรื่องสถานที่ วันเวลาพี่ปั้นขอจัดการเอง แล้วจะโทรบอกทีหลัง งานนี้มีไอ้เจมส์พ่วงมาด้วยอีกหนึ่ง แล้วมันอาจพ่วงพวกไอ้อ้นมาด้วย ผมมาถึงสถาบันก็เดินไปชวนนิ้ง ซึ่งรายนี้ชอบเที่ยวเป็นทุนเดิม ปีนเขาก็เคยมาแล้ว ถึงมันจะเป็นแบบนี้แต่ความสมบุกสมบันของมันก็ยังเหมือนเดิม ต่างไปแค่สรีระเท่านั้น

“เออโก้ วันเสาร์ยัยตองมันมาถามหาโก้ที่นี่แหละ”

“เค้าเป็นผู้ชายไปเรียกเค้ายัยได้ไง”

“สาวซะขนาดนั้น ไม่เรียกนังก็ดีแล้ว”

“แล้วเค้าว่าไง”

“ก็บอกว่าผ่านมาเลยจะถามว่าวันนี้โก้มีสอนกี่โมง แปลกว่ะ ปกติไม่เคยจะกล้าเข้ามาล้วงความลับกับกูหรอก เห็นคอยแต่จะถามคนอื่น”

“แล้วมึงว่าไงล่ะ”

“กูก็ชี้ไปที่บอร์ดน่ะสิ โง่นักให้แหกตาดูเอาเอง ชื่ออาจารย์แต่ละคอร์สก็แปะอยู่นั่น วันเวลาก็เขียนไว้อยู่ ผู้จัดการให้ทำแปะตั้งแต่เดือนก่อนโน่นแล้ว วันนั้นกูกำลังยุ่งอยู่ยังมาทำเป็นโชว์พาวว์ใส่กูอีก บอกว่าจะชวนมึงไปงานวันเกิด จัดที่ร้านพี่ฟ้าพี่ปั้น ไม่รู้ไปสืบมาจากไหนถึงรู้ว่าเป็นร้านประจำมึง”

“กูเพิ่งมาจากบ้านพี่ฟ้า ไม่เห็นสองคนนั้นบอกอะไรกูเลย”

“เค้าจะแกล้งมึงให้จ๊ะเอ๋กันที่ร้านล่ะมั้ง มันชวนกูด้วยนะ มึงว่าไงล่ะ”นิ้งมันถามไม่ใช่เพราะอยากไปหรอก แต่มันรู้ว่าถ้าผมไป มันต้องตามไปช่วยเป็นก้างอยู่แล้ว

“กูก็แกล้งไม่รู้ต่อไป ถ้าไม่มาบอกกูเองกูก็คงไม่ไปหรอก กูไม่ชอบคนทำอะไรลับๆ ล่อๆ”

“กูว่าไม่ลับแต่จะล่ออย่างเดียวมากกว่า มันเดินมาโน่นแล้ว”นิ้งพยักเพยิดไปด้านหลัง แล้วก็เดินหนีผมไป ทิ้งผมยืนรอตองเดินเข้ามาหาคนเดียว

“ว่าไงโก้ นิ้งบอกโก้แล้วใช่มั้ย”

“บอกอะไรเหรอ”

“อ้าว เห็นยืนคุยกันนึกว่าบอกแล้ว วันนี้วันเกิดตอง คืนนี้ไปเที่ยวกับตองนะ”

“คืนนี้เหรอ”

“ใช่ จองร้านไว้แล้ว ร้านประจำโก้นั่นแหละ พอดีอาทิตย์ก่อนโน้นตองไปเที่ยวแล้วเห็นโก้ก็เลยถามเด็กในร้านน่ะ มีร้านประจำก็ไม่บอกกันมั่ง”

“ร้านรุ่นพี่น่ะ แล้วนี่ตองเหมาร้านเลยเหรอ”

“บ้าเหรอ ตองไม่ได้รวยขนาดนั้นนะ แค่จองโต๊ะมุมใกล้เวทีเฉยๆ ตอนแรกตองก็หาร้านอยู่ แต่พอรู้ว่าร้านนี้เป็นร้านรุ่นพี่โก้ตองก็ตัดสินใจจองไว้เลย จ่ายค่าเหล้าล่วงหน้าไว้แล้วด้วย พี่ฟ้าก็ใจดี ลดราคาให้ตองด้วยนะ”นี่เองคือเหตุผลที่สองคนนั้นไม่บอกผม ได้เงินแถมยังได้แกล้งผมด้วย ไอ้เรื่องเห็นแก่เงินนี่ไม่เท่าไร เพราะเป็นเรื่องปกติของการทำงาน ว่ากันไม่ได้ แต่เรื่องที่ได้แกล้งผมด้วยนี่สิคือเหตุผลหลักจริงๆ

“อาจจะแวะไปแป๊บเดียวนะ ผมเพิ่งกลับมาจากบ้านเมื่อเช้า เลิกงานแล้วอยากนอนพักมากกว่า”

“งั้นโก้สอนเสร็จก็กลับไปพักที่คอนโดฯ ก่อน แล้วสักสี่ทุ่มตองไปรับดีมั้ย”

“ไม่ดีหรอก ตองเป็นเจ้าภาพ ไม่ไปรอเพื่อนที่ร้านหรือไง อีกอย่างเดี๋ยวโก้ต้องไปที่อื่นก่อนด้วย”หลังจากพูดจบตองทำท่าเหมือนจะชวนคุยต่อ แต่นิ้งตะโกนเรียกผมว่าได้เวลาสอนแล้ว ตองเลยขอตัวกลับพร้อมให้ผมสัญญาว่าจะไม่เบี้ยว ซึ่งผมก็สัญญาไปเพราะไม่คิดจะผิดคำพูดตัวเองอยู่แล้ว

“หน้าบานไปแบบนั้นแสดงว่ามึงตกลงอ่ะดิ”

“เออสิ แล้วมึงล่ะ เดี๋ยวกูไปรับที่บ้านแล้วกัน”

“เมื่อกี้กูว่าจะบอกมึงอยู่ว่ากูไปด้วยไม่ได้นะ สุดรักนอนป่วยอยู่ที่บ้าน ต้องกลับไปเฝ้าไข้ย่ะ”

“อ้าว แล้วเมื่อกี้ไม่รีบบอกวะ”

“ก็พอกูจะพูดมันก็เดินลอยหน้ามา ใครจะพูดออกวะ”

“เออ งั้นเดี๋ยวกูชวนคนอื่นไปเป็นเพื่อนแทนก็ได้วะ  แล้วมึงเรียกกูมีอะไรเปล่า”ผมถามเพราะความจริงนี่ยังไม่ใช่เวลาเริ่มสอน อีกครึ่งชั่วโมงกว่านั่นแหละ ผมรีบมาเร็วเพราะจะหาอะไรทานที่นี่

“กูรู้ว่ามึงต้องยังไม่ได้กินข้าวมาน่ะสิเลยรีบเรียกมากินก่อน”

“นี่มึงซื้อรอกูเลยเหรอเนี่ย”

“ก็เออสิ ไม่งั้นเดี๋ยวก็อดกินอีก รีบๆ เข้ากูก็ยังไม่ได้กินอะไรเหมือนกัน”ผมนั่งลงตรงข้ามนิ้งที่เปิดกล่องอาหารที่วางเรียงไว้ นิ้งเป็นคนที่ชอบดูแลคนอื่น เมื่อก่อนตอนที่ผมเพิ่งเริ่มอยู่คนเดียว ก็ได้มันนี่แหละคอยชวนไปค้างด้วยที่บ้านบ่อยๆ บางทีก็ลากไปทานข้าวด้วย เวลาผมไปเที่ยวก็ตามไปคุม ถ้าช่วงนั้นไม่ได้มันผมอาจจะทำอะไรผิดพลาดมากกว่าที่ได้ทำมา

หลังจากสอนเสร็จตอนสองทุ่มครึ่ง ผมรีบโทรไปชวนไอ้เจมส์ แต่โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติด แถมพอติดมันดันกดตัดสายทิ้งเสียด้วย เอาเถอะ ยังไงร้านนั้นก็มีทั้งพี่ฟ้าพี่ปั้น ผมคงไม่ถูกตองเกาะติดอะไรมากนัก

วันนี้หลังจากแยกจากเนม ผมก็คุยกับคนโน้นคนนี้เยอะแยะไปหมดจนลืมเรื่องที่ยังค้างคากับเนมไป แต่พอเดินมาถึงหน้าประตูห้องตัวเอง ผมก็นึกออกว่า เนมน่าจะยังรอให้ผมอธิภายคำพูดตัวเองอยู่หลังบานประตูนี้ ซึ่งผมไม่มีคำอธิบาย เพราะมันมีความหมายในตัวเองอยู่แล้ว แต่ที่หนักใจคือคำถามที่ว่า...ทำไมถึงพูด
สิ่งที่อยู่หลังบานประตูน่าหนักใจกว่าที่คิดเอาไว้จนบรรยายเป็นคำพูดไม่ถูก ได้แต่ยืนมองนิ่งๆ ผมไม่น่าลืมเลยว่าความสนุกของการได้แกล้งผมครั้งนี้ ไอ้บ้านี่ไม่น่าจะพลาดไปได้

“มึงเข้ามาได้ไง”

“น้องเนมเปิดให้ว่ะ นี่เพิ่งกินข้าวด้วยกันเสร็จ อาหารห้องมึงนี่รสชาติดีว่ะ วันหลังคงต้องซื้อของมานั่งกินที่นี่บ่อยๆ”ลองมีเวลานั่งทานข้าวนี่แสดงว่ามันตั้งใจมารอผม และตั้งใจมาหาเนมแน่ๆ ซึ่งมันโชคดีที่บังเอิญวันนี้เนมมันโดดเรียนพอดี

“แล้วตอนนี้อยู่ไหนล่ะ”

“อะไรอยู่ไหน”

“อย่ากวนตีน กูกำลังเหนื่อย กูโทรหาแล้วเสือกไม่รับนะมึง”

“ก็คนกำลังเคี้ยวข้าว ถ้ารับมันจะเสียมารยาทกับคนร่วมโต๊ะมึงไม่รู้หรือไง”

“กูไม่ยักรู้ว่ามึงสะกดคำนั้นเป็น แล้วว่าไง เนมอยู่ไหน”ผมคิดว่าถ้าเนมไม่อยู่ก็คงหนีออกไปค้างกับเพื่อนเหมือนทุกครั้งที่มีปัญหากัน แต่ปกติเนมจะต้องโทรบอกผมก่อน

“อาบน้ำแต่งตัวอยู่ กูชวนเนมไปด้วยนะมึง เนมโอเคแล้วด้วย กูเลยบอกให้รีบอาบน้ำแล้วแต่งตัวน่ารักๆ เพราะกูจะพาไปเปิดตัว”

“......กวนตีนนะมึง แล้วนี่เอารถมาหรือเปล่า”

“เอามาดิวะ กูแวะมาหาลูกค้าเลยลองเข้ามาหามึง ไม่ได้ตั้งใจมาดักรอมึงหรอก”

“กูเชื่อตายล่ะ คืนนี้มึงขับ กูเบื่อขับรถแล้ว”เวลาผมขับรถกลับบ้านทีไร พอกลับมาขับในกรุงเทพฯ แล้วจะหงุดหงิดทุกที เหยียบได้นิดหน่อยก็ต้องแตะเบรก หนักเข้าก็จอดแช่เป็นชั่วโมง รถซื้อมาคันเกือบล้านดันวิ่งบนถนนได้ช้ากว่ามอร์เตอร์ไซต์อีก

ผมอาบน้ำแต่งตัวใหม่แล้วก็ออกมานั่งหาอะไรทานรองท้อง ตอนแรกคาดว่าจะต้องต้มมาม่า แต่เจมส์มันบอกว่าซื้อราดหน้าทะเลไว้ให้หนึ่งถุงก็เลยโชคดีไป ผมนั่งทานจนเสร็จก็ยังไม่เห็นเนมออมาจากห้องผมเลยตัดสินใจเดินไปเรียกเพราะได้เวลาไปแล้ว

“เนม”ผมเคาะประตูไม่กี่ครั้งเนมก็เปิดประตูออก เสื้อผ้าอยู่ในชุดพร้อมเที่ยวเรียบร้อย ผมกับเจมส์ใส่เสื้อเชิ้ตด้วยกันทั้งคู่ ส่วนเนมใส่เสื้อยืดคอกลมสีฟ้าอ่อน ดูๆ แล้วการไปเที่ยวคืนนี้เหมือนผมตามไปคุมเด็กนักเรียนโดดเรียนอะไรทำนองนั้นมากกว่า

“เสร็จรึยัง”

“ให้เนมไปด้วยจริงอ่ะ”เนมถามเหมือนไม่แน่ใจเพราะผมไม่ได้เอ่ยปากชวนเอง แต่เล่นแต่งตัวรอแบบนี้จะให้บอกว่าไม่ได้ก็คงไม่ดี

“ไปสิ”ตอนแรกผมกะจะพูดว่าอยากไปก็ไป แต่คิดอีกที ให้เนมไปก็ดีเหมือนกัน...น่าจะดีจริงๆ นั่นล่ะ

ผมให้เจมส์เอารถมันไป มันจะได้ไม่มีข้ออ้างบ่ายเบี่ยงให้ผมขับ เพื่อที่มันจะได้ไปนั่งคู่เนมที่เบาะหลัง

“เนมไม่ต้องกลัวไม่มีเพื่อนคุยนะ พวกพี่ๆ ที่ร้านใจดีทุกคน คุยสนุกด้วย เนมน่าจะชอบ เพราะขนาดไอ้โก้มันยังชอบไปแทบทุกคืนเลย ตั้งแต่มาอยู่นี่ได้ไปเที่ยวที่ไหนบ้างยัง”

“ยังครับ ผู้ปกครองไม่ให้กลับเกินสี่ทุ่ม”ถ้าเนมไม่พูดผมคงไม่รู้ เพราะปกติที่ไปค้างกับเพื่อนผมคิดว่าคงได้ไปเที่ยวบ้างแล้ว

“แต่ผู้ปกครองออกเที่ยวหลังสี่ทุ่มทุกคืนไม่ใช่เหรอ อย่างนี้มันเอาเปรียบกันนี่หว่า”

“ทำเป็นพูดดี มึงก็ไปเหมือนกูนั่นแหละ”

“งั้นเดี๋ยววันหลังก็ชวนน้องเนมออกมาพร้อมกันเลยสิ ดีมั้ยครับ”ไอ้เจมส์มันจะรู้ตัวมั้ยว่าเวลามันคิดจะหยอดใส่ใครโดยการพูดหวาน เรียกคนอื่นน้องแบนี้เนี่ย ทำให้คนถูกเรียกรู้สึกยังไง ตั้งแต่รู้จักกัน มันเรียกตั้งแต่น้องเจ น้องตี๋ มาจนถึงน้องปั้น แต่ละคนล้วนมีเจ้าของแล้วทั้งนั้น มันไม่กลัวเจอตีนชาวบ้านบ้างรึไง
 
ผมเพิ่งรู้สึกตัวว่าวันนี้ทั้งวันผมทำอะไรผิดพลาดหลายๆ อย่างเพราะไม่ได้คิดให้รอบคอบ เมื่อเช้าก็ตอนที่พูดกับเนม หลังจากนั้นก็รับคำเชิญของตองโดยลืมถามนิ้งก่อนว่าว่างไปกับผมมั้ย แล้วก็ตอนที่ยืนยันจะให้เนมมาเที่ยวด้วยกันโดยลืมไปว่านี่เป็นการรวมหัวกันแกล้งผม และเนมต้องมาเจอผู้ร่วมขบวนการครั้งนี้ทั้งหมด ซึ่งผมคาดเดาผลลัพธ์ได้เลยว่าไม่เป็นผลดีกับผมแน่นอน เพราะตอนนี้ทั้งพี่ฟ้า พี่ปั้นยืนรอรับผมหน้าทางเข้าร้านแล้ว แถมยังไม่ปิดบังความกระตือรือร้นที่จะสอดส่องสายตามองคนเดินตามหลังผมมาด้วย

“น่ารักกว่าที่พี่เจมส์คุยให้ฟังอีก”

“นึกว่าจะไม่พามาซะแล้ว น่ารักนี่หว่า”พอกันทั้งผัวทั้งเมีย ไม่มีคำทักทายหรือการเก็บอาการกันเลย

“เนมนี่พี่ปั้นเจ้าของร้าน แล้วก็พี่ฟ้าแฟนพี่ปั้น”เนมที่แทบจะยืนซ้อนหลังผมเบี่ยงตัวออกมายกมือไหว้แล้วถอยกลับไปยืนเหมือนเดิมโดยใช้ตัวผมเป็นโล่กำบังสายตาสอดรู้ของสองคนตรงหน้า

“อ้าว นี่ตกลงสถานะกูคือแฟนเพื่อนมึงเหรอวะถึงได้แนะนำเมียกูก่อนเนี่ย”

“จะไปรู้เหรอ ก็ปกติเห็นพี่ปั้นเป็นช้างเท้าหน้าก็ต้องให้เกียรติแนะนำก่อนสิ”

“ปากดีไปนะมึง โน่น สุดที่รักมึงรออยู่ที่โต๊ะเรียบแล้ว ตอนแรกบอกกูว่าจองสองโต๊ะประมาณสิบกว่าคน นี่มากันยี่สิบกว่าได้มั้ง กูเลยย้ายมุมหน้าเวทีไปอยู่ใกล้ๆ เคาน์เตอร์แทน”

“จะได้คอยสังเกตการณ์ง่ายๆ ใช่มั้ย”

“เออๆ ฮ่าๆๆ มึงนี่รู้ใจว่ะ ไปรีบๆ เข้าไป กูไม่ได้ดูละครหลังข่าวมานานแล้ว อยากเห็นบทเข้าพระเข้าพระ แบบพระเอกโดนมอมลากเข้าโรงแรมอะไรแบบนั้นน่ะ”พี่ฟ้าผลักไหล่ให้ผมเดินเข้าไป ส่วนพี่ปั้นกับไอ้เจมส์ก็เดินล้อมหน้าล้อมหลังเนม พยายามชวนคุยไม่หยุด ถามชื่ออายุที่อยู่ แล้วทำท่าจะถามลึกลงไปเรื่อยๆ ผมเลยดึงมือเนมให้เดินตามเข้าไปหาที่นั่งก่อน ก็คงต้องนั่งแถวๆ เคาน์เตอร์นั่นล่ะ จะได้มองเห็นง่ายๆ แถมยังมีคนคอยช่วยดูแลเยอะด้วย

“โก้!!”ผมยืนมองหามุมว่างๆ ที่ไม่ต้องเบียดมากนัก แต่เสียงทักพร้อมแรงกระชับบนแขนอีกข้างที่ว่างอยู่ทำให้ต้องหันกลับมา

“ตองโทรหาตั้งนานก็ไม่ติด นึกว่าโก้จะเบี้ยวซะแล้ว”

“ลืมเปิดเสียงน่ะ พี่ฟ้าบอกเพื่อนมากันเยอะเหรอ งั้นโก้ไม่รบกวนดีกว่ามั้ย อ่ะนี่ของขวัญ”ผมยื่นถุงใส่ขวดไวน์ไปให้ ตองฉีกยิ้มตั้งแต่ยังไม่ได้เปิดดูเลยว่าเป็นขวดอะไร แถมโถมตัวเข้ามากอดไหล่ผมอีก ท่าทางจะเริ่มเมาแล้วแน่ๆ

“ดีใจจัง ไม่คิดว่าจะมีของขวัญให้ด้วย โก้ไปนั่งกับตองสิ เดี๋ยวตองจะแนะนำเพื่อนๆ ให้รู้จัก”นี่ล่ะคือประเด็นที่ผมไม่อยากฉายเดี่ยวกับตอง เพราะการแนะนำให้เพื่อนรู้จักมันก็เหมือนการเปิดตัว ทั้งๆ ที่ความจริงเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ไอ้พวกที่ยืนดูเหตุการณ์ด้านหลังก็ช่างวางแผนดีนัก ถ้าหากตองไม่จัดงานที่ร้านนี้ผมก็อาจจะเลี่ยงไม่ไป แต่เพราะบอกว่ามาที่นี่ผมเลยรู้สึกเหมือนยังมีเพื่อนคอยเป็นกันชนไม่ให้ตองเข้ามาสนิทกับผมมากนัก แต่ดันไม่ได้คิดว่ากันชนพวกนี้ผันตัวเองไปเป็นไทยมุง อยากดูเหตุการณ์สนุกๆ เวลาเห็นผมลำบากใจและหาวิธีตีตัวออกห่างจากคนที่เข้าหา ความจริงผมก็ไม่ได้แคร์อะไรตองเลย ถึงจะเคยมีอะไรด้วยกันแต่ไม่ได้ผูกพัน ส่วนที่ยังไปไหนมาไหนกับตองเป็นเพราะตัวตองเองที่ค่อนข้างมีบุคคลิกและนิสัยที่ทำให้บางครั้งผมยอมไปไหนมาไหนด้วยได้ การที่ตองไม่ช่างซัก ไม่ตีสนิท รู้จังหวะว่าตอนไหนควรตื้อ ตอนไหนควรถอย อันนี้ทำให้ผมพอใจ เหมือนจะตามตื้อแต่ก็ยังรักษาศักดิ์ศรีตัวเองไม่ให้น่าเกลียด และทุกครั้งที่บังเอิญเจอตองพร้อมเพื่อน ตองก็ไม่เคยจะพูดให้เพื่อนๆ รู้ว่าผมเคยมีอะไรกับตอง แต่แนะนำว่าเป็นอาจารย์สอนพิเศษของน้องชายเสมอ มีครั้งนี้ครั้งแรกนี่แหละที่ตองใช้วิธีกดดันให้ผมต้องรับปากว่าจะมา ผมถึงได้รับปาก เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ตองล้ำเส้น และหวังว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย

“เดี๋ยวขอหาโต๊ะให้น้องนั่งก่อนแล้วกัน ตองกลับไปที่โต๊ะเถอะ เดี๋ยวโก้ตามไป”ผมพูดจบตองถึงได้รู้ตัวว่ายังมีอีกคนอยู่ด้านหลังผม และยังถูกผมจับข้อมือเอาไว้อยู่

“น้องเนมนี่เอง มาเที่ยวด้วยเหรอฮะ ไปนั่งกับพวกพี่มั้ย”

“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวเนมนั่งกับพี่ๆ พวกนี้ก็ได้”เนมชี้ไปที่พวกไทยมุงที่ยืนอมยิ้มบ้าง ทำหน้าลุ้นจนเกินพอดีบ้าง เห็นท่าทางแต่ละคนแล้วผมล่ะอยากจะบังคับให้เนมไปนั่งกับตองจริงๆ แต่ถ้าทำอย่างนั้นมีหลังกลับห้องไปได้เถียงกันอีก หรือไม่เนมก็คงนิ่งเงียบใส่อีกตามเคย

ตองเดินกลับไปที่โต๊ะเพราะเพื่อนๆ ตะโกนเรียก ส่วนผมก็หาที่นั่งให้เนมได้พอดี ชุดโซฟาเล็กๆ ที่ไม่ค่อยมีคนชอบนั่งเพราะส่วนมากอยากจะยืนเต้นกันหมด หรือไม่ก็นั่งเก้าอี้สตูลตัวสูงเพื่อจะได้มองเวทีได้ชัดๆ

“เจ้าของงานชะเง้อคอมองหาใหญ่แล้ว มึงรีบไปก่อนที่คอเค้าจะหลุดแล้วลอยมาหามึงที่นี่ดีกว่า”พี่ฟ้านี่ก็ชอบจิกกัดเหมือนไอ้นิ้งเหมือนกันนะ

“ห้ามเมานะเนม พรุ่งนี้ต้องไปเรียน”

“รู้แล้ว ถึงเมาก็ไปเรียนไหวเหอะ”

“ห้าม-เมา”ผมย้ำคำสั่งอีกครั้งจนเนมยอมผงกหัวรับคำสั่งแบบไม่เต็มใจ ถ้าไม่เคยต้องประสบปัญหาตอนเนมเมาผมคงไม่ต้องเคร่งครัดแบบนี้หรอก แต่นี่เพราะเคยโดนมากับตัวเลยต้องสั่งเอาไว้ก่อน แต่ก่อนเดินไปจากโต๊ะก็ต้องนิ่งคิดอีกทีว่าควรจะปล่อยเนมไว้หรือเปล่า เพราะสายตาอีกสามคู่ที่ไล่ผมแบบตรงๆ ทำให้รู้เลยว่าพวกนี้ต้องเตรียมรีดข้อมูลเนมแน่ๆ หรือไม่ก็เตรียมขายผมให้เนมฟัง ไม่ว่าจะแบบไหนก็ไม่ดีทั้งนั้น แต่จะดึงดันให้เนมตามผมไปโต๊ะตองด้วยก็ไม่ได้อีก ถึงจะอยากทำอย่างนั้นแต่...ที่ผ่านมาก็น่าจะกระตุ้นเพียงพอแล้ว หากเนมยังโตไม่พอจะคิดได้ หากเนมยังตามผมไม่ทันแม้สักก้าว หากยังไม่กล้าพอ....ก็ถือว่าผมมองคนผิดไป



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอโทษที มาช้ากว่ากำหนดนิดหน่อยนะคะ

เรื่องเล่าที่บอกไว้คราวก่อนคือเรื่องเน็ต ตอนนี้เน็ตที่บ้านใช้ได้แล้ว หลังจากวันที่อัพคราวก่อน รอสามวัน(นับจากวันโทรแจ้งก็อาทิตย์กับอีกวันหรือสองวันพอดี) ช่างโทรมาตอนเช้าบอกให้เปิดเครื่องไว้ เดี๋ยวจะเข้ามาดูให้ จีก็เปิดเครื่องรอ ไม่เกินสิบนาทีช่างก็มา ปัญหาคือช่างที่ติดตั้งเป็นทีมที่บริษัทจ้างให้มาติดตั้ง ไม่ใช่พนักงานประจำของบริษัทฯ เน็ต แล้วก็เลยทำงานไม่เรียบร้อย คือเดินสายเสร็จจับคู่สัญญาณเสร็จก็ไป คนที่มาซ่อมบอกเค้าจับคู่สัญญาณผิด จีก็เลยเล่นไม่ได้ แถมยิ่งกว่านั้นคือ จีบอกช่างซ่อมว่าตอนแรกที่มาติดตั้งไม่ได้เสียบสายโทรศัพท์กับเราท์เตอร์ด้วย จีเห็นเดินสายไว้แต่ไม่เอาสายเสียบ แล้วจะเอาสัญญาณโทรศัพท์ตรงไหนต่อ ก็เลยเสียบเอง แต่ก็เล่นไม่ได้อยู่ดี ที่ฮากว่านั้นคือ ช่างซ่อมบอกว่าเพิ่งได้รับเรื่องเมื่อเช้าเลยขับรถออกมาจากบ้าน บ้านเค้าอยู่หมู่บ้านเดียวกันแต่ถัดจากบ้านจีไป 2 ซอย

ขอไม่บอกนะคะว่าเน็ตของค่ายไหน เพราะความจริงเรื่องพวกนี้มันอยู่ที่ตัวบุคคลไม่ใช่หน่วยงานนะจีว่า การติดเน็ตบางทีก็ต้องอาศัยดวง  

[JJHJJH]

^
^
จิ้มพี่จี เย่ๆๆๆ

[G_wa]

มาเล่นเช้าเชียว จิ้มตอนนี้ก็ไม่รู้สึกหรอกค่ะ ง่วงมากมาย ขอตัวไปนอนก่อนนะ

[snowice]

^
^
^

งั้นจิ้มคุณจีอีกที เผื่อรู้สึก ^^

ราตรีสวัสดิ๋ + อรุณสวัสดิ์ นะคะคุณจี

[V_we]

ไหนพี่โก้ว่าไม่ชอบคนลับๆ ล่อๆ ไง
ตัวเองแหละ ทั้งลับทั้งล่อ
คลุมเครือ
 

[donutnoi]

เห็นด้วยกับคุณจี ที่ว่าการติดเนตบางที่ต้องอาศัยดวง    เพราะมีปัญหากับเนตเหมือนกัน

กลับที่ไ้อ้พี่โก้ ไม่เข้าใจโก้ยังไง ก็ยังไม่เข้าใจยังงั้น แต่ความรู้สึกที่มีต่อโก้ตอนนี้ยังเหมือนเดิมคือ  

ปล.คิดถึงพี่เอ๊กซ์กับเจ ขอให้มีเรื่องพาดพิงยาวๆหน่อยก็ดีนะคะ  

[roseen]

 :seng2ped:ไอ้โก้  อวดดีฉิบหาย

[ordkrub]

ไอ้โก้ก็ยังทำตัวได้มึนๆน่าปวดหัวเหมือนเดิม
มันคิดอะไรนะ

[wan]

พวกเพื่อนก็ลุ้นกันตัวโกร่ง หรือว่าเตรียมแกล้งโก้ก็ไม่รู้
ว่าแต่เพื่อนคงหวังดี อยากให้คนมาดนิ่งมีคู่เสียที
กว่าว่าคู่นี้จะคลิ๊กกันได้ คงลุ้นกันเหนื่อยแน่  
+1 เป็นกำลังใจให้ น้องจี
ปล. น้องเจมาเป็นแขกพอผ่านแว๊บ ๆ   ชื่นใจจัง

[nunamicky]

หนูเนมลุยโลด
พี่โก้เค้าเปิดทางให้ขนาดนี้แล้ว
สู้สู้นะคะ

[naja-kitase]

ทำไมมันไม่มีอะไรก้าวหน้าเลยง่ะ?
อ่านไปอ่านมาเบื่อโก้เฉยเลย

ไม่มีอะไรคืบหน้าจริงๆ

แอบดีใจ พาร์ทนี้มีพี่เอ็กซ์น้องเจเล็กๆ
เค้าคืนดีกันเมื่อไหร่มาบอกด้วยน้าาาา 

[Eternal luv]

  กลับมาแล้ว

[SPIN]

 โก้ยังมึนเหมือนเดิม
 
 ส่วนน้องเนม ก้อสู้ๆๆน้าจ้า
 พี่โก้เริ่มเปิดทางเเล้ว...หรือป่าวว


 รอตอนต่อไปค่า

[jiki]

เย้ มาต่อแล้ว
คิดถึงเนมมากๆ
ยิ่งอ่ายิ่งไม่เข้าใจว่า โก้ต้องการอะไรนะ สงสารเนมจัง

[ToeyTato]

พี่โก้นี่แบบเข้าใจเข้าถึงแกยากจิงๆอ่ะ 5555+ เจก็ยังคงเหมือนเดิม ง๊องแง๊งน่ารักอ่า~~ ส่วนพี่เอ๊กซ์จับจูบแบบนั้นเลยหรอ หึหึ หื่นแรงดีไม่มีตกจิงจิ๊งพ่อคู๊ณณณ รักคู่นี้ที่1 5555+

[l3iZal2l2e]

พี่โก้เค้าอยากให้เนมเป็นคนเริ่มจีบพี่โก้ก่อนเหรอ??
 

คู่นี้คงต้องตามลุ้นกันจนเหนื่อย
 

[ja ne]

เปิดตัว ไปงานเปิดตัว

เนมลุยโลด บอกให้โลกได้รู้
เนมโตแล้วเฟ๊ยยยยย

[astral]

อยากให้คนอื่นทำอะไรเปิดเผย แล้วตัวเองเปิดเผยกับคนอื่นมากแค่ไหนละเนี่ย ตาโก้ 

เนมเผาโก้ให้เต็มที่เลย เอาเกรียมๆ 

[aehJTS]

  เค้าก็ตามโก้ไม่ทันเหมือนกันนะ
แล้วชักจะเบื่อไอ้คุณโก้มากแล้วนะ ภาคเจชอบโก้มากมันดูเท้อยากบอกไม่ถุก
นิ่ง ๆ พอมีบททีไรเราก็นั่งยิ้มทุกที แต่พอมารู้นิสัยจริง โอ้ยยย..แกจะติสไปไหม

และตอนนี้สงสารเนมมากด้วย อยากแสดงออก แต่จะให้ทำไงคุณทำเหมือนไม่สนใจ
อยากให้กล้า แล้วยังไงถึงเรียกว่ากล้าพอและไม่เกินพอดีสำหรับโก้

  คุณ G คะ