ไม่ใช่ตอนพิเศษ แต่ก็พิเศษนะ
+++++++++++++++++++++++++++++++
ผมรู้ว่าช่วงนี้ความสัมพันธ์ของผมกับเนมเป็นไปในทางที่ดีขึ้น อย่าว่าแต่เนมเองก็สังเกตเห็น แม้แต่คนรอบข้างผมก็ยังรู้สึก แต่ไม่ได้เก็บความสงสัยไว้ในใจแบบเนม
“ช่วงนี้มึงสวีทกันดีเนอะ”ถึงจะไม่ได้ไปหาพวกพี่ฟ้าช่วงนี้ แต่ก็ยังมีตัวแทนในการอยากรู้เรื่องชาวบ้านเกาะติดสถานการณ์แทน คนๆ นั้นก็คือนิ้ง
“อะไร”ผมถามโดยไม่เงยหน้าจากการบ้านของเด็กคอร์สเมื่อวาน กว่าจะเจอกันอีกก็สัปดาห์หน้า แต่ก็ตรวจเรื่อยๆ จะได้ไม่สะสมงานไว้
“ก็เห็นมีกริ๊งกร๊างหากัน แถมมึงยังชอบจ้องโทรศัพท์ตัวเองอีก อย่าเถียงล่ะว่าเปล่า”มันดักทางทุกทาง แต่ผมก็ไม่ได้คิดจะปฏิเสธอะไรอยู่แล้ว
“ก็ปกติ”
“ไม่ ช่วงนี้พวกมึงสวีทกัน ความจริงกูว่ามึงเริ่มสวีทตั้งแต่วันที่เนมตบอีแอ๊บที่ร้านแล้ว หรือเพราะเรื่องนั้นวะมึงเลยสวีทกับน้องมันมากขึ้น นี่มึงเป็นพวกชอบเห็นแฟนตัวเองเจ็บตัวเหรอวะ”ดูมัน เพ้อเจ้อไปเรื่อย ปฏิกิริยาของผมอาจจะแปลกไปในทางที่ดีขึ้นนับจากวันนั้นก็จริง แต่ผมไม่ได้ชอบเห็นเนมมีเรื่องกับคนอื่นจนถึงขั้นเจ็บตัวหรอกนะ
“เพ้อแล้วมึง”
“ก็มันจริงนี่ ปกติกูโทรหาน้องเนม น้องก็มีหงุงหงิงๆ บ่นๆ น้อยใจมึงให้ฟังบ้าง แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีเลย กูหลอกถามอะไรไม่ได้เลย เอาแต่เขินใส่ ขนาดพี่ปั้นยังล้วงความลับอะไรไม่ได้ ได้แค่คำตอบเดียวกันว่า...ก็ดีนี่ฮะ พี่โก้ดูแลเนมดี น่ารัก แหวะ ฟังแล้วจะอ้วก”นิ้งทำหน้าแบบรับไม่ได้ ผมพอรู้นะว่าพวกนี้จะโทรหากันบ้าง แต่ไม่ได้สนใจว่าคุยอะไรกัน คิดว่าคุยกันตามประสาสาวๆ แค่นั้น
“ทำไม มึงชอบให้พวกกูทะเลาะกันรึไง”
“วุ้ย มึงนี่ปากหาเรื่อง กูน่ะดีใจที่เห็นมึงกับน้องไปกันได้ดี ช่วงนี้ค่อยเหมือนคนคบกันหน่อย แต่พวกกูเดาใจมึงไม่ถูกใจว่าอะไรทำให้มึงเปลี่ยนแปลงไป หรือเนมมันก็เปลี่ยนด้วยเลยทำให้มึงทั้งคู่ดูผ่อนคลายมากกว่าเดิม ที่พวกกูอยากรู้นี่เพราะเป็นห่วงมึงหรอกนะ ไม่ได้อยากละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวมึงหรอก”นิ้งพูดจริงจังมากขึ้น ผมรู้ดีว่าหลายๆ คนจับตามองการคบกันของผมและเนม และทุกคนพร้อมจะเข้ามาช่วยเหลือหรือให้คำปรึกษา แต่ก็อย่างที่รู้ๆ กัน ว่าอย่างผมคงไม่ได้เดินไปขอความช่วยเหลือใครหรือปรึกษาอะไรกับใครอยู่แล้ว พวกนั้นก็เลยได้แต่พาตัวเองเข้ามาเกาะติดผ่านทางเนม อย่างน้อยก็ยังรับรู้เรื่องราวอะไรจากฝั่งเนมได้บ้าง แต่ไม่ใช่ว่าพวกนั้นไม่จริงใจกับเนมหรอกนะครับ เพราะถ้าลองเป็นคนที่พวกนั้นไม่ชอบล่ะก็ คงไม่เข้ามาสนิทสนมกับเนมแบบนี้หรอก
“กูรู้ แต่มันไม่มีอะไรหรอก กูแค่...ตัดสินใจอะไรบางอย่างเท่านั้น”ใช่...ผมแค่ตัดสินใจอีกครั้ง จากที่เห็นเนมมีเรื่องกับตอง ทำให้ผมกลับมาคิดอะไรหลายๆ อย่างใหม่ และตัดสินใจใหม่อีกครั้ง วางเดิมพันใหม่อีกครั้ง
“ตัดสินใจอะไร...บอกได้หรือเปล่า”นิ้งยังคงรักษาสีหน้าและน้ำเสียงเรียบนิ่งเอาไว้ มันไม่ได้ถามด้วยความอยากรู้ แต่ถามเพราะเป็นห่วงการตัดสินใจของผม
“ก็แค่...วางเดิมพันเพิ่ม”ใช่ แค่วางเดิมพันเพิ่ม แค่...วาง ’ใจ’ เพิ่มลงไป...มากกว่าเดิม
“กูคงไม่ถามนะว่าเดิมพันอะไร เพราะแค่นี้กูก็คอยลุ้นตลอดแล้ว แต่อย่าลืมนะ มีปัญหาอะไรอยากระบายก็คุยกับกูได้ กูสัญญาจะนั่งฟังเฉยๆ ไม่ซักไม่ถามอะไรให้มึงไม่สบายใจเด็ดขาด”
“แต่ไม่สัญญาว่าจะไม่บอกคนอื่นใช่มั้ย”ผมแกล้งแซวในเรื่องที่มีความเป็นไปได้สูง มันก็ทำเป็นยิ้มๆ เอียงๆ เอามือตบไหล่ผมจนคนอื่นหันมามอง
“แหมมมม...มึงก็...มึงก็ต้องยอมรับสิว่ากระแสเรื่องมึงกำลังมาแรงในกลุ่มพวกเรา ใครๆ ก็อยากรู้ แล้วจะให้กูเก็บเงียบไว้คนเดียวได้ไง ทุกคนเป็นห่วงมึงท๊างน๊านนนน”มันไม่ปฏิเสธด้วยนะ แต่ช่างเถอะ ผมรู้ว่าถ้ามีเรื่องอะไรที่อยากให้มันรักษาความลับให้จริงๆ มันก็ทำได้เพื่อผม
หลังเลิกงานผมชวนนิ้งไปทานข้าวด้วยกันก่อนจะขับไปส่งมัน ก่อนจะขับรถกลับผมโทรถามเนมอีกครั้งว่าจะกลับห้องหรือเปล่า ผมจะได้เปลี่ยนเส้นทางถูก แต่เนมไม่เปลี่ยนใจ ผมก็เข้าใจนะ ช่วงนี้เป็นช่วงโค้งสุดท้ายที่พวกมันจะสนุกสนานกันได้ เพราะอีกไม่กี่วันมันก็ต้องเตรียมตัวสอบกันแล้ว และหลังจากนั้นก็ปิดเทอม พี่โมทย์โทรมาบอกผมแล้วเรื่องวันหมั้น ช่วงนี้พี่เขายุ่งๆ อยู่ คงจะนัดเอาการ์ดเชิญพร้อมว่าที่พี่สะใภ้มาเปิดตัวเร็วๆ นี้ ส่วนเจก็ส่งข่าวมากำลังจะกลับมา แต่ยังกำหนดวันแน่นอนไม่ได้เพราะทะเลาะกับแฟนอยู่ ปัญหาไม่ได้ใหญ่อะไร เป็นปัญหาเดิมที่ถึงแม้แม่ของพี่เอ็กซ์จะบินไปจัดการให้ และได้บทสรุปแบบที่เจต้องการ แต่พี่เอ็กซ์ก็ยังไม่พอใจอยู่ดี เลยงอนๆ เจอยู่ช่วงนี้ อันนี้เจโทรมาบ่นให้ฟังว่าพี่เอ็กซ์งอน ผมได้ยินแล้วไม่อยากนึกภาพตามเลย ช่วงนี้เจเลยต้องเอาใจพี่เขามากหน่อย เรียกว่าสวีทส่งท้ายชีวิตที่เมืองนอกประมาณนั้น ก็คล้ายๆ ฮันนีมูนละนะผมว่า
ผมกลับมาถึงห้อง นั่งทำงานต่ออีกนิดหน่อย ก่อนจะลงมือทำความสะอาดห้อง ทั้งห้องผมและเนม ห้องเนมค่อนข้างรกกว่าผมมาก ถึงปกติเนมจะไม่นอนห้องตัวเอง แต่ของส่วนตัวทุกอย่างจะอยู่ในห้องนี้ และเพราะไม่ได้นอนห้องตัวเอง เวลารื้ออะไรทิ้งเอาไว้ก็เลยไม่รู้สึกว่ามันรกแล้ว ปกติผมไม่ค่อยเข้าห้องเนมหรอกครับ ผมมีความคิดว่าคนทุกคนต้องมีพื้นที่ส่วนตัว ในความหมายผมไม่ได้หมายถึงอาณาบริเวณใดๆ แต่หมายถึงบางสิ่งบางอย่างที่เราไม่จำเป็นต้องแชร์กับคนอื่น บางคนอาจจะติดกับการไปดูหนังคนเดียว ต่อให้มีแฟนก็ยังชอบที่จะดูคนเดียวในบางครั้ง หรือชอบที่จะไปเที่ยวต่างจังหวัดแบบแบ็คแพ็ค เดินป่า ถ่ายรูป อย่างผมอาจจะมีพื้นที่ส่วนตัวเยอะหน่อย แต่ก็ไม่ใช่ว่าห้ามทุกคนก้าวก่ายไปทุกอย่าง ส่วนเนมผมยอมรับว่าผมไม่ได้อ่านออกไปเสียหมด ผมไม่แน่ใจว่าเนมมีความลับอะไรอยากเก็บไว้ส่วนตัวหรือเปล่า ถ้ามีจะเก็บซ่อนไว้ที่ไหน เพราะงั้นผมเลยเลือกจะไม่ยุ่งกับห้องนอนเนม
หลังจากเก็บกวาดห้อง อาบน้ำเตรียมตัวนอนก็ปาเข้าไปตีหนึ่งกว่า ผมหยิบโทรศัพท์ตัวเองที่วันนี้แทบไม่มีสายเข้าจากเนมกดโทรไปหาเบอร์ล่าสุดที่โทรออก ฟังจากเสียงที่เล็ดรอดเข้ามา เนมคงไม่ได้เดินหนีไปพูดที่อื่น ทำให้ได้ยินเสียงแซวดังขึ้นเรื่อยๆ เนมพยายามตะโกนแข่งสลับหันไปด่าเจ้าของเสียงซึ่งไม่ค่อยมีชื่อคุ้นหู ผมย้ำหลายรอบว่าให้เนมโทรหาก่อนนอน เผื่อว่าจะเปลี่ยนใจกลับมานอนห้องผมจะได้ตื่นไปรับ คิดว่ากว่าจะเลิกกินคงใกล้ๆ เช้านั่นล่ะ เนมรับคำเป็นมั่นเป็นเหมาะ น้ำเสียงยังใสแจ๋วไม่มีอาการเมา
ใกล้สว่างเสียงโทรศัพท์ข้างเตียงดังจนปลุกผมตื่น มือคว้ามากดรับโดยไม่ดูเบอร์เพราะคิดว่าต้องเป็นเนมแน่ๆ แล้วก็ใช่จริงๆ เสียงต่างจากก่อนผมนอนลิบลับ ฟังเสียงยานๆ อ้อนๆ แล้วก็ทำให้ยิ้มได้ทั้งที่ยังหลับตาอยู่ ท่าทางเนมจะเมาพอสมควร แทบจะคุยไม่ค่อยรู้เรื่อง เสียงรอบข้างยังคงดังเหมือนเดิม ผมกะว่าถ้าเนมอยากให้ผมไปรับผมก็สามารถขับรถไปได้ แต่อีกฝ่ายนี่สิที่ท่าทางจะไม่เหลือสติรอผมไปถึง ผมไม่สนใจเสียงแซวที่ได้ยิน ปล่อยให้เนมไปนอน ผมก็จะนอนอีกสักงีบแล้วค่อยตี่นมาโทรหาเนมอีกครั้งดีกว่า
ผมตื่นอีกครั้งเกือบแปดโมงเช้า อาบน้ำแต่งตัวแล้วก็โทรหาเนมอีกครั้ง อาหารในตู้เย็นหมดหลายอย่าง ผมกะว่าจะออกไปหาซื้อแล้วจะแวะไปรับเนมกลับมาพร้อมกัน รอฟังสัญญาณจนเกือบถอดใจอีกฝ่ายก็รับสายพอดี
“คร้าบบบบบ”เสียงรับไม่ใช่เสียงของเนม
“เจ้าของเครื่องอยู่ไหน”ผมไม่พูดว่า ‘ขอสายเนม’ เพราะผมคิดว่าไม่จำเป็นต้อง ‘ขอ’ กับใคร
“สลบเหมือดตายคาอกไอ้ฟิวส์ไม่ฟื้นเลย มันเมาน่ะครับพี่ กอดปล้ำเพื่อนผมแน่นไม่ยอมปล่อย สงสัยจะติดหมอนข้างนะพี่นะ”คำที่พูดออกมาผมไม่รู้หรอกว่าจริงหรือไม่ เพราะเวลานอนเนมชอบนอนกอดผมจริง และหากจะเผลอไปกอดใคร ผมก็โทษเนมไม่ได้เต็มที่ แต่ที่แน่ๆ...เพื่อนเนมกลุ่มนี้คงไม่หวังดีกับเนมเท่าไร หรือไม่ก็...หวังดีกับคนอื่นซึ่งเป็นคนที่บอกว่านอนกอดกับเนม
ผมเลือกที่จะวางสายไป แม้อีกฝ่ายจะยังพูดพร่ำอะไรอีกมากมายออกมา และมีเสียงรอบข้างกระซิบกระซาบเบาๆ บางเสียงคุ้น แต่ส่วนใหญ่ไม่คุ้น และส่วนน้อยที่จะเป็นเสียงห้ามปราม
เสียงโทรศัพท์ดังแทรกเสียงพี่ปั้น ผมมองพร้อมๆ เจ้าของบ้านทั้งสอง หลังจากโทรศัพท์ป่วนเมื่อเช้าผมก็ออกไปซื้อของแล้วแวะมาบ้านสองคนนี้ เรียกว่ามาปลุกเจ้าของบ้านก็ว่าได้ สองคนนี้ไม่รู้หรอกว่าผมเจอพวกโรคจิตป่วนเมื่อเช้า รู้แค่ว่าเนมไปค้างบ้านเพื่อนแค่นี้ยังแซวผมไม่หยุดเลย หาว่าผมเหงาเพราะเมียไม่อยู่เลยต้องมาหาพวกแกทั้งคู่
“ตื่นแล้วเหรอ”ผมหยิบโทรศัพท์เดินออกมาคุยนอกตัวบ้านเพราะรำคาญสายตาล้อเลียนของทั้งคู่มากกว่าจะเขิน
“ฮะ....อืม...พี่ทำไรอยู่เหรอ”น้ำเสียงเนมค่อนข้างเบาและอ้ำๆ อึ้งๆ คิดว่าคงรู้วีรกรรมเพื่อนตัวเองบ้างแล้วล่ะมั้ง
“อยู่บ้านพี่ฟ้า”
“เนมโทรมากวนหรือเปล่า”
“เปล่า แล้วจะกลับหรือยังพี่จะได้ไปรับ”ตอนนี้ก็บ่ายโมงกว่าแล้ว สงสัยจะตื่นเพราะหิวแน่ๆ
“ฮะ พี่โก้มารับที่บ้านเพื่อนเนมนะ”เนมบอกทางผม ซึ่งก็อยู่คนละทิศกับบ้านพี่ฟ้า เลยต้องรีบออกไปหน่อย ผมบอกลาพี่ฟ้าพี่ปั้น พร้อมหยิบขนมที่พี่ปั้นฝากไปให้เนม ขับรถราวๆ หนึ่งชั่วโมงก็มาถึง ผมโทรบอกตอนขับเข้ามาในหมู่บ้าน จอดลงหน้าบ้านที่เนมยืนรออยู่ หลังประตูรั้วมีบรรดาเพื่อนของเนมยืนจับกลุ่มคุยกัน และหลายๆ คนลอบมองเข้ามาในรถซึ่งมีผมนั่งอยู่คนเดียว เนมหันไปโบกมือลาเพื่อน เสียงแซวยังมีเหมือนเดิม ยิ่งพอเนมหันไปชูกำปั้นขู่พวกนั้นก็ยิ่งหัวเราะ เพราะเป็นการขู่ที่น่ารักมากกว่าน่ากลัว เนมรีบเปิดประตูแล้วปิดอย่างรวดเร็ว คงรู้ว่าเพื่อนตัวเองกำลังพยายามจ้องเพื่อจะมองหน้าผมให้ชัดๆ จริงๆ เรียกผมลงไปคุยเลยก็ได้นะ ถ้าอยากเจอมากขนาดนั้น
“กินข้าวหรือยัง”หลังจากพ้นเขตหมู่บ้านจัดสรรของเพื่อนเนม ผมเป็นฝ่ายชวนคุยก่อน ส่วนเนมเอาแต่มองหน้าผมสลับกับตักตัวเองและวิวนอกรถ พอผมหันไปสบตาก็หันหน้าหนี อยากจะหัวเราะเหมือนกันนะกับท่าทางหงอๆ แบบนี้
“ยังฮะ พี่โก้ล่ะ”
“กินแล้ว เบาะหลังพี่ปั้นฝากขนมมาให้ หิวก็กินรองท้องไปก่อน”เนมเอี้ยวตัวไปหยิบถุงขนมมานั่งแกะกินอย่างว่าง่าย ท่าทางจะหิวจริง พอกลับมาถึงคอนโดฯ เมื่อเห็นผมเปิดท้ายรถหยิบถุงต่างๆ ที่ไปเดินซื้อมา เนมก็รีบเดินเข้ามาช่วยถือ จากนั้นก็ช่วยกดลิฟต์ เปิดประตูห้อง จัดห้องเข้าตู้ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่แล้วก็มานั่งแหมะอยู่บนโซฟาข้างๆ ผม
“พี่ทำข้าวผัดห่อไข่ไว้ให้บนโต๊ะ ตักแกงจืดในหม้อมากินด้วยล่ะ”ผมแตะหน้าผากเนมเบาๆ ว่ามีไข้หรือเปล่า เพราะเสียงแหบนิดๆ แต่ตัวยังเย็นจากการอาบน้ำเลยไม่ค่อยรู้ แต่น่าจะไม่เป็นอะไรหรอก
“พี่ไม่กินอีกเหรอ กินเป็นเพื่อนกัน”
“เพื่อนเหรอ”ผมพูดสวนทันทีจนเนมอ้าปากค้างนิ่งไป
“...ฟะ..แฟน...ฮะ”เนมหน้าเสียนิดๆ แต่ก็หน้าแดงด้วย
“ไปกินข้าวสิ เดี๋ยวจะเย็น”เนมลุกขึ้นเดินๆ หยุดๆ หันมามองผมแล้วก็เดินต่อ จนไปนั่งที่โต๊ะทานข้าว โดยหันหน้ามาทางผม ทานไปมองหน้าผมไปแป๊บเดียวก็หมดแล้วก็มานั่งเบียดผมต่อ ย้ำว่าเบียดจริงๆ นะครับ ขานี่แทบจะเกยขึ้นมาบนเข่า สะโพกก็เกือบอยู่บนตัก แถบยังซบหน้าบนแขนก่อนจะไหล่มาตรงอก ส่วนมือนี่คว้าหมับกอดเอวผมไว้ตั้งแต่เริ่มหย่อนก้นลงมาแล้ว
“เป็นอะไร”
“พี่นั่นแหละเป็นอะไร”
“เปล่านี่”
“จริงอะ”
“อืม”
“ไม่เชื่อ”
“ยังไม่หายเมารึไง”
“หายแล้วเหอะ แต่พี่นั่นแหละเป็นไรล่ะ”
“ก็บอกว่าไม่ได้เป็นไง แล้วนี่จะนั่งก็นั่งดีๆ ไม่เมื่อยรึไง”จะนั่งพิงก็ไม่พิง จะนั่งตักก็ไม่เชิง ครึ่งๆ กลางๆ ผมเลยต้องพลอยโอบหลังไว้กันเนมหล่นไปด้วย
“ก็จะนั่งอย่างนี้อะ”พูดจบคราวนี้มาทั้งตัว เขยิบขึ้นมานั่งบนตักพร้อมเลื่อนหน้าฝังซอกคอเสร็จสรรพ น้ำเสียงเหมือนจะวีนแต่การกระนำนี่อ้อนซะ
“หนัก”
“อย่าบ่นดิ ชอบหาว่าเนมอ้วนอะ นิสัยไม่ดี”ผมหลุดขำเลย สงสัยจะฝังใจไปแล้วเรื่องน้ำหนักเนี่ย เพิ่งรู้ว่าเป็นเรื่องต้องห้ามสำหรับผู้ชายได้เหมือนกัน
“เพิ่งกินข้าวอิ่มๆ ก็นั่งให้อาหารย่อยดีๆ สิ”ผมจับสะโพกยกขึ้นแต่เนมเกร็งตัวฝืนพร้อมทุบหลังผมรัวจนผมต้องยอมแพ้ ไม่ได้เจ็บ แต่แกล้งพอแล้ว
“ทำไมวันนี้ขี้แกล้งอะ....มีไรเปล่า”เสียงถามหงอยๆ กึ่งกลัวแต่อยากรู้ ขนาดไม่เงยหน้านะ ผมยังนึกภาพหน้าเนมออกเลย เป็นเพราะผมไม่ได้เอ่ยถึงโทรศัพท์เมื่อเช้า เนมเลยยิ่งกระวนกระวาย ยิ่งผมนิ่งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เนมก็ยิ่งอยู่ไม่สุข เห็นอย่างนี้ผมก็รู้แล้วล่ะว่าที่เพื่อนเนมพูดทางโทรศัพท์น่ะไม่จริง
“อะไรล่ะ”
“อื้ออออ”
“อื้ออะไร ขอภาษาคน”
“โอ้ย! พี่อะ ขี้แกล้งว่ะ ก็เรื่องที่พี่โทรมาตอนเช้าไง แล้วเพื่อนเนมรับอะ พี่ไม่โกรธใช่ป่ะ”
“อืม ไม่โกรธ”
“จริงๆ นะ”
“จริง”
“นิดนึงก็ไม่เหรอ”
“ไม่”
“จริงอะ”เสียงเริ่มเบาลง หงอยๆ นิดๆ ซึ่งผมไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไม
“ก็เพื่อนเราพูดไม่จริงไม่ใช่รึไง แล้วทำไมพี่ต้องโกรธ”
“พี่โก้ไม่เชื่อที่เพื่อนมันพูดสักนิดเลยเหรอ”
“หรืออยากให้เชื่อ”
“ไม่ๆๆ เนมไม่ได้ทำอย่างนั้นจริงๆ สาบานเลย”เนมรีบเด้งหน้าออกมา สั่นหน้าปฏิเสธรัวๆ พร้อมยกนิ้วสาบานไปด้วย
“อืม พี่ก็เชื่อไง แต่เพื่อนเนมกลุ่มนี้พี่ว่าห่างๆ ไว้ดีกว่านะ”ถึงผมจะรู้ว่าเรื่องที่พวกนั้นพูดมาไม่จริง แต่อีกเรื่องที่รู้ว่าจริงคือเพื่อนเนมกลุ่มนั้นไม่สนับสนุนให้เนมคบกับผม ถึงได้กล้าปากหมาใส่ไฟใส่คนที่เป็นแฟนเพื่อนตัวเอง ไม่ว่าจะเพราะเหตุผลอะไร แต่เมื่อเรารู้แล้วว่าพวกนั้นพยายามสร้างปัญหาให้เกิดขึ้น ทางที่ง่ายที่สุดในการป้องกันก็คือให้เนมห่างเพื่อนกลุ่มนั้นซะ
“ความจริงพวกมันแค่เมามากนิดหน่อย แล้วก็ปากเสีย นอกนั้นนิสัยก็โอเคนะฮะ”เนมอึ้งนิดๆ เมื่อผมพูดเหมือนให้เลิกคบคนกลุ่มนั้น เลยพยายามแก้ต่างให้เพื่อนตัวเอง
“พี่เข้าใจ พวกคะนองปากดีแบบนั้นพี่เคยเจอบ่อย พี่ไม่ได้ห้ามถ้าเนมจะคบเพื่อนแบบนั้น แต่ก็ดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน ปากหมาๆ แบบนั้นท่าทางจะรอดตีนคนอื่นยาก”
“แหะๆ....นึกว่าไม่โกรธ”เด็กหน้าหงอรีบยิ้มประจบเอาใจ กอดคอผมหมับแล้วหอมแก้มซ้ายขวาทำเหมือนผมเป็นเด็ก จนผมอดไม่ได้ที่ยิ้มออกมาเมื่อแก้มใสๆ เอียงซ้ายเอียงขวามาแตะปากผม แต่ทำเสียงเอฟเฟ็คเหมือนผมเป็นคนหอมแก้มตัวเอง แขนที่โอบรอบเอวเล็กๆ ค่อยๆ รัดให้กระชับขึ้นก่อนจะเอนตัวลงนอนราบบนโซฟาโดยมีเนมนอนทาบด้านบน เด็กหน้าเป็นเปลี่ยนจากหน้าหงอยๆ เป็นฉีกยิ้มกว้าง ก้มหน้าจุ๊บปากผมเบาๆ เมื่อผมนิ่งก็ยิ่งจุ๊บถี่ๆ ขึ้นผมต้องเป็นฝ่ายเริ่ม ดันท้ายทายให้ก้มลงมานิ่งๆ แล้วเม้มริมฝีปากนุ่มเบาๆ ตวัดปลายลิ้นเพิ่มความชุ่มชื้นก่อนสอดลึกรับรสหวานด้านใน เสียงหวานหูครางเบาๆ เมื่อถูกลูบไล้เหนือบั้นท้ายนิ่มเด้งสู้มือ ผมแกล้งตบเบาๆ ทำเอาเจ้าตัวสะดุ้งพร้อมร้องประท้วงหงุงหงิงในลำคอ ฟันเล็กๆ แกล้งกัดปลายลิ้นคืนเบาๆก่อนตวัดเลียปลอบ เสียงหวานร้องดังขึ้นทุกครั้งที่ผมสะกิดยอดอก
ผมลากฝ่ามือสอดเข้าไปในเสื้อผ้ากระตุ้นสัมผัสไปทุกส่วนตั้งแต่แผ่นอกนวลเนียน ยอดอกเล็กสีสวย เอวบาง สะโพกเล็ก บั้นท้ายนุ่มนิ่ม จนลากผ่านเบาๆ ที่ช่องทางด้านหลัง เนมตัวสั่นเบาๆ ทุกครั้งที่สัมผัสตรงนี้ ยิ่งลึกล้ำมากเท่าไร ใบหน้าหวานยิ่งบิดเบี้ยว ตาปรือ เม้มริมฝีปากแน่น เมื่อทนกลั้นเสียงไม่ไหวก็จะก้มลงจูบผม และอ้อนให้ผมจูบตอบ ปลายลิ้นเล็กตวัดเลียลากนำทางชิมความหวานด้านใน เลื่อนมือดึงกางเกงขาสั้นและกางเกงในให้หลุดออกไปจากขาพร้อมกัน แล้วดันตัวลุกขึ้นนั่ง ดึงเสื้อเนมออกโดยเจ้าตัวให้ความร่วมมือและช่วยถอดเสื้อผมกลับ ปากเล็กขมเม้มซอกคอ ทั้งออกแรงกัดเบาๆ เมื่อผมเร่งจังหวะที่ด้านล่าง มือเล็กปะป่ายทั่วแผ่นอก สะโพกขยับระบายแรงอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น แต่ยิ่งขยับ ผมก็ยิ่งเป็นฝ่ายทนไม่ไหว ต้องดึงหน้าเนมเงยขึ้นจากแผ่นอกผมขึ้นมาประกบจูบ ดูดเม้มปากล่างแรงๆ เรียกเสียงครางให้ดังมากขึ้น เนมแอ่นอกเสียดสีเหมือนตัวเองใกล้จะทนไม่ไหว ตากลมโตปรือมองอย่างอ้อนวอน
“ตรงนี้นะ”ส่วนมากเราแทบไม่เคยมีอะไรกันนอกห้องนอน หรือถ้ามี เราก็จะไปจบกันในห้องทุกครั้ง แต่ที่ครั้งนี้ต้องขอ เพราะผมหมายถึงตรงนี้...และจบตรงนี้ ซึ่งไม่มีตัวช่วย เนมอาจจะเจ็บนิดหน่อย และลำบากเรื่องทำความสะอาดหลังเสร็จแล้ว
“อื้อ....ฮะ...เร็วหน่อย”มือเล็กแตะขอบกางเกงผม ตัวสั่นทุกครั้งที่ผมแกล้งขยับนิ้วด้านหลังให้สอดลึกและเน้นมากขึ้น
“อ๊า~...หยะ....อย่าแกล้ง......”
“ถอดกางเกงให้หน่อย”ผมจับสะโพกเนมยกขึ้นให้เนมชันเข่าไว้ จะได้ถอดกางเกงผมง่ายๆ ซึ่งผมยกหน้าที่นี้ให้เนมทำไป และคอยเตรียมความพร้อมให้เนมเรื่อยๆ จนกว่าเนมจะเตรียมความพร้อมให้ผมเสร็จ
“พี่โก้...อื้อ....หยุดก่อน.....”เนมพยายามเอี่ยงยอดอกที่ผมกำลังชิมรสหนีจนผมต้องสอดมือล็อคไว้ให้อยู่นิ่งๆ มืออีกช้างเลื่อนมาสัมผัสด้านหน้าที่ดันเบียดผมอยู่ แค่ขยับรูดเบาๆ เนมก็ตัวสั่นตัวงอจนแทบจะทรุดนั่ง สลับกระตุ้นทั้งหน้าหลังไปเรื่อยๆ โดยมีมือเล็กๆ คอยขัดขวางบ้างเป็นระยะเมื่อตัวเองทนไม่ไหว
“ถอดต่อสิ”ผมจับมือเนมที่พยายามดันบ่าผมให้แตะที่กระดุมกางเกงยีนส์ มือสั่นๆ พยายามทำหน้าที่ให้เร็วที่สุด ที่ยิ่งผมก็ยิ่งเร่งทั้งมือและปาก ยอดอกเล็กชูชันล่อสายตา ผมขบฟันลงเบาๆ จนได้ยินเสียงร้องพร้อมร่างที่ทรุดนั่งและกอดผมแน่น ปลายลิ้นตวัดเลียปลอบประโลมความเจ็บเมื่อครู่ ก่อนจะย้ายไปทำกับอีกข้างเพื่อความเท่าเทียม
“ยังถอดไม่เสร็จเลย”
“....อื้อ....อย่า...แกล้งเนมเลย....อึ๊...นะ....นะฮะ....อื๊อออ...นะ...เนมไม่ไหวแล้ว”มือเล็กวางทาบเหนือเป้ากางเกงที่ยังถอดไม่เสร็จ แล้วค่อยๆ ขยับลูบผ่านเนื้อผ้าที่ไม่ได้ช่วยลดสัมผัสได้เลย ผมดันตัวเนมให้ลุกจากตักแล้วถอดกางเกงตัวเองด้วยความรวดเร็วเพราะมีมือเล็กๆ คอยลูบไล้ไม่ได้หยุด
“นั่งไหวมั้ย”ผมประคองสะโพกเล็กไว้ เจ้าตัวไม่ตอบ แต่ค่อยๆ หย่อนสะโพกลงมาช้าๆ โดยมีผมช่วยประคอง ถึงผมจะช่วยกระตุ้นเตรียมความพร้อมให้มากขนาดไหน แต่ก็ยังคงคับแน่นและบีบรัดทุกครั้ง กว่าจะเข้าไปจนหมดผมแทบทนนิ่งไม่ไหว เพราะเนมทั้งส่ายสะโพกแอ่นอกระบายอารมณ์ตัวเอง แต่เป็นการกระตุ้นอารมณ์ผมตลอด สองมือประคองเอวบางขยับเบาๆ ให้เนมเริ่มขยับหลังจากปล่อยให้นั่งพัก ตากลมโตพยายามสบตาผมอย่างออดอ้อนให้ผมผ่อนความเร็วลง เนมคล้องคอผมกอดไว้แน่น ดึงรั้งให้ผมหันไปจูบตอบเมื่อผมไม่ลดจังหวะให้ แผ่นอกเนียนเสียดสี ยอดอกสะกิดลากผ่านจนผมต้องละมือข้างหนึ่งมาสัมผัส ขยี้เบาๆ เสียงเรียกครางและแรงบีบรัดที่มากขึ้น ผมตวัดขาออกไปนอกโซฟาทำให้เนมต้องหันตาม ก่อนจะดันแผ่นอกให้เอนไปด้านหลัง เนมรีบคว้าคอผมยึดไว้เมื่อผมเด้งสะโพกสวนให้เนมขยับต่อ ยอดอกเล็กเริ่มแดงเรื่อจากการเสียดสี แต่ยิ่งล่อตาล่อใจมากขึ้น มือเล็กคว้าเส้นผมหลังท้ายทอยดึงรั้ง มืออีกข้างที่วางเหนือเข่าผมเกร็งแน่นเมื่อต่างฝ่ายต่างขยับเร่งจังหวะอย่างไม่มีใครยอมใคร ฝ่ามือผมปรนเปรอด้านหน้าให้เนมไม่หยุด ยิ่งขยับเร็วเท่าไรเนมก็ยิ่งขยับสะโพกเร็วมากขึ้นเท่านั้น จนใกล้ขีดสุดของอารมณ์ผมอุ้มเนมลงมานอนบนพื้นโดยที่ไม่ได้ขยับออกจากกัน เสียงหวีดร้องดังกว่าเดิมทุกครั้งที่ผมกระแทกสะโพกเข้ามารัวเร็วกว่าเมื่อครู่ สะโพกเร็วส่ายรับทุกครั้งที่ผมขยับฝ่ามือให้เร็วขึ้น มืออีกข้างประสานกันบีบรัดอย่างลืมเจ็บ จนใกล้สุดทาง เนมรีบคว้าคอผมพอๆ กับผมที่ก้มลงประกบจูบก่อนจะปลดปล่อยออกมา ผมเงยหน้ามองร่างบนพื้นนอนตาปรือ อ้าปากครางเบาๆ แล้วเร่งสะโพกตัวเองเน้นๆ ให้ลึกขึ้นแรงขึ้นกว่าเดิม ดึงสะโพกเล็กให้แนบชิดก่อนจะปลดปล่อยข้างใน ผมก้มลงจูบปากนุ่มที่เผยอหายใจหอบอย่างเหนื่อยอ่อน แล้วแกล้งขยับสะโพกเบาๆ สองสามทีจนเจ้าตัวกัดลิ้นผมตอบแทนนั่นล่ะถึงได้หยุด ใบหน้าหวานซับเหงื่อเม้มปากบีบมือผมแน่นเมื่อผมค่อยๆ ขยับส่วนที่ยังเชื่อมกันอยู่ออก
“อาบน้ำให้เนมหน่อยนะ”เสียงเล็กๆ บอกอย่างออดอ้อน ทั้งสีหน้าท่าทาง
“อยากเปลี่ยนที่เหรอ”
“บ้า...อาบเฉยๆ”เนมตีไหล่ผมแล้วทำหน้างอนิดๆ
“อาบเองสิ โตแล้ว”ผมแกล้งลุกขึ้นนั่งเนมรีบโอบคอจนตัวลอยตามผมขึ้นมา
“นะๆ อาบให้หน่อยนะ เนมเหนื่อย เจ็บหลังด้วยอะ”ผมโอบหลังบางไว้แล้วก้มมอง หลังแดงนิดๆ เพราะถูกับพื้นเมื่อครู่ ผิวบางๆ แบบนี้โดนอะไรนิดหน่อยก็เป็นรอยอยู่แล้ว
ผมอุ้มเนมเดินเข้าห้องน้ำช้าๆ แต่อยากเปลี่ยนจากห้องน้ำเป็นเตียงนอนมากกว่า เพราะคนบ่นเหนื่อยมือไม่อยู่สุข ลูบหัวไหล่ผมเบาๆ ไม่ได้หยุด มันตั้งใจยั่วหรือลูบเพราะลืมตัวกันแน่ แต่ถึงจะยั่วมันก็คงทำเล่นๆ เพราะแค่นี้ก็ตาปรือแล้ว
ผมรีบอาบน้ำให้เนมและตัวเองอย่างรวดเร็ว อุ้มเนมเข้าห้องนอน แต่งตัวเสร็จก็ให้เนมนอนไป ส่วนผมก็ไปเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่นอกห้อง เก็บเสร็จก็เข้าห้องมานอนข้างๆ เนม มือเล็กโอบเอวพร้อมเลื่อนมานอนซบบนอกผมอัตโนมัติ ก่อนผมจะจูบหน้าผากราตรีสวัสดิ์ย้อนหลังเมื่อคืน
++++++++++++++++++++
ตัดเนื้อหาบางส่วนแล้วแทรกบางส่วนเพิ่มใหม่ แทนของขวัญปีใหม่แล้วกันะคะ
ปีใหม่นี้ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ นะ คิดดีได้ดี สุขภาพแข็งแรง พอเจอคนดีๆ สิ่งดีๆ อยู่ด้วยกันอย่างนี้ไปนานๆ นะคะ(สัญญาว่าปีหน้าเราจะไม่ได้ฉลองกันในทู้นี้แน่ๆ
)
สวัสดีปีใหม่ทุกคนค่ะ(ล่วงหน้านิดนึงนะ)
หัวข้อ: Re: ....... ➳ แลกรัก ♡ ....... (อ่าน 1919156 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก