หัวข้อ: Re: ....... ➳ แลกรัก ♡ .......

[KilGharRah]

มือที่สามอีกแล้ว 
ยิ่งกลัวใจน้องเนมมันอยู่ หนูต้องเชื่อใจพี่โก้นะลูก 

[pukpra]

ยัยเกดมาละ เค้าบอกมีแฟนแล้วยังจะอีกนะ เดี๋ยวปั๊ด

[pui]

 

[SugaR_II]

โอวววววววว งานใหม่มาละ

[aa_mm]

งานเข้าอีกแล้ววววว 

[sam3sam]

ชะนี!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[wan]

ปัญหาชีวิต ก็มีอะไรให้มาวนเวียนอยู่ตลอด ซึ่งก็เป็นปกติธรรมดา
คู่นี้ก็เหมือนกัน หวาน ๆ กันสบาย ๆ อยู่แป๊บ ๆ ก็มีสัณญาณให้เสียว ๆ อีกแล้ว  แต่โก้นะ มั่นคงเสมอ ๆ 
+1 ให้เป็นกำลังใจนะครับ น้องจี
ปล. แอบเสียวสันหลังนิด ๆ ที่มั่นใจโก้ขนาดนั้น 

[greensoda]

ชะนีมาอีกละ 
พี่โก้ตอกหน้าไปเลยยย 

[Saantos]

หนอยแน่......

ยัยลูกเกดดดดดดดด

 

[silk cloth]

เบื่อชะนีจริง ขนาดเค้ามีแฟนโทรหวานขนาดนี้นางยังจะแย่ง ดีนะที่โก้มั่นคง
น้องเนมใจร่มนะลูกหาพรรคพวกเลย พี่นิ้ง พี่ปัน พี่เอ๊กซ์ สรุปเพื่อนโก้แระ ต้องหาวิธีทำให้นางไม่กล้ามายุ่งกับโก้อีก อย่าใจร้อนวู่วามทำการคนเดียวนะ เชื่อใจพี่โก้เค้ารักเนมมากๆน๊า

[gonna.be]

พี่โก้และน้องเนมสู้ๆนะคะ

[narunarutoboyz]

ไม่ได้เม้นตอนที่เเล้ว ชิส์ ขัดใจ 
แต่ตอนนี้อะไรๆมันก็ดีเเล้วนะ ต่อเเต่นี้ก็ใช้เวลาที่ได้มาให้คุ้มค่าล่ะ
ทั้งโก้ เนม หรือเเม้กระทั่ง ฟิวส์ รักคนที่เค้ารักเราและไม่มีเจ้าของดีกว่านะจ๊ะ

ส่วนเนมเปิดตอนมาก็ซัดกันเลยนะ ไม่ได้เลยนะกับตองเนี่ยยยยยย ซนจริงๆ?
ออต่ประเด็นของตอนนี้อยู่ที่สตรีที่ชื่อ การะเกด(แอร๊ยยย ทำไมต้องชื่อเกดด้วยฟะ  )
เหมือนจะไม่มีอะไรแต่จริงๆมันเหมือนจะมี ยังไม่อยากสรุป ยังไม่อยากนอยด์
ขอดูท่าทีนางไปก่อน แต่ลางสังหรณ์มันบอกว่านางจะมาสร้างปัญหา

"อยู่ก่อนสิ อย่าเพิ่งทิ้งกัน" บลาๆๆๆๆๆๆ ถ้าพูดถึงบริษัทก็โออยู่ แต่ถ้าพูดถึงพี่โก้ อันนี้ไม่ไหวนะ
ชั้นจับตาดูเธออยู่ อย่ามาทำให้น้องเนมผิดใจกับพี่โก้นะ   

บอกเนมก่อนว่า เกิดไรขึ้นให้ใจเย็น และถามพี่โก้ก่อนเข้าใจมั๊ย
รู้สึกไม่ไหว ขอเเนะนำให้ไปปรึกษาพี่เอ๊กซ์(กี๊ซซซซ ) หรือเจ เข้าใจมั๊ย 

รอพี่จี รักพี่จี 

[sapphire_yaoi]

เนมจัดให้นังเกดไปซักดอกซิ!

[na-au]

    ยัยลูกเกดเน่า......

คนแก่ด่าแทนให้แล้วนะ

 

[Ploy Poy]

เพิ่งมาตามอ่าน. ผ่านตาหลายรอบมาเรื่องนี้' ตามทันแล้วนะ

[ROCKLOBSTER]

ชะนีมาอีกตัวแล้ว

[nunamicky]

รู้อยู่ว่าเค้ามีแฟนแล้วก็ยังยุ่งอีก
แบบนี้ต้องโดนเนมจัดการซะแล้ว

[kimboom]

  น้องเนมจัดให้หนัก...กับ..ชะนี

[พระสนมฝ่ายขวา]

เออะ เริ่มจะออกตัวแรงนะคะพี่เกด ไม่ไหวๆ น้องเนมอย่าไปยอม >///<

[Yttrium92]

อุบ่ะอุบะ รอมาม่าชามใหม่โรยด้วยลูกเกด 

อยากให้พี่เอ็กซ์และน้องเจโผล่มาด้วยอ่ะ 

[broke-back]

  

เข้ามาดัน




เอาไปไว้หน้า 1



 
รอนะ
คืนนี้เจอกัน
อิอิ

[G_wa]

เปิดเทอมใหม่ผมพบปะเพื่อนๆ ด้วยใบหน้าช้ำ มันคือร่องรอยแห่งความภูมิใจ เพราะครั้งนี้เล่นเอาอิตองร้องไห้จ้าเลย ตอนปิดเทอมผมช่วยงานที่ร้านเลยตัดเล็บสั้นมาก ไม่เหลือเล็บไว้ข่วน ผมเลยใช้วิธีล่าสุดที่คิดได้คือหยิกมัน ตอนแรกก็กะจะกัดมันเหมือนกันแต่ไม่เอาดีกว่า เสียดายปาก เลยหยิกมันแทน มันก็ข่วนผมคืนเต็มแขนเหมือนกันแต่ผมทนได้ โดนข่วนมันก็แค่แสบๆ แต่โดนหยิกล่ะก็มันจะปวดๆ ช้ำๆ อีกหลายมันเลยล่ะ ถึงยกนี้ผมจะสู้ชนะ แต่อิตองมันโชว์เหนือด้วยการอ้อนให้คีย์โดดเรียนวันแรกไปส่งมันที่บ้าน ซึ่งคีย์ตามใจมันเป็นการหักหน้าผมมากๆ ผมเลยไม่คุยกับคีย์หนึ่งวัน...คือวันที่มันไม่มานั่นล่ะ


ตารางเรียนเทอมนี้ค่อนข้างสบายขึ้น เรียนเช้าเลิกบ่ายเป็นส่วนใหญ่ บางวันก็มีเวลาว่างระหว่างวิชานานมาก ตรงข้ามกับพี่โก้ที่งานยุ่งจนผมสงสาร ผมแทบไม่เคยเห็นที่โก้นอนหมดแรงบนโซฟาในชุดทำงาน ถ้าผมขับรถเป็นก็คงจะดี จะได้เป็นฝ่ายไปรับส่งพี่โก้บ้าง หรือทำอาหารเก่ง จะได้ไม่ต้องรอพี่โก้ทำให้อย่างเดียว ถึงจะพยายามทำให้หลายๆ มื้อ และพี่โก้ก็ทานหมดทุกครั้ง แต่ผมรู้ดีว่ามันไม่อร่อย พอบ่นแกมน้อยใจในฝีมือตัวเอง พี่โก้ก็จะจับหัวผมโยกเบาๆ แล้วบอกว่าทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เก่ง ทำให้ผมฮึดฝึกฝีมือเรื่อยๆ อย่างน้อยพี่โก้ก็ไม่โกหกว่าอร่อยเพื่อเอาใจ และถึงจะไม่ได้เรื่อง เราก็ยังได้นั่งทานด้วยกันอย่างมีความสุขอยู่ดี


ที่คณะมีอาจารย์ใหม่ซึ่งยังหนุ่มและหน้าตาดีมาให้สาวๆ ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ไม่ได้คุยเรื่องหน้าตา หากเพราะรุ่นพี่บอกมาว่าอาจารย์กรจะเป็นที่ปรึกษาโปรเจ็คของพวกรุ่นพี่ และคุมเวลาลงแล็บ นั่นล่ะที่ทำให้น่ากลัว พี่ๆ บอกว่าอาจารย์ค่อนข้างดุ ไม่ค่อยพูด เปิดปิดห้องแล็บตรงเวลามาก กันพวกชอบไปเปิดแอร์นั่งเล่น ห้องแล็บที่คณะมีหลายห้องครับ แต่ส่วนใหญ่จะเปิดเฉพาะเวลามีเรียนเท่านั้น ยกเว้นหนึ่งห้องให้ใช้รวมกันกับห้องอื่น มีเครื่องคอมพิวเตอร์น้อยกว่าแต่กว่าเปิดตลอด 24 ชั่วโมง แต่เหตุผลจริงๆ ที่ผมให้กลัวเมื่อเจอเจอตัวเป็นๆ มายืนคุยกับพี่โก้อยู่คือ...อาจารย์มาเห็นตอนผมสูบบุหรี่กับคีย์อยู่ตรงห้องน้ำชาย คือตรงนี้เป็นระเบียงเชื่อระหว่างสองอาคาร มีป้ายห้ามสูบบุหรี่ แต่ว่า...ดันมีที่เขี่ยบุหรี่ตั้งไว้ด้วยนี่สิ พวกผมก็เลยมาใช้บริการบ่อยๆ จริงๆ ก็ไม่ได้สูบนานมากแล้ว พอดีเดินมาเข้าห้องน้ำกับคีย์ ต้องยืนรอคีย์สูบก็เลยแจมๆ นิดหน่อยแค่นั้น แต่อาจารย์กรดันเดินมาจากอีกตึกพอดี ทำหน้าดุคิ้วขมวดมาเลย ผมกับคีย์เลยรีบดับบุหรี่แล้ววิ่งหนีเลย หวังว่าอาจารย์จะไม่บอกพี่โก้นะ


เรื่องการซักไซ้ เช็คโทรศัพท์ หรืออีเมลล์ของแฟน พวกนี้ผมว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคน แต่ถึงจะรู้ผมก็อดไม่ได้ล่ะนะ โชคดีที่พี่โก้ไม่เคยบ่นเรื่องนี้ ผมก็ไม่ได้ซักอะไรมาก บางทีก็ถามเฉยๆ เรื่องโทรศัพท์นี่เพิ่งเริ่มเช็คหลังจากอิตองมันแอบโทรมาหาพี่โก้ ก่อนหน้านั้นก็มีแอบๆ เช็คบ้างนิดหน่อยถ้ามีโอกาส ผมเห็นมีข้อความที่ยังไม่ได้อ่านเด้งขึ้นมาเลยกดเข้าไปอ่านแบบไม่ได้คิดอะไร แต่พออ่านจบแล้วก็งงๆ นิดหน่อย...ใครเนี่ย

“ใครไม่รู้ส่งมาฮะ บอกว่า...พี่โทรหาไม่ติด พรุ่งนี้ช่วยแวะรับพี่ติดรถไปหน่อยนะคะ จะยืนรอที่ถนนหน้าคอนโดฯ จากพี่เกด...ใครเหรอฮะ”

“ผู้จัดการคนใหม่ที่เคยเล่าไง”พี่โก้ไม่ได้มีท่าทางผิดปกติอะไร เรื่องงานพี่โก้เคยเล่าบ้างแล้วผมถึงเป็นห่วงมากไงช่วงนี้ งานหนักแถมยังทำสองที่พร้อมกัน ยังจะดื้อมารับส่งผมทุกวันอีก...แฟนใครไม่รู้น่ารักที่สุด

“พรุ่งนี้ไปไหนเหรอฮะ เนมเรียนแล็บตอนบ่าย ตอนเช้ายังไม่แน่ใจเลยว่าอาจารย์กลับมาหรือยัง เห็นวันนี้แจ้งไว้ที่บอร์ดคณะว่าเป็นตัวแทนคณะไปสัมมนาอะไรสักอย่างนี่แหละ”นี่คือสาเหตุที่กลัวอาจารย์กรไง พรุ่งนี้ได้เจอตัวต่อตัวแน่ๆ เลย

“พี่ไม่รู้เหมือนกัน เนมลองกดดูว่ามีมิสคอลเปล่า”ผมรีบกดเช็คตามที่พี่โก้บอก พบตั้ง 5 สายไม่ได้รับแน่ะ

“มีของคุณเกด 2 สาย อีก 3 เป็นของพี่นิ้งฮะ เนมโทรกลับนะ อยากคุยกับพี่นิ้ง”ผมรีบกดโทรออกทันทีเลย พี่นิ้งน่ารักสำหรับผมที่สุดในบรรดาเพื่อนพี่โก้ น่าจะเดาไม่ยากนะฮะ ก็เพราะพี่นิ้งเป็นคนเดียวที่ไม่ใช่เพื่อนสมัยเรียน และไม่ได้เป็นเพื่อนกลุ่มพี่เจหรือแฟนพี่เจไง ผมเลยสบายใจทุกครั้งที่ได้คุยด้วย พอๆ กับพี่ปั้นนั่นล่ะ เรื่องพี่เจใช่ว่าผมไม่คิดมากแล้วหรอกนะ ผมกำลังพยายามอยู่ มันก็น้อยลงไปมาก ถึงแม้ทุกครั้งที่พี่โก้คุยกับพี่เจผมจะต้องรีบเด้งไปนั่งเบียดใกล้ๆ ก็ตาม เมื่อพี่โก้ไม่บ่น ผมก็เลยไม่น้อยใจ ถามว่าระแวงเหมือนเมื่อก่อนมันก็ไม่หรอก แต่ถามว่าทนเห็นทั้งคู่อยู่ด้วยกันตามลำพัง หรือคุยกันสองต่อสองได้มั้ย ก็ยังอะ....ผมยังไม่ใจกว้างขนาดนั้น โชคดีที่ช่วงนี้พี่เอ็กซ์พี่เจเดินสายเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัดผมเลยไม่มีการนัดเจอกันอีก

“ไอ้โก้!! โทรหาตั้งนานเพิ่งจะโทรกลับ ความซวยมาถึงมึงแล้วรู้ตัวบ้างมั้ยเนี่ย”

“เอ่อ...นี่เนมเองฮะพี่นิ้ง แหะๆ หูอื้อเลย”เสียงพี่นิ้งดังจนผมยกโทรศัพท์ออกห่าง พี่โก้ก็คงได้ยินเพราะหัวเราะท่าทางแหยงๆ ของผม

“อ้าวน้องเนมเหรอคะ ตายจริง ภาพพจน์พี่เสียหายหมดเลยสิเนี่ย”

“ไม่เสียหรอกฮะ พี่นิ้งน่ารักที่สุดอยู่แล้ว พี่โก้ขับรถอยู่ เพิ่งเห็นว่าพี่นิ้งโทรมาเนมเลยโทรกลับให้ คิดถึง”

“ต๊ายยย ปากหวานนะเรา วันไหนเลิกเร็วก็แวะมาหาพี่บ้างสิ ช่วงนี้พี่งานยุ่งมาก คงอีกนานเลยกว่าจะได้นัดเที่ยวกัน”

“เนมมีซ้อมเชียร์หลังเรียน น่าเบื่อสุดๆ ถ้าวันไหนไม่มีซ้อมรับรองเนมไปให้เลี้ยงขนมแน่ๆ เดี๋ยวเนมซื้อเค้กหน้ามอ.ไปให้ด้วย”

“เอาของกินมาล่อเรา จะให้คอยดูโก้ให้ล่ะสิ ร้ายนะเด็กคนนี้”

“ฮ่าๆๆ เปล่าซะหน่อย เนมให้เพราะพี่นิ้งน่ารักเหอะ ติดไฟแดงแล้ว คุยกับพี่โก้นะฮะ”พอรถติดไฟแดงผมรีบยื่นโทรศัพท์ให้พี่โก้ทันที

“เออว่าไง……….ไม่รู้ เห็นส่งข้อความมาให้ไปรับพรุ่งนี้.......................แล้วมึงล่ะ....................ใครไปบ้างวะ..................................แล้วมึงรู้ได้ไง...................................................ไม่รู้เหมือนกันว่ะ เดี๋ยวลองโทรถามก่อน.........เออๆ ขอบใจ คุยกับเนมต่อมั้ย”พี่นิ้งคงอยากคุยกับผมต่อเพราะพี่โก้ยื่นมาให้

“ฮะพี่นิ้ง”

“อย่าลืมนะ ว่างๆ มาหาพี่บ้าง แฟนพี่กำลังจะไปญี่ปุ่น เนมอยากได้อะไรมั้ย”

“ขนม! ฮ่าๆๆ ไม่รู้สิฮะ เนมไม่เคยไป ไม่รู้จะอยากได้อะไร อ้อๆ ตุ๊กตาแมวกวักฮะ น่ารักดี เอาตัวเล็กๆ ก็พอนะฮะ เนมจะเอาไปตั้งที่ร้านแม่”

“โอเคจ้า งั้นแค่นี้ก่อนนะ พี่ไปกินข้าวก่อน ไว้โทรหาอีกนะจ๊ะ”

“ครับผม คิดถึงนะ จุ๊บๆ ฮ่าๆๆ”ผมวางสายพร้อมๆ กับพี่นิ้งที่ส่งเสียงจุ๊บๆ กลับมาด้วย

“กดโทรหาคุณเกดให้พี่ด้วย สายที่ไม่ได้รับน่ะ”พอผมจะเล่นโทรศัพท์ต่อพี่โก้ก็บอกให้ต่อสาย...ถึงใคร ปกติถึงพี่โก้จะมีคุยงานดึกๆ บ้างแต่ไม่บ่อย ส่วนมากเป็นงานนอกทั้งนั้น แต่ผู้จัดการคนใหม่นี่แปลกๆ ยังไงไม่รู้ ทำไมต้องให้ลูกน้องไปรับด้วย ตัวเองตำแหน่งใหญ่กว่า ฐานะก็น่าจะดีกว่า น่าจะมีรถส่วนตัวนะ หรืออาจจะเป็นเรื่องงานด่วนล่ะมั้ง

ผมกดโทรออกแล้วยื่นให้พี่โก้ แต่พี่โก้บอกให้เปิดสปีคเกอร์โฟนแล้วให้ผมถือไว้เพราะไฟเขียวแล้ว คนไรไม่รู้ ขับรถมือเดียวก็ไม่ได้...น่ารักเนอะ

“สวัสดีค่ะ”เสียงหวานๆ ดังขึ้นมาทำให้ผมหลุดจากความคิดตัวเอง แต่ก็ยังอมยิ้มได้อยู่

“สวัสดีครับคุณเกด พอดีเห็นว่าโทรมา มีอะไรหรือเปล่าครับ”

“ค่ะ พอดีพรุ่งนี้พี่มีเอกสารต้องให้พ่อเซ็นต์อนุมัติด่วน แต่คืนนี้พี่มานอนคอนโดฯ เพื่อนที่อยู่ติดถนนหน้าซอยเข้าคอนโดฯ โก้นี่เอง พี่เลยจะขอติดรถไปหาพ่อหน่อย พรุ่งนี้โก้ต้องแวะไปที่บริษัทฯ ตอนเช้าด้วยนะ”

“ไปทำไมเหรอครับ”

“ไม่รู้สิคะ น่าจะเกี่ยวกับงานนะ เพราะอาปิ๊กไม่อยู่ บินไปกระบี่คืนนี้ พรุ่งนี้ดึกๆ ถึงกลับ เห็นพ่อพี่เคยเล่าว่าไปคุยงานกับลูกค้ามาไม่ใช่เหรอ คงผ่านแล้วมั้งเลยจะให้โก้เอาไปทำต่อ ยังไงลองโทรไปคุยกับพ่อพี่อีกทีนะ พี่แค่ฟังมาจากอาว่าให้โก้แวะไปตอนเช้าน่ะ ไม่ติดขัดอะไรใช่มั้ย”

“ครับ ช่วงเช้าพรุ่งนี้ยังไม่มีสอน เดี๋ยวผมโทรคุยกับคุณกอบอีกทีแล้วกันครับ”

“เอายังงั้นก็ได้ค่ะ แล้วพรุ่งนี้อย่าลืมแวะรับพี่ล่ะ พี่ไปบริษัทฯ ใหม่ไม่ถูก ยังไงเราก็ต้องไปแล้วกลับมาทำงานพร้อมกันอยู่แล้ว ไม่ลำบากอะไรใช่มั้ยคะ”

“ครับ ยังไงพรุ่งนี้ก่อนผมออกจะโทรหาอีกทีแล้วกัน แค่นี้นะครับ สวัสดีครับ”พี่โก้พูดจบผมได้ยินเสียงหวานๆ แทรกมาแต่นิ้วไม่รักดีของผมดันกดวางสายไปแล้วนี่สิ....แย่จังเลย

“อุ้ย!...เหมือนพี่เค้ายังพูดไม่จบเลย เอาไงดี ให้เนมโทรกลับไปใหม่มั้ย”

“ไม่ต้องหรอก หาเบอร์คุณกอบแล้วโทรให้พี่ก่อน”ผมกดๆ หาเบอร์ไม่นานหรอก พอเจอก็ยื่นให้พี่โก้ยืนยันก่อนจะกดโทร แต่รอบนี้ไม่ได้เปิดสปีคเกอร์นะ พี่โก้เกิดอาการโปรขึ้นมา สามารถขับรถมือเดียวได้เลยหยิบไปคุยเอง มือผมว่างๆ เลยคล้องแขนพี่โก้หลวมๆ เอนไปพิงเบาๆ....ไม่ได้อยากแอบฟังนะ แค่อยากแอบอิงเท่านั้นเอง

[G_wa]

ผมสาบานได้เลยว่าผมไม่ได้งอนหรือเครียดหรือกังวล ระแวง เรื่องเจ้านายใหม่พี่โก้จนขนาดโดดเรียนตามมาทำงานด้วย เป็นพี่โก้เองต่างหากที่ชวนผมติดรถมาด้วย แล้วเดี๋ยวเที่ยงจะได้ไปทานข้าวด้วยกัน ผมนั่งอมยิ้มตั้งแต่อาบน้ำเสร็จจนมานั่งบนรถ พี่โก้คงหมั่นไส้เลยผลักหัวผมหยอกๆ ก่อนจะสตาร์ทรถขับออกมารับเจ้านาย หาไม่ยากหรอกฮะ ผู้หญิงแต่งตัวดี หน้าตาดี ยืนยิ้มหวานทะลุกระจกรถเข้ามา....ที่บอกว่าไม่ระแวง ผมคืนคำทันมั้ย


“พี่ขอโทษด้วยนะที่ทำให้โก้ลำบากต้องแวะรับ”พอเข้ามานั่งเบาะหลังได้เธอก็เริ่มพูดทันที มีเหลือบมองผมแว่บนึง

“เนมนี่คุณเกด ผู้จัดการใหญ่พี่ คุณเกดครับนี่เนม แฟนผม”ความสงสัยของเธอถูกทำให้กระจ่างด้วยเสียงทุ้มๆ ที่ไพเราะที่สุด ผมอมยิ้มเอี้ยวตัวไปยกมือไหว้คุณเกดที่รับไหว้ อยากจะลดมือลงแล้วเอื้อมไปหยิกแขนพี่โก้เบาๆ โทษฐานที่ช่วงนี้ทำตัวน่ารักกว่าปกติ แถมยังชอบทำให้เขินบ่อยๆ

“อ้อ...ค่ะ น่ารักดีนะคะ แล้วนี่...เอ่อ....จะไปไหนกันเหรอคะ”

“อ๋อ พอดีเนมมีเรียนบ่ายน่ะครับ แล้วผมต้องออกแต่เช้าเลยเอาติดรถมาด้วย เดี๋ยวพักเที่ยงต้องไปส่งที่มหาฯลัย เมื่อคืนบอกคุณกอบไว้แล้วครับ”พี่โก้อธิบายรวดเดียวจบ ผมพยายามไม่สนใจบทสนทนาของทั้งคู่ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมส์ พอรถจอดผมมองไปรอบๆ ที่อาคารพานิชย์ส่วนใหญ่ มองแล้วน่าจะมีหลายบริษัทเหมือนกัน แต่เป็นบริษัทที่ไม่ได้ใหญ่มาก ตึกที่พี่โก้จอดเป็นอาคารขนาดหนึ่งคูหาสี่ชั้น แน่นอนว่าถึงพี่โก้จะหิ้วผมมาด้วย แต่ผมก็ไม่กล้าไปรบกวนเวลางาน ก็เลยขอไปนั่งที่ร้านกาแฟเล็กๆ ฝั่งตรงข้ามแทน


ผมนั่งรอในร้านกาแฟอยู่ชั่วโมงกว่า โกโก้หมดไปหนึ่งแก้ว บราวนี่ชีสเค้กและเครปชาไทยก็เกลี้ยงแล้วเหมือนกัน ลังเลว่าจะสั่งชิ้นที่สามหรือสั่งเครื่องดื่มเพิ่มพี่โก้ก็เดินเข้ามาหา มองจานเค้กโล่งๆ จนผมอาย...ก็ชอบกินขนมนี่นา ถึงเมื่อเช้าจะทานข้าวผัดกุ้งไปสองจานก็ตาม นั่นอาหารคาวไง ส่วนนี่ของหวาน มันไม่เกี่ยวกัน

“อิ่มเลยสิเนี่ย กะพาไปทิ้งที่ร้านไอติมนะเนี่ย”

“ไอติมเหรอฮะ ร้านนั่นรึเปล่าที่เป็นผลไม้โฮมเมดน่ะ ไปสิ เนมไม่ได้กินนานแล้ว”ผมเก็บหนังสือที่เอามานั่งอ่านไปคืนชั้นวางแล้วเดินหามาพี่โก้ที่ยืนจ่ายเงินให้อยู่ เห็นสั่งเค้กไปสองชิ้นคงไปฝากพี่นิ้งนั่นล่ะ เดินมาถึงรถ....เบาะหน้าไม่ว่างซะแล้ว

“โทษทีจ๊ะพอดีพี่ร้อนเลยขอเป่าแอร์แรงๆ หน่อย แป๊บนะคะ”คุณเกดพูดเมื่อผมเปิดประตูข้างคนขับแล้วพบเธอนั่งตบแป้งอยู่ บนตักก็มีเครื่องสำอางกองบนกระเป๋าตัวเองอีกที ที่บอกแป๊บน่ะคือพยายามยัดของบนตักใส่กระเป๋า

“ไม่เป็นไรฮะ เดี๋ยวเนมนั่งหลังก็ได้”ผมยิ้มให้แล้วเปิดประตูหลังขึ้นมานั่ง อยากขับรถเป็นเร็วๆ จัง จะได้ขึ้นไปนั่งขับแทนพี่โก้แล้วให้พี่โก้มานั่งหลังแทน


ผมไปทักทายพี่นิ้งก่อนจะเดินแยกมานั่งที่ร้านไอศกรีมใกล้ๆ ร้านนี้อยู่ใกล้แต่ไม่ค่อยได้แวะทานเพราะปกติผมมาเวลาเลิกเรียนแล้ว และก็จะมีพวกนักเรียนนักศึกษามารอเรียนกันในร้านนี่เยอะมาก ถึงโต๊ะว่างก็ไม่ค่อยอยากเข้าไปนั่งเพราะเสียงดัง ไปนั่งคนเดียวเงียบๆ แล้วมันเขิน


พอพักเที่ยงปุ๊บพี่โก้ก็เดินควงพี่นิ้งมาหา วันนี้พี่นิ้งไปทานข้าวด้วย โดยมีผมเป็นคนแนะนำ แน่นอนว่าต้องไปทานแถวมหาฯลัย ร้านนี้อร่อย แต่ราคาก็สูงนิดหน่อยสำหรับนักศึกษา ปริมาณน้อยแต่บวกค่าแอร์เพิ่มก็เลยแพง ต้องมาเวลามีเจ้ามือเท่านั้น


“เป็นอะไรวะ ไปเฝ้าแฟนครึ่งวันกลับมานั่งหงอย ทะเลาะกันเหรอ”ป้องถามแหย่ๆ ไม่ได้จริงจัง คือมันตั้งใจกวนผมแค่นั้นล่ะ เห็นผมหงุดหงิดหรือแว๊ดใส่แล้วมันชอบ สนุก

“เปล่า แต่กูกำลังสงสัยว่าแฟนกูกำลังจะโดนสาวแก่จีบว่ะ”

“แก่แค่ไหนวะ ถ้าไม่มากก็น่าสน เข้าใจผู้ชาย ไม่ง๊องแง๊ง แถมมีฐานะ อันตรายนะเนี่ย”ดูปากมันนะ กวนโมโหที่สุด ผมน่ะไม่ได้อยากอคติกับเจ้านายพี่โก้คนนี้หรอกนะ แต่มันอดไม่ได้จริงๆ ผมรับที่หน้าคอนโดฯ บนรถแทบจะเป็นป่าช้า ถ้าไม่กดเปิดเพลงหรือคุยกับพี่โก้บ้างล่ะโก้ บนรถก็จะไม่มีเสียงอะไรเลย ตรงข้ามกับตอนคุยงานเสร็จแล้วเธอได้นั่งหน้า....พูดรัวอย่างกับติดจรวด แทบจะฟังไม่ทัน แล้วตอนออกมาช่วงพักเที่ยงก็ยังโทรหาพี่โก้อีก พี่นิ้งหันมาทำปากเบ้ให้ผมดู แค่นี้ก็เดาออกแล้วว่าเธอหวังอะไร เท่าที่จับใจความจากคำพูดพี่โก้ เธอตั้งใจมาด้วย แต่ออกมาจากห้องก็ไม่เห็นใครแล้ว พี่นิ้งกระซิบบอกผมว่าพี่โก้เดินนำออกมาจนพี่นิ้งไม่ได้เติมแป้งเลย ผมก็เลยอารมณ์ดี แต่มันอดหงุดหงิดไม่ได้จริงๆ นะ ทำไมต้องยุ่งกับพี่โก้ด้วย หน้าตาก็ดี ฐานะก็ดี เป็นเจ้านายทำไมมาจีบลูกน้องที่มีแฟนแล้ว ผมแฟนคือผมซึ่งเป็นผู้ชายด้วย คืออยากถามนะว่า...จะแย่งผู้ชายไปจากผู้ชายอีกคนนี่ ผู้หญิงเขาไม่อายกันเหรอ ไม่รู้สึกเสียหน้าเลยรึไง

“มึงว่ากูคิดมากไปป่ะ แต่พี่นิ้งก็ยังแสดงออกชัดๆ เลยว่าไม่ชอบอะ”หลังจากเล่าคร่าวๆ ให้พวกนี้ฟังก็ต้องขอความเห็นกันหน่อย ผมไม่อยากทะเลาะกับพี่โก้อีกแล้ว มันเหนื่อย และไม่ดีเลย คราวก่อนที่มึนตึงกันไปผมเครียดมากอย่างหนึ่งก็คือไม่มีที่ปรึกษา ตอนนี้เลยพยายามเล่าให้เพื่อนๆ ได้ฟังบ้าง พอมีปัญหาอย่างน้อยผมจะได้มีคนคอยให้กำลังใจ อย่างหม่อนเนี่ยดีครับ หม่อนเป็นคนใจเย็น นิ่งๆ คล้ายพี่โก้ คือเป็นพวกคิดมากกว่าพูด คิดแล้วทำเลยอะไรแบบนั้น หม่อนเองก็มีปัญหากับพี่บอมเรื่องนี้เหมือนกัน คือบางทีหม่อนทำอะไรไม่ปรึกษาไม่บอกก่อน ปล่อยให้พี่บอมรู้เอง ก็จะงอนกัน แต่โชคดีที่ทั้งคู่ไม่ใช่พวกโวยวาย พอทะเลาะกันก็จะเคลียร์กันแบบเงียบๆ บรรยากาศเหมือนติวหนังสือสอบ จนพวกผมไม่เคยรู้เลยว่าเคยทะเลาะกันด้วย


คำวิเคราะห์ของเพื่อนๆ ช่วยได้เยอะ และเห็นตรงกันคือ...พี่โก้ไม่เล่นด้วย เพราะงั้นไม่ต้องกลัว ผมก็คิดแบบนี้ คือแทบจะมองออกว่าพี่โก้ดึงพี่นิ้งมาตอนเที่ยงเพื่อเป็นไม้กันหมา แล้วเอาผมติดรถไปทำงานเพื่อประกาศให้รู้ แต่ท่าทางเจ๊ลูกองุ่นเน่านี่จะไม่สะเทือนนะ ยังส่งข้อความแล้วชอบโทรหาพี่โก้หลังเลิกงานบ่อยๆ ผมหงุดหงิดแทนพี่โก้ เพราะมองออกว่าพี่โก้ไม่ชอบ ยิ่งเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบคุยโทรศัพท์ แถมยังทำมาคุยเรื่องงานนอกเวลางานพี่โก้ยิ่งแสดงออกเลยว่ารำคาญ บางทีพี่โก้ก็นั่งนิ่งๆ เหมือนคิดอะไรอยู่ ผมแอบโทรถามพี่นิ้งว่าเป็นยังไง พี่นิ้งบอกว่าความจริงคุณองุ่นเน่าไม่จำเป็นต้องมานั่งประจำสาขานี้เลย นานๆ มาครั้งก็ได้ ยิ่งตอนนี้คุณปิ๊กผู้จัดการตัวจริงประจำสาขาพี่โก้กลับมาแล้วยิ่งไม่จำเป็น จากที่พี่นิ้งเคยไปประชุมเนี่ย ให้เข้ามาดูๆ งาน เรียนงานสักอาทิตย์ละสองสามวันก็พอ แต่นี่เธอแทบจะให้กั้นห้องส่วนตัวให้เธอแล้ว พี่นิ้งบอกว่าเคยเตือนๆ พี่โก้ตั้งแต่แรกแล้ว พี่โก้ก็รู้ตัว และไม่สนใจอะไร แต่บอกพี่นิ้งว่าถ้ามีปัญหามากจะลาออก....ผมไม่ค่อยชอบเลย ทำไมยายคนนี้ต้องมาสร้างปัญหาให้พี่โก้ด้วย งานใหม่ก็กำลังยุ่ง งานเก่าก็เห็นว่าเริ่มเคลียร์ๆ ปัญหา ถ้าพี่โก้ไม่รักการสอนจริงๆ พี่โก้ลาออกไปอยู่บริษัทฯ เลยก็สบายไปแล้ว แต่นี่ผมมองออกว่าพี่โก้ชอบสอนหนังสือแบบนี้เลยอดทนมากเพื่อให้งานสำเร็จ ทั้งๆ ที่พยายามและอดทนขนาดนี้ ดันต้องถอยเพราะองุ่นเน่าๆ ลูกเดียวเนี่ยนะ....สงสารพี่โก้จัง


“มึงอย่ามึงอย่างนี้ดิวะ”

“.........”

“เดี๋ยวหม่อนไปนั่งเป็นเพื่อนก็ได้นะ”

“ไม่ต้องหรอกหม่อน คนผิดไม่ใช่หม่อน”ผมหันไปยิ้มให้หม่อนก่อนจะกอดอกทำหน้าบึ้งใส่ไอ้คนที่พยายามง้อผมอยู่....ไม่ใช่คีย์หรอกนะครับ แต่เป็นไอ้ป้อง

“มึงน่ะ กิ๊วๆๆ ดีกันนะ เดี๋ยวเลี้ยงเค้กเลยอะ”

“กูไม่ใช่พวกเห็นแก่กินขนาดนั้น”ผมสะบัดหน้าใส่อีกรอบ ที่งอนมันไม่ใช่อะไรหรอกครับ ป้องมันตัดสินใจไปคัดตัวนักบาส แล้วก็ได้ด้วย ผมเลยต้องไปนั่งซ้อมเชียร์คนเดียว ให้ไปนั่งในกลุ่มเพื่อนร่วมคณะน่ะผมไม่ได้ลำบากอะไรหรอก แต่มันไม่มีเพื่อนสนิทไง เพื่อนคนอื่นๆ ก็แค่คุยด้วยได้ แต่ส่วนใหญ่ผมยังจำชื่อไม่ได้เลย เมื่อก่อนผมจะสนิทกับเพื่อนแทบทั้งชั้นเรียน ไปเที่ยวบ่อย แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ร่วมกิจกรรมกับคนอื่นไงฮะ เพื่อนในกลุ่มยังนานๆ เที่ยวด้วยกันทีเลย

“งั้นไอติมด้วยอะ”

“มึงอย่าคิดว่าแค่นี้กูจะหายนะ”

“โอเคกูทุ่มสุดตัวเลย พิซซ่าต่อด้วยไอติมตบท้ายด้วยเค้ก นี่ทุ่มสุดๆ แล้ว เดือนนี้หมดตัวแน่ๆ”

“.......นี่เห็นแก่ความพยายามและมิตรภาพของเราหรอกนะป้อง กูถึงยอมคืนดีด้วย”

“ถุย! ไม่ต้องทำเป็นยิ้มเลย หลอกแดกตลอด ผัวก็รวยเสือกมาไถเพื่อน”

“ไอ้เชี่ย! ทะลึ่ง”

“ฮ่าๆๆ แค่นี้ทำอาย แล้วนี่คีย์มันไปไหนวะ ช่วงนี้ไม่ค่อยติดโต๊ะเลย”

“เห็นเดินไปกับพวกฟิวส์ตั้งแต่ออกจากห้องแล้วนะ เดี๋ยวก็คงมามั้ง”หม่อนตอบ ใช่ครับ คีย์มันยังซี้กับกลุ่มฟิวส์เหมือนเดิม ใจจริงคีย์ชวนผมไปเป็นสวัสดิการนักบอลนะ ผมจะได้ไม่เหงาต้องซ้อมเชียร์คนเดียว แต่มันอึดอัดนะครับถ้าต้องคอยเสิร์ฟน้ำให้ฟิวส์น่ะ คีย์มันก็รู้เลยไม่เซ้าซี้มาก ตั้งแต่เปิดเทอมผมได้คุยกับฟิวส์คำสองคำแค่นั้น สงสารน่ะใช่ แต่ถ้าต้องเสี่ยงทะเลาะกับพี่โก้อีก ผมสงสารตัวเองก่อนดีกว่า


พี่โก้มารับผมหลังซ้อมเชียร์เสร็จเหมือนปกติ วันนี้รุ่นพี่ซ้อมให้วันสุดท้ายแล้ว ที่เหลือให้ไปทบทวนกันเอง จันทร์หน้ามีแข่งบาสรอบแรกเจอกับคณะเกษตร ถ้าไปเชียร์แล้วร้องเพลงกันไม่ได้จะเจอนัดซ้อมใหม่

“เนมโทรไปสั่งอาหารให้พี่หน่อยนะ เดี๋ยวเจมส์กับคุณเกดจะมาคุยงาน นิ้งก็มา สั่งมาสักสี่ห้าอย่าง”พอเดินเข้าห้องพี่โก้ก็บอกผมทันที ผมมองงงๆ แบบไม่ทันตั้งตัว ห้องผมไม่ใช่ห้องเก็บไวน์นะ ยายองุ่นเน่าจะมาดองตัวเองที่นี่เหรอ ถึงจะคิดแบบนี้ผมก็หยิบโทรศัพท์กดสั่งอาหารให้เรียบร้อย ส่วนใหญ่ของโปรดผมนี่แหละ

พี่โก้แยกไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อน ผมหุงข้าวไว้รอ พอพี่โก้ออกมาผมก็จัดการตัวเองบ้าง แต่งตัวออกมาอีกทีเจอแขกที่ห่างหายไปนาน

“น้องเนมนี่ยิ่งนานๆ เจอทียิ่งน่ารักขึ้นนะ”

“ไม่ต้องหยอดเนมหรอก เนมไม่ชอบคนเจ้าชู้”

“อะไรกันครับ พี่เจ้าชู้ตรงไหน พี่ออกจะซื่อและจริงใจนะ”คนซื่อขยิบตาใส่ผมเลยโดนพี่โก้ยันขาใส่จากที่นั่งข้างๆ

“เชอะ ไม่เชื่อหรอก วันก่อนยังเห็นไปรับเด็กอินเตอร์ในมหาฯลัยเนมอยู่เลย เห็นนะขอบอก”ผมนั่งบนที่วางแขนข้างพี่โก้ ยกมือเกาะไหล่เอาไว้เพราะนั่งตัวเดียวกันไม่ได้ และไม่อยากไปนั่งไกลกว่าตรงนี้ด้วย ที่บอกว่าเด็กอินเตอร์นี่ไม่ใช่ชาวต่างชาติหรอกนะฮะ แต่เป็นอีกภาคหนึ่งของคณะผมที่จะสอนหลักสูตรภาษาอังกฤษ แล้วคนที่เห็นพี่เจมส์ไปรับน่ะหล่อมากๆ ไม่ใช่สไตล์เดียวกับผม ไม่ได้น่ารักตัวเล็ก แต่ออกจากรูปร่างสูงโปร่ง หล่อแบบใสๆ แต่แอบแรงอะไรแบบนั้น ที่บอกว่าแอบแรงว่าคนนี้มีข่าวว่าเสร็จคีย์แล้วตั้งแต่มาเรียนช่วงแรกๆ นั่นแหละ ข่าวจากวงในสุด วงในแบบคลุกวงในกันมาอะไรทำนองนั้น

“น้องเนมใส่ร้ายพี่แล้ว คนนั้นน้องชายพี่เฉยๆ”

“ม่ายยยยยยเชื่อออออ เนมเตือนไว้ก่อนนะ คนนั้นน่ะแอบแรงนะจะบอก ระวังพี่จะสลัดไม่หลุด”กว่าคีย์จะสลัดได้นี่คือต้องไปสอยคนที่ดูเหนือกว่าคนนั้นมาข่มน่ะฮะ

“จริงรึเปล่า ทำไมรู้ดีจังเลย สนิทกันเหรอครับ”

“ไม่ฮะ รู้จักเพื่อน กิ๊กเก่าเพื่อนเนมเอง ฮ่าๆๆ”

“โหยยยยย เซ็งเลย เนมไม่น่าบอกพี่เลย แต่ไม่เป็นไร แค่หนุกๆ”ผมนั่งเมาท์กับพี่เจมส์ พี่โก้ลงไปรับพี่นิ้งข้างล่าง พี่เจมส์เล่าว่าคนนั้นที่พี่เจมส์หิ้วไปน่ะเจอตอนไปเทสต์งานที่บริษัทฯ พอดีพี่เจมส์จะหาพรีเซ็นเตอร์หน้าใหม่ๆ เลยให้โมเดลลิ่งเสนอมา คนนั้นก็เป็นหนึ่งในนายแบบนั่นแหละฮะ ไม่ได้ดังอะไรหรอก รับงานเล็กๆ ทั่วๆ ไป ยังไม่ค่อยมีผลงาน พอมาเทสต์หน้ากล้องก็อารมณ์ผีเห็นผีน่ะครับ เลยนัดไปเที่ยวกัน จากนั้นก็.....ฮ่าๆๆ


ข้างนอกกำลังนั่งคุยงานกัน คุณเกดมาในชุดพร้อมเที่ยวมากกว่าชุดลำลองหรือมาคุยงานกันมากๆ เรียกว่าจัดเต็มสุดๆ นั่งคุยไปก็ทานอาหารกันไปด้วย ผมก็ทานๆ ให้เสร็จแล้วก็ขอตัวเข้าห้อง พี่นิ้งแอบทำหน้าเซ็งให้ผมดูด้วย ดีไม่หลุดหัวเราะออกมา พี่โก้เคยบอกว่าบริษัทฯ ใหม่มีแค่สามหุ้น คือเจ้านายใหญ่คนเก่าของพี่โก้ แล้วก็คุณปิ๊ก อีกหุ้นเล็กๆ คือพี่โก้ แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าคุณเกดอาจจะมีหุ้นเพิ่มเข้าด้วย หรือไม่ก็มีตำแหน่งรับผิดชอบที่นั่นด้วย เพราะงานที่กำลังคุยกันคืองานที่บริษัทฯ ใหม่ ไม่เกี่ยวกับสถาบันสอนพิเศษเลยสักนิด แต่เธอกลับเหมือนตัวแทนประธานบริษัทมาปรึกษางานกับลูกน้องยังไงไม่รู้ ผมฟังเสียงเอียนๆ พี่อย่างโน้น พี่อย่างนี้ จนเซ็งเลยหนีซะเลย

“ทำไรอยู่วะ”ผมโทรหาป้องหลังจากโทรหาคีย์แต่มันไม่รับ

“แดกมาม่าอยู่ โคตรหิว โทรมาทำไมวะ”สงสัยเพิ่งซ้อมเสร็จ ได้ข่าวนัดแรกมึงลงเป็นตัวสำรองนะ ตื่นเต้นกว่าตัวจริงสิบเท่า

“เบื่อ ในห้องมีกลิ่นองุ่นเน่าว่ะ เซ็ง แม่งตามพี่โก้มาถึงห้องแล้วเนี่ย”

“อ้าว แล้วแฟนมึงพามาทำไมล่ะ”

“เขามาคุยงานกัน มากันหลายคน แต่คนอื่นนะยังอยู่ในชุดทำงานกันอยู่เลย”พี่เจมส์นี่เสื้อโปโลกับยีนส์ ดูเป็นชุดทำงานที่สบายมาก ส่วนพี่นิ้งมาชุดทำงานเด๊ะๆ บอกว่าเพิ่งเสร็จงานที่สาขาใหญ่แล้วก็รีบนั่งแท็กซี่มา ส่วนคุณเกดแทนที่จะมาพร้อมพี่นิ้งเพราะทำงานด้วยกัน ดันขอแยกตัวก่อนบอกว่าจะไปธุระนิดหน่อย ก่อนจะมาสมทบที่นี่ด้วยชุดใหม่จัดเต็มพร้อมอ่อยเต็มที่ พี่นิ้งโมโหจนแทบเก็บอาการไม่อยู่แน่ะ

“เออ อย่าคิดไรมาก เชื่อใจแฟนมึงซะ พี่โก้ออกจะมั่นคง เห็นมึงบอกงานเขาหนักก็ยังรับส่งมึงทุกวันไม่เคยขาด ว่างเป็นหิ้วไปเฝ้าที่ทำงาน แมนขนาดนี้มึงไม่ต้องระแวงหรอก”

“กูไม่ได้ระแวงเลยเชี่ยป้อง กูแค่สงสารพี่โก้ ดูว่าจะอึดอัดว่ะ เป็นลูกสาวเจ้านายด้วย แล้วถึงกูจะไม่ระแวงนะ แต่แต่งตัวมาอ้อนแฟนกูถึงห้องแบบนี้ตีนกูกระตุกเป็นเหมือนกันนะ”ผมพยายามเก็บอาการเก็บอารมณ์ ใจเย็นทุกๆ อย่างแล้วนะ แต่ป้าคนนี้เหมือนจะไม่รู้ตัว ไม่มีสำนึกว่าทำให้แฟนผมอึดอัดมากแค่ไหน ไม่รู้ว่าพ่อป้าองุ่นรู้เห็นเป็นใจด้วยหรือเปล่า

“เออ อย่าคิดมาก อืม...ช่วงนี้มึงว่าคีย์มันแปลกๆ มั้ยวะ ดูมันไม่ค่อยมานั่งที่โต๊ะกับพวกเราเลย”

“ก็...มันไปนั่งกับพวกฟิวส์ไง ซ้อมบอลด้วยกันก็คงมีเรื่องให้คุยกันมากล่ะมั้ง”ป้องไม่รู้เรื่องฟิวส์ครับ ผมไม่เล่า อย่างที่บอกส่วนหนึ่งผมสงสารฟิวส์ และโดยรวมแล้วฟิวส์เป็นคนดี เป็นเพื่อนที่ดี ผมเลยไม่อยากเล่าให้เพื่อนคนอื่นฟัง เพราะอาจจะมองฟิวส์ไม่ดีไป ซึ่งจริงๆ มันก็ไม่ใช่ ไม่รู้สิฮะ ถึงตอนนี้แล้วจะฟันธงว่าฟิวส์ทำผิด แต่....ผมเองก็รู้ว่าถ้าผมไม่ให้ความสนิทสนมกับฟิวส์มากจนเหมือนให้ความหวัง ฟิวส์ก็คงไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นหรอก เอาเป็นว่าถึงฟิวส์จะไม่โอสำหรับผม แต่มันเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับคนอื่นแล้วกัน

“เหรอ กูนึกว่าพวกมึงทะเลาะอะไรกัน แต่ก็เห็นคุยกันปกติเลยงงๆ หม่อนยังสงสัยเลย หม่อนแอบถามกูเว้ย บอกว่าเทอมก่อนตัวติดเนมตลอดก็พอมองออกว่าคบกันมานาน เคยเป็นแฟนกันมาก่อน แต่พอตอนนี้ไปซี้กับฟิวส์ เลยสงสัยว่า....คีย์มันจีบฟิวส์หรือฟิวส์จีบคีย์”

“ก๊ากกก ฮ่าๆๆๆ หม่อนแม่งน่ารักว่ะ คิดได้ไง ฮ่าๆๆ กูจะอ้วก นึกภาพพวกนั้นแล้วสยอง เดี๋ยวกูเล่าให้คีย์ฟังดีกว่า มันต้องทำหน้าเหมือนกินขี้แน่ๆ เลย”ผมหัวเราะก๊ากออกมาแทบหยุดไม่อยู่ ไอ้ป้องเองก็เหมือนกัน เรานั่งหัวเราะเตรียมเรื่องแซวคีย์จนเหนี่อยพี่โก้ก็เปิดประตูห้องเข้ามา ผมที่นอนคว่ำกลิ้งจนเตียงยับเลยผงกหัวขึ้นมามอง กรีดน้ำตาที่คลอๆ เพราะขำมากออกเบาๆ หัวเราะจนน้ำตาไหลเลย

“เนมปวดท้องนะ นอนดีๆ เดี๋ยวหายาให้กิน”พี่โก้เดินมาจับไหล่ผมแล้วดึงให้หันกลับไปนอนหงายบนหมอน ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมไว้ช่วงเอว จับมือผมที่ไม่ได้ถือโทรศัพท์ไปวางบนหน้าท้อง ก่อนจะกลับหลังหันเปิดประตูห้องกว้างๆ แล้วพูดกับคนข้างนอก

“ปวดท้องอย่างที่คิดเลย อย่างนี้ล่ะครับ ชอบกินข้าวไม่เป็นเวลา ช่วงนี้ปวดท้องดึกๆ บ่อย ผมต้องคอยเฝ้าตลอด บางทีก็ต้องไปหาหมอดึกๆ ดูสิครับ นอนซมเลย สงสัยปวดมากจนร้องไห้แล้วเนี่ย ถ้ายังไงให้เจมส์ไปส่งคุณเกดแล้วกันนะครับ”พี่โก้เปิดประตูอ้าค้างไว้ก่อนจะปิดลง ทิ้งให้ผมนอนงงพอๆ กับคนในสาย

“อ้าว มึงปวดท้องอยู่เหรอวะเนม”

“งั้นมั้ง กูเพิ่งรู้เหมือนกัน”

[โจ๊กกุ้ง]

ก๊าก พี่โก้น่ารักจุง

[Mint]

กรี้ดดด

ทำมาอ่อย พี่โก้ของชั้นนะยะ

เชิ่ดใส่

[Maewjunsu]

กำลังจะเครียดเลยว่าพี่โก้จะพ้นจากยัยองุ่นเน่ารึเปล่า แต่พี่โก้มาเหนือเมฆจริงๆ แม้แต่เนมที่ปวดท้องยังไม่รู้ตัวเลยอ่านแล้วฮาเลย

[A-J.seiya*]

5555555
พี่โก้ตลกกกกกก
ชอบบบ
ยัยเกดร้ายนักกกกก
ต้องไฟท์ !!!

[pukpra]

555555555 ท่าทางพี่โก้ไม่ไหวกับยัยองุ่นเน่าจริงๆ ซะละ พี่โก้ชัดเจนมากน้องเนมเอ้ย อิจฉาๆ

[rujaya]

ขำโก้ คงอึดอัดน่าดูมีสาวแก่จ้องจะมางาบ แต่ชอบนะที่โก้ชัดเจนขึ้น
บอกไปเลยว่าเนมเป็นแฟน แถมจะเลี่ยงสาวแก่ เตี๊ยมกะเนมบ้างนะ 5555555

[NannY]

พี่โก้แม่งมารยาล้านเล่มเกวียน 5555555555555