หัวข้อ: Re: ....... ➳ แลกรัก ♡ .......

[เกเร]

อีองุ่นเน่า 

[peppier]

พี่โก้น่ารักจัง 5555555

[พระสนมฝ่ายขวา]

มาปูเสื่อรอคุณจีค่า คืนนี้จะมามั้ยน้อ 

[ju_on]

ปกติ คุณจี มาวันอาทิตย์ตอนดึกๆ จนถึง ตี 1 ของวันจันทร์
ถ้ามาวันนี้ ถือว่าผิดปกติมากกกก
และเราก็จะดีใจมว๊ากกกกก 555

[narunarutoboyz]

ชั้นว่าเเล้วเชียวนังเกด(เหมือนด่าตัวเองชอบกล  )
คืออย่างที่เนมว่า ไม่อายเหรอที่มาแย่งผู้ชายกับเกย์อ่ะ
หน้าที่การงาน ชื่อเสียง เงิน อะไรเธอก็ดี ทำไมถึงคิดอะไรได้สั่นนัก
แบบว่ายังไงดี ไม่รู้ดิ ปกติเห็นชะนีแย่งผู้ชายด้วยกันเองก็ดูแย่มากพอเเล้ว
นี่ถึงขนาดมาเเย่งกับผู้ชาย คือมัน.....ขาดมากเลยเหรอ จะอยากเอาชนะอะไรขนาดนั้น
คือถ้าเค้าชอบผู้หญิง สนใจผู้หญิง แล้วจะมาเป็นเกย์ทำไม เธอจะมายัดเยียดในสิ่งที่เค้าไม่ชอบเนี่ยนะ มีEQบ้างป่ะเนี่ย?
ผู้หญิงสมัยนี้ก็เหลือเกิน ชอบทำให้คนอื่นเค้าดูถูก หาไม่ได้ก็อยู่อย่างสวยงามสิ ทำไม่ได้จริงๆเหรอ มันยากขนาดนั้นเลยเหรอ?

ที่สำคัญ ถ้าโก้แสดงออกสักนิ๊ดดดดดดดดดดดดดดด ว่าสนใจเธอ ก็ว่าไปอย่าง
นี่ไม่มีอะไรเลย ยังเดินหน้า หน้าด้านต่อ มั่นใจในตัวเองมันก็ดีนะ...แต่ให้มันอยู่ในความพอดี
ไม่ใช่ว่า...ฉันสวย ฉันรวย ฉันเก่ง ฉันคือจุดศูนย์กลางของโลก ทุกคนต้องมาหมุนรอบตัวฉัน บลาๆๆๆๆๆๆ
แล้วจะสามารถไปเปลี่ยนความชอบของคนอื่นได้ แบบนั้นมันดูโง่อ่ะ
น่าจะรู้ตัวเองตั้งเเต่ พยายามเสนอตัว พรีเซนต์ตัวเองแทบถวายให้
แล้วผู้ชายยังไม่ตอบสนองต่อสิ่งเร้าอย่างชะนีเช่นเธอ เอาง่ายๆก็ไม่มีอารมณ์ทางเพศ ก็น่าจะพอได้แล้ว
จะพยายามฝืนทำให้เป็นเรื่องตลกของคนอื่นเพื่ออะไร .....มีสติหน่อยก็ดีนะ
อย่าให้ถึงขนาดที่ว่า แก้ผ้าต่อหน้า นอนรอบนเตียง แล้วผู้ชายเค้าเดินหนี หรือหาผ้ามาคลุมให้เธอเลย
มันจะทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่ามากๆเลยนะ คุณค่าในตัวลดลงไปกว่าครึ่ง วันนั้นเธอเองนั่นแหล่ะจะเสียใจที่สุด 

วกไปวกมา แต่อยากให้นางได้ยินจริงๆเลยพับผ่าสิ แต่นางเป็นตัวละคร
ชั้นก็ทำได้แต่ระบายตามประสา เฮ้อออออออออออออ 

ว่าแต่.......พี่โก้ตอนนี้น่ารักมากกกก แสดงว่าสุดจะทนเลยต้องรีบกลับมาซบอกน้องเนมมมม แอร๊ยยยยย 
จะรู้ตัวมั๊ยน่อออออออ ยัยองุ่นเน่าแห้งงงงงง 

ปล.เรื่องหนังสือจะเก็บเงินรอเลยค่ะ เเต่ขอกระซิบนิดนึงว่า ขอระยะการสั่งจอง(เก็บเงินนานเป็นพิเศษได้มั๊ยอ่ะคะพี่จี )

[สมุนไพร]

รักพี่โก้จังฮะ

[yong]

น่ารัก ลุ้นตลอด ชอบโ o13ก้มาก

[mundoo]

เจ๊ลูกเกดขี้ตื้อ!!!

ดูเหมือนจะดีแต่ แอบร้ายอ่ะ

นี้ขนาดพี่โก้เปิดเผยแล้วนะ ยังไม่เลิกอีก

[atomtcom]

มาทยอยอ่านทีละนิด....

[broke-back]

เข้ามาผูกเปล
นอนรอ..น้องเนม

สัปดาห์นี้เป็นคิวของพี่โก้เล่า..ใช่ไหม คุณจี


  อยากรู้ น้องเนมจะตอบแทนให้กับความน่ารักของพี่โก้ ยังไง
พี่โก้คิดไง ถึงกับทำเนียนไล่อิพี่เกดให้ไปซะพ้นๆ

 
เท่าไหร่อ่ะ กี่ท่า กี่ครั้ง ซ้ำสามเลยมั้ย
พี่โก้ไหวเหรอ ฮ่าฮ่า


คุณจี  ช่วยรีบลงให้อ่าน..อย่างด่วนเลยนะคร้าบบบบ
อิอิ

[leknoey]

เข้ามารอ น้องเนม กับพีโก้
ตอนที่แล้วพี่โก้น่ารักเวอร์อ่ะ   

[G_wa]

แรกๆ ผมคิดว่าไม่จำเป็นที่จะต้องทำอะไรในเรื่องคุณเกด เพราะผมไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย ต่อให้พยายามแค่ไหนผมก็เฉยๆ แถมเนมเองยังดูปกติกว่ากรณีตองหรือเจ ผมเลยคิดว่าสิ่งที่แสดงออกไปทุกอย่างน่าจะชัดเจนมากพอแล้ว แต่มันกลับไม่เป็นไปตามที่คิด คุณเกดไม่เหมือนตอง ที่ค่อนข้างแสดงออกแบบตรงไปตรงมา หรือแม้น้องตองที่พอมองออกว่าทำทุกอย่างเพื่อยั่วยุเนมแค่นั้น แต่คุณเกดค่อนข้างนิ่งมากกว่า สงบมากกว่า มีเหตุผลในการอยู่ใกล้ผมมากกว่า หรือจะเรียกว่ามีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่าดี ชั้นเชิงรุกรับค่อนข้างเนียน เหมือนรู้ว่าผมอึดอัดก็ยอมถอยห่างไป ถ้าให้พูดตามตรงว่าเธอเป็นคนมีเสน่ห์ไหม ตอบเลยว่าใช่ คุณเกดเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มากๆ คนหนึ่ง และใช่ เธอเป็นผู้หญิงในเสป็ค ผมเชื่อว่าทุกคนมีบรรทัดฐานส่วนตัวไม่เหมือนกัน และไม่ผิดที่จะยอมรับออกมา เพียงแต่ว่าเธอเป็นได้แค่นั้น...ไม่ได้ชอบ หรือรัก

“มึงจะเลี่ยงเค้าไปได้อีกนานแค่ไหนวะโก้ ใจแข็งหน่อยนะมึง กูกลัวมึงพลาดว่ะ”วันนี้นิ้งมาทานข้าวเที่ยงกับผมสองคน ไม่มีคุณเกดตามมาเหมือนหลายๆ วันก่อน คงเพราะมองออกว่าผมอารมณ์ไม่ค่อยดีเลยพยายามไม่มาวุ่นวาย ส่วนสาเหตุไม่ได้มาจากเธอ แต่มาจากเนม เมื่อคืนหลังทานข้าวเย็นกันเสร็จเนมก็อ้อมแอ้มขอไปเที่ยวกับเพื่อน กับกลุ่มพี่รหัสซึ่งคือกลุ่มของบอม ผมโอเคให้ไปอยู่แล้ว ถ้าไม่ต่อท้ายว่าขอค้างห้องคีย์เพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุด กะจะดื่มกันต่อที่ห้องอะไรประมาณนั้น เมื่อก่อนผมคงไม่ห้ามถ้าเนมอยากไปสังสรรค์กับเพื่อนบ้าง อยากดื่มอยากเมาก็ได้ตามสบาย แต่หลังๆ มาตั้งแต่ช่วงก่อนปิดเทอม จนที่มีเรื่องช่วงปิดเทอม ผมคิดว่าเนมยังดูแลตัวเองไม่ดีพอ และที่เราทะเลาะกันหลายๆ ครั้งก็เกี่ยวกับเพื่อนเนมกลุ่มนั้นทั้งนั้นเลย ผมเชื่อใจเนม แต่ไม่ใช่ว่าจะไว้ใจคนอื่นได้ โดยเฉพาะเพื่อนสนิทเนมที่แทบจะไม่เคยคุยกับผม กว่าเราจะเคลียร์ปัญหาเสร็จก็คือตอนเช้าที่เนมอ้อนขออีกครั้ง แต่ผมยืนยันเหมือนเดิมว่าให้ดื่มได้ จะดึกแค่ไหนก็ได้แต่ห้ามค้าง ผมย้ำครั้งที่สองก่อนเนมลงจากรถที่หน้าคณะเมื่อเช้า เนมบ่นอะไรเบาๆ ขมวดคิ้วแต่ปากกลับอมยิ้มเลยไม่แน่ใจว่างอนหรือดีใจอะไรกันแน่ เสียงสุดท้ายหลังจากยื่นหน้ามาหอมแก้มผมก่อนปิดประตูคือคำบ่นจากปากยิ้มๆ ว่า...แค่นี้ก็หวงด้วย ฮิๆ
“มึงยิ้มอะไรวะ กูบ่นมึงอยู่นะเว้ย”
“เออน่า กูไม่พลาดหรอก”
“ขอให้จริง จันทร์อังคารหน้ากูลาพักร้อนเอาไว้มึงคงจำได้นะ เพราะฉะนั้นมึงต้องเอาตัวเองให้รอดเข้าใจมั้ย”
“สั่งยิ่งกว่าเนมอีกนะมึง”
“ก็กูเป็นห่วงน้องเนม”นิ้งพูดนิ่งๆ ด้วยใบหน้าจริงจัง ผมยิ้มให้แทนคำขอบคุณแทนเนม ในบรรดาเพื่อนสนิท นิ้งเป็นคนที่ห่วงใยเนมมากที่สุดแล้ว สำหรับเพื่อนคนอื่น เนมก็อยู่ในสถานะแฟนผม ซึ่งทุกคนยอมรับและยินดี แต่หากเนมไม่ได้คบกับผมแล้ว บางคนก็คงไม่ได้ให้ความสนิทสนมกับเนมเหมือนตอนนี้ ยกเว้นนิ้งที่ผมเชื่อว่าจะไม่ห่างเหินไปเพราะนิ้งคิดว่าเนมเป็นน้องคนหนึ่ง ไม่ใช่แค่เพียงฐานะแฟนของผมเท่านั้น
“มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบอะไรยุ่งยาก ตอนนี้ยังพอรับไหว แต่ถ้ามากเกินไปก็คงต้องไปคุยกับพี่ปิ๊กดูก่อน หรือไม่ก็คุยกับคุณกอบเลย กูไม่ชอบเอาเรื่องงานปนกับเรื่องส่วนตัวมึงก็รู้”
“ก็เออสิ แถมพี่เกดเหมือนนกรู้ขนาดนั้น กูกลัวมึงพลาดจริงๆ นะ พี่เขาเป็นคนดีกูยอมรับ แล้วก็ไม่ผิดถ้าอยากได้ผู้ชายดีๆ สักคนเป็นแฟน กูเชื่อล้านเปอร์เซ็นต์เลยว่าถ้ามึงไม่มีเนมนะ มึงเล่นด้วยแน่ๆ จริงมั้ย”
“แล้วมึงรู้ได้ไงว่าตอนนี้กูจะไม่เล่น”
“ถึงมึงจะไม่พูดแต่ใครๆ ก็ดูออกว่ามึงรักเนมมาก แต่กูเชื่อว่ากูเป็นคนเดียวที่รู้ว่ามึงรักน้องมันมากแค่ไหน และรู้ด้วยว่ามึงคิดอะไร....มึงอย่าลืมนะโก้ ว่าตอนที่มึงไม่มีใคร กูเป็นคนเดียวที่อยู่ใกล้ชิดมึงที่สุด เห็นความเปลี่ยนแปลงมึงตลอดเวลา.....เพื่อนๆ มึงอาจจะลืมคิดไปว่ามึงก็แค่คนธรรมดาที่เหงาเป็น ทำผิดเป็น เสียใจเป็น แต่พวกนั้นก็ไม่ผิดที่เลือกคนของตัวเองจริงมั้ย กูเข้าใจมึงนะว่าการที่มึงเปิดใจคบกับเนมน่ะไม่ง่าย แต่ถ้ามึงไม่รักเนมมากจริงๆ มึงก็คงไม่คบหรอก กูไม่อยากเห็นมึงต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วนะโก้ ถ้าปัญหามันน่ารำคาญ มึงจะลาออกไปก็ได้ ไม่ต้องเป็นห่วงกู พี่เจมส์ก็ชวนๆ กูไปทำงานเรื่อยๆ ถ้ามึงไม่อยู่กูอาจไปทำกับเขาก็ได้นะ”
“แฟนมึงคงยอมเหอะ อย่าคิดมากเลยวะ กูทนอีกไม่มากหรอก ขอบใจที่เป็นห่วง แต่อย่าไปพูดให้คนอื่นฟังล่ะ เดี๋ยวเขาจะรู้หมดว่าจริงๆ มึงแอบชอบกูอยู่”
“ไอ้เวรนี่ พูดดีด้วยแล้วแม่งชอบกวนประสาท เลี้ยงเลยมื้อนี้ กูงอน”นิ้งแกล้งกอดอกสะบัดหน้าใส่แต่พอผมเรียกคิดเงินมันก็รีบหยิบเงินออกมาหาร แต่ผมไม่รับ ราคาอาหารแค่นี้เทียบไม่ได้เลยกับคำพูดดีๆ จากเพื่อนดีๆ ผมว่ามื้อนี้ผมได้กำไรด้วยซ้ำ

หลังเลิกงานผมรีบกลับมาที่ห้องเพื่อทำงานต่อ งานครั้งนี้ได้มาพร้อมกันสองงาน ส่วนหนึ่งต้องเขียนโปรแกรมขึ้นมาใหม่ทั้งหมดเพราะบริษัทที่เคยเป็นลูกค้าเราปรับปรุงระบบงานภายในหลายส่วน จากที่คุยกันตอนแรกว่าจะแค่เพิ่มฟังก์ชั่นการใช้งานเข้าไปก็เลยตัดสินใจยกระบบใหม่เลยเพื่อความทันสมัยมากขึ้น ซึ่งผมปล่อยให้ทีมโปรแกรมเมอร์ของบริษัทฯ รับผิดชอบโดยมีผมคอยดูแลอีกที ส่วนอีกงานคือทำเว็บไซต์สั่งซื้อสินค้าออนไลน์ ซึ่งค่อนข้างง่าย ผมสามารถทำคนเดียวได้สะดวกมากกว่า แต่จะค่อนข้างเร่งด่วนเพราะต้องรีบทำให้เสร็จก่อนงานเปิดตัวเว็บไซต์ที่บริษัทของเจมส์เป็นคนจัดอีเว้นท์ งานไม่ยาก แต่ที่ลำบากคือลูกค้าคนนี้ติดต่อผ่านมาทางคุณเกด ลูกค้าตัวจริงเป็นคนสิงคโปร์ และอาศัยอยู่ที่นั่นส่วนใหญ่ แต่สถานที่ผลิตสินค้าอยู่ในประเทศไทยโดยมีหุ้นส่วนอีกคนคุมการผลิตและจัดส่ง ซึ่งหุ้นส่วนที่ว่าเป็นเพื่อนคุณเกด เพราะงั้นเลยหลีกเลี่ยงคุณเกดที่คอยประสานงานได้ยาก

ผมนั่งทำงานเพลินจนถึงตีสองกว่าเนมก็โทรศัพท์มาให้ไปรับ น้ำเสียงงัวเงียอ้อแอ้ คงทั้งง่วงทั้งเมา เมื่อตอนเย็นเนมโทรมาบอกแล้วว่าเปลี่ยนสถานที่ไปที่บ้านเช่ารุ่นพี่ที่อยู่ใกล้ๆ มหาฯลัยแทน โดยบอมเป็นคนบอกทางไป ผมขับรถเข้าไปซอยแล้วจอดรถเยื้องๆ หน้าบ้านที่มีรถของบอมจอดอยู่ โทรศัพท์ไปบอกให้เนมเดินออกมาที่รถ นั่งรอไม่เนมร่างเล็กๆ ก็เดินเซๆ โดยพยุงเพื่อนอีกคนซี่งตัวใหญ่กว่าออกมาพร้อมกัน ผมเดินลงมาเปิดประตูหลังให้ แล้วช่วยพยุงป้องเข้าไปนอนที่เบาะหลัง พอหมดภาระไปหนึ่ง อีกหนึ่งที่เมื่อครู่แค่เซก็เอียงตัวมาเกาะหมับข้างหลังแถมทิ้งน้ำหนักมาเต็มที่
“เมามากรึเปล่าเนี่ย”ผมค่อยๆ แกมือเนมออกจากเอวแล้วจับเข้าไปในที่เบาะหน้า ปัดผมที่ปรกหน้าออกให้เบาๆ
“นิดนึงน๊าาา”ผมจะคาดเข็มขัดนิรภัยให้เนมก็ไม่ยอมนั่งนิ่งๆ สักที ยกมือโอบคอผมก่อนจะรั้งไปกอดแน่นๆ อาการแบบนี้ไม่น่าจะเรียกว่านิดนะ
“พี่โก้หวงหนูมั้ย”
“ห๊ะ”ผมถามแบบอึ้งๆ ปนงง เนมไม่เคยแทนตัวเองว่าหนู....และนานมากแล้วที่ไม่เคยถามคำถามแบบนี้
“กอดกันๆ”
“นั่งดีๆ ก่อน ดึกแล้ว แล้วค่อยไปกอดที่ห้องโอเคมั้ย”
“เคก็เค จุ๊บๆ ฮ่าๆ เจอแต๊ะอั๋งเลย”คนขโมยจูบบอกว่าโอเคแต่ก็แค่คลายอ้อมแขนออกเล็กน้อย ไม่ได้ปล่อยให้ผมลุกจากตัว
“ทะเล้นใหญ่แล้ว ปล่อยเร็ว จะได้รีบกลับ”
“ทะเล้นยังไงเหรอ อย่างนี้อ๊ะเหรอ”มือเล็กที่คล้องคอย้ายมาแตะเป้ากางเกงผมเบาๆ ก่อนจะกลับมาคล้องไว้ตำแหน่งเดิม
“อยากลองในรถรึไง”ผมก้มหน้าลงไปกระซิบเบาๆ แกล้งตวัดปลายลิ้นบนติ่งหูเล็กที่พยายามเอียงหนี
“อื้อออ....ม่ายอาววว อายป้องมัน คึๆ”
“ไม่ต้องแหลเลยมึง กูสร่างตั้งแต่มึงจูบพี่เค้าแล้ว”ป้องที่นอนแผ่ด้านหลังพูดแทรกขึ้น เนมรีบคลายมือออกจากคอผมทันที
“จูบไร มึงมั่วแล้ว เมาก็นอนไปดิ”
“เออๆ กูเมา กูจะหลับตาฟังเลิฟซีนสดๆ เงียบๆ แล้วกัน”
“เชี่ย เลิฟซีนไร บ้าเปล่ามึง”ผมอาศัยจังหวะที่เนมหันไปเถียงกับป้องคาดเข็มขัดแล้วปิดประตูให้ ขึ้นรถเตรียมขับไปส่งป้อง แต่เนมขอพาป้องไปนอนที่ห้องด้วย เพราะพรุ่งนี้จะตื่นมาทำรายงานด้วยกัน จะได้ไม่ต้องนัดเจอกันที่อื่น มาถึงห้องทั้งคู่ก็เริ่มสร่างไปบ้างแล้ว ไม่ต้องพยุงแต่ยังเดินเอียงนิดหน่อยพอให้รู้ว่าเมา เนมพาเพื่อนเดินเข้าไปในห้องนอนตัวเอง สักพักก็กลับมาที่ห้องเรา
“ไปอาบน้ำก่อน”มาถึงก็ล้มนอนคว่ำพาดขวางเตียงมาหนุนท้องผม
“ง่วงแล้วอะฮะ อาบให้หน่อย”
“ได้เลย แก้ผ้าเลยเดี๋ยวอาบให้”ผมลุกขึ้นนั่งเอื้อมมือไปดึงชายเสื้อเนมขึ้น แต่เนมรีบเด้งตัวลุกขึ้นนั่งแล้วจับมือผมไว้ไม่ให้แกะกระดุมออก
“พี่โก้ทะลึ่งอะ เนมพูดเล่นต่างหาก”
“พูดเล่นจริง”
“ก็....ป้องอยู่ อายมันอะ”
“ก็อย่าร้องดังสิ”มือที่รั้งผมไว้เบาๆ ไม่ทำให้ลำบากในการปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาเนมเลยสักนิด
“ไม่เอาาา....พี่โก้อย่าดิ เดี๋ยวเสียงดัง”
“โอเค ไม่ก็ไม่”ผมปล่อยมือที่ลูบยอดอกเนมเบาๆ ล้มตัวลงนอนท่าเดิม เนมนั่งอึ้งหันมาทำตาโตใส่
“พี่โก้อ่าาาา...แกล้งเนมไมเนี่ย”
“แกล้งตรงไหน ก็เนมบอกไม่เอา”เนมโถมตัวลงมานอนทับผม หน้าซุกซอกคอบ่นงุงงิงข้างๆ หู
“ก็ทำเบาๆ ดิ เนมกลัวป้องได้ยินอะ”
“เบาไม่เป็น”
“บ้า....พี่โก้อะ”เสียงบ่นแต่ปากกดจูบเบาๆ บนซอกคอผมไม่หยุด ยิ่งผมนอนนิ่งก็ยิ่งเริ่มเม้มเริ่มดูดก่อนฟันซี่เล็กๆ จะงับลงพอให้สะดุ้งผมถึงเลิกแกล้ง ก่อนเนมจะงอนจริง
“ร้องดังเองอย่ามาว่าพี่ทีหลังล่ะ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

[G_wa]

รุ่งเช้าผมตื่นเป็นคนแรกตอนเก้าโมง หลังจากอาบน้ำถึงว่าตัวเองมีรอยที่ต้นคอในตำแหน่งที่เห็นได้ชัดแม้จะใส่เสื้อคอปกก็ปิดไม่มิด และยังมีตำแหน่งต่ำกว่านั้นอีกหลายรอย นิ้วลูบเบาๆ บนรอยที่ชัดที่สุด อดยิ้มไม่ได้เมื่อคิดว่าเนมตั้งใจบรรจงทำเต็มที่ มิน่าแทบไม่ยอมผละจากคอผมเลย

ผมหยิบงานมานั่งทำต่อสักพักคุณเกดก็โทรศัพท์มา ตอนแรกก็กะว่าจะไม่รับ แต่เพราะรู้ดีว่าเกี่ยวกับงานเลยจำเป็นต้องรับสาย แล้วก็เป็นอย่างที่คิด คุณเกดเพิ่งได้ภาพสินค้าและรายละเอียดมา ขนาดข้อมูลค่อนข้างมากเลยไม่สะดวกส่งอีเมลล์ เลยมีทางเลือกให้ผมสองทาง คือจะไปรับไฟล์ข้อมูลเองที่คอนโดเพื่อนคุณเกดหรือจะให้คุณเกดเอามาให้ ซึ่งผมเลือกทางแรก ปกติผมไม่ได้ให้ใครมาที่นี่บ่อยๆ ยกเว้นกลุ่มเพื่อน ซึ่งปกติถ้าเป็นคนสนิทมาเจ้าหน้าที่ข้างล่างจะคุ้นหน้าแล้วปล่อยให้ขึ้นมาเลย แต่ถ้าไม่ก็จะต้องมีการแลกบัตรและโทรขึ้นมาสอบถามเจ้าของห้องก่อน ฉะนั้นการที่จะให้คุณเกดมาที่นี่บ่อยๆ จนพนักงานเข้าใจไปเองว่าสนิทกันแล้วปล่อยให้เข้านอกออกในโดยไม่แจ้งก็ไม่ใช่เรื่องดี

“เนม.....เนม.....”ผมเดินเข้าห้องไปปลุกเนมที่นอนก่ายหมอนหลับสนิท ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นง่ายๆ จนต้องพลิกตัวให้นอนหงาย เขย่าเบาๆ หลายๆ รอบถึงจะเริ่มตื่น
“อื้อ.....ง่วงฮะ มึนหัว.....เนมขอนอนต่อนะ”
“เดี๋ยวพี่ออกไปธุระแป๊บนึงนะ อยากกินอะไรหรือเปล่าเดี๋ยวซื้อเข้ามาให้”
“...............คิดไม่ออก”เนมนิ่งไปนานจนเกือบคิดว่าหลับไปแล้ว
“งั้นถ้าตื่นก่อนอยากได้อะไรก็โทรบอกนะ”ผมลูบหัวเนมเบาๆ แล้วดึงผ้าห่มคลุมให้ถึงคอ ปรับแอร์เพิ่มขึ้นอีกนิดหน่อยเพราะเนมยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า เดี๋ยวตื่นมาจะป่วยเอา

ผมจอดรับที่ริมถนนหน้าคอนโดเหมือนที่เคยต้องมารับหรือแวะส่งหลายๆ ครั้ง คุณเกดก้าวขึ้นรถมาด้วยชุดสบายๆ แบบที่เพิ่งเคยเห็นครั้งแรก เสื้อยืดคอกลมสีขาวสกรีนลายกับกาเกงยีนส์ขาสั้นอวดเรียวขาสวยที่ไม่ว่าใครมองก็ต้องคิดอย่างนี้
“ไปร้านกาแฟแถวๆ นี้ก็ได้โก้ พี่หิวนิดหน่อย”เธอพูดหลังจากเอี้ยวตัวไปกระเป๋าเอกสารไว้เบาะหลัง ผมขับกลับเข้ามาในซอย แถวท้ายซอยจะมีร้านกาแฟเล็กๆ ที่ผมมานั่งบ่อยเพราะร้านนี้มีเค้กและอาหารอย่างอื่นบริการด้วย แน่นอนว่าทั้งเค้กและอาหารเป็นสิ่งที่เนมถูกใจ
คุณเกดสั่งสลัดไก่กับน้ำผลไม้ ส่วนผมขอดื่มแค่กาแฟ และสั่งอาหารอย่างอื่นกลับไปให้คนที่ห้องแทน เราเริ่มคุยเรื่องงานทันที ข้อมูลที่ว่ามีค่อนข้างมาก และรายละเอียดส่วนใหญ่จะเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด ถึงผมจะพอพูดได้อ่านได้ แต่ถ้าต้องถูกต้องตามทฤษฎีเลยนั้นยังไม่ถึงขั้น คุณเกดเลยจำเป็นต้องปริ้นออกมาทั้งหมดเพื่ออธิบายให้ผมฟังและจดโน้ตที่สำคัญๆ ลงไป
ระหว่างที่คุยงานกันก็มีเสียงข้อความเข้าจากโทรศัพท์ผมดังขึ้น ตอนแรกคิดว่าเป็นเนมแต่ว่าไม่ใช่ จากน้องตองคนที่เนมไม่ชอบ ผมเคยรับสายและได้บอกไปตามตรงแล้วว่าอย่าส่งข้อความทำนองนี้มาหาอีก แต่อีกฝ่ายไม่ฟัง เพราะเจตนาจริงๆ คงแค่อยากยั่วเนมแค่นั้น เลยไม่ได้สนใจหรอกว่าผมจะพูดอะไรหรือรู้สึกอะไร
“จากแฟนเหรอคะ”เสียงข้อความดังขึ้นครั้งที่สามในตอนที่เพิ่งคุยเสร็จและกำลังขับรถไปส่งคุณเกดที่เดิม
“เปล่าหรอกครับ”
“งั้นก็กิ๊ก”
“ไม่ใช่ครับ ผมไม่มี”
“น่าอิจฉาแฟนโก้นะ พี่เห็นหลายๆ คนมีปัญหาเรื่องนี้กันเยอะมาก เหมือนมีกิ๊กเป็นแฟชั่นไปแล้ว บางคนวนๆ คนเก่าคนใหม่จนงงเลยก็มี มีแฟนใหม่แต่แอบกิ๊กแฟนเก่าอะไรทำนองนี้ เวลาถามสมัยนี้ถามไม่ได้แล้วนะว่ามีแฟนกี่คน เพราะวนไปๆ มาๆ จนงง”
“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็น่างงจริงครับ”
“แล้วอย่างโก้ล่ะมีแฟนมาแล้วกี่ครั้ง”คุณเกดถามเหมือนพูดเล่น แต่ดูออกว่าอยากรู้จริงๆ
“สองครั้งครับ”
“จริงเหรอ ไม่น่าเชื่อนะ แล้วเคยมีกิ๊กเหมือนใครเขาบ้างเปล่า”
“ผมไม่เคยคิดจะมีหรอก ถึงจะเรียกว่ากิ๊ก แต่จริงๆ มันก็แค่พูดให้สวยหรู ทั้งที่มันก็คือรูปแบบเดียวกับคำว่าชู้ แต่พอใช้คำน่ารักๆ เลยรู้สึกกันไปเองว่าเลวน้อยลง”
“......นั่นสินะ...คนมาทีหลังนี่ไม่ดีเลยนะ”
“จริงๆ มันไม่ได้ขึ้นกับว่าใครมาก่อนหรือหลังหรอกนะผมว่า มันอยู่ที่ว่ารักใครมากกว่า ต่อให้มาทีหลัง ถ้าใจตรงกันจะคบกันก็ไม่ผิด แต่ต้องเลิกกับคนแรกก่อนมันก็แค่นั้น”
“แล้วอย่างโก้ล่ะ...ถ้ามีใครมาทีหลังเนม...เขาจะยังมีโอกาสอยู่หรือเปล่า”
“ผมเคยมีแฟนสองครั้ง แต่ทั้งสองครั้งคือคนๆ เดียวกันนั่นคือเนม....ต่อให้อนาคตเราต้องเลิกกันไป ผมก็ไม่คิดจะมีแฟนคนที่สอง”
“...........หมายความว่าถ้าจะคบใครครั้งที่สาม....คนนั้นก็ต้องเป็นเนมเท่านั้นเหรอ”
“ครับ”ผมเลี้ยวรถเข้ามาจอดที่หน้าคอนโดเพื่อนคุณเกด เธอนั่งนิ่งสักพักก่อนจะเปิดประตูเดินลงจากรถไปเงียบๆ คำตอบที่บอกเธอไปบางส่วนผมก็โกหก....ถ้าจะคบใครครั้งที่สาม...จริงๆ แล้ว ผมไม่แน่ใจหรอกว่า ถ้าเราต้องเลิกกันครั้งนี้.....ผมจะยังอยากให้มีครั้งที่สามไหวหรือเปล่า

กำลังเดินออกจากลิฟต์เนมก็โทรมา ผมเลยกดตัดสายเพราะจะถึงห้องอยู่แล้ว เปิดประตูห้องเข้าไปเหมือนได้ยินเสียงเนมบ่นแว่วๆ
“นั่นไงแฟนมึงมาแล้ว เข้ามาจัดการมันเลยพี่โก้ มันเพิ่งบ่นว่าพี่มีพิรุธ สงสัยแอบไปหากิ๊ก ฮ่าๆๆ”ป้องชี้นิ้วไปทางเนมที่ยืนถือโทรศัพท์ค้างมือหนึ่ง อีกมือยกเท้าเอวตัวเอง หน้าตาตอนแรกที่เห็นทำให้เชื่อป้องได้ทันทีว่าที่พูดน่ะจริง
“อะไรกูเปล่า มึงอย่ามั่ว พี่โก้ไปไหนมาฮะ แล้วตัดสายเนมทำไม”เนมเดินมาช่วยถือถุงกล่องเค้กทันทีที่เห็น
“ไปคุยงานกับคุณเกดที่ร้านกาแฟมา พี่เดินจะถึงหน้าห้องแล้วก็เลยไม่รับไง”
“ทีหลังอย่ากดตัดสายนะฮะ ค่าโทรไม่กี่บาทเนมยอมจ่าย แต่ตัดสายทิ้งเนมรู้สึกไม่ดีอะ นะฮะ”
“รู้สึกว่าค่าโทรศัพท์เนมพี่เป็นคนจ่ายให้นะ แล้วเดือนก่อนก็แพงมากด้วย”
“แหะๆ ก็โทรหาพี่โก้นั่นแหละ แล้วก็โทรหาที่บ้านบ่อยหน่อย ก็อยู่บ้านตั้งนานกลับมามันคิดถึงนี่นา อย่าหักค่าขนมเนมนะ”
“แล้วเมื่อกี้บอกจะจ่ายเอง”
“โออออ พี่โก้หูฝาดแล้ว ไม่มี๊ ใครจะไปพูดแบบนั้น แหะๆ ไหนดูซิซื้ออะไรมาให้เนมกินเอ่ย”ไอ้เด็กทะเล้นแย่งถุงในมือผมไปทั้งหมดแล้วไปยืนรื้อบนโต๊ะทานข้าว กวักมือเรียกเพื่อนไปช่วยกันจัดใส่จาน
“พี่โก้กินมายัง”
“ยัง ตักข้าวให้พี่ด้วย”
“น่ารักที่สุด นึกว่ากินกับเจ๊ลูกเกดสองต่อสองซะอีก”คนขี้อายเมื่อคืนส่งจูบผ่านอากาศมาให้โดยไม่แคร์สายตาเพื่อนที่ยืนข้างๆ ปล่อยให้ป้องทำหน้าเบื่อๆ ใส่

ผมปล่อยให้เนมนั่งทำรายงานกับเพื่อนอยู่ข้างนอก ส่วนผมยึดโต๊ะทำงานในห้องนอนทำงานของตัวเอง นานๆ เนมจะเดินเข้ามาอ้อนด้วยการยกน้ำยกขนมมาให้ บางทีก็เข้ามาบ่นว่ายาก บางทีก็เข้ามาขอกำลังใจโดยการบังคับให้ผมหอมแก้มบ้าง จุ๊บปากบ้าง และก็ให้กำลังใจผมด้วยวิธีการเดียวกัน ตอนบ่ายๆ เนมขอสั่งพิซซ่ามาทานผมก็ตามใจ ออกมาพักทานพิซซ่าด้วยนิดหน่อยแล้วกลับเข้าไปทำงานต่อ จนเริ่มค่ำเดินออกมาอีกทีเจ้าของห้องตัวเล็กนอนสลบบนโซฟา ปล่อยให้เพื่อนนั่งพิมพ์งานอยู่คนเดียว
“หลับซะแล้ว อู้นี่นา”
“ปล่อยมันเหอะพี่ มันหลับผมพิมพ์งานเสร็จเร็วกว่า”
“อีกเยอะมั้ย”
“นิดเดียวครับ พิมพ์ปกเสร็จก็เสร็จแล้ว”ป้องก้มหน้าลงไปพิมพ์งานต่อ ผมเดินมาบนโซฟา ช้อนศีรษะเนมไว้บนตก ลูบแก้มเบาๆ ให้ตื่น
“ตื่นได้แล้วเนม นอนตอนนี้เดี๋ยวก็ปวดหัวหรอก”เนมดิ้นไปดิ้นมาสองสามท่าก่อนจะลุกขึ้นมานั่งเบลอ ทำท่าจะเข้ามานั่งบนโต๊ะแต่เหมือนนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนอยู่เลยรีบหดขากลับไปที่เดิม
“จะเสร็จแล้วนี่หว่า เร็วว่ะ พรุ่งนี้ค่อยเอาไปปริ้นในแล็บ พรุ่งนี้พี่โก้ไปส่งเนมที่คณะแป๊บนึงนะ ว่างใช่มั้ยฮะ”
“ไปสิ พรุ่งนี้พี่ต้องไปช่วยพี่กรคุมนักกีฬาพอดี”
“ห๊ะ! คุมนักกีฬา ทำไมพี่ต้องไปช่วยล่ะ”
“เห็นพี่กรบอกว่าโค้ชไม่อยู่ วันจันทร์มีแข่งไม่ใช่เหรอ พี่กรคุมคนเดียวทั้งบาสทั้งบอลเลยกลัวไม่ไหวน่ะ”
“ฮ่าๆๆ ไอ้ป้องมึงโดนแน่ พี่โก้จัดการมันก่อนเลย มันลงบาสแต่วันนี้มันโดด มันอ้างว่าป่วย”เนมหัวเราะร่วน ชี้นิ้วไปที่ป้องทีทำหน้าตาตื่นเหมือนกลัวผมสั่งซ่อมจริงๆ อย่างนั้น
พอรู้ว่าพรุ่งนี้ผมต้องไปมหาฯลับแต่เช้า เนมก็เลยชวนป้องค้างอีกคืนพรุ่งนี้ก็ไปพร้อมกัน ผมเองก็เห็นด้วยเพราะจะได้ไม่ต้องขับไปส่ง นานๆ เนมจะได้มีเพื่อนมาเล่นด้วยที่ห้องก็ดูเจ้าตัวจะสนุกสนานทั้งวัน อย่างน้อยผมก็วางใจในตัวเพื่อนของเนมคนนี้ล่ะนะ

รุ่งเช้าเราตื่นกันแต่เช้าเพราะมีนัดซ้อมตอนแปดโมงตรง ผมพาป้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หอก่อน แล้วก็ส่งเนมที่แล็บคณะ ก่อนที่ผมกับป้องจะเดินไปที่สนามบอลซึ่งมีนักกีฬาเริ่มมายืนวอร์มโดยมีพี่กรยืนคุมอยู่
“เกือบโทรตามอีกรอบแล้วมั้ยล่ะมึง อ้าวมาด้วยกันได้ไงวะ”พี่กรทักเมื่อเห็นป้องเดินตามผมมา
“เพื่อนแฟนผมน่ะพี่ พอดีเมื่อคนไปค้างด้วยที่ห้องเลยมาด้วยกัน”
“เออๆ รีบๆ ไปวอร์มกับเพื่อนเลย ไหนเมื่อวานลาป่วยวะ”พี่กรบ่นเล่นๆ แต่ทำเอาคนแกล้งป่วยสะดุ้งไปเหมือนกัน พี่กรแม่งแกล้งเด็ก ผมยืนคุยเรื่องโปรแกรมฝึกนิดหน่อย สรุปคือให้วอร์มรวมกันก่อนจะแยกฝึก โดยให้ผมคุมบอล ส่วนพี่กรจะไปคุมบาสแต่จะสลับๆ มาวนดูทางนี้บ้าง
“เด็กๆ มารวมกันตรงนี้ก่อน อย่างที่รู้ว่าโค้ชเราไม่ว่างทั้งสองคน พี่คุมคนเดียวไม่ไหวก็เลยเรียกรุ่นพี่พวกเรามา เป็นอดีตนักกีฬาคณะเก่า รับรองเรื่องฝีมือ ใครอยากได้เทคนิคอะไรตรงไหนไปคุยเอาเอง พวกนักบาสตามพี่ไปโรงยิม”พี่กรแนะนำเสร็จก็เดินแยกไป ผมยิ้มให้รุ่นน้องนิดๆ ก่อนจะให้แต่ละคนรายงานตัวด้วยชื่อเล่นพร้อมตำแหน่ง เวลาซ้อมจะได้เรียกถูก จากตอนแรกที่มัวแต่มองภาพรวมและคุยกับพี่กรเลยไม่ได้สนใจ จนกระทั่งได้ยินชื่อทั้งคู่ ถึงได้รู้ว่าบางทีการคุมรุ่นน้องคราวนี้คงไม่ง่าย...โดยเฉพาะการเก็บอารมณ์ตัวเอง
“คีย์ กองกลางครับ”
“ฟิวส์ กองกลางครับ



++++++++++++++


ฝากข่าวนิดนึงนะคะ


กำลังพยายามเร่งปั่นให้จบเร็วๆ จะได้รวมเล่มพร้อมรีปริ้นเรื่องอื่น....ไม่รู้จะทันมั้ย แค่คาดว่าน่าจะเริ่มเปิดจองประมาณ....สงกรานต์นะคะ........

..........ย้ำ!! คาดว่า! ........(แปลว่ายังไม่ 100%)

รายละเอียดอื่นๆ อย่าเพิ่งถาม เพราะยังไม่มีอะไรชัวร์ รอแจ้งทีเดียวแล้วกันนะคะ แค่มาบอกล่วงหน้าให้เตรียมตัวหยอดกระปุกกันได้แล้วค่ะ

(ราคาคร่าวๆ เผื่อใครจะเตรียมเก็บเงิน
กรณีโหดสุดนะ ตั้งราคาไว้ 380 แล้วใครจะสั่งเรื่องไหนก็เอาไปคูณจำนวนเล่มเอานะคะ รัก...ร้าย 2 เล่มจบ/ ระเบียงรักฯ 3 เล่มจบ/ แลกรัก 2 เล่มจบ Thee's Time 1 เล่มจบ(เรื่องนี้บอกล่วงหน้าเฉยๆ))

[nokkie]

พี่โก้ เด็ดขาดมาก  เอาให้คุณเกดเข้าใจกันซักทีว่าอย่ามายุ่งกับคนมีเจ้าของ

รอลุ้นตอนหน้า อยากเห็นพี่โก้หึง   

[maru]

โก้จัดการสักทีนะ ทีนี้ก็ฟิวส์กับคีย์สินะ

[Ball]

เหยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ถึงขนาดว่าพี่โก้กลัวจะคุมอารมณ์ไม่อยู่เลยอะ 
แต่ถ้ามันเกินไปก็สักดอกเถอะพี่ อย่าให้เสียชื่อนักเลงเก่า 
แค่เห็นชื่อไอ้ฟิวส์ก็หมั่นละ ไม่ชอบเลย แม่ง 
ให้ความรู้สึกเหมือนไอ้หมอกเรื่องโน้นเลย เซ็งมัน 
แต่เนมมันน่ารักน่าหยิกเนาะ เอ็นดูอะ 
ชอบที่พี่นิ้งพูดกับพี่โก้และที่พี่โก้พูดกับยัยพี่เกด
ถ้าผญคนนั้นฉลาดจริง หล่อนคงรู้แล้วล่ะว่ามันไม่มีทาง
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าพี่โก้แม่งโคตรรักเนมเลยอะ
เนมอย่าทำให้พี่โก้เสียใจนะรู้มั้ย 

[gonna.be]

อื้อหือ จบอย่างนี้ 
ตอนหน้ารอเเทบไม่ไหวเเล้ว กิ๊ซๆ
ขอบคุณค่ะ 

[NannY]

เจอพี่โก้สั่งซ่อมแน่ หึหึ 

[่patsaporn]

แว๊ก ดันวนมาเจอกันอีก ยิ่งไม่ถูกกันอยู่ด้วย ช่วงนี้น้องเนมห้ามเข้าใกล้สนามบาสจ๊ะ

ได้อ่านมุมพี่โก้ก็จะสบายใจมากขึ้น แต่แว๊กนิด ๆ ที่แกคิดว่าพี่เกดก็โอเค (ใจแคบจังเลยนะเรา)
ยัยพี่เกดยั่วสุดติ่งสุดไตนะ มาเนียน พยายามม้ากมาก แต่เนียนไม่จริงเพราะเค้าก็ดูออกกันหมด
ที่พูดกันหลังสุดเรื่องคนมาก่อนมาหลังถือว่าชัดเจนมากนะ ถ้ายังไม่เข้าใจและพยายามจะด้านต่อไป
ก็ไม่ไหวแล้วล่ะ

ปลื้มนิ้งมาก เป็นเพื่อนที่น่ารักจังเลย ชอบที่นิ้งรักน้องเนมด้วยแหละ พี่โก้แกก็ดีใจเนอะเห็นเพื่อนเอ็นดูแฟนตัวเอง
ชอบตรงโก้ไม่ปล่อยให้เนมไปนอนที่อื่น เรื่องทุกอย่างพี่โก้คิดอย่างรอบคอบเสมอ (พระเอกในดวงใจจ๊ะ)
ดึกแค่ไหนก็จะไปรับ ซึ่งถูกแล้วเพราะคนอื่นจะคิดยังไงเราไม่รู้นี่ น้องเนมตอนเมาโคตรอ้อน (ตอนปกติก็อ้อนนี่เนอะ
สรุปอ้อนทุกตรง 555) ขนาดเพื่อนอยู่ด้วยนะแต่เพื่อนเนมคนนี้ดูโอเคไว้ใจได้จริง ๆ เหมือนสองคนจะรักและเข้าใจ
กันมากขึ้นทุกวัน ขอให้ราบรื่นตลอดไป

ขอบคุณค่า

[eunbee2523]

  เด็ดขาดจริงไรจริง พี่โก้ของเนม 

[MIkz_hotaru]

คุณลูกเกดค่ะ ผช เค้าชัดเจนขนาดนี้ เลิกหวังลมๆแล้งๆได้แล้วค่ะ
เตือนด้วยความหวังดี 

โก้เด็ดขาดสุดยอด

อือหือ ทั้งคีย์ ทั้งฟิวส์
งานจะงอกมั้ย เราเชื่อว่าโก้เอาอยู่

[broke-back]

 

ถ้าไม่ใช่ ถึงยังไง ก็ไม่ใช่
แต่ถ้าใช่ ใจดิ้นรน ให้ค้นหา
พยายาม ทำอย่างไร ไม่ได้มา
อยู่เฉยเฉย ความรักจ๋า เข้าหาเอง

อยากปรบมือ คือเสียงดัง ทั้งสองข้าง
หากปล่อยวาง เพียงข้างเดียว กระฉับกระเฉง
ไร้สำเนียง เสียงใดใด ให้ครื้นเครง
อยากให้รัก ถึงข่มเหง ไม่เกรงกลัว

นะจ๊ะ..อิพี่เกด ฮ่าฮ่า


โก้มั่นคง ยืนยงรัก หนักขุนเขา
เนมอย่าเบา อย่าเขลาขลาด ฟาดคูณสอง
หาที่ไหน ไม่ได้แล้ว รักครอบครอง
โก้จับจอง จ้องคนเดียว เสียวแค่เนม

น้ำตาลท่วม น้ำเชื่อมล้น จนสำลัก
เนมกระอัก โก้กระฉูด รูดเสาเข็ม
เป็นแฟนกัน หมั่นรินรัก ให้เติมเต็ม
อยากรู้นัก เปรี้ยวหวานเค็ม เล็มโก้ดู

  พี่โก้กะน้องเนม..หื่นอ่ะ
อิอิ


  คนอ่าน..ไม่หื่นนะ
ฮ่าฮ่า


  จุ๊บๆๆ..คุณจี

[maemix]

หมั่นไส้ยายเกด ด้านจริงอะไรจริง
เนมน่ารักขึ้นเยอะเลย

โก้คุมซ้อมแล้วมันป่วน ก็จัดเต็มไปเลย
เห็นชื่อแล้ว มันน่า.............

[Maree]

เค้ามาถือป้ายไฟเชียร์พี่โก้ค่ะ หวังว่าคงจะผ่านกองกลางสองคนนั่นไปได้ด้วยดีนะ 

จะรวมเล่มแล้ว ใกล้จบแล้ววววววว หยอดกระปุกรัวๆๆๆๆๆๆ   
ขอบคุณคุณจีค่ะ สำหรับนิยายสนุกๆ 

[wikawee]

คนนงก็แฟนเก่าพ่วงตำแหน่งเพื่อนสนิทอีก

อีกคนก็พยายามจะแสดงความรักเกินเหตุ

แต่ยังไง๊!!ยังไง ก็รู้สึกสงสารคีย์อ่ะ  เพราะรักจึงทน 

[duckool]

คู่นี้กว่าจะรักกันได้ ยากเย็นแสนเข็น
nc กัน (แบบออกสื่อ) ก็น้อยนิดที่สุด
...ดังนั้น ตอนรวมเล่มขอตอนพิเศษ NC ปลอบใจผู้อ่านเยอะๆนะจ๊ะ 

[aquazblue]

พี่โก้นี่แอบแค้นฝังลึกเหมือนกันนะ ฮ่าๆ
แถมยังวางตัวเรื่องคุณเกดได้ดีด้วย นี่สินะข้อดีของการเป็นผู้ใหญ่



เนมน่ารักกก งิๆ

[raluf]

เจอเจ๊เกดยังไม่เครียดเท่าเห็นชื่อฟิวส์เลย บอกตรงๆ

[HISY]

พีโก้อาจมีระเบิดลง

[beery25]