หัวข้อ: Re: ....... ➳ แลกรัก ♡ .......

[่patsaporn]

  ปรบมือๆๆๆ สมใจคนอ่านนัก พี่โก้พาร์ทนี้น่ารักที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา
รักพี่โก้ รักน้องเนม ดีใจที่พี่โก้พูดอะไรให้น้องเข้าใจมากขึ้น ถึงน้องไม่อยากฟัง
กรอกหูกันขนาดนั้นก็ต้องฟังแหละว้า เชื่อพี่โก้อีกครั้งนะน้องเนมลูก
ผู้ชายคนนี้ปล่อยไปไม่ได้เด็ดขาดเลยน้า โปรไฟล์เริ่ด รักใครรักจริง ปกป้องดูแล
ทำกับข้าวเก่งด้วยนะเออ (หลังจากบ่นพี่แกมาหลายตอนก็ขอชมบ้าง)
ที่จริงมีเมียเด็กต้องเอาใจเก่ง กิกิ

เพื่อนป้องน่ารักอีกแล้ว กามเทพดีเด่น ล็อกห้องเลย เอาสิว่าจะหนีกันไปไหนได้
ต้องคุยกันให้รู้เรื่องสถานเดียว

รอลุ้นอีกครึ่งต่อ ฟิ๊นนนนฟินนนน มีความสุขจัง ขอบคุณนะคะ

[leknoey]

อ้ากกกกก    ถ้าจะตัดแบบนี้   
เอามีดมาแทงกันเลยดีกว่า 
ลุ้นจนเยี่ยวเหนียวแล้วเนี่ย (ขออภัย ไม่สุภาพ)
จะเลิกกินมาม่ากันแล้วใช่มั้ยอ่ะ 
เลิฟๆกันสักที รออ่านncอยู่ 

[กุหลาบเดียวดาย]

เอาให้เคลียร์นะเนมกับโก้  เนมเลิกสับสนในใจตัวเองได้แล้ว

ถามใจตัวเองให้แน่ว่าเสียใจตรงไหนข้องใจอะไำร ถามพี่โก้ให้หมด

[KilGharRah]

พี่โก้ยอมพูดแล้ววววววว ต่อไปมาดูว่าเนมจะเลิกงี่เง่ามั้ย หนูต้องเชื่อใจพี่โก้มากๆนะ 

[amito]

โก้ยอมเปิดปากอธิบายให้เนมฟังแล้ว ดีใจ...

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

พี่โก้แม่งน่ารักอ่ะ ฮิ้ววววววววววว
 
เหลือหนูเนมแล้วนะจ๊ะที่รัก

[skynotebook]

แล้วเนมจะเชื่อพี่โก้หรือป่าวน่า~
ดีใจที่พี่โก้มาตามน้องเนม มาอธิบายทุกอย่างให้น้องเนมฟัง
หวังว่าน้องเนมคงใจอ่อนแล้วไปกับพี่โก้นะค่ะ
ปล.ชอบป้องจัง เป็นเพื่อนที่น่ารักมากเลย ชอบให้เนมตาสว่างหลายๆเรื่อง คุณจีแต่งเรื่องป้องบ้างนะ อยากอ่านอยากรู้นิสัยคนนี้ อิอิ

[nam_lah]

ตั้งแต่ติดตามโก้มา ตั้งแต่เรื่องของเจ มีตอนนี้แหละที่รู้สึกว่า
โก้พูดยาวที่สุด รีบๆมาต่อน๊า นานแค่ไหนก็จะรอ ^^

[kimboom]

น้องเนม กลับไปกับพี่โก้ เนอะ พี่โก้พูดความในใจหมดแล้ว...

รอ 50 % หลัง อยากรู้ว่า น้องเนมจะอ้อนพี่โก้ หรือ งอลพี่โก้ต่อ..

[IIMisssoMII]

เชื่อ !!!!!

เค้าเชื่อ พี่โก้ !!!

[na-au]

    พึ่งรู้นะว่าหลานโก้ก็มีความรู้สึกแบบนี้

หันหน้ามาคุยกันให้มาก ๆ ทั้ง 2 คน คุยให้เคลียร์ภายใน 1 ชั่วโมง

ตามที่หลานป้องให้เวลาไว้แล้วกันนะ

 

[JAROEN]

  มาแอบส่องว่ามายัง

[mintny]

ป้อมทำดีมาก  เพราะถ้าไม่ล็อคห้อง  เนมก็ยังหนีต่อไป
ดีแล้วที่โก้พูดออกไปให้เนมฟัง  ไม่งั้นนางก็ยังคิดเองเออเองเจ็บเองต่อไป
หวังว่าอีก 50% จะทำให้เคลียร์ทั้งหมดนะคะ

[greensoda]

ในที่สุดพี่โก้ก็เปิดปากพูดแล้ววว 
น้องเนมจะเข้าใจพี่โก้มั้ยน้า

[minenat]

ประโยคสุดท้ายอยากจะกระโดดกอดพี่โก้

[peppier]

เนมเข้าใจพี่โก้ซักทีเหอะน้าาา

[leknoey]

มารอพี่โก้ หวานกะน้องเนม 

[G_wa]

(ความเดิมตอนที่แล้ว)

“ตอนนั้นเจเริ่มคบกับพี่เอ็กซ์แล้ว อาจไม่ค่อยราบรื่นเท่าไร แล้วพี่ก็เสียเนมไป..........พี่มีตี๋คอยอยู่ข้างๆ...ส่วนเจกำลังห่างออกไปทุกที มันเป็นนิสัยเสียๆ ของพี่ที่เผลอยึดติดกับเพื่อนมากไป ความรู้สึกที่เสียเนมไป และหมดหน้าที่ดูแลเจไปพร้อมๆ กันมันทำให้เคว้ง.....มันเหมือนหมดแล้ว....ไม่รู้จะทำอะไรต่อไป แต่เพราะมีตี๋คอยอยู่ด้วยกันตลอด มีอารมณ์ร่วมกันหลายๆ เหตุการณ์ เห็นความทุกข์ของมันตลอด....มันยังอยู่ด้วยกัน เป็นเพื่อนที่รับรู้หลายๆ เรื่องราวด้วยกัน พี่เลยยึดติดกันมันมากไป พี่เอาเวลาที่เหลือทุกอย่างมาอยู่ที่ตี๋ คิดว่าต่อจากนี้ไปมีเพียงมันกับพี่แค่สองคนก็พอ เราจะไม่ทิ้งกันไปไหน อยู่ด้วยกัน แต่ทุกอย่างเป็นความเพ้อของพี่คนเดียว วันหนึ่งตี๋มันก็จากไป แต่ไปทั้งๆ ที่มันเข้าใจพี่ผิด และพี่ไม่คิดจะแก้ตัว มันจะเชื่ออย่างไหนก็ตามใจ ถ้ารู้จักกันมานานขนาดนี้ยังคิดว่าพี่เป็นคนแบบนั้นก็ช่างหัวมัน....ทุกคนไปหมด ตอนนั้นพี่ทำตัวเละเทะมาก ไม่ใช่ว่าอกหักนะ แต่มันเสียความรู้สึก แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองหมดแล้ว ไม่มีเจ ไม่มีตี๋ และเนมจากไปนานแล้ว.......นิ้งบอกพี่ว่าพี่เป็นโรคขี้ขลาด เป็นพวกไม่มีความมั่นใจถ้าไม่ยึดอะไรไว้สักอย่าง เหมือนไม่มีความฝันในชีวิต ซึ่งก็จริง พี่ไม่เคยรู้สึกว่าโตขึ้นอยากทำอะไรหรือเป็นอะไร ตอนเด็กดูแลเนม โตมาอีกหน่อยดูแลเจ ถัดมาดูแลตี๋ พอทุกคนจากไปพี่เลยเคว้ง พี่เคยคิดว่าต่อจากนี้จะไม่คอยดูแลใครอีกเพื่อจะได้ไม่มีใครเดินจากพี่ไป จะไม่ทุ่มเทให้ใคร ไม่ผูกพันกับใคร เพราะเวลาที่ใครสักคนจากไป....มันเจ็บมาก แล้วอาจเพราะทิฐิโง่ๆ ของพี่ที่ไม่เคยรั้งใครเอาไว้ ยอมเจ็บคนเดียวดีกว่าให้ใครสงสาร เพราะถ้าจะอยู่ด้วยกันมันต้องไม่ใช่เพราะสงสาร พี่ไม่เชื่อว่าความสงสารก่อให้เกิดรักได้ ความรักต่างหากที่ทำให้สงสารกัน พี่สงสารเจที่เสียครอบครัว แต่ไม่ได้รักเจ และสงสารตี๋ที่สูญเสียเจ แต่พี่ไม่ได้รักตี๋....และพี่ปล่อยเนมไปตอนนั้นไม่ใช่เพราะสงสารหรือไม่รัก หรือแม้แต่ที่กลับมาคบกับเนมใหม่ ทั้งหมดแค่เพราะพี่รักเนม....เนมเชื่อพี่รึเปล่า”

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“.....แต่เนมเคยถาม....พี่บอกว่า....ไม่รัก”

“พี่ขอโทษ แต่พี่ก็เป็นคนปกตินะ อย่างที่บอกพี่ไม่อยากผูกพันกับใครอีก ตอนนั้นที่พูดไปแบบนั้นจริงๆ ก็เพราะหลายๆ อย่าง อยากให้เนมตัดใจก็ใช่ อยากรู้ใจเนมก็ใช่ อยากเอาคืนนิดๆ ก็ใช่อีกนั่นแหละ”

“ใจร้ายอะ เนมร้องไห้ด้วย”

“อืม พี่ผิดเองแหละ พี่ไม่อยากให้เรากลับไปสนิทกันอีก ถ้าเนมตัดสินใจจากพี่ไปก่อนที่จะผูกพันกันมากขึ้นเวลาจากกันจะได้ไม่เจ็บมาก ในบรรดาคนที่จากพี่ไป คนเดียวที่ทำให้พี่เจ็บที่สุดก็คือเนม และพี่ไม่รู้ว่าถ้าเกิดขึ้นอีกครั้งพี่จะเป็นยังไง”

“ทำไมพี่โก้ต้องคิดว่าเราจะเลิกกันด้วยล่ะ เนมไม่เห็นเคยคิดเลย”

“...........”

“พี่โก้...อย่าเงียบสิฮะ”

“พี่ก็บอกไม่ถูก....พี่ไม่คิดว่าเนมจะรักพี่ตลอดไปเพราะเนมยังเด็กมาก มีโอกาสพบใครอีกเยอะ และพี่ไม่คิดว่าตัวเองจะดูแลเนมได้อย่างที่เนมต้องการ เนมคงไม่มีความสุขเวลาอยู่กับพี่”

“เนมไม่เคยต้องการอะไรจากพี่สักหน่อย....ก็มีบ้างนิดหน่อยน่ะนะ แต่มันเป็นเรื่องธรรมดาของคนเป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอฮะ เนมอยากให้พี่หึงเนมหวงเนมมากๆ เพราะมันแสดงให้เห็นว่าพี่รักเนมมาก แต่พี่ก็ไม่เคยทำเลย มีแต่เนมที่บ้าไล่ตีกับคนโน้นคนนี้อยู่คนเดียว”

“พี่ไม่รู้สิ...ตอนแรกที่คบกับเนมก็ไม่เคยต้องหึงหรือหวงกัน พี่ว่าถ้าพวกเรื่องหึงหวงมันเป็นเรื่องของความเชื่อใจ พี่เชื่อใจเนม ให้เกียรติเนม เคารพการตัดสินใจของเนม ต่อให้มีคนมาจีบเนม แต่ถ้าเนมบอกว่าไม่สนใจ พี่ก็เชื่อแบบนั้น ต่อให้ไปเที่ยวสองต่อสองพี่ก็ไว้ใจ เชื่อในเกียรติของเนมว่าจะไม่ทำอะไรเสียหาย แต่ถ้าเนมทำจริง....พี่ก็จะยอมรับในการกระทำของเนม”

“บ้าหรือไงเล่า เกิดวันหนึ่งเนมแอบคบคนอื่นขึ้นมาพี่ก็จะไม่ว่าอะไร ยอมรับง่ายๆ หรือไง”

“อืม....พี่แล้วแต่เนม”

“บ้าเหมือนที่พี่นิ้งบอกเลย...บ้ามากๆ”

“นิ้งมันก็พูดเกินไปเว่อเกินไป แต่ก็ดี เนมจะได้ใจอ่อนสักที”

“เนมยังไม่ใจอ่อนง่ายๆหรอก จนกว่าพี่จะตอบทุกเรื่องที่เนมอยากรู้ ต้องตอบดีๆ ห้ามพูดสั้นๆ ห้ามแกล้งกวนหรือให้เนมคิดเองด้วย เนมยิ่งเซ่อๆ อยู่ พี่ให้คิดอะไรทีไรเนมคิดไปร้อยแปดอย่างแถมไม่ค่อยถูกด้วย”

“อยากรู้อะไรอีกล่ะ”

“เนม.....เนมเคยได้ยินพี่พูดกับพี่นิคนานแล้ว ที่พี่เบี้ยวงานวันเกิดแล้วบอกพี่นิคว่าเนมไม่สำคัญ”

“คงหมายถึงตอนนั้น...พี่ไม่เคยพูดว่าเนมไม่สำคัญ แต่ตอนนั้นเจยังค่อนข้างมีปัญหาแล้วก็ป่วยพอดี พี่พูดแกล้งให้นิคมันโมโหด้วย แต่ความหมายมันก็คล้ายๆ แบบนั้น เจเพิ่งกลับบ้านตัวเองครั้งแรกตั้งแต่เสียครอบครัวไป ทั้งบ้านเหลือแค่พี่กับเจ คนอื่นไม่อยู่เลย ตอนนั้นเจสำคัญกว่าจริงๆ แต่ถึงพี่จะพูดออกไปแบบนั้น แต่สุดท้ายพี่ก็ออกไปหาเนมนี่ แต่...มันก็ยังผิดสำหรับเนมอยู่ดีใช่มั้ย พี่ไม่รู้หรอกว่าพูดไปแล้วจะยิ่งทำให้เนมโกรธพี่มากขึ้นหรือเปล่า แต่ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ พี่อาจจะไม่พูดออกไปแบบนั้น แต่พี่ก็คงยังทำแบบเดิมอยู่ดี”

“เนี่ยแหละที่ทำให้เนมคิดมาตลอดว่าพี่รักพี่เจ แล้วเนมเป็นแค่ตัวแทน แม้แต่อาหารที่พี่ทำให้ก็มีแต่ของโปรดพี่เจทั้งนั้นเลย”

“รู้ได้ไงว่าของโปรดเจ”

“ก็พี่เค้าฮอตจะตาย ขนาดเนมไปเรียนหลังพวกพี่จบไปแล้วยังมีพวกรุ่นพี่แฟนคลับเล่าให้ฟังแล้ว แล้วเนมดันตัวพอๆ กันหน้าแนวเดียวกันอีกแฟนคลับพี่เจบางคนเลยมาตามจีบเนมแล้วเล่าใหญ่เลย”

“ของที่พี่ทำให้เจกินก่อนแล้วไปทำให้เนมมีหลายอย่างเป็นของโปรดเจก็จริง แต่หลายอย่างพี่ก็ทำให้เนมกินก่อนจะได้ทำให้เจลอง มันบังเอิญที่เจกับเนมดันชอบอะไรหลายๆ อย่างคล้ายกัน อีกอย่างที่เนมน่าจะคิดได้คือก่อนที่เจจะเสียพ่อแม่ไป พี่คงไม่ได้ทำอะไรให้เจกินบ่อยเท่าเนมหรอกนะ เพราะงั้นอาหารส่วนใหญ่พี่ฝึกมือจนคล่องแล้วก็ทำให้เนมกิน พอเนมบอกว่าอันไหนอร่อยพี่ก็ทำบ่อยจนเป็นเมนูประจำของตัวเอง พอต้องทำให้เพื่อนกินก็เลยเลือกทำของถนัดมันก็แค่นั้น มีเพียงสองสามเมนูที่ดัดแปลงใช้สูตรของบ้านเจเพื่อให้เจกินได้เยอะๆ...พี่ไม่เคยคิดให้ใครเป็นตัวแทนของใคร ถ้าพี่ต้องการถึงขนาดต้องหาตัวแทน พี่ว่าพี่คงไปแย่งคนนั้นมาเลยดีกว่า”

“.........”

“ไม่รู้ว่าที่พี่พูดไปเนมจะเชื่อมั้ย แต่พี่คิดว่าอะไรก็ตามที่พี่ให้เนมแล้วเนมบอกว่าชอบ เนมคงไม่ได้โกหกตัวเองเพื่อเอาใจพี่จริงมั้ย หรือเนมทำอย่างนั้น แกล้งบอกพี่ว่าชอบกินหมูกรอบ ชอบผัดหน่อไม้ฝรั่ง ข้าวผัดอเมริกัน ชอบกินเป็ดพะโล้ พวกนี้เนมชอบกินจริงหรือแค่แกล้งชอบเพราะพี่ทำให้ ถ้าเป็นอย่างนั้นพี่ก็เสียใจนิดๆ เหมือนกันนะ”

“เนมไม่รู้เหมือนกัน....ก็ชอบนิดนะ ไปกินที่ไหนต่อให้ไม่ใช่ฝีมือพี่ก็ยังชอบอยู่ดี อืม...เนมน่าจะชอบเองมั้ง เพราะตอนที่เลิกกันเนมก็ยังกินพวกนี้ตลอด ถ้าแกล้งชอบเอาใจพี่เนมคงไม่กินมันอีก....น่าจะชอบเองจริงๆ นั่นแหละ แล้ว...พี่เจก็ชอบเหรอ”

“ไม่ค่อยหรอก มันชอบกะเพราหมูกรอบ แต่หมูกรอบเดี่ยวๆ นี่ไม่ค่อย มันชอบกะเพราเผ็ดๆ ทุกอย่างนั่นแหละเพียงแต่หมูกรอบมันชอบที่สุดแค่นั้น ส่วนพวกข้าวผัดอะไรพวกนี้มันไม่ชอบแล้วพี่ก็ไม่ค่อยทำด้วย ยิ่งเป็ดนี่ยิ่งไม่ค่อยกินเลย พี่เพิ่งรู้นะว่าเนมเก็บเรื่องพวกนี้ไปคิดมากด้วย พี่ก็นึกว่าเนมหึงพี่กับเจเพราะพี่สนิทกันมากเฉยๆ มิน่าปฏิเสธเท่าไรก็ไม่เคยเชื่อใจพี่สักที”

“ก็มันฝังใจไปแล้วนี่”

“เคลียร์กันหมดแล้วนะ ทีนี้ก็กลับไปกับพี่ได้แล้ว”

“เดี๋ยวก่อนยังไม่หมด ฮิๆ ขอเนมนึกก่อน”

“ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ”

“อย่าดุสิ ไม่งั้นร้องจริงๆ ด้วย”

“โอเคๆ นึกมา”

“พี่เคยคิดว่าเราจะได้กลับมาคบกันใหม่มั้ย”

“ไม่เคย”

“........ทำไมล่ะฮะ เนมไม่ดีพอให้พี่ไปจีบใหม่เหรอ”

“พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น แต่พี่คิดว่าเนมไม่ได้รักพี่มากพอต่างหาก แล้วพี่ก็จีบไม่เป็นด้วย”

“ไม่จริงซะหน่อย เนมรักพี่จะตาย แล้วพี่ก็จีบเก่งด้วย อย่างพวกชุดนอนที่ซื้อให้เนมบ่อยๆ ไง อย่างนั้นแหละเรียกจีบแล้ว”

“เหรอ”

“พี่บอกว่าพี่รักเนม ไม่เคยรักคนอื่น แล้ว....ถ้าเนมไม่ได้มาเรียนที่นี่ เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้เจอกันอีก พี่....”เนมพูดแล้วหยุด
ไปเหมือนไม่กล้าพูดต่อ ผมไม่รู้ว่าเนมอยากถามอะไร ได้แค่เดาแล้วพูดออกมา

“พี่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะรักใครได้ แต่พอรักแล้วก็ไม่คิดจะลืมหรือเลิกรักเหมือนกัน พี่เคยสัญญากับเนมไว้ว่าจะรอเนม....พี่ก็รอ...แค่นั้น”

“ต่อให้เราไม่ได้คบกันอีกน่ะเหรอฮะ”

“ต่อให้เราไม่ได้คบกันอีก หรือแม้แต่ต่อให้เนมไม่รักพี่ หรือลืมพี่ไปก็ตาม”

“......โง่ที่สุดเลย พี่โก้โง่สุดๆ เลย ฮือๆ”

“อืม...คงอย่างนั้น”

“ฮือๆๆ”

“พี่ทำเนมร้องไห้อีกแล้ว”

“พี่โก้บ้า ฮือๆ เนมจะร้องเพราะพี่ เสียใจเพราะพี่ ให้พี่รับผิดชอบเนมไปตลอดเลย ฮือๆๆ”

“.....สัญญา”

“ฮึก...ฮือๆๆ”

“อ้าว ไม่หยุดเหรอ”

“ฮือๆ เนมจะร้องไห้น้ำท่วมเลย ฮึก แต่พี่ก็ห้ามทิ้งเนม ห้ามหนีด้วย!”

“ตอนนั้นที่พี่บีบให้เนมเลือกว่าจะ ‘รัก’ หรือ ‘เกลียด’ ก็เพราะหน้าเนมเหมือนมีตัวหนังสือแปะว่า ‘พี่นั่นแหละผิด รับผิดชอบเนมด้วย’ เวลาเนมจ้องพี่ต่อให้ทำหน้าโกรธเกลียดแค่ไหนก็มีคำพวกนี้แปะอยู่บนหน้าทุกที”

“ก็มันจริงนี่ แล้วถ้าต่อไปพี่คิดจะปล่อยเนมทิ้งๆ ขว้างๆ อีกล่ะก็เนมก็ไปสักคำพวกนี้บนหน้าตัวเองจริงๆ เลยด้วย”

“.............”

“....พี่โก้...ยังคิดจะปล่อยเนมอีกเหรอ”เนมขยับเอียงตัวหันมาสบตาแล้วถาม

“พี่ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ได้คิดเหมือนเดิมหรอก แต่ถ้าวันข้างหน้าเนมต้องการจะไปจริงๆ พี่ก็คงยืนยันคำเดิมว่าจะไม่รั้งเนมไว้.....พี่รู้ว่าเนมฟังแล้วมันแย่ แต่พี่คงเปลี่ยนตัวเอง เปลี่ยนความคิดตัวเองตามที่เนมต้องการทุกอย่างไม่ได้ ที่พี่สนใจคือความรู้สึกเนม ความต้องการของเนม ถ้าจะไป....พี่จะไม่รั้งไว้ แต่คงไม่ปล่อยให้ไปโดยไม่ได้ร่ำลากันอีกเหมือนเมื่อก่อน”

“.....เนมไม่เข้าใจพี่เลย พี่พูดเหมือนจะรักเนมตลอดไป แต่ดันไม่คิดว่าจะคบเนมไปตลอดเหรอฮะ”

“ไม่ใช่แบบนั้น เพียงแต่....พี่เองอาจจะเป็นเหมือนเนมนั่นแหละ ไม่มั่นใจว่าตัวเองเป็นที่หนึ่งหรือเป็นหนึ่งเดียวของเนมหรือยัง ถ้าวันข้างหน้าเนมพบใคร หรือเรามีปัญหากันมาก เข้ากันไม่ได้ ปรับหากันไม่ได้ อยู่ด้วยกันก็ไม่มีความสุข แล้วพี่จะรั้งเนมให้ทุกข์กับพี่ทำไม”

“........เนมอาจจะเด็กไปกับความคิดแบบพี่มั้ง เนมตามไม่ทันหรอก เนมคิดแค่ว่าตอนนี้เราคบกันรักกันก็อยากอยู่ด้วยตลอดไป ถ้าเนมโกรธพี่งอนพี่ เนมอาจจะหนีออกจากห้องแบบครั้งนี้ แล้วพี่ก็มาง้อบ้าง หรือถ้าไม่มาเนมอาจคิดมากจนป่วยให้พี่มาเยี่ยม หรือไม่ก็บุกไปวีนใส่พี่ให้หายโมโห แต่พอจบเรื่องเราก็กลับไปอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม.....ทุกครั้งที่ร้องไห้เพราะพี่ เนมยังไม่เคยเกลียดพี่ได้จริงๆ สักที”

“นั่นล่ะที่พี่กลัว กลัวเราทะเลาะกันจนวันหนึ่งเนมจะเกลียดพี่”

“ไม่หรอก เนมเกลียดคนยาก ตั้งแต่เกิดมาเนมเกลียดคนแค่สองคนอยู่เลย มีอีเด็กตองกับป้าแอ๊บแบ๊วตอง นอกนั้นยังไม่เคยเกลียดใครจริงๆ สักที คือ...เนมก็คบคนอื่นนิดนึงใช่ม้า...แบบ...คบไปงั้นๆ เอง ไม่ได้จริงจังเหมือนคบพี่เลยนะ แล้วต่อให้เลิกกับใครเนมก็ไม่เคยจำฝังใจเท่าคบกับพี่ ไม่เคยคิดถึงหรือยากคบกันอีก พอเลิกกันก็แทบจะลืมหน้าลืมความรู้สึกที่เคยมีให้กันไปเลยด้วยซ้ำ แต่มีแค่พี่ที่เนมยังรู้สึกเหมือนเดิมไม่เคยน้อยลง ไม่เปลี่ยนเป็นแบบอื่น เนมไม่เคยเล่าให้ใครฟังว่าพี่เป็นแฟนคนแรกของเนมเพราะทุกครั้งที่นึกมันก็เจ็บเสมอ เนมว่าเนมเข้าใจความกลัวพี่หน่อยๆ แล้วล่ะ เนมไม่รู้หรอกว่าอนาคตมันเป็นยังไง เราจะเลิกกันหรือเปล่าเนมไม่อยากคิดถึง แล้วถึงเราต้องเลิกกันอย่างที่พี่กลัวจริงๆ เนมก็คิดว่าเนมก็ต้องเสียใจมาก ร้องไห้บ้านแตกแน่ๆ แต่ว่ามันต่างจากเมื่อก่อนเพราะตอนนี้เนมรู้แล้วว่าพี่รักเนมมากๆ ฮิๆ...พอเนมหายเศร้าแล้วนึกขึ้นได้ว่าพี่รักเนมคนเดียว มีเนมคนเดียวตลอดไป รอเนมคนเดียว....ถึงตอนนั้น....ยังไงเนมก็ต้องกลับมาหาพี่แน่นอน....เพราะจริงๆ เนมก็ยังรักพี่อยู่ดีนั่นแหละ แล้วเราจะเลิกกันทำไมจริงมั้ย”

“อืม...พี่ก็แล้วแต่เนมนั่นแหละ พี่ว่าครั้งนี้พี่พูดมากเกินไปแล้ว พอได้หรือยังล่ะ”ผมระบายลมหายใจยาวๆ รู้สึกเหนื่อยๆ เมื่อยๆ เหมือนกัน การพูดเรื่องแบบนี้กับการสอนนักเรียนมันไม่เหมือนกัน การสอนเราแค่ใช้ความรู้ในสมองบรรยายเป็นคำพูดออกมา ซึ่งมันง่ายกว่าการเอาความรู้สึกตัวเองมาบรรยายให้คนอื่นฟังมาก

“ยัง!! ฮ่าๆๆ นานๆ พี่จะยอมพูดอย่างนี้สักที พูดต่อเลยด้วย เนมโง่จะตายพี่ไม่รู้เหรอ อย่าปล่อยให้เนมคิดเองสิ เนมเป็นพวกชอบคิดในแง่ร้ายด้วยนะ”

“ไม่รับปากนะ พี่ขี้เกียจพูดมากๆ บางเรื่องแค่ดูการกระทำไม่พอเหรอ”

“พอสำหรับบางคน แต่กับเนมไม่พอ เนมชอบให้พี่โก้พูดหวานๆ กับเนมบ่อยๆ อยากได้ยินพี่โก้บอกรักทุกคืนก่อนนอนด้วยได้มั้ย”

“.....ฟังมากเดี๋ยวเบื่อ”

“ไม่เบื่อหรอก นะๆ ไม่เอาคำว่าฝันดีแล้ว เอาแบบ...รักนะครับ ฮี่ๆๆ นะๆ”เนมเอนตัวอิงบนอก นิ้วมือเล็กๆ เขี่ยเล่นบนหลังมือผม หลบหน้าส่งเสียงหัวเราะให้ได้ยิน....เสียงหัวเราะที่ไม่ได้ยินมาหลายวัน

“อารมณ์ดีแล้วก็กลับห้องเราสักทีสิ เดี๋ยวไปบอกที่ห้อง”

“เดี๋ยวก่อน....อืม....เนมมีปัญหานิดหน่อยอะ เดี๋ยวค่อยกลับได้มั้ยฮะ แต่สัญญาเลยว่าจะรีบกลับ”เนมนิ่งไปก่อนจะพูดถึงปัญหาที่ผมพอจะเดาได้ว่าเกี่ยวกับคีย์

“ปัญหาอะไร”

“.......ก็...ทะเลาะกับคีย์มันนิดหน่อย ยังไม่ได้เคลียร์กันด้วย มันต่อยกับไอ้ป้องด้วย”

“จะให้ช่วยอะไรก็บอกแล้วกัน แต่พี่ไม่ให้ค้างนะ”

“แต่เนมยังไม่พร้อมไปคุยกับมันนี่ ขอค้างอีกคืนนะฮะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยไปเคลียร์”

“งั้นก็กลับแล้วพรุ่งนี้ค่อยมา”

“ก็....คืนนี้เนมอยากคุยกับป้องก่อน”

“งั้นดึกๆ พี่มารับ”

“โธ่....พี่โก้อะ”เนมเด้งตัวออกมานั่งจ้องหน้าอ้อนผม แต่ไม่อยากใจอ่อนเลยจริงๆ

“พอพี่รั้งพี่หวงก็ไม่เห็นเนมจะยอมตามใจพี่เลย บางทีพี่ก็งงๆ นะว่าตกลงเนมอยากให้พี่ทำยังไง พี่เลยไม่ค่อยทำอะไรตามใจเนมนี่ไง”

“โหยยยยย เล่นงี้เลยเหรอ....ก็ได้ๆ ค่ำๆ ค่อยมารับเนม ขอเนมคุยกับป้องก่อน”

“งั้นออกไปกินข้าวกับพี่ก่อนเดี๋ยวพี่มาส่ง แล้วสักสองทุ่มพี่จะมารับ”

“ไม่มีปัญหา แต่....เราจะออกจากห้องกันยังไง”เนมพูดถึงปัญหาที่ผมลืมไปสนิทเลย เราค่อยๆ ลุกขึ้นเพื่อจะไปดูที่ประตู แต่เสียงกุกกักด้านนอกที่ดังมาทำให้ผมหยุดยืนกลางห้อง ส่วนเนมรีบถลาวิ่งไปเอาตัวแนบประตู รอคนข้างนอกเปิดประตูอย่างจดจู่ แถมยังหันมาทำมือให้ผมอย่าส่งเสียงด้วย ป้องไขกุญแจแล้วเปิดประตูออกพร้อมๆ เนมที่ผลักประตูออกไปจนป้องเกือบล้มลงไปนั่งบนพื้น เจ้าตัวแสบที่ยังตาบวมแดงยืนหัวเราะเพื่อนพร้อมเตะขาอีกฝ่ายเพื่อเอาคืน ป้องลุกขึ้นยืนได้ก็บ่นนิดหน่อยพร้อมยกมือผลักหัวเนมแล้วดันให้กลับเข้ามาในห้อง

“คุยกับกูตอนนี้เลยก็ได้ จะได้ไปๆ กันสักที”

“อ้าว นี่มึงแอบฟังเหรอ”

“ก็ห้องกูอะ กูจะนั่งหน้าห้องตัวเองไม่ได้หรือไง”ป้องหันหน้าหลบสายตาผม พอกันจริงๆ เพื่อนคู่นี้ เนมพุ่งไปตีเพื่อนที่แอบฟังอีก ส่วนป้องก็หัวเราะไปยกมือป้องกันไปด้วย แค่เอามือยันหน้าผากเนมไว้ แขนสั้นๆ ก็ตีไม่โดนตัวแล้ว

“พอๆ เกรงใจแฟนมึงบ้าง เล่นอะไรปัญญาอ่อน รีบๆ คุยแล้วรีบๆ ไปเลย”

“อือ....”เนมหยุดยืนหอบหายใจ ครางอือๆ ในลำคอเหมือนคิดอะไรอยู่

“เดี๋ยวพี่ไปรอข้างล่างก็ได้ จะได้คุยกันสะดวก”

“......เนมไม่ได้อยากปิดบังอะไรพี่นะ แต่...”

“ไม่เป็นไร พี่เข้าใจ มันเป็นปัญหาของเนม แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอก”

“แต่กูว่ามึงควรพูดให้พี่โก้รู้ด้วย มันเป็นปัญหาของมึงกับคีย์ก็จริง แต่มันก็เกี่ยวกับแฟนมึงด้วยนะอย่าลืม”

“ก็คิดเหมือนกัน แต่.....ไม่อยากให้พี่โก้คิดมากหรือทำให้เราทะเลาะกันอีก”เนมทำเสียงหงอยๆ เดินไปนั่งบนเตียงอย่างคนตัดสินใจไม่ถูก

“พี่บอกแล้วว่าไม่สนใจคนอื่น พี่สนแค่เนม แล้วถ้าเป็นเรื่องที่คีย์ยังรักเนมอยู่ก็ไม่ต้องกลัวว่าพี่จะโกรธ เพราะพี่ดูออกตั้งแต่แรกแล้วล่ะ”

“พี่โก้....”

“นั่นไงกูนึกแล้ว มีมึงคนเดียวแหละที่ซื่อบื้อ ที่นี้ก็ไม่ใช่ปัญหาของมึงคนเดียวจริงๆ แล้ว เราควรเปิดอกคุยกันให้เคลียร์ไปเลย มึงจะได้ไม่เก็บไปคิดมากแล้วหาคนปรึกษาไม่ได้ พี่โก้ก็ไม่ต้องระแวงว่ามึงเป็นอะไร เพราะงั้นสรุป กูขอเป็นประธานกล่าวเปิดการประชุมเอง”


+++++++++++++++

อีก 2 ตอนจบนะคะ Y____Y อยากแต่งอีกสักสองปี 555

[ju_on]

จิ้มก่อนๆ อ่านจบตอนแล้ว
ยิ้มแก้มแตกเลยยย ชอบพี่โก้อารมณ์นี้มาก ชอบตอนพูดที่พูดเยอะๆ กะน้อง
ชอบตอนที่ตอบคำถามน้องโดยละเอียด ชอบที่ยอมรับตัวเองว่าเป็นคนขี้ขลาด

ชอบน้อง ตอนที่น้องอ้อนๆ ตอนยอมรับตัวเองว่าคิดมาก ว่าโง่
ชอบที่หัวเราะฮี่ๆ ชอบที่มีอะไรก็บอก ก็ถาม

ชอบป้องที่คิดอะไรได้รอบคอบกับเรื่องของคีย์มาก (เรื่องแอบฟัง ยกผลประโยชน์ให้)
ชอบป้องที่ตัดสินใจถูกที่ขัง เนมกะพี่โก้ ที่เลือกให้เนมคุยเรื่องคีย์กะพี่โก้ด้วย

แต่.... รักคุณจีที่สุด ที่แต่งเรื่องนี้มาให้อ่าน ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ

[pockypocky]

 ในที่สุด!!! พี่โก้ก้ยอมให้ดอกพิกุลร่วงจากปากซ้ากที 55555

รอตอนต่อไปนะคะ 

[rujaya]

เคลียร์กันหมดแล้วนะ ก็เหลือแต่เรื่องคีย์. ที่ป้องกะลังเป็นประธานในที่ประชุม 

[kyoya11]

พี่โก้พูดเยอะที่สุดเลยมั้งเนี่ยตอนนี้
เคลียร์ๆกันซะที

[Maewjunsu]

ในที่สุดพ่อดอกพิกุลก็เปิดปากพูดความในใจจนได้ คนรักกันถ้าไม่พูดกันให้เข้าใจจะให้อีกฝ่ายมโนไปเองก็ยังไงอยู่ ดีแล้วที่เข้าใจกันได้สักที ต่อไปพี่โก้คงจะปากหนักน้อยลงนะ เหลือแต่เรื่องคีย์พี่โก้จะแก้ปัญหาให้เนมได้ยังไง รอตอนต่อไปคะ 

[NewYearzz]

อยากมีสุขในรักแบบคนอื่นเค้าบ้าง

[Ryoooo]

ป้องสุดยอด ยกตำแหน่งเพื่อนนายเอกดีเด่น และศิราณียอดเยี่ยมไปเลย
หาคู่ให้ป้องด้วยนะคุณจี น่ารักขนาดนี้ 

พี่โก้อธิบายแบบนี้ให้เนมฟังแบบนี้ ดีใจมากกก
อย่าที่เนมบอก เนมถ้าให้คิดเองคิดออกทะเลตลอด 55 อย่างว่าแหละ เด็กมันมีปม
อีกสองตอนจะจบแล้วเรอะ เศร้า

ขอตอนพิเศษสัก 10 ตอนนะค่ะ อิอิ

[malula]

อย่างป้องพูดหนะถูกแล้ว
สองคนต้องเข้าใจกันก่อนที่จะไปรับมือกับปัญหาอื่น

[Ouizzz]

ดีกันแล้วววววววววววอย่าทะเลาะกันอีกเลยยยยยยยกลัวก็แต่เรื่องคีย์นี่แหละ  เฮ้อออออ

[Zalzah_iP]

เคลียร์กันแล้ว เย้ๆ 

แต่สงสารคีย์อ่ะ 

[Naenprin]

 

ดีใจที่เนมกับพี่ดก้เข้าใจกันทุกอย่างแล้ว

ต่อไปก็เป็นปัญหาของคีย์สินะ

เรื่องราวจะเป็นยังงัยต่อไปนะ

[eern]

 :katai2-1:พี่โก้เท่สุดๆรักพี่โก้และเนมแล้วละตอนนี้