@ A MiRaClE wOrKeR ////ท้าเทวดา......ให้มาเดินดิน @
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @ A MiRaClE wOrKeR ////ท้าเทวดา......ให้มาเดินดิน @  (อ่าน 122982 ครั้ง)

ออฟไลน์ iranen

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 854
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-0
จีนอย่างหลงไวใจเตย์อีกนะ
หนีห่างให้ไกลๆเลย

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
มารอตอนที่ 6 อิอิ

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
มาดันอีกรอบ ก่อนนอน

Sugar_Love

  • บุคคลทั่วไป

            ภายในห้องประชุมโต๊ะยาวรี บรรจุบรรดาผู้บริหารได้กว่า 50 ท่าน ส่วนบรรดาเลขาหรือผู้ช่วยก็นั่งเก้าอี้แลคเชอร์ที่จัดทำขึ้นเป็นพิเศษ นั่งเรียงต่อข้างหลังเจ้านายตัวเอง เนื้อหาการประชุมก็เป็นการร่วมหุ้นผลิตแบรนด์ใหม่ ผู้ถือหุ้นวัย 60 กล่าวแนะนำตัวเพียงเล็กน้อยก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของรองประธานบริษัทที่ถือหุ้นรายใหญ่ นักดีไซน์ชื่อดัง รูปร่างเพรียว สง่างาม กิริยามารยาท เหมาะสมกับหน้าที่การงาน และยังเป็นลูกสาวคนเก่งของผู้ถือหุ้นคนสำคัญอีกด้วย   แต่สายตาที่มองมาที่ลูกชายประธานบริษัท ฯ บุคคลสำคัญอีกคนในการประชุมครั้งนี้ มันทำให้ร่างที่นั่งมองอยู่หัวใจหวิว และเริ่มจะจดรายละเอียดงานไม่รู้เรื่อง ต้องก้มหน้าฟังเสียงใสที่บรรยายอย่างฉะฉาน คล่องแคล่ว ไม่อยากเห็น ไม่รู้ว่าทำไม แต่ไม่ชอบ......หัวใจที่เต้นไม่ระส่ำ เงยหน้ามองชาร์จจากมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ จนเจอกับสายตาร่างสูงของอัครเทพที่เหมือนกำลังมองมาอยู่เหมือนกัน เผลอสบตา ไปโดยไม่รู้ตัว จ้องตาคู่นั้นเหมือนอยากถามว่า รู้สึกยังไงบ้างชอบคนสวย ๆ นั่นไหม จ้องจนมารู้สึกถึงเงาทาบทับตรงหน้า เตชทัต  ชะโงกหน้ากลับมาซะจนจะติดหน้านวล ที่ดวงตาสวยยังไม่กระพริบตั้งแต่เมื่อกี้ มากับเขาแต่กลับไปมองคนอื่น มันไม่ยุติธรรมซะเลย

   พรึ่บ !!! เคร้ง!!!!! เสียงของหนักกระแทกพื้นหินอ่อนราคาแพง เรียกความสนใจจากทุกคนในห้องประชุมได้..... อัครเทพค้อมศรีษะเหมือนขอโทษทุก ๆ คน

   “แหม คุณอัครเทพ ลูกชาย เห็นสาวสวยหน่อยไม่ได้เลยนะ ฮ่า ๆๆๆๆ” เสียงแซวจากประธานบริษัทผู้เป็นพ่อ ทำเอาในที่ประชุมหัวเราะคึกครื้น ซักพักก็เริ่มประชุมต่อ เขาไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนคิด ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะขว้าง แก้วน้ำทรงสูงที่ตั้งตรงหน้าให้มันโดนหัวเจ้าผู้จัดการชีกอนั่น จนต้องทำอะไรซักอย่างที่จะให้ผละะออกจากการถามงานที่ใกล้ชิดเกินไป เขายอมรับว่าหึง............ใช่เขาหึง.........หวง ในเมื่อกล้าที่จะยอมรับกับตัวเองว่าชอบ ทำไมจะไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองรู้สึกยังไง...........

   “ตอนนี้ก็ถึงขั้นตอนสุดท้ายของการประชุมแล้วนะคะ ทางดิฉันมีข่าวประชาสัมพันธ์” ผู้ร่วมหุ้นสาวสวยขึ้นกล่าวอีกครั้งหลังจากผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องขึ้น “ทางบริษัทครีเอท ดีไซน์ ของเรา ร่วมกับ โกท การ์เมนท์ จัดทัวร์เที่ยวรอบพิเศษสำหรับทั้ง 2 บริษัท เพื่อการสานสัมพันธ์ ดีไซน์  การ์เมนท์ ก็ขอเชิญผู้บริหารแล้วก็ผู้ช่วยทุกท่านเข้าร่วม ทัวร์ในครั้งนี้ด้วย ซึ่งจะจัดเป็น 2 รอบเพื่อให้ทั้งสองบริษัทดำเนินธุรกิจระหว่างที่จัดทัวร์เป็นไปได้อย่างต่อเนื่องและมีศักยภาพ  จากการดำเนินงานของผู้บริหารที่อยู่ผลัดเปลี่ยนกัน ซึ่งทางเราขอให้ผู้บริหารรวมถึงพนักงานที่จะเข้าร่วมทัวร์ครั้งนี้ส่งรายชื่อภายในวันพรุ่งนี้ ทางผู้ดำเนินการจะได้จัดเตรียมและอำนวยความสะดวกให้แก่ทุกท่าน อย่างดีที่สุด ยังไงการประชุมครั้งนี้สำเร็จลุล่วง ไปด้วยดีก็เพราะความร่วมมือของทั้ง 2 บริษัทฯ ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้าร่วมประชุมอย่างพร้อมเพียงกัน ดิฉันในนาม บริษัท ครีเอท ดีไซน์ ขอขอบคุณ คุณอิศรา เทวะประธานชัย และคุณอัครเทพ เทวะประธานชัย บุคคลสำคัญของบริษัท โกท การ์เมนท์ ที่ให้โอกาสทางบริษัทเราเข้าร่วมทำธุรกิจในครั้งนี้ ขอบคุณทุกคนค่ะ” คำกล่าวที่เสียงปรบมือกึกก้อง แต่ไม่สำคัญเท่าสายตาหวานที่ทอดมองมาหาบุคคลที่กล่าวถึง .................วิรัญญา  ทรัพย์ไพศาล  นักดีไซน์เนอร์ชื่อดังสาวสวยที่หนุ่มน้อยใหญ่หมายตา แต่ก็ไม่เคยจะจริงจังกับใคร จนวันที่ได้พบกับ ลูกชายประธานบริษัทผลิตเสื้อผ้าแบรนด์ดังที่ขอร่วมหุ้นในการผลิตแบรนด์ใหม่ ถ้าเป็นบริษัทอื่นอาจจะต้องคิดกันนาน แต่ครั้งนี้ใช้เวลาคุยไม่ถึงวันในการตัดสินใจ

   “จีน คุณไปกับผมนะ” กำลังลุกจากเก้าอี้ เตชทัตก็หันมาถามแทบจะทันที

   “เอ่อ ทำไมไม่ให้เดย์ไปล่ะครับ” ชะงักก่อนตอบ เขาไม่อยากยุ่งด้วยเท่าไหร่

   “ครับ......จีนจะไป....กับผม”เป็นเสียงทุ้มที่ตอบกลับพร้อมกับเดินมายืนซ้อนหลังร่างบางที่กำลังทำสีหน้าลำบากใจ ถ้าจะไปต้องไปกับเขา ไม่ใช่เตชทัต

   “เอ่อ คุณอาทผมไม่”

   “คุณลงชื่อไว้รอบผมนะจีน” อัครเทพก้มมาพูดกับคนตรงหน้า ไม่สนในอีกคนที่ยืนมองอย่างเคือง ๆ
   
๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙

   หลังจากวันนั้นอีก 3 วัน  ก็ถึงวันเดินทาง ร่างบางเดินหิ้วหระเป๋ามารอรถที่หน้าบริษัทพร้อมเตชทัต ที่ตอนแรกเจ้าตัวจะเอารถไป และชวนเขาไปด้วย แต่เมื่อถูกปฏิเสธกลายเป็นมายืนรอรถกับเขาที่หน้าตึกซะงั้น ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงรถทัวร์คันใหญ่ก็มาจอดเทียบท่ารับบรรดาลูกทัวร์กิตติมศักดิ์ทั้งหลาย แต่ก่อนที่ร่างบางจะก้าวตามเตชทัตขึ้นรถ

   ปรี้น ๆๆๆๆ.........................รถยนต์คันหรูจอดเทียบที่หน้ารถทัวร์คันใหญ่ พร้อมกับกระจกที่ลดต่ำลง

   “คุณอาท..............”เสียงแผ่วเบาออกจากปากบาง หน้าหล่อพยักหน้า เหมือนกับเรียกคนที่กำลังจะก้าวขึ้นรถ จนจีนต้องชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง ถามเพื่อความแน่ใจ ว่าเขาเหรอ....ร่างสูงสุดเท่ห์ที่นั่งในรถคันหรู พยักหน้ารับอีกครั้ง ร่างบาง ๆ เดินตรงไปที่รถสีดำที่จอดนิ่งอยู่

    “เดี๋ยวคุณไปรถกับผม”ไม่รอให้ตัดสินใจ อัครเทพลงมาถือกระเป๋าของคนที่ยังลังเล พร้อมกับจูงมือเรียวนั่น รุนหลังให้เข้าไปนั่นในรถ ก่อนจะมองไปที่รถทัวร์ยิ้มเยาะมุมปากเล็กน้อย.....
เตชทัต ที่เดินตามจีนลงมา ถ้ารู้อย่างนี้เขาบังคับจิรชาไปกับเขาตั้งแต่ตอนแรกซะก็ดี จะได้ไม่ต้องมีแมวขโมยอย่างนี้
ตลอดทางจีนไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย มันบอกไม่ถูกรู้สึกโกรธที่อยากทำอะไรก็ทำ อยากลากไปนั่นไปนี่   อยากทำอะไรก็ได้หรือไง

   “คุณเป็นอะไรจีน ไม่อยากมากับผมรึไง” ถามทั้งที่ยังตั้งใจขับรถอยู่

   “เปล่าครับ” คำพูดสั้น ๆ มันเหมือนกับตั้งในบอกว่าใช่ชัด ๆ

   “อยากไปกับหัวหน้าคุณว่างั้น” คำพูดประชดประชันแค่ต้องการให้ปฏิเสธให้ชัดเจน

   “ก็แล้วแต่คุณคิดละกันครับ”

   “ทำไมต้องกวนผมด้วย” รู้สึกโมโหขึ้นมาทำไมร่างตรงหน้านี่คอยแต่จะขัดใจเขา

   “ไม่ได้กวนครับ” ก็แค่อยากตอบแค่นั้น แล้วก็ไม่มีเรื่องอะไรที่จะต้องคุยกันมากมาย

   “คุณชอบหมอนั่นรึไง”  ถึงกับชงัก ทำไมถึงถามแบบนี้ทั้งที่ไม่อยากพูดหรือทำอะไรให้ต้องหวนไปคิดเรื่องนั้นอีก

   “คุณจอดให้ผมลงตรงนี้เถอะครับ ผมจะรอรถทัวร์ หรือไม่ก็จะหาทางกลับเอง!!!!” เสียงเหวดังอย่างลืมตัว

   เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!เสียงล้อยางบดกับถนนจนคนไม่ได้ตั้งตัวหัวแทบขะชนกระจกหน้า

   “นี่คุณ!!!!” พุดเสียงหลง ก่อนจะนิ่ง คงจะจอดให้ลง คว้ากระเป๋าจากด้านหลังก่อนจะปลดเบลท์ที่คาดอยู่

   “จะทำอะไร” ร่างสูงตวาดเสียงดังแต่สีหน้านิ่ง จนดูน่ากลัว

   จีนไม่สนในพอกันทีวุ่นวายกับชีวิตเขามากเกินไป ทำท่าจะเปิดประตูหลังจากปลดเบลท์ที่คาดได้

   “ทำไมจีน!!! คุณต้องทำให้ผมโมโหด้วย” หันมาตามแรงดึงที่ข้อมือ ขืนออกจนเป็นรอยแดง

   “นี่คุณอาท คุณจะเอายังไง ผมไปทำอะไรให้คุณ คุณต้องมาหาเรื่องผมขนาดนี้ ให้ผมมาผมก็มา คุณจะเอาอะไรอีก” ความอดทนใกล้หมดเต็มที ตวาดใส่หน้าคนตรงหน้าเสียงดัง

   “คุณหยุดขึ้นเสียงกับผมนะจีน ผมเป็นเจ้านายคุณ สั่งให้คุณไปไหนทำอะไร คุณก็ต้องไป” ต้องการเอาชนะร่างเล็กนี่แต่สายตาที่มองกลับมายิ่งทำให้เขาโมโห ดวงตาคู่สวยมองอย่างไม่แคร์ ไม่สนใจซักนิด แต่คำพูดที่ออกจากปากบางนั่นทำให้เส้นความอดทนขาดออกทันที

   “ถ้าผมขอลาออกตอนนี้ เท่ากับผมไม่ได้เป็นลูกน้องคุณแล้วใช่ไหม คุณอัครเทพ” พูดเน้น ๆ ช้า ๆทุกคำก่อนจะหันไปปลดล็อครถหรู ต้องการออกจากรถคันนี้ให้เร็วที่สุด

   หมับ!!!!! แรงดึงที่ต้นแขนทั้งสองข้าง........ปากบางที่ถูกบดขยี้ทันทีที่หันมา ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกปล่อยให้ริมฝีปากหนาประกบดูดดุนอยู่อย่างนั้น  ก่อนจะส่งลิ้นหนาเข้าไปในโพรงปากหวาน ขบเม้มกับริมฝีปากนุ่ม ไม่อยากหยุด จูบที่เร่าร้อน ทั้งที่อีกฝ่ายไม่ได้โต้ตอบอะไร แต่ก็นิ่งจนได้ใจ ริมฝีปากหนาละจากปากนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะไล่เลียจนถึงซอกคอขาวหอมกรุ่น แรงกระตุกตกใจเพียงเล็กน้อย ซุกไซร้อย่างได้ใจ มือหนา ล้วงเข้าไปในเสื้อยืดสีขาว ผิวเนื้อเนียน ทำให้เขาแทบคลั่ง มันหยุดไม่ได้ กลับขึ้นมาจูบคนที่ยังนิ่งอีกครั้ง มือว่างช้อนท้ายทอยให้แหงนรับจูบที่เร่าร้อน ร่างบางแหงนรับจูบนั่นจนหัวสมองขาวโพลนไปหมด คิดอะไรไม่ได้ ทำอะไรไม่ถูก รู้สึกเหมือนลมหายใจตัวเองขาดช่วง จนต้องประท้วงในลำคอพร้อมกับมือที่ผลักอกหนาออก ทุกอย่างจบลงหลังจากที่ร่างสูงถอนจูบ แต่ก็ยังย้ำจูบที่ริมฝีปากบางนุ่มนั่นหลายครั้ง หลงใหล หลงเสน่ห์ อยากทำมากกว่านี้...

   “ผมขอโทษ...”ร่างที่หันหน้าเข้าหาพวงมาลัยอย่างเต็มตัวพร้อมกับเอ่ยคำขอโทษคนที่นั่งนิ่ง มองมาที่เขา แววตาสับสน ระยะทางจากที่เกิดเหตุจนถึงทะเลไม่มีการพูดจาอะไรกันอีก ทะเลสวย ชื่อดัง ต่างจังหวัด วิวสวย ๆ ทำให้คนที่นั่งแอบโขดหินสบายใจขึ้นมาได้นิดหน่อย เขาต้องนอนห้องเดียวอัครเทพ จากตอนนั้นก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก เกิดอะไรขึ้นกับเขา เพราะไม่รังเกียจจูบนั่นเลย แต่หัวใจกับเต้นไม่หยุด หวิวเหมือนล่องลอย อากาศเย็นจนเผลอเอนหลับหลังโขดหินใหญ่นั่น

   “จีน จีน จีนครับ”เสียงปลุกพร้อมกับแรงเขย่าที่แขนเรียว เตชทัต....เขาหลับไปนานเท่าไหร่กัน ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม

   “ครับคุณเตย์” พูดแล้วลุกขึ้นปัดกางเกงให้ทรายที่ติดออกอย่างลวก ๆ

   “ไปกินข้าวกัน ผมเห็นคุณเดินมาทางนี้เลยเดินมาตาม” ร่างสูงของเตชทัตพูดพลางพยักหน้าให้ร่างเล็กเดินตาม

   ภายในปาร์ตี้ริมหาด ร่างบางก็รู้จักเพื่อนใหม่หลายคน ทุกคนล้วนบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า นึกว่าเป็นทอม สาว ๆ เลขาหลายคนที่ดูเหมือนจะไม่น่าเข้าหากลับคุยกันได้ อย่างออกรสออกชาด
 
   “อ่ะจีน โช้น” สาว ๆ พอดึกเริ่มพูดไม่รู้เรื่อง เริ่มชักชวนคนที่ไม่ดื่มตอนแรก แต่ก็โดนให้จิบจนเริ่มมึน ยิ่งจิบเยอะ ชักจะคล่องคอ จนไม่รู้ว่าใครชวนมั่งตอนนี้ กลับยกแก้วขึ้นชนอย่างไม่สะทกสะท้าน

   “อ่ะคร้าบบบ  โชนน”เสียงเฮฮาของกลุ่มบรรดาเลขา และผู้ช่วยเรียกร้องความสนใจจากกลุ่มผู้บริหารได้ดี ร่างสูงที่นั่งมองร่างที่เริ่มไม่เหมือนเดิม บรรดาผู้ช่วยหนุ่มคนอื่น ๆ ไปขอชนแก้ว ก็ชน แถมยังโปรยยิ้มหวานอย่างไม่หยุดยั้ง เขาเริ่มนั่งนิ่งตั้งแต่ร่างบางนั่นเลื้อย ซบไหล่เตชทัตที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เมาแล้วนิสัยเปลี่ยน ซ้ำร่างสูงนั่นยังเต็มใจเอนตัวไปให้ซบอีกด้วย

   “เมาแล้วมั่ว” เสียงกดต่ำที่ได้ยินเพียงคนเดียว มองดูคนที่ยกแก้วให้ผู้บริหารหนุ่มคนนึง ที่ทำท่าไปชนแก้วกับเตชทัต แต่สายตากลับมองที่ร่างบาง ขอชนแก้วแล้วถ่ายรูปกัน แขนยาวของผู้ชายคนนั้นรั้งเอวบางจนชิดอกตัวเองตอนถ่ายรูป ถ้าเขาจะปลดผู้บริหารชีกอออกบ้างพ่อจะว่ายังไงนะ มันจะรวมเขาด้วยไหม แต่ที่น่าโมโหกว่าคือร่างเล็กนั่นไม่ขัดขืนซักนิด กลับยิ้มระรื่นหัวเราะ หน้าขาวแดงเรื่อเพราะแอลกอฮอล์ ดวงตาหวานเยิ้มจนดูเหมือนเชิญชวน มันน่ามองน้อยที่ไหนกัน

   “จีนไปนอนเถอะนะ ผมพาไป” แขนแข็งแรงของเตชทัต วาดแขนรั้งเอวของร่างบางให้ทรงตัวอยู่ได้ เขาแทบจะทนไม่ไหวแล้ว คนอะไรเมาแล้วน่าฟัดชะมัด ร่างบางไม่คัดค้าน กลับยิ้ม แล้วใช้วงแขนเล็กคล้องคอเขา

   “คูณณ เตย์อู้มโผมซิคร้าบบบ”สติแทบแตก เขาแทบจะไม่สนใจอะไรอีก ก้มลงเตรียมจะช้อนร่างเล็กขึ้น

   “คุณเตชทัต!!!” อัครเทพเดินดิ่งมาแทบจะทันทีที่เห็นเตชทัตประคองร่างบางออกจากงาน ทันได้เห็นร่างเล็กโชว์ลีลายั่วยวนจนแทบจะถลาไปกระชากตัวออกมา

   “คูณณ อาททท” รีบผละจากคนเดิมแล้วโผลเข้าหาคนใหม่ ที่รู้สึกคุ้นเคยกว่า โลกเอียง ๆ เอื้อมมือหาคนตรงหน้าที่ถลาเข้ามารับประคองไว้ รอยยิ้มถูกใจ พร้อมกับเขย่งเท้าวาดแขนเล็กคล้องคอกอดคนมาใหม่

   “อู้ม ๆๆๆ ปายนอนน ง่วงแว้ว อิอิอิอิ” เข้าใจเตชทัตก็งานนี้ว่ามันรู้สึกยังไง

   “คุณเตชทัตไปนอนเถอะครับ ผมจะพาจีนไปเอง” หันขึ้นไปพูดกับอีกคนที่ยังทำตัวไม่ถูก นี่เขาเกือบจะได้ไปสวรรค์อยู่แล้ว ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไม

   “แต่จีนมากลับผะ”

   “มากับผมครับ....แล้วก็ต้องอยู่กับผม...กลับกับผม ขอตัวนะครับจีนง่วงนอนแล้ว”พูดแล้วช้อนร่างเล็กนั่นขึ้นมาหันเดินไปทางบ้านพักที่จัดเตรียมไว้ต่างหาก ทำเอาเตชทัตอึ้งกัดฟันกรอด....

   ภายในห้องนอนหรู ร่างบางนอนพูดอะไรจับใจความไม่ได้ หงุงหงิง ๆ อยู่คนเดียว แล้วส่งยิ้มให้ร่างที่เดินออกจากห้องน้ำ หลังจากการชำระร่างกาย ผ้าชุบน้ำหมาดถูกถือออกมา คืนนี้คงได้นอนดมกลิ่นคนขี้เมานี่ทั้งคืน

   “คูณณ อาททท มาเชดตัวเองง จีนเชดดตัวเองง”ไม่ว่าเปล่าลุกขึ้นถอดเสื้อตัวเองออกจนเห็นผิวขาวนวลร่างสูงแทบลืมหายใจ จีนขยับตัวเองมาที่ปลายเตียงที่ร่างสูงยืนอยู่

   “เชดให้หน่อยนะ” ร่างสูงถึงกับกลืนน้ำลาย ร่างที่อยู่ตรงหน้าจะรู้ตัวไหมว่าทำอะไรลงไป

   “จีนนั่งดี ๆ สิ” จะให้เช็ดตัวแต่กลับโถมกอดเข้าทั้งตัว ทุกอณูของร่างสูงเริ่มตื่นตัว เขาจะผิดไหมถ้าผมจะฉวยโอกาสนี้ทำให้คุณเป็นของผม

   “จีนผมชอบคุณนะ”ยังยืนท่าเดิมแต่พร่ำคำพูดที่ไม่รู้ว่าร่างที่กอดเขาอยู่จะเข้าใจไหม

   “ชอบ จุ๊บ!!” เขาไปไม่เป็นแล้วจากคำว่าชอบ ร่างบางยื่นหน้ามาจุ๊บที่ปากหนาเบา แต่กลับถูกมือหนากดหัวกลมให้รับจูบที่เร่าร้อนแต่อบอุ่น คราวนี้คนร่างบางเรียนรู้ได้เร็ว ส่งลิ้นเข้าพันกับลิ้นร่างสูงที่ส่งเข้ามาจนเกิดเสียงดั งยอมเขาเพราะอะไรก็แล้วแต่ แต่สำหรับเขามันหยุดไม่ได้แล้ว มือลูบไล้ตามแผ่นหลังเนียนนุ่มอีกมือเอื้อมไปคลึงรอบ ๆ ยอดอกสีทับทิม แล้วบดคลึงเบา ๆ ที่ยอดยอก ก้มหน้าลงซุกซอกคอขาวจูบไล้จนร่างบางบิดเร่า ยกร่างที่ยั่วยวนตรงหน้าแล้วค่อย ๆ วางลงบนเตียงนุ่มทั้งที่ปากหนายังปรนเปรอยอดอกเล็ก

   “อาา คุณเตย์..อืม..”เสียงครางเบาสร้างความพึงพอใจให้ร่างสูง ดูดดุนยอดอกเหมือนจะให้หายเข้าไปในโพรงปาก มือเล็กเอื้อมมากดศรีษะได้รูปเหมือนต้องการให้ทำให้มากกว่านี้ รู้สึกตัวแต่หยุดตัวเองไม่ได้ ปากกาเริ่มไล่เลียลงมา ใช้ลิ้นวนรอบสะดือสวยพร้อมกับสองมือที่ดึงกางเกงร่างบาง และ ผ้าเช็ดตัวเพียงผืนเดียวของตัวเองออกจนหมด ร่างกายกำยำ ที่หญิงสาวมากมายอยากลองอีกคนละหลายรอบ มันน่ามอง ก้มหน้าซุกไซร้โคนขาจูบประทับรอยไว้หลายรอย

   ร่างบางสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้สึกถึงแก่นกายสีสวยถูกครอบครองไว้ในปากหนา ลิ้นทักทายยอดลากผ่านไปมาร่างบางแทบจะกระชากผ้าปูให้ขาด ความกระสันวิ่งริ้วขี้นมาจนทนไม่ไหว ยิ่งร่างสูงรัวลิ้นฉกเลียน้ำใสที่เยิ้มออกมาบิดจนแทบจะปลดปล่อยมือเรียวเล็กกดหัวคนตรงหน้า ปากหนาดูดดุนและครอบครองจนหมดห่อรูดขึ้นลงตามจังหวะ ร่างบางเสียวเสียจนทนไม่ไหว ร่างกายกระตุกและฉีดพ่นน้ำสีน้ำนมออกมา ปากหนายังทำหน้าที่ดูดเลียไม่ให้เหลือเหมือนกับเป็นของหวานชั้นดี ห่อลิ้นแล้วเริ่มลามเลียลงไปถึงช่องทางสีสด ละเลงน้ำลายใส่ช่องทาางของคนที่ยังนอนหายใจหอบเร่าบนเตียง ร่างเล็กเกร็งจากลิ้นร้อนที่ยังไม่หยุดนิ่ง ร่างใหญ่ขึ้นมาทาบทับร่างยั่วยวนอีกครั้ง ก้มจูบปากหวานนั่นเหมือนไม่รู้จักเบื่อ

   “เป็นของผมนะครับคนดี” มือหนาจับขาเรียวแยกออกค่อย ๆ ดันแก่นกายใหญ่โตเข้าไปแค่ส่วนหัวทำเอาร่างบางสะดุ้งหนี เอื้อมมือมาปรนเปรอแก่นกายข้างหน้าให้รู้สึกผ่อนคลาย

   “อย่าเกร็งนะ...เด็กดีของผม อ่าส์..”เริ่มดันเข้าไปได้เกือบครึ่ง มือก็ปรนเปรอให้คนที่นอนเกร็งได้ผ่อนคลายแรงตอดรัดแทบจะทำให้เขาอยากจะคลั่ง ค่อย ๆ โยกให้ร่างตรงหน้าได้หายใจ ร่างบางเริ่มหายใจคล่องจึงดันเข้าไปทีเดียวจนมิด

   “อ่าส์ เจ็บ เจ็บ อืม...”ทั้งเจ็บทั้งเสียวซ่าน แต่อย่างหลังน่าจะมีมากก่วาตอนนี้ สะโพกหนาเริ่มโยกมากขึ้นลงรัวเร็วขึ้นตามอารมณ์ปรารถนา ได้กลิ่นคาวเลือดที่กรุ่นขึ้น สะโพกโยกซอยจนเตียงไม้ดังเอี๊ยดอ๊าด มือก็ยังรูดเร่งเร้าด้านหน้าอีกคนไปตามจังหวะ

   “อืม เสียวไหมครับ ....อ่า สุดยอด..อา..จริง ๆ” แรงกระแทกด้านหลังและมืออุ่นที่รูดลงจนสุดแล้วค่อยรูดขึ้นไม่นานร่างบางก็กระตุกอีกรอบ แรงบีบรัดทำให้ร่างสูงกระแทกซอย ยกขาเรียวข้างนึงพาดที่ไหล่หนาแล้วโยกเข้าออกจนสุดแรง  ร่างใหญ่กระตุกเกร็งฉีดพ่นน้ำรักซะจนอุ่นวาบไปทั่วท้อง  ก้มลงนอนข้างร่างบางแต่มือเรียววใหญ่ยังไม่หยุดปรนเปรอ ปลุกเร้าคนตรงหน้า ปากจมูกยังซุกไซร้ร่างเล็กนั่นไม่หยุด

...............................เสียงเนื้อกระทบกัน  ดังทั่วห้องผสมเสียงร้องครางจากกามารมณ์ ไม่ใช่แค่คืนนี้แต่เขาจะทำให้ร่างบางนี่เป็นของเขาตลอดไป....................................



   เกือบขาดใจตาย เฮ่อ ไม่รู้ดีไม่ดี ติชมเอาเต๊อะ นะ...... :z3:  :bye2: :bye2:.
 :z3:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-11-2010 00:15:22 โดย Sugar_Love »

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

เสียน้ำ เอ้ย........เสียเลือดก่อนนอน 5555555555555เริ่ดที่สุดเกินบรรยายว่าแต่ สั้นไปหน่อย หุหุ


ปล.ตอนอาทจูบไซร์รู้สึกน้องจีนจะครางเรียกผิดคนนะคะ จาก " เตย์ "  น่าจะเป็น " อาท " มากกว่านะคะ  ไม่งั้น คงไม่จบแบบนี้แน่ๆ หุหุหุ


+1สำหรับตอนเรียกเลือด
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-11-2010 00:38:59 โดย samsoon@doll »

ออฟไลน์ heefever

  • 영원히 그대만 사랑해
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0
เค้าได้กันแล้ว  :z1:

แต่...ไม่อยากจะคิดถึงตอนจีนตื่นเลยจริง ๆ  :เฮ้อ:


ออฟไลน์ JJHJJH

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +293/-2
ท่านผู้บริหารคะ เอิ่มมมม >.< พรุ่งนี้ตีกันตายแหละ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ doudoh

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 53
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
เลือดออก 555+

กระอัก

ออฟไลน์ som

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2708
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +230/-2
ได้กลิ่นคาวเลือดด้วยจริงๆ  แต่เป็นเลือดกำเดาของตัวเอง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
อ๊ากกก อิหนูจีนเสร็จเจ้านายสุดหล่อไปแล้วว อิคุณเตย์น้ำตาเช็ดหัวเข่าแน่ๆ :laugh:
แต่ก่อนอื่นเราต้องเช็ดเลือดกำเดาตัวเองก่อน :haun4:
+1 ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปเน้อ อยากรู้จริงๆว่าจีนตื่นมาแล้วจะ o22 อ๊ะป่าว คริๆ

HappyMelon

  • บุคคลทั่วไป
ได้เสียกันแล้ว ท่าทางเจ้านายไม่ปล่อยให้ใครมาเกาะแกะจีนได้อีกแน่ๆ
จีนเมาแล้วน่ารักมากๆเลยน๊า ขี้อ้อนสุดๆ นี่ถ้าคุณอาทไม่เดินเข้ามา
อีตาเตย์ได้เสวยสุขกับน้องจีนไปแล้วแน่ๆ
จีนตื่นมาจะเป็นไงมั่งเนี่ย คงโวยวายลั่นรีสอร์ท? ฮ่าๆๆ
รอตอนต่อไปจ้า

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
รออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ

อยู่นะจ๊ะ

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
ได้ย้ายไปเป็นเลขาหน้าห้องแน่ๆ อิอิ เอ...หรือว่าจะอยู่ในห้องดีนะ

ออฟไลน์ nevergoodbye

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1240
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
รีบมาอัพนะคะ
คุณอาทน่ารักจริงๆ  :-[

Sugar_Love

  • บุคคลทั่วไป
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

เสียน้ำ เอ้ย........เสียเลือดก่อนนอน 5555555555555เริ่ดที่สุดเกินบรรยายว่าแต่ สั้นไปหน่อย หุหุ


ปล.ตอนอาทจูบไซร์รู้สึกน้องจีนจะครางเรียกผิดคนนะคะ จาก " เตย์ "  น่าจะเป็น " อาท " มากกว่านะคะ  ไม่งั้น คงไม่จบแบบนี้แน่ๆ หุหุหุ


+1สำหรับตอนเรียกเลือด
อิอิอิอิอิ  อย่าพึ่งเสียเลือดจนเป็นอะไรไปนะ เก๊าเป็นห่วง เดี๋ยวไม่มีใครดันทู้เค้าอีก :กอด1:

เค้าได้กันแล้ว  :z1:

แต่...ไม่อยากจะคิดถึงตอนจีนตื่นเลยจริง ๆ  :เฮ้อ:


อย่ากลุ้มไปเลยนะคนดี ดี๊ ดี อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเนอะ   :z2:

ท่านผู้บริหารคะ เอิ่มมมม >.< พรุ่งนี้ตีกันตายแหละ
จัดให้ตีกันเลยดีไหม แล้วปรากฏว่าพลาดถูกจีน โดนลูกหลงเสียชีวิต ดราม่าสุด ๆ :m15:


เลือดออก 555+

กระอัก
อื่ม!!กระอักนี่โดนซ้อมแน่เลย กระอักออกปาก แต่อีนู๋จีน ออก............. :haun4:

:impress2:
  :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ได้กลิ่นคาวเลือดด้วยจริงๆ  แต่เป็นเลือดกำเดาของตัวเอง
ทิชชู่อัดไว้เยอะ ๆ ในโพรงจมูกเอาไว้ซัก 5 วัน เย้ย!!! ย้อเล่น ทิชชู่ซับนะตะเองเดี๋ยวเลอะ

อ๊ากกก อิหนูจีนเสร็จเจ้านายสุดหล่อไปแล้วว อิคุณเตย์น้ำตาเช็ดหัวเข่าแน่ๆ :laugh:
แต่ก่อนอื่นเราต้องเช็ดเลือดกำเดาตัวเองก่อน :haun4:
+1 ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปเน้อ อยากรู้จริงๆว่าจีนตื่นมาแล้วจะ o22 อ๊ะป่าว คริๆ

ขอบคุณเน้อที่บวกให้ สนใจเอาหัวเข่าคุณเตย์เช็ดเลือดกำเดาไหมอ่ะ  :z6: (เก๊าขอโทษ)

  :jul1:
ได้เสียกันแล้ว ท่าทางเจ้านายไม่ปล่อยให้ใครมาเกาะแกะจีนได้อีกแน่ๆ
จีนเมาแล้วน่ารักมากๆเลยน๊า ขี้อ้อนสุดๆ นี่ถ้าคุณอาทไม่เดินเข้ามา
อีตาเตย์ได้เสวยสุขกับน้องจีนไปแล้วแน่ๆ
จีนตื่นมาจะเป็นไงมั่งเนี่ย คงโวยวายลั่นรีสอร์ท? ฮ่าๆๆ
รอตอนต่อไปจ้า
ถ้าอาทไม่เข้ามาว่าจะจัด น้องจีนขอสอง ....อาทรอคิวต่อไป อิอิอิ

รออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ

อยู่นะจ๊ะ
รับทราบก๊าบบบบบบบบบบบบบบ :pig4:
รีบมาอัพนะคะ
คุณอาทน่ารักจริงๆ  :-[
อาทฝากบอกว่าคุณก็น่าฟัด เอ๊ย น่ารัก อ่ะเน้อออ :-[




              รอหน่อยเน้อ กำลังเร่งอยู่ซักพักคงเสร็จ   :z10:


















« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-11-2010 21:36:56 โดย Sugar_Love »

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
นึกว่ามาต่อ ตอบเม้นเสร็จต่อเลยปะคะ อิอิ

Sugar_Love

  • บุคคลทั่วไป
@ A MiRaClE  wOrKeR ////  ท้าเทวดา......ให้มาเดินดิน @   <<TrAcK 7>>


      

      อากาศเย็น ๆ จากเครื่องปรับอากาศ ทำให้คนที่นอนหลับสนิท พลิกตัวหาไออุ่น แต่ทันทีที่พลิกร่าง ความเจ็บจากด้านร่างวิ่งริ้วมาถึงกลางกระดูกสันหลัง ดวงตาสวยลืมตาตื่นแทบจะทันที มือเรียวสัมผัสถึงร่างกายเปล่าเปลือยของตัวเอง...และคนที่นอนข้าง ๆ.... หัวใจกระตุกเต้นแรง เมื่อนึกได้เค้ารางว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้น ไม่ใช่การขืนใจ แค่สติไม่เต็มร้อย แล้วคนข้าง ๆ เขานี่ล่ะ เต็มร้อยรึเปล่า... ถ้าไม่  ถือซะว่าพลาดทั้งคู่ แต่ถ้าเต็ม...จะทำเพื่ออะไรกัน พยุงตัวเองลุกจากที่นอนนุ่มขนาดคิงส์ไซส์ .......ภูมิพฤกษ์เตือนเขาแล้วแท้ ๆ ว่าไม่ให้ดื่มของมึนเมา แต่อารณ์นั้นมันลืมหมดทุกอย่าง แม้กระทั่งว่าต้องออกห่างจากคนตรงหน้า ขาเรียวแตะพื้นก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้น ความรุนแรงของความเจ็บปวดวิ่งทั่วร่างกาย ขาไม่มีแรงแม้แต่จะทรงตัว รู้สึกถึงของเหลวที่ย้อนออกมาจากช่องทางที่ปวดแสบ  น้ำตาปริ่มขึ้นที่ขอบตา ความเมื่อยขบตามตัวทวีเข้ามาเหมือนกับถึงเวลาที่มันต้องสำแดง อยากจะใช้หมอนใบโตนี่อัดหน้าคนที่นอนไม่รู้เรื่องให้ตายไปซะเดี๋ยวนี้ เมื่อเห็นดวงหน้าที่หลับตาพริ้มแต่ดูมีความสุขซะเหลือเกิน  ทรุดตัวนั่งบนเตียงอีกครั้งก่อนจะตั้งสติ หยิบผ้าเช็ดตัวที่หัวเตียงพันรอบเอวบาง กลั้นใจยืนขึ้น ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อคืนมันขนาดไหน และถูกทำอะไรบ้าง  น้ำตาไหลออกมาในที่สุดแต่ก็ทนพยุงตัวจนถึงห้องน้ำที่ตกแต่งอย่างคลาสสิค จ้องมองกระจกใสที่สะท้อนรอยรักสีสด แต่งแต้มเต็มร่างกายขาวนวล โคนขามีกระทั่งคราบเลือดที่เปอะเปื้อน รู้สึกใจหาย เขาเป็นผู้ชายแต่ต้องมาเจอเรื่องอย่างนี้ ปล่อยให้น้ำตาไหล ระบายความคับแค้นอยู่ซักพัก ก่อนจะชำระร่างกายตัวเองอย่างยากลำบาก  ขาเรียวพยุงตัวเองออกมา หัวใจกระตุกแรง เมื่อเห็นคนร่วมกระทำเมื่อคีน กึ่งนั่งนอนพิงหัวเตียงที่เมื่อคืนใช้เป็นสนามกามา

   “ไหวรึเปล่า เจ็บมากไหม..” ถามหน้าตาเฉย โดยไม่ได้แสดงออกถึงความแปลกใจอะไร จากเหตุการณ์เมื่อคืนมันจะดีกว่าไหมถ้าร่างสูงตรงหน้านี้ลืมไปซะ

   “.......” เลือกจะไม่ตอบ พยายามเดินให้เป็นปกติที่สุด ทั้งที่ทำได้ยาก ไปหากระเป๋าเสื้อผ้าหยิบกางเกงขาสั้นสีดำและเสื้อยืดดำ ไว้ทุกข์ให้ตัวเองด้วยสีเสื้อผ้า…

   “ถามว่า ไหวรึเปล่า... ยังเจ็บอยู่ไหม” เสียงทุ้มดูอ่อนลง เพราะหวังให้คนหัวดื้อตอบคำถามเขา

   “ไม่เป็นไรครับ ไม่มีอะเกิดขึ้น” ตอบพร้อมกับพูดกลาย ๆ ให้คนตรงหน้ารู้ว่าเขาไม่ใส่ใจอะไร จนคนบนเตียงถลาลงมา ยืนตรงหน้าคนที่ท่อนบนเปลือยเปล่าเผยผิวขาวที่เขาสัมผัสซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ดูเหมือนจะไม่เพียงพอสำหรับเขา เพียงแค่เห็นรอยรักที่ฝากไว้ หัวใจก็เต้นโครมคราม อยากสัมผัสอีก อยากกดย้ำให้รู้ว่าร่างบางนั่นเป็นของเขาแล้ว....

   “จีน...งั้นคุณบอกผมซิว่าเมื่อคืนคุณลืม..ว่าผมทำอะไรบ้าง..แล้วคุณทำอะไรบ้าง” อะไรกันเมื่อคืนยังร้องครางเสียงหวานอยู่ใต้ร่างเขา หนำซ้ำยังเรียกร้องให้เร่งเร้า..เสียจนเขาแทบจะหลอมละลาย แล้วมาบอกว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

   “ผมจำอะไรไม่ได้ .... และผมก็ไม่ต้องการให้คุณจำอะไรทั้งนั้น” ก้มหน้าลงที่กระเป๋าค้นรื้ออย่างไม่มีจุดหมาย ไม่อยากจะเห็นหน้าด้วยซ้ำ รู้สึกว่าหัวสมองตื้อตัน วูบวาบไปทั้งตัว แค่คนร่างสูงมายืนจ้องเขาทำไมเนื้อตัวมันเห่อร้อนไปหมดอย่างนี้

   “คุณพูดอย่างนี้ได้ยังไง !!!” มือใหญ่บีบต้นแขนคนตัวเล็ก จนคนที่โดนคว้าแขน ถึงกับเบ้หน้าจากความเจ็บ

   “คุณอาท !!! คุณหยุดซักทีได้ไหม !!!” ตวาดเสียงดัง...ดวงตาคู่สวยคลอน้ำตา ที่พร้อมจะไหลออกมา ความกดดัน อัดอั้น ตีบตันขึ้นมาในลำคอ จะเอาอะไรอีก พอแล้ว....ไม่อยากวุ่นวายไปมากกว่านี้ อยากมีความสุข  ที่ได้นึกถึงน้องและย่า อย่างไม่ต้องมากังวล กับใคร อย่ามาทำลาย ความรู้สึกเขาเลย เขาอยากมีความสุขแม้อยู่หางไกลคนที่เขารัก และเป็นสิ่งสำคัญสุดท้ายที่มีอยู่ในชีวิต

   “คุณจะให้ผมทำยังไง คุณถึงจะพูดกับดีกับผม แล้วเราก็จะได้มาคุยกัน” อยากทำความเข้าใจกับร่างบางนี่ แม้จะเป็นผู้ชาย ไม่เสียหาย แต่ความสัมพันธ์ทางกาย มันก็เข้าขั้นที่เขาเรียกได้เต็มปากว่า “เมีย” และเขาเองที่ตั้งใจทำให้เป็นอย่างนั้น อยากให้เป็นของเขาโดยสมบูรณ์ที่สุด

   “เลิกยุ่งกับผมสิ..อึก.” พูดเสียงเบาแต่ชัดทุกคน น้ำตาที่คลอ ไหลออกมาจนได้ ทั้งที่เป็นคำที่ต้องการพูดแต่ทำไมพูดแล้วเจ็บล่ะ

   “จีน!!!” ตวาดเสียงดัง สีหน้านิ่งสนิท ในเมื่อเขาใช้ไม้อ่อนเหมือนกับที่ตั้งใจจะทำ แต่ทำไมดื้อดึงอย่างนี้ ถ้าไม่ได้เขาก็จะทวงสิทธิ์ของเขาเอง ลองดูละกันว่าใครหน้าไหนจะเข้ามายุ่งกับ ..ของๆ เขาได้

   “ได้.. แต่คุณจำไว้นะจีน ...ว่าคุณเป็นของผม ...จำไม่ได้รึไงว่าเมื่อคืน คุณเรียกร้องหาผมแค่ไหน.... ผมมีสิทธิในตัวคุณทุกอย่างในฐานะ ...ผัว..และอย่าหวังว่าจะมีหน้าไหนจะมาเข้าใกล้คุณได้อีก..จำไว้” เค้นเสียงพูดกดต่ำ จนดูน่ากลัว พร้อมกับแรงบีบรัดที่ต้นแขน

   “คุณอาท.....นี่คุณรู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา...รู้ตัวบ้างไหมว่าที่พูดออกมามันหายความว่ายังไง!!!”   เสียงกร้าวสั่นเครือ   รู้ตัวบ้างรึเปล่าว่าทำให้คนคนนึงต้องสับสนตัวเองขนาดไหน เลิกซะทีได้ไหม.....จบซักที...

   “รู้สิ..รู้ว่าคุณเป็นเมียผม... และคุณไม่มีสิทธิที่จะไปอยู่กับใคร และใครก็ไม่ต้องเข้ายุ่งกับคุณ !!!!” เสียงยังกดต่ำ พร้อมเพิ่มแรงเขย่าต้นแขนบางทั้งสองร่าง ............ร่างบางรู้สึกเจ็บที่ต้นแขน แต่หัวใจหวิว ทุกอย่างรอบข้างดูเรือนราง หัวใจเต้นแรง จนได้เสียงหัวใจตัวเอง สติดับลงพร้อมกับแรงเขย่าที่หยุดนิ่ง.....

   “จีน!!!  จีน คุณเป็นอะไร จีน”ไม่รอช้าช้อนร่างเล็กที่ไม่ได้สติขึ้นวางบนเตียงนุ่ม ร้อนใจจนทำอะไม่ถูกก่อนอื่นหาเสื้อผ้ามาใส่ให้ก็ชุดที่จีนหยิบออกมา มือหนาสัมผัสลงบนหน้าผากเนียนโดยสัญชาติญาณ

   “ตัวร้อนเป็นไฟขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่” เอาแต่โมโหโดยไม่ได้สังเกตท่าทางที่ระโหยแรงเลยซักนิด กดเบอร์เพื่อนรักที่เป็นหมอ โรงพยาบาลใกล้ที่สุด ยังโชคดี ที่เพื่อนรักมาอยู่แถวนี้ไม่งั้นเขาได้พาร่างที่เต็มไปด้วยรอยจูบนี่ไปให้หมอคนอื่นตรวจแน่ ๆ

   “เป็นยังไงบ้างว๊ะ เอ็ม”ร่างสูงชะโงกหน้ามามองหน้านวลที่ซีดเซียว เพราะพิษไข้

   “แกทำอะไรน้องมันรึเปล่าวะ ถ้าไม่ใช่แกแล้วใครทำ” คุณหมอหนุ่มหลังจากตรวจอาการร่างบางนี่แล้วก็พอเข้าใจทั้งรอยแสนหวานที่อยู่ตามลำคอ  และลำตัว  ท่าทางจะโดนหนักใช่เล่นไอ้คนทำมันหื่นได้อีกจริง ๆ

   “เอ่อ............คือ เออ  ฉันเอง..” มันไม่ใช่เรื่องเสียหายที่เขาจะบอกเพื่อนให้รู้ เขาก็ไม่เคยรู้ว่าเวลา ว่าครั้งแรกของผู้ชายที่เป็นคนรับจะต้องมีอาการยังไง แต่ถึงรู้เหตุการณ์เมื่อคืน มันจะเตรียมทันที่ไหน เล่นโถมหาเขาทั้งตัวแบบนั้นใครจะทนได้กัน

   “เฮ้ย!!! ไอ้อาท แกเปลี่ยนรสนิยมแล้วเหรอ หรือเด็กมันยั่วว๊ะ” ถามเพื่อนด้วยท่าทางตกใจ ก็เพื่อนเขาขึ้นชื่อเรื่องเสือผู้หญิงจะตาย แล้วทำยังไงมานิยมอนุรักษ์ป่าไม้ ได้ล่ะเนี่ย แล้วเป็นไม้งามซะด้วย

   “เออ อย่าพึ่งถามได้ไหมวะ จีนเป็นยังไงบ้าง แล้วฉันต้องดูแลเขายังไง” อยากแน่ใจว่าปลอดภัย และเขาต้องทำยังไงต่อให้ร่างตรงหน้าลุกขึ้นมาคุยกับเขาได้

   “ไม่เป็นไรหรอก คงหน้ามืดเพราะพิษไข้น่ะ แกก็เช็ดตัวให้กินข้าวแล้วก็กินยาที่ฉันจัดให้แล้วกัน แล้วที่สำคัญช่วงนี้อย่าพึ่ง...หื่นนะเพื่อน ฮ่า ๆๆๆ”

   “ไอ้เอ็ม!!! ไอ้เพื่อนเวร” มาว่าเขาหื่น งานนี้จะโทษเขาฝ่ายเดียวได้ที่ไหนกัน....จัดแจงส่งเพื่อนรักกลับที่กลับทางแล้วก็ดูแลคนตัวเล็กที่นอนนิ่งบนเตียง

   “อืม...” เสียงครางเบาทำให้ร่างสูงแทบจะวิ่งชนขอบเตียง

   “จีนเป็นยังไงบ้าง รู้สึกยังไงบอกผมสิ ยังรู้สึกไม่ดีอยู่ใช่ไหม” ประโยคคำถามที่ต้องการคนตอบ แต่คนตอบกลับยังงง มองดูหน้าเขาตาแป๋ว... จะผิดไหมถ้าเขาจะรังแกคนป่วย ...

   “เอ่อ....เดี๋ยวผมเอาน้ำให้นะ”มือแกร่งขยี้ลงที่กลุ่มผมนุ่มก่อนจะลุกขึ้นไป เทน้ำใส่แก้วแล้วก็หลอด  จ่อแก้วน้ำให้คนคนที่ยังมองเขาอยู่

   “ผมไม่เป็นไร คุณไม่ต้องห่วง” คำพูดที่ออกจากปากบางกี่ครั้งกี่ทีก็มีแต่ขับไล่ซะทุกครั้งไป

   “เอาอย่างนี้ ตอนนี้เราพักเรื่องของเราก่อน ให้ผมดูแลคุณตอนนี้ก่อนละกัน”

   จากวันนั้นจนถึงวันเดินทางกลับจีนไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลย ส่วนอาทก็ไป ๆ มา ๆ เป็นห่วงทางนี้แต่ทางนู้นก็งานร่างบางไม่ได้มีท่าทีอิดออดอะไรยอมให้เขาดูแล ติดตรงที่ถามคำตอบคำนี่แหละ ที่บางครั้งทำให้หงุดหงิด พาลทำให้คนตัวใหญ่อยากจับกดให้เลือดตกยางออกกันอีกหลาย ๆ รอบ
   วันเดินทางกลับเตชทัตกระหน่ำโทรหาร่างบางเลขาจำเป็นของเขาแ ต่ไม่มีคนรับ จนรถออกจึงยอมเลิกรา ทั้งที่ก่อนหน้านั้นยิ่งกว่าเสือติดจั่นซะอีก ...........อาทมองดูโทรศัพท์ที่เขายึดมาจากร่างบางขณะที่กำลังหลับแล้วโทรศัพท์ดัง จัดการตั้งเป็นเสียงสั่น เพื่อไม่ให้รบกวนคนนอนหลับบนรถนี่ และเพื่อความสะใจ

   ...

   ทำงานวันแรกหลังจากที่ไปเที่ยวทัวร์ แต่ไม่ได้ออกจากห้อง ( เพราะไม่สบาย) ร่างสูงหลังจากไปส่งเขาที่บ้านก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก จนกระทั่งมีคำสั่งให้เขาไป พบที่ห้องพร้อมเตชทัต ในวันนี้

   ภายในห้องทำงานร่างสูง เป็นห้องที่แยกเป็นห้องเดี่ยวค่อนข้องเป็นส่วนตัว และมีจิตตราเลขานั่งหน้าห้อง จีนและเตชทัต เข้ามาในห้องที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำถ้าพูดหลักความเป็นจริงมันก็คงจะเกินตำแหน่ง วิศวกรโรงงานอยู่ แต่ติดตรงที่เป็นใคร
เลยดูไม่น่าเกลียดเท่าไหร่

   “เชิญครับ คุณเตชทัต คุณจิรชา”ร่างหนาหันเก้าอี้มาเผชิญกับผู้มาใหม่

   “สวัสดีครับ คุณอัครเทพ”เตชทัตเอ่ย ก่อนที่จีนจะยกมือไหว้ตาม หน้านวลเริ่มร้อนขี้นมาดื้อ ๆ เมื่อสายตาที่ส่งมามันเหมือนลวนลาม และกวนโมโหกันทางสายตาชัด ๆ

   “คือที่ผมเรียกมาพบทั้งสองคน เพราะตอนนี้ทางฝ่ายเรามีผู้ช่วยผมลาออก คนที่เคยช่วยงานคุณจิตตราน่ะครับ แล้วที่นี้”ร่างสูงหยุดเว้นวรรค มองหน้าเตชทัตที่ทำหน้าเหมือนจะเดาทางออก เพียงแต่อ้าปากพูดอะไรยังไม่ได้เท่านั้น “ผมอยากดึงตัวจิรชามาเป็นผู้ช่วยคุณจิตตราน่ะครับ แล้วผมจะโอนย้ายพนักงานจากแผนกอื่นมาทดแทนจิราชาให้คุณเตชทัตอย่างแน่นอนครับ หวังว่าคุณเตชทัตคงไม่ขัดข้องนะครับ” พูดพร้อมกับจ้องที่หน้าเตชทัตต้องการคำตอบที่พอใจ คนตรงหน้าดูฮึดฮัดไม่น้อย นี่มันแกล้งกันชัด ๆ

   “เอ่อ...แล้วทำไมคุณอัครเทพไม่โอนย้ายพนักงานมาลงที่นี่โดยตรงเลยละครับ” เตชทัตพูดในสิ่งที่ควรทำแล้วแล้วทำง่ายกว่าที่เอาตัวจิรชามา

   “เฮ่อ...” ส่งรอยยิ้มที่คิดว่ากวนที่สุดให้ร่างสูงตรงหน้า  “ก็ผมต้องการ จิรชา มาเป็นคนของผม” ทำพูดที่ทำให้เตชทัตอยากจะลุกขึ้นตั้นหน้าหล่อ ๆ นั่นให้ตกเก้าอี้ทนกัดฟัน และ กำมือแน่น ได้ในเมื่อทำให้เขาแยกกัน จะทำให้รู้ว่าไกลกันยังไง ถ้าเขาจะเอา ก็ต้องได้

   “ครับ คุณอัครเทพ”เตชทัตรับคำทั้งที่สองมือยังกำแน่น

   “แต่ คุณเตย์ ผมไม่.....”

   “ถ้ายังไงคุณเตย์ทำเรื่องย้ายได้ทันทีเลยนะครับ” ไม่ทันที่ร่างบางจะปฏิเสธ อาทก็ตัดบทก่อน แล้วค่อยเคลียร์กับคนของเขาทีหลัง

   “ครับคุณอัครเทพ”

   “หมดธุระแล้วครับเชิญคุณเตชทัต ผมขอคุยกับจิรชาเป็นการส่วนตัว”เสียงทุ้มพูดเนิบธรรมดา แต่ทำไมมันน่าโมโหอย่างนี้นะ เตชทัตเดินออกจากห้องด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวที่สุด

   “เดี๋ยว คุณเตย์ รอผม..” ร่างบางหันรีหันขวางจะตามไป แต่ก็ถูกรั้งแขนเรียวไว้จนหน้าชนเข้ากับแผงอกแกร่ง

   “จะไปไหนล่ะ จีน ไม่คุยกับผมก่อนเหรอ”
 
   “ผมจะกลับไปทำงาน  ยังไงคำสั่งคุณก็ยังไม่มีผลตอนนี้ กรุณาปล่อยผมด้วย” จ้องแต่จะขัดใจ ทำไมไม่ฟังสิ่งที่เขาจะพูดบ้าง

   “ทำไมล่ะ ห่างหมอนั่นไม่ได้เลยรึไง  ตอนนี้คำสั่งยังไม่เป็นผล แต่ผมมีสิทธิอย่างอื่นในตัวคุณ ๆ จำไม่ได้แล้วเหรอ”เสียงพร่าแหบกระซิบที่หูเล็ก ขนลุกชันเพราะความสยิว

   “ขอร้องล่ะ คุณอาทอย่ายุ่งกับผมอีกเลย !!!  เรื่องที่ผ่านมา เราต่างคนต่างเมา และพลาดในสิ่งที่ไม่ควรจะทำ ผมลืมไปแล้ว คุณก็ควรจะลืมด้วย”

   “ไม่มีทางหรอกจีน คุณไม่มีทางลืมได้ และผมก็ไม่อยากลืมด้วย ผมไม่ได้เมา ผมตั้งใจ คุณเข้าใจไหม” สิ่งที่ได้ยินทำเอาจิรชาพูดไม่ออก ไม่ได้เมาแต่ก็ทำ ...ทำทำไม

   “เพราะอะไร ทำไมต้องทำอย่างนี้ด้วย” ร่างเล็กถามออกไปรัวเร็ว อยากรู้ว่าคนตรงหน้าคิดจะทำอะไรอยู่

   “เพราะผมชอบคุณ ผมต้องการคุณ “ คำพูดจริงจัง แววตาแน่แน่ว แต่ไม่อยากจะเชื่อ จะหลอกอะไรอีก มันเป็นไปไม่ได้ ถึงแม้จะรู้สึกอุ่นในอก แต่ความระแวดระวังก็เป็นสัญญาณเตือนที่ดี..... ร่างเล็กรีบหันหลังกลับแต่ถูกร่างสูงใหญ่ฉุดรั้งไว้

   ร่างเล็กถูกเหวี่ยงติดโต๊ะทำงานตัวใหญ่

“ทำไมล่ะจีน ทำไมคุณไม่เชื่อผม” ร่างสูงใหญ่ที่คล่อมร่างเล็กไว้ จนไม่มีทางไหนที่จะหนีได้เลย

“ปล่อยนะ นี่คุณจะทำอะไร ที่นี่มันที่ทำงานนะ ผมจะร้องให้คนช่วย” ขู่แต่ ดูท่าร่างสูงใหญ่ไม่ได้กลัวเลยซักนิด มุมปากยกยิ้มอย่างผู้เหนือกว่า

“จะร้องยังไงล่ะครับ คนดี ผมก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าเสียงคุณจะหวานเหมือนตอนนั้นไหม”ร่างสูงดึงรั้งร่างบางให้เดินตามเขาไปที่เก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ ขัดขืนดิ้นรนแต่ก็หนีไม่พ้น

ก๊อก ๆๆๆ!!!  “คุณอัครเทพคะ คุณวิรัญญา ขอเข้าพบค่ะ” ชื่อหุ้นส่วนใหม่ทำให้ร่างสูงชะงัก ร่างเล็กฉวยโอกาสนี้สะบัดตัวจนหลุด

“มาทำไมตอนนี้ว๊ะ!!”อารมณ์เสียที่สุด สบถก่อนหันไปมองร่างบางที่กำลังจะก้าวพ้นประตู

“จีน เย็นนี้ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน ถ้าไม่รอคุณโดนดีแน่” ได้ยินชัดเจนแต่ก็รีบเร่งออกไปเหมือนจะไม่ได้ออกไปอีกชั่วชีวิต เดินผ่านหญิงสาวสวย ค้อมหัวเล็กน้อย สวย สง่า รอยยิ้มที่ส่งมาดูงามตา ช่างเหมาะสมดีแท้ อกข้างซ้ายเจ็บแปลบเล็ก ๆ เมื่อคิดอย่างนี้ ดีแล้วที่เป็นอย่างนี้ ไม่อยากเอาใจไปให้คนที่เขาสูงกว่า ไม่มีอะไรเทียบกันได้ซักอย่าง ผิดตั้งแต่คิด ผิดตั้งแต่เกิด .......................ผิดที่เขาเอง เผลอใจไปโดยที่ตัวเองไม่รู้ตัว......................

...

เกือบไป.........................  ผลัด NC ไปตอนหน้าดีก่า  เนอะ ........เออดีแล้ว (คิดเองเออเอง) :beat: :z6:

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
เอานางชะนีนี้ไปเก็บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

มาแล้วหรอมารหัวใจของคนอ่าน แอร๊ายยยยยย :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:


ปล.+1ก่อนเลยสำหรับNCตอนหน้ามีจริงช่ายปะคะ อุอุอุ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-11-2010 23:39:59 โดย samsoon@doll »

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
คิดมากน่าจีน  ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นซะหน่อย :L1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
เป็นประธานก็ดีแบบนี้นี่เองเนอะ หุหุ

ออฟไลน์ JJHJJH

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +293/-2
ยัยชะนีนี่พยายามซะจริง ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย >.<

taem2love

  • บุคคลทั่วไป
 :haun4: :z1:หุหุหุหุหุ.....เอ็นซีพิศาล รักแบบตบจูบแย่งชิงกัน ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆ เจ้ชอบๆ :laugh:

ออฟไลน์ heefever

  • 영원히 그대만 사랑해
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0
วิรัญญา จะมาทำไม ขัดใจจริงอะไรจริง

รอตอนหน้า  :haun4:

Little Devil

  • บุคคลทั่วไป
+1 รับเรื่องใหม่
กำลังสนุก
ทั้งผู้ร้ายและนางร้ายทยอยกันออกมา
ผู้ช่วยนายเอกน้อยไปนะ writer

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
รอ NC !!!!!!!!!!!!

 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

ออฟไลน์ kboom

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 498
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-2
พึ่งเข้ามาอ่านสนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
มาต่อเร็ว ๆ นะครับ
ว่าแต่คุณเตย์ที่ท่าจะร้ายแบบเงียบ ๆ แฮะ
อ่านไม่ขาดเลย

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
1+ รอตอนต่อไป   

อยากแล้วววววววววอยากอ่านแล้ววววววววววววว

ออฟไลน์ koonpalmzaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 98
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ไม่ไหวแล้ว ว ว

ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ

มากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
วันนี้ก็มารอ อิอิ คุณอาทใจร้ายเอาน้องจีนไปเก็บไว้คนเดียวไม่ให้คนอ่านได้เห็นน้องจีนเลยนะคะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด