"พิมตะวัน" : P.66 (20/10/2011)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: "พิมตะวัน" : P.66 (20/10/2011)  (อ่าน 485795 ครั้ง)

butajang

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณนะคะ คุณนุ่น คุคุคุ พี่ดอนเรา เจอเนื้อคู่ เเล้ว รึเปล่าจะเป็นพระเอกหรือ นายเอกต้องรอดูอีกที  สายตาคู่นั้นเค้าคือใคร ดีเเล้วพี่ดอนจะได้มีความสุขซะที สงสารไม่อยากให้มีผู้ร่วมชะตากรรมเเนวนี้เพิ่ม เเต่ เเอบเห็นด้วยกับ  คุณ iforgive เพราะอ่านเเล้วรู้สึกว่า เค้าเหมือนลูกช่ายเจ้าของ รพ.ที่หนูป่วนไปฝึกงาน ชื่อคุณเพชร ใช่ไม๊คะ ไม่ชัวร์  เเต่ก็รอตอนต่อไป คุคุคุ

ออฟไลน์ PEENAT1972

  • Red Rhino
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +563/-106
จิ้มไว้ก่อนค่อยอ่านตอนดึก 555

ออฟไลน์ a_tapha

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4981
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +397/-1
ใครน้อ????  จะใช่พ่อพระเอกรึเปล่าน้า    :impress2:

Mercy

  • บุคคลทั่วไป
สรุปพี่ภพ ก็ยังคงคู่กับพี่เค้กต่อไปสินะคะเนี่ย...แอบดีใจ (ฮ่าๆๆๆ)

พระเอกใช่ไหมคะเนี่ย ที่มาแอบมองน้องดอนของเรา ปรากฏตัวด่วนๆ เลยค่ะ มาดามอกน้องด่วนเลย


ขอบคุณค่ะคุณนุ่น

ออฟไลน์ JJHJJH

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +293/-2
บวกให้ค๊า เริ่มได้กลิ่นหวานๆ แล้ว

ออฟไลน์ PEENAT1972

  • Red Rhino
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +563/-106
อ่านไปแล้วแบบสแกน รออ่านละเอียดอีกรอบพร้อมตอนที่ 5

จะว่าไปเปลี่ยนแนวบ้างก็ดี แต่เรื่องนี้ขอบอกว่า ขัดใจคนแก่อย่างแรง

ก็ไอ้ความอึมครึม เทา ๆ หม่น ๆ มันส่งกลิ่นกระจายไปทั่ว

พาอึดอัด บีบคั้นในอกดีพิลึก รอตอนที่ฟ้าเปิด

เมฆขยายแล้วจะแจงแถลงไขอีกสักครั้งแล้วกันนะค่ะน้องสาว

ด้วยรักคะ

พีระนัฐ




ออฟไลน์ เกริด้า(๐-*-๐)v

  • ไม่อยากคิดอะไรทั้งนั้นแหละ
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3191
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +349/-29
^
^
จิ้มป้านัท อิอิ :kikkik:

ออฟไลน์ N.T.❁

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
พี่นุ่นจ๋า .. คิดถึงมากกกก มากอดๆหอมๆหน่อยค่ะ  :กอด1:
ขอโทษน้าตามมาช้าไปนิดดดดดด(มาก 555) เค้าเพิ่งได้เริ่มอ่านเรื่องนี้เองค่ะ
ก่อนหน้านี้จิตตกอย่างหนักเลยพยายามหลีกอะไรที่มีแววจะพาเซ้นสิทีฟ 555

อ่านจดหมายที่พี่ดอนเขียนถึงน้องรุ่งแล้วแอบนึกถึงตัวเองเหมือนกันค่ะ
บางครั้งอารมณ์เหมือนกับว่าอยากจะพูดอยากจะเล่าอะไรให้ใครได้ฟังแต่คนๆนั้นไม่ได้อยู่ตรงหน้าเรา
ก็เลยต้องใช้วิธีเขียนๆๆระบายๆมันออกมาทางตัวหนังสือให้หมดประมาณนั้น ><"

อ่านแล้วหม่นๆแอบเหงาแต่ก็ยังอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆอีก สงสัยเป็นความชอบส่วนตัว 555
สรุปเจ้าของสายตาคนนั้นคือใครหว่า? ขอสงสัยด้วยคนค่ะ

ปล. ตอนแรกก็นั่งนึกอยู่ ใครหว่าพี่ดอน อ๋อออ คนที่มาป่วนชีวิตคู่ของหนูป่วนกะพี่อากาศนี่เองงงง
ได้อ่านเรื่องทางนี้บ้างเลยโกรธไม่ลงเลยค่ะ ^^ ว่าแต่ว่ามันไม่มาม่าถ้าไม่จำเป็นจริงๆใช่ป่าวคะพี่นุ่น?   :L2:


anajulia

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
จิ้มๆจึกๆน้องพาร์คนดีแล้วกอดแน่นๆ
โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆ ขอให้สบายใจเร็วๆนะคะ :กอด1:
จริงๆค่ะ พี่นุ่นไม่ขายมาม่าจริงจังแน่นอนนนนนนนนนนนน

พี่พีนัทททททททททท กอดค่ะ แอบหม่น หงิงๆ สงสารพี่ดอว์นแกนิพี่พีนัทนิ
(แต่สงสารหม่าม้าด้วยมิต่างกันเลย)

.......................................................อยากตอบมากกว่านี้แต่วันนี้งานเข้าทั้งตัวเองและน้องชายค่ะ(น้องชายที่ว่าคือแมวเพศผู้อายุสองขวบกว่าค่ะ)

แจ้งข่าวเจ้าข้าเอ๊ยยยยยยยยย

เนื่องด้วยน้องชายข้าพเจ้ามีอาการฉี่ไม่ออก เป็นซ้ำเป็นซาก ถูกสวนโจ๊วไปหลายครั้ง
ล่าสุดเมื่อเย็นวานมีอาการอีก หมอแมวแถวบ้านแนะนำหื้อเอาไปโรงพยาบาลใหญ่
พอพาไปหมอก็บอกว่าทุกสิ่งบริเวณโจ๊วบวมทั้งหมด จะสวนก็มิได้แล้ว ดังนั้น.......

เมื่อวานก็ถูกจิ้มพุงเจาะทะลวงถึงกระเพาะฉี่ที่กำลังเต่งตึง ดูดเอาฉี่ขุ่นๆออกมาชั่วคราว
และ........เช้านี้คนเขียนเลยติดภารกิจพาน้องไปโรงหมอแมว
ถ้าคุณหมอๆเห็นว่าสมควรก็จะผ่าตัดน้องชาย เปลี่ยนโจ๊วหื้อเป็น.....เอ่อ...ช่องเปิดที่กว้างกว่า
ไม่ก็จัดการให้มีช่องเปิดที่หน้าท้อง  :o7: เอาไว้ให้น้องปล่อยฉี่ได้สะดวก

เพราะงั้น คงยุ่งๆและไม่ได้มาต่อนะคะ
แถม.......คืนนี้มีภารกิจต้องเป็นพลขับพาคุณนายไปงานแต่งงานด้วยค่ะ


ปล.ถ้ายังมีแรง หรือกลับจากโรงหมอเร็วจะพยายามเขียนตอนต่อไปมาส่งนะคะ คนเขียนก็อยากเขียนจะแย่แล้วค่ะ แบบว่าเขียนไปก็อยากเม้าท์ไป หงิงๆงื้ดๆ  :o11:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-11-2010 07:27:20 โดย anajulia »

pandaๅ123

  • บุคคลทั่วไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ MyTeaMeJive

  • MyTeaMeJive
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1894
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3313/-9
น้องชายพี่นุ่น.หายไวๆน๊า

ออฟไลน์ i1_to*pp

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1476
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +683/-5

butajang

  • บุคคลทั่วไป
โอเค เข้าใจค่ะ คุณนุ่น ขอให้น้องชายหายเร็วๆอย่าเป็นอะไรมากกลับมาก็พักผ่อนนะคะ ดูเเลสุขภาพด้วย ถ้าคุณนุ่นไม่สบายตอนต่อไปก็คงนานกว่าจะได้อ่าน

Killua

  • บุคคลทั่วไป
ง่า เพิ่งเคยได้ยินอาการแบบนี้ ขอให้น้องแมวหายเร็วๆนะคะ
อยากรู้อ่ะว่าเค้าเรียกว่าอะไร น้องแมวคงทรมานน่าดูเลยอ่ะ
คือว่า พอจะเล่าได้ก็อยากถามอ่ะคะ ว่าอาการเป็นยังไง
เป็นเพราะอะไร จะได้ดูๆไอ้ตัวเล็กที่บ้านอ่ะค่ะ

ออฟไลน์ N.T.❁

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
ขอให้น้องชายและน้องชายของน้องชายหายเร็วๆนะคะพี่นุ่น ><
 :L2:

กระต่ายชมจันทร์

  • บุคคลทั่วไป
= [ ] =?!

พี่นุ่นเขียนเรื่องใหม่แล้ว?!

ต่ายไม่รู้เลย ขอโทษที่มาอ่านช้านะคะ จุ๊บๆๆๆ

(เรื่องของตัวเองดองได้ที่เพราะไม่มีเวลาเขียน - -')

พี่ดอน...นิสัยเป็นเมะก็ได้เคะก็ดีแต่พอดูหุ่น อืม...เคะสินะคะ - -+

ขอให้น้องชายพี่นุ่นหายไวๆนะคะ =w='

รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่สาว จุ๊บๆ

ออฟไลน์ PeeYaR

  • >///<
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +92/-3
หวังว่าหนุ่มคนนั้นจะเป็นรักแท้ของพี่ดอนนะ ^^

หายไปหลายวันเลยเพิ่งได้เห็นข้อความนี้
อีกไม่นานพี่ดอนก็จะต้องได้พบรักแท้แน่นอนค่ะ ^^
ปล. พี่ดอนก็รู้ว่าพี่ภพชื่อเล่นว่า "ชมพู" ด้วยเหรอเนี่ย
นึกว่าจะรู้กันแค่คนในครอบครัวซะอีก
เห็นในจดหมายฉบับที่แล้วยังเรียก "พี่ภพ" อยู่เลย

ปล. น้องชายอาการน่าทรมานมาก หายไวๆนะน้องเหมียว

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด หลุดค่ะ
อายเลย ขอบคุณพี่ยานะคะ(พี่ชื่อไรอ้ะคะ?)
เดี๋ยวกลับไปแก้ก่อน อายๆๆๆๆ

แบบว่า เค้าว่าเค้าเด็กกว่าพี่นุ่นนะ 555+
สังเกตจากหลายคนในเล้าเรียกพี่นุ่นว่าพี่
เพราะงั้นเค้าก็จะเนียนเรียกพี่ตามไปด้วย 555
อ้อ น้องชื่อ ตาล ค่ะพี่ ^^
จะติดตามงานของพี่นุ่นไปเรื่อยๆนะคะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-11-2010 23:55:06 โดย PeeYaR »

ออฟไลน์ เกริด้า(๐-*-๐)v

  • ไม่อยากคิดอะไรทั้งนั้นแหละ
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3191
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +349/-29
หอบดอกไม้ช่อโตๆมาเยี่ยมน้องชาย'sพี่นุ่นค่ะ :L2:


ปล.ฟังแล้วน่ากลัวจัง อาการเป็นไงมากระซิบบอกไอด้วยเน้อออออ o21

anajulia

  • บุคคลทั่วไป
ง่า เพิ่งเคยได้ยินอาการแบบนี้ ขอให้น้องแมวหายเร็วๆนะคะ
อยากรู้อ่ะว่าเค้าเรียกว่าอะไร น้องแมวคงทรมานน่าดูเลยอ่ะ
คือว่า พอจะเล่าได้ก็อยากถามอ่ะคะ ว่าอาการเป็นยังไง
เป็นเพราะอะไร จะได้ดูๆไอ้ตัวเล็กที่บ้านอ่ะค่ะ

ตอนนี้พาน้องชายไปล้างแผลก่อนนะคะ เดี๋ยวกลับมาเล่าค่ะ
ส่วนอาการ หมอบอกว่าส่วนหนึ่งเกิดเพราะอาหารค่ะ
แบบว่าอาหารมันเค็มเกินไป ความเข้มข้นสูง เลยทำให้มีตะกอนตกค้างไรงี้อ้ะค่ะ

ปล.ถึงน้องพาร์ ตอนนี้น้องชายของพี่นุ่นไม่มีน้องชายแล้วค่ะ ถูกตัดไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วววววววววว T_____T

Killua

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
อืม เหมือนคนเป็นนิ่วป่าวอ่ะ เฮ้อ น่าสงสารน้องแมวโดนตัดด้วยอ่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






anajulia

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
จิ้มๆ

ใช่แล้วค่ะ มันมีซายน์ว่าจะเป็นนิ่ว แต่เอ็กซเรย์ก็มองไม่เห็นนะคะ หมอแมวบอกว่าก้อนคงเล็กมาก
แต่ที่เห็นจากภาพชัดเจนคือกระเพาะปัสสาวะผนังหนามาก มากๆแบบผิดปกติ
ทำให้ขาดความยืดหยุ่น ทีนี้พื้นที่ในการเก็บน้ำปัสสาวะเลยน้อย เดี๋ยวๆก็ปวดฉี่แบบบ่อยๆ แล้วฉี่แต่ละทีก็กะปริบกะปรอย
บ่อยเข้าทำให้ปลายอวัยวะเพศอักเสบ บวม และ....ตัน

ทีนี้อาการที่เจ้าของอย่างเราๆจะสังเกตได้ก็คือแมวจะนั่งเบ่งฉี่คราวละนานๆ
(น้องชายทำหมันมานะคะ ซึ่งนี่ถือเป็นcomplicationหนึ่งที่เกิดขึ้นได้)
พอปวดฉี่แล้วฉี่ไม่ออกนานเข้าก็จะเริ่มเบื่ออาหาร กินไม่ได้ ร้องไห้กระจองอแง
ถ้ารู้ช้ามาเห็นอีกทีปัสสาวะแมวของคุณอาจออกมาเป็นสีออกแดงเพราะเจือเลือด(หงิงๆ)

พอพาไปหาหมอแมว หมอแมวจะคลำๆบริเวณหน้าท้องแล้วเจอลูกเทนนิสกลมๆผนังหนาๆ
(ซึ่งนั่นก็คือกระเพาะปัสสาวะที่เต่งตึงจุเต็มไปด้วยน้ำปัสสาวะน้องแมวนั่นเอง)

เป็นครั้งแรกหมอแมวจะใช้วิธีสวนท่อเข้าไปในท่อฉี่ทางปลายอวัยวะเพศของแมว
แล้วค้างไว้ระหว่างนั้นแมวของคุณก็จะมีแอคเซสซารีเสิรมเป็นถุงฉี่ไม่ก็แพมเพอร์ส แล้วแต่ราย อิอิ

พอเอาออกเมื่อครบจำนวนวัน รายที่ไม่เป็นซ้ำก็จะใช้ชีวิตวิ่งเล่นตามเคย
แต่เผอิญแมวข้าพเจ้าวิ่งเล่นอยู่แค่สิบวันโดยประมาณก็เริ่มหงิงๆกระจองอแง ไม่ยอมกินอาหารอีกแล้ว
พอสังเกตก็พบว่าฉี่บ่อยเหลือเกิน พอพาไปหาหมอก็ปรากฏเป็นซ้ำอีกแล้วเอิงเงย.....

น้องชายตัวดีเป็นซ้ำเป็นซากถูกสวนคาท่ออยู่สามครั้ง ครั้งล่าสุดเริ่มมีอาการหงอยอีกข้าพเจ้าเริ่มรู้ทัน
เลยเร่งพามันไปหาหมอแมว หมอแมวจับพลิกๆโจ๊วดูพร้อมอุทาน อ้าหา อื้อหือ....
"คุณเจ้าของ น้องบวมมาก ปลิ้นออกมาไม่ได้เลยค่ะ"

"แล้วทำไงดีอะคะ?" (ยังยิ้มได้ แต่คงแหยมากมาย)

"เดี๋ยวหมอให้ยา(อะไรมิรู้จำมิได้) แต่แนะนำให้คุณเจ้าของพาน้องไปโรงพยาบาลใหญ่(สงวนนาม)นะคะ"

"ถ้าไม่ไปคืนนี้ รอพรุ่งนี้มันจะตายมั้ยคะ?" (ตอนนั้นมีตังค์ติดตัวอยู่พันต้นๆ ติดต่อคุณนายคุณผู้ชายก็มิได้เลย)

"ถ้าเอาไปได้ หมออยากให้ไปนะคะ" (หมอแมวส่งสายตาเห็นอกเห็นใจ วิ้งๆ)

"น้องเพนกวิน(นามสมมติ) เจ็บมากมั้ยลูก ฮื้ม?" (โหมดคุยกะแมวพร้อมสบตาปิ๊งๆ)

"หงิงๆ งี้ดๆ พี่นุ่น...ซอย..ข่อย..แน" (อ๋อยๆ เจ็บหงะ พี่นุ่น...ช่วย ผม ด้วย.....)

---ติ๋ง.....ติ๋ง.....พรากกกกกกกกกกก---

"ไอ้ ก. (ผู้ช่วยหมอ) หยิบทิชชู่ให้แม่เพนกวินที"

"โอเคค่ะ เดี่ยวจะพาไปโรงบาล"

"ถ้าหมอที่นั่นก็สวนไม่ได้ หมอเค้าจะเจาะผ่านทางหน้าท้องนะคะ เพราะต้องช่วยเอาน้ำฉี่น้องออกมาทางหน้าท้องก่อน"

"ค่ะ หงิงๆ" (พยักหน้าหงึกๆ แล้วเอากระดาษทิชชู่ในมือเช็ดปากน้องแมวที่เพิ่งอาเจียนออกมาให้ใจหายแวบ)


...............
ณ ปัจจุบัน
แมวเพศผู้ของข้าพเจ้าถูกจับตัดโจ๊วออกไปแล้ว
คุณหมอแมวที่โรงบาลใหญ่อธิบายว่าดึงๆออกมาแล้วตัดส่วนปลายออกไปประมาณหนึ่งนิ้ว
ตอนนี้ทางออกฉี่ของน้องเพนกวิน(นามสมมติ)เลยมีลักษณะเป็นแผลผ่าตัดแนวดิ่งยาวประมาณสองนิ้ว
ต้องพาไปล้างแผลทุกวี่วัน ก่อนตัดไหมในวันที่26 งุงิ

ดังนั้น......ช่วงนี้คงมิได้อพถี่ เพราะนอกจากงานดูแลแมวยังมีงานหาเลี้ยงชีพอีกด้วย
นิยายในเล้าก็ประกาศรวมเล่มกันจัง กระเป่าข้าพเจ้าก็แสนจะแบน อยากได้ก็อยากได้ แต่ความสุขของแมวย่อมมาก่อน ฮี่ๆๆๆ


แต่ๆๆๆ ถึงอย่างนั้น.........
ขอบอกว่า หากวันนี้ทัน พี่ดอนก็จะมานะคะ ถ้ามิทัน ก็ได้อ่านภายในพรุ่งนี้แน่นอนเล้ยยยยยยยยยย

กอดค่ะ ขอบคุณทุกกำลังใจที่ฝากส่งมาทางสัญญาณอินเทอร์เน็ต :กอด1: รวบค่ะ

ออฟไลน์ เกริด้า(๐-*-๐)v

  • ไม่อยากคิดอะไรทั้งนั้นแหละ
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3191
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +349/-29
 :o12:  เจ็บปวดดดดดดดดดดดด น้องแมวน่าสงสารเกินใจรับไหววววววว โดนตัด...เลยนะ อะฮึก อะฮึก :m15:


 :L2: ~ ฝากดอกไม้ช่อโตๆไปเยี่ยมด้วยนะคะ

anajulia

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
จิ้มๆไอจังแล้วกอดแน่นๆ อิอิ

ว่าแล้วก็อย่าได้พูดอะไรให้มากความ เนื่องด้วยชักจะง่วง กร้ากกกกกกกกกกกกกส์
งั้นก็ ท่านไหนยังไม่หลับ ก็เชิญมาอ่านตอนต่อไปกันดีกว่านะคะ
ยินดีต้อนรับทุกท่าน
คุณurmein  :กอด1: ค่ะ ขอบคุณที่ตามมาอุดหนุนนะคะ ^^

ไปอ่านกันเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
...........................

ตอนที่๕ คุ้น


      พี่ดอนและเพื่อนอีกสามคนมีเวลาอีกสี่วันเต็มๆก่อนจะเริ่มฝึกงานตามกำหนดการณ์ แต่ถึงอย่างนั้น เช้าวันรุ่งขึ้นไอ้คุณชายเชที่ตื่นก่อนเพราะมันเป็นเด็กอนามัยนอนแต่หัวค่ำก็จัดการแงะเพื่อนอีกสามคนที่เหลือออกจากความอบอุ่นบนที่นอนให้มาพบกับอากาศเย็นจัดนอกโปงผ้าห่มจนได้

      ด้วยความที่ไม่มีเสบียงอย่างอื่นเลยนอกจากโรตีสายไหมหลากสี....ขนมหลอกเด็กที่เหมาซื้อมาสามชุดใหญ่ๆจากริมทางตั้งแต่รถวิ่งผ่านอยุธยาเพื่อเป็นของฝากให้พี่ๆที่แผนก แต่กว่าจะมาถึงตาก ปริมาณสามชุดก็เหลือแค่สอง ทั้งสี่คนจึงทำแค่ล้างหน้าแปรงฟัน ใส่เสื้อกันหนาวตัวหนา แล้วพากันลากอีแตะออกไปเดินตลาดเช้าตามทางที่พี่กุ้งขับรถพาไปชี้ให้ดูไว้ตั้งแต่เมื่อคืน
           ไอ้คุณก่อกรรมพิเศษหน่อยเพราะมันโชว์แมนออกจากบ้านโดยไม่สนใจจะใส่เสื้อกันหนาว แต่กลับหยิบกล้องDSLR ที่ลูกพี่ลูกน้องหิ้วมาฝากจากญี่ปุ่นสดๆร้อนๆคล้องคอมาด้วย

           เดินเข้าไปจนสุดซอยเลี้ยวซ้ายเลียบกำแพงวัดจนทะลุออกถนนเลียบริมแม่ปิงก็พบกับตลาดเช้าที่กำลังวุ่นวาย แผงขายอาหารเรียงรายทั้งของสดของแห้ง ด้านหนึ่งเป็นอาหารที่ปรุงสุกพร้อมให้ผู้ซื้อซื้อไปแล้วกินได้เลย ส่วนอีกแถบเป็นแผงที่ขายจำพวกวัตถุดิบประกอบอาหาร

           ภาพผู้คนในเสื้อผ้าอาภรณ์หลากสีสันและเสียงจ้อกแจ้กจอแจของทั้งผู้ซื้อและผู้ขายในสำเนียงเฉพาะถิ่นล้วนเป็นส่วนประกอบให้รู้สึกกระตือรือร้น เด็กกรุงเทพแท้ๆสามคนกับคุณชายเชที่บอกว่าตัวเองเป็นเด็กต่างจังหวัดแต่บริเวณบ้านขนาดน้องๆสนามฟุตบอลของมันก็อยู่แค่ปริมณฑลอย่างนครปฐมรู้สึกราวกับได้มาอยู่ในอีกโลกที่ต่างจากเมืองหลวงที่ชีวิตทุกๆเช้าต้องเริ่มต้นด้วยความเร่งรีบ

           หลังตื่นตาตื่นใจกับอาหารหลากหลายชนิดและปล่อยให้ไอ้คนบ้าเห่ออย่างคุณก่อกรรมมันกดชัตเตอร์เก็บทั้งภาพตลาดเช้าและภาพเพื่อนตัวเองจนคนเดินตลาดเริ่มบางตา สุดท้ายทั้งสี่คนก็มานั่งโจ้อาหารคุ้นลิ้นอย่างโจ๊กหมูใส่ไข่กันอย่างเอร็ดอร่อย ที่พิเศษนิดก็ตรงโจ๊กร้านนี้ใส่กระเทียมเจียวเหลืองกรอบส่งกลิ่นหอมฟุ้ง ระหว่างที่ผู้ชายสามคนจัดการกับโจ๊กชามที่สองไอ้คุณจี๊ดเลยลุกไปแผงข้างๆซื้อข้าวโพดต้มควันฉุยมานั่งแทะรอ

           “อากาศดีว่ะ เย็นนี้ออกมาวิ่งกัน”
           สิ้นเสียงเอื่อยๆจากปากไอ้คนพูดน้อยที่เพิ่งกวาดเก็บโจ๊กก้นชามเข้าปากเป็นคำสุดท้าย เพื่อนอีกสามถึงกับอ้าปากค้างพร้อมเบิกตาโต ไอ้คุณชายเชนี่คิ้วเลิกสูงแทบจะจดตีนผมอยู่แล้วมั้งนั่น

           “อะไรของแก เลิกบ้าวิ่งมาเป็นเดือน จู่ๆมาชวน....อ๊ะๆ ทำใจเรื่องน้องขวัญน่ารักได้แล้วอะดิ?”
           ไม่ให้คุณเพื่อนๆถามได้ไง ในเมื่อก่อนหน้าจะมีแฟนเป็นนักกีฬาไอ้คุณดอนของเพื่อนๆออกกำลังกายอย่างมากคือเล่นปิงปองหย็องแหย็งอยู่บนตึกคณะ แต่พอได้แฟนนักกีฬาปุ๊บนายอรุณรุ่งก็ปรับตัวเองให้ตื่นเช้าตามชื่อ แถมยังขยันทำหน้าตาสดชื่นไปจ๊อกกิ้งรอบเช้าเป็นเพื่อนน้องขวัญน่ารัก ก่อนหอบสังขารชื้นเหงื่อขึ้นบีทีเอสให้เหล่าพนักงานออฟฟิศเหล่รังเกียจ แล้วไปขออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดฟอร์มฝึกงานที่ห้องแล็บเลือดของโรงพยาบาลที่ฝึกงานที่พี่คณะเป็นรองหัวหน้าอยู่แทบทุกเช้าอย่างหน้าด้านๆ

           “จะว่างั้นก็ได้ ก็....ที่จริงเรากับน้องก็เลิกกันด้วยดี....”
           สามคนแปะมือให้ไอ้คุณก่อลุกไปจ่ายค่าโจ๊ก ก่อนจะพากันเดินเรื่อยๆมุ่งหน้ากลับบ้านเช่า มื้อไม้แต่ละคนก็หิ้วขนมหลอกเด็กบ้าง น้ำเต้าหู้บ้าง ปากก็คุยกันไปเรื่อย

           “แล้วทำไมไม่วิ่งตอนเช้าเหมือนเคยวะ?” คุณชายเชยกสองนิ้วโพสท่าชนะเลิศใส่กล้องให้เพื่อนก่อที่เดินล้ำอยู่ข้างหน้าแล้วหันกลับมาเก็บภาพเพื่อนที่กำลังเดินกันอย่างสบายๆตามประสาคนบ้าเห่อไปปากก็ป้อนคำถามให้นายอรุณรุ่งไป

           “ไม่เอาอะ วิ่งตอนเช้าเดี๋ยวคิดถึงน้องขวัญ” พี่ดอนแกก็ตอบได้หน้าตาเฉย แต่พอคุณเพื่อนทั้งสามหันมามองหน้าเจ้าตัว ถึงได้เห็นว่าแววตาหลังกรอบแว่นมันวิบวับเหมือนกับเจ้าของมันอยากจะปล่อยเสียงหัวเราะออกมาเต็มที

           “โฮ้ยยยยยย ไอ้น้ำเน่า!!”
           เสียงประณามดังจากปากผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม ตามด้วยแข้งขวาเตะตัดเข้าตรงเป้าที่ข้อพับเข่า เล่นเอาเข่าแทบทรุด คนถูกทำร้ายร่างกายโดยไม่ได้ตั้งตัวอย่างพี่ดอนจะหันไปตอบโต้ไอ้เพื่อนตัวจี๊ดก็วิ่งหน้าเริ่ดไปใช้ตัวโตๆของไอ้บ้ากล้องเป็นโล่เสียแล้ว


ถึงน้องรุ่งที่รัก

       ตอนนี้พี่อยู่บนดอยค่ะ ดอยที่สูงสุดในสยามซะด้วยสิ อย่าๆ อย่ามาทำหน้าไม่เชื่อเชียวนะคะ เพราะพี่พูดจริง ฮ่าๆๆๆๆ ก็เพราะพวกพี่ขึ้นมาตากกันเร็วกว่ากำหนดเริ่มฝึกงานแบบมีจุดประสงค์ไงคะ นอกจากมาเตรียมทุกอย่างให้เข้าที่เข้าทาง จุดมุ่งหมายอีกอย่างที่สำคัญไม่แพ้กันก็คือเราตั้งใจขึ้นมาเที่ยวค่ะ
   
       พวกพี่รอจนเพื่อนอีกกลุ่มที่มันมาฝึกงานที่เชียงใหม่มาถึงเช้าวันศุกร์ แล้วก็งัดตัวเองออกจากที่นอนตั้งแต่ยังไม่ทันสว่างแชร์ค่าน้ำมันขับรถขึ้นเชียงใหม่ พอมาถึงก็จอดรถไอ้คุณเชไว้ที่บ้านเช่าของเพื่อนกลุ่มนี้ แล้วเราทั้งหมดเลยเหมารถไปอำเภอจอมทอง จากนั้นก็ต่อสองแถวสีเหลืองขึ้นดอยอินทนนท์มานี่แหละค่ะ

           หลังจากปล่อยให้ไอ้ก่อมันถ่ายรูปจนเกือบเต็มเม็มตรงจุดชมวิวพวกเราก็ย้อนลงมาติดต่อเช่าบ้านพักที่ที่ทำการอุทยานแห่งชาติ แต่ว่าไม่มีบ้านพักเหลืออยู่เลยเพราะเราไม่ได้จองไว้ก่อน และฤดูหนาวแบบนี้ก็เป็นฤดูที่นักท่องเที่ยวนิยมขึ้นดอยกันมาก พี่ๆเจ้าหน้าที่ที่นั่นเสนอว่าจะเช่าเต็นท์ก็ได้ ไม่งั้นก็ลองนั่งรถย้อนกลับลงไปไม่เกินห้ากิโลก็จะเจอกับหมู่บ้านแม่กลางหลวง ที่นั่นเป็นหมู่บ้านกะเหรี่ยง เขามีบ้านพักเปิดให้บริการด้วย พวกเราเลยลองไปตามที่พี่เขาบอก
   
           บ้านแม่กลางหลวงเป็นหมู่บ้านกะเหรี่ยงเผ่าที่เรียกว่าปกาเกอะญอค่ะน้องรุ่ง พี่ที่เป็นเหมือนผู้จัดการเรื่องนักท่องเที่ยวเป็นผู้ชายอายุสามสิบต้นๆ ตอนพวกเราเข้าไปถึงพี่เขาก็แนะนำตัวว่าชื่อสมชายถามว่ากลุ่มเราใช่มั้ยที่พี่ๆเจ้าหน้าที่อุทยานแนะนำมา พี่ล่ะอยากเขกกะโหลกไอ้ก่อจริงๆแทนที่มันจะพูดกับพี่สมชายเขาดีๆ มันดันเลียนสำเนียงพี่เขา พูดแบบไม่มีเสียงตัวสะกดไปด้วยซะอย่างนั้น (อันนี้พี่มารู้ตัวทีหลังว่ามันไม่ได้ตั้งใจ แต่พอฟังพี่สมชายแกพูดมากเข้าปากกับลิ้นเลยเผลอทำหน้าที่แบบเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตามไปเอง ฮ่าๆๆๆๆๆ)

           จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ทั้งๆที่มีบ้านพักว่างอยู่พอให้พวกเราทั้งหมดเก้าคนเช่าพักนอนได้ แต่เมื่อได้มาเห็นทิวทัศน์ของผืนนาขั้นบันไดหลังฤดูเก็บเกี่ยวที่มีแต่สีทองของฟางข้าวสลับกับชั้นดินที่ถูกต้นหญ้าสีเขียวแห้งผากขึ้นปกคลุมเรียงรายและพื้นหลังเป็นทิวเขาสูงเสียดฟ้าปกคลุมไปด้วยสีเขียวอ่อนแก่สลับแดงส้มของป่าเบญจพรรณฤดูหนาว พวกเราก็เปลี่ยนใจขอเช่าเต็นท์มาสองหลัง แล้วกางคู่กันอยู่บนพื้นปูฟางที่เคยเป็นนาข้าวในฤดูทำนากันง่ายๆ

           พี่สมชายแกเตือนว่าให้กางเต็นท์ในบริเวณที่จัดเตรียมไว้กลางคืนจะได้ก่อไฟได้ แต่พวกเราก็ดื้อ บอกไปว่าไม่ต้องก่อไฟก็ได้แต่เราอยากนอนตรงนี้(ที่ห้ามก่อไฟ ก็เพราะพื้นเป็นฟางข้าวนี่แหละค่ะ เดี๋ยวประกายไฟได้ท่วมทุ่งแน่ถ้าทำแบบนั้น) พอตกกลางคืนพวกพี่เลยได้รับรู้รสชาติของความหนาว พี่ดอนเข้าใจแล้วค่ะ ไอ้ที่เขาว่าหนาวจนเข้ากระดูกน่ะ....มันเป็นยังไง ก่อนจะต่างคนต่างล้มตัวลงนอนแบบแทบจะไหล่เกยไหล่เพราะอาศัยไออุ่นของกันและกัน พวกพี่ก็เอาไฟฉายผูกไว้กับยอดเต็นท์แล้วงัดสำรับไพ่ออกมาเล่นกันให้ครึกครื้น

           พอเช้าวันรุ่งขึ้นพี่ลืมตาขึ้นมาก็พบว่าไอ้เชมันทำตัวสม่ำเสมอดีมาก นอนก่อนตื่นก่อนสมความเป็นเด็กอนามัยตามเคย แต่น่าแปลกที่มันไม่ลุกขึ้นไปจัดการล้างหน้าแปรงฟัน ตามด้วยปลดปล่อยซัมธิงสีเหลืองทอง ซึ่งหลังจากคบกันมาเกือบสี่ปี ไปค้างอ้างแรมด้วยกันมาหลายหน พวกพี่ก็พบความจริงของชีวิตคุณชายอย่างมันว่าระบบขับถ่ายทำงานดีแถมยังตรงเวลาอย่างกับมีนาฬิกาปลุกตั้งไว้ตรงลำไส้ใหญ่ส่วนปลายต่อเชื่อมกับไส้ตรงของมันเลยล่ะค่ะ

           แล้วน้องรุ่งอย่าได้คิดเชียวว่าเราเช่าเต็นท์สองหลังเพื่อแบ่งชายหญิงตามขนบ เปล่าเลยค่ะ เราเช่าเต็นท์สองหลังแล้วแบ่งกันนอนตามความสนิทเหมือนเคย ฮ่าๆๆๆๆ เต็นท์ของพี่เลยนอนกันสี่คน โดยที่คราวนี้ไอ้พยาธิตัวจี๊ดมันไม่ยอมนอนริม ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันกลัวผี แต่ไอ้ตัวปากดีมันบอกว่านอนริมแล้วหนาว

           ตอนพี่ที่นอนอยู่ริมอีกด้านของไอ้ตัวจี๊ดลืมตาขึ้นมาถึงได้เห็นว่าไอ้คุณชายเชที่นอนขนาบอีกข้างของไอ้ผู้หญิงปากดีคนเดียวในกลุ่มกำลังจับสายตาอยู่เฉพาะใบหน้าของมัน แววตาแบบนี้พี่คุ้นเคยดี เพราะมันแทบจะเหมือนกับแววตาที่พี่เคยเห็นจากกระจก เมื่อพี่ได้แต่แอบมองพี่ภพในตอนนั้น.....
           คงไม่ต้องถึงกับใช้บริการศาสตราจารย์แลงดอนมาถอดรหัสลับดาวินชีหรอกนะคะ แต่การตื่นเช้าพร้อมอาการปวดหลังเพราะนอนนิ่งอยู่ท่าเดียวของพี่เมื่อเช้านี้ทำให้พี่ได้รู้ความลับของเพื่อนรักซึ่งเกี่ยวกับเพื่อนรักอีกคนแบบจังๆเข้าให้แล้ว เฮ้อ......แอบรักคนอื่นว่าแย่แล้ว พี่ดอนสงสารไอ้เชจังค่ะ เพราะแอบรักเพื่อนตัวเองนี่.....ท่าทางจะสาหัสกว่า
           ก็ดูสิคะ......อยู่ใกล้แค่นี้ แต่ที่ทำได้คือแค่มอง ความรักนี่.....เป็นเรื่องเข้าใจยากจริงๆนะคะ

           เอาล่ะค่ะ พี่เล่าแค่นี้ก่อนดีกว่า เดี๋ยวพวกมันที่โหวกเหวกโวยวายเรียกอยู่จะด่าพ่อล่อแม่เอาได้(ไม่ดีหรอกค่ะ เดี๋ยวปะป๊าจะสะดุ้งอยู่บนสวรรค์ ฮ่าๆๆๆ) เพราะบ่ายนี้พวกพี่แจ้งพี่สมชายเอาไว้ให้หาคนนำทางให้ เพราะจะเดินป่าระยะสั้นแค่กิโลกว่าๆขึ้นเขาไปหาน้ำตกผาดอกเสี้ยว
           พอถามว่าหน้าแล้งแบบนี้น้ำตกมีน้ำเหรอพี่ พี่สมชายแกก็บอกว่า ‘มีสิค้า....มีน้อ แตะก็มีน้า ลอเดอดู ไม่ทะเหนื่อกะถือและ เดาะม้าก็สัว’ เจ้าของพื้นที่เขาภูมิใจนำเสนอขนาดนี้จะปฏิเสธก็กระไรอยู่ น้อรุ่ว่าม้า?

                                             มุ่งหน้าสู่น้ำตกที่ถึงมีน้อยแต่ก็สวยนะแล้วนะครับ
                                  พี่ดอนผู้ตั้งใจจะเฝ้าดูสถานการณ์เพื่อนรักเพื่อนไม่ให้คลาดสายตา

ปล. สงสัยพี่ดอนจะหลอนไปเองนะครับ แต่พี่รู้สึกคุ้นๆกับเจ้าBMW สปอร์ตเปิดประทุนสีขาวที่ตอนนี้มันปิดประทุนเรียบร้อยแถมสียังกลายเป็นน้ำตาลแดงเพราะเคลือบฝุ่นดินมาเต็มที่คันที่จอดอยู่หน้าทางเข้าบ้านพี่สมชายนั่นจัง ไอ้บ้าประเภทไหนกันนะครับ ที่พยายามพารถแบบนี้ขึ้นดอยมาได้ มันต้องไม่ใช่คนปกติแหงๆ



..โปรดติดตามตอนต่อไป..
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-11-2010 01:23:00 โดย anajulia »

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
Re: "พิมตะวัน" : ตอนที่๕ คุ้น (18/11/2553)
«ตอบ #203 เมื่อ18-11-2010 03:15:43 »

ขอจิ้มคนสวยซักทีเถอะ :z13:
เจ้าของ BMW คือ...แท่นแท๊น.....
รอตอนต่อไป 555 นอนดึกจังเลยนะคะพี่นุ่น แต่เบียร์เพิ่งตื่น ก๊ากๆๆ :z1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-11-2010 03:20:08 โดย BeeRY »

bluekawai

  • บุคคลทั่วไป
Re: "พิมตะวัน" : ตอนที่๕ คุ้น (18/11/2553)
«ตอบ #204 เมื่อ18-11-2010 03:20:11 »

เป็นกำลังใจให้น้องนุ่นนะคะ

ขอให้น้องแมวเมี๊ยวๆๆ หายเร็วๆๆนะคะ


 :L2:

ออฟไลน์ Wordslinger

  • แป้งจี่รีรีข้าวสาร
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1180/-5
Re: "พิมตะวัน" : ตอนที่๕ คุ้น (18/11/2553)
«ตอบ #205 เมื่อ18-11-2010 03:27:04 »

กรี๊ดดดดดดดดดดด เป็นการต้อนรับและขอตบคุณนุ่นด้วยรักและคิดถึง ( o22)   :laugh:

อาจถามว่าตบทำไม ? คำตอบคือ บังอาจมาต่อดึกมากส์  :laugh:

แต่ก็ขอบใจค่ะ แม้ว่าดิฉันจะง่วงจนแทบหัวฟาดโต๊ะอยู่แล้ว แต่พอได้อ่านแล้ว ชอบตอนนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกส์

นึกภาพบรรยากาศออกและรู้สึกหนาวไปด้วยเลยอะ  :impress2: :impress2:

ยิ่งอ่านก็ยิ่งชอบภาษาที่ใช้ในเรื่องมากเลยค่ะ รู้สึกเหมือนคุณนุ่นเขียนแบบพิถีพิถันในทุกๆประโยค อ่านแล้วนึกถึงเรื่องเล่าจากความฝัน  :laugh: ไม่ได้ทวงนะคะ แต่แค่ remind คุณนุ่นว่าดิฉันอยากอ่านต่อ อิอิ

สงสารพระเอก(?) จัง มีบทน๊อยยยยน้อย ตอนที่แล้วก็มีแค่นั่งกินข้าวกับส่งสายตาและทำท่าจะลุกตามออกมาจากร้านสาวสาวสาว และมาโผล่ในฝัน แต่ตอนนี้มาแบบคลับคล้ายคลับคลาในรูปแบบรถยนต์ส่วนตัว  :laugh: ได้ค่าตัวเท่าไหร่คะ วาน บอก :laugh:

ชอบเพราะเนื้อเรื่องไม่ได้กระโจนพรวด ได้เรียนรู้ตัวละครและหลงรักพี่ดอนไปทีละนิด กับลุ้นว่าพระเอก(?)จะได้บทและค่าตัว(?)เพิ่มไหมในอีกตอนต่อๆไป  :laugh: และก็นำเรามาสู่ตอนต่อไปของเรื่องเล่าจากความฝันด้วย  :jul3:

ฝันดีค่ะคุณนุ่น :กอด1:

ออฟไลน์ เกริด้า(๐-*-๐)v

  • ไม่อยากคิดอะไรทั้งนั้นแหละ
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3191
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +349/-29
Re: "พิมตะวัน" : ตอนที่๕ คุ้น (18/11/2553)
«ตอบ #206 เมื่อ18-11-2010 03:57:39 »

จิ้มไว้เด๋วมาอ่าน  :a12:

.
.

"ไอ้บ้าประเภทไหนกันนะครับ ที่พยายามพารถแบบนี้ขึ้นดอยมาได้ มันต้องไม่ใช่คนปกติแหงๆ"  :laugh:  ช่างพยายามเนอะ

Little Devil

  • บุคคลทั่วไป
Re: "พิมตะวัน" : ตอนที่๕ คุ้น (18/11/2553)
«ตอบ #207 เมื่อ18-11-2010 05:58:26 »

แวบมาอีกแล้ว
+1 

pandaๅ123

  • บุคคลทั่วไป
Re: "พิมตะวัน" : ตอนที่๕ คุ้น (18/11/2553)
«ตอบ #208 เมื่อ18-11-2010 07:49:01 »

:mc4: โหวกเหวกโวยวาย อิอิ

ป๊าดดดด ขับบีเอ็มซะด้วยวุ้ย รวยจริงอะไรจริง หึหึ

 :กอด1: พี่ดอนที่น่ารัก

ขอให้น้องชายเจเจ้หายเจ็บเร็วไว สาตุ๊
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-11-2010 08:09:58 โดย pandaๅ123 »

ออฟไลน์ i1_to*pp

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1476
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +683/-5
Re: "พิมตะวัน" : ตอนที่๕ คุ้น (18/11/2553)
«ตอบ #209 เมื่อ18-11-2010 08:03:37 »


เจ้าของBMWคือผู้ใด
พระเอกพี่นุ่นค่าตัวแพงนะคะไม่ออกซักที
ขอให้น้องพี่นุ่นหายไวๆนะคะ   :กอด1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด