Tsundere Boy เมื่อหนุ่มซึนมาหลงรัก
Special :: The Punishment 2
“ผมขอโทษ สำหรับเรื่องที่เสียมารยาทกับคุณไป” หญิงสาวผมสีแพลตตินั่มมองเขื่อนด้วยสายตาแปลกใจที่สุดในชีวิต ไอ้คนหยิ่งยะโสจองหองที่เธอสาบานเอาไว้ว่าต่อให้มาก้มหัวขอโทษตรงหน้า เธอก็จะไม่ขอร่วมหุ้นทำธุรกิจด้วยอีก แต่กลับกลายเป็นว่าเขามาขอโทษเธอจริงๆเสียนี่!!
“ผีเข้าเหรอ” เขื่อนรู้สึกอยากจะชกผู้หญิงตรงหน้าให้ฟันร่วงหมดปาก ใบหน้าที่สวยเฉี่ยวเหมือนนางแบบ ผมสีอ่อนและรูปร่างสุดเพอร์เฟ็คท์นั่นไม่ได้ชดเชยกับนิสัยที่น่าเกลียดของเจ้าหล่อนเลยได้สักนิด
“ผมถือว่าผมขอโทษคุณไปแล้วนะ มิสวิลสัน” กัดฟันตอบไปนิ่มๆ เพราะไม่อยากให้เกิดการปะทะคารมอีกรอบ
“เขื่อน! พูดดีๆสิครับ” ทั้งเขื่อนและหญิงสาวที่ถูกเรียกว่าวิลสันหันมามองที่น้ำเป็นตาเดียว ทุกอากัปกิริยาของน้ำดึงดูดคนสองคนนี้ให้สนใจได้เสมอ ใช่เลย...มิสวิลสันคนนี้ชอบน้ำมากๆ
“ฮันนี่ คุณไม่ต้องมาอออกรับแทนเจ้าซื่อบื้อนี่หรอกนะคะ มันไม่ใช่ความผิดของคุณเลย” หญิงสาวปรับน้ำเสียงเป็นอ่อนหวานเมื่อคุยกับน้ำ มือที่เคลือบยาทาเล็บสีแดงแปร๊ดเอื้อมมาหมายจะสัมผัสที่แก้มใสๆของน้ำ แต่ก็ไม่ไวเท่าเขื่อนที่รีบขยับตัวมาขวางไว้
“คริสต้า ได้โปรดเถอะนะครับ อย่าถือโทษ และกลับมาลงทุนกับเราเหมือนเดิมด้วยเถอะ” น้ำดันเขื่อนให้ถอยออกไปและพูดเสียงหวานกับหญิงสาว เขื่อนมองอย่างหงุดหงิดแต่ก็ต้องยอม เพราะไม่อยากให้ร่างบางนี้ต้องโมโหอีก
“ชั้นไม่เคยคิดจะลงทุนกับคนอื่นนอกจากคุณเลยค่ะฮันนี่ แค่ได้เห็นหน้าคุณชั้นก็อยากจะเซ็นสัญญาให้เดี๋ยวนี้แล้ว แต่เพราะว่าไอ้ซื่อบื้อคนหนึ่งที่มันทำให้มือไม้ของชั้นไม่ค่อยจะมีแรง...”
“จะให้ผมช่วยยังไงได้ครับ ให้ผมพาคุณไปหาหมอมั้ย” น้ำพูดด้วยความเป็นห่วงจากใจจริง นั่นยิ่งทำให้คริสต้ายิ้มออก ผู้ชายคนนี้ น่ารักที่สุด...
“ไม่ต้องหรอกค่ะ แค่จูบเดียว..” ใบหน้าสวยของหญิงสาวยิ้มพราย แต่เจ้าของร่างสูงที่สุดในห้องกลับหันมามองอย่างอาฆาต
“ไม่มีทางซะละ น้ำ กลับเดี๋ยวนี้” หันมากระชากแขนน้ำและจะพาออกจากห้อง แต่น้ำก็ออกแรงขืนตัวไว้
“เขื่อน.. คุณพ่ออยากได้ที่ตรงนั้นขนาดไหน..เขื่อนทำเพื่อพ่อไม่ได้เหรอครับ” อา...ใช่แล้ว...เขื่อนนึกออกขึ้นมาได้ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะไอ้พ่อเวรที่ดันอยากได้ที่ของยัยเลสเบี้ยนวิลสันมาสร้างรีสอร์ทหรูเป็นของขวัญครบรอบแต่งงานให้แม่
ในตอนแรกนั้น พ่อของเขาก็เป็นฝ่ายมาเจรจาโดยหนีบแม่มาด้วย แต่ทว่ามิสวิลสันที่เป็นเจ้าของที่และเป็นสาวสังคมชั้นสูงนั้นดันเป็นเลสเบี้ยน และตกหลุมปิ๊งแม่ของเขาอย่างจัง!!
พอเห็นดังนั้นพ่อของเขื่อนจึงถอยทัพออกห่างและปล่อยให้เขื่อนมาแทน แต่บังเอิญว่าวันที่มานั้น เขื่อนหนีบน้ำมาด้วยเพราะต้องการจะไปพักร้อนด้วยกันต่อ ไม่คิดว่ายัยบ้านี่จะชอบผู้ชาย ที่ไหนได้ พอเห็นหน้าน้ำเท่านั้นแหละ แทบจะกระโจนใส่ ไม่ใช่สิ...กระโจนใส่แล้วจูบลึกล้ำ ดีพคิสเสียด้วย กว่าเขื่อนจะหายงงและไปกระชากตัวน้ำออกก็ผ่านไปเกือบนาทีแล้ว
“แค่จูบเดียวเอง เธอก็จะเซ็นสัญญาให้แล้ว นะครับ นะ...” เขื่อนรู้สึกว่าตัวเองทำสีหน้าที่ยากจะบรรยาย กล้ำกลืน ฝืนทน กระอักกระอ่วน แล้วก็ต้องยอมพ่ายแพ้ต่อใบหน้าหวานๆที่ทำตาอ้อนวอนนั้น..
‘อ๊ากกกกกกกกกกกกกก’ เสียงในใจของเขื่อนร่ำร้องในขณะที่ปล่อยให้น้ำเดินไปหายัยเลสเบี้ยน ถ้าไม่ได้เข้าใจผิดรู้สึกว่ายัยนั่นจะทำสีหน้าสะใจใส่เขาด้วย
“ชั้นจะเซ็นให้คุณอย่างสวยงามเลยนะคะฮันนี่ พร้อมกับประทับตรายางแถมให้ด้วย” สิ้นสุดคำพูด คริสต้าก็ประทับจูบแนบแน่นที่ริมฝีปากนุ่มนิ่มของน้ำ
‘ร้อนแรง’ คำนิยามที่น้ำให้กับจูบของคริสต้าในขณะนั้น จูบที่ร้อนแรงและลึกล้ำราวกับกำลังเล้าโลม ผ่านไปสามสิบวินาทีเขื่อนก็หมดความอดทน เดินเข้าไปแยกน้ำให้ออกมาห่างและกอดน้ำเอาไว้แน่น
“ขอสัญญาให้ผม” แบมือตรงหน้าหญิงสาวที่ทำหน้างอ คริสต้าเดินไปที่ต๊ทำงานและหยิบกระดาษประทับตราแล้วเรียบร้อยออกมา
“นี่เธอ...เธอ...เธอเซ็นรอไว้แล้วเรอะ!! ยัยแม่มด เธอคิดจะลงทุนกับเราอยู่แล้วใช่มั้ย!!”
“โฮะๆ แล้วชั้นบอกเหรอว่ายกเลิกการลงทุน คุณพูดเองคนเดียวนี่นา”
“ฮึ้ย! ยัยปิศาจ” เขื่อนไม่อยู่ที่นี่ให้ความโมโหเพิ่มขึ้นกว่าเดิม หลังจากลากน้ำกลับมาที่รถแล้วก็เริ่มระดมจูบริมฝีปากแดงเรื่อนั้นไม่หยุด
“เขื่อน...อื๊อ...พอแล้วครับ..”
“ไม่ ยังลบคราบปิศาจไม่หมด”
“ฮิฮิ บ้าน่า พอแล้ว แค่จูบเองน้า...” เขื่อนละออกและจ้องหน้าน้ำนิ่ง
“ถ้าเป็นนายเห็นฉันไปจูบกับคนอื่น นายจะชอบมั้ย หืม?” คำตอบเป็นไปตามคาด ใบหน้าหวานส่ายหัวดิก
“เห็นมั้ย เพราะฉะนั้นยอมให้จูบทำความสะอาดเสียดีๆ” และกว่าที่จะทำความสะอาดเสร็จในวันนั้นและได้กลับบ้าน ปากของน้ำก็แดงช้ำจนต้องงดไม่ให้เขื่อนจูบไปอีกหนึ่งอาทิตย์...
‘สรุปแล้ววันนั้นที่ทะเลาะกันก็เพราะเรื่องแค่นี้น่ะเหรอจ๊ะ’
“อืม ก็คุณพ่อเขาสั่งมานักหนาว่าอยากจะได้ที่ตรงนั้นไปเป็นของขวัญแต่งงานให้แม่ แต่เขื่อนก็เอาแต่งี่เง่าบ้าบอคอแตกอยู่ได้”
‘ก็เขื่อนเขาหึงนี่นะ ว่าแต่อิจฉาผู้หญิงคนนั้นจังนะจ๊ะ’
“อิจฉาอะไรเหรอ”
‘ก็เขาได้จูบน้ำตาลด้วยน่ะสิ น่าอิจฉาจัง’
“มะนาว/น้ำตาล วางสายเดี๋ยวนี้นะ” เสียงใหญ่ๆตะโกนก้องห้องนอน เขื่อนคว้าโทรศัพท์จากน้ำไปกดวางอย่างรวดเร็วพอๆกับที่ปลายสายถูกกดวาง ดูท่าฝั่งเมืองไทยก็จะมีเรื่องเหมือนกันแฮะ
“น้ำ เดี๋ยวนายจะโดนนะ หว่านสเน่ห์ไปทั่ว มะนาวเขามีลูกแล้วยังไม่เว้น”
“เฮ้ย ผมเปล่าเลยนะครับ มะนาวเขาพูดเองนะ ผมไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย..”
“นั่นละ นายก็ผิดที่ปล่อยให้เขาพูดแบบนั้นได้”
“อื้อ จะลากผมไปไหน” น้ำดิ้นยุกยิกเพราะเขื่อนบ่นไปด้วยและก็ลากเขาไปบนเตียงนอน ตอนนี้เป็นเวลาตีสอง ซึ่งที่กรุงเทพก็บ่ายๆพอดี
“มานอน เลิกเจ๊าะแจ๊ะคุยโทรศัพท์ได้แล้ว” น้ำบ่นงุบงิบอย่างหงุดหงิดกับความเจ้าบงการของคนตัวโตคนนี้ ไม่ว่าเมื่อไรก็ยังคงขี้หึงและเจ้าบงการเสมอต้นเสมอปลาย
“ทำตัวยังกะพ่อ...”
“ไม่ใช่พ่อ แต่เป็นผัว ผัวบังเกิดเกล้า รู้จักมั้ย”
“ไอ้เขื่อนบ้า หยาบคายที่สุด”
“ต่อไปนี้ฉันจะตั้งกฎ ขั้น A ถ้านายนินทาฉัน จะต้องให้ฉันจูบแบบดีพคิสทีนึง ขั้น B ถ้านายทุบฉัน นายจะต้องออรัลเซ็กส์ให้ฉันรอบนึง และขั้น C ถ้านายด่าฉัน นายจะต้องยอมให้ฉันกดยันเช้า!”
“ไม่อ๊าวววววว” น้ำโวยวายและกระโดดลงจากเตียง แต่ก็ไม่ทันแขนยาวๆที่คว้าไว้และจับน้ำกดกับที่นอน ก่อนจะเริ่มทำโทษตั้งแต่ขั้น A
ร่างสูงก็โน้มลงไปหา คนที่ถูกกดแน่นไว้กับเตียงนอน และพรมจูบทั่วทั้งใบหน้า ปลายลิ้นอ่อนนุ่มตวัดไล้สอดแทรกเข้าหาไม่มีรีรอ
"อา..." เสียงครางเล็ดลอดก่อนจะหายใจเข้าลึก น้ำรุกกลับแบบร้อนแรงไม่แพ้กัน ริมฝีปากสีสดดูดเม้มเชิญชวนแกมเรียกร้อง ดูดดึงจูบซ้ำแล้วซ้ำอีก ลิ้นชำนาญของคนด้านบนแตะสลับไล้ไรฟันขาวคลุกเคล้าเกาะเกี่ยวรัดสลับแลกเปลี่ยนความหอมหวานของกันและกัน เนิ่นนานกว่าจะผละจากอีกครั้ง เล่นเอาคนโดนจูบแทบหมดแรงต้องนอนหอบเบา ๆ
“ต่อไป... ขั้น B นะ” เสียงทุ้มแหบพร่า น้ำลืมตามองคนด้านบน ใบหน้าหล่อแดงเรื่อเพราะความปรารถนา ดวงตาทั้งสองข้างเป็นประกายวิบวับบ่งบอกว่าเจ้าตัวนั้นกำลังสนุกสนานเพียงไหน
ร่างสูงขยับกายขึ้นมาคร่อมบนหน้าอกของน้ำอย่างระมัดระวัง ดวงตาหวานพราวระยับจับจ้องมือใหญ่ที่กำลังปลดเข็มขัดและตะขอกางเกงออกและจับแก่นกายมาจ่อที่ริมฝีปากบางของคนด้านล่าง
“หึหึ ถ้าทำไม่ดี ฉันจะไปเริ่มที่ขั้น A ใหม่นะ” น้ำมองค้อนคนปากดีด้านบนเสียทีหนึ่ง ก่อนจะแตะจูบที่ส่วนปลายอ่อนนุ่มและตวัดลิ้นรอบส่วนหัว ทำเอาเขื่อนทำเสียงซี้ดและออกแรงเกร็งร่างให้มากขึ้น เพราะไม่งั้นแข้งขาอ่อนและนั่งทับน้ำละแย่เลย
“อึก..” เสียงทุ้มครางเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากได้รูป ใบหน้าคมหลับตาพริ้มเมื่อริมฝีปากนุ่มครอบครองบางส่วนเข้าไป
เขื่อนกดสะโพกเข้าหาช่วยอีกทาง โพรงปากนุ่มชื้นบีบรัดเบาๆ ขบไล้ด้วยฟันขาวสะอาด
"อา.." ร่างกายเกร็งเป็นพัก ๆ ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา พอลืมตามองคนด้านล่างที่กำลังทำรักให้เขาก็เห็นแววตายั่วยวน ตรงมุมปากมีน้ำรักสีขาวไหลออกมาเล็กน้อย เขื่อนถอนตัวออกเพราะอารมตกใจ เขาถึงกับเสร็จในปากของน้ำเลยเหรอ!!
“น้ำ อย่าอมไว้ คายออกมาสิ” เขื่อนบีบแก้มใสนั้นให้คายน้ำรักในปากออกมา แต่เจ้าของใบหน้าหวานกลับทำตายั่วและกลืนของในปากลงไปในลำคอ
“ไม่เห็นอร่อยเลย แหวะ...” ลิ้นสีแดงแลบออกมาทำท่าว่ารสชาติแย่
“แล้วกลืนไปทำไม ฮึ?”
“ก็เขื่อนปล่อยมันในปากของผม ผมก็คิดว่าเขื่อนอยากให้ผมกิน เหมือนที่เขื่อนกินของผมไง” น้ำทำหน้าทะเล้นและเหลือบตามองแก่นกายของเขื่อนที่ยังคงตื่นตัวอยู่เหมือนเดิม มือเรียวเอื้อมไปจับและรูดเข้าออก
“ขั้น B ผ่านมั้ยครับ...” สติของเขื่อนขาดผึง เจ้าตัวเซ็กซี่นี้มันคือใคร น้ำของเขาไม่เคยยั่วยวนขนาดนี้มาก่อน ยิ่งนานวันรู้สึกว่าฟีโรโมนความเซ็กซี่ยิ่งพิ่มขึ้น
“อะ... จะทำโทษขั้น C ต่อเลยเหร- อ๊ะ!” การแทรกเข้ารวดเดียวทำให้น้ำร้องเสียงสูง แก่นกายแข็งแรงดุนดันแทรกเข้าจนถึงเบื้องลึก ยิ่งขยับยิ่งเสียวแปลบไปทั้งตัว ทางคับแคบเปิดรับพลางโอบรัดอ่อนนุ่ม
เขื่อนกระแทกสะโพกเข้าหาไม่ยั้ง บดเบียดแนบชิดภายในเสียดสีขยับเข้าออก ทั้งเร็วแรงจนอีกฝ่ายร้องเสียงหลง แขนสองข้างของร่างบางไขว่คว้าโอบกอดรอบคอคนด้านบน ร่างแอ่นเอนยกสูงจนเขื่อนต้องช่วยรั้งประคองแผ่นหลังไว้ สะโพกสวนเข้าหากดย้ำเชิญชวน ยิ่งเข้ามายิ่งต้องการ ความรู้สึกที่มากล้น หล่อหลอมของกันและกันเป็นหนึ่งเดียว
“อ๊า เขื่อน อะ ฮื้อ...” ร่างกายปวดแปลบเพราะความรุนแรง หากซึมแทรกความสุขสันต์ นับว่าเป็นคความเจ็บปวดที่หอมหวานและไม่สามารถหาสิ่งอื่นมาเทียบเทียมได้ และคนด้านบนยังคงถาโถมเข้าหาไม่มีหยุดยั้งแม้เสียววินาที
"อื้อ!" ร่างบางผวาเยือก หยุดยั้งความหน้ามืดของคนด้านบนลงได้บางส่วน ริมฝีปากอุ่นประกบจูบหลอกล่อให้อารมณ์เพริดไปไกล
"อื้อ!! แรงอีกสิเขื่อน..อา!!" ร่างบอบบางไขว่คว้าตะเกียกตะกาย เขื่อนยิ้มกริ่มในความเร่าร้อนของใบหน้าหวาน เพียงปรนเปรอเติมเชื้อให้ น้ำก็สามารถสานต่ออารมณ์ได้อย่างไม่บกพร่อง เป็นพวกจุดติดง่ายสินะ...
บทลงโทษยังคงต่อเนื่องไปอีกหลายชั่วโมง จวบจนเขื่อนเริ่มรับรู้ได้ว่าร่างบางนั้นกำลังอ่อนระโหยลง จึงยอมให้หยุดพัก แต่มีเงื่อนไขว่าจะต้องนอนบนตัวเขา และปล่อยให้ร่างกายแนบชิดเอาไว้ตลอด เผื่อตื่นมาจะได้ทำต่อทันที...
“ไอ้เขื่อนบ้า...” ประโยคสุดท้ายที่เสียงหวานพึมพำก่อนจะผล็อยหลับไป
End Special
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
