หัวข้อ: เมื่อผมรับบทเป็น"นางร้าย" ****

[LalaBam]

นายพล

นายนี่สุดยอดเลย
เรายกนิ้วให้
 

เยี่ยมๆ
เราชอบ

[moonoi_sert]

 :m20:อ่านเรื่องนี้แล้วขอบอกว่า โคตรสนุกและมันส์จริงๆ  แต่ชะนีสมัยนี้ก็แรงสุดฤทธิ์จริงๆ เลยนะ บางนางอายุไม่เท่าไรแรดจะหาผัว เห็นแล้วอยากตบให้กลับบ้านเก่าจริงๆ

[darling]

+1 ให้ความหวาน 

[Fanun]

นายสุดยอด
มีครบทุกรสชาติ ชอบเวลาที่อยู่กับคุณนายเเม่ของหลวง ฮามากๆ

[a_tapha]

พี่นายสุดยอด   
ส่วนชะนีถ้ามันไม่เข็ดก็จัดการให้เด็ดขาดไปเลยพี่     

[mumoo]

หวานมั่กๆตอนนี้ ชอบจังบรรยากาศบ้านอิตาคุณหลวงอะ แลดูน่าอยู่ (ถ้าลดความหนาวลงจิ๊ดนึง)
ศัตรูรุมเร้ารายล้อมรอบด้าน หวังให้คุณนายของเรากลายร่างเป็น "ผู้ชนะสิบทิศ" ไปซะเรยดีมั้ยเนี่ย? ^O^
แต่....คิดถึงต้อมอะ สงสารต้อมด้วย ฐานะครอบครัวต้อมแลดูอัตคัตขัดสนกว่าครอบครัวอิตาคุณหลวงอยู่เยอะเลย
อยากให้สิ่งดีๆเกิดกับครอบครัวต้อมบ้าง >/l\<

[parkii]

ช่วงนี้เขาหวานกันจริงๆ เลย ถูกใจ
น้ำตาลในเลือดพุ่งสูงปรี๊ดดดดดดดดดด
หวังว่าจะไม่มีอะไรมาทำลายความหวานนะ
แต่ใครจะมาทำลายคงยาก นายซะอย่าง

 

[ZuuZuu]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่นายชนะเลิศมากๆเลยค่ะ
ทำให้คุณแม่หลงรักได้ขนาดนั้น สุดยอดที่สุด
แล้วไหนจะเรื่องจัดการอีต้อยอีก ด่าได้โดนใจเค้ามากๆเลยค่าาาาา

แล้วตกลงว่าพ่อคุณหลวงคือพระเอกตัวจริงใช่มั้ยเคอะ
สงสารน้องต้อม แต่ไม่่เป็นไร ขอพี่แพทย์มาปลอบใจน้อง (เกี่ยว??)

ปล.เอากันข้ามคืน แค่คิด ก็เจ็บแทนแล้วค่ะพี่นายขา 5555

[sogood]

แรงได้ใจ อีกแล้วครับท่าน
น่าสงสารแฟนหนุ่มของต้อย ทนได้อย่างไร แฟนไม่ดีอย่างนี้
รอตอนต่อไป

[pay-it-forward]

555 นายเอกสมัยนี้ต้องอย่างนี้แหละ
แม่สามีก็ยอมรับ สามีก็อยู่ในโอวาทอย่างนี้ น้องต้อมของพี่ก็อกหักชัวร์แล้วสิ
 

[kanda53]

อ่านแล้ว...ล่องลอยอยู่กับความสุขตามน้องนายไปด้วย....
แล้วจู่ ๆ ก็คิดว่า...ถ้าหนิงแฟนเก่าตาหลวงกลับมาเกาะแกะ...
ตาหลวงจะยังหนักแน่นไหม....จากที่กลัวน้องนายจะทำตาหลวงช้ำ
กลับมากลัวตาหลวงทำน้องนายช้ำรอบสองซะเนี่ย.....
ถ้าเป็นแบบนั้น...เชิดใส่...อย่าได้แคร์...ทำให้แสบสันต์กว่าไอ้ทุยเรย์...
แล้วถีบ...ส่งไปเลยนะน้องนายนะ....
หุหุ....จิตตกแทนน้องนายอ่ะ....

  น้องอิ๊ก รอบสองของตอนนี้....

[4559]

ให้คะแนนเต็มร้อยเลยแม่ผัวอ่า


นายสุดๆอ่า

[sweetiiez]

ขนาดในรถยังไม่เว้น หื่นได้ทุกที่ทุกเวลาจริงๆ
ส่วนชะนีต้อยนี่ไม่ไหวนะ เจอคุณนายไปสะอึกเลยสินะนั่น
อิพ่อหนุ่มแฟนอิต้อยก็นะ มีไว้เป็นตัวประกอบฉากเหรอ

[samsoon@doll]

รออยู่น๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[firrytail]

กรี๊ดดดดดดดดดดด

พี่นายชนะเลิศ
อย่ามาท้าคนอย่างพี่นาย รายนี้เค้าทำจริง
อิต้อย นังชะนี่ชั้นต่ำโดนด่าเข้าไปที สะใจว่ะ ขอ ที ทำสถาบันชะนีเสื่อมเสีย

สรุปหลวงเป็นพระเอก?
ส่วนต้อม ส่งไปหานายแพทย์เลย เอิ้กๆๆๆๆๆ

ปอลิง.รู้สึกว่า นังหนิงต้องกลับมายุ่งด้วยแน่ๆ เฮ้อ กลัวหลวงทำให้ผิดหวังจังเลยอ่ะ

[koollook]

กด like ^^

[roseen]

 

[aimaim]

เริ่ดมากค่ะ ได้ใจจริงๆ ครอบครัวนี้ รั่วได้ใจ ชอบคุณแม่มากๆ เชียร์หลวงคนเดียวแล้ว คริๆ น้องต๋อมลูกเป็เด็กเลี้ยงแหละดีแล้ว อย่าผันตัวเองเลย ไม่ดีๆ

[samsoon@doll]

คิดถึงต้อมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

[punchnaja]

เอารางวัลลูกสะใภ้ดีเด่นไปเลยค่ะ 555

[b27072010]

รอว่าคืนนี้จะมาลงต่อหรือเปล่า

[eiky]

องก์ ๒๕

พอพอกหน้าเสร็จสรุปว่าคุณนายแม่เธอก็หลับไปเลยนะครับ ไอ้หลวงอีกคนมันสบายนี่นะ ส่วนผมพอล้างหน้าออกลงครีมแล้วก็เข้าครัวเตรียมของไว้เลยดีกว่า ต้องแสดงให้เห็นว่าเรามีค่า อิอิ แน่นอนเราย่อมมีค่าเสมอ

"อยู่ไหนเนี่ยแก"

อีพัทครับ มันโทรฯเข้ามาเสียงนี่แปร๋นมาแต่ไกล

"สระบุรี"

"ไปทำไมยะสระบุรี ไปกินกะหรี่ปั๊บเหรอ"

"มาบ้านไอ้หลวง"

"กรี๊ด ไปบ้านผัว นี่ชั้นตกข่าวอะไรไปหรือเปล่าแก"

"อีบ้า แล้วแกจะไปเคาท์ดาวน์ที่ไหนวะคืนนี้"

"ยังไม่รู้เนี่ยนึกว่าแกอยู่ห้อง แหมอีนี่แอบดอดไปเคาท์ดาวน์กับผัว"

"แน่นอน มีผัวนี่แก สวยมากนะที่นี่อีพัทมีสวนดอกไม้ อากาศก็ดี"

"ชั้นไปหาได้ไหมแก"

เอ่อ ถ้าอีนี่มาหาเดี๋ยวคุณแม่ก็รู้สิครับว่าผมมีเพื่อนออกสาวร้าวราน อีกอย่างถ้าอีพัทมาผมนั่นล่ะจะแตกสาวเอง

"ต้องถามคุณแม่ดูก่อนนะแก ไม่แน่ใจชั้นเป็นแขกนี่"

"ต๊าย ต้องมีการขออนุญาตแม่ผัวสุดฤทธิ์นะยะ เออๆ ชั้นมันคนไม่มีผัวนี่"

"อ้าว แล้วน้องใหญ่อะไรนั่นของแกล่ะ ไปไหนแล้วล่ะ"

"โอ๊ย ไอ้บ้านั่นน่ะเหรอ เลิศทุกอย่างยกเว้นไถแต่เงิน สงสัยดาวประจำตัวมันคือดาวไถ ไถเก่งฉิบหาย"

"เป็นเรื่องปกติ มันเป็นเด็กผู้ชายนี่แก เสียอะไรไปล่ะ ถึงได้บ่นขนาดนี้"

"แค่มอร์ไซค์คันเดียวเอง"

"หา มอร์ไซค์คันนึง เริ่ด เพื่อนสาว มิสเปรู เกิตอนทุ่มตรง"

"อีบ้า ไม่รู้ล่ะเดี๋ยวชั้นไปหา เบื่อๆอยู่เนี่ย"

เฮ้อ ผมต้องลำบากใจอีกแล้วเหรอเนี่ย อีนี่ถ้าบอกมามันมาแน่นอนครับ เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆลองไปขอคุณแม่ดู

"ตื่นแล้วเหรอครับคุณแม่ เดี๋ยวผมเช็ดหน้าให้นะครับ"

"จ๊ะคุณลูก สบายจังเลยนะ แม่เผลอหลับไปด้วยล่ะ โฮะๆๆ"

ผมก็เช็ดหน้าเช็ดตาให้แกนะครับ พอเช็ดเสร็จก็ลงด้วยครีมหน้านี่เด้งเชียว

"ผมอ่ะคุณ"

"ไปล้างเลยไป แล้วค่อยมาทาครีม"

"อ้าวไม่เช็ดเหมือนของแม่อ่ะ"

"ปวดมือ ทำให้คุณแม่คนเดียว อย่าเยอะนะ"

"ไปล้างสิลูก เมียเราเขาคงเหนื่อย"

เห็นไหม มีคุณแม่คอยถือหางให้กลัวใครที่ไหน ไอ้หลวงก็ไอ้หลวงเถอะ

"เอ่อ คุณแม่ครับคือคุณแม่จะว่าอะไรไหมถ้าผมมีเพื่อนอีกคนเขาอยากจะมาเยี่ยมคุณแม่ที่นี่น่ะครับ มันไม่มีที่ไปน่าสงสารมาก ตัวคนเดียว โดดเดี่ยวเดียวดาย"

ออกแนวเวอร์ไปสักหน่อย แต่ก็นะเผื่อได้ผล

"ว้าย มาเลยค่า บ้านช่องออกจะใหญ่โต ดีเสียอีกคุณลูกจะได้ไม่เหงา"

"ขอบพระคุณมากครับคุณแม่ คุณแม่ใจดีที่สุดในโลกเลย"

ผมทำท่าโอบกอดจูบคุณนายแม่ เธอก็หัวเราะร่าอยู่

"แกหิ้วไวน์มาด้วยสักขวดนะแก ขนม ของฝากด้วย"

"ค่า แหมนะชั้นรู้หรอกย่ะ เดี๋ยวโทรไปถามทางเรื่อยๆนะ"

ผมโทรฯไปบอกอีพัท แหมอีนี่มันเล่นออกจากบ้านมาแล้วนะครับ บอกจะมาๆ ใครว่ามันแค่ถามมันเล่นขับรถออกมาแล้ว

"ทำอะไรอยู่คะคุณลูก"

"อ้อ เตรียมของทำคืนนี้น่ะครับคุณแม่ จวนจะเสร็จแล้ว"

"ว้าย ตาย ประเสริฐที่สุด เริ่ด คุณแม่ไม่เคยเจอ ลูกสะใภ้แบบหนูเลยนะจ๊ะ ดีมากคุณลูก"

"ชมอะไรกันแม่"

"นี่ตาหลวง แกห้ามทิ้งตาหนูของชั้นนะยะ มีอะไรก็ยอมอย่าไปทะเลาะกัน แม่ไม่เคยเจอลูกสะใภ้ดีๆแบบนี้ ถึงจะเป็นสะใภ้ผู้ชายก็เถอะ แต่แม่ว่าแม่เหมือนถูกล็อตเตอรี่ ฮ่าๆๆ"

เอ่อ นี่คุณนายแม่เวอร์เกินไปไหมเนี่ย อายนะ อิอิ ชมอีกๆ

"แหมแม่ ใครจะไปทะเลาะ มีแต่สะใภ้แม่ล่ะ จะกินหัวผมอ่ะ"

ผมหันขวับทันที

"ก็ยอมสิลูก เราเป็นผู้ชายต้องยอมเมียนะเข้าใจไหม"

กรี๊ด อยากจะเอามือขึ้นแปะกับคุณนายแม่จังเลย ถูกใจมากที่สุด ไอ้หลวงนี่มองหน้าผมแบบเหวอๆ เชิดใส่ บอกแล้วผมน่ะของดีจริง อิอิ

เราสามคนเข้าไปช่วยกันเตรียมของในครัวนะครับ ให้เด็กในบ้านช่วยกันเตรียมสถานที่ นี่กินกันแค่สามคนนะครับแต่โอ้โหจัดเหมือนมีโต๊ะจีน คุณนายแม่บอกว่าถือว่าเป็นการเลี้ยงคนงานในสวนไปในตัว อ้อ ถึงว่า คนงานก็ช่วยกันขันแข็งดี แบ่งออกเป็นสองโต๊ะ คือโต๊ะไฮโซอยู่ใต้ร่มไม้ อีกโต๊ะเป็นโต๊ะของคนงาน มีเตาย่างปลาเผา อาหารทะเลเผา เหล้าเครื่องดื่มต่างๆเพียบ แต่ที่นี่เขานิยมกินไวน์กันนะเออไม่ใช่กระจอกนะ

"ต๊าย มีงานไม่ยักชวนนะค้า คุณนายสวนดอก"

พอเราออกไปจัดสถานที่นอกบ้านช่วยคนงาน คือผมก็กระแดะไปจัดดอกไม้อ่ะนะครับ เพื่อเพิ่มบรรยากาศ เสียงแปร๋นๆก็ดังขึ้นหลังจากรถกระบะเข้ามาจอดประตูรถเปิดออกพร้อมกับป้าแก่ๆแต่งหน้าจัดๆเดินออกมาจากรถ

"อีแวว สวนดอกไม้ เอาให้เต็ม"

คุณนายแม่ทำหน้าไม่พอใจ อ้อ แม่อีต้อยนี่เอง มันเดินตามแม่มันออกมา แล้วผัวมันก็เปิดประตูรถออกมาอีกคน อีนี่มันร้ายนะเนี่ยกะจะพาแม่มันมาดูหนังหน้าผมว่าอย่างนั้น

"ไหนค้า คุณนายสวนดอก เอ้ย สวนดอกไม้ลูกสะใภ้ผู้ชายน่ะ อยากมาดูหน้าเห็นลูกต้อยบอกว่า เด็ด"

เน้นคำว่าผู้ชายมาก มากเสียจนผมนี่คันมือรอเลยนะ

"เด็ดไม่เด็ดอีต้อยมันก็ไม่ติดฝุ่นล่ะจ๊ะ ทำเป็นทุกอย่าง"

"อ้อ เนี่ยนะเหรอ"

ดูเชิดหน้าใส่ผม ต๊ายอีนังนี่ นอกจากเลี้ยงลูกให้แรดได้โล่แล้วตัวแม่มันนี่ก็คงไม่น้อย ผมก็นะยกมือไหว้สวยๆ จะยังไงก็ขอเน้นมารยาทงามไว้ก่อน

"ไม่อายชาวบ้านเขาเหรอคุณนาย ว่ามีลูกสะใภ้เป็นกะเทยน่ะ"

เอ่อ ผมนี่เริ่มแล้วครับ ร้อนหน้าร้อนตาไปหมดแล้ว

"อีแวว ถ้ามึงจะมาที่นี่เพื่อเห่าเรื่องนี้ กลับไปซะ หลานกูน่ะยกให้ไปมันก็บุญหัวมึงแล้วนะ ถ้าจะถามว่าอายไหมที่มีลูกสะใภ้เป็นผู้ชาย ตอบได้เต็มปากว่าไม่อายภูมิใจเสียด้วยซ้ำเพราะผู้หญิงบางคนยังทำได้ไม่เท่าลูกสะใภ้ผู้ชายของชั้นเลย แต่ชั้นจะอายมากถ้าเลี้ยงลูกสาวไว้เพื่อจับผู้ชายอย่างหล่อน"

กรี๊ด คุณนายแม่ คุณนายแม่มาเอามงกุฎจากหัวคุณลูกไปเลย คุณค่าที่คุณคู่ควรที่สุด เป็นยังไงล่ะ ยืนอ้าปากค้าง

"อ๊ะ ชั้นมาก็เพื่อสวัสดีปีใหม่นะคุณนาย ไม่ได้มาว่าอะไร แค่แสดงความคิดเห็น"

"คุณแม่ครับ ใจเย็นๆนะครับ คุณป้าแกคงไม่ได้ตั้งใจจะพูดหรอกครับ"

ผมก็อาศัยช่วงนี้เข้าตีทำคะแนนสิ

"นั่นสิจ๊ะหนู ป้ามาดีนะ เนี่ยเอาไวน์มาร่วมงานเลี้ยงด้วย"

ต๊าย ใครเชิญเนี่ย ผมแอบมองกระเช้าผลไม้กับไวน์ที่ผัวอีต้อยมันหิ้วมา

"ถ้าจะมากินก็อย่าเห่า เดี๋ยวชั้นไล่ตะเพิดไปนะ อย่ามาว่าอะไรลูกสะใภ้ชั้นอีก ชั้นเป็นคนเลือก ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์"

"ต๊าย คงรักคงชอบมากสินะ อนิจจังโลกมนุษย์"

ดูอีนี่ทำท่าตบอก เอาตีนไปตบแทนไหมคุณป้า แหมนี่ถ้าไม่ติดว่าแอ๊บต่อหน้าแม่ผัวนะ จะถอนหงอกออกให้หมดหัวเลยคอยดูสิ

"ไปคุณลูกอาหารพร้อมแล้ว แล้วเพื่อนเราล่ะจ๊ะ"

"อ้อ จวนถึงแล้วครับ ให้หลวงบอกทางอยู่"

ผมก็นะเกาะแขนแม่ยายแน่นสุดฤทธิ์คอยประคอง ล่าแต้มหน่อย ผมพาแกไปนั่งหัวโต๊ะแล้วเดินเข้าไปในครัวจัดอาหารออกมา

"เพื่อนคุณถึงแล้วนะ ไปวนหลงทางอยู่ บอกทางไปแล้ว"

"อืม"

ผัวบอก เอ้ย ไอ้หลวงมันบอกแล้วเข้ามาช่วยยก

"โหพี่หลวง ทำกับข้าวเยอะเลยอ่ะ น่ากินทั้งนั้นเลย"

หลานมันครับ มองดูหน้าแล้วเสียดายจริงๆนะ หน้าตามันไม่ด้อยไปกว่าไอ้หลวงเลยแต่แววตาดูซื่อมาก ซื่อจนผมคิดว่ามันสมควรได้เมียแบบอีต้อยนี่หรือ

"ช่วยยกสิไอ้โจ้ ทำตัวให้เป็นประโยชน์"

มันเอ็ดหลานมันนะครับ ผมก็ยิ้มหวานให้

"คุณป้าทำหมดเลยเหรอพี่ หรือว่า"

"เมียกูทำ"

ผมก็ยิ้มอีกที ประมาณว่า เออ กูนี่ล่ะทำ มันก็ทำตาโตนะ

"โห ปลาทอดสามรสนี่พี่ก็ทำเหรอครับ กุ้งอบนี่ด้วยเหรอ"

"อ้อ กุ้งอบชีสครับ พี่พอทำได้ก็เลยลองทำดู แต่ไม่ได้ทำนานแล้วนะไม่รู้ว่าจะทานได้กันหรือเปล่า"

โวทับไปเลยสิครับ

"โหพี่แค่กลิ่นก็รู้แล้วว่าอร่อย เมียผมสิ ทำอะไรก็ไม่เป็น แค่เจียวไข่มันยังทำไม่เป็นเลย"

มันทำหน้าเศร้าสลดๆ อ้อ อย่างนี้นี่เองเหรอ

"แหม น้องต้อยเขาอาจจะยังไม่เคยทำ ลองฝึกดูก็เป็นเองล่ะครับ ของแบบนี้ต้องใช้เวลา"

"เฮอะๆ คงมีวันนั้นหรอกนะพี่ เออ เมื่อเช้าผมขอโทษแทนต้อยมันด้วยนะครับพี่ มันน่ะชอบพี่หลวงมาตั้งนานแล้วล่ะ ขนาดผมอยู่ด้วยมันยังไม่สนใจเลย"

"อ้าว แล้วเราล่ะครับ ตายจริง"

ตอนนี้ไอ้หลวงมันยกของออกไปก่อนนะครับ ผมเลยถามมันได้

"ผมก็ผัวมันนั่นล่ะพี่ แต่ผมรู้ว่ามันน่ะชอบพี่หลวงตั้งแต่เรียนมัธยมแล้ว ผมก็ไม่ได้อะไรกับมันมากหรอกนะครับ คือ เอ่อ ผมต้องรับผิดชอบ"

"อ้อครับ เรานี่ท่าทางมีความรับผิดชอบจังนะครับ"

ผมประมวลเหตูการณ์เอง อีต้อยนี่มันจับไอ้หน้าซื่อจริงๆด้วย

"อืม พี่พอเข้าใจครับ เรานี่ท่าทางจะเป็นคนดีมากเลยนะครับน้องโจ้ คนดีๆ พี่ว่าควรจะคู่กับคนดีๆสิ"

ผมฉายรอยยิ้มออกมา ไม่ได้อยากจะบาปนะ แต่ไม่สิไม่บาป ถือว่าเป็นการช่วยสัตว์โลกตาดำๆ คนซื่อๆแบบนี้ควรจะอยู่กับคนแบบอีต้อยเหรอ มีผัวแล้วแต่ชอบผู้ชายคนอื่นออกหน้าออกตาแบบนี้น่ะเหรอ เอาเถอะ ไหนๆก็เป็นนางร้ายแล้วนี่ ขอเลวอีกนิดหน่อยจะเป็นอะไรไป

"คุณลูกนั่นใช่รถเพื่อนคุณลูกหรือเปล่าจ๊ะ"

พอผมกับไอ้โจ้ยกอาหารออกมาคุณนายแม่ก็ร้องบอก รถอีพัทจริงๆนั่นล่ะครับ แหมเหลือบไปเห็นอีต้อยเกาะผัวผม เอ้ย เกาะไอ้หลวงอีกแล้ว อีนี่มันวอนจริงๆซะแล้ว ถ้าไม่โดนตบนี่คงไม่เข็ด แค่ด่าไปมันคงไม่ซึมเข้าเนื้อมันสินะ

"อีพัท ห้ามแตกสาวโดยเด็ดขาด เข้าใจไหม"

ผมรีบเดินไปรับหน้าเพื่อนสาวที่หอ้วของมาพะรุงพะรัง

"เออๆ หน้าเขียวแน่ๆชั้น ช่วยยกหน่อยสิแก"

"เออไม่ตายหรอก แก ช่วยอะไรอย่างด้วยสิ"

ผมยิ้มออกมาแล้วกระซิบบอกมันก่อนที่จะเดินเข้ามาแนะนำให้คุณนายแม่รู้จัก

"ต๊าย เพื่อนสมัยเรียนที่โน่นด้วยกัน หล่อยังกะดาราเลยพ่อคุณ ทำไมต้องลำบากหิ้วอะไรมาเยอะแยะด้วยนะ"

"ครับ ผมเป็นเพื่อนสมัยเรียนที่โน่นกับนาย ตอนนี้ทำงานอยู่องค์กรต่างชาติครับคุณแม่"

ผมแอบอมยิ้ม โอ๊ย อีนี่แอ๊บแมนแล้วแบบ แมนมากจริงๆนะ คนไม่เคยรู้จักมันนี่คงจะมองว่า ผู้ชายคนนี้หล่อล่ำ ตรงสเป็กมาก หารู้ไม่ ตัวแม่มันมาเอง

"ทำการทำงานดีๆกันทั้งนั้น มาๆลูก ไม่ว่ากันนะ บ้านแม่เล็กๆเป็นชาวไร่ชาวสวน"

"ไม่เลยครับคุณแม่ บรรยากาศดีมากๆเลยครับ บ้านก็สวย น่าอยู่ออกนะครับ"

อีนี่มันก็น้อยที่ไหนล่ะ เอาไปเอามาคุยถูกคอกับคุณนายแม่เสียอีก พวกตัวประกอบนี่นั่งมองตาค้างเลย โดยเฉพาะอีต้อย มันดูเรียบร้อยขึ้นมาก ไม่เกาะแล้วนะแขนผัวผม เอ้ย เผลออยู่เรื่อย แขนไอ้หลวงน่ะ ทำตาวิ้งๆใส่ หึหึ ทำไปเลยอีต้อย เดี๋ยวมึงก็เสียผัวมึงไปเร็วๆนี้ล่ะ

"ผัวหล่อนี่แก อิอิ น่ากิน ชั้นว่าหล่อกว่าไอ้เรย์อีกนะ"

อีพัทมันมากระซิบตอนที่ผมเดินไปดูคนงานเขาเผาอาหารทะเล

"อย่าเชียวนะแก ยิ่งหายากๆอยู่ โน่นของแก"

"อุ๊ย ตัวอ่อน กรี๊ด อยากได้ๆ"

"น้อยๆ หน่อยอีนี่ อย่าแตกสาว บอกแล้วนะ"

"โอ๊ย อึดอัด มันไม่ใช่ตัวของพัชราภาเลยอ่ะแก"

"ทนเอาหน่อยสิ จะมาแตกสาวร้าวรานอะไร เดี๋ยวก็แห้วหรอกอีนี่"

"เออๆ แล้วจะให้ชั้นกินมันตอนไหนล่ะ ท่าทางอีชะนีน้อยนั่นจะไม่ยอม"

"เชิดใส่ เดี๋ยวชั้นจัดฉากให้"

ผมคุยกับอีพัทสักพักก็แยกออกมา

"คุณแม่อยากกินกุ้งชุบแป้งทอดไหมครับ เดี๋ยวคุณลูกทำให้กิน"

"ว้าย แค่นี้ก็พอแล้วคุณลูก"

"คุณลูกอยากจะโชว์ฝีมือน่ะครับ นะครับคุณแม่ สูตรของที่ร้านรับรองคุณแม่ติดใจ"

"จ๊ะ ลองก็ลอง แหมน่ารักจริงๆ แต่ไม่รู้ว่าแป้งจะเหลืออยู่หรือเปล่านะลูก เดี๋ยวแม่ให้เด็กไปซื้อให้"

"อุ๊ย ไม่เป็นไรครับคุณแม่ เดี๋ยวคุณลูกให้พัทออกไปซื้อมันบอกว่าจะซื้อของใช้ด้วย แต่พัทคงไปไม่ถูก"

"ตาหลวง"

ว่าแล้วเชียว ผมคิดทุกอย่างไว้หมดแล้ว แป้งในครัวเหลือนิดเดียว ฮึฮึ

"อ๊ะ เดี๋ยวคุณลูกจะให้หลวงเขาช่วยด้วยอ่ะครับคุณแม่ น้องโจ้พาพี่พัทไปซื้อของหน่อยได้ไหมครับ"

ผมหันไปทางไอ้โจ้ที่นั่งหน้าแดงอยู่ เมาแล้วสินะ ดีเลย

"ครับพี่ ได้ครับ"

"อ๊ะ แต่โจ้เมานะคะ"

อีเมียมันดอดขึ้น

"อ้อ พี่ไม่ให้ขับหรอกครับน้องต้อย เดี๋ยวเอาบีเอ็มเพื่อนไป"

ไอ้โจ้มันลุกแล้วนะครับ อย่าได้บาปเลยนะ หึหึ บอกแล้วอย่าให้ร้าย ถ้าจะร้ายแค่ตบอีต้อยนี่มันยังแบบเบาๆนะ บอกแล้วถ้าผมร้ายผมจะเริ่มเซาะตั้งแต่โคนตั้งแต่รากมันเลย โฮะๆ เชิดใส่ แว้ดใส่ชั้นดีนักทั้งแม่ทั้งลูก ผมเดินเข้าครัวไปทันที

"เมาแล้วเหรอแก"

ผมเอามือตีบ่าไอ้หลวงเพราะหน้านี่แดงก่ำเชียว

"บ้า แค่นี้ไม่สะกิดไส้ผมหรอกนะ"

"เออ อย่าเมาหลับไปก่อนล่ะ อย่าลืมนะว่าคืนนี้แกบอกอะไรกับชั้นไว้"

"หือ บอกไร"

"อ๊ะ ไอ้นี่แกลืมเหรอ"

ทำท่าอายนิดหน่อย แหมพอมันเห็นผมอายนะถึงรู้ตัว

"อ้อ อิอิ ไม่ลืมหรอกคร้าบภรรยา แต่ผมเมาแล้วอึดนะจะบอกให้ คุณจะไหวเหรอ"

"บ้าเหรอ สู้สิ ไปเอากุ้งออกมาจากตู้เย็นเลย"

ทำท่าเอียงอายไปแบบนั้นล่ะครับ หึหึ อึดสิดี ผมจะได้สองน้ำ กรี๊ด เขินจัง

"แหม เข้ามาอี๋อ๋อกับผัวถึงในนี่เลยนะ"

"ต้อย"

อีชะนีน้อยนี่มันเข้ามารับตบจริงๆนะครับ คงอยากจะโดนมาก

"ไม่เป็นไรหลวง หลวงเอากุ้งออกไปเพิ่มให้คนงานหน่อยสิ เมื่อกี๊เห็นจวนจะหมดแล้ว"

ผมยิ้มให้อีต้อยแล้วยกกล่องกุ้งให้ไอ้หลวงผมแบ่งไว้แล้วในจาน

"มานี่ต้อย"

ไอ้หลวงมันก็กันสุดพลังเหมือนกันนะ เพราะมันคงรู้ว่าผมจะตบอีนี่แน่ๆถ้าไม่ยอมหุบปาก

"เดี๋ยวต้อยช่วยเมียกะเทยพี่ไงพี่หลวง"

"ไปเถอะหลวง มาสิครับน้องต้อย พี่กำลังต้องการลูกมืออยู่พอดี"

ผมพยักหน้าให้ไอ้หลวงมัน มันยืนคิดอยู่สักพักแต่ก็ยอมออกไป เสร็จแน่มึงอีต้อย

"กระแดะเนอะคนเราน่ะ คงคิดว่าแม่ผัวรักเสียเต็มประดา"

มันเริ่มเปิดฉาก

"ต๊าย พูดเป็นด้วยคำยากๆ เรียนไม่จบไม่ใช่เหรอเราน่ะ ได้ข่าวว่าคันมีผัวก่อน ไม่ยักรู้ว่าพูดคำยากๆก็เป็นด้วย เก่งนะเนี่ย"

"อีกะเทย อย่ามาดูถูกชั้นนะ แกคอยดูชั้นจะแย่งพี่หลวงมาจากแก"

"โฮะๆๆ เอาสิจ๊ะ ถ้ามีปัญญา แต่ตามอยู่นานแล้วนี่ไม่ใช่เหรอ เป็นแค่คนตามเขาน่ะ ตามไปเถอะ เหมือนหมามองเรือบิน ได้แต่เห่าได้แต่หอน"

"กรี๊ด อีกะเทย ขอตบสักทีเถอะ"

ผมพยักหน้าให้มัน เพราะในมือกำลังขยำกุ้งอยู่กับเครื่องปรุงรอแค่แป้ง เพราะที่เหลืออยู่มันไม่พอผมผสมรอไว้แล้ว

"มาสิ เข้ามาต้อย"

"กรี๊ด ทำไม ทำไมทำต้อยแบบนี้"

เอ่อ อีนี่มันดูละครเยอะไปแน่ๆ เพราะสิ่งที่มันทำเหมือนผมเห็นแวบๆผ่านตาในละครหลังข่าว ก็นางเล่นวิ่งไปที่อ่างล้างจานเอาน้ำแช่ผักในกะละมังราดหัวทั้งเศษเปลือกกุ้งเศษอะไรต่อมิอะไรเต็มหัวมัน ตบตีตัวเองกรี๊ดอยู่ แล้วก็ลงไปกลิ้งลงบนพื้น ว่าไปดูแล้วคล้ายๆอีเอสที่ทำตอนนั้นเลยนะ ต๊าย พวกนางร้ายกะโหลกกะลา

"มีอะไรกัน ว้าย ทำอะไลูกชั้น"

แห่กันเข้ามาเกือบทุกคน คุณนายแม่มองผมด้วยสายตาแปลกๆ ไอ้หลวงก็อ้าปากค้าง

"พี่เค้าตบต้อย แม่ ต้อยไม่ได้ทำอะไรเลย ต้อยมาช่วยเขาแต่เขาตบต้อย"

ดูอีนี่นะครับ ต๊ายอย่าได้จ้างมันไปเล่นละครเลยนะเสียดายเงิน แอ๊คติ้งไม่ผ่านอย่างแรง

"คุณลูก"

คุณนายแม่ก็อุทานตาค้างเหมือนกันเพราะมองไปดูอีต้อยที่นอนเกลือกกลิ้งอยู่บนพื้น

"เดี๋ยวนะครับทุกคน ก่อนที่จะเดาอะไรไปก่อน โปรดสังเกตว่าน้องต้อยเปียกน้ำ และผมเองอยู่ตำแหน่งไหน ผมขยำแป้งอยู่ตั้งแต่ก่อนที่หลวงจะออกไปจากที่นี่ ถ้าผมตบน้องต้อยจริง มีเศษแป้งติดหน้าน้องเขาจริงไหมครับ และเท้าผมก็ยังแห้งปกติ ต้องการอะไรอ่ะน้องต้อย"

ผมหันไปถามอีต้อย ทำหน้าแบบเซ็งๆ คุณนายแม่มองตามที่ผมพูด ไอ้หลวงก็เข้ามาหาผม

"ดูละครมากไปหรือเปล่าน้องต้อย พี่ไม่มีเหตุผลกลใดจะไปทำร้ายเรา พี่รู้ว่าเราน่ะอยากได้พี่หลวง แต่พี่ก็ไม่ได้อะไรนะ เพราะรู้ว่าหลวงยังไงเขาก็อยู่กับพี่ น้องต้อยทำถึงขนาดนี้เชียวเหรอครับ เพียงเพื่อจะได้ผู้ชายที่ตัวเองอยากได้ ทั้งที่น้องต้อยก็มีน้องโจ้อยู่แล้วแท้ๆ"

"อ๊ะ แม่ไม่จริง มันตบต้อย"

"พอทีนังต้อย ชั้นล่ะหน่ายกับแกจริงๆ พาลูกแกกลับเลยนะอีแวว แกเห็นอย่างที่ลูกสะใภ้ชั้นพูดไหม ดูซิคนเขามีใจจะทำกับข้าวให้แดกยังมาจ้องคิดร้ายกับเขาอีก เลี้ยงไม่เชื่อง ถ้ามากเรื่องนักเดี๋ยวชั้นให้ไอ้โจ้เลิกเลยนะ"

"อ๊ะ อย่านะคุณนาย ไปอีต้อยกลับ"

"กรี๊ด ไม่กลับๆ"

น่าเบื่อเนอะชะนีไร้สมองแบบจังเลยนะ คนแบบนี้มันสาสมแต่จะโดนตบเท่านั้น

"ไม่มีอะไรหรอกหลวง ชั้นไม่ทำอะไรโง่ๆแบบนั้นหรอก"

ผมบอกมันเพราะมันมาเกาะบ่าผมมองด้วยสายตาที่เป็นห่วง

"คุณแม่ออกไปรอข้างนอกก่อนนะครับ เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว รอแป้งแป๊บเดียวนะครับ"

ผมหันไปยิ้มให้คุณนายแม่ รายนั้นก็ยิ้มตอบแล้วหันไปส่ายหน้าให้อีต้อย

"หลวง อยากได้กุหลาบแดงอ่ะสองดอก"

"เอาไปทำไมอ่ะ"

"อ้าว ก็คืนนี้เราจะ อิอิ ข้ามคืนไม่ใช่เหรอ ชั้นมีไวน์แล้ว เพิ่มบรรยากาศหน่อย"

"ฮ่าๆๆ ได้คร้าบที่รัก"

พูดเสียงดังนะ ตอนนี้ในครัวมีผมกับไอ้หลวงแล้วก็อีชะนีตัวประกอบที่นั่งอยู่กับพื้นร้องไห้อยู่ มันแกล้งนะครับร้องไห้น่ะ แม่มันดึงตัวลุกขึ้นหลายครั้งแต่มันไม่ยอม แม่มันเลยออกไปคุยกับคุณนายแม่

"ไม่เอาในแจกันนะ ไปตัดมาใหม่เอาดอกที่ใหญ่ๆ"

"คร้าบ"

ผมเริ่มชอบไอ้หลวงแล้วครับ จริงๆนะ บอกอะไรมันทำตามทุกอย่าง จะกวนๆบ้างก็เถอะ เอาน่ะผมก็ใช่ย่อยที่ไหน พอไอ้หลวงเดินออกไปจากครัว ผมนับหนึ่งถึงสิบ

"เมื่อกี๊ แกแสดงละครใช่ไหมอีต้อย มาจะตบจริงล่ะทีนี้"

"เพียะๆๆๆๆ"

"กะ กะ"

มันกรี๊ดไม่ออกเพราะผมเอาแตงร้านลูกใหญ่ยัดเข้าไปในปากมันจิกผมขึ้นมาตบตรงระหว่างตีนผมกับหน้าเพราะรอยมันจะได้เห็นไม่ชัดแต่จิกหัวมันสะบัดหลายทีหน่อย ลงมือตบสี่ห้าครั้งพอเพราะเดี๋ยวมันจะผิดสังเกต

"จำไว้ อย่าคิดมางัดข้อกับชั้น ชั้นไม่ใช่เพื่อนเล่นของแก อีปลวก"

ผมลุกขึ้นยืนมองมันแล้วแสยะยิ้ม เป็นยังไง วอนโดนตบนัก จัดไปอย่าให้เสีย พอมันมีแรงพอที่จะลุกขึ้นมันก็ดึงแตงกวาออกจากปาก

"กรี๊ด กรี๊ด มันตบต้อย มันตบต้อย"

เงียบเชียบ ไม่มีใครวิ่งเข้ามาหามันอีกแล้ว ผมถือจานขนมกับผลไม้ออกไปหน้าตาเฉย

"อีนั่นมันเป็นบ้าอะไรอีกล่ะคุณลูก"

"อ้อ อาการเดิมนั่นล่ะครับคุณแม่ ผลไม้ครับ ผมเอาชุบน้ำผึ้งแล้ว"

"ว้ายตาย ไหนแม่ลองซิ"

คุณนายแม่ก็นะโผเข้าหาผลไม้ในจาน

"อีแววมึงพาลูกมึงกลับเดี๋ยวนี้เลยนะ ชั้นรำคาญเต็มทนแล้ว"

คุณนายแม่หันไปแว้ดใส่แม่อีต้อยที่หน้าเริ่มถอดสี

"ก็รอตาโจ้"

"ไม่ต้องรอ เดี๋ยวชั้นให้คนงานไปส่ง ไป อยากห่ออะไรกลับไปกินก็ห่อ"

คุณนายแม่ชนะเลิศ หันมายิ้มให้ผม ผมก็ฉอเลาะไปตามระเบียบ

"กรี๊ด มันตบต้อย มันตบต้อย ดูสิ"

อยากจะหัวเราะดังๆใส่หน้ามัน สภาพของอีต้อยตอนนี้เหมือนโดนรุมโทรมมา ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง มันปรี่เข้ามามาผม

"หยุดนะอีต้อย มึงเสียสติไปแล้วหรือไง นี่พี่เขาอยู่ของเขาดีๆมาวอนหาเรื่องเดี๋ยวชั้นก็ให้ลูกสะใภ้ชั้นตบจริงๆเสียหรอก"

"กรี๊ด มันตบต้อยจริงๆ นี่ไงมันเอาแตงยัดปากต้อยด้วย กรี๊ด"

ผมก็เกาะแขนแม่ผัวไว้นะครับ ทำท่าเหมือนสาวน้อยในวงศ์ผู้ดีโดนกล่าวหา

"ตอแหล ไปให้พ้นหน้าชั้นเดี๋ยวนี้ ไอ้ศักดิ์ ไปส่งสองแม่ลูกนี้ที"

"คุณป้า"

"บอกให้ไป"

เด็ดขาดมาก อีต้อยร้องห่มร้องไห้กอดแม่ของมันไว้ อีตัวแม่ของมันก็มองผมอย่างเคืองใจ เชิดใส่ อยากโดนนักไม่ใช่เหรอตบอรหันต์น่ะ เป็นยังไง

"คุณแม่ครับ คุณลูกต้องกราบขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้งานคืนวันแสนสุขต้องกร่อย คุณแม่ไม่ต้องไปบอกใครหรอกนะครับว่าผมเป็นลูกสะใภ้ของคุณแม่ ผมกลัวว่าผมจะทำให้ใครๆเขาพลอยไม่ชอบคุณแม่ไปด้วย ฮึกๆ"

"ว้าย ไม่เอาค่ะคุณลูกขา แม่บอกแล้วใครจะว่ายังไงช่างหัวมันสิ คนของเราดีออกขนาดนี้แม่ไม่เอาสิบ้า อย่าคิดมากนะคะคุณลูก แม่ภูมิใจมาก เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัว ร้องไห้เลย ต๊ายไม่เอาๆ"

ละครฉากเดิมแต่ผมก็ยังเล่นได้ดีตีบทแตก โฮะๆๆ เป็นยังไงล่ะอีชะนีน้อย นี่ยังไม่ได้ตอกฝาโลงนะรอเพื่อนสาวกลับมาก่อน รับรองฝีมือขั้นอีพัทแล้ว เชื่อขนมกินก่อนได้เลย

"เอ้า ทุกคนเปิดเพลงแดนซ์กันหน่อย"

คุณแม่สามีผมยืนขึ้นตะโกนบอกคนงานออกไป เสียงเพลงก็ดังขึ้นทันที น่าจะเป็นหมอลำลูกทุ่งนะครับ เสียงร้องรำทำเพลงนี่ดังกึกก้องขึ้น

"อ๊ะ จะห้าทุ่มครึ่งอยู่แล้ว"

ผมเหลือบมองดูนาฬิกาที่ข้อมือของไอ้หลวงนะครับ มันนี่เมาหน้าแดงเชียว แต่ไม่ถึงกับอ้อแอ้ ส่วนอีพัทยังไม่กลับเลยครับ หึหึ เสร็จแน่ๆไอ้โจ้

"ขึ้นไปรอบนห้องนะแก"

ผมกระซิบบอก พร้อมทั้งส่งสายตายั่วยวนสุดฤทธิ์

"ไปหนายอ่ะ"

อ้าว ทำไมเสียงผัวชั้น เอ้ย เสียงไอ้หลวงมันเป็นแบบนี้จะไหวไหมเนี่ย

"ตามมาสิ กุหลาบเอาขึ้นไปหรือยัง"

"จะไปหนาย กินเหล้าดิ"

เอ่อ ผมจะชวดหรือเปล่าเนี่ย ไม่ได้นะไม่มีทาง ผมตั้งใจเอาไว้แล้วว่าวันนี้ต้องข้ามปี กรี๊ด ไม่ยอม

"แกลืมเหรอไอ้หลวง ข้ามปีน่ะ ข้ามปี"

"อ้อ ฮ่าๆ ไปซิจ๊ะที่รัก"

"ไปไหนกันค้าคุณลูก จะเคาท์ดาวน์อยู่แล้วน้า"

เอ่อ คุณนายแม่อีกคนลืมไปเลยเราคิดแต่จะข้ามปี ตายแล้วทำยังไงดี

"เมียผมเค้าชวนเอากันข้ามปีอ่ะแม่"

กรี๊ด ดูมัน ผมนี่เสียหายนะเนี่ย ฟังดูแล้วแรดจริงๆ หน้าเริ่มร้อนแล้วนะ

"อิอิ ต๊าย เข้าใจคิด ไปซิจ๊ะ เปิดหน้าต่างด้วยนะ แม่จะได้สวัสดีปีใหม่ไงคุณลูก"

พุทโธ ธัมโม แม่ลูกคู่นี้ร้ายกาจจริงๆ ผมไม่ไหวแล้ว เกินจะบากหน้าอยู่ได้ วิ่งขึ้นห้องดีกว่า อาย อิอิ ทำท่าอายไปอย่างนั้นล่ะครับ เพราะผมรู้ว่าไอ้หลวงมันต้องตามมา ตามมาแล้ว อิอิ ถอดกางเกงรอเลยดีกว่า ขี้เกียจถอดเยิ่นเย้อเสียเวลา

"อ๊ะ"

ผมโผเข้าหามันทันทีที่มันก้าวเข้ามาในห้อง

"ใจเย็นๆสิเมียจ๋า รีบร้อนไปไหน อีกตั้งครึ่งชั่วโมง"

"ห้ามพูด ทำ อ๊ะ"

เราประกบปากกันอย่างร้อนแรง ทำไมนะผมไม่รู้จักอิ่มเสียทีกับการกัดกินปากของมัน ถ้าลิ้นยาวนะคงล้วงลงไปถึงกระเพาะอาหารของมันแล้ว อิอิ

"อ่า เก่งที่สุดเลยคร้าบ เมียจ๋า"

เริ่มตลกอีกแล้วไอ้นี่ เอาวะไม่สนใจ ไอติมพร้อมแล้ว กรี๊ด หม่ำ

"อีกกี่นาที"

นี่ผมไม่ได้บ้านะ แต่ไม่รู้สิไม่เคยเอากันข้ามปีจริงๆนะ มันเป็นความแปลกใหม่ ท้าทายยิ่งนัก

"ห้า"

"อ๊ะ เอาเข้ามา"

"เอาเลยเหรอคุณ"

"มานี่"

เสียเวลามาก กว่าจะหาอุปกรณ์ กว่าจะจัดท่าเวลาเดินไปไม่รู้กี่นาทีแล้ว นั่งเองเลยก็แล้วกัน

"อ๊ะ อ่า จุก"

"เบาๆสิคุณ"

"ไม่ได้ อ๊ะ เขานับถอยหลังแล้ว พาเดินไปหน้าต่างหน่อย"

ผมดูเยอะไปไหม ไม่เนอะก็คุณนายแม่แกบอกจะสวัสดีปีใหม่นี่นะ มันก็อุ้มผมไปที่ริมหน้าต่าง แต่เอ๊ะท่าอุ้มแตงนี่ท่าจะไม่เข้าท่าเดี๋ยวคุณแม่รู้หมดว่ากำลังทำอะไรกัน อิอิ เปลี่ยนท่าดีกว่า ผมบอกไอ้หลวงนะครับ แหมไอ้นี่หน้าตามันตอนนี้ดูหื่นมากๆขอบอก หน้าแดงตัวแดง เอาเป็นโก่งโค้งก็แล้วกันแล้วยืนซ้อนกันเหมือนแค่กอดกันจากข้างหลัง คือเราสองคนไม่ได้ถอดเสื้อนะครับมันหนาว ถอดแต่กางเกงเพราะรีบ อิอิ อ๊าย เขินจังบอกหมดเลย

"อ๊ะ กะ แก อะ อย่า กระแทก ระแรงสิ"

ไม่อยากจะบรรยายเลยนะ ไอ้บ้านี่มันเล่นตอกเข้าออกแบบเห็นดาวไปเลยผม

"สี่ สาม สอง หนึ่ง สวัสดีปีใหม่"

พลันเสียงยิงพลุ ดอกไม้ไฟก็ดังสนั่นหวั่นไหว เสียงคนงานร้องรำทำเพลงกันอย่างสนุกสนาน

"คุณลูกๆ สวัสดีปีใหม่ค่า สวัสดีปีใหม่"

"สะ วะ วัสดี ปี ใหม่ อ๊ะ แก ชะ ชั้นจะถึงแล้ว"

คือว่าตอนนี้ผมยืนเกาะขอบหน้าต่างนะครับไอ้บ้านั่นอยู่ด้านหลังซอยใหญ่เลย หน้าผมยิ้มเหยเกโบกไม้โบกมือให้คุณแม่กับคนงาน อายมากนะเพราะผมว่ามองขึ้นมาต้องเห็นมือไอ้หลวงมันเกาะเอวผมอยู่แน่ๆ กรี๊ด อับอายประชาชีที่สุด

written by eiky

ปล. ดอย เหนื่อยมาก วันนี้มันยุ่งจังวะ เพื่อนๆคร้าบ ผมปีชงอ่ะ ใครพอรู้ไหมแก้ยังไงอ่ะ เครียดเลยนะเนี่ย เหอๆๆ

[samsoon@doll]

  ตายอีผัวเมียคู่นี้แรงจริงๆ แต่ตอนนี้มิสนจิเลย

อยากรู้เรื่องของ นางพัท กับน้องโจ้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

จะมีใครว่าชั้นสาระแนมั้ยคะ คันมากอยากรู้ว่าจะไปไหนถึงไหนกันแล้ว

[BExBOY]

จิ้ม

[jimmyFG]

  เอากันข้ามคืน

[indy❣zaka]

แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงง คงเส้นคงวา 
เพื่อนพัทก็คงได้กินพ่อโจ้หนุ่มซื่อแล้วสินะ  

[filmybutter]

ข้ามปีกันเลย

พัทนี่ไปนานนะ

[zeazaiz]

เลิศที่สุด

[b27072010]

"เมื่อกี๊ แกแสดงละครใช่ไหมอีต้อย มาจะตบจริงล่ะทีนี้"

"เพียะๆๆๆๆ"

"กะ กะ"

มันกรี๊ดไม่ออกเพราะผมเอาแตงร้านลูกใหญ่ยัดเข้าไปในปากมันจิกผมขึ้นมาตบตรงระหว่างตีนผมกับหน้าเพราะรอยมันจะได้เห็นไม่ชัดแต่จิกหัวมันสะบัดหลายทีหน่อย ลงมือตบสี่ห้าครั้งพอเพราะเดี๋ยวมันจะผิดสังเกต

จำไว้ อย่าคิดมางัดข้อกับชั้น ชั้นไม่ใช่เพื่อนเล่นของแก อีปลวก"


แบบต้อยต้องเจอแบบนี้ซะมั่งถูกใจสุด ๆ

ส่วนคุณแม่ก็เปรี้ยวนะอย่าลืมเปิดหน้าต่างคุณแม่จะสวัสดีปีใหม่  
 

[som]

พี่นายเปิดโรงเรียนป่าวนี่  จะไปสมัครเป็นลูกศิทย์ซะหน่อย