หัวข้อ: เมื่อผมรับบทเป็น"นางร้าย" ****

[zombi]

มุกกินเด็กนี่ใช้ได้ตลอดนะ

หรือว่าคนที่คิดแผนนี้ ก็ชอบเด็กเหมือนกัน   

[nine-poo]

คุณนายยยรู้สึกยังไม่สะใจเลยอ่ะ  ขอหนักๆ หน่อยดิคุณนายจะโรคจิตตามอิคกี้ไปแว้วว 

[badbadsumaru]

สะใจ ๕๕๕

เรย์ตายเพราะเด็ก ตลอดอ่ะนะ = =
โง่จริง ๆ ไม่เคยจะเข็ด หึหึ ๆ

ส่วนหนิง คุณนายเอาให้้เเรงๆเลยนะ
สะใจ !

[nemesis]

เสียดายเรือนหอ

[ShairLoveTeukky]

โห่ย อะไรจะซวยขนาดนี้คะพี่นาย แต่อย่างว่าล่ะนะ คนที่ทำอะไรไม่ดีกับคนอื่นก่อนก้ต้องได้รับ

ผลกรรมที่ก่อ เอาให้มันหนักๆเลย พี่นายรึอุตส่าห์ปล่อยวางแต่ก้ไม่วายควงเด็กมาเย้ย

เป็นใครใครก้เจ็บแหละ คนอย่างไอ้เรย์นี่ต้องโดนหนักๆเลย จะได้ไม่มีหน้าไปทำชั่วที่ไหนได้อีก

ครั้งเดียวจอดๆ

*กอดพี่อิกกี้ทีนึง รักนะ มาต่อนะ ลุ้นมาก^^

+1 จริงๆแล้วอยากกดไลค์ให้พันครั้งเลยอ่า><

[t2007]

ปิดบัญชีแมงดาเรย์  นายพลสั่งลุย

[t2007]

ปิดบัญชีแมงดาเรย์  นายพลสั่งลุย

[pochu52]

นายเรย์โดนชุดใหญ่ไปแล้ว   รอชุดใหญ่ของยัยหนิงนะค่ะคุณอิ๊ก

[mintza124]

ตามอ่านมาตั้งนาน ทันซักที ฮ่าๆๆๆ เรื่องสนุกมากเลยครับบ

เขียนต่อเร็วๆ น่อ ^^

[mintza124]

ตามอ่านมาตั้งนาน ทันซักที ฮ่าๆๆๆ เรื่องสนุกมากเลยครับบ

เขียนต่อเร็วๆ น่อ ^^

[kyoya11]

หุหุ
แวะมารอดูนายร้าย^^

[Chinnosuke]

นี่สิที่รอคอย ตบกันสนั่น
รูปตรงกลางนิคุณนายเหรอครับ
 

[ZuuZuu]

เพิ่งจะได้เริ่มไล่อ่านย้อนหลัง ในที่สุดก็ทันจนได้

ณ เวลานี้เดาไม่ออกจริงๆค่ะว่าเรื่องนี้จะเป็นหลวง-นาย หรือ ต้อม-นายกันแน่

กว่าจะรู้ก็คงจะตอนจบใช่มั้ยคะพี่อิ๊ค

มาถึงตอนปัจจุบัร ทำไมรู้สึกว่าสิ่งที่ไอ้เรย์โดนกับสิ่งที่มันทำกับหลวงและพี่นายน้อยจังคะ น่าจะโดนเยอะกว่านั้นอีกนิดนะคะ
เอาแบบอีเอสได้ยิ่งดีค่ะ

ส่วนอีหนิงเค้าก็กำลังรอชมอยู่นะคะว่าจะมีจุดจบแบบไหน

เป็นกำลังใจให้พี่อิ๊คค่ะ ^^

[eiky]

องก์ ๕๕

นั่งคิดอยู่นานว่าจะเริ่มเจาะอีหนิงยังไงดี คิดจนมึนหัวไปหมดแต่ก็ยังหาจุดเริ่มต้นไม่ได้ ไม่รู้จริงๆนะว่าจะเริ่มเลื่อยขามันจากตรงจุดไหน แต่เอาเถอะต้องได้ มันต้องได้ ไม่มีทางที่มันจะเป็นไปไม่ได้ มันทำกับคนที่ผมรักขนาดนั้น ไม่ยอมเด็ดขาด อีกอย่างผมชื่อนายพล ไม่เคยที่ผมจะทำไม่ได้ถ้าหากว่ามีคนมาทำให้เจ็บ คนมันอยากลองลิ้มรสของพิษของคนอย่างผม จัดไปอย่าให้เขาเสียน้ำใจ

"แก มีข่าวเรื่องอีหนิงมาบอก"

อีพัทโทรฯเข้ามาครับ ผมกำลังเตียมคิดแผนต่อไปอยู่พอดี

"ว่ามาแก"

"ผัวเก่ามันน่ะเป็นแมงดานะแก รู้สึกจะอยู่ธนิยะ มีอิทธิพลอยู่พอสมควร ชั้นให้น้องที่ทำงานมันสืบให้นะแก มันมีเพื่อนทำงานอยู่ที่นั่น"

"อืม แค่นี้เองเหรอ"

"บ้าแก ชั้นรู้เยอะกว่านั้นอีก อีต้อยน่ะก็อีหนิงนี่ล่ะแนะนำให้มาทำที่นี่ เหมือนจะหลอกมายังไงไม่รู้เพราะตอนแรกเห็นน้องมันบอกว่าอีต้อยไม่ยอมนะ แต่เอาไปเอามาเหมือนนางจะชอบ โฮะๆ ตอนนี้เหมือนอีหนิงจะโดนเหวี่ยงทิ้งนะ เพราะไม่มีเงินให้ผู้ชายมันมันสูบเห็นน้องมันบอกว่าไอ้นี่มันติดบอลน่ะแก"

"อ้อ เหรอ แล้วอะไรอีก"

"ล่าสุดเหมือนอีหนิงมันจะถังแตกนะอก เมื่อคืนที่พ่อมันมาประกันตัวน่ะ โดนไปหลายดอกอยู่เหมือนกัน"

"ทำไมแกรู้ละเอียดจังวะ เหมือนเป็นคนบ้านเดียวกับมันเลยนะอีพัท"

"อ้าวนังนี่ ชั้นมันระดับไหนยะ อยากรู้อะไรพัชราภาจัดให้"

"แล้วชั้นจะเข้าถึงตัวมันยังไงล่ะแก"

"อืม นั่นสิ ยิ่งตอนนี้มันกลับเข้าไปอยู่บ้านมันแล้วนี่นะ แต่ก็ไม่น่าจะยากแกชั้นรู้ว่าแกทำได้"

"ชั้นไม่อยากทำอะไรให้มันกระโตกกระตากไปแก เดี๋ยวไก่มันจะตื่น"

"แหมนะ อย่ามาทำเป็นแอ๊บนางเอกหน่อยเลยหล่อน ชั้นว่าถ้าเราอยากตบก็บุกไปตบจะยากอะไรยะ ไม่เห็นต้องคิดให้มันหนักหัว ทีมันทำเรามันยงไม่คิดเลย"

"นั่นมันพวกมันนี่แก ชั้นไม่ทำอะไรบ้านๆอย่างนั้นหรอก แกมาหาหน่อยสิคืนนี้"

พอวางสายจากอีพัทไปผมก็กดโทรศัพท์ไปหาคุณวิทย์ล่ะครับ

"ครับคุณวิทย์ ตกลงโดนแค่ไหนนะครับ เรื่องเมื่อคืน"

"อ้อ คุณนาย"

อีกแล้ว เรียกชั้นคุณนายอีกแล้วฟังแล้วแสลงหูยังไงพิกล อารมณ์เสีย นี่ชั้นสถาปนาตัวเองเป็นคุณนายเลยดีไหมเนี่ยชอบเรียกกันจัง

"ก็โดนคดีพรากผู้เยาว์ล่ะครับ น้องคนนั้นอายุ ๑๔ ปี หลักฐานคาตาครับ ทางผู้ปกครองของเด็กเรียกร้องค่าเสียหาย ห้าหมื่นบาท"

"แค่ปรับอย่างเดียวเหรอครับ"

"คือทางทนายของฝ่ายจำเลยได้มายื่นขอประกันตัวน่ะครับคุณนาย ต้องรอเรื่องส่งชั้นศาลก่อน"

"อีกนานไหมครับ"

"คงไม่น่าจะเกินอาทิตย์นึงนะครับเพราะมันเป็นคดีอาญา"

ผมนิ่งคิดอยู่ แสดงว่าตอนนี้มันก็ออกมาลอยนวลสินะ ถ้ามันหนีไปล่ะ ไม่ได้นะ ไม่มีทาง

"แบบนี้มันจะมีโอกาสหนีไหมครับ"

"ไม่ได้หรอกครับ ถ้าหนีคดีเรื่องจะไปกันใหญ่ท่าทางเขาคงไม่หนี"

"แล้วคุณวิทย์อยู่ด้วยไหมครับตอนที่ทางตำรวจเขาสอบพยาน"

"อยู่ครับ ท่าทางเขาดูวิตกกังวลมากเลยนะครับคุณนาย"

"มันพูดอะไรไหมครับ"

"ตอนแรกเขาปฎิเสธท่าเดียวครับ แต่ทางตำรวจเขามีหลักซานแน่นหนาดิ้นไม่หลุด"

คุณวิทย์เล่าอะไรอีกหลายอย่างให้ผมฟังครับ ผมก็นะเก็บข้อมูลสุดฤทธิ์ รอเพื่อนกลับมารวมตัวกันที่ห้องดีกว่า คืนนี้ออกไปหาอะไรทำสนุกๆหน่อย คันมือเต็มทน จริงของอีพัท กับอีหนิงน่ะ ผมไม่จำเป็นต้องคิดแผนการณ์อะไรให้มันสลับซับซ้อนใส่เล่ห์ใส่กลมากนักหรอก คนอย่างมันไม่ควรค่ากับสมองของผมหรอกนะ อยากตบก็ไปตบเลยสิ หึหึ ขอลองรับบทร้ายแบบตลาดๆหน่อยเถอะ รับแต่บทนางร้ายแบบไฮโซมานาน โฮะๆ เปลี่ยนแนวบ้างอะไรบ้างเนอะ

"โจ้เหรอ นี่พี่นายเองนะ"

อยู่ว่างๆครับ คิดอะไรขึ้นมาได้ ดีกว่าอยู่เปล่าๆไร้สาระ เดินไปเดินมาจะถึงเชียงใหม่อยู่แล้วมั้งเนี่ย

"อ้าวพี่นาย ผมเสียใจด้วยนะครับกับเรื่องที่เกิดขึ้น น่าเสียดายจริงๆนะครับบ้านหลังนั้นน่ะ"

มันทำเสียงสูงครับ คงไม่คิดว่าผมจะโทรฯหา

"ขอบใจนะโจ้ เออ เรามีเบอร์ของต้อยไหม"

คือว่าผมเป็นคนขี้เกียจจะคุยมากๆนะครับ ทำไมต้องอ้อมค้อม ไม่ได้พิศวาสอะไรไอ้โจ้นี่ ไม่ได้อยากจะถ่ามข่าวคราว ไม่ได้สนใจอะไรในตัวมัน อีกอย่างคนที่รักพ่อแม่จนยอมให้ท่านชักจูงไปในทางที่ท่านชอบ คือว่ามันคนละสปีชีส์กับผมนะครับ พ่อแม่ผมตามใจมาตั้งแต่เด็ก ตามใจในที่นี้คือ จะเป็นอะไรก็เป็นไป แต่ขอให้เป็นคนดี รู้ว่ามีพ่อมีแม่ รู้ว่ามีครอบครัว คุณนายแม่ผมเคยพูดนะว่าลูกเลี้ยงได้แต่ตัว มันโตขึ้นจะไปเป็นอะไรก็เรื่องของมัน หน้าที่ของคุณนายเธอก็แค่เลี้ยงดูอบรมสั่งสอนให้เป็นคนดี ไม่เอารัดเอาเปรียบใคร ไม่เบียดบังใครและที่สำคัญไม่เบียดบังตัวเอง แค่นี้ก็พอแล้ว คือผมว่าร้อยทั้งร้อยนะเด็กที่ถูกเลี้ยงมาอย่างผมมันจะคิดได้เองนะ เรียนก็เลือกเรียนที่ชอบ งานก็เหมือนกัน เป็นเกย์แม่ก็ไม่ด่า พ่อไม่ว่า เอ๊ะ หรือเพราะว่าผมมีหลาน ไม่เกี่ยวหรอกผมว่านะ เพราะพ่อผมเองก็เคยพูดว่าคนเราเกิดมาแต่ตัว อยากให้ลูกหลานมีครอบครัวมันสุขใจก็จริงอยู่ถ้าครอบครัวดี แต่ถ้าครอบครัวร้านฉานเหมือนพี่ชายผม ท่านเองก็เสียใจ อีกอย่างเวลาสิ้นลมไปลูกจะเป็นไปยังไงถ้าหากว่าพ่อกับแม่มัวแต่มาบังคับจำกัดกฎเกณฑ์ให้มัน คงจะเหมือนปล่อยปลาไหลลงโคลนตม เอาเถอะๆ เรื่องของเขา ผมก็ใช่ว่าจะดี นิสัยแรงๆ แรดๆ แบบนี้ไม่มีใครสอน ซึมซับเอาเอง กรี๊ด

"เอ่อ"

"ไม่ต้องลังเลหรอกโจ้ พี่มีเรื่องจะถามต้อยนิดหน่อยน่ะ"

"ผมลบไปแล้วพี่"

"เหรอ แน่ใจ"

"ครับ"

"โอเคครับ งั้นพี่ไม่กวนนะ แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวพันกับพี่หลวงของโจ้นะ"

"อ๊ะ ทำไมอ่ะพี่"

"เราไม่จำเป็นต้องรู้ ไม่มีทางอื่นที่จะติดต่อต้อยได้แล้วใช่ไหมโจ้ พอรู้ไหม"

"เอ่อ แป๊บนะพี่ เหมือนจะจดไว้"

มันคงจะเกลียดอีต้อยมากนะเนี่ยถึงขนาดว่าเบอร์ยังลบออก ลบเพื่อ อย่างผมบันทึกเบอร์ไอ้เรย์ไว้ เวลามันโทรฯมาจะได้รู้ว่าใครโทรฯมาไง หรือไม่ก็หาเวอร์ชั่นอื่น บล็อคสายก็ยังได้ เผื่อว่าวันใดวันหนึ่งเราจะได้มีโอกาสทำอะไรเพื่อเขาบ้าง อย่างเช่นตอนนี้ เพราะไอ้เรย์มันจะได้รับการตอบแทนจากผม ตอบแทนอย่างสามสมให้กับมันที่ไม่รู้จักพอ รู้ว่ามันเจ็บใจแค้นใจ มันเองก็มีความรู้สึก แต่นะพูดยากเหมือนกันเรื่องแบบนี้ มันเจ็บได้ร้องไห้เป็นคนอื่นเขาก็คงเหมือนมันนั่นล่ะ ในเมื่อไม่ยอมจบจะเจ็บอีกสักครั้งจะเป็นไรไปล่ะเนอะ หึหึ

"ขอบใจนะโจ้ พี่ไม่กวนแล้วล่ะ เดี๋ยววันศุกร์นี้เจอกัน"

ผมวางสายไปแล้วครับ ลังเลอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะกดเบอร์ไปหาอีต้อย ไม่รู้ว่าจะพูดกับมันยังไงดี

"ต้อยใช่ไหม"

"เออ ใครวะ โทรฯมาทำไมกูรับแขกอยู่"

มันแว้ดเสียงใส่ผมใส่ผมครับ แหมนังนี่มารยาทการรับโทรศัพท์นี่นะได้คะแนนเต็มมาก

"มีเบอร์ คนชื่อปอนด์ไหม"

"มึงเป็นใครเนี่ย"

"เป็นใครอย่าสนใจเลยต้อย แค่รู้ว่าคนที่กำลังคุยอยู่กับต้อยนี่ล่ะจะทำให้คนที่เขาหลอกต้อยมาทำงานแบบนี้ให้ได้รับกรรม"

"อ๊ะ แก"

"รู้จักใช่ไหม"

"ชั้นไม่ได้โดนหลอก แต่ชั้นเต็มใจมาทำ แกไม่บอกชั้นจะวางสายนะ"

"บอกก็ได้ ชั้นนายเอง"

ผมยอมบอกไปครับ รู้ล่ะว่ามันต้องกรี๊ดใส่ แต่เหมือนมันสะอึกไปพักหนึ่ง

"กรี๊ด อีกะเทย มึงโทรฯมาทำไม อีดวก อีผีปอบ มึงอยากจะโดนตบใช่ไหม"

ผมนี่เอาโทรศัพท์ออกจากหูแทบไม่ทัน อีเวรนี่ เดี๋ยวเถอะมึง

"ใจเย็นๆได้ไหม ฟังก่อน"

"กูไม่ฟัง มึงเคยตบกู อีควาย จะโทรฯมาทำซากอะไร อีนรก"

ด่ากูหลายครั้งแล้วนะมึง เดี๋ยวๆ กัดฟันกรอดเลยผม

"ชั้นรู้นะว่าแกโดนหลอกมาขายตัว ไม่สงสารแม่แกเหรออีต้อย ชาวบ้านเขารุมประนามจนเลิกขายของในตลาดไปแล้วนะ ไม่รู้บ้างเหรอ ภูมิใจเหรอที่ทำแบบนี้น่ะ"

"กรี๊ดไม่ต้องมาสอนชั้น อย่ามาสะเออะ ไม่ต้องมาตอแหล"

"มึงไม่ให้ใช่ไหม ได้ แค่นี้นะอีจอมปลวก"

คิดผิดจริงๆที่โทรฯมาหามัน ผมนี่กัดฟันแน่นเชียว โดนด่าจนหน้าแดงเลยผม หนอยแน่ นังนี่ว่าจะช่วยเหลือซักหน่อย ดันมาด่าซะได้ อารมณ์เสียด่าชั้นใช่ไหม ได้ เราจะได้เห็นดีกัน

"ร้านโอกาเนะเหรอครับ"

คนอย่างผมไม่เคยโง่ ถึงโง่ก็โง่แบบมีศิลปะ กรี๊ดภูมิใจในตัวเอง เป็นยังไงอย่าอยากรู้เลย ก็เพิ่งจะโง่กับอีต้อยไปเมื่อกี๊นี่ไง โมโห

"ค่า ร้านโอกาเนะ"

"คือผมเป็นญาติของปอนด์นะครับ ไม่ทราบอยู่ไหม โทรฯมือถือแล้วไม่ติด"

"อ้อ ไอ้ปอนด์เหรอ อยู่ แป๊บนะ"

เปลี่ยนเสียงทันที แหมนะพอไม่เอื้อประโยชน์ให้นางนี่นะ ไม่สนใจเชิดใส่ชั้นสุดพลัง

"ใครวะ ไม่โทรฯเข้ามือถือกู โทรนเข้าร้านทำไม"

มันมารับสายครับเสียงนี่เข้มเชียวนะ

"อยากรู้ไหมว่าอีหนิงมันอยู่ไหนตอนนี้"

ผมไม่รีรอครับ ก่อนมันจะวางสาย

"มึงเป็นใคร"

"เป็นใครอย่าอยากรู้เลย แต่รู้ไว้ว่าชั้นรู้ว่าตอนนี้อีหนิงมันอยู่ไหน และมันมีเงินมากเท่าไหร่เท่านั้นก็พอ"

"หือ นี่มึงรู้เหรอ"

"เออ ตกลงแกอยากจะรู้ไหมว่าอีหนิงมันอยู่ไหนตอนนี้ ได้ข่าวมันหนีแกมานี่"

"เออ มึงรู้ใช่ไหม มันอยู่ไหน"

เสียงมันเข้มดุมากนะครับคงไม่ใช่หนีธรรมดาแล้วล่ะผมว่านะ

"รู้สิ ออกมาเจอกันหน่อยสิ"

"กูเลิกงานค่ำ"

"กูไม่สนใจ กูถามว่าจะมาเจอกูไหม"

กูมาก็กูไปสิ เชอะชั้นก็มีนะอารมณ์โมโหน่ะ ไม่ใช่พ่อจะมาพูดจาหยาบคายแบบนี้ ไม่ปลื้มนะจะบอก บอกว่าจะเจอไปอย่างนั้นล่ะครับ แต่ใครจะไปเจอมันฝันไปเถอะ มันเป็นกลศึกอ่ะนะ

"มึง"

"ไม่มาก็ตามใจนะ"

"เอาเบอร์มึงมา"

มันเป็นแมงดาอ่ะนะครับต้องเข้าใจ ถ่อยเรียกพ่ออะไรประมาณนี้ ไม่ยากนะถ้าจะทำอะไรที่อยากทำ ผมตั้งใจใส่ใจที่จะทำ อีหนิง นี่จะบอกไว้ว่าแกน่ะไม่ตายดีแน่อีควายในคราบชะนี มากระตุกหนวดชั้นเองนะ สำหรับไอ้แมงดานี่ก็ขอยืมมือมึงตบดีหนิงหน่อยก็แล้วกัน แต่รู้ไหมพอมันโทรฯมาหาผมนี่หน้าชาไปเลยนะ ความคิดโลดแล่นได้ดีจริงๆ ขอบใจนะไอ้แมงดา หึหึ

"อีป้า วันนี้จะออกไปตบอีหนิงอยากไปไหม"

พอเห็นอีป้ามันเดินเข้าห้องมาผมก็ถามขึ้นล่ะครับ

"ที่ไหนแก จะดีเหรอ"

"แปลว่าอะไรยะ ไปหรือไม่ไปนะที่ถาม"

"แหมแก ชั้นก็ไม่เคยนี่นะ"

"ตกลงไม่ไปนะจะได้ไปกับอีพัท"

"ไปซิแก แหมนะ ให้คิดหน่อยก็ไม่ได้"

"คิดอะไรนาน แค่จะตบชะนี"

ช่วงนี้เหวี่ยงค่อนข้างรุนแรง ไม่สนใจ อารมณ์ปรี๊ดขึ้นสูงตลอด ไปทำงานก็นะรีบปั่นงานแล้วคิดเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลา ไม่ดีเลยเสียสุขภาพ แต่เอาเถอะ มันจะต้องจบในเร็ววัน ผมเชื่ออย่างนั้น ระหว่างรออีพัทเราก็เมาท์กันล่ะครับ เอาไปเอามาอีป้ามันเมาท์ว่ามันก็เปรี้ยวไม่น้อยนะตอนเรียนมัธยมน่ะ คบแต่เพื่อนผู้ชาย ทำตัวเป็นนักเลงโต แหมนะแล้วมาบอกไม่เคยตบตีใคร นังนี่สตอเบ้อเร่อได้อีก

"โอ๊ย รถติดมากขอบอก อารมณ์เสีย"

พอคุณนายเธอมาถึงก็บ่นมาตั้งแต่ร้อยเมตรครับ ลืมบอกผมลางานมาครึ่งวัน เหอๆ อินจัด ทำงานไม่ได้หรอกครึ่งหลังมันปรี๊ด ความดันมันสูงกลับมาก็คิดแต่เรื่องนี้ล่ะครับ โทรฯหาคนนั้นคนนี้วุ่นวายไปหมด หัวฟูสินะที่เขาเรียก อิอิ

"ตกลงไปตบมันที่ไหนนะแก"

"ตะวันแดง"

"หือ คืออะไรยะตะวันแดง"

"แหมกระแดะนะยะอีพัท ก็ตรงคลองตันนั่นไง ทำเป็นไม่รู้จัก"

อีป้ามันตอบแทนครับ ขอบอกผมก็ไม่เคยไปหรอกนะ

"อ้าว ชั้นไม่รู้นี่แก ทำไมต้องตะวันแดงตะวันดำนั่นล่ะ"

"ชั้นก็ล่อลวงมันไปสิว่าไปเจอกันที่โน่น"

"ยังไงยะ มันจะยอมออกมาเหรอ"

"แหม ชั้นมีความสามารถก็แล้วกันแก"

ทั้งสองคนมันทำหน้างงครับ ผมคุยกับไอ้ปอนด์มันแล้ว มันยินดีทำตามที่ผมแนะนำ มันเป็นแผนของผมเอง บทสนทนาระหว่างผมกับไอ้ปอนด์ก็ไม่มีอะไรมาก แต่ก็พอจะทำให้คิดต่อไปว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี

"ตกลงมึงรู้เหรอว่าอีหนิงมันอยู่ที่ไหน"

"ใช่กูรู้ ตอนนี้มันอยู่บ้านกับพ่อมัน"

"ฮึ ดีกูจะไปลากคอมันมา"

"เดี๋ยวสิ แค่ลากคอมันมามันก็คงไม่ยอมหรอกนะมึง นั่นบ้านมันนะ ทำไมมึงไม่วางแผนดีๆหน่อยล่ะ"

"มึงมีแผนเหรอ ยังไง"

"ก็นัดมันออกมาว่าจะเอาเงินมาคืนมัน มึงไถเงินไปเยอะไม่ใช่เหรอ เท่าที่มันเผามึงไว้น่ะ"

"หนอยแน่อีหนิง"

"นั่นล่ะ บอกมันว่ามึงได้เงินก้อนมาจะคืนมัน ตอนนี้มันร้อนเงินอยู่"

"อืม ได้ แล้วไงต่อ"

"ก็นัดมันมาเจอ มึงก็ไปคุยกับมันดีๆ อย่าใช้ความรุนแรง"

"ยังไงวะ มันทำกูแสบ กูไม่ยอมหรอกนะ"

"เออน่า เชื่อกู มึงอยากจะได้ตัวมันไปทำไมล่ะ ที่มึงต้องการจริงๆคือตัวมันหรือว่าเงินของมันกันแน่"

มันนิ่งไปครับ ฮึฮึ อย่ามาให้ตอกนะ เพราะชั้นค้อนใหญ่ตอกจมดินเลยนะจะบอก

"กูไม่เคยรักมัน"

"เงินใช่ไหมที่มึงต้องการ งั้นทำตามที่กูบอก จบงานนี้มึงอาจจะโชคดีได้เป็นล้านก็ได้"

"เฮ้ย ยังไงวะ ไม่มีทาง"

ผมขี้เกียจจะเล่าครับ เบื่อคนไม่ฉลาด เอ๊ะ หรือว่ามันก็ฉลาด แต่ว่าผมฉลาดกว่า โฮะๆ เชิดใส่ แต่ก็นะจะใช้เขานี่นะจะมามัวแต่อ้างตนว่าฉลาดใครมันจะโง่ล่ะทีนี้ คนฉลาดถ้าไม่มีคนโง่คอยฟังเขาจะเรียกว่าเราฉลาดไหมนั่น ไม่มีทาง ผมก็เล่าแผนให้มันฟังล่ะครับ ไม่น่าเชื่อนะว่าจำนวนเงินกุขึ้นมามันจะทำให้คนเราหน้ามืดตามัวได้

"ว้ายตาย ภูธรมากย่ะแก มานัดอะไรมานัดแบบนี้ยะ"

พอไปถึงอีนังพัทก็กระแดะสำแดงฤทธิ์ล่ะครับ เพราะบรรยากาศมันลูกทุ่งๆ แต่ผมว่าน่านั่งดีออกนะ คนที่มาส่วนใหญ่เป็นคนทำงาน คือมากินมาดื่มกันจริงๆ ไม่ได้มานั่งปั้นหน้าสวย ใช้ส้อมจิ้มนั่นจิ้มนี่เข้าปาก เคี้ยวแต่พองามสายตาก็คอยกวาดหาเหยื่ออะไรประมาณนั้น เหอๆ ที่นี่ไม่ใช่แบบนั้น ไม่เห็นมีใครจีบปากจีบคอกินแบบนั้นนะ เสียงคุยกันคลอกับเสียงเพลงดังสนั่นจนไม่รู้ว่าเสียงอะไรเป็นเสียงอะไร

"เอาน่าแก น่านั่งออก เนอะป้าเนอะ"

"นั่นสิ แต่ก่อนชั้นเคยมานะสมัยเรียนรามฯ มาออกบ่อย"

"ว้าย อีป้า อยู่มานานเพิ่งจะมาเผยนะยะ ไม่ยักรู้ว่าหล่อนก็บ้าน"

"อีปอบ บ้านแล้วไง ขอบอกที่นี่มีแต่ผู้ชายบ้านๆน่ากินๆทั้งนั้นนะยะ ทำเป็นมองข้าม"

"ว้าย ไหนยะ จริงเหรอ"

"แหมนะ ลายออกนะอีพัท ไหนบอกยึดมั่นจริงใจกับไอ้โจ้"

ผมดักคอมันครับ แรดนอโผล่เลยนะ

"ว้าย ลืมตัว ไหนเนี่ยอีหนิงน่ะ ชั้นอยากจะตบมันเต็มทีแล้ว"

เปลี่ยนเสียงทำท่าใหม่ทันที น่าตบจริงๆนังนี่

"ใจเย็นๆ โน่นมันอยู่โน่น"

ผมเห็นนานแล้วล่ะครับ ไม่เคยเห็นหรอกนะไอ้ปอนด์อะไรเนี่ย แต่อีหนิงนี่สับแหลกมายังไงก็จำได้ แหมนะอีนี่หน้าเงินเหมือนกันนี่นะ คำว่าเงินนี่มันมีอิธิพลเสียจริง ไม่คิดว่าจะง่ายดายขนาดนี้ หึหึ อีผีปอบมึงเตรียมสะอื้นได้เลย

"มาเดี๋ยวชั้นจะไปกระชากหัวมันเอง"

"เดี๋ยว"

ผมดึงมือมันไว้ก่อนครับ ต้องรอดูสถานการณ์ก่อนว่ามันเป็นไปตามแผนที่วางไว้ไหม

"แต่ถ้ามีอีหน้าโง่โผล่มาอีกตัว อีนั่นน่ะชั้นยกให้แกเลยนะ"

To Be Continued

[eiky]

ผมพูดขึ้นครับแล้วลากมืออีพัทไปหาที่นั่งหลบมุม มุมที่จะมองเห็นหลังอีหนิงได้ถนัดตาทุกความเคลื่อนไหว ผมเห็นหน้าไอ้ปอนด์มันแล้วล่ะครับ หน้าตาดูสะอาดสะอ้านท่าทางแบบผู้หญิงชอบเลยนะ ตัวสูงใหญ่กล้ามโตเชียวมีไรหนวดเสน่ห์ด้วยนะเออ ลายสักนี่ลอดแขนเสื้อยืดออกมาจนถึงมือมันเลยนะ ถึงว่าอีหนิงมันถึงติด

"ใครจะมาแจมอีกเหรอยะ"

"เมียเก่าผัวแกไง"

มันสองคนทำหน้างงๆ

"อย่าบอกนะว่า"

"เออ อีต้อยนั่นล่ะ"

"มันจะมาทำไม"

"ไม่แน่ใจว่าจะมาไหม แต่ส่งข้อความไปแล้ว ถ้ามันโง่มันน่าจะมา"

"แกทำอะไรของแกนาย แกไปดึงมันมาเกี่ยวทำไม มันจบไปแล้วนะอีต้อยน่ะ"

อีป้ากำลังเทศนาธรรมขึ้นอีก

"ใช่มันน่าจะจบไปแล้ว แต่แกรู้ไหมว่าอีต้อยนี่ล่ะที่เป็นคนบอกเรื่องชั้นกับไอ้หลวงให้อีหนิงมันฟัง ทุกอย่างหลังจากที่อีหนิงมันรู้ว่าหลวงมันมีแฟนเป็นชั้น"

"แกหมายความว่ายังไง"

อ๊าย ต้องเล่าอีกแล้ว อารมณ์เสีย จะเข้าใจอะไรได้เลยเป็นไหมเนี่ย

"ก็อีหนิงมันสืบเรื่องชั้นกับไอ้หลวงไงแก อีกอย่างคนที่เผาเรือนหอชั้นก็นั่นไง ผัวเก่าอีหนิงนั่นไง และคนที่พาไปคืออีต้อย"

"หา แกรู้ได้ไง"

หึหึ จะไม่รู้ได้ยังไง ก็คุยกับไอ้ปอนด์นานสองนาน มันไม่รู้ว่าผมเป็นใครนี่ พอคนเรารู้เรื่องที่กระตุ้นใจมากกว่า เรื่องเลวอย่างอื่นมันก็ไม่สนใจหรอก คือแบบนี้ครับ ผมก็ซักมันล่ะครับหลังจากที่เล่าว่าอีหนิงมันมีเงินมากเกือบล้านประมาณนี้และอีกอย่างผมก็ใส่ไฟไปว่าอีหนิงมันมีเด็กใหม่ มาอยู่คอนโดฯด้วยกัน ซื้อเบนซ์สปอร์ตให้ อะไรประมาณนี้ หึหึ ผมก็เลยเลียบๆเคียงๆไปถึงอีต้อย มันก็เล่าล่ะครับ เอาไปเอามามันก็บอกว่าอีต้อยจ้างมันอีกทีหนึ่งให้ไปเผาบ้านที่สระบุรี มันบอกยังไม่พอจ่ายค่าบอลเขาเลยนะตั้งสามหมื่น ผมเองไม่จำเป็นต้องถามหรืออยากรู้ว่าใครจ้างมาอีกที หึหึ มึงเผาเรือนหอกูเหรอ งั้นก็ลองรู้สึกแบบเดียวกันบ้างสิอีหนิง แต่ก็อย่างว่าคนอย่างผมจะไปมีพิษสงอะไรไปทำร้ายคนอื่นเนอะ โฮะๆ มีแต่จัดหนักๆเท่านั้นเอง หนักๆนั่นล่ะใช่ เบาบางเราไม่ทำ เหอๆ

"ต๊าย เลวร้ายมาก นี่อีต้อยมันจะมาจริงเหรอ"

อีพัทนี่กัดฟันกรอดเชียวครับ

"แล้วแกคิดว่าจะมาไหมล่ะ ชั้นแค่ส่งข้อความไปว่า "มีเรื่องจะเคลียร์ เงินในส่วนสินสอดจะคืนให้ จากโจ้" อะไรแบบนี้น่ะ"

คือตอนส่งผมก็ใช้อีกเบอร์ล่ะครับส่ง เพราะถ้าเอาเบอร์เดิมส่งมันคงจะรู้ว่าผมทำ หึหึ ถ้ามันฉลาดมันก็ไม่จำเป็นต้องมา แต่ถ้ามันโง่ มาเลยจะให้อีพัทตบให้หน้าแหกไปเลย

"มันจะมาเหรอแก ชั้นว่ามันน่าจะคิดได้นะว่าไม่ใช่ไอ้โจ้"

อีป้ามันทำท่าคิดครับ ผมก็ว่าอย่างนั้นล่ะ มันคงไม่โง่ดักดานที่ใครต่อใครจะหลอกได้ง่ายๆ แต่นะ เหอๆ เงินนี่นะไม่เคยเชยไม่ว่ายุคไหนสมัยไหน ผมเชื่ออย่างนั้น

"นั่นไง มาโน่นแล้ว"

เพื่อนสองคนหันมองตามสายตาของผม

"แกไปรอที่ลานจอดรถอีพัท จัดหนักนะ เดี๋ยวชั้นล่อมันไปให้"

"ว้ายแก มันจะเหมือนรังแกชะนีไหมอ่ะ"

"แล้วแกเห็นคนที่มากับมันไหมล่ะอีป้า"

ผมบอกให้มันดูอีกที น่าจะเป็นแมงดาจากที่ร้านมันนั่นล่ะครับ หึหึ ดีจะได้ไม่มีใครมาใครหาว่ารังแกเพศที่อ่อนแอกว่า

"ดีจัดไปแก คันมือมาก ขอตบหนักๆสักที"

ผมหยิบโทรศัพท์ออกมากดข้อความยุกยิกๆอยู่ ส่วนอีพัทกับอีป้าเดินออกไปแล้วครับ พอมันสองคนพ้นตาไปผมก็กดส่งข้อความทันที พอส่งข้อความเสร็จผมก็คอยมองอาการ อีต้อยมีปฎิกริยาทันที มันเหมือนคุยอะไรกับผู้ชายคนที่มันพามาแล้วเดินออกไปนอกร้าน ส่วนอีหนิงเหมือนโดนไอ้ปอนด์นั่นขู่บังคับอยู่ อีหนิงน่ะของตาย ยังไงผมก็กำชับไอ้ปอนด์ไว้แล้ว ส่วนตอนนี้ขอจัดชุดเล็กก่อนนะ หนอยมาด่าชั้นว่าอีควายเหรออีต้อย มึงเตรียมตัวปากแตกได้แล้ว ผมเดินออกไปทันทีครับ

"ว้ายตาย นึกว่าใคร โลกกล๊มกลมนะ คนคุ้นเคยนี่เอง"

เสียงอีพัทแหลดังออกมา

"อ๊ะ อีกะเทย แกมาที่นี่ทำไม อย่าบอกนะว่ามากับไอ้โจ้"

"อ๊ะแน่นอน โจ้รออยู่ทางโน้น"

ต๊าย ไม่ยักรู้ว่าอีพัทนี่ก็กรดดีๆนี่เอง ลานจอดรถมันมีคนอยู่ล่ะครับ มันไม่ได้เงียบสงบพอที่จะตบได้โดยไม่มีใครเข้ามายุ่งเกี่ยว อีพัทมันเดินจูงแขนอีป้าไปทางข้างๆร้าน รู้สึกถัดไปมันจะเป็นสะพานเหมือนทางด่วน ปลอดคนครับ มันไม่กลัวผู้ชายตัวใหญ่ที่มากับอีต้อยเลยนะ

"ไหน ไอ้โจ้อยู่ไหน"

"แต่งตัวท่าทางจะเป็น อิอิ เนอะ"

"อะไร อีกะเทย อย่ามาสำบัดสำนวนนะ ไอ้โจ้อยู่ไหน เสียเวลาทำมาหากินชั้น"

"นี่ไง โจ้น่ะ"

"กรี๊ด อีกะเทย แก แกหลอกชั้น อีควาย"

อีพัทมันชี้ลงไปที่เท้ามันครับ ไม่ชี้เปล่าๆ ปรี่เข้ากระชากแขนอีต้อยมาตบ ฉาดๆๆ หลายฉาด ไอ้ผู้ชายมันปรี่เข้าหา ผมก็วิ่งไปกระโดดถีบกลางหลังมันครับ ไอ้ตัวโตหัวขมำไปทันที

"กรี๊ด กรี๊ด"

"อีผีปอบ แกด่าชั้นใช่ไหมหา แกเป็นใครกล้าดียังไงอีชะนี"

อีพัทมันพูดแบบกัดฟันนะครับ ไม่ดังมากแต่เน้นคำ

"แกมาทำชั้นทำไม อีกะเทย อีตุ๊ด แกได้ไอ้โจ้ไปแล้วนี่ กรี๊ด"

"อย่ามาตอแหล แกเป็นคนพาไอ้เชี่ยนั่นไปเผาเรือนหอเพื่อนรักชั้น แกต้องรับผิดชอบ นี่แน่ะๆ"

"กรี๊ดๆ ช่วย"

"ใครช่วย ช่วยตบเหรอ นี่แน่ะอีเปรต"

กรี๊ด อีป้าครับ เข้ามารุมตบรุมดึงช่วยอีพัท น่าสงสารจังเลยเนอะอีต้อย ชะตาขาดแล้วมึง ส่วนไอ้นี่ผมก็เตะต่อยมันมือมันเท้าไปเลยล่ะครับ ไม่เห็นจะเก่งตัวใหญ่ซะเปล่า ต่อยมาก็เหมือนไม่ได้ฝึกฝน ผมนะหลังจากตบกับอีหนิงก็ปวดตัวนิดหน่อยล่ะครับ แต่วันนี้ปลิวพริ้วมาก อิอิ ยกขาแบบว่าก้านคอๆ ไอ้นั่นมันหมอบไปแล้ว ผมจึงเดินเข้ามาหาเพื่อนทั้งสอง เลือดจากปากอีต้อยไหลออกมาเปรอะเปื้อนหน้าตามัน อุ๊ยตาย น่าสมเพช

"มึงใช่ไหมที่พาคนไปเผาบ้านผัวกู"

ผมเหมือนมีวิญญาณเข้าสิงครับ เสียงกับหน้าไปแล้วขนาดผมยังรู้สึกเลยว่าผมเปลี่ยนไป หน้าร้อนมาก ผมจิกหัวมันขึ้นมา

"กรี๊ด ไม่เกี่ยวกับชั้น อีหนิง อีหนิงมันจ้าง"

"แต่มึงก็ทำ อีงูพิษ ถ้าหากแม่ผัวกูนอนอยู่นั่นมึงจะรับผิดชอบยังไง ชีวิตมึงอีกสิบคนมึงจะเอามาทดแทนได้ไหม อีชาติชั่ว เพียะ สัตว์นรก เพียะ ปึ๊กๆ"

"อีนาย พอๆ เดี๋ยวมันตาย พอแล้ว"

เสียงอีป้าครับมันดึงผมออกมาจากร่างที่กำลังแปรสภาพไปเป็นศพในอีกไม่ช้า ทั้งเท้าทั้งกำปั้น เสียงเพียะๆ นั่นไม่ใช่แบมือนะครับ กำหมัดแน่นๆแล้วตบทางด้านหลังมือ ผมเลวเนอะ โหดใช่ไหม ใช่ผมว่าผมโหดทำเกิดกว่าเหตุน่าจะให้ทางเจ้าหน้าที่เขาจัดการเองไม่น่าที่จะลงไม้ลงมืออะไรแบบนี้เนอะ อ้อเหรอ แล้วให้เขาบอกว่าจำคุกห้าปีในโทษฐานทำลายข้าวของผู้อื่น หรือมีเจตนาทำให้ผู้อื่นอาจจะถึงแก่ชีวิตอะไรแบบนี้เหรอ เชิดใส่ อันนั้นค่อยว่ากันหลังจากที่มันกราบเท้าผมก่อน ก็แทนคุณนายแม่และความตั้งใจของสามีผมที่มันอุตส่าห์สร้างบ้านหลังนั้นมาด้วยน้ำพักน้ำแรงด้วยความรัก แม้ว่ามันจะเป็นความตั้งใจที่ะทำเพื่ออีหนิงก็ตามเถอะ แต่คนที่ทำทุกอย่างเพื่อความรักแบบนี้ มันเป็นใครมันมีสิทธิ์อะไรที่เห็นแค่เศษเงินแล้วจะมาเผามาทำลาย

"กราบตีนกูเดี๋ยวนี้"

"อีนาย"

เสียงอีป้ากับอีพัทครางออกมาเหมือนไม่เชื่อหูมันล่ะครับ ผมพูดจริงทำจริง

"กราบตีนกูเดี๋ยวนี้ ก่อนที่มึงจะเจ็บมากกว่านี้ อีสัตว์"

"อีนาย"

อีกครั้งครับ ผมทำเกินไปผมรู้ ตั้งใจจะจะเหยียบหน้ามันนะแต่โดนเพื่อนดึงออกไปแล้ว กรี๊ด อารมณ์เสีย

"พอๆแก แค่นี้มันก็จะตายอยู่แล้ว ไปๆเดี๋ยวตำรวจมา"

"เดี๋ยวสิอีป้าแล้วอีหนิงล่ะ"

"ขึ้นรถก่อน เดี๋ยวบอกแผน"

ยังไม่หายโกรธนะสั่นเลยผม เจ้าเข้าองค์ลง แต่อีป้ามันก็ลากไปขึ้นรถล่ะครับ แต่ไม่ได้ขับออกไปไหน ผมสูดลมหายใจเข้าปอดอยู่หลายทีกว่าจะสงบ

"จะเอาไงแก ไม่ใช่มันไปไหนต่อไหนแล้วเหรออีหนิงน่ะ"

อีพัทพอมันเห็นผมดีขึ้นไม่สั่นมากมันก็พูดขึ้นล่ะครับ

"เออน่า เชื่อมือชั้น ว่าไงป้าเงียบเชียว"

ผมหันไปมองอีป้าครับนั่งหน้าเครียดเชียว

"กำลังสวดมนต์ให้แกอยู่ไง อีนี่เมื่อกี๊ชั้นไม่เคยเห็นเลยนะกับสิ่งที่แกทำน่ะ"

หน้าตามันจริงจังมากครับ ผมก็อึ้งไปสิ เหอๆ

"ชั้นก็ไม่คิดเหมือนกันล่ะแก คงโมโหมาก"

"ค่าคุณนายขา คุณสามารถฆ่าคนตายได้เลยนะชั้นว่าน่ะ"

"คงงั้นล่ะแก ชั้นรู้แล้วล่ะเวลาคนเราโมโหจนลมออกหูน่ะมันเป็นยังไง อะไรก็คงฉุดไม่อยู่"

"มีสติหน่อยสิแก จะทำอะไรก็อย่าให้มันไม่สามารถควบคุมได้ ถ้าอีนั่นมันตายขึ้นมาจริงๆมันจะไม่ใช่แบบนี้นะ"

มันก็จริงของอีป้าครับ ผมก็นิ่งคิดอยู่ ซึมไปเลยผม

"เอาน่าแก มันไม่ตายหรอกน่า คนเลวๆแบบนั้นน่ะตายยาก"

"แล้วไม่กลัวมันจะมาเอาคืนเหรอ"

"นี่ไง คุณวิทย์ครับ"

ผมนัดไว้หมดแล้วครับ ไม่ได้ฉลาดนะแต่ไม่ได้โง่คิดการใหญ่ขนาดนี้จะมาทำเล่นๆเหยาะแหยะเหรอ คงไม่ใช่ผมหรอกนะ พอวางสายจากไอ้ปอนด์ผมก็กดหาคุณวิทย์ทันทีสิครับ คุยกับอีคริสด้วยบอกรายละเอียดไปไม่มากแต่พอรู้ว่าควรพูดอะไร สามีผมมันแจ้งความไว้ที่โน่นล่ะครับ พอแจ้งคุณวิทย์ไปเขาเป็นตำรวจนี่นะ จะประสานงานอะไรกับตำรวจด้วยกันมันคงไม่ยาก ผมนัดเขาให้มารอแถวนี้ล่ะครับ พอสบโอกาสก็แบบนี้ล่ะ รออยู่สักพักเขาก็มาผมก็ออกไปเจอครับ

"จับมันไปก่อนนะครับ เดี๋ยวนายจะตามไปที่โรงพัก วิวาทกันนี่เสียค่าปรับเท่าเดิมใช่ไหมครับ"

"เอ่อ คุณนายจะไปไหนต่อครับ"

"ก็ที่บอกคุณวิทย์ไว้น่ะครับ รบกวนคุณวิทย์พาอีนั่นไปส่ง สน ก่อนเดี๋ยวนายจะแจ้งอีกที"

"ครับๆ แล้วเขาอยู่ไหนครับ"

"ข้างร้านโน่นน่ะครับ พัทแกพาคุณวิทย์ไปดูอีนั่นหน่อย"

ผมบอกอีพัทไปครับมันออกมายืนนอกรถกับอีป้า ผมไม่อยากไปเห็นสภาพอันน่าเวทนาที่เกิดมาจากฝีมือของผมและผองเพื่อน อิอิ ใครว่าผมร้าย ผมไม่ร้ายนะ เคยได้ยินเพลงเขาบอกว่า "ผู้หญิงก็เหมือนงูพิษที่ไม่คิดจะทำร้ายใคร แต่ถ้าหากโดนทำร้ายใจ จะยอมตายเพื่อป้องกันตัว" แล้วผู้หญิงผสมผสานกับผู้ชายอยู่ในร่างเดียว เป็นส่วนผสมที่ลงตัวเลิศล้ำ อ๊าย แบบผมล่ะ จะเปรียบกับอะไร คงจะแม่งูพิษสินะ เชิดใส่ ก็รู้นี่ว่าชั้นมีพิษยังอยากจะมาลองดี ก็รับไปสิพิษร้ายแรงน่ะ จะมาครวญครางเพื่ออะไร สะบัดบ๊อบ

"มันออกมาโน่นแล้ว"

อีพัทมันสะกิดบอกผมครับ หลังจากที่นั่งรออยู่นานพอสมควร

"แล้วไอ้นั่นน่ะเหรอผัวใหม่มัน"

อีป้าถามบ้างครับ คงหายวิตกกังวลแล้ว

"อืมใช่"

"ว้ายแต่ท่าทางคงจะโดนไอ้นั่นตบเอาอยู่นะพวกเธอ ดูกระชากแขนสิ"

"นั่นสิ มันยังไงกันอีนาย แล้วเมื่อไหร่พวกชั้นถึงจะได้รู้แผนซะทีละ"

"อีกไม่นานแก ตามไปอีพัท"

คงเป็นไปตามแผนที่ผมบอกไว้ไม่มีผิด หึหึ ในะรหว่างตามมันไปผมก็ค่อยๆเล่าล่ะครับว่าผมจะทำอะไร คอยดูก็แล้วกัน แจกชั้นมาสิบแกเตรียมรับคืนไปเลยล้านเท่าอีหนิง

Written by eiky

Ps.คิดว่าน่าจะไม่เกิน ห้าตอนก็คงจะจบล่ะครับ ต้องไปทำงานหลวง อิอิ

ขอถามหน่อย ถ้าผมจะรวมเล่มนี่จะมีคนอุดหนุนไหมอ่ะ อยากรวมเล่มกะเขาเหมือนกันน้า จะได้มีงบช่วยเล้า อิอิ หลายเรื่องแล้วเหมือนกันที่ผมเขียน ตอบหน่อยน้าคร้าบ จุ๊บๆๆ

[roseen]

 

[Yacuza]

ทำหนังสือไตรภาคไปเลยครับ นิยายมันส์ๆแบบนี้ ต้องมีต่อน๊า ชอบๆๆ

[b27072010]

เจอบาทาไปเยอะเหมือนกันนะต้อย

ก็สมควรอยู่หรอก ....

[rubbitmoon]

สนับสนุนให้รวมจ้า เอาเรื่อง พอ่หมีขาวกับแม่หมีด้วยจะดีใจเป็นที่สุดคะ   

[YELLOWSTAR]

สบัดบ๊อบ พี่นายอย่าได้สนใจคนเลวๆพันนั้น

พวกมันตายยากจะตายไป อย่าได้สนใจ  เหอๆ

[indy❣zaka]

เอาสามเรื่องพร้อมกันเลยก็ได้ค่ะคุณอิ๊ก
น้องภูมิ น้องปุ่น นายพล

อยากได้หมดเลยอ่าาาาา >.<

[Chinnosuke]

ถ้าจะรวมเล่มผมขอน้องภูมิ 1 ชุดครับชอบมากก
แล้วจบจากเรื่องนี้พี่อิ๊กไม่มีโครงการต่อไปเหรอครับ
 

[TanyaPuech]

 
ช๊อบชอบ  อิ๊อิ๊

[na_near]

ยกมือเห็นด้วยกับการรวมเล่มค่ะอิ๊กกี้

ตอนนี้ก็แซบเหมือนเดิมอิ๊กกี้ไม่เตยทำให้ผิดหวังจิงๆ

[DraCo_SLa13]

สนับสนุนค่ะ  จอง1ชุดทันที

ยังๆๆ  ยังๆไม่ร้ายเท่าไหร่ ว่าแต่  เรย์จะโดนแค่นี้จริงเหรอค่ะ

อิหนิง ต้องโดนหนักๆกว่านี้เยอะๆถึงจะสาสมค่ะ  

[aimaim]

หากคุณพี่จะรวมเล่ม คุณของจองล่วงหน้า 1 ชุดเจ้าค่ะ แตราคาอย่าเกิน 700 นะ เดี๋ยวสู้ไม่ไหว อิอิ


อยากรู้มากค่ะ ว่าชะนีหนิงจะโดนอะไรบ้างอ่ะ คุคุ

[thomaskung]

รวมสิ สนับสนุน

[lovevva]

 o18สะใจ

[~tai~]

รวมเลยค่ะ เห็นด้วยๆ
ทุกเรื่องเลยนะคะ ชอบมากค่ะ  

[yayee2]

ใครดีดีตอบ ใครชอบตอบแทน ใครร้ายร้ายแสน ให้เหมือนแม้นที่ทำเรา

จัดทำเลยจ้า