(ต่อครับ)
ตอนที่24 ทอมจำเป็นที่จะต้องสาบตัวเองให้ไร้ความรู้สึก
ดูก็รู้ว่ามามิเอะแกล้ง
แกล้งแบบ 2 ต่อ ทั้งทำให้ชุนตกอยู่ในที่นั่งลำบาก แล้วก็ทำให้ทอมหึงเป็นบ้าในเวลาเดียวกัน
แต่มันเพราะอะไรล่ะที่ทำให้มามิเอะเลือกที่จะแกล้งแบบนี้
แล้วที่สำคัญ ไอ้ที่กำลังเป็นบ้าบออยู่ตอนนี้ ก็เพราะประโยคสั้นๆที่มามิเอะพูดเสียงดังก่อนที่จะจูบชุน
..... “ชุนบอกว่าไม่ได้คบกับ พี่ทอมใช่มั้ย งั้น....”…..
ถึงขั้นนี้แล้วชุนยังปฏิเสธกับมามิเอะอยู่อีกหรือ
ทั้งที่ครอบครัวและเพื่อนๆ ต่างก็รู้แล้วทั้งนั้น
แต่กับหญิงสาวคนหนึ่ง
ชุนยังกันพื้นที่ไว้ให้เธออีกหรือไง
สารพัดคำถาม สารพัดความไม่เข้าใจ น้อยใจ เสียใจ ตีกันวุ่นวาย
ชุนลอบมองมือเรียวยาวที่จับพวงมาลัยรถแน่นจนข้อขาว ตรงข้ามกับใบหน้าเรียบเฉย
...ไม่มีคำพูด
...ไม่มีแม้แต่เสียงถอนหายใจ
...ไม่มีทั้งเสียงหัวเราะ
รถเลี้ยวเข้าบ้าน ทอมลงมาส่งแล้วก็กลับไป
...ไม่มีแม้แต่สายตาหันมามอง....
...ทำไมมันอึดอัด และเจ็บได้ขนาดนี้นะ...
ทอมขับรถกลับเข้าห้องอัดบุหรี่ แล้วไปอาบน้ำ มองนาฬิกาก็ดึกมากแล้วแต่ยังไม่อยากนอน ความน้อยใจ ความไม่เข้าใจวนเวียน เพราะถึงจะตอบตัวเองว่า เขายังเป็นวัยรุ่น อาจจะอายที่บอกกับคนอื่นว่ามีแฟนเป็นผู้ชาย แต่สุดท้ายมันก็วนกลับมาที่จุึดเดิมว่า ทั้งครอบครัวและเพื่อนสนิท รู้ว่าอะไรเป็นอะไร แล้วทำไมชุนถึงปฏิเสธกับผู้หญิงคนนั้น
ถ้าถามแบบนี้คำตอบมีแค่ว่าชุนยังมีใจให้ผู้หญิงคนนั้น แล้วพอตอบแบบนี้มันก็กลับไปที่คำถามตอนแรกอีก
มีเสียงเปิดประตูบ้าน
หนุ่มรูปหล่อตัวโตเปิดประตูห้องนอนแล้วก้าวลงบันไดมาที่ชั้นล่าง
คนตัวเล็กยืนอยู่ ตามกลมๆมองตามการเคลื่อนไหวของคนที่กำลังเดินลงมา
“พี่บอกว่า ถ้าไม่รู้จะไปไหนให้มาที่นี่อย่าไปเรื่อยๆ”
ทอมเดินไปหยิบโทรศัพท์
“พ่อไม่อยู่ไปฝรั่งเศส แต่ผมบอกพี่ชาร์ลแล้วว่า จะมาที่นี่”
“ชาร์ลมันยอมเหรอ”
“ไม่รู้ เพราะไม่ได้รอฟัง บอกแล้วก็ออกมาเรียกแท็กซี่มาที่นี่เลย”
....กูหนอกู...ทอมได้แต่พึมพำกดโทรศัพท์โทรหาชาร์ล บอกว่าชุนมาถึงที่นี่แล้ว พี่ชายแสนดีกดรับทันทีแล้วถอนหายใจโล่งอก บอกให้ช่วยดูไอ้ดื้อเอาแต่ใจแล้ววางสายไป...
ทอมตั้งสติอีกครั้ง แล้วเดินเลยไปสูบบุหรี่
ชุนวางกระเป๋าเป้หลังไว้ที่โซฟา แล้วนั่งมองโน่นนี่
บุหรี่ยังไม่หมดมวน แต่ทอม...ไม่ไหวว่ะ...
“ชุน พี่ยังไม่พร้อมคุยตอนนี้”
“......”
“ชุนครับ ถ้าคุยตอนนี้พี่ต้องใช้อารมณ์แน่ๆ แล้วเราก็จะคุยกันไม่รู้เรื่อง”
“......”
ทั้งที่ควรจะอยู่ให้ห่าง แต่ทอมก็กลับเดินมาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ
ให้ตายเหอะ! ยิ่งไม่อยากอยู่ใกล้ เพราะไม่อยากใช้อารมณ์ ทำอะไรรุนแรง แต่ยิ่งวินาทีที่ผ่าน มันยิ่งควบคุมตัวได้ยากขึ้นทุกที
“ดึกแล้วชุนนอนในห้องแล้วกัน” ทอมขยับตัวจะลุกขึ้น
ชุนหันมาดึงมือพี่ไว้ แล้วใช้มือปิดตาพี่
“ชุน”
“พี่ฮะ ฟังผมหน่อย”
ทอมจับข้อมือเล็กไว้ รับรู้ได้ว่ามือที่ปิดเปลือกตาอยู่เริ่มสั่น....
แล้วมันก็ทำให้ใจคนนี้อ่อนยวบ
....กูทำบ้าอะไร....
....ทั้งที่รู้ แต่กูก็ไม่มีเหตุผล...
“พี่บอกว่าเลิกต้องเลิกให้เด็ดขาด ผมทำแล้ว พูดกับเขาเหมือนเพื่อนคนหนึ่ง ผมหลบหน้าเขาแล้ว แต่บางทีผมก็คิดว่า ผม...ทำร้ายเขา ผมทำผู้หญิงร้องไห้เพราะผมเห็นแก่ตัว แล้วตอนนี้ผมก็...ทำร้ายพี่อีกคน เพราะความเห็นแก่ตัวของผม...ผม....ควรทำยังไงดี”
ทอมโอบเอวบางขึ้นมานั่งคร่อมบนตัก แล้วกอด ลูบหลังเบาๆ
“ไม่ต้องทำอะไรหรอก พี่บ้าไปเอง ทั้งที่รู้ว่าเขาแกล้ง แต่ใจก็ยังไปติดอยู่กับคำพูดไม่กี่คำ”
ชุนคลายมือออกมากอดไหล่หนาไว้ เนิ่นนาน
“มีอีกคำที่มามิเอะพูด”
เหมือนคนตัวโตที่กอดอยู่จะขยับตัวนั่งตรงในทันที
“มามิเอะบอกว่า เหตุผลเดียวที่เราใส่ใจความรู้สึกของคนหนึ่ง ก็เพราะเรารักเขา....”
ทอมมองคนที่พูดไปเรื่อยๆ หัวใจที่สัมผัสอกกว้างเต้นแรง
แต่ว่า.....
แค่นั้นแหละ ให้ตายไอ้ดื้อชุนก็ยังไม่พูดต่อ
แต่ว่า....
ถ้าเพียงแค่ก้มลงจูบตอนนี้ ทอมแสนดีจะหยุดตัวเองได้มั้ย
ไม่มีทาง!
ยอมรับกันตรงๆ เลยว่า ไม่-มี-ทาง
ความคิดดีๆ สะดุดกึกด้วยเสียงโทรศัพท์ของน้อง ทอมหันไปมองนาฬิกา
เกือบตี 1 มีโทรศัพท์มาตอนตี 1 ครับท่าน!
ก่อนนี้เขาแกล้งต่อหน้าเพื่อให้โกรธน่ะใช่ แต่ถ้าโทรตอนนี้ก็เพราะคิดว่าชุนอยู่คนเดียว แล้วไงล่ะทอมกล้าคิดต่อมั้ย
ทอมหรี่ตามองคนที่รีบกดสายทิ้งแล้วปิดเครื่อง
ดวงตากลมๆ ที่เหลือบมองพี่รีบตวัดหนีไปทางอื่นทันที
มือแข็งแรงจับคางให้หันกลับมาแล้วกดจูบ มือแข็งแรงที่เอวบางเลื่อนลงมาบีบสะโพกกลม
ใบหน้าหวานสะบัดหนี ดึงมือพี่ออกพร้อมกับจะลุกออกจากตักแต่ทอมดึงแขนไว้
“เจ็บอ่ะ”
ทอมกอดเหมือนรัดชุนไว้ทั้งตัว ก้มลงหอมที่ผมอ่อนนุ่มเพราะอีกคนซุกหน้าลงที่ไหล่กว้าง ริมฝีปากกดจูบไล่ลงมาที่ใบหู ลำคอ
ร่างกายผอมบางเกร็งจนทอมต้องลูบหลังเบาๆ
ถ้าหยุดไม่ได้ ก็ต้องไม่เริ่ม แต่ว่า....
เมื่อปลายลิ้นแตะที่จุดชีพจร เสียงครางต่ำๆในลำคอขานรับ มือที่โอบพี่อยู่กลายเป็นขยำเสื้อนอนพี่ไว้แน่น เบือนใบหน้าแดงเรื่อไปอีกทางช้าๆ เปิดคอและไหล่ให้พี่ซุกไซ้
ทอมจูบไล่จนเป็นรอย แล้วถอนจูบมองใบหน้าหวานที่ก้มมองไหล่พี่ ขณะที่พี่ถอดเสื้อยืดสีอ่อนให้
นิ้วมือสวยเกลี่ยแก้ม ไล่ลงมาที่ลำคอ ไหล่ ยอดอกสีอ่อน
ชุนก้มหน้าซุกไหล่กว้างแต่พี่ช้อนคางให้เงยหน้าขึ้น นิ้วมือเรียวยาวยังคงล้อเล่นอยู่ที่อก
“อือ......”
ชุนเบียดเปลือกตา กัดฟัน ทอมแทรกนิ้วผ่านไรฟันแตะปลายลิ้น
“อา......” เสียงครางหวาน ปลายลิ้นโลมเลียปลายนิ้วพี่
ทอมเพิ่มน้ำหนักปลายนิ้วที่ยอดอกแล้วเลื่อนมือลงมาที่กระดุมกางเกง
ชุนผวาจะจูบพี่ แต่กลับต้องเบือนหน้าส่งเสียงคราง เพราะมือที่ฟอนเฟ้นไปทั่วตัวแล้ววนมาด้านหน้า แตะที่ส่วนปลาย
“พี่ฮะ....พี่.....”
ทอมยกตัวน้องขึ้นสูงลงลิ้นที่ยอดอก พร้อมไปกับเร่งมือที่ส่วนหน้า อีกมือบีบนวดอยู่ที่สะโพกกลม
ชุนเหยียดตัวให้พี่ชิม กระทั่งหอบหายใจแรงขึ้น แก่นกายร้อนรุ่ม พี่ก็ละจากอก ดึงน้องให้นั่งลง ช้อนจูบดูดลิ้น ชุนเบียดมือลงหาแก่นกายพี่แต่พี่ดึงมือออก
“ช้าๆก็ได้”
“แต่ว่าผมจะ...”
ชุนพูดยังไม่จบคำพี่ยิ่งเร่งมือจนต้องผวาดูดปากพี่ไว้แล้วกระตุกตัวหลั่งน้ำสีขาวล้นหลังมือใหญ่
“ยังไม่หมดใช่มั้ย” พี่กระซิบข้างหูคนที่ทิ้งตัวซุกหน้าพิงอกกว้าง
ทอมล็อคขาคนตัวเล็กไว้กับเอว อุ้มขึ้นมาบนห้องนอนแล้วทิ้งตัวลงตาม ชุนได้แต่บิดตัวครางเมื่อริมฝีปาก และฝ่ามือสำรวจไปทั่วตัว
ความรู้สึกเจ็บแล่นผ่านสันหลังเข้าสู่สมองเมื่อปลายนิ้วสอดสำรวจช่องทางอ่อนไหว
“อึก....”
ทอมถอนนิ้วออกเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นแผ่วเบา คร่อมตัวมองใบหน้าหวานอาบน้ำตา
“ขอโทษฮะ ผม...”
“ไม่เป็นไร พี่ต่างหากที่ต้องขอโทษ” ทอมเกลี่ยเช็ดน้ำตาให้น้องแล้วลุกไปห้องน้ำ ยังได้ยินเสียงสะอื้นแว่วมาให้ได้ยิน
....ทอมเอ๊ยทอม....
....ที่ต้องลุกออกมาด้วยเหตุผลเดียวเลย คือถ้าอยู่ต่อต้องบังคับกดน้องแน่ๆ ก็ขนาดน้องร้องไห้ขนาดนี้ คนดีๆ เขาต้องหดหายไปแล้ว แต่นี่มันยัง.....กูทำไมเลวได้อย่างนี้วะ....
ยืนเอาน้ำเย็นรดหัวอยู่ใต้ฝักบัว ให้ไอ้ที่มันร้อนรุ่มอยู่สงบลง แต่มันก็ยัง....กูหนอ....หื่นจริงอะไรจริง....
ประตูห้องน้ำเปิดออก อากาศเย็นจากเครื่องปรับอากาศจากภายนอกแทรกเข้ามา
ร่างผอมบางที่มีรอยจูบเรื่อทั้งที่ไหล่ อก และหน้าท้องก้าวเข้ามาช้าๆ ดวงตากลมโตพยายามเหลือเกินที่จะไม่มองไอ้ลูกรักของพี่ที่ยังไม่ยอมสงบลง
“ผม...ทำ...ให้...มั้ย....ฮะ.....”
“.......”
ตากลมแดง จมูกก็แดงเพราะร้องไห้ แต่ตอนนี้ริมฝีปากแดงๆ กำลังจูบที่หน้าท้องพี่แล้วจูบไล่ลงมาแก่นกายลากลิ้นเลีย ช้อนตาขึ้นมองพี่พร้อมครอบริมฝีปากลง
มือขาวซีดจับที่ต้นขาของพี่ หลับตาแน่นพยายามขยับต่อ แต่ว่าความรุ่มร้อนทำให้ยิ่งขยายตัวจนแน่นปาก สุดท้ายชุนก็เคลื่อนไหวไปตามฝ่ามือแข็งแรงที่ประคองศีรษะอยู่
ทอมสูดปาก แล้วดึงออกจากปากน้องหันไปปล่อยหยาดน้ำสีขาวทางอื่น
ชุนขยับตัวลุกขึ้น เช็ดที่มุมปากบาง
“พี่อาบน้ำให้นะ”
ทอมจับน้องอาบน้ำฟอกสบู่ให้ทั่วตัว เจตนาเบียดแก่นกายเข้าที่ร่องก้น ถูสบู่เน้นอยู่ที่ยอดอกบี้จนน้องคราง เลื่อนมือมารูดแก่นกายจนร้อน ยืนแทบไม่อยู่ ชุนหายใจแรงรีบล้างสบู่ของตัวเองแล้วหันหน้ามาฟอกสบู่ให้พี่บ้างแต่ทอมก็ยังเนียนบดเบียดแก่นกายเข้าหาจนร้อนไปด้วยกัน
“ถะ ทำจริงเหรอ”
ชุนถามเสียงสั่นขณะที่มือก็ล้างฟองสบู่ให้พี่ แต่นิ้วเรียวยาวของพี่ที่กดคลึงอยู่ที่ปากทางแคบด้านหลังเริ่มเบียดเข้าหา ชุนผวากอดพี่ไว้ น้ำตาหยาดจากหางตา
“ยังล้างไม่หมดเลย” เสียงทักท้วงของน้องยังเจือสะอื้น
พี่ช้อนจูบที่ริมฝีปากบาง ยกขาเรียวขึ้นข้างหนึ่ง จัดท่าให้ชุนเอนตัวมาหา นิ้วเรียวยาวเลื่อนเข้าออกแล้วเพิ่มนิ้วควานหาจุดอ่อนไหว
“อ๊ะ อ๊า...”
“ให้พี่ทำให้นะ”
ดวงตากลมเหลือบมองพี่แล้วพยักหน้าเพียงนิดเดียว
ทอมได้แต่บอกตัวเองว่าให้ช้าลงอีกนิด ในขณะที่ทำความสะอาดให้น้องแล้วพากลับมาที่เตียง จับร่างผอมบางพลิกคว่ำ ก้มลงแตะปลายลิ้นที่ช่องทางด้านหลังแล้วเบียดลึก
เมื่อชุนเกร็งตัวรัดแน่น มือแข็งแรงก็คลึงอยู่ที่ต้นขาเรียวเพื่อผ่อนคลาย
แต่ความเร่าร่อนปั่นป่วนอาละวาดอยู่ภายในร่างกาย รู้สึกเพียงริมฝีปากของพี่ที่เลื่อนขึ้นมาที่เอวและหลัง จนต้องทิ้งตัวลงนอนราบแต่ยังไม่ทันได้หายใจ สัมผัสที่เย็นวาบก็มาอยู่ที่ช่องทางด้านหลัง
“อือ.....พี่ฮะ...พี่....”
“ชุนของพี่” ทอมกระซิบเล็มเลียที่ใบหู
ชุนหันมาหาโน้มคอพี่รับจูบดูดแรงจนแทบขาดใจ
ทอมขยับตัวสวมถุงให้ตัวเอง บีบครีมย้ำที่ถุงโดยที่ไม่ให้อีกคนเห็น แล้วถึงขยับสะโพกมาจดจ่อ
เพียงแค่ส่วนปลายชุนก็ร้องลั่นบิดสะโพกหนี
“อ๊าก เจ็บนะ!”
เมื่อมือแข็งแรงกอบกุมแก่นกายที่นิ่มลงเพราะความเจ็บ รอจนกลับมาแข็งสู้มืออีกครั้ง กับเสียงเรียกชื่อแหบพร่า.....รอให้ความต้องการมีอำนาจมากกว่าทุกสิ่ง....
ทอมบีบครีมที่ถุงแล้วนวดซ้ำ ขณะที่ทั้งจูบทั้งกัดไปทั่วแผ่นหลัง จนแน่ใจว่าน้องพร้อมกว่าเดิม ก็จับน้องนอนหงาย เปิดขาเรียวกว้างช้อนสะโพกขึ้น เพียงแค่กดย้ำ ชุนก็ร้องลั่น
“อ๊า...”
ทอมก้มลงดูดปาก มือก็บี้ที่อกบาง ชุนเบี่ยงหน้าหนีหอบหายใจแรง
“ชุนครับ...พี่..หยุดไม่ได้แล้ว ขอพี่นะครับ”
ชุนหายใจเข้าลึกๆ เลื่อนมือมาที่อกพี่ เพียงแค่สัญญาณจากการเลียริมฝีปากบาง ทอมก็กดต่อ ยิ่งเข้าไปลึก ความเจ็บกับความต้องการยิ่งแยกไม่ออก
“อึก...พี่ฮะ” ชุนคราง เนื้อตัวร้อนรุ่มตอบรับทุกสัมผัสจากพี่
ทอมเกลี่ยน้ำตาจากใบหน้าหวาน แต่ยังคงขยับสะโพก ปลายนิ้วกรีดไล่ผ่านอกบางลงมาถึงหน้าท้องแล้วกอบกุมกระตุกมือ
ทั้งที่น้ำตานองหน้า แต่ร่างกายผอมบางร้อนรุ่ม เสียงครางหวานผสานเสียงที่บ่งบอกถึงความรู้สึกอึดอัด ทุกการเคลื่อนไหวยิ่งทำให้การควบคุมตัวเองทำได้ยากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อช่องทางด้านหลังตอดรัด ทอมต้องหยุดสะโพกมาเร่งมือให้น้องคายน้ำอีกครั้ง
ดวงตาหรี่ปรือ กับริมฝีปากสีแดงจัดเรียกพี่
“พี่...ผมไม่เป็นไร”
ทอมขยับสะโพกช้าๆ แล้วเร่งแรงจนคนที่รองรับหัวสั่นคลอนมือแข็งแรงที่บีบนวดต้นขาทำให้แก่นกายสีแดงเรื่อกลับมาขยายตัวได้ใหม่
ทอมสาวออกแล้วดันกลับเข้าไปใหม่ กระตุกตัวแรงๆแล้วสาวอีกครั้งก็คร่อมตัวกอดน้องไว้ ค่อยๆดึงออกแล้วจัดการทำความสะอาด พลิกคนที่นอนหอบหายใจเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนกว้าง
“ชุนของพี่....”
-*-*จบตอนที่ 24-*-*-
หัวข้อ: "Just a Kiss a Day , then , Take my Heart away." (อ่าน 308879 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก