อ่านย้อนคุณนายแม่รมย์ฤดีซ่อนเรื่องความลับในกล่องไม้ ตอน111เพราะพ่อ p.177
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php/topic,20598.5280.htmlอรุณสวัสดิ์^^
**********************
ลมเหนือที่รัก
ตอน 184 Pandora’s box &VDO คาราโอเกะ HBD
--------------------------
Jeffry’s
ในกล่องไม้...มีหนังสือความรู้เรื่องสัตว์ปีก เรื่องนกอินทรี นกสายพันธุ์เหยี่ยว
ซีดีสารคดีสัตว์โลกว่าด้วยเรื่องของนกเหยี่ยว เรื่องของสัตว์ป่าชุดสัตว์ปีกนกผู้ล่า
ข้างใต้สุด...ผมใจเต้นระทึก สมุกนักเรียนเล่มเล็กๆ ขนาดพกใส่กระเป๋าอกเสื้อ
เล่มสีฟ้าเก่าซีดปกเป็นขุยเยิน ตัวหนังสือเด็กโย้เย้...ตรามัธยมนานาชาติ G โรงเรียนของผม
'คู่มือฝึกเหยี่ยวขาว ของเด็กชายลมเหนือ ใจที่รัก'
ความลับอยู่ลึกสุด---พระเจ้าช่วย!!!
ผมอุทานในใจ พยายามบังคับมือไม่ให้สั่นก่อนยื่นให้เหยี่ยว
มันไม่รับ ไม่ชายตามองด้วยซ้ำ
จัดการเปิดหน้าแรกแล้วกดศีรษะเพื่อนให้เบิ่งตาดูเนื้อหาข้างใน
จนกายจ้องผมเชิงถามครู่ใหญ่...เหยี่ยวก้มหน้า ซ่อนน้ำกลบเต็มหน่วยตา
เลี่ยงเดินไปเปิดประตูบานเลื่อนให้คนของผมที่ระเบียง
เพราะรวมหัวรุมเคาะจริงจังทั้งสามหน่อ ช้ากว่านี้คงประทุษร้ายกระจกแตก
เปิดครืด...ปล่อยแมวป่าตัวดื้อเป็นอิสระ
"นึกออกแล้วว่าเราลืมอะไร!" โพล่งยิ้มแป้น ตาคมระยิบระยับ
"ว่า?" ผม
"วันก่อนเราจะมาเอาวีดีโอที่อัดได้ 32 ชั่วโมง คมชัดแม้ยามกลางคืนพร้อมแปลงเสียงเป็นซับไตเติ้ล ที่เคยให้มันไว้ไง"
"อ๋อ..." เออใช่ เจอสึนามิ 'กูเลิกกับเขาแล้ว' เข้าพ่วงรายการตามหาคนหาย ลืมนึกถึงธุระข้อนี้ไปเลย
รีบตามคนช่างคิดขึ้นไปข้างบน
ราวเดือนก่อน บังคับขูดรีดรายได้ของผมไปซื้อกล้องวีดีโอสรรพคุณล้นฟ้า
มาให้เหยี่ยวตั้งกล้องจะเอาไปทำสารคดีสัตว์โลก กะตัดต่อหนังสั้นเป็นของขวัญวันเกิดเพื่อน
เจ้าของเรื่องกับตากล้องผมสั้นตัวนี้ดี๊ด๊าสนุกสนานทั้งที่เป็นเรื่องเรียลลิตี้ของตัวเอง
ผมได้แต่เฮ้อ...เอากะมัน!
---------------------
สั่งน้องค้นหาในห้องโฮมเธียเตอร์กับห้องเปียโน
“เก็ท บีทางนี้นะ” ผม
“ดูข้างบนสูงๆ ไว้ หามุมไวด์กว้างๆ ตัวสีดำขนาดเท่านี้ล่ะ” พี่ตากล้องบรรยายลักษณะบอกน้อง
“ครับ---/ได้ครับ” รับคำแล้วเลี้ยวเข้าห้องโฮมเธียเตอร์ส่วนทำงาน
“เอ้อเก็ท ค้นกล่องด้วย มันรุ่น XXX ของ SSS ดูสายข้างในให้พี่หน่อย” พี่เจ้าของอุปกรณ์ชี้ตู้กระจกแบ่งพื้นที่ทำงาน บรรจุกล่องและบรรดาแก็ดแกจของเพื่อนผมเต็มอัตราศึก
“โอเคครับ” น้องชายเขี้ยวเรื่องไวไฟผละไปจัดการตามสั่ง ปล่อยผมสองคนเข้าห้องนอนใหญ่
และแทบจะทันที...
"เจอแล้ว เอาลงมาให้หน่อย!" คนของผมชี้หมับ
ตู้วางของสูงเกือบผนังเข้ามุมกับตู้เสื้อผ้า มุมมองเปิดกว้างเห็นทั่วห้อง
โดยเฉพาะที่เตียงสีขาวหลังใหญ่นั่น เตียงที่ลมกับเหยี่ยวนอนด้วยกันทุกค่ำคืนที่ผ่านมา...
ผมพยายามเบนสายตาหนีห่าง
ค้นกุกกักได้ตัวกล้องแล้วเสียบสายไฟใกล้ๆ ก่อนกดเล่น
อ้าปากค้างอยู่คนเดียว...
"ไปลากมันมา มีไรให้ดู!"
"เรื่อง?"
"นะครับเจฟ" อ้อนบอกกับผม ร้อยหมดร้อยไม่เคยชนะได้ซักครั้ง
..................
.......................
ยกขบวนขึ้นมากองอยู่ในห้องโฮมเธียเตอร์กันหมด
แม้กระทั่งไอ้กายที่ยืนพิงกรอบประตูไม้ กอดอกนิ่งเงียบอยู่ มีคนของผมง่วนกับอุปกรณ์ ทำหน้าเซ็ง บอกภาพโดดรีเพลย์ซ้ำและยังต่อจอทีวีไม่ได้
“เป็นไรเจ่เจ้” บีเข้าช่วย
“ยังไม่ได้ ไม่รู้ทำไม”
"พี่เจฟฟรี่ เล่นวีดีโอที่เราอัดคาราโอเกะก่อนดีไหมครับ" เก็ทหัวไว ผมพยักหน้าเห็นด้วย
"เปิดเร็วๆ เลยครับ" บี
"เหยี่ยว...ของขวัญวันเกิดว่ะ" ผมเรียกเพื่อน
"ลมบังคับ เอ่อ...พวกเราเต็มใจด้วยแหล่ะครับ" บีโพล่งก่อนลดเหลือสองนิ้ว
"พี่เหยี่ยวดูนะครับ" เก็ทรวบบีมานั่งปลายเตียงติดแถวหน้าใกล้จอ
มีเหยี่ยวยึดหัวเตียงตรงกลางสุดติดหลังห้อง ผมกดเล่นวีดีโอ...
ในจอมีผมประเดิมคนแรก ฉายให้เห็นสภาพห้องอัดที่บ้าน นั่งเก้าอี้สูงพร้อมกีต้าร์โปร่งในมือ
วันที่เราแห่กันมารับลมเหนือถึงห้องนั่นล่ะ
------------------
"เฮ้เหยี่ยว แฮปปี้เบิร์ดเดย์โว๊ย 555" ผมคุยกึ่งอวยพรก่อนเริ่มร้องเพลง ‘Take it easy’ ของ THE EAGLE
[Take it easy :THE EAGLE]เห็นมุมปากเพื่อนมีรอยยิ้มเล็กๆ
http://www.youtube.com/v/5zuhxfrXocw"~~Take It easy, take it easy
Don't let the sound of your own wheels
drive you crazy
Lighten up while you still can
don't even try to understand
Just find a place to make your stand
and take it easy~~~"
---------------------
บีกับเก็ทร้องคู่ ‘ไม่ธรรมดา’ ของเบล สุพล
[ไม่ธรรมดา :เบล สุพล]
http://www.youtube.com/v/uyBECiMT9XI“~~~คนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
ที่สุดฟ้าก็พาให้มาพบเธอ
เธอคือคนเดียวที่ไม่ต้องเลิศเลอ
แต่อยู่ใกล้เธอเหมือนเจอสวรรค์ในหัวใจ~~~”
---------------------
กายร้อง 'ไม่ว่าชีวิตของเธอนั้นแบบไหน' ของวงพาย ที่มีเบล สุพลร้องเหมือนกัน
[ไม่ว่าชีวิตของเธอนั้นแบบไหน: วงพาย]
http://www.youtube.com/v/VOiw6duV2R8“~~ไม่ว่าชีวิตของเธอนั้นแบบไหน
แค่ขอให้รู้เท่านั้นว่าเธอไม่เดียวดาย
ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน ขอให้เธอได้จำไว้
ยังเหลือคนๆหนึ่ง ฉันคนนี้ไม่เคย (ไม่รักเธอ)~~~”
---------------------
โจ๊กร้อง 'กระถางดอกไม้ให้คุณ' ของคาราบาว มีผมร้องท่อนสร้อยของลุงแอ๊ด
เหยี่ยวยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยแค่นั้น
http://www.youtube.com/v/qg9zS-ce9YM“~~ขอให้ฉันได้ร้องเพลงบ้างสักเพลง
ฉันไม่เคยคิดร้องเพลงเลยสักเพลง
เพลงนี้เป็นเพลงแรกและเป็นเพลงสุดท้าย
ในชีวิตของฉันที่คุณจะได้ยินได้ฟัง~~~”
---------------------
แล้วก็ถึงเพลง 'หวาน' ของลมเหนือ เหยี่ยวมองไม่วางตา อึ้งเงียบ มือกำหมัดแน่น
[หวาน: ปราโมทย์]
http://www.youtube.com/v/b7YWCpHo9Sg“~~หวานละมุนละไมอยู่ในทุกตอน
หวานทุกความรู้สึกไม่มีวันจางหายไป
และให้หัวใจเก็บความหวานให้มันอยู่นานๆไว้
หวานละมุนละไมจากใจถึงใจ เหมือนเป็นดังไออุ่นที่ลงไปหากัน
จะอยู่ใกล้ไกลให้ความหวานนั้นพูดแทนหัวใจ~~~”
................
.....................
สุดท้ายทุกคนร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ร่วมกัน
พร้อมเค้กวันเกิดมีเทียนส่องสว่างเต็มหน้าเค้ก เรื่องคงจะดีถ้าไม่มี...
"จริงๆ เขาไม่ได้อยากร้องเพลงนี้หรอก" กายโพล่งทำลายความเงียบ
"ไม่พูดก็ไม่มีใครว่าหรอกว่ะ" คนของผมยืนอีกฟากมุมห้องทางนี้ยังปากเปราะ
"เปิดให้มันดูทั้งหมดซะจะได้ตาสว่าง ใครกันแน่ที่ลมต้องการ” กายหันมาหา แววตาเจ็บช้ำแต่เด็ดเดี่ยว
ผมไม่ตอบแต่เสียบอีกแผ่นเข้าไป
ในจอฉายภาพร่างคนเสื้อตาหมากรุกสีเทาฟ้า ดวงหน้าหล่อใสยิ้มเขินนิดๆ
เอื้อนเอ่ยเพลง ‘ตัวเปล่า’ ของปีเตอร์ คอร์ป ไดเรนเดอร์ เพลงประกอบละครเรื่องสายลมกับแสงดาว
[ตัวเปล่า: ปีเตอร์ คอร์ป ไดเรนเดอร์]
http://www.youtube.com/v/FBW3w_-PkGk“~~ฉันมันตัวเปล่า ก็เหงามันเรื่อยไป ถึงจะมีใจ เก็บไว้ที่จะให้เธอ
อาจดูไม่มากมาย อาจดูไม่เลิศเลอ ฉันก็ให้เธอ หมดแล้วทั้งหัวใจ
ฉันก็รู้ตัว ว่าฉันมันต้อยต่ำ ฉันไม่เคยจำ ว่าฟ้านั้นสูงเกินไป
ไม่เคยจะห้ามตัว ไม่เคยจะห้ามใจ ถึงจะมีใจ แต่ฉันไม่คู่ควร
เก็บเธอเอาไว้ในใจคงจะดีกว่า เก็บคำว่ารักในใจเพียงแค่ในฝัน
ไม่ว่าวันพรุ่งนี้จะเหลือเพียงแค่ฉัน แต่ว่าใจของฉัน...”
ถึงตรงนี้ลมเหนือหยุดเปล่งเสียง ยกท่อนแขนไขว้กากบาทขอเวลานอก
ปาดคอตัวเองให้สัญญาณหยุด
"เป็นไร?" เสียงผมผ่านไมโครโฟนเข้าห้องอัด
"มันตื้อพี่ ซักครู่นะครับ" เสียงลมเหนือสั่นพลิ้วเหมือนคนจุกอกจะสะอึกร้องไห้
ก้มหน้าพ่นลมจากปากจนครู่ใหญ่ค่อยเริ่มต้นร้องใหม่
“~~ฉันมันตัวเปล่า ก็เหงามันเรื่อยไป ฉันก็เข้าใจ แต่ฉันก็รักเธอ
อาจมีแค่หัวใจ ที่ดูไม่เลิศเลอ ฉันก็ให้เธอ หมดแล้วทั้งหัวใจ
ให้เธอได้โปรดเข้าใจ ให้เธอคนเดียวจริงๆ~~”
แค่ครึ่งเพลงจะถึงท่อนฮุกอยู่แล้ว ยกมือปิดหน้าส่ายหัวดิก โบกมือไม่ไหว ไม่ร้องต่อ
"ไม่เป็นไรลม หายใจเข้าลึกๆ”
“ลมจ๋าสู้ๆ" ผมกับบีแทรกเสียงผ่านไมโครโฟนเข้าไปในห้องอัด
ลมเหนือในภาพยังยกมือลูบหน้าผาก อีกมือบีบหัวตา
เดินวนเวียนรอบไมโครโฟน
"ชิ!" ไม่คิดว่าจะได้ยินคนนี้สบถ ถอดหูฟังพุ่งลิ่วจากห้องอัดไปเลย
โจ๊กแพนกล้องตามหลังไหวๆ ก่อนตัดภาพก้มกอดเจไดแน่น
ลาบราดอร์สีน้ำตาลอ่อนออกโทนเหลืองโบกหางหูลู่ยิ้มร่า ลิ้นแดงอ้าปากกว้าง
เจสเตอร์สีชอคโกดุนจมูกกับคนเสื้อตาหมากรุกงุดๆ
โชคดีฮัสกี้มาเฟียครางหงิง ยกขาเขี่ยขอมือไม่หยุดหย่อน
มีทองดีโกลเด้นเข้าอ้อล้อพันแข้งพันขาพี่ตากล้องอยู่
"เป็นไรวะ?" เสียงโจ๊กผ่านเข้าไปในวีดีโอ
"ผมร้องไม่ได้พี่"
"น่าลองอีกครั้งเดียว ไม่ไหวค่อยเปลี่ยนเพลงนะ" เก็ทเข้ามาตบบ่า
“เดี๋ยวบีช่วยเลือกเพลงใหม่ให้~” บีเข้าลูบหลังอ้อล้อให้กำลังใจ
“กอดเจสเตอร์ดีกว่า”
“อ๊า~ไอ้โชคดีจะเลียหน้าบี มะอ๊าววว”
“เปื้อนแล้วบี”
“จัดการเลย ลูกพ่อ!”
“โฮ่งๆๆๆ/~55555”
------------------
ภาพหยอกล้อเล่นกับสุนัข เก็ทกับบีร่วมแจม หัวเราะเสียงใสก่อนตัดที่ห้องอัดอีกครั้ง...
ยกมือให้สัญญาณ 1,2,3 อินโทรเพลงขึ้น เสียงหวานเศร้าแผ่วพลิ้วได้อารมณ์
“~~เก็บเธอเอาไว้ในใจคงจะดีกว่า เก็บคำว่ารักในใจเพียงแค่ในฝัน ไม่ว่าวัน...”
ถึงท่อนนี้คนร้องสั่นไหว ยกมือปิดปากปิดเสียงน้ำตาไหลพราก
ไม่ได้ส่งสัญญาณให้หยุดอัดแต่เอาฝ่ามือบังไมโครโฟนไม่ให้เสียงสะอื้นเล็ดลอดออกมา
...ลมเหนือร้องไห้
...พยายามกลืนน้ำตา
...กลั้นสะอื้น หยุดทุกๆ อย่างแต่ทำไม่ได้ ถอดหูฟังทรุดนั่งหนีหน้ากล้อง
(กริ๊ก~) เสียงผมเปิดไมโครโฟน ส่งเสียงร้องเนื้อเพลงต่อมา
กายกับเก็ทเข้ามาแจมท่อนสุดท้ายจนจบเพลง
“~~ไม่ว่าวันพรุ่งนี้จะเหลือเพียงแค่ฉัน
แต่ว่าใจของฉันจะรักเธอคนเดียว
ฉันมันตัวเปล่า ก็เหงามันเรื่อยไป ถึงจะมีใจ เก็บไว้ที่จะให้เธอ
อาจดูไม่มากมาย อาจดูไม่เลิศเลอ ฉันก็ให้เธอ หมดแล้วทั้งหัวใจ
ถึงจะมีใจ แต่ฉันไม่คู่ควร~~”
ภาพตัดจบ...ลมเหนือลุกขึ้นก่อนจะเปิดประตูออกจากห้อง
เสี้ยวด้านข้างที่จับจบค้างสุดท้ายติดตาคือพราวหยดน้ำอาบใบหน้า
ดูกี่ครั้งก็ทำใจไม่ได้ ลมเหนือคิดเหมือนในเพลง
...ฉันไม่คู่ควร
...ฉันไม่ดีพอ
...เก็บคำว่ารักในใจเพียงแค่ในฝัน
...ถึงจะมีใจแต่ฉันไม่คู่ควร
................
.......................
ในห้อง...บีซุกหน้ากับบ่าเก็ทที่โอบแขนกอดปลอบอยู่
จิระตัวเล็กกว่าน้ำตาไหลพราก ผมวาดนิ้วเช็ดน้ำตา ฝ่ายนั้นหันกลับเช็ดเร็วๆ กับเสื้อผม
เหยี่ยวเลื่อนลอยนัยน์ตายังคงจับจ้องที่จอทีวีไม่วาง
ทำไมจะไม่รู้ หัวใจมันคงโดนทำลายย่อยยับ
คนของผมสูดจมูกฟืด เช็ดน้ำตาเร็วๆ เสหยิบสมุดบันทึกเล่มเล็กที่วางไว้ใกล้
"คู่มือฝึกเหยี่ยวขาว..." ริมฝีปากอิ่มอ่านช้าๆ บีกับเก็ทหันมาสนใจ
"อะไรพี่?"
"มีด้วยเหรอ?" คนชื่อเดียวกับปกจะคว้าก็ไม่ทันเสียแล้ว
"ข้อ 1 บอกรักทุกวัน
ข้อ 2 เล่นเพลงเพราะๆ ให้ฟังทุกวัน...ถ้าทำได้
ข้อ 3 กอดหรือหอม ลูบตัวเบาๆ บ่อยที่สุด
ข้อ 4 ให้อาหารที่ชอบ ในเวลาที่ทำได้..." จิระของผมอ่านประโยคง่ายๆ ของเด็ก ม. 1 ที่ชื่อลมเหนือ
เสียงกรอบแกรบพลิกหน้าถัดไป บีฉวยไปอ่านบ้าง...
"เด็กชายเหยี่ยวขาว อาทิตย์ชิงดวง เอวาย วันเกิด วันที่ 1 พฤศจิกายน สัญชาติอเมริกัน เชื้อชาติ...ศาสนา...อาหารที่ชอบ ไทย..."
น้องหยุดอ่าน เงยมองหน้าคนนั่งเอนๆ แห้งแล้งเป็นซากไร้สัญญาณตอบกลับบนเตียง
ยื่นสมุดให้เก็ท รายนั้นไม่เปิดไม่ขยับอะไร ถอนใจยาวก่อนส่งต่อให้ถึงมือไร้เรี่ยวแรง
...สมุดถูกคืนให้เจ้าของ
...เม็ดน้ำตาหยดลงกระทบปกสมุดเก่าเป็นวง ทุกคนได้แต่นิ่งเงียบ
"รู้แล้วว่าทำไมภาพเล่นซ้ำ!"
เป็นคนของผมเอ่ยแทรกมวลอากาศ
จัดแจงเสียบต่อสาย กดรีโมทเล่นวีดีโอ
****************************************TBC by puppyluv
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 3124485 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก