หางปลาสีฟ้าน้ำทะเลลึกๆ นี่ใครเนี่ย ใช่คุณนมเรามั้ยนี่ สะเด็ดค่อดดดดด ...เซอร์วิสมาให้เห็นทุกบ่อย วันมะรืนโน้นจัดลมตาให้
ขอบคุณมั่ก
**********************************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน38 deal!?
------------------
yeaw's
ในรถ
ผมกำลังขับตามหลังกระบะส่งของร้านเอสไบค์ ...จักรยานสีขาว กิ๊กคันใหม่ใสกิ๊ง ตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ข้างหน้า ขับออกก่อนตุ๊กตาหน้ารถเกาะเบาะหันมองตาละห้อย เลยต้องเปลี่ยนแผนขับตามอยู่นี่...เอาวะ เส้นลาดพร้าวรถติดแต่มีเด็กซนโคลงโยกตัวตามจังหวะเพลง มือเคาะคอนโซลเบาๆ ใบหน้าระบายยิ้มอารมณ์ดีมากๆ แบบนี้-ยอม!!!
"ทำไร ดูอะไรอยู่?" เห็นจ้องipod รุ่นเก่ารอบที่เท่าไรไม่รู้ ของบียื่นให้เพื่อน สั่งความก่อนปิดประตูรถ 'อย่าลืมนะ วันนั้นทำตัวให้ว่างไว้ อีก 2-3 วัน ไม่ได้คนจะโทรไปบอก'ผมตกข่าวรึไง ...วาดไว้ในใจอีก 2-3 วันค่อยหา ipod รุ่นใหม่ให้ วันนี้กิ๊กครองเส้นสมองมองไม่เห็นอะไรแน่
"บีรับงานจากน้าอรครับ เต้นโชว์เพลงนี้งานเปิดตัวกระเป๋าของป้าหน่อย เพื่อนแม่ที่เจอวันก่อนโน้นตอนไปเยี่ยมแม่ไง"
"อือ-ฮึ..." ชัดเลย ป้าหน่อย ก๊วนที่ทำงานเดียวกับคุณแม่คิกขุ ที่บ้านมีกิจการทำเครื่องหนัง จะเปิดแบรด์นเป็นของตัวเองงานแสดงสินค้าที่อิมแพคเมืองทอง มีน้าอรเป็นออกาไนซ์เซอร์ช่วยจัดการ
ไปเยี่ยมไข้ ไม่มีทางเข้าถึงตัวคนป่วยหรอก ยกโขยงกันมาเต็มห้อง วันนี้กลุ่มเพื่อนลีลาศ วันนั้นเพื่อนคาราโอเกะ วันโน้นเพื่อนอบรมสมาธิที่วัด ไม่รวมเพื่อนที่ทำงาน-ตารางเต็มทุกวัน!!!
ถามเรื่องป่วยไข้พอเป็นน้ำจิ้ม จากนั้นผมกับคนลูกนั่งฟังอัพเดทข่าวกอสซิพดารากับละครทีวี บ้านักร้อง...โดยเฉพาะ ป๋าเบิร์ด ธงไชย ไม่รู้ก็ฝังหัวต้องรู้จนได้
"พี่เหยี่ยว... ถ้าบีกับน้าอรหาคนไม่ทัน ลมไปช่วยอีกแรงนะครับ วันที่ 18 อาทิตย์หน้าโน้น" ไม่ถามแต่เชิงสั่งความมากกว่า ปล่อยให้คิดเองแบบนี้...อีกแล่ววววว
"เต้นเป็นแล้วเหรอ ท่ายากนะนั่น จะเอาเวลาไหนไปซ้อม บีนอนบ้านเก็ทอยู่ตั้งไกล แค่น้องผู้หญิงที่บ้านแม่ก็พอแล้ว เราไม่ต้องหรอก" หาเหตุอ้างไว้เหยี่ยว อย่ายอม
"แต่ป้าหน่อยเพื่อนแม่นะครับ เดี๋ยวลมซ้อมท่าคล่องๆ ค่อยซ้อมรวมทีเดียว"
"ดูก่อน-บีบอกอยู่ไม่ใช่เหรอ 2-3 วันจะโทรมาบอกน่ะ"
"คร้าบ" เสียงใส ...ผมจะจัดการยังไงดี
เด็กบีจะมาแย่งคนของผ๊มมมมมมม
เมื่อครู่ใหญ่ที่ร้านปล่อยสองซี้เดินเล่นในดงดอกไม้ ลัลล้า-ชอปปิ้งอะไหล่จักรยานกระจาย ปล่อยบีกับผมตกกระป๋องคุยกันสองคนเลยรู้เรื่องที่บ้านน้อง ...พ่อยังต้องทำกายภาพบำบัด ส่วนแม่เพิ่งขายร้าน seven-11 ทั้ง 2 ร้าน ซุ้มเบเกอรี่ในห้าง Cen ก็ล้มพับไป
เล่าให้ฟังว่าวันก่อนไปทำงานเสิร์ฟร้านน้าแจ็ค ญาติเก็ท(ร้านต้นตอที่ผมไปคว้าเด็กแสบตัวป่วนขึ้นรถนั่นล่ะ) ทำได้ไม่ถึง 2 ชั่วโมง เก็ทเกือบชกลูกค้าเพราะอีกฝ่ายจะขอเบอร์โทรบีเด็กเสริฟ์น่ารัก หน้าใสกิ๊งให้ได้ งานร้านน้าแจ๊คเลยจบเห่ ต้องหางานพิเศษใหม่
ผมได้ทีเสนองานพนักงานช่วยขายร้านนาฬิกาในห้างดังใกล้โรงพยาบาลแถวบ้านเก็ทซะเลย
อ้าว เห็นงี้ผมสวมหมวกนักธุรกิจนะครับ ร้านนาฬิกาชั้น1 ข้างล่างคอนโดก็ของผม ส่วนร้านและเคาน์เตอร์ในห้างใหญ่ 3-4 ห้างเป็นชื่อพ่อ ใช้อาทิตย์กรุ๊ปบังหน้าจัดการธุรกรรม ผมฟันราคาเอเจนย์นำเข้าไม่ต้องยุ่งขายของหน้าร้าน-สบาย ทำจากสิ่งที่ชอบ ไม่คิดว่าจะสร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำขนาดนี้
ตอนแรกบีจะไม่รับงานเพราะผมให้ค่าจ้างมากเกินไปไม่สมราคา เลยอ้างคุณแม่สอนลูกตามที่เคยได้ยินมา 'ตอนลำบากได้ช่วยเหลือกัน มากน้อยตามกำลัง วันหลังบีจะได้ไปช่วยคนอื่นต่อไงครับ' บียิ้มเลย
'พี่เหยี่ยวพูดเหมือนคุณแม่ลมเลย เคยเจอกันเหรอครับ?' จะบอกว่าไปนอนบ้านนั้น 10 กว่าวันมาแล้วก็ไม่กล้า ได้แต่อ้ำอึ้ง-เฉไฉให้บีรับงาน เก็ทแวะเข้ามาเลยได้ทีสมทบแรงงานพม่าอีกคน
'รับผมด้วยคนนะครับพี่เหยี่ยว ถือเป็นค่าจักรยาน ไม่งั้นไม่แค่พี่กาย ...ป๊ากับแม่ดุผมหูชาล้างบ้านแน่' เหอๆ สรุปผมได้ trainneer เข้าร้าน 2 คนภายในบทสนทนา 15 นาที
-----------------------------------
"บีกับเก็ทเริ่มงานที่ร้านในห้างเมื่อไรนะครับ"
"มะรืน-วันจันทร์นี้เลย เริ่มงานตามเวลาห้างเปิดถึงบ่าย 3 พี่ให้เลิกก่อนจะได้ไปช่วยพี่เอทำกายภาพพ่อที่โรง'บาล" พี่เอเรียนปีสุดท้ายเภสัชที่สงขลา ปิดเทอมกลับมาดูแลพ่อ บีเลยช่วยหาเงินเข้าบ้านเนื่องจากแม่กับพ่อไม่อยากรบกวนทางบ้านไอ้กายมากเกินไปกว่านี้ ...ผมว่าน่าจะดูออกว่าบ้านกายรู้จักและหลงรักหมวยน่ารักคนนี้เต็มที่...เอาน่า เรื่องในบ้านของคนอื่นเค้า
"ลมขอไปทำด้วยอีกคน... ได้มั้ยครับ?" แต๊งงงงง...เริ่มแล้วไง
"ห้างอยู่โน่น-ไกลมาก บ้านแม่น้องอยู่เต็ม 7 คน จะนอนตากยุงกับไอ้บิ๊กหน้าบ้านได้ไง แล้วอีกไม่กี่วันก็จะเปิดเทอมแล้ว" ต้องรีบอย่าได้คิดชีวิต ห้ามปล่อยให้หายใจได้เด็ดๆ
"ก็บอกพี่แล้ว -ค่ากิ๊กลม ...ลมหาเองได้" ชื่อไอ้จักรยานสีขาว 'กิ๊กลม'ขนาดไอ้เด็กบอยยังเรียกติดปาก
"ก็บอกแล้ว -ของขวัญ...พี่ให้ไงครับ" อ้อล้อไว้เดี๋ยวดีเอง
"แต่ลมจะไม่กล้าใช้อะดิ เป็นรอยนิดเดียวยิ่งไม่กล้าใหญ่"
"เฮ้อ..." คิดแล้วไม่ผิด เรื่องเงินกับคนนี้ -ยากยิ่งกว่ายาก
ตอนกระซิบบอกในร้าน 'พี่ซื้อให้เป็นของขวัญ' หันมาตาโตถามแทบตะโกน 'จริงดิ!?' แล้วถลาไปกอดคอกับเกลอเก็ท หัวเราะกับบัดดี้บอย ลูบคลำจักรยานป้อยๆ ไม่ปล่อย-อยากได้ของจริงจังจนลืมคิดชัดๆ เวลานี้กลับนึกได้เน๊าะคนเรา
ไปแตะเนื้อตัวผู้ชายอื่นได้ไง ป๋าดันอย่างกูยืนอยู่นี่!!!
นั่งหน้าหงิกจนบีเข้ามาคุยนั่นล่ะถึงแกล้งลืมๆ ไปได้
"บอยคุยกับพี่เหยี่ยวเรื่องนาฬิกายังครับ?" เปลี่ยนเรื่องคงเห็นผมเงียบไป
"คุยแล้ว บอกอีก 2-3 วันจะไปเอาก่อนไปปั่นทัวร์กับแก๊งค์ น้องเฟิร์นจะเอาแบบที่ลมใส่ด้วยเลย" น้องเกาหลีจับข้อมือเด็กผมชื่นชมหลายรอบ ส่วนบัดดี้บอยเข้ามาทักผมครับ 'พี่เหยี่ยวรู้จักพี่ชัย บริหารปี2 แฟนพี่อุ้มที่เป็นสายเทคพี่มั้ยครับ พี่ชัยปั่นทัวร์กับกลุ่มผมบ่อย'
อุ้มปี 2 น้องผู้หญิงเป็นสายเทค สายตรงผมเป็นเด็กผู้ชายชื่อชาคริต แฟนน้องอุ้มเรียนบริหารชื่อชัย ปั่น TREK ไปมาหาอุ้มที่คณะบ่อย รู้จักกันโดยปริยาย ...เด็กบอยเฉลยว่าชัยเป็นญาติมัน
อ้อ...ที่แท้คนใกล้ตัวนี่เอง เพิ่มเลเวลความสนิทชิดเชื้อมากขึ้นแฮะ
ชัยซื้อนาฬิกาที่ร้านผม บอยอยากได้มั่ง ระบุดิจิตอลรุ่นที่วัดระยะทางและจับชีพจรได้ ...สปอยลด 15% เท่าราคาจักรยานร้านมัน ตัวดำยิ้มฟันขาวรับทันที (ใจจริงจะลดถึง 20% แต่เมิงเหี้ยมกะตูก่อน เรื่องนี้ไม่มีพี่น้อง ยอมไม่ได้เฟ้ย)
วันที่ไอ้เด็กบอยกับแฟนเกาหลีมันนัดไปเอานาฬิกา ผมต้องพาเด็กซิ่งคนนี้ไปไหนดี ปล่อยให้เจอกันได้หลุดวงโคจรในสายตาเป็นหมาหัวเน่าอีกรอบแน่ เหยี่ยวยอมม่ายยยย-ด้ายยยยย
"งั้นลมขอทำความสะอาดร้านนาฬิกาของบ้านพี่ข้างล่างก็ได้ครับ พี่เหยี่ยวหักเป็นค่าจักรยานไปเลย" ยังไม่เลิกคิดอีกนะคนเรา
"เรารู้เรื่องที่ร้านได้ไง" จำได้ว่าไม่เคยเล่าให้ฟังนี่นา
"บอยบอกครับ" เสียงอ่อย...ไอ้บัดดี้ ยังไม่เข้าเรียนรู้เรื่องกูดีขนาดนี้เชียว!!!
อย่างว่า...วงการนี้ไม่แคบ-แต่ก็ไม่กว้าง คนนอกคนในรู้จักกันหมด
"ร้านมีแม่บ้านจัดการแล้ว ไม่ต้องถึงมือเราหรอก ทำแค่ที่ห้องไม่พอเหรอ"
"ก็...ลมอยากมีส่วนจ่ายตังค์ค่ากิ๊กลมมั่งนี่" นั่นไง แบไต๋โต้งๆ
"...ขอพี่คิดก่อน งานไรดี" ไม่ไหวครับ จะเคลียร์ คนนี้ต้องหาเหตุเอาให้ได้แน่
"งั้นลมของานเพลงพี่เจฟฟรี่เยอะๆ เลยดีกว่า พี่โจ๊กบอกว่ามีงานทำดนตรีประกอบโฆษณาทีวีด้วย" กูนึกแล้ว ไอ้พวกหอกข้างแคร่ 2 ตัว
"อ่า..." ยังนึกเหตุปัจจัยไม่ออก
"ไม่ก็ของานกับพี่กาย ...จะได้มั้ยนะ"
"ไม่!!!" ไอ้นี่ยิ่งต้องห้มหนัก ไม่ได้ใหญ่มั่กๆ
กายเป็นนายแบบ รับงานในไทยเป็นหลัก กลับจากเกาะกูดได้งานไปถ่ายแบบที่เชียงใหม่ จากนั้นเตลิดกลับไปออสเตรเลียอีกรอบยังไม่กลับมา วันนี้ปล่อยเก็ทกับบีเก็ทขับเบนซ์ SLK ป้ายแดงมาเองสองต่อสอง
เก็ทจะลิ่วเข้าวงการตามพี่โดนทางบ้านขอไว้ กายเล่าว่าให้น้องจบเรื่องเฟรชชี่ ปรับตัวปรับเวลาได้จะพาเข้าโมเดลลิ่งเดียวกัน
ส่วนผมกับเจฟฟรี่ลุยที่ฮ่องกงไม่ก็ไต้หวันเป็นหลัก มียุโรปบ้างบางเวลาอำนวย โกอินเตอร์และไม่มีใครมายุ่งย่ามกับชีวิตส่วนตัว
"เอางี้...พี่มีงานง่ายๆ สบายๆ ลมทำได้สบายให้" เอาวะ...คิดแผนกักลม
"ว่ามะ คู่ค้ารอฟังอยู่" หนอย...ถ้าไม่ติดคนรอรถเมล์เยอะ รถราเต็มถนนรนแคม พ่อได้จับกดตรงนี้ซะหรอก...หมั่นเขี้ยวววววว !!!
"เป็นพรีเซนเตอร์สินค้าให้หน่อย ใช้เสื้อผ้า-ของใช้ร้านคนรู้จักกับใส่นาฬิการ้านพี่" ร้านพี่นุชจรีแฟนพี่พงศ์เจ้าของผับ มีบุณคุณกันอยู่เพิ่งมาเปิดเดือนที่แล้วเป็นผมหางานให้เอง
"ยังไงครับ?"
"ร้าน COCO ที่ขายเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้าโซนชอปปิ้งหน้าคอนโดน่ะ ...ถ้ามีคนถาม-ลมซื้อที่ไหน อยากได้มั่งค่อยบอกเค้าไป จะทำนามบัตรมีส่วนลดให้ไปแจก ขายได้-พี่จ่ายตามเปอร์เซนต์"
"จริงนะ ง่ายงั้นเลยเหรอ!?"
"เอาไม่เอา เดี๋ยวกลับไปคุยรายละเอียด ...deal?" ผมดักคอ พ่อค้ามาก็พ่อค้าไปวะ รู้อยู่ว่านิสัยคนนี้น่าจะเงียบๆ ไม่ยอมสุงสิง-สนิทกับใครง่ายดายแน่ ถ้ามีคนเข้าหาผมจะได้รับรู้ไปด้วยกลายๆ วางสนุ๊กกระทบชิ่งหลายต่อ
"deal อิๆๆ" อ๊างงงงง อย่าทำหน้างี้ เสียงงี้ ...นับ 1,2,3,-สะกดใจ
คุณต้องเห็น ...ยิ้มกว้างยิงฟันเห็นครบ 32 ซี่ ยักคิ้วกวนดิกๆ หัวร่อเบาๆ ส่งเสียงกวนโอ๊ยในลำคอ ผมเห็นครั้งแรกตอนจูงกิ๊กลมมาอวดซึ่งๆ หน้าก่อนไปซิ่งสนามข้างร้าน บีนั่งข้างผมหัวเราะตัวงอ-เปรย "พี่เหยี่ยวตายแน่" เก็ทยังออกปาก 'มันทำหน้างี้พี่เหยี่ยวเสียม้าแน่ ...บอกแล้วอย่าตามใจมันมาก'
พูดทำนองเดียวกับคุณแม่สั่งความผมก่อนพาลูกออกจากบ้าน 'อย่าตามใจลมมากนะค๊า' ตอนนั้นคิด ...'ลมเหนือจะแค่ไหนเชียว' ตอนนี้ชักเสียวสันหลัง
...มันเด็กผู้ชายซนๆ แสบเขี้ยวดีๆ นี่เอง
...มุมที่ผมเพิ่งเคยเห็น
ลมเหนือช่างกล้า
ตูอยากจะบ้าตาย!!!
(แล้วผมก็รู้ว่าผมคิดผิด ---หลังจบเรื่องรับน้องมหา'ลัย ผมเซ้งร้านขายเสื้อผ้าของใช้ให้บีทำเงินเอง รับของต่อจากพี่นุชจรี ไม่รู้ 3 ตัว -บี เก็ทกับลมเหนือทำกันอีท่าไหน เดือนเดียวทำยอดล้างกิ๊กลมได้สบาย...ไว้เล่าทีหลังนะครับ)
...........................
.................................
กดเล่นเพลง ตัวป่วนนั่งข้างจ้อง'กิ๊กลม' ตาไม่กระพริบ คลอท่อนคอรัสให้ได้ยิน
ผมเปิดปากถาม เพิ่งรู้ว่าจริงๆ แล้วลมเหนือชอบร้องคอรัส ถามทำไมไม่ร้องท่อนฮุกหรือเนื้อเพลง บอกผม...
"เพลงนี้ต้องนักร้องคนนี้ร้องถึงจะเพราะ ได้อารมณ์จับหัวใจ คอรัสต่างหากที่น่าสนใจและฝึกหูไปในตัวด้วย" ได้แต่อมยิ้มแล้วกดรีเพลย์เล่นเพลงนั้นซ้ำ ...อยากฟังซ้ำ
"นี่ไงพี่เหยี่ยว เพลงนี้นะต้องป๋าเบิร์ดร้อง ไม่งั้น..." ทำมือปาดคอตัวเองดับอนาจ
[อย่าทำอย่างนี้ไม่ว่ากับใคร...เข้าใจไหม?]: ธงไชย แมคอินไตย์
...เสียงเหมือนผู้หญิงนุ่มๆ ทุ้มๆ แต่การเปล่งคำสดใสและแข็งแรงเหมือนเด็กผู้ชาย...มีเสน่ห์อย่างน่าประหลาด
...เสียงแปลกมาก รึเพราะต้องร้องคีย์สูงหรือกดลิบต่ำเลยน่าฟังกว่าปกติหรือเปล่า...อยากฟังซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ท่าจะต้องหาเพลงไทยมาฟังเยอะขึ้นแล้วซิเรา!!!
มีหลายเรื่องที่ในเกิดวันนี้ ทั้งที่เป็นวันธรรมดาๆ วันนึง
มีหลายอย่างที่ไม่เคยสัมผัส ไม่คาดคิดว่าคน-คนนี้จะทำ กลับกล้าทำให้เห็น...ให้ผมสัมผัสได้
อย่างเมื่อเช้า ใครจะคิด ลมเหนือบังอาจแตะต้องเนื้อตัวผมก่อนเวลาตื่น (ผมจะบอกไว้ก่อน) ค่อยๆ นวดให้รู้สึกตื่นช้าๆ นิ่มนวล ทั้งที่เวลาทองคำนั้น-สำหรับผมแล้วแทบลุกมาฆ่ากันได้เลย เค้ากลับทำให้ผมโอนอ่อน ยินยอม
กล้านิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหวให้ผมพามาที่ร้านจักรยาน มาเจอกิ๊กของตัวเอง ...ไม่รีรอที่จะรับของที่ตัวเองชอบด้วยรอยยิ้มชื่นมื่นจนผมลืมความขุ่นมัวทั้งมวล ถ้าแลกท่าทีดีใจขนาดนั้น ต่อให้ยกโลกมากอง-ผมก็ยอม
หรือเรื่องเฮฮากับของเล่นใหม่ใสกิ๊งปล่อยผมนั่งหง่าวคุยกับบีตั้งนาน แต่ปั่นวนมาอวดทุก 5 นาที 10 นาที เรียกรอยยิ้มขำจากผมจนได้...นั่นไม่สนใจผมจริงเหรอ!?
หรือเรื่องตีตลบย้อนหลังผม จะไม่รับของฟรี กล้าปากดีต้อนจนผมต้องหางานให้...แสบอะไรเยี่ยงนี้!!!
............................
.................................
ลมเหนือช่างดูแตกต่างจากผม แต่อีกทางหนึ่งกลับคล้ายคลึงกันอย่างไม่น่าเชื่อ...กล้าขอ กล้ารับและกล้าให้
ลมเหนือคล้ายหนังสือเล่มสวยชวนให้เปิดอ่าน (สำหรับผม) แต่เนื้อหาภายในกลับต้องใช้สูตร ใช้หัวสมองพลิกแพลงหาคำตอบ
...คล้ายพีชคณิต
...อีกทางกลับคล้ายรูปอิมเพรสชันนิสที่มีมวลสีสันหลากหลาย งดงามอย่างน่าพิศวง
ต้องมีสูตร กลวิธีล้ำลึกเฉพาะตัว ถ้าทำได้-โจทย์ข้ออื่นๆ ที่ตามมาจะง่ายดายอย่างไม่น่าเชื่อ
ต้องตามดูเม็ดสี ทีละน้อยๆ ไล่เรียงผสมผสานเป็นรูปใหญ่
แล้วคุณจะวางไม่ลง อยากทำโจทย์ข้อยากๆ ที่ท้าทายบทต่อไป ต่อไป...และต่อไปอย่างไม่รู้จบ
แล้วคุณจะละสายตาไม่ได้ อยากเห็นภาพทั้งหมด ต้องจ้องมองต่อไป ต่อไป...และต่อไปอย่างไม่รู้อิ่ม
---------------------------------
แต่ตอนนี้...ผมขอฟังเพลงป๋าเบิร์ดก่อนนะครับ เพราะมีเด็กดื้อไม่รู้เงาหัวตัวเองจะหาย กำลังออกท่าทางฝึกเต้นอยู่ข้างๆ
...อย่าหวังว่าจะได้ฟิชเชอริ่งกับหมวยบีเลยที่รัก ซ้อมให้พี่ดูคนเดียวก็พอ 555
อยากติดไฟแดงที่ลาดพร้าวตลอดชีพว๊อยยยยย ^0^!!!
[Too Much So Much Very Much]: ธงไชย แมคอินไตย์
http://www.youtube.com/v/0q1UBc32RwE ******************************TBC by puppyluv
อรุณสวัสดิ์!!!
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 2931111 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก