อรุณสวัสดิ์ หางปลารีเทอร์น
********************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน58 joke's flash#2
------------------
<<<[ความเดิมตอนที่แล้ว]
["เฮีย..มาไมอ่ะ?" โจ๊กเอง
"คุณหนูนั่น คุณแม่เค้าจ้างวินพี่อ้วนให้ไปส่งประจำ" ไอ้เฮีย
"อีกขานึ๊ง แบบนี้จะขึ้นคร่อมได้ไง" กู-โจ๊ก
"เอาของใครมา ไหนดูดิ๊?" เฮียน้าจอม
"ไงจ๊ะหนู รอพี่นานมั้ย?" กูอิ๊ก
"ใจที่รักครับ" หนูนางฟ้า
"ง่า..." ตรูเอง]>>>
---------------------------------------
joke's
...คราวนี้เฝ้าสังเกตุเป็นงานเป็นการ
ออกมาพร้อมกับพี่อ้วนช่วงทุ่มหน่อย ๆ บางวัน 2 ทุ่ม ทำไรอยู่วะ เรียนภาคค่ำรึไง!?
โฉบคุยล้วงตับวินมอไซค์หมีควาย บอกแค่ว่าบ้านอยู่ไกล หลังใหญ่หลังโตแต่ปิดบ้านเงียบเชียบ แม่มาเปิดประตูเองทุกครั้งคล้ายอยู่กันแค่นั้น แล้วก็แดรกกก-กล้วยแขกสินบนกูหมดถุง -^-!!!
เหมือนสวรรค์เป็นใจ แค่ 2-3 วันต่อมา...เลิกเรียนเจอนั่งห้อยขาจิบน้ำแดงอยู่หน้าบ้าน
"ไงเปี๊ยกกกกก ...เจ๊ เด็กเจนี่มาได้ไง!?" ตะโกนหน้าบานดีใจไม่ปิด เสียงดังถามเจ๊ที่เช็ดกระเป๋าเป้มันอยู่ใกล้ๆ
"รถพี่อ้วนหัวเทียนบอด" บุ้ยปากไปข้างๆ วินตัวควายกำลังก้มมองใต้ท้องรถ อาเฮียน้าจอมง่วนอยู่กับมอเตอร์ไซค์วินคู่ชีพ
"อะ-ฮ๊ะ..." รู้ล่ะ
"เอาน้ำแดงอีกมั้ยคะ?" อกอีแป้นจะแตก อิเจ๊ของโจ๊กพูดจาคะขา o0o!!!
"พอแล้วครับ" รีบพูด น้ำแดงกระเซ็นเปื้อนเสื้อนักเรียน เจ๊รีบพุ่งมาเช็ดเบามือ
"ช้าๆ ก็ได้ ...น้ำแดงไม่หนีไปไหนหรอก" น้ำเสียงปราณีว่าเบา
"อร่อยครับ ผมชอบรสนี้ วันหลังทำให้กินอีกนะครับ" ยิ้มตาหยี ขนตาเป็นเส้นปื้นเดียว เจ๊โดนยิ้มพิฆาตทะลายโลกันต์-ชะงักกึก หน้าแดงแปร๊ดก่อนจับปกเสื้อแต่งตัวให้
"ไรว๊า กินไม่แบ่ง เดี๋ยวนอนไม่หลับ อึไม่ออกด้วยนะมึง" กูอยากแย่งซีนมั่ง
แย่งคว้าแก้วน้ำแดงเหลือครึ่งๆ ขึ้นซด-เฮลล์บลูบอยจางบางจ๋อย
"โหย..เจ๊ งกไปไหน ชงซะหวานหมด ...ไม่มีน้ำแข็งอีก"
"เค้าชอบแบบนี้ แบบ-ไม่-มี-น้ำ-แข็ง" โดนเบิ๊ดหลายดอกซ้อนตามประโยคบอกเล่า ผู้หญิงรึเปล่าวะมือหนักชิบ ตัวเล็กกลั้นหัวเราะขำแก้มป่องสีชมพู อ่า..จายละลายๆๆๆๆ
"...ผมยาวแล้วนะมึง ไม่ไปตัดวะ" อีเจ๊ลูบหัวเกรี๋ยนเบาๆ น้ำเสียงสดชื่นใจดี
"หญิงไม่ติดอะดิ เค้านิยมผมยาวๆ เท่ห์ๆ หรอก วู๊วววว"
"เหรออออ..." โดนขยี้หัวอีกรอบ ลูกลิงหัวเราะเสียงใส ชูสองแขนจะจับศรีษะผม
"ขอจับหน่อย ...ผมนิ่มจัง สีด๊ำดำ" อ้าวมีลูบอีก อุ้งมือเล็กๆ ช่างเบาหวิว ใจสั่นเป็นกลองรัวผิดจังหวะ
"....." รู้ตัวว่าหน้าแดงก่ำ เลยก้มศรีษะยอมให้จับดีๆ
"ดำกว่าโชแปงอีก"
"...โชแปง?"มันใครวะ
"ครับ ขนสั้นๆ เรียบกับหนังแบบนี้-ตัวโปรดผม ชอบให้ลูบเล่นเบาๆ งี้ แต่ของพี่สวยกว่าตั้งเยอะ นุ่มลื่นปรื๊ดกว่า สะอาดกว่าด้วย ฮิ" มียิ้มกว้าง ฟันซี่เล็กๆ น่ารัก ยิ่งใกล้ขนาดนี่ถึงเห็นแพขนตาและยาวมาก
อา..ตัวโปรดงั้นเหรอ ตัวอะไรช่างหัวมันเหอะ
งี้กูไว้ผมสั้นให้มันลูบเล่นบ่อยๆ ดีก่า อะคริ อะคริ ...ผมคิด
..................
......................
"เสร็จแล้วครับ คุณหนู" เฮียน้าจอมเดินมาใกล้ ยิ้มฟันขาว
เอื้อมจับมือใหญ่ช่วยพยุงตัวจะลุกจากเก้าอี้ มึงอยู่ ม.ต้น จริงป่ะวะ ตัวยังกะคนแคระ!?
"มือคุณน้าใหญ่จัง แข็งด้วย!"
"......" ผู้ใหญ่ชักมือหนีวูบ หน้าซีด
"นี่ครับ เหมือนผมเลย ตรงปลายกดแป้นจนแข็งปั่ก" หัวเราะเบาๆ นิ้วเรียวเล็กยาวสวยเหมือนลำเทียนวนคลำปลายนิ้วตัวเอง ยิ้มกว้างโชว์ประมาณภูมิใจมาก
"ที่เล่นเปียโนน่ะเหรอ?" กูเจือกเอง มิใช่อะไร โรงเรียนมึงโหดขนาดฝึกเด็กเล็กเข้มข้นไปโอลิมปิคงี้เหรอ!?
"ครับ คุณปู่กะคุณยายบอก คนเก่งๆ จะแข็งปั่กแบบนี้เลย" มือลูกลิงน้อยตามแงะกำปั้นน้าจอม ลูบป้อยๆ กลางฝ่ามือใหญ่
"....." ไอ้เฮียเงียบกริบ ยินยอม
"...คุณน้าต้องเก่งมากๆ แน่เลย"
อาเฮียหน้าแดงไหม้ถึงหู นั่งยองๆ ยอมให้ลูบคลำแต่โดยดี
จะเสียตัวให้เด็กก็คราวนี้!
"...ไปค่ะ จะค่ำแล้ว มะ-เช็ดมือเปื้อนหน่อย" ยายเจ้ดึงมือเล็กไปเช็ดคราบน้ำมันออกเบาๆ อนามัยเกิน ...แล้วอุ้มมันขึ้นรถ จัดท่าทางให้เสร็จ เห็นนะแอบหอมหัวมันด้วย กอดแน่นหนึบอีกต่างหาก
เป็นกูตามเอากระเป๋าเป้กับยื่นถุงแฟ้ม ถุงกล่องข้าวใส่หลังแฮนด์ให้น้าพี่อ้วน
"ทีหลังยื่นให้น้าเค้าเลย แบบนี้ไม่มีหล่นหาย ไม่หนักด้วย ใจมั้ยไอ้หนู" ลูบผมนิ่มกำชับ จับไหล่เล็กไม่ปล่อยซะที...ฮ้า มีฟามสุขขขขข
ยกมือไหว้เก้ๆ กังๆ ลาผู้ใหญ่
"ขอบคุณครับ" จะโบกมือหยอยๆ ลาอีก โดนอิเจ๊จับมือมันโอบรอบตัวไอ้พี่หมีอ้วนแทน
"ขยับหน้าหน่อยพี่ เด็กไม่มีที่นั่ง จะตกเอา" อิเจ๊
"ห้ามปล่อยมือนะ จับไว้แน่นๆ ...ของตกก็ห้ามปล่อย" น้าจอมกำชับ
"คร้าบ ขอบคุณครับ" ยิ้มตาปิด เห็นฟันซี่เล็กๆ (อีกแล้ว)
...รถแล่นจากไปแล้ว แต่สามคนยังยืนมองตาม
----------------------------------------
ดึกคืนนั้น ผมเดินลงมาหน้าบ้านอีกรอบ ผงะเจอหน้าจอมอัดบุหรี่แดงวาบๆ
"...เฮียว่า ไอ้เปี๊ยกเจนั่น เหมือนเจเจมั้ย?" ตัดสินใจปากเปราะ
"...คนละคนกัน จะไปเหมือนได้ไง" คิดนานกว่าจะตอบ
"ถ้าเจเจมันอยู่ คงน่ารัก ตัวเล็กๆ เท่าไอ้เปี๊ยกนี่ได้มั้ง"
"...อื้อ"
เงียบไปสองคน ...บุหรี่หมดมวน ขยับกอดอกนิ่ง
"ไปนอนดีก่า เบื่อสิงห์รมควันแถวนี้" ผม
"โจ๊ก...อย่าไปพูดอะไรกับเจ๊เค้าล่ะ"
"รู้น่า แต่ถ้ามีอีกมวนถึงหูทั้งตายาย ทั้งเจ๊แน่" เสียงหัวเราะหึๆ ตอบ ผมเดินปึงปังเข้าบ้าน
เจเจเป็นลูกสองคนนี่ ป่วยเป็นไข้อะไรตายก็ไม่รู้ ตอนอายุจะ 4 ขวบได้ เสียมันไปตอนกำลังจ๊ะจ๋า น่ารักน่าชังที่สุด ..กำลังติด ‘เพ่โจ๊ะ’ สองมือไคว่คว้าหา น้ำลายใสปากแดง ยิ้มหวานเยิ้ม ...เป็นที่สุด
ผลิตใหม่ก็ไม่ได้ เจ๊เป็นอะไรเกี่ยวกับมดลูกไม่รู้ ไม่อยากรับรู้ด้วย
บรรยากาศอึมครึมกวนใจ น่าหงุดหงิดเป็นบ้า
...ช่างเหอะ เจอกันคราวหน้า จะทำดีหลอกล่อแล้วตีหัวเข้าบ้าน บังคับเป็นพี่น้องร่วมสาบาน คราวนี้จะกอดจะหอมให้หนำใจ ไม่ต้องให้ใครมาอัดบุหรี่รมควันห้องกูอีก
หากแต่ว่า...จะเพราะมันหรือเปล่าที่ทำให้ผมต้องประสบพบเจอกับไอ้คู่ปรับตลอดกาล...ในเวลาต่อมา
****************************************TBC by puppyluv
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 2932507 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก