หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399

[yeyong]

เหยี่ยวตอนนี้ กลายเป็นนกกระจิบของน้องลมซะแล้ว

[MrTeddy]

แพ้ทางน้องลมซะแล้วพี่เหยี่ยว
 

[kangkaw]

หลังจากตามอ่านทัน ในที่สุดก็ต้องหายหัวไปอีกรอบด้วยการงานบังคับ โผล่มาอีกที กรี๊ด 100
 กว่า หน้า. เมื่อไหร จะตามทันหว่า. ๐๐ แต่ไม่ต้องรอนะลงตอนต่อ ๆไปเลยจ้า จะค่อย ๆตามไปเรื่อย ๆ ^^

[ao16]

น้องลมเหนือ 

[dragonnine]

น้องลมเก่งจริงๆๆๆๆๆ

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

สลบคาที่เหยี่ยวขาว เอ่ย นกเอี้ยง

[talentcs]

ตอนแรกสงสารลมเหนือ
แต่ตอนนี้สงสารพี่นกแร้วล่ะ

 

[BossZa]

   แพ้หมดรูปเลยอีพี่เหยี่ยว

[kangkaw]

เหยี่ยวขาวเหนือเมฆ แต่ไม่เหนือลม.
โดนกินไปซะแล้ว ง

[EunJin]

เพราะว่าเป็นลมเหนือ..เหยี่ยวขาวถึงได้ยอมลงให้ใช่ไหมคะ ^____^

[QUE1]

ชักจะน่ารักขึ้นทุกวันแล้วนะ ลมเหนือ
แล้วอย่างนี้ นกขี้หวงจะไปไหนรอดละ
แค่นี้ ก็เก็บอาการแทบไม่อยู่แล้ว....

[cy55555]

เหยี่ยวเพลิง โดนลมพัดละลายเป็นน้ำเชียว
อย่างนี้แถวบ้านเรียกแพ้ทาง 

[LoveAholic]

ลมเหนือ    น้องชนะเลิศค่ะ     
ทุกหมัด    คู่ต่อสู้หลบไม่พ้นเลย
แต่ขำ  คนที่มาตามไปเรียนแก๊งค์นั้น
คงมาสุมหัวแอบดูอยู่ก่อนแล้ว  ใช่เป่า
พอสถานการณ์คลี่คลาย ค่อยมาเรียก
นึกภาพว่า ยืนแอบ ๆ เกาะ ๆ กัน แล้วฮาอ่ะ


อรุณสวัสดิ์ค่ะ   

[puppyluv]

ลมเหนือที่รัก
ตอน73 ใช่จะเสร็จศึก (กลับจากโรงอาหารกลาง)
------------------------------

yeaw's

            ใกล้บ่ายโมง ทางเดินกลับจากโรงอาหารกลาง

พวกนั้นรู้เรื่องจากเจฟฟรี่แล้ว บีกับเก็ทจ๋อยสนิท บอกถ้าไม่จำเป็นจะไม่พาคนของผมเข้าโรงอาหารกลางอีกแล้ว ส่วนโจ๊กเข็ดเขี้ยวเคี้ยวฟันที่พลาดช็อตเด็ดและนึกโกรธตัวเองที่พาน้องมาเดือดร้อน เจฟฟรี่ต้องปรามให้เงียบลงจนได้
             เก็ทแยกไปส่งบีที่ห้องเลคเชอร์โซนบริหาร แล้วจะไปหาเจฟฟรี่ที่ภาคก่อนเข้างานคัดตัวลีดบ่ายนี้ (เก็ทไม่มีเรียนบ่าย)
             ส่วนทางคู่กรณีที่โรงอาหารเงียบหายไร้ข่าวคราวใดๆ... ผมไม่สนอยู่แล้ว ตอนนี้พาเค้าเข้าห้องเรียนเพียงท่านั้น  
-----------------------
             ทว่าผมกลับต้องรับศึกสาม---

             โจ๊กกับเจฟฟรี่เดินนำหน้าไม่ห่างนัก ผมสาละวนเช็ดน้ำเปียกหมาดจากเนื้อตัวคนข้างๆ
ยอมให้เช็ดได้ไงไม่รู้ ทุกทีต้องอิดออดเพราะถ้ามองดู จะเหมือนว่าจับเนื้อต้องตัวกันอยู่

  "ตอนเย็นลมไปดูเก็ทคัดตัวลีดนะครับ" เอาแล้วไง!
"หือ...ไปทำไม เราไม่ต้องแล้วนี่!?"
"พี่เหยี่ยวเห็นคนที่โต๊ะลีดนั่นมั้ย คนหัวหยิกๆ ปี 1 ชื่อปีเตอร์น่ะเค้าหลีบี เก็ทให้ลมช่วย" กระแซะมาหา ว่าเบาราวปรึกษาเรื่องลับสำมะคัญสุดยอด
"อีกแล้วเหรอ เฮ้อ!" อีกแล้วของผมคือทั้งเรื่องบี-ทั้งเรื่องไอ้พวกจะฟาดปากเมื่อกี้ แพคคู่

"น่า นะครับเก็ทอุตส่าห์ออกปากให้ช่วยแล้ว"
"ไม่เอา ไม่ให้ไป" ถ้าไปเจอไอ้หน้าเหียกนั่นได้ตามก้อล่อก้อติดอ่ะดิ
"ลมนั่งคุมบีเฉยๆ วันนี้วันเดียวเอง"

              อะไรวะ วันไหนๆ ก็ไม่ว๊อย...อารมณ์ดีเมื่อกี้จะตุ่นๆ ขึ้นมาตะหงิดๆ

"แค่วันเดียวจริงๆ โรง-กลางถ้าไม่จำเป็น ลมไม่ไปแล้ว บีบอกจะมาฝั่งนี้เอง แล้วมะรืนเย็นลมต้องเริ่มซ้อมกับ-จารย์ปู่จริงๆ จังๆ ไม่ว่างช่วยเก็ทหรอก นะครับ" ร่ายยาวจะเอาให้ได้จริงๆ
"....." เอาล่ะซิ
"วันนี้วันเดียวนะครับ"
"ให้โจ๊กมันดูน้องหมวยของมันคนเดียวก็พอ" ผมหาทางหนีทีไล่
"พี่โจ๊กยุ่งเก็บรูปทำข่าว พี่กายกับพี่เจฟฟรี่ติดประชุมชมรม ฉุกละหุกไม่มีใครแล้ว"
"แต่พี่ว่า..."
"แล้วเก็ทอยากให้บีไปเป็นกำลังใจ ลมก็อยากดูเพื่อนเป็นลีดด้วยอ่ะ"

               เจฟฟรี่ต้องประชุมวงดนตรีชมรมดนตรีสากลของมัน ส่วนกายประชุมชมรมโยธาและสถานที่ ผมเป็นฝ่ายประสานงานและวางแผนแต่กร่างอภิสิทธิ์ไม่เข้าเย็นนี้...ทำไมวุ่นวายเฉพาะวันนี้ด้วยวะ!?

"แล้วนัดตอนเย็นพี่ล่ะ" ทวงรับปากผมจะเอานาฬิกาไปให้ลูกค้าคนสำคัญของพ่อดู อยากได้ของขวัญให้ภรรยาครบรอบฮันนีมูนหรอกถึงยอมรับนัด
"พี่เหยี่ยวก๊อ ฉายเดี่ยวไง ดีออก-ลมยอม"
"แต่พี่ ม่าย-ยอม!" มึงอย่าเหยี่ยว นี่เรื่องของมึงจะให้เค้ามาอนุญาตได้ไง ห้ามใจอ่อน ปั้นหน้าเข้าไว้ให้รู้ว่างานใครกันแน่!!!

          เงียบแฮะ ไม่ชอบแบบนี้เล๊ย-แว่วๆ ว่าลมเหนือจะมาไม้ใหม่ให้ผมใจอ่อนอีกแน่!

  "พี่เหยี่ยวรู้มั้ยทำไมลมเล่นสุดที่รักเต็งหนึ่งทุกวันไม่เบื่อ" จู่ๆ ก็...
"ทำไม...?"
"จริงๆ ลมก็มีเบื่อนะ แต่มันเหมือนอากาศหายใจ ขาดไม่ได้ ร่างกายมันชินเป็นไปเองตามธรรมชาติ...เหมือนพี่เหยี่ยวอยากเล่นบาสนั่นแหละ"
"ก็ของมันเคยทำทุกวัน ห่างไปก็คิดถึง"

  "ใช่...ตอนเบื่อสุดๆ ลมจะหยุดมองคีย์ แล้วบอกตัวเองว่า เออนะ เราช่างโชคดีได้มีโอกาสเล่นเครื่องดนตรีแพงๆ เล่นเพลงเพราะๆ ทุกวัน คนอื่นอาจเก่งกว่า มีพรสวรรค์กว่าแต่เค้าไม่โชคดีเหมือนเรา"
"อืม..."
"ลมจะปลุกปลอบตัวเอง วันนี้เล่นเพลงที่ปู่ชอบ วันนั้นเล่นให้แม่หรือเพลงคนนั้นคนนี้ชอบ แค่เพลงเดียว...ถ้าสนุก-อารมณ์เปลี่ยนค่อยซ้อมต่อ แต่ถ้าไม่ไหวก็หยุดไปทำอย่างอื่น"
"หึๆ ทุกคนมีเพลงประจำเหรอ" ผมคล้อยตาม
"ครับ ปู่ต้อง twingle little star แม่ก็เพลงไทยเดิมเก่าหน่อย เก็ท cover ป๊อปแดนซ์จังหวะสนุกๆ" ผมชอบใบหน้าตอนนี้ เคลิบเคลิ้มเรื่องตัวเองชอบจ้อยๆ สายตาของเค้ามองมาที่ผมยิ้มๆ...เราสบตากัน

  "แล้วพี่เหยี่ยวล่ะ เพลงไร?" ผมแกล้งถามคลี่ยิ้มบาง
"พี่เหยี่ยวเหรอ อืม เพลงไรดี?" เอียงหัวทุย ทำตาลอยนึก
"บอกม๊า!" โจรกระจอกข่มขู่เอาเพลงของตัวเองชอบจากนักดนตรี บ้าไปแล้วผม!
"ม่ายรู้ ---ไม่บอกจะรู้มั้ย 555" เดินเร็วหนีผม เป็นผมคว้าตัวหนีบไว้แน่น เจฟฟรี่กับโจ๊กหันมามองก่อนส่ายหน้าหน่ายๆ แล้วเดินต่อ
 
             คนนี้เล่นเปียโนตอนเช้าตรู่ที่ห้อง คาบว่างหรือเลิกเรียนตอนเย็นก็ซ้อมกับอาจารย์ปู่โสมเขี้ยวลากของคณะอีก(อาจารย์สุนิศคนนั้นแหล่ะ)
           ลมเหนือทำให้อาจารย์ขาโหดคนนี้ระเบิดเสียงหัวเราะก้อง เป็นคุณปู่ใจดีธรรมดาๆ คนหนึ่งชนิดคณะบดีเดินผ่านยังเหวอ ออกปากกับอาจารย์ด้วยกันว่า 'อยู่มา 5 ปี ผมเพิ่งได้ยินเสียงหัวเราะของ-จารย์ปู่เต็มๆ คราวนี้เอง' นักศึกษาอึ้ง-ทึ่งเป็นแถบมาแล้ว เจฟฟรี่เล่นดนตรีรู้กิตติศัพท์ความโหดดียังตาค้างไม่เชื่อ
    
              อาจารย์แก่หง่อมจะเกษียณปีหน้าโน้นยังโปรยเสน่ห์ไม่ละเว้น ว่ะเว๊ย!!!

  "-จารย์ปู่ดุลมบ่อย บอกชอบเล่นตามอำเภอใจไม่ค่อยตามโน๊ต ต้องฝึกให้แม่นโน๊ตกว่านี้" ผมพอจะเดาออกอยู่หรอก
"ลมทำ'จารย์ปู่หัวเราะ"
"คุยเรื่องหลานสาวครับ น้องนี- 6 ขวบ ...จบงาน -จารย์ปู่ก็คือคนๆ นึง มีหลาน มีครอบครัวที่ต้องดูแล ลมอาจอยู่กับคนแก่เยอะมั้ง เพื่อนแม่ทั้งก๊วนลีลาศ ก๊วนวัด หลายคนเป็นใหญ่เป็นโต ตำแหน่งหน้าที่ใหญ่ๆ ทั้งนั้น แต่พอเค้าเลิกงานมาลีลาศกัน เค้าก็คือคนสนุกคนนึง ลมเลยไม่เกร็งเท่าไหร่"
"ลมเคยชินแบบนั้นด้วยล่ะมั้ง" ผมนึกตาม ที่เก็ทเคยบอก 'หมา เด็ก ผู้ใหญ่เป็นเสร็จไอ้ลมหมด'...ไม่น่าเชื่อ

"ครับ...จริงๆ ผู้ใหญ่เค้าก็อยากรู้ว่าเราคิดยังไงเหมือนกัน เป็นเด็กถ้าบอกสิ่งที่เรารู้สึก เราทำได้ ผู้ใหญ่เค้าจะได้ทำตัวถูก เดี๋ยวเค้าก็บอกสอนมาเอง ...
"อ้อ..."
"จารย์ปู่ชอบเล่า ตอนผมอายุเท่าคุณนะ ---ร่ายยาว ลมฟังเพลิน สนุกดี" แกล้งเลียนเสียงอาจารย์สูงวัย
"หึหึ.." มิน่า คนแก่ถึงหลงเสน่ห์คนนี้นัก ปล่อยให้จ้อเรื่องเก่าๆ นี่เอง

"ลมว่า ลมเล่นเปียโนดีคนนึง...ไม่ใช่สักแต่ว่าเล่นเป็นแต่ลมเล่นเก่งแล้วก็เพราะด้วย คนฟังต้องชอบแน่ๆ ลมเชื่อแบบนั้น" ยิ้มตาปิด แลบลิ้นเล็กเขินอายกับผม ...ลมเหนือเขิน ชอบจัง
"อือ หึ..." เป็นพี่ๆ ยิ่งกว่าหลงครับ
"เหมือนพี่โจ๊ก มีฝีมือถ่ายรูปเจ๋งๆ รูปออกมาสวยประทับใจ คนในรูปยิ่งกว่าถูกใจ เค้าต้องเก็บไว้อย่างดีแน่ๆ"
"หึๆๆ ใช่ แต่อย่าไปชมให้มันได้ยินล่ะ เดี๋ยวมันโม้แหลกหูระเบิดไปข้าง"

           ถึงหน้าตึกพอดี ก้าวขึ้นบันได 2 ขั้น หันมาหันมารับกระเป๋าผ้าจากผม ...เจฟฟรี่เดินตามหลังโจ๊กเข้าห้องชมรมภาพถ่ายไปแล้ว
"เหมือนพี่เหยี่ยว พี่ไม่ได้ขายแค่นาฬิกาแต่เป็นผู้ให้ความรัก ความประทับใจกับคนอื่น คู่สามีภรรยา-ลูกค้าเค้ารอพี่คนเก่ง คนนี้อยู่นะครับ" มือสวยยื่นเชยคางให้เงยมอง...นั่นไง กูว่าแล้ว
"โอ๊ย--- ชักแม่น้ำทั้ง5 กล่อมพี่เหรอ" หลงฟังเพลิน ที่แท้หลอกล่อให้ผมติดกับ
"นะครับ คิดถึงใจแฟนลูกค้าคนนั้นดูซิ เค้าอยู่กันมาตั้ง 12 ปีเชียวนะ ตั้งรอบนึงแน่ะ พี่เหยี่ยวควรดีใจที่เค้าเรียกใช้บริการ...ลมว่าสุดยอดออก"

"เฮ้อ...ให้ไปจริงง่ะ" จนได้ซิน่า
"อื้อ น่านะ นักธุรกิจคนเก่ง" ปลายนิ้วเกลี่ยเรี่ยแนวคางผม ถ้าไม่ติดข้อตกลงเรื่องห้ามทำรุ่มร่ามในที่สาธารณะ โดยเฉพาะในมหาวิทยาลัยด้วยแล้วผมได้จูบคนตรงหน้าเรียบร้อย

"เหงาอ่ะ ไปคนเดียว" กุมนิ้วสวยไว้ เงยมองอ้อนคนยืนต่างระดับ
"ลมก็อยู่ดูเก็ทคัดตัวทางนี้คนเดียวเหมือนกัน" มันเหมือนกันที่ไหนเล่า เด็กหนอเด็ก
"ม่ายอ่ะ เราพูดกันแล้วไง พี่ไม่ยอมหรอก"
"เก็ทเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของลม ถ้าต้องบุกน้ำลุยไฟ เก็ทบอกให้ทำ-ลมก็จะทำ...เหมือนพี่เจฟฟรี่กับพี่เหยี่ยว นะครับ" น้ำเสียงแปรเปลี่ยนเข้มแข็งจนต้องหยุดฟัง
"....." ผมจนด้วยถ้อยคำ

  "เก็ทเป็นเพื่อนรักก็จริง แต่พี่เหยี่ยวป็นสำคัญของลม ...พี่เหยี่ยวเชื่อใจลมนะครับ" หวานยิ่งกว่าหวาน
"....." สุดแล้วแต่จะพัดปลิวไปทางไหนจริงๆ ไร้ตัวตน ไร้ร่องรอย...ทว่ากลับทำให้ผมหนักแน่นยิ่งกว่าหินผา
"แล้วพี่เหยี่ยวจะทำให้ลมเชื่อใจด้วยใช่มั้ย"
"ห๋า..." ดาบสามตามมาฟาดฟันผมอีกเหรอ...ไปไม่เป็นเลยตรู!!!

            พลิกลิ้นดอกสุดท้ายปิดประตูจมดิน

"พี่เหยี่ยวรู้มัย ลมชอบเพลงอะไรที่สุด"
"หือ เพลงอะไร?"
"ไม่เคยบอกใครเลยนะแต่จะเล่นให้พี่เหยี่ยวฟังคนเดียว กลับดึกแค่ไหนลมก็จะรอเล่นให้พี่ฟัง...ที่ห้องของเรา" ตะล่อมกูด้วยอะไรเนี่ย เหอๆ อย่าหวังจะยอมให้ยาก
"จริงนะ!"
"อื๊อ คำไหนคำนั้น"
"ตกลง!" ที่ห้องของเราเหรอ ความอบอุ่นในใจพุ่งวาบ

               นี่กูโดนหลอกง่ายงี้เลยเหรอวะ ผมยิ้มกริ่มกับตัวเองตลอดช่วงบ่ายที่เหลือ

              คงไม่เป็นไรมั้ง ทั้งพอลทั้งไอ้หน้าเหียก-ดันกองอยู่นั่นหมด
แต่คืนนี้ต้องจับเด็กแสบตีก้นหน่อยแล้ว โทษฐานเอาแต่ใจ หลอกล่อ-เรียกร้องจากผมให้ยินยอมหลายข้อ...หึหึ

************************************************TBC by puppyluv

[EunJin]

จิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
โอ้ยยย ลมเหนือเก่งที่สุดเลยค่ะ เพราะเป็นแบบนี้ไงถึงเป็นคนของเหยี่ยวขาวได้ ว้าวๆๆๆ

[roseen]

 :กอด1:อ้อนเก่งเหลือเกินน้องลม


พี่เหยี่ยวจะไปไหนรอด

[kinjikung]

น้องลมอ้อนสวดยอดดดไปเลย พี่เหยี่ยวตายแน่ ๆ
แถมชักแม่น้ำทั้ง ห้าสายอีก พี่เหยี่ยวเสร็จ
เก็ทกับบีนี่ครบสามเดือนยางหว่า ฮ่า ฮ่า

[MrTeddy]

น้องลมสุดยอดมาก น่าจะเปลี่ยนไปเรียนด้านการพูตตรงๆไปเลยดีกว่ามั้ยครับ
พี่เหยี่ยวบินเป๋ไปเป๋มาแล้ว โดนไปหลายดอก
 

[fuku]

รู้สึกเหมือนเหยี่ยวกลายเป็น เห้งเจียในเงื้อมมือพระพุทธเจ้าไงไม่รู้แฮะ
แพ้ทางตลอด

[SuSaya]

หลงลมจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วพี่เหยี่ยว 

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

ไปไม่เป็นเลยดิพี่เหยี่ยว ^^
ตลกอ่ะ คนอย่างพี่เหยี่ยวมาสยบใต้ลมเหนือ

[maicy]

น้องลมทำพี่เหยี่ยวไปไม่เป็นเลย...อิจฉาพี่เหยี่ยวเป็นที่สุด น้องลมน่ารักเยี่ยงนี่จะหาจากไหนได้อีก
ปล.รักษาสุขภาพค่ะ  

[Piaanie]

น่าไปเป็นนักการทูตนะเนี่ย กล่อมพี่เหยี่ยวซะยอมทำตามต้อยๆ แต่ระวังหน่อยนะ เหยี่ยวขาวเค้าไม่เคยเสียเปรียบใคร เค้าเอาคืนหนักใช่ย่อยนา 

[amito]

โอ้ย ลมเล่นอ้อนหวานๆแบบนี้  คืนนี้เตรียมใจรับมือพี่เหยี่ยวรึยัง

[plaraya]

 

[insunhwen]

ลมโดนเหยี่ยวจัดเต็มแน่คืนนี้ 

[jiki]

โห ชักแม่น้ำหาเหตุผลซะคนลืมต้นสายของเรื่องไปเลย ร่ายยาวมากๆ

[nopkar]

น้องลมกล่อมเด็กอ่ะ 55555555555555555555555555

[kunkai]

:เฮ้อ:พี่เหยี่ยว
แพ้ลมจนได้
 

[sakiko]

ไปไม่เป็น เลยไม๊หล่ะ