(****แก้ไขคำส่อติดเรท:15-01-2011)
ลมเหนือที่รัก
ตอน74 ลมตา (nc) ติดลบ
------------------------------
yeaw's
3 ทุ่มกว่า คอนโด ...ผมเพิ่งกลับมาจากพบลูกค้าข้างนอก
ผลประกอบการถล่มทลาย สั่งจะดูแค่ 1 ไปถึงกลับเอา 4 และจะตามมาเพียบในภายหลัง
อาบน้ำเสร็จ เคลียร์บัญชีติดต่อพนักงานในร้านเกือบครึ่งชั่วโมงถึงเดินลงมายังเจอร่างบางในชุดนักศึกษาเต็มยศ ก้มง่วนทำการบ้านที่โต๊ะทานข้าวอยู่
ก้าวไปเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำ แวะเฉียดเข้าใกล้
"การบ้านรีบส่งพรุ่งนี้เหรอ?"
"เปล่าครับ รายงานกลุ่มเพิ่งสั่ง ลมรีบทำก่อน ใกล้ส่งปลายเทอมจะได้ไม่ยุ่ง" ก้มหน้าก้มตาเขียนยิกๆ
หยิบกระดาษ A4 ใบสั่งงานกลุ่ม วิชาเรียนกับคณะอื่น
"ส่งตั้งไฟน่อล ปลายเทอมโน่น?" ดูกำหนดการ
"ช่วงนั่นจะยุ่งเรื่องซ้อมดนตรี รีบทำคร่าวๆ ตอนนี้ ค่อยโยนเพื่อนเก็บละเอียด พิมพ์เข้าเล่มกันเองทีหลังจะได้ไม่ว่าลมได้"
"เข้าใจล่ะ ...จริงด้วยนะ"
เห็นด้วยครับ ไอ้ทักษ์-พิทักษ์เทพ วาทยากร หัวหน้าวงและประธานชมรมดนตรีคลาสสิค รุ่นพี่เรียนคณะเดียวกันกับคนนี้ ปี 3 ชั้นปีเดียวกับผมเคยบอกตั้งแต่เปิดเทอมแล้วเรื่องงานเทศกาล 'คลาสสิค มิวสิค เฟสติวัล ระดับอุดมศึกษา' งานโชว์ระดับประเทศงานหนึ่ง
คนของผมเป็นมือโซโล่เปียโนคอนแชร์โต้ มติเอกฉันท์จากอาจารย์และคนในวง ต้องทุ่มเทซ้อมหนัก
"พี่เหยี่ยวช่วยเสริช์ข้อนี้ให้หน่อย" ยื่นกระดาษจดให้
"...ได้ครับ"
ในกระดาษ ลมเหนือเขียนแยกเป็นหมวดๆ รายการหัวข้อที่ต้องเสริช์หา รายชื่อหนังสือที่ต้องค้น แล้วก็เรื่องที่ต้องถามอาจารย์...รักเรียนใช้ได้แฮะ ไม่ค่อยแปลกใจเรื่องเรียนเก่ง เกรดดีเยี่ยมเท่าไหร่ ที่ไอ้เก็ทบอก เรื่องการบ้านหรือรายงานให้ถามไอ้ลม เพราะมันพวกเออรี่-เบิร์ด เสร็จก่อนใครให้เพื่อนลอก ไม่เคยดินพอกหางหมูเลยซักครั้ง-ท่าจะจริงแฮะ
"หึๆ แบบนี้คุณพ่อขายาวคงปลื้มเด็กโง่คนนี้น่าดูชม"
".....ฟู่" ไม่ตอบ ไม่ยอมสบตา เป่าปากวางปากกาแทน
"เสร็จแล้ว?" ผมแปลกใจ
"อืม...ครับ เท่านี้ก่อน" เสียงเนือย ๆ เริ่มลงมือเก็บของเงียบๆ...มันเงียบเกินไปจนผมรู้สึก
"เหนื่อยเหรอ?"
"......" ไม่เปิดปากแต่ถอนใจยาว ผมรีบช่วยเก็บหนังสือยื่นให้จัดใส่กระเป๋า
มองเด็กยกน้ำดื่ม คว้ากระเป๋ามาถือเองทั้งหมดเดินขึ้นบันไดไปเก็บที่ชั้นในห้องเปียโน พื้นที่ส่วนตัวของคนนี้
------------------------
ร่างบางตรงเข้าห้องนอน ทะลุเข้าวอล์คอิน-โคลสเซท โซนแต่งตัวและตู้เสื้อผ้า
หยิบชุดนอน ...กางเกงเลสีสดกับเสื้อยืดขาว เลี่ยงจะผ่านตัวผมลงไปอาบน้ำห้องน้ำข้างล่างที่ใช้ประจำ
ผมคว้าข้อมือเรียวไว้ทัน
"อาบข้างบนนี่ล่ะ เดินขึ้นเดินลงเสียเวลา" นาฬิกาเลขฐานแปดขึ้นเป็นจุดไฟสีฟ้าเล็กๆ บอกเวลา 21.24 แล้ว
"......" ไม่ตอบ มือสวยจับค้างศรีษะตัวเองเฉย ท่าทางนิ่งๆ จนผมชักเป๋
"ป่ะ แช่น้ำอุ่น จะได้สบายตัว" ผม
"ลมไม่.../...พี่สระผมให้" ส่ายหน้าไม่ยอมแต่ผมรีบดักเร็ว ลูบเส้นผมสีโค๊กเด็กดื้อ
ไม่รอเอาคำตอบ แย่งเสื้อผ้ามาถือเอง จูงเข้าห้องน้ำใหญ่ ...วางของที่ชั้น บีบยาสีฟันใส่แปรงยื่นให้ ไปเปิดน้ำอุ่นในอ่างจากุชชี่ข้างสวนหย่อมข้างในสุด-รอท่า
กลับมาช้อนก้นเด็กรักสะอาดกำลังแปรงฟันขึ้นนั่งห้อยขาบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า
หันหน้าประจันหน้ากัน ...ผมยืนเสียบเข้าหว่างขาเรียว ส่งเสียงประท้วง "อื๊อ!" แค่เล็กน้อย มีเหรอเหยี่ยวขาวจะสน ...เปิดน้ำใส่แก้วตั้งไว้ใกล้รอท่า
เด็กแปรงฟันก็แปรงเรื่อยๆ ไม่รีบ
ผมก็เริ่มคลายเข็มขัดออกให้ ลงมือเลาะกระดุมเสื้อเชิ้ตนักศึกษาแขนยาวออกทีละเม็ดช้าๆ เรื่อยๆ ไม่รีบเหมือนกัน
แหวกสาบเสื้อออก คลี่เปิดพ้นไหล่มน วนนิ้วลูบหัวไหล่ที่ขยับหนีนิดๆ แสร้งตีเฉยจัดการต่อเนียนๆ
เสื้อขาวแขนยาวร่นลู่ลงที่กองเอวช้า ๆ คล้ายตัวเองกำลังเปิดผ้าคลุมภาพวาดสูงราคาและสูงค่าอย่างประเมินไม่ได้
ลอบมองข้ามไปที่กระจกเงา...ผิวกายแผ่นหลังของคนตรงหน้าผมช่างเนียนละเอียด ขาวกระจ่างใส น่าลูบไล้ น่ากัดขย้ำ-ฝังรอยเขี้ยวเป็นที่สุด
ปลายนิ้วไล้ร่องกลางหลังเพียงแผ่วเบา ...
อาร์...อยากหยุดเวลานี้ไว้ แต่ทำไม่ได้...งั้นติดกล้องในห้องน้ำดีมั้ยวะ จะได้กรอดูหลายๆ รอบ ไม่ดีๆ โรคจิตเกิน!!!
กำลังเคลิ้ม...
"อื๊อ-ออ แอ้ววว!" มือสวยดันบ่าผมออกห่างเชิงให้พอแล้ว ปากยังฟองยาสีฟันขาวฟ่อด
"ยังไม่เสร็จเลย?" พยายามจะรูดเสื้อแขนยาวที่คล้องติดกับข้อมือออก
"อือ..." ขัดใจเล็กๆ สนใจที่ไหน...จัดการรูดซิบแสลคเนื้อนิ่มสีดำเผยให้เห็นชั้นในสีขาว โดนผมเกี่ยวนิ้วจะล้วงงูเห่าข้างใน-โดนจับหมับซะก่อน
ว๊า-เว๊ย จับได้ซะงั้น!!!
รีบเอี้ยวตัวถ่มฟองลงอ่างแก้วสีเขียวอ่อนใสทรงรีสูง-ข้างตัว บ้วนน้ำล้างปากเร็วไว
"อาบเอง!" มาล่ะ ประโยคคำสั่ง ต้องสั่งสอนหน่อย ที่นี่ใครใหญ่
"พี่อาบให้ สระผมให้ด้วย"
"ไม่เอา อาบเอง"
"อื้อ ...ดื้อ!" แย่งแปรงสีฟันที่ล้างแล้วเสียบแก้วกาแฟบนเคาน์เตอร์สีดำ ...แปรง 2 อัน ไขว้คู่กันของเค้ากับของผม!
แตะนิ้วเชยคาง...
"ไหนดูซิ สะอาดยัง?"
"อื้อ../จุ๊บ!" ก็เท่านั้น โดนผมล้วงลิ้นเรียบร้อย
ไม่ยอมเปิดปาก ต้องบีบคางให้ยอม แทงลิ้นร้อนกวาดชิมรสชาดหวานในโพรงปากนุ่ม รู้สึกดีชิบ
จูบคนนี้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งไม่เคยเบื่อ ไม่เคยพอ หาเรื่องวอแวกับริมฝีปากรูปกระจับตลอด ...ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
"อืม kiss-รสฟลูออไรด์" ผมเผลอละเมอ
"อา...วันนี้ไม่ได้!" เคลิ้มจูบกูแต่ยังปากเก่งเน้อ
"เรื่อง?" แกล้งถาม ไขสือไปงั้น รู้หรอกเค้าหมายเรื่องอะไร
"วันนี้วันอังคาร ไม่ใช่วันของพี่ซะหน่อย" อ้อ... สนธิสัญญาว่าด้วยเรื่องห้ามมีอะไรกันช่วงวันทำการ ไม่มีในหัวกระผมหรอก พวกคุณน่าจะรู้!!! (เพราะมึงทำตลอดล่ะ เชรี่ยเหยี่ยว)
อย่าหวังให้ยาก จะเข้าปากช้างรอมร่อ มีเหรอจะไม่จัดการ
แกล้งจับขาอ่อนให้บีบเอวผมแน่นเข้า ดึงตัวเด็กเข้าใกล้ชิดซิกแพ็คกับร่องตัววี เหยี่ยวน้อยกำลังแปลงร่างอยู่ข้างใต้กางเกงนอนผ้ายืดสีเข้ม-รอท่าอยู่แล้ว
ลูบร่องกลางหลังระเรื่อยลงจนถึงหลุ่มแอ่งรอยแยกกลีบแก้มก้นงอน ตอนขับรถตามตูดต้อยๆ ให้ไอ้กิ๊กลมพาเจ้านายมันลอยละล่องเล่นสายลมอยู่ข้างหน้า...กูจะบ้าตายคาพวงมาลัยอยู่ข้างหลัง ไม่ติดอยู่บนถนนและสำนึกดี-ได้ว่าวไปหลายยก ไม่เคยรู้ตัวเลยเน๊อว่ายั่วขนาดไหน!?
"ออกไปก่อน ลมอาบเอง"
"จะอาบให้ นะครับ"
"พี่อาบแล้ว จะเปียกอีกทำไม"
"ก็เปียก ...ไม่เห็นเป็นไร"
จัดการถอดเสื้อยืดตัวเองพ้นศรีษะช้าๆ แอบดูปฏิกิริยาเด็กน้อย อุอุ ยั่วเทพต้องมือชั้นนี้ ที่รัก...เห็นหรอก ลอบกลืนน้ำลาย เขินรูปร่างกูขนาดนั้น
อา เยี่ยม ...รู้สึกภูมิใจร่างกายตัวเองก็ด้วยสายตาแบบนี้จากคนตรงหน้านี่ล่ะ ต้องฟิตแอนด์เฟริ์มเอาให้เด็กน้อยอยู่หมัด!!!
"ป่ะ วันนี้เหยี่ยวขาวซาลอน เซอร์วิสเต็มที่"
"....." ได้ความเงียบและเสียงถอนหายใจแทนคำตอบ
บรรยากาศมันแปลกๆ พิกล ทุกทีต้องยกยิ้มหรือต่อล้อต่อเถียง แถมค้อนเล็กๆ
แต่นี่...เป็นอะไร แบตหมดรึไง...ไม่สน ดึงร่างลงปล่อยให้ยืน ปลดเสื้อขาวจากข้อมือทิ้ง รูดแสลคลงทันที
"อ๊ะ-ม่ายเอา ไม่โป๊" คว้าหมับชั้นในสีขาวติดมือแน่น
"ใครเค้าใส่เสื้อผ้าลงอ่างกัน" อ่างจากุชชี่บรรยากาศกึ่งเอ๊าท์ดอร์เชียวนะ
"ไม่ -ไม่งั้นออกไป!"
"คร้าบ ได้คร้าบ คุณลูกค้าถูกหมด คุณลูกค้าคือพระเจ้า ...เชิญลงอ่างครับ"
เบือนหน้ามองน้ำวนในอ่างตรงหน้า ยอมก้าวลงโดยง่าย...ผมนั่งเก้าอี้ รอจัดท่านั่งดีๆ ค่อยโน้มหัวทุยสวยลงหน้าตัก เปิดน้ำอุ่นจากฝักบัวเริ่มสระผมให้... ผมสีโค้กสวยยาวแค่ต้นคอ เส้นเล็กละเอียดเจอแชมพูหอมๆ ฟองนุ่มๆ แบบนี้ยิ่งนิ่มมือ น่าลูบเล่นนานๆ
"เสาร์-อาทิตย์นี้พี่ว่าจะไปตัดผมแถวสยาม ลมไปด้วยกันมั้ย?"
"ไม่ ร้านนั้นแพง!"
"ป๋าจ่าย ไม่เสียซักบาท ฟรี-แถมออฟชั่นเลี้ยงข้าวไม่อั้นด้วยนา"
"ไม่เอา จะตัดกับคนรู้จักแถวบ้าน ร้านนั้นคนวุ่นวาย ขั้นตอนเยอะ ยุ่งๆ ยังไงไม่รู้" เสียงห้วนๆ ...ไม่เอาอ่ะ ร้านแถวบ้านก็ไถทรงเด็กนักเรียนอ่ะดิ
ร้านที่ผมว่า เคยไปกับผมตอนก่อนเปิดเทอมครับ ของคู่ค้าคนรู้จัก เข้าไปแป๊บเดียวมีช่างผมเข้าไปคุยด้วย รายนี้ขอตัวเดินออกไปรอร้านหนังสือข้างๆ ไม่ยอมรอผม ตัดเสร็จไปรับ...เจอนั่งอ่านนิทานให้เด็กเล็กฟัง นั่งตักนอนกอดพี่ลมรูปหล่อแสนสวย เกาะแข้งเกาะขาไม่ปล่อย
ครั้งนั้นผมต้องรบรากับเด็กเล็กระดับอนุบาลแย่งตัวเค้ากลับคืน ...เกือบตาย รู้ซึ้งถึงแก่น-น้ำตากับเสียงกรี๊ดเด็กนี่ขั้นประหารเหนือกว่าอาวุธชีวภาพใดๆ ในโลก
"เค้าต้องสระผมก่อน สไตลิสต์ก็เข้ามาช่วยดู เล่าเทรนด์ใหม่ๆ แนะนำผลิตภัณฑ์" อธิบายการค้า
"ไม่เอา ไม่ชอบ ไม่ไป ไม่ตัดจะไว้ยาว!" ฮ่วยยยย-เหวี่ยงไรกูเนี่ย!!!
ชัดล่ะ มาคุของจริง ต้องโดนอะไรมาแน่ไม่งั้นไม่ของขึ้นแบบนี้ ...ตอนเที่ยงขย้ำคอลีดบริหารหน้าดำ-คนนี้ก็ยังดีๆ ...วักน้ำล้างมือจนผมเปียกซกที่ข้างโรงกลางก็ยังดีๆ อยู่ ...ยิ่งปากเก่งอ้อนจนผมยอมให้ดูเพื่อนซี้เก็ทคัดตัวลีดนั่นก็ถือว่ายังปกติ
ที่คลาดสายตาก็คือ...ระหว่างผมไปหาลูกค้าข้างนอก คนนี้อยู่กับกระเทยน้องพอล แก๊งค์ไล่ล่า และไอ้หน้าเหียกปราโมทย์ ---เกิดอะไรขึ้นระหว่างนั้น!???
---------------------------
"เป็นอะไร...หือ?"
"......" เม้มปากเงียบกริบ
"คัดตัวลีดเมื่อบ่าย เกิดอะไรขึ้นครับ?"
"......." เสียงถอนหายใจฟู่ หันศรีษะหนี ชัดเป๊ะ-ได้สถานที่เกิดเหตุล่ะ!
โน้มศรีษะล้างแชมพูออกให้
จนเสร็จเรียบร้อย...ผมว่าเบาคลอๆ ข้างใบหูคนนอนกลับหัวที่หน้าตัก
"ใครกันที่บอกพี่เรื่องของเราสองคน...เมื่อเที่ยง จำได้มั้ย?" ลูบหัวคิ้วยุ่งให้คลายขมวดออก ไล้ตามแนวเส้นโค้งคันศรสีดำสวย
"....." ยังเงียบเว๊ย
"พี่เหยี่ยวอยู่นี่แล้วไงครับ ตอนนี้มีแค่เราสองคนนะ"
"พี่เหยี่ยว..." ผุดลุกนั่ง หันข้างให้ ไม่ยอมสบตา
"หือ..."
"แค่คนพูดไม่ดีน่ะ"
"ใครพูดไม่ดี!?"
"ไม่มีอะไร ลมแค่ไม่ชอบแต่มันวนเวียนติดในหัว ไว้ลมจัดการเอง ...ขอโทษนะครับ" ไม่ปริปากบอกจริงๆ
"ไม่บอกก็ไม่เป็นไร ให้รู้ไว้...พี่อยู่ตรงนี้นะ" กุมมือสวยมาแนบตำแหน่งหัวใจ อกข้างซ้าย...ได้ผล หันมามอง คนสวยของผมอมยิ้มจนได้
หว่านล้อมไปงั้น ในใจกึกก้อง
---มันใครวะ!?
---ว่าอะไรคนของกู!?
---ตอนไหน เมื่อไหร่!?
---เดี๊ยะพ่อจับเชือดเรียงตัว เสร็จนี่ก่อนเหอะจะตามเฉ่งยับ!!!
นึกโกรธไอ้เพื่อนนักข่าวหัวเห็ดโจ๊กไม่ยอมโทรมารายงาน หมวยบีตี๋เก็ทอีกคู่ หายหัวไปเลย...ปล่อยกูตกข่าวไม่รู้เรื่อง โดนวีนอยู่คนเดียว
แค่ปล่อยให้คลาดสายตา 4-5 ชั่วโมงช่วงบ่ายเท่านั้น บ้าชิบ!!!
.......................
............................
คว้าฟองน้ำก้อนใหญ่ บีบสบู่เหลวขย้ำฟองครีมขาวฟ่อดระบายอารมณ์...!
เอาวะ...ลุกยืน ถอดกางเกงผ้าลงกองกับพื้น ก้าวเข้านั่งในอ่างเดียวกัน
"อ๊ะ ไหนว่า..!" ตกใจล่ะซิ
"พี่บอกจะอาบให้ไง เกงเปียกแล้วด้วย" มีโวยกลับมั่งละ
"พี่อ่ะ!"
"มาเร็ว ตัวจะซีดหมดแล้ว เดี๋ยวไม่สบาย" ทำหูทวนลม จับแขนบางเริ่มถูฟองน้ำชุ่มฟองครีมอาบน้ำให้ กดปิดระบบกระแสลมอัดอากาศ เสียงเงียบ...น้ำอุ่นลอยอ้อยอิ่งน่าสบาย
ลมเหนือไม่ค่อยชอบผสมครีมหรือสบู่เหลวลงในน้ำครับ ชอบแช่น้ำอุ่นแบบใสๆ เคยเทครีมสีชมพู-แดงๆ ลงไป กะหวีทหวานแหวว...ที่ไหนได้เดินลิ่วหนีออกไปเฉย
แต่ตอนนี้-น้ำมันใสเกิน มังกรจะโผล่หัวออกมาแล่วววว
"หันมานี่ พี่ถูหลังให้..." ไม่ไหว อะไรๆ ที่เก็บกดไว้ชักอยากผงกผงาดเต็มที
"ไม่เอา!"
"น่า แล้วจะติดใจ" อาศัยแรงควายดึงดันหันหลังให้จนได้ ...เริ่มถูฟองน้ำนุ่ม
ผมชอบลาดไหล่ของลมเหนือ ไม่กว้างเกินไม่เล็กเกินแต่ช่วงอกผึ่งผาย ไหล่ตรงแข็งแรง ส่วนใหญ่คนตัวสูงอย่างนี้มักจะเดินหลังค่อมหรือห่อไหล่ ...หากไม่ใช่กับลมเหนือของผม รายนี้ยึดอก-องอาจ สง่างามในท่วงท่าสบายๆ บุคลิกภาพดีมากเห็นแล้วต้องหันกลับไปมองซ้ำ ยิ่งถ้าได้รู้...ผิวในร่มผ้ายิ่งขาวเนียนสวย น่าสัมผัส น่าหลงไหลเข้าไปใหญ่
รู้สึกไหล่เครียดเกร็งเริ่มคลายออก ได้เวลาล้วงลูกต่อ
"คิดอะไรอยู่ คนดี...หือ" เพราะเค้าเงียบเกินไป โอนอ่อนเกินไป น่าสงสัยเกินไป
"ถ้าบอก...พี่จะโกรธลมมั้ย" ชัวร์ป๊าบ ยังมีก็อกสองเก็บงำไว้
"ไม่โกรธ"
"ไม่-แน่นะ?"
"...แน่นอนครับ" ละมือ วาดแขนโอบร่างเอนซบกับอก จูบแช่ขมับสวย
เงียบชั่วครู่...
"ลม...กลัวนิดหน่อย ไม่ใช่ -ไม่สบายใจนิดหน่อย" รีบแก้ลิ้นพันกัน
"เรื่อง?"
"...เรื่องเมื่อกลางวัน"
"ที่โรงกลาง ร้านขนม?" คิดแล้วไม่ผิด เรื่องนี้จริงด้วย
"ครับ" จับน้ำเสียงได้ว่าจริงแท้แน่นอน
ผมเรียนรู้อย่าง...นิดหน่อยของลมเหนือแปลว่า 'มาก' แต่ไม่อยากให้คนอื่นไม่สบายใจ ถึงเลี่ยงใช้คำนี้
"ตอนนั้นลมกลัว...ไม่ซิ แค่ตกใจน่ะ" แกล้งวักน้ำเล่น ผมถอนหายใจกอดร่างบางให้พิงกับอกแน่นเข้า
"พี่...พี่ขอโทษ" เวียนจูบแก้มจูบขมับปลอบขวัญ...
ไม่รู้ตัวเลยว่าเรื่องใช้กำลังกับคนอื่นจะทำให้คนนี้คิดมาก แต่ตอนนั้นมันขาดจิตสำนึก คิดอยู่อย่างเดียว-ต้องลงมือกันแมลงสาบที่เข้ามาวอแว...แค่นั้นจริงๆ
"ตอนนั้น...ถ้าพี่เหยี่ยวไม่ฟัง ไม่หยุด ลมก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน"
"...คนดี" ผมหาคำพูดไม่เจอ
"ขอบคุณที่รับฟังนะครับ พี่เหยี่ยวให้ลมอธิบาย เชื่อใจลมด้วย" พยักหน้าหงึกหงักกับตัวเอง
"พี่เสียใจ ต่อไปพี่จะระวัง ...นะครับ" ผมกอดแน่น ซบจมูกปากกับลาดไหล่เปลือย...ความรู้สึกภายในท่วมท้น
บ้าเอ๊ย นี่เก็บความรู้สึกไว้ข้างในขนาดนี้เชียวหรือ ทีตอนนั้นปากเก่งนึกว่าไม่เป็นอะไร ที่ไหนได้เก็บมานอยด์ ซึนกับตัวเองขนาดนี้...ให้สัญญากับตัวเอง ต่อไปถ้าไม่ฟิวส์ขาดจะพยายามไม่หุนหันอย่างนั้นอีก
.............................
.....................................
"ไม่เป็นไรแล้วครับ-หมดแล้ว ดีที่มีพี่เหยี่ยวอยู่ด้วย" ไม่ว่าต่อหากอมยิ้มหวาน ผินหน้าด้านข้างแตะพวงแก้มกับจมูก-ปากของผมนิ่ง ถอนลมหายใจยาวนาน...โล่งอก
"ลมเหนือ ...ที่รัก" ประคองใบหน้าให้หันมารับจุมพิต ...ริมฝีปากฉ่ำเผยอรับสัมผัสเต็มใจ
แตะเล็มหลังใบหูเล็ก ดูดดุนผิวหลังคอ เลียปลายติ่งหู สองมือลูบไล้ผิวกายลื่นฟองครีมเนื้อละเอียด หอมกรุ่น ล้วงผ่านเอวกระชับเรื่อยลงถึงโคนขาอ่อนใต้น้ำ
อุณหภูมิน้ำอุ่นเริ่มลดลง ทว่าความรุ่มร้อนภายในทั้งผมและคนในกอดกลับคุกรุ่นขึ้นเรื่อยๆ
"พี่...อ๊ะ" ยกตัวขึ้นนั่งหน้าขา เหยี่ยวน้อยข้างใต้ข้ามสายพันธุ์เป็นมังกรใหญ่จะว่ายน้ำเล่นในอ่างน้ำวน
"หือ..." ผมเมาร่างหอมๆ นุ่มลื่นเรียบร้อยแล้ว
"วันนี้...วัน-อังคารนะ" คงเพิ่งนึกได้ ท้วงเสียงสั่นพร่าคำกระท่อนกระแท่น
"อืม-น่า..." จะวันไหนๆ ก็ไม่สำคัญ
ระดมจูบมุมปากอยากให้โอนอ่อน นั่งซ้อนหลังแบบนี้ล้วงลิ้นไม่ค่อยได้ มีแรงเหลือขัดขืนผม...ต้องบุกจุดยุทธศาสตร์ สอดนิ้วเข้าร่างอีกฝ่ายใต้น้ำ
"อ๊ะ เจ็บ ม่ายนะ..." โผนจับขอบอ่างจะหนี ผมเอื้อมคว้าตัวไว้ ไม่ให้ไปหรอก!!!
คู้เข่าจะลุก รีบเติมนิ้วสองว่องไว วนคว้านเจอจุดสัมผัส ตัวบางสะดุ้งเฮือก นี่ไง...เน้นคลึงเบาๆ ช่องทางเริ่มรัดกระตุกถี่ ร่างกายหมอบยอบลงกับกระเบื้องขอบอ่างหมดแรงต้าน
"อาร์...." เสียงสวรรค์แสนหวาน ต้องงี้ซิวะ ต้อนตั้งนานก็เพื่อการณ์นี้ล่ะ!!!
"ตรงนี้เหรอ" ตามคร่อมตัวแนบชิด กระซิบกับหลังคอระหง จูบลาดไหล่นุ่มเนียน
"อาร์ ---ซี๊ด ไม่เอาอ่ะ" โก้งโค้งแอ่นตัว เด้งรับนิ้วผมซะขนาดนั้นยังปากเก่ง
"จะทำเบาๆ นะครับ"
เติมนิ้วสามเร็วรี่ มือข้างที่ว่างเอื้อมจับคางมน สอดนิ้วเข้าปาก ลิ้นร้อนฉ่ำดูดดุนแกล้งยั่ว ...ถ้าฮีโร่กูอยู่ในนั้น-ซี๊ดแตกตายหะแน่ ไม่ได้ๆ เจือกถูน้ำสบู่ไปแล้ว ค่อยตอนใหม่ละกัน
วนนิ้วชั่วครู่ ร่างข้างใต้ที่นอนคว่ำเกร็งตัวสะท้านอารมณ์หวามไหว จะไต่ขอบสวรรค์ไม่รอกันได้ยังไง!?
แค่...แค่ถอนนิ้วออก
"อ๊ะ-เหยี่ยวววว" หันขวับมาหา ตาขวางขัดใจ หุหุ ใช่เด็กแสบเอาแต่ใจของกูใช่มั้ยนั่น !?
แกล้งยกตัวออกห่างแผ่นหลังเนียน ก้มมองร่างนอนคว่ำระทวยอ่อนแรง หอบหายใจฮั่ก บั้นท้ายลูกพีชดีดเด้งสะท้อนมือเย้ายวน...หยัดแขนข้างหนึ่งเอี้ยวมองหลัง ตาสวยลูกกวางตื่นนั่นจับจ้องที่ผม
...ผมเพียงคนเดียว
...ผมคนที่จะหยิบยื่นความสุขสมให้
...ผมเพียงคนเดียวเท่านั้นที่คนนี้ยินยอม
"เหยี่ยวขาวววว..." นั่นไง 555 ชนะลอยลำ บรรยากาศอึมครึมหายลับหมดไม่เห็นเงา
"อาร์...ลมเหนือ หึๆ"
ลากมือลูบรอยแยกกลีบร่องก้น ฟอนเฟ้นเนื้อนุ่มหนักมือ เสียงครางอือเว้าวอนต้องการ ปรารถนาแห่งเพศรสถูกจุดเผาไหม้ลามเลีย ลุกช่วงโชติ...ไร้ทางต่อกรได้อีก
ยกขาเรียวพาดขอบอ่างช่วยอ้ากว้าง...ก้มแนบชิดแผ่นหลังน่าหลงไหลอีกครั้ง
"เรียกอีก ...ที่รัก" จ่อจรดแล้วค่อยๆ เสียบแทงความรุ่มร้อนระอุเข้าไปช้าๆ ก้มแนบชิดฟังเสียงครวญครางหวีดร้อง
"อ๊า...เจ็บบบ อึ่ก" ใบหน้าหงายแหงนนั้นขึ้นสีแดงก่ำ น่ากินทั้งตัว
"ซี๊ดดด" เป่าปาก แกล้งงับบ่าขาวเบาๆ ...ไม่ได้ จะเป็นรอย ถอนปาก-กัดฟันกรอด ตัวสั่นสะท้าน
เชรี่ย...กูจะไม่ไหวแล้ว จะล่มปากอ่างจากุชชี่คาห้องตัวเอง แค่เสียบมิดเนี่ยนะ...-เสียชื่อว่ะ!!!
กดแช่ค้าง แยกขาเรียวอ้ากว้างขึ้นอีก รับสะโพกสอบเสือกเข้าเต็มๆ เม็ด...กล้ามเนื้อภายในตอดถี่รัว ยกกายดันตัวรับผู้รุกรานเต็มที่-สุโค่ยสัด!!!
"ยะ-เหยี่ยวววว" คนนอนคว่ำเริ่มร่อนสะโพก กายแอ่นบดเบียดเข้าหา
"อู๊วววว..." แม่ม-เอ๊ย น้ำลายแตกฉีดทั่วโพรงปากซาบซ่าน
"เหยี่ยว ...มะ-ม่ายไหว...ให้ๆ ให้ที-เร็วๆ อ๊า" ส่ายร่อนเร็วขึ้น ผมละมามือจับสะโพกแน่น กดซอยเร่งจังหวะ อีกมือล้วงกำความร่านร้อนอีกคนรูดชักพร้อมกัน
"อาร์...โอ๊วววว" เสียงหนั่นแก้มก้นกระทบผิวกายแกร่งดังพั่บๆๆๆ ก้องห้องน้ำ
แค่ครู่เดียว...
"ม่ายหวาย ออก..." ตัวลื่นข้างใต้เกร็งกระตุก ฉีดพ่นของเหลวข้นเลอะนิ้วผม พุ่งทะลุเปื้อนผิวอ่างเคลือบสีขาว
"อู้ววว ...ลมเหนือ"
กดกระแทกกระทั้นย้ำเน้นๆ ตามติด คล้ายแสงสีขาวสว่างจ้า-พร่างพรายกระจายในหัว ภาพเบลอไม่ชัด...ทว่าเต็มเปี่ยมสุขสม
กายกระตุก ฉีดกลุ่มมวลความร้อนเข้าภายในที่ตอดรัดแทบบ้า มันมากมายจนไหลล้นทะลักเยิ้มออกเป็นสายตามเรียวขา-ลงผสมกับน้ำในอ่าง
ทรุดตัวลงนอนคว่ำทับอีกคนที่น้ำเปียกโทรมกาย แยกไม่ออกว่าเป็นน้ำเหงื่อหรือน้ำอาบกันแน่
หอบหายชั่วครู่ ค่อยดึงลงนอนตะแคงซ้อนหลังในอ่าง
"อื๊อ...เอาออก" ดิ้นตัวจะหนี ติดอ่างแคบเข้ามุม นึกชอบใจสุขภัณฑ์ชิ้นนี้ก็ตอนนี้ล่ะ
"...กอดก่อน" ส่วนสำคัญยังเสียบคา ยกขาตรงสวยอ้ากว้างให้แทรกเข้าง่ายขึ้น
"นิสัย!" ดุเสียงดังได้ด้วย!?
"หึๆ เมื่อกี้ให้เท่าไหร่ดี" ไม่ยี่หระหรอก โวยวายไป-พี่ชอบ!!!
"ลบ 2" สวนกลับทันที
อะ-ฮ๊า คล้ายลมเหนือผู้เก่งกาจของผมกลับมาแล้ว!?
"เต็ม 10 ต่างหาก" แกล้งแหย่ดูปฏิกิริยา
"ม่าย ติดลบ 1...นี่วันอะไร ไม่ใช่วันของพี่ซะหน่อย!" ชัดล่ะเด็กแสบปากดีรีเทอร์น
"อีก 1 ล่ะ?" ใจฟูฟ่อง
"อีก 1 เข้ามาทำไม อาบน้ำใช่มั้ย ...ม่าย-ช่าย-แบบ-นี้!" เอื้อมมือไขว้มาบิดเนื้อเอวผม เน้นๆ ตามคำบอก
"โอ๊ยยย เจ๊บบบ! 555" กูแหลได้ใจมั่ก น่าให้ออสการ์ตัวเองเจรงๆ
"ใครเจ็บ แค่นี่เจ็บ ลมเศร้าอยู่นะ" แหว๋มาทั้งที่เหนื่อยหอบ
"งั้น...ปลอบ!"
"อ๊าาาา ...ม่ายยย" โดนผมพลิกคลุกวงใน
มังกรแปลงร่างคึกคะนองอีกครั้ง...จะเอาเต็ม 10 ไม่เอาติดลบ!!!
***********************************************TBC by puppyluv
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 2930864 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก