ZakuPz ขอโทดดดด เค้าลืมบอกไปว่างดอัพวันจันทร์ ส่วนวันพฤหัสดูรูป ถ้าติดอะไรไม่ได้เข้ามาจะบอกก่อน...ม่ายงอนนะ
*******************************************************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน75 ไม่มีตรงกลาง-ของเก็ท
-----------------------------
lom's
วันศุกร์...หน้าห้องชมรมภาพถ่าย อีกครึ่งชั่วโมงจะเที่ยง
เสียงเอะอะโวยวาย ทุบประตูปึงปังอยู่หน้าห้อง-ไอ้เก็ทกำลังระบายอารมณ์บ่จอยประทุษร้ายบานไม้อัด ไม่มีสนใจผู้คน
ถ้าพี่โจ๊กไม่โทรบอกคงไม่เห็นช็อตเด็ด 'ไอ้น้อง รีบลงมาดูอาการเพื่อนมึงเดี๋ยวนี้ มันจะพังห้องชมรมกู!' ...
ดีที่อาจารย์ให้ปรึกษางานกลุ่มเลยขอเพื่อนลงมาดูเหตุการณ์ด่วนจี๋
"บีๆๆๆ ออกมาคุยกัน บี ๆๆ บีคร๊าบบบบ!" ปึงปังกับประตู ไม่กลัวมือเจ็บ
"เฮ้ๆ เก็ทๆ มีไรวะ!?" รีบปรี่หาเพื่อน
"ลม มึงช่วยหน่อย บีอยู่ข้างใน"
"อ้าวเหรอ บีๆ บีจ๋า บีเป็นไรรึเปล่า เปิดประตู...เฮ้ย ล็อคว่ะ!" ผมหันหาเพื่อน
("...ไม่ต้องมายุ่ง ไม่คุย ไม่มีอะไรจะคุย") บีตะโกนแทรกลอดมาทางหน้าต่างบานเกล็ด
อ้าว รู้สึกว่าไม่ได้ติดประตูล็อค แต่ติดอย่างอื่นล่ะซิท่า
("นี่หมวย ออกไปคุยกับมันดีๆ อย่างอนงี่เง่าแบบนี้") เสียงพี่โจ๊กที่อยู่ข้างใน
("เงียบไปเลยพี่โจ๊ก พี่ก็อีกคน-ไม่รักบีแล้วใช่มั้ยล่ะ") บีต้อนพี่ตัวเองกลบกลับฉับพลัน
("ทำไมไม่คุยกับมันดีๆ มีอะไรค่อยๆ พูด ค่อยๆ จา") พี่โจ๊กแว่วออกมาทางหน้าต่างบานเกล็ด
("ไม่ต้อง ถ้าพี่เปิดประตู-เราขาดกัน") ขู่ฟ่อสไตล์บี
เสียงเพื่อนหมวยท่าทางสั่นๆ ใกล้จะร้องไห้นะนั่น ...ถอนหายใจ เรื่องทำนองนี้ใช่ว่าจะไม่เคยเจอ -^-
"กูเข้าใจล่ะ เก็ทมึง...?"
"เออ--- เค้างอนกู!" ก้มหน้าเอาศรีษะโขกประตูกึงๆ รีบแยกเพื่อนออกห่างเร็วไว
"เรื่อง!?"
"ไอ้หยิก ...เมื่อวานกูผลักอกมันออกห่างตอนเค้าคุยกัน"
"อ่า-ห๊ะ!" วันอังคารเพิ่งรู้เรื่องที่โรงกลางว่าเคยมองตาท้าชิง วันต่อมาดันลงมือซะแล่ววว เพื่อนตี๋กูหัดเลือดร้อนตั้งแต่เมื่อไหร่วะ
("ไม่ต้องมายุ่งกะกู ไอ้หมาบ้า ไปหาคนของมึงโน่น!") บีตะโกน คงเงี่ยหูฟังอยู่ข้างใน
("...นี่หมวย สงบสติอารม์หน่อย!") เสียงพี่โจ๊กปราม
"บี มันไม่ใช่อย่างที่คิดนะ เข้าใจผิดใหญ่แล้ว!" เก็ทตะโกนกลับ
ผมตริตรองสองฝักสองฝ่าย รีบดันตัวเพื่อนออกห่างอีกหน คราวนี้ไกลเกือบถึงโต๊ะนั่งเล่นประจำ
ไม่ใช่อะไร-นักศึกษาคนอื่นเริ่มทยอยออกมาให้เห็นเพื่อพักเที่ยงกันแล้ว โวยวายไปได้เป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่
"ไม่ใช่แค่เรื่องไอ้หัวหยิกหมูหยองแน่ มีเรื่องไรอีกวะ-เก็ท?"
"ก็...กูด้วย"
"ว่า!?"
"กูเริ่มซ้อมลีดเมื่อวาน-แล้ว..." ผมพยักหน้าเข้าใจ คัดตัววันอังคาร ประกาศเช้าวันพุธแล้วเริ่มซ้อมเย็นนั้นเลย โปรเจคจรวดนิวตรอนจริงๆ
"แล้ว-แล้วไงวะ?"
"ไม่แล้วไงหรอก ลีดคณะกูภาคโยธาที่ชื่อหนุงหนิง"
"หนุงหนิง คนผมยาวถึงกลางหลัง ตาโตๆ บิ๊กอายน่ะนะ!?" ผมไปดูมันคัดตัวพอรู้อยู่หรอก ยิ่งคณะวิดวะคณะเดียวกับเพื่อนคนนี้อีกเลยจำได้
"คนนั้นแหล่ะ เค้าขาแพลงตอนวิ่งวอร์ม แล้วยืนซ้อมใกล้กูอีกเลยช่วยพยุง นั่นเค้าเห็นช็อตนั้นก๊อเป็นเรื่องน่ะซิ"
"เข้าใจล่ะ..." ผม
("ไปตายเลยไป๊ /นี่หมวย มึงเบาหน่อยยยย") บี/พี่โจ๊ก สองคนกระแทกหูลอยออกมาจากภายในห้อง เก็ทยิ่งละล้าละลังหน้าซีด ทำอะไรไม่ถูกหนักข้อ
กลายเป็น...เก็ทลากแขนผมออกห่างจนเกือบถึงโต๊ะนั่งประจำ
"ลม!" ก้มว่ากระซิบเบา
"หือ?"
"เมื่อคืนหนุงหนิงโทรเข้าตอนกูอาบน้ำอยู่"
"แล้ว?"
"เป็นเรื่องอะดิ เมื่อคืนกูต้องนอนโซฟาข้างนอก โทรศัพท์ถูกโยนลงชักโครกด้วยว่ะ"
"อืมมมม..." กัดปากเลือดซิบ ไม่รู้จะขำเพื่อนรึสงสารเพื่อนก่อนดี
พิษสงเด็กน้อยของมันใช่ย่อยที่ไหน 3 ปีผ่านช่วงม.ปลาย ทำไม้กันหมาอย่างผมซาบซึ้งแก่ใจ
เก็ทฮึดฮัดมองที่ประตู เดินวนเป็นหนูติดจั่น... แค่ครู่เดียว
"ไงเรา!" เสียงทุ้มนุ่ม ตัวสูงใหญ่เช่นนี้จะมีใคร ถ้าไม่ใช่ o0o!!!
"พี่เจฟฟฟฟฟรี่/พี่คร้าบ" ผม/เก็ท ความรู้สึกเหมือนเห็นออร่าอัศวินฉายแสงเรื่อเรือง
พี่ฝรั่งตัวใหญ่ถือกล่องใบย่อมเดินเข้ามาทัก จะเข้าห้องแต่ประตูล็อคปิด เก็ทรีบพุ่งเข้าชาร์ท
"พี่เจฟฟรี่ บีโกรธผม" ไอ้น้องตี๋รายงานพี่ภาคเดียวกับมันทันใด ทีกะกูต้องซักไซ้ไล่เรียงนานกว่าจะง้างปากบอก
"เรื่อง?" พี่ผมยาวมาดนิ่ง เท่ห์ขรึม
"เค้าคุยกับไอ้ปีเตอร์ลีดคณะเค้าได้ พอผมคุยเพื่อนลีดคณะเรา-หนุงหนิงอ่ะพี่ เค้าโกรธผม งอนมากๆ ด้วย นี่ขังตัวเองในห้องกับพี่โจ๊กครับ" ครบถ้วนทุกกระบวนความ เห็นพี่ดีกว่ากูจริงเลย -อ้ายเพี่ยนรัก!!!
"หนุงหนิง ญาติ'จารย์หมูแดง-โยธาน่ะนะ!?"
"ครับ"
"นั่นสาววายตัวเอ้เลยนะนั่น เก็ทโดนตีซี้ล่ะซิ"
"ไหงพี่เจฟฟรี่รู้ล่ะครับ!?" เก็ทตาโต
" งี้ล่ะเหยี่ยวมันยังเคยโดนน้องนี่ตามสัมภาษณ์ซะพรุน แล้วแฟนหนุงหนิงก็ไอ้จั๊มพ์ไง"
ห๊ะ พี่จั๊มพ์ที่เล่นดนตรีกับเล่นบาสแก๊งค์เดียวกันน่ะนะ ผมรู้จักเพราะพี่จั๊มพ์อ้วนคนนี้อยู่ศิลปศาสตร์ คณะเดียวกันแต่เรียนคนนะเอกวิชาผมเลือกดนตรีคลาสสิค พี่จั๊มพ์ดนตรีสากล
"พี่จั๊มพ์เหรอครับ" เก็ทเริ่มเก็ท มันเล่นบาส เสริฟ์เหล้าให้พี่พวกนี้อยู่
"เออดิ!"
"อ๋อย...บีนะบี" ผมโอด รู้ล่ะสถานการณ์จะพลิกผัน
"ยอดเล๊ยยยย พี่เจฟฟรี่ช่วยผมหน่อย!" เก็ทอ้อนพี่เสาไฟฟ้าเร็วพลัน
"เข้าใจล่ะ พี่คุยกับข้างในเอง"
"ครับ พี่เจฟฟรี เร็วเลยนะครับ!" น้องตี๋เสียงใส ค่อยยิ้มได้
"อ้อ-ลม ...นี่ของเรา" ยื่นกล่องใบโตให้ผมพลางกดโทรศัพท์ เดินไปหยุดที่หน้าห้อง
"ครับ?" รับมางงๆ เสียงเรียกสายเพลงป๋าเบิร์ด ธงไชยจากข้างใน ...เครื่องพี่โจ๊กแน่ๆ
.................................
.........................................
ดึงเพื่อนทรุดนั่งโต๊ะประจำ มองดูพี่เจฟฟรี่เดินไปเกาะเหล็กดัดกั้นกระจกบานเกล็ดคุยโทรศัพท์
วางกล่องบนโต๊ะ มันยังหันมองจ้องเหตุการณ์ห่างออกไปไม่ถึง 10 ก้าว-เขม็ง (โต๊ะประจำอยู่หน้าห้อง พ้นทางเดินกับซุ้มพุ่มดอกเข็มแดง -แค่นั้น)
อุเหม่-ชัดยิ่งกว่ายืนปากเปล่าคุยกัน พวกพี่จะต่อโทรศัพท์เพื่อ...-^-!!!
"จะโทรทำไมให้เปลืองวะ ยืนคุยหน้าบานเกล็ดก็รู้เรื่องแล้ว ชัดยิ่งกว่าชัด!" เก็ทเดือดปุด พูดอย่างใจผมคิด
"เออน่า ให้พี่เค้าจัดการก่อนเหอะ ได้เปิดประตูออกมาแน่ มึงใจเย็น-เก็ท"
"ถ้าไม่เปิดล่ะ..."
"เปิดดดด น่า-มึงเชื่อกู" พยักหน้ากับเพื่อนเพิ่มความชัวร์
"ลม ...มึงก็รู้ อิทธิฤทธิ์ตอนเค้าโกรธน่ะรุนแรงแค่ไหน ง้อแบบธรรมดาไม่ได้แล้วนะตอนนี้น่ะ ดักทางกูถูกหมด กู..." เก็ทส่ายหัวดิก
"ใจเย็นดิ เด็กมึงไม่เกรงพี่โจ๊กก็ต้องเกรงพี่เจฟฟรี่มั่งล่ะ ใจร้อนไปก็เท่านั้น" ตบบ่าเพื่อนให้กำลังใจ เริ่มมองสำรวจของตรงหน้าว่ามันคืออะไร
อ้อ-ลำโพงสำหรับต่อไอพอดของผมเอง นกเหยี่ยวสั่งแก็จเกทสุดเดิ้นนี่ให้ แสดงว่าพี่เจฟฟรี่ว่างเช้าเลยแวะไปสอยมาให้ถึงมือ
ความคิดแล่นเปรี๊ยะ ^0^!!!
"เก็ท-มึงอยากทำให้เด็กหายงอนมึงเร็วๆ มั้ยวะ!?"
"ไร มีไร?"
"ต้องใช้ตัวช่วย.. หึๆ" กระแทกไหล่เพื่อน ลูบมือกับกล่อง
"ยังไงวะ กูตามไม่ทัน"
"ตอน ม.4 มึงหัดเล่นกีตาร์เพื่อ-
"ม. 4 เหรอวะ"
"เอ้อ แล้วตอนม.5 วันเกิดเค้าอีก เด็กน้อยงอนเพราะมึงไปเข้าค่ายซ้อมบาส วันต่อมามึงต้องใช้บริการไอ้เก้ง..ตอนนั้นมึงทำอะไรเก็ท"
"กีตาร์...อ๋อ ที่ให้ไอ้เก้งเล่นกีตาร์โปร่งนะเหรอ 555 กูจำได้แล้ว!" เก็ท-เก็ทไว
"นั่นแหละ...นี่-ดีกว่าไอ้เก้งอีก" เคาะนิ้วกับกล่องตรงหน้า เก็ทยิ้มเลย
----------------------------
ดี๊ด๊าสุมหัว ซุบซิบกับเก็ทสองคน มันจัดการไอพอด ผมแกะกล่องลำโพงออกวางตั้งพลางกด 7 สายด่วนโทรหาอัศวินขี่ม้าขาวตัวจริง
[ตื๊ดดดด] ครั้งเดียว ..ครั้งเดียวจริงๆ !!!
"อยู่ไหน!? กับใคร!?" เหว่ย สวนทันใด ไม่มีใครที่ไหนอีก ไม่ต้องเดาครับ
"ที่โต๊ะครับ -กับเก็ท"
"อีก 10-15 นาทีพี่เสร็จค่อยไปกินกัน รอนั่นก่อน" เสียงดังแข่งเสียงเจียรเลื่อยไฟฟ้าแทรกเข้ามา นกเหยี่ยวตอนนี้เรียนเวิร์คชอปอยู่สุดอาคารไกลๆ โน่น
"คร้าบ อ้อ-พี่เหยี่ยว ลำโพงรุ่นxxx ของSSS ที่พี่เจฟฟรี่ให้มานี่ ใช่ของที่จะให้ลมใช้ที่ห้องชมรมพี่โจ๊กรึเปล่า?"
"ลำโพง อ๋อ-ใช่ ได้มาแล้วเหรอ ชอบมั้ย เปิดดูยัง หึหึ" ผมว่านกหัวขวานตัวร้ายต้องยิ้มกว้าง กัดปากกลั้วหัวเราะอยู่แน่ๆ
ถามรายละเอียดการใช้เล็กน้อย พอรู้อยู่แล้วเพราะที่ห้องก็มี รุ่นเจ๋งกว่านี่อีก
เหตุที่หามาให้เพราะโหลดเพลงเข้าไอพอดแล้วผมไม่ค่อยชอบใช้หูฟัง ยิ่งเฮดโฟนอันเล็กๆ แบบเสียบในรูหูนี่แทบขว้างทิ้งทันที เลยหามาบริการเด็กเอาแต่ใจ...ว่าไป บ่นไปงุบงิบคนเดียวแต่หน้ายิ้มกริ่ม หาแคตตาล็อคให้เลือกเป็นกระตัก อวดอ้างสรรพคุณยาวเหยียด รวดเร็วพลันทันใดต่างหาก เหอๆ เจ้าพ่อเก็จเกทตัวจริง
"ลมใช้ได้เลยมั้ย รึต้องชาร์ทแบตก่อน?" ผม
"ใช้ได้เลย รุ่นนั้นมีแบตพร้อมใช้ 90 นาที ให้เก็ทจัดการมันรู้หรอก แล้วรออยู่นั่นนะไม่ต้องไปไหน!"
"คร้าบบบ" สั่งจริง ลูกใครวะ
ทำมือโอเคให้เพื่อนพร้อมๆ กับมันยิ้มกว้างเลือกเพลงโชว์หราหน้าจอไอพอดของมัน...เรียบร้อย
เลือกโหมดคาราโอเกะ เก็ทจัดการเองหมดคล่องแคล่วว่องไวกว่าผมอีก ...สมกับที่ชอบของไฮไฟพวกนี้
(ก็นะ ผมมันยูสเซอร์ที่ดี ใช้เป็นอย่างเดียว อย่างอื่นใช้คนอื่น เหอๆ)
"OK?" ผม
"Okey!" เก็ทยิ้มแฉ่ง...ต้องงี้ซิวะ
"พี่เจฟฟรี่คร้าบบบ/...พี่เจฟฟรี่" ประสานร้องเรียกอัศวินม้าไม้อีกตัว
พี่ผมยาวเดินใกล้ บอกแผนเบาราวกระซิบ ยิ้มโยกศรีษะเราทั้งคู่ พยักหน้า กดโทรศัพท์อีกครั้ง-โทรบอกพี่โจ๊กให้เล่นด้วย
.......................
..............................
"Ladies and gentlemen please warm-welcome ...Mr. Ki-da-kronnnnnn" พี่พิธีกรฝรั่งผมยาวเอคโค่เสียงดังที่หน้าต่างบานเกล็ด พร้อมกับเสียงเพลงดังขึ้น
[ไม่มีตรงกลาง: จิรากร สมพิทักษ์]
http://www.youtube.com/v/yiHukM7rQk8จะบอกอีกทีว่าฉันรักเธอ
จะบอกให้ฟังว่าฉันค้นเจอ
ความหมายของการมีชีวิตอยู่
ก็รู้จากเธอไม่ใช่ใคร
....
.....
(พี่โจ๊กเปิดประตูพร้อมกล้องวีดีโอในมือ ดึงบีที่เหนียมหลบข้างออกมา...ลอบสบตาเก็ทนักร้องรูปหล่อ)
ใครจะพยายามแทรกกลางระหว่างเรา
รู้ไว้นะว่าเขาไม่มีวันเข้ามาได้
จะไม่มีตรงกลางที่เหลือว่างเผื่อใคร
ถ้าใจเรายังผูกกัน
(วู อาาาา ผมคลอเสียงคอรัส โยกตัวเป็นเพื่อน เด็ดช่อดอกเข็มสีแดงยื่นให้เพื่อนนักร้อง)
ใครจะพยายามยุยงให้สั่นคลอน
รู้ไว้นะทุกครั้งฉันนอนหลับตาฝัน
เห็นแค่ภาพเรารักกันยาวนาน
จนถึงวันที่ฉันแต่งงานกับเธอ
***
นักร้องคุกเข่าข้างเดียว ยื่นช่อดอกเข็มสีแดงให้บี เด็กน้อยขี้งอนของมันที่พองแก้ม แบนปากจู๋ ค้อนไปยิ้มอายไป-ม้วนต้วน
รอ แล้วรอเล่า...ลุ้นแทบหยุดลมหายใจ เด็กขี้งอนยังเฉย เมิน-เชิดไม่มอง
เก็ทหน้าม่อย คอตก ช่อดอกไม้ตกลงเหนือเข่า
จน...บีเอื้อมมือลงมาหยิบ ยิ้มหวานน่ารัก เก็ทยิ้มกว้างเท่าบ้าน
เย้ๆๆๆๆๆ จนได้!!!
--------------------------
หากแต่ว่า บรรดาผู้ชมไม่มีบัตรเชิญ
"วู้วววว/ฮิ้ววววว ...กรี๊ดดดดดดด555 สำเร็จ !"
"โว๊วววว ยอดมากกกกกก น้อง!"
"ว๊ายๆๆๆ น่าร้ากกกก " เสียงโห่ร้องแซว เสียงปรบมือนักศึกษาบางส่วน แม้ไม่หนาตาแต่ก็ส่งเสียงดังขรม
"อยากโดนง้อแบบนี้จัง/ง้อๆๆๆ...
"น้องน่ารักขี้งอนมากเดี๋ยวแฟนทิ้งนะครับ/ขี้งอนๆๆๆ
"อ๊ายยย เค้าอยากงอนล่ะ" สารพัดลมปาก บีเริ่มหน้ายุ่งอีกรอบ
"ชิ!" หมวยขี้งอน
"โอ๋ หายงอนนะครับ ไม่ต้องสนคนนินทา ไม่มีตรงกลางระหว่างเรานะ" เก็ทย้ำเนื้อเพลง
"ม่ายด้ายงอน-ซะหน่อย" สะบัดพรืด หลบหลังพี่เจฟฟรี่เต็มๆ
เหอๆ ท่าทางแบบนี้เนี่ยะนะ
"โว๊ววววว หนูม่ายด้ายงอน ยิ้มหน่อยจ้า" พี่โจ๊กเจือก มีกล้องวีดีโอคู่ชีพติดมือตลอดศก
"เจ่เจ๊ อ๊ะ!!!" บีค้อน สะบัดไปแอบหลังพี่เจฟฟรี่หนีกล้องซูมใกล้
บรรดาไทยมุงเริ่มสร้างมลภาวะโลกร้อน
"วู้ววว น้องน่ารักจัง "
"อย่างอนบ่อยเดี๋ยวแฟนหายนะ"
"กิ๊วๆๆ งอนเลย น่ารักดี" นักศึกษาชายหญิงรายรอบ
บียิ่งค้อนอากาศไปโน่น หน้าหงิกเกาะหลังพี่ตัวใหญ่ไม่ปล่อย เก็ทจ๋อยยิ่งกว่าจ๋อย
ท่าจะงานกร่อย...ผมตัดสินใจอีกรอบ
"เก็ท มานี่!" ฉุดแขนเพื่อนลุกมายืนใกล้โต๊ะ
"เฮ้อ ท่าจะยากว่ะลม"
"ให้เด็กน้อยยิ้มน่ะ จิ๊บๆ"
"เอาเหอะ จะไงได้อีกวะ!?" เก็ทหันมาสงสัย
"ต้องก๊อกสองเว๊ย" ผมยักคิ้ว
"ไรวะ!?" ปากถามแต่ตามองตามปลายนิ้วผมที่เลื่อนแตะทัชกรีน...เลือกเพลง
"เฮ่ เฮ้...มึงกะกู-เจอกันหน่อยมั้ยเก็ท" สบตา ยักคิ้วท้าเพื่อน
"เพลงนี้เหรอ!?" เก็ทชี้
"เอ้อดิ รึมึงไม่กล้า" ผมหรี่ตาร้ายๆ
"555 กูรักมึงชิ(บ)หายว่ะลม---จัดมะ!" โดนเพื่อนตี๋ตบหลังดังอั่ก -ตัวเซ
ดนตรีเริ่ม สองคนยืนยืดอกประจันหน้าเด็กขี้งอน ---พร้อม!
"บีจ๋า ตัดสินให้หน่อยยยย!" ผมยิ้มกว้างประกาศก้อง
*******************************************TBC by puppyluv
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 2930809 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก